petroleum-noteeringen
Bulteulandscli Overzicht.
336S0Staats-loterij.
welzij-rzo^gt." d9 reg6ering kra0h% V0°r han
polit?e\5fea' P"kl[ateD Wer'len li°0rd9
Caotzlaar Schalkwek, te Rotterdam
In de gisteren gehouden vergadering van de af-
deeling Bodegraven der Kiesvereeniging «Burger
plicht" is gekozen tot candidaat voor de a. s. ver
kiezing de heer Bastert, Oud-Minister van Waterstaat.
Als candidaten voor den Gemeenteraad de hh.
Dr. W. H. Kapteijn (aftr. lid), D. Turkenburg en
J. A. van Ghesel Grothe.
De burgemeester van Amsterdam Heeft van iemand
die buiten woont, doch in de hoofdstad zijne zaken uit
oefent, voor zedelijk verschuldigde belasting 600
ontvangen.
Naar wij met stelligheid vernemen, is besloten
tot het organiseereu vaft een bedevaart der Neder-
landsche jongelingschap naar Rome ter gelegenheid
van de driehonderdjarige herdenking van den sterf
dag van den H. Aloysius van Gonzaga, patroon der
studeerende jeugd. De bedevaart zal waarschijnlijk
in September plaats hebben. {Tijd.)
Men deelt ons mede, dat de minister van bin-
nenlandsche zaken, de heer jhr. mr. A. F. de Sa-
vornin Lohman, oen paar weken vóórdat de leger-
wet bij do Tweede Kamer in behandeling werd
genomen, naar verschillende garnizoenen is geweest,
om zich op de hoogte te stellen van het kazerne
leven en den toestand der kazernes.
Het resultaat van dat onderzoek is, dat zich
onder de miliciens der lichting van 1891, die de
vorige week bij het leger zijn ingetreden en dus
de kazerne voor korten tijd tot Hun verblyf hebben,
bevindt een zoon van dezen minister (dezelfde jonk
man, die indertijd te Amsterdam een der oprichters
was van de vereeniging van jongelieden, die zich
verbonden om pereooulijk hunnen dienstplicht te
vervullen.)
Het blijkt dus, dat ook de minister Lohman er
geen bezwaar inziet, om zijn zoon toe te vortrouwen
aan de kazerne, ondanks al het kwaad, dat er in
de Tweede Kamer en daarbuiten van het kazerne
leven gesproken wordt.
(AT. R. Ct.)
De Engelsche professor John Tyndall is knorrig
geworden, dat de nieuwsbladen aanhoudend bericht
gaven aangaande zijn gezondheidstoestand. Jicht zegt
hy, is een demon die zich op velerlei wijze vertoont
en het kan zijn dat ik aan jicht lijd. Daarop geeft
hij een nauwkeurige beschrijving van den ziektetoe
stand van zijn rechtervoet. Onder de gunstige om
standigheden en bij volkomen rust zal het nog zes
weken duren, alvorens zijn voet weer in gewonen
toestand is, zegt hij. Hij bedankt de pers voor haar
belangstelling, maar nu heeft hij nog een gunst te
vrageh. Hy heeft nu alles verteld wat er van zijn
voet te vertellen viel, en de veranderingen die van
dag tot dag in zijn toestand plaats grijpen, zijn der
vermelding niet waard. Hy verzoek dus, dat er een
einde kome aan de berichten, die het publiek en
zyn vrienden slechts lastig en vervelend kunnen
vinden.
Z. M. de duitsche Keizer is te Bonn weder in
een nieuwe hoedanigheid opgetreden, en wel als
reünist. Hij heeft met de bonner studenten en oud
studenten, van welke laatsten zeen velen waren over
gekomen, om de buitengewone plechtigheid bij te
wonen, een «Commers" gehouden, waarbij hij-zelf,
met de kleine studentenmuts en de verdere attribu
ten van een «Corpsbursche" versierd, het voorzitter
schap waarnam en het «exercitium salamandri"
commandeerde met evenveel vaardigheid alsof hy
zijn grenadiers liet exerceeren. Voor de oningewijden
deelen wy hier mede dat bij den «salamander" de
glazen op bevel"* van den voorzitter in kringvormige
beweging over de tafel worden geschoven, waarna
zij worden geledigddan wordt er eenigen tijd mede
op de tafel getrommeld, totdat zy, weder op com
mando, met één forschen slag worden Dedergezet.
