Bier'
0
ER,
T
nt!
pt.
ro.
J
EEN ONGELUKKIGE.
p
I
1801.
FEUILLETON.
Lstreken
chap.
lefabriek
Vrydag 15 Mei. ($2 4527
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
I'
ZE ZB.
ii
De inzending
van advertentiftn kan geschieden tot eên uur des namiddags van den dag der uitgave.
BINNENLAND?
ijotleHen. I
1-25.
1.50. Ï1
1.80.
'1.90.
V°.
’’J
3.75.
- 4.50. I
nog lang
fl tot/0.13
(tiaar het Frantch.)
1,
IX.
witz.
jan Zoon.
'E
■a
Engeland,
1 en
Bovendien worden alle Advertentien gratia
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’t welk des Maandags verschijnt.
G ten Kan-
fervag
,lf twee ure.
ECTEÜR.
q
11
l
AD VERTENTIÉN worden geplaatat
van 15 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
34
135-
59) z i
Maar ik kan mij het genot niet ontzeggen van de
woorden, die ik van u vraag, en hoeveel smart ik
u ook veroorzaak
De arme Florence kon haar snikken nauwelijks
bedwingenzij liet zich voor het bed van den zieke
op de knieëen glijden.
Neen, ge hebt mijn droomen niet verwezen
lijkt; want nooit heb ik de zaligheid gedroomd, die
ik door u heb gesmaakt!
Roland richtte zich half op en strekte den arm
naar haar uit.
Zie mij aan.... zie mij lang aan....
Nu hield hij haar omvat, alsof hij, bij het voelen
naderen van den dood, dat bekoorlijk beeld in de
eeuwigheid wilde meenemen
Toen Florence de kamer verliet, voelde zij zich
het hart beklemd. De woorden van haar echtgenoot
hadden haar diep getroffen. Was het een voorgevoel
van zijn naderend einde, dat deze gedachte aan de
overzijde van het graf bij hem opwekte? Angstig*
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Qe prjjs per drie r-
per post 1.70.
Afzonderlijke Nomftip]
f jK i
goddsche courant.
Dan zal ik zeggen, hoe ik er over denlc^lat
beloof ik.
Als gewoonlijk sliep Boland niet in. Hij zou de
helft van zijn fortuin hebben gegeven voor enkele
uren van kalme rust. Mot strakken blik zag hij de
schimmen van mevrouw Reeding en Francois Joffrin
voor zich opdagen. En dat zou altijd zoo zijn I De
marteling zou nooit ophouden En nu zou zijn ziekte
hem ook al geen verlossing brengen. Nu zag by
geen einde aan zijn kwellingen. Nooit zou hij den
moed hebben, langer ten prooi te blijven aan die
marteling van wroeging. Hij zou den Dood opzoeken,
als de Dood niet tot hem kwam. Voor de eerste
maal kwam de gedachte aan zelfmoord bij Roland
op. Een stervende zichzelven van het leven be-
rooven Welk een bittere ironie Hij bedacht zich,
dat hij de hand slechts had uit te steken om een
revolver te grijpen. Waarom niet Zijn vaste hand
zou niet beven. Een kogel in het hart en meer
nietsNu stelde hij zich voor, hoeveel opschudding
er plotseling in zijn woning zou zijnhoe de be
dienden in verwarring zouden heen en weder loopen,
en Alice en Florence kreten van ontzetting zouden
uiten.... En de wereld, wat zou de wereld zeggen?
Roland zag opeens in zijn vollen omvang het schan
daal, dat zijn zelfmoord zou teweeg brengen. Welk
een prachtige stof voor een kroniek in de nieuws
bladen. Zonder nog te spreken van de giftige praat-
De gymnastiek-veroeniging «Brinio" teOudewater
gaf aldaar onder de flinke leiding van den heer H.
Ouderkerk van Gouda een uitnemend geslaagde
uitvoering.
Uit Stolwijk schrijft men aan de Schoonh. Ct.
betr. het reeds vermelde overlijden van den heer
L. A. de Vreugt:
In den afgeloopen nacht leed onze gemeente een
treffend verlies door het overlyden van den heer
L. A. de Vreugt, een man, die door zijne vele
deugden eene eereplaats onder zijne medeburgers
innam. Gedurende vele jaren was hij het hoofd
der uitgebreide firma «Gebr. De Vreugt” en zoo
lang mogelyk, voor zijne gezondheid misschien te
lang, bleef by werkzaam in het belang der zijnen,
wier steun en raadsman hij altijd was.