Dit alles ging onder 's Keizers leiding allervoor
treffelijkst. Wilhelm II hield ook een toespraak,
waarin hij do studonten-duels, de «Mensuren", ver*
heerlijkte, als een oefenschool van moed en koel
bloedigheid. Bij die duels brongen de studenten
elkander, zooals men weet, lichte wonden in het
aangezicht toe, niet ongelijk aan die welke het gA
volg zijn van het «bekkesnyden" hier te lande.
Voorts werden de gebruikelijke liedoren gezongen, -r
ook de «Landesvater", waarbij de aanwezigen, paar
aan paar, elkanders mutsen pp een degen prikken
een plechtigheid, die de Keizer met zijn zwager,
den prins van Schaumburg-Lippe verrichtte. Ook
werden veel toasten geslagen, onder anderen op den
jongsten «Fuchs" (groen) «aus dem Hause Hohen-
zollern", dat wil zeggenop den Kroonprihs, dien
de Keizer beloofde in Bonn te zullen laten studeeren.
Even na twaalf uur des nachts was de «Landes
vater" afgeloopenvol geestdrift zongen de «Corps-
burschen"
So lange wir ihn kennen,
Woll'n wir ihn Bruder nonnen,
Es leb' auch dieser Bruder hoch
Daarna commandeerde de keizer weder: Silentium
Landesvater exofficielier Theil des Commerses ex
Beginn dor Fidelitat!"
Als braaf huisvader woonde Z. M. deze fideliteit
niet by, maar verliet met zijn zwager de zaal, om
een welverdiende rust te genieten.
Eenige jaren geleden is in Araeië een lachpiant
ontdekt, welker zaad, dat veel overeenkomst heeft
met sperzieboontjes tot meel gemalen en zoo gebruikt
de menseden in een uitgelateo stemming brengt. Zy
die het geuruikt hebben, beginnen luid to lachen, te
zingen, te dansen en de grootste gekheden te doen.
De vroolijke bui duurt ongeveer een half uur. Zoo
dra de werking ophoudt, valt hij, die er aan onder
hevig was, dood vermoeid in een diepen slaap, en
weet bij zijn ontwaken niets meer van hetgeen er ge
beurd is.
Men kan dat ook met het zaad van andere planten
gedaan krijgen, als dit eerst Schiedam gepasseerd^.
Een gevecht op den predikstoel dat stichtelijk
schouwspel werd onlangs in de Baptistenkerk te
Madalin, Am. Staat New-York, te zien gegeven.
Er werd daar acht maanden geleden een predi
kant, de Heer Boyse, benoemd. Deze was echter
niet naar den zin van alle gemeenteleden, en de
oppositie tegen hem word zóó sterk, dat Ds. Boyse
ontslagen werd. De predikant weigerde echter in
het besluit der gemeente te berusten..Hij bleet zijn
ambt vervullenmaar toon hy onlangs op een
Zondagmorgen in de kerk kwam om te preeken,
vond hij den kansel bezet door een anderen leeraar,
dien men in zijne plaats had benoemd. Hij hield
zich goed, ging zitten en luisterde schijnbaar zeer
aandachtig naar zyn ambtgenoot. Maar bij do avond
godsdienstoefening waren do rollen omgekeerd. Toen
stond Ds. Boyse op den predikstoel. Hij gaf een
gezang op, maar men verbood den organist dat
gezang te begeleiden en niemand zong mee. De
redikant zong echter zyn solo ten eind, en daaron
egon hij zijn tekst voor te lezen. Maar terwijl hn
daarmee bezig was, klom een gemeentelid, Worth-
ington genaamd, den predikstoel op en pakte den
leeraar vast om hem er af te dragen. De Heer
Boyse,'een sterk man, echter bood tegenweer. Hii
drong Worthington met kracht terug, en toen noe
twee anderen dezen kwamen helpen ontstond er een
hevig gevecht, waarin heel wat slagen vielen. Van
de godsdienstoefening kwam natuurlijk niets.
De predikant Boyse heeft tegen Worthington een
aanklacht ingediend.
Het hoofdbestuur van den Nederlandschen mili
tairen bond wekt in eene circulaire op tot steun
daarvan. De bond, die in 1874 is opgericht, heeft
z(jn ontstaan te danken aan de behoefte, die' bleek
te bestaan aan uitbreiding en samenbinding van de
voor vele jaren reeds door vrienden der militairen
in do groote garnizoensplaatsen opgeriohte militaire
voreenigiugon, waarin de belangstellende onderoffi.
eieren en minderen enkele maion per week vergaderd
werden om naar de eiscben van hart en versland
nuttig en aangenaam te' worden bezig gehouden, ia
overeenstemming met het beginsel, dat in de inlei
ding op het reglement van krijgstucht aldus is om
schreven
«Daar de godsdienst de bron is van alle geluk,
deugd, waren moed eu troost, moet ook ia den
krijgsstand een ieder zich tot betrachting derzelre
en tot eene zedige levenswijze bevlijtigende'gods-
lasteringen, het vloeken en zweren moeten worden
nagelaton, en zullen de meordereu hierin en in al
wat de handhaving der goede zeden kan bevorderen,
hunne minderon met een goed voorbeeld voorgaan,
en alle buitensporigheden algemeen vermeden moeten
worden.»
Het gevolg der oprichting van den bond, staande
op den grondslag van het Woord van God, was,
dat de reeds bestaande militaire vereenigingen wer
den herschapen in Tehuizen voor militairen, die
eiken dag voor den militair geopend, hem zoo veel
doenlijk het gemis van het ouderlijk huis zonden
vergoeden. Voorts werden in verschillende plaatsen
Tehuizen opgericht en in stand gebonden, waarvan
de rijke zegen reeds voor zeer velen onmiskenbaar
is geweest.
Op het oogenblik mag de bond zich verblijden in
het bostaan van 21 Tehuizen en wel te Amersfoort,
Amsterdam, Arnhem, Bergen op Zoom, Breda, Delft,
Doventer, Doesburg, Gorinchem, Harderwijk, Helder,
Hoorn, Leiden, Naarden, Nijmegen, Utrecht, Vlis-
singen, Zutphen, legerplaats bij Oldebroek, leger
plaats bjj Soesterberg en Batavia, terwijl een Tehuis
te Schoonhoven zal geopend worden.
Al deze Tehuizen, behalve Amsterdam, worden
naar gelang van plaatselijke behoefte en omstandig
heden, uit de bondakas gesteund maar het behoeft
geen betoog dat het onderhoud vooral voor de
kleinere plaatsen, zoowel voor hoofdbestuur als af-
deelingsbestuuren, met zeer vele bezwaren en zorgen
gepaard gaat
Zoo gaarne zon het hoofdbestuur in staat zijn
om al de besturen der Tehuizen, die alle met toe-
ontzonk.
Toen hief Boland zich ophij wilde vluchten,
maar was nauwelijks in staat te loopen. Hij sloeg
krampachtig met de handen in de lucht, stootte
met de knieën tegen de meubelen en viel als een
door drank benevelde tegen de muren aan.
Hij verliet de kamer, en de jonge vrouw wss
alleen. Toen uitte zij een luiden kreet en viel be
wusteloos op den grond neder.
IX.
Na dit ontzettend tooneel legde Boland zich op
het ziekbed neder, om het niet meer te verlatött
Al die verschrikkelijke aandoeningen hadden h
veerkrachtige natunr gebroken. De stoornis in W
zenuwstelsel kwam weder terug en ook /het gebnk
aan eetlust, waaraan Montfranc sedert lang lijdends
was, nam toe. Tevergeefs trachtte men do onge
steldheid te verdrijven. Florence liet dokter Alios-
ard roepen, die baar zijn bezorgdheid niet verborg.
De verschijnselen schenen hem jteer ern3tigher
haalde duizelingen en aanhoudeime slapeloosheid,
terwijl alleen door gevaarlijke verdoovende middelen
eenige rnst kon wordenaangebracht. Binnen enkele
dagen verergerde de toestand dermate, dat alle*
uit de omgeving van Boland begrepen, dat hij ver
loren was.
Wordt vervolgd
hebt gehuwd, dat ge tot vrouw, tot vertrouwde, tot
levensgezellin de dochter van uw slachtoffer hebt
gekozen. En met een glimlach op het gelaat, met
opgeheven hoofd, hebt ge deze vloekwaardige ver-
bintenis kunnen aangaan
Overweldigd door de waarheid harer woorden,
zonk Roland met gebogen hoofd voor zijne zuster
op de knieën neder.
O, ik weet wat-ge mij zult antwoorden, gini
zij hartstochtelijk voort. Om den rnoorf
moeder gepleegd, te vergoeden, wildet ge dj
gelukkig maken, en ge gaaft aan de dokter het
aan de moeder ontroofde geld terug. Meer dan dat,
een belangrijk fortuin.... Leugen, niets dan leugen
Alleen het berouw wi&cht uit, en ge hebt geen be
rouw gehadalleen de wroeging maakt weder goed,
en gij hebt geen wroeging gekend. Ge hebt het
schandelijke van uw gedrag niet ingezien, toen ge
gedwongen werdt, een tweede misdaad te begaan.
Rampzalige, ge hebt dat alles gedaanIk heb u
te lief gehad om u te hatenmaar ik kan niet
anders dan u verachten, u, die in mijn oog zoo
hoog verheven waart! Daarom vloek ik u..., Ge
hebt mijn afgodsbeeld te pletter geslagen. Ware ik
niet een ijverige en geloovige Christin, ik zou aau
alles twijfelen. En wien zou ik nog gelooven, nu
ik niet meer in u geloof.
Zij werd overweldigd door een ontzettende smart,
tranen stroomden haar langs de wangen, eu Roland
weende ookwant hij begreep wel, dat alles nu^
voorbij was, en dat hij niets moer bezat, nu hij
zijne zuster verloren had. Hij lag nog altijd voor
haar neergeknield, in krampachtig snikken.
Ja, ik ben een ellendelingstamelde hij.
Ik heb geen enkele verontschuldigingik verdien
geen medelyden. En toch bid ik u, smeek ik u,
die mijn rechter zijtlaat mij niet aan mij zeiven
over Vergeef mij
- Nooit.
Alice, Alice, in naam onzer kindeijaren, wees
onverbiddelijk. Het is mij niet mogelijk, te
met uwe verachting. De gedachte is mij on
verdraaglijk, dat gij mijn hulp, mijn toevlucht, mijn
troost niet meer zoudt zijn Vergeef mij
«Nooit! sprak zij andermaal.
O, onze gelukkige kindeija-en, dev heerlijke
dagen, die wij eertijds hebben beleefd Ge
waart nog keel klein, ik leidde uw. eerste sihreden,
en ge sloegt uw kleine armpjes om mijn «hals en
zeidet tegen mij, dat ge van mij meer hieldt dan
van alles op de wereld Zijn die herinneringen
dan niets moer voor u?" En latejr, toen wij met
ons beiden alleen achterbleven, hoe heeft,toen uw
waakzame teederheid mijn gezonken moed weder
opgewekt. Schenk mij genade, zie mot barmhartig
heid neder op uw ongelukkigen broeder, die de
armen naar u uitstrekt, die u bidt en smeekt
Vergeef mij'!
Nooit 1 herhaalde zij weder, maar ditmaal
met gebroken stem, alsof al haar kracht haaf
wijding hftnne taak vervullen, in staat te stellen,
om zonder groote tinanciëele zorgen hun arbeid met
blijdschap te doen, trots den tegenstand, welken zij
nog menigmaal moeten ondervinden.
De vaste inkomsten zijn op verre na niet toerei
kend om in de behoeften vau deze Tehuizen te
voorzien. De bezoekers daarvau zijn wel gewillig,
maar niet bij machte om eenigon afdoenden gelde-
lijken steun te bieden.
Voor het lidmaatschap is, behalve instemming
met de beginselen van dien bond eene jaarlijksche
contributie van minstens 2 noodig.
Over onze kolonialen is al veel geschreven. Het
ol d soms hun verblyf hier, maar veel meer tooh
dat in de Oost, waar vooral in vroeger jaren, zoo-
velen omkwamen door den invloed van het klimaat,
de daar heersohende ziekten cholera on beri-beri—
en, laatst niet minst, door de kogels en klewangs
der Aljehneezen. Het woord «koloniaal» werd dan
ook door menig eerzaam burger met een soort
huivering uitgesproken het Indisohe leger was in
zyn oog een toevluchtsoord, waar liet uitvaagsel van
do NederlanAsche maatschappij zÜn lichamelijk ver
derf kwam voleinden.
Er is tians evenwel een groot verschil bij vroe
ger op te merkenDe «van dag tot dag»-schryver
van het HU. wij'st er op, dat in 1886 b. v'. de
normale sterfteverhouding was 5 pet.de slachtoffers
dor cholera-epidemie niet meegerekendthans in
1888 en 1889 bedroeg de sterfteverhouding niet
meer dan ruim 2 pet., en daarvan was een derde
aan cholera te wijten. Voor onze Europeesche sol
daten in Indië bedraagt alzoo de sterftpkruns minder
dan de helft van die vóór twintig jaron
Dit verrassende resultaat wijst onweersprekelijk
op de betere zorgen die nu, in vergelijk met vroeger
aan de Indisohe soldaat besteed. En, van den
anderen kant, wijzen deze do cijfers aan, dat de
vroeger beruohto «ongezondheid van Indië» thans
geen beletsel meer ^ehoeft te zijn om zich naar onze
overzeesche gewesten te begeven. Zij; die met moeite
en zorg slechte gedeoltelijk in hun levensonderhoud
kunnen voorzien, kunnen gerust dienst nemen bij het
Indische leger. Het gevaar dat zij nog loopen dat
hun levenskans verminderd, wordt thans voldoende
opgewogen door het betrekkelijk ruim pensioen, dat
hun reeds na tuaaifjaar dienst wacht.
Maar de beri-beri dan zal me* vragen. Hierop
nu is het antwoord, dat aan deze ziekte in de laatste
drie jaron, per jaar niet meer dan één Europeesch
soldaat op do duizend overleed, En daartegen is
het opmerkelijk dat de rreesolijke ziekte, die in vroe
ger jaren de Europeanen in Indie zoo teisterde, de
dysenterie, nagenoeg geheel verdwenen 1 Voor 1870
maakte zij jaarlijks steeds meer dan 100 slachtoffers
in de laatste twee jaren niet meer dan wijf op
meer dan 16000 soldaten. Men kan dus zeggen,
dat ook deze vroeger zoo gevreesde dysenterie geen
gevaar meer oplevert.
Naar aanleiding van eene vraag, door de MM.
Ct. geopperd, of de Sohr. by zyne berekening niet
één oelangryk punt over het hoofd zag, nl. de
meet op verweer dan op aanval berekende gedrags-
lyn, door ons in de laatste jaren tegenover de Atje-
hers gevolgd en waarnoor het sterftecijfer ontegen
zeggelijk zeer verminderd moet zyn, vult de sohr.
Zlinrt ItAftOn All mi nrr..i>
in dienst. Beeüs den volgenden dag verraste zij deze
met eenen korporaal, die lekker zat te eten en voor
gaf de broeder der dienstmeid te sijn, in de keuken.
Mevrouw verklaarde, nadat hij vertrokken was, van
f'lk® bez°°keu in het vervojo verschoond te willen
blyven. Den 4den Mei gm^lo meid naar de kerk
met 3 paar kousen, 6 rokken en 2 japonnen aan, en
de rest van haar goed onder don arm om.niet
terug te komen. Den zelfden avond ontving mevrouw
ochter het volgende briefj'e.
Zurpent van een Mevrou.
Ik h«f mijn Go°s Pening ferdient dus ik koom
niet te rug daar ik al lang fan u heeft gehoort wat
r e«n surpent u is voor de booyerr en altijt Tegen
iemand zyn fry er. Der is op die jonge niks te segge
korporaal als de perzoone .lijke dienstplig er door
komt mot je eige fent nog onder hum staan weetje
dat wol dan kan die hem nog finde. Nou medam ik sal
alle meide foor je waarschouwe hoorjetloddermedam
Die sig vriendelijk noemende
u dienaresse.
l 7 ","m,OTU zyn, vuit d<
zyne beschouwingen nog eenigszins aan. Z. i. is
door de concentratie in Atjeh de gezondheid geens
zins bevorderd. Dadelijk na de concentratie werd
de toestand ongunstiger. In 1884 was het sterfte,
cyfer der Europeesche soldaten 2.47 pot? r.in 1885
ÏÏTgh la' 1888 8 08 P°t- teerst daarna
„„,1 weder, toon de bodem met rust gelaten
l °U, de conoe?tratie onmogelyk
ii ,en Pfcywken toestand onzer Europeesche
soldaten werken, omdat door den toèstand, waarin
l|den moest D" m°reel ""^onzeggelyk
Atjeh is nog altyd een zeer nadeelige factor. En
wanneer men jan nagaat, dat in de drie zeer gun-
stmLTfi") V""r. d™ Atj'eh-oorlog (1870^-1872) de
de laatst» 2 '.2'4° P°t- bedroeg, en dat deze in
heerschan 4.™ i!aren ,(1887—1889) (ondanks het
heerschen der cholera in 1888 en 1889, die een
derde van het aantal dooden op hare rekening had)
zomla iff °h' °P 1-56> 2'01 6n'2'02 Poto Of
zonder cholera, gemiddeld op 1.43 pet. (tegen 2.51
rechf W" dan kan meft met bot Tolst0
recht bly ven beweren, dat de hygiënische toestanden
hetord zyn! belangriJk ™r-
ionvëHo 1ls P1,i.0ht'1.hier<,P te wiiz0«- Het is plicht
iff1 f.16 bl0r niet aan dep kost kunnen
omen, tot diënstneming in ons nobele Indische
egor aan te moedigfn, nu men Min de zekerheid
mevrn.f r!°°nw'k<; H'enstplicht in de keuken. Bij eene
w te Breda trad op 1 Mei eene- nieuwe meid
De honden worden in het leger niet alleen als
overbrengers van berichten gebezigd, m»ar zijn on
langs ook afgericht tot het opzoeken van in den
oorlog verwonde soldaten, die in bosscheu ot op niet
goed te overziene plaatsen liggen. Om de honden
daarin te oefenen, gaan verscheidene soldaten hier
en daar jn het veld jiggen en verroeren zich niet
terwyl zy het gezicht naar den grond keeren. De
honden krijgen bevel deze „gewonden" op te sporen.
Wanneer zy dan een soldaat gevonden hebben, Wen
zij de voorpooten op zyn rug en gaan blaffen, waar
door zy de aandacht van de ziekenverplegers trekken.
De houd blyft zoolang bij den gewonde blaffen
wat men met een jagersterm „doodblaffen" noemt
een eigenschap, die by jachthonden zeer hoe- ge
schat wordt - tot de verplegers te hulp komen.
Iedere compagnie heeft 12 afgerichte honden Er
worden uitsluitend wolfshonden voor gebruikt daar
andere jachthonden by het zoeken der verwonden
op bosch- en wildrijk gebied, dikwyls van hun taak
worden afgeleid.
De laatste der zes verkiezingen voor het Engelsche
Lagerhuis, „de algemeene verkiezingen in het klein»
is ten gunste van AaHome—ruien beslist.
Te Harborough in Leicestershire moest een op
volger gekozen worden voor den overleden conserva
tieven afgevaardigde Tanling, die bij de vorige ver
f'1Home-mier 4570 stemmen verkreeg,
met 5708 stemmen werd gekozen. Nu echter werd
de candidaat der Home-rulersde heer Logan, ge-
kozen met 5982 stemmen, terwyl zijn conservatieve
tegenstander Hardy 5493 stemmen op zich vereenigde.
Het geheele aantal kiezers in heMistrict bedraagt
byna 14000. 6
Pe. u'ts'a8 vsn d010 algemeene verkiezingen i n
fef. ,a '3 dus, dat do Unionisten de overhand
behielden in vier districten,Whitehaven, Mid-
Oxford, de City te Londen en Zuid-Dorset,terwyl
de vereenigde Homerulers vau Suffolk en Leices
tershire de zetels, welke zy bij de vorige verkiezin
gen verloren, heroverden. Het voordeel is dus aan
de zijde der Unionisten gebleven, maar hierbij mag
men niet vergeten, dat alle open plaatsen van con
servatieven afkomstig waren en dat het voor de Ito-J
geering een weg teekegds, dat de liberalen steedlPt
moer de unionisten iff den steek late* en tof Glad-
stone terugkeeren.
De werkstaking in België blijft de uiteeoloopende
verschijnselen te zien geven, diA haar van den aan
vang af gekenmerkt hebben, gekolgen van de tegen
strijdige invloeden die op haaV werken. Enkele
laatst ontvangen telegrammen geven'hoop op spoedig,
hervatten van het werk, *v> het niet reeds hervat
is. De berichten der oorrespondenten van Vrijdag
en Zaterdag lieten daar nog weinig van vermoeden,
al bevestigden zij dat de stakinj nog niet in alle
streken van het kolenland algemeen was geworden.
Het voortdurend gevangen nemen van leiders, het
verbieden van samenscholingen en vergaderingen,
het steeds versterken der militaire macht teneinde
de tot arbeiden gezinde werklieden te beschermen,
doen zien, dat overheid en regeering de beweging
als een gevolg van persoonlijke invloeden beschou
wen, die zij gpenen door krachtig ingrijpen den kop
te kunnen indrukken.
In Frankryk is de agisting onder de werklieden
vrij wel bedaard, maar ónder de heèren van het par
lement duurt de agitatie nog voort. De radicalen
met Clemenceau aan het hoofd z(ju. woedend, dat de
amnestie door de Kamer is vorworpen en slaan aller
lei bedreigingen uit tegen Constans, aan wien zij
alles wijten. De generaal, van ouds bekend, lacht
in zijn vuistje te Brussel eri zou zich in zyn gewone
snorkende taai reeils uitgelaten hebben, dat hij wel
dra naar Parijs zal terngkeeredlpm revisie van zijn
vonnis te vragen. Dat zal wel bij woorden blijven,
want de praalhans heeft te veel hazenbloed in de
aderen. Ook gelooft men, dat de radicalen wel wat
bedaren zullen, waneer zy uitgeraasd hebben, tenzij
het gezond verstand heelemaal bij die heerenopden
loop IS gegaan. Immers, op dit oogenblik een orisi»
te maken, zon wind zyn in het zeil der conservatieven
Alen zag in de Fransche hoofdstad vele roode en
oranje plakkaten met rouwranden in verschillende
wyken aangeplakt met het opschrift«Protest tegen
de moorden van Fourmies», waarin gezegd werd dat
de Begeering „met het geweer van Lebei proeven
genomen had op Fransche harten». Zonder eenige
wettelijke oproeping, las men verder, had de Jood
Isaac, onderprefect van Avesnes, „gehoorzamende aan
de nevelen van den dief en moordenaar Constans»
do soldaten in moordenaars van werklieden, vrouwen
Taaderd' Te" sI°"0 aangekon
digd, dat een krans zou worden gelegd aan den voet
het f jf. S'ani'baeW der Republiek op het plein van
het Chateau d Eau ter eere van de omgekomenen van
Fourmies. v Dit (verheven denkbeeld schijnt uit gogaan
Op een te Parijs gehouden meeting van
Boulangisten onder „eere-voorzitting van Bochefort»
werd weel onzin verkocht. Laur vertelde o. a. dat
de Kegeenng in overleg handelde met Dnitschland.
Boche zei dat Constans naar het schavot moest. Ten
slotte werd een vurige protest-motie aangenomen en
toen gingen de heeren naar huis.
Do Duitsche Bijksdag is naar huis tot November
eu men hoopt dat de Pruisische Landdag spoedig
zyn voorbeeld zal volgen, zoodat het al.les nog beter
afloopt dan men ooit had durven denken.
De quaestie tusschen den Landdag en het Heeren-
hoer over de inkomstenbelasting is ook op weg van
bemiddeling. Het Heerenhuis neemt genoegen met
da belasting van 4 pCt. voor de hoogere inkomens,
maar niet m den vorm van progressie, waartegon
vele leden van het Huis bezwaar hadden om het*
beginsel. De 4 pCt. zullen hot hoogste p'unt van
uitgang moeten vormen en het tarief verder degres-
sief zyn.
Geen kans ziende voor eenig antwoord op de
troonrede eene meerderheid te krijgen, hebben de
verslende partijhoofden te Weenen op aansporing
der regeering er in toegestemd die rede onbeant-
woord te laten en zich te bepalen «bt eqn adres
aan don Keizer, waarin de Kamer den souverein
bedankt voor zyne voortdurende landsvaderlijke zor*
en het volste vertrouwen uitipreekt in de door hem -
te nemen maatregelen. Zulk een votum is zeker
eigenaardig en komt wel hoagst zelden in een Par-
lement voor, maar men moet de leiders der ver-
schi lende partyen prijzen, dat zy een onvruchtbaar
en langdurig adres-debat uit den weg zijn gogaan.
Men zou in ieder land, waar de stroom der par
lementaire welsprekendheid niet in 's lands, maar
wel in het partijbelang, breed pleegt te vloeien
aan dit bewys vau zelfbeperking wel eens een voor-
oeela mogen nemen.
van de Makelaars
De markt was heden onveranderd.
Looo Tankfust 7.40. Geïmporteerd fust 7.50
Met- en Jum-levering; 7.40. September-, Octo-
ber-, November- en December-levering 7.60.
- 60 Klasse. Trokking van Dinsdag li Mei.
No. 14935 1000.
No. 13489, 14668, 18279 400
No. 11573 200.
No. 2827, 5322, 9369, 9373, 10033 10104
2355, 12540, 13826, 14517 en 20873 f 100.
Prijzen van 70.
92 32Ï8 5575 8277 10939 13051 16311 18168
8309 10981 13217 16416 18179
8359 11016 13236 16635 18213
8720 11065 13292 16739 18214
8868 11207 13466 16789 1835*3
9224 11386 13534 16818 18379
9311 11529.14146 16845 18546
9389 11621 14329 16863 19060
9597 11684 14491 17082 19327
9605 11704 14564 17189 19332
9610 11733 14593 17322 19454
9J30 11990 14631 17340 19490
50 12026 14683 17581 19659
138 3319 5796
229 3383 5987
317 3435 60ft
339 8577 6«5
401 3619"6T03
982 374(1 6129
1109 8817 6164
1416 4092 62*14
1421 4181 6290
1548 4242 6492
1563 4314 6590
1631 4351 67651
1750 4661 6921 10061 12*139 14792 17600 19684'
2003 4806 7107 1<*08 12266 14904 17642 19715
2143 4999 7233 10489 12282 15053 17671 19724
2170 5038 7305 10538 12812 15123 IJ106 19879