Ook de belangen onzer gemeente heeft hij gedu
rende twaalf jaren als lid van den raad, later ook
als wethouder, met inspanning zijner beste krachten
behartigd. Voor al wat goed was, stelde hij zich
steeds in de bres en nimmer klopte men voor eene
zaak, in 't belang van ontwikkeling en beschaving,
te vergeefs bij hem aan. De liberale beginselen
was hij met hart en ziel toegedaan; eerlijk en op
recht, bewandelde hij steeds den rechten weg, maar
kwam dan *k meer dan oens met dezen en genen
in botsing. Thans heeft de dood hem uit ons mid
den weggenomeneen verwoestende kwaal heeft te
vroeg aan rijn nuttig, werkzaam leven een einde
gemaakt. Maar by al de zyuen en bij de velen die
29 April jl. was voor de gemeente Krimpen a/d
IJsel een gewichtige dag. Het stoffelijk overschot
van den heer Jacobus Verboon moest op verlangen
van den overledene bijgezet worden in het graf,
waarin zyne echtgenoote reeds eenige jaren rustte.
Tusschen 12 en 1 uur kwam de stoet uit Botter
dam aan. Van het veer tot den doodenakker bege
leidde eene onafzienbare menigte den geliefden doode.
Op het kerkhof aangekomen schaarde de menigte
zich buiten de hegsren, en hoorde in diepe stilte
de woorden aan, die by het geopende graf ge
sproken werden.
Eerst nam de heer Mackenzie uit Botterdam het
woord, en schetste den overledene als vriend, als onder
wijzer, als huisvader en als echt godsdienstig mensch.
Hierop volgde de heer Missel, van Capelle a/d
IJsel, namens de Onderwijzersvereniging te Gouda,
wier voorzitter door ambtsbezigheid verhinderd was,
aan zijn wensch gevolg te geven, om nl. zelf het
afscheidswoord aan «Vader Verboon” te spreken.
De heer IJ. Boers van Lekkerkerk gevoelde be
hoefte te gewagen van de vaderlyke zorgen, die hij
in zijn gansebe leven van den overledene genoten had.
De heer W. Brouwer, van Schiedam, schoonzoon
van den overledene, bedankte, namens de familie,
voor de bewezen eer, en hiermede was de plechtig
heid afgeloopen.
Eenvoudig was ze, evenals de persoon geweest
was, wien ze gold. En toch heeft ooit een gewoon
dorps-onderwijzer recht gehad, zich iet-wat te ver
heffen op wat hij in zijn nederigen werkkring ge
daan heeft, dan was het voorzeker de heer Verboon.
Dat Krimpen a/d IJsel een eigen school en een
eigen kerk hoeft, dat de bevolking de eerste begin
selen der beschaving is deelachtig geworden, dat is
het werk van den heer J. Verboon, die trots
en bezorgd begaf zij zich naar Alice en vertelde
haar het voorgevallene. Mevrouw Dutac verbleekte,
bij de woorden barer schoonzuster.
Waarlijk, sprak zij zacht, dat klonk als
een laatst vaarwel.
Ach, wat beu ik ongelukkig
De arme Florence barstte in tranen uit; de wan
hoop werd haar te overweldigend. Zij voorzag een
plotselingen, onverwachten afloop, ondanks de ge
ruststellende woorden van den dokter. De zieken
toch hebben een zeker voorgevoel, dat hen leidt en
waarschuwt. Roland geleek een van hen, die de
vleugel van den doodsengel had aangeraakt, en die
nog slechts een zeer zwakke band aan de dingen
dezer wereld hecht.
Met zachte stem vervolgde zij
Meen niet, dat ik niet weet, wat ik zeg
Het ongeluk is nabijhet waart om ons rond
Waarom zijt ge niet bij Roland gebleven?
Ik kon nietHet was mij niet mogelijk, langer
mijn snikken te bedwingen. En wij hebben elkander
beloofd, altijd kalm en opgewekt, te zijn, als wij
samen waren.
t Alice stond op. Was de toestand van haar broeder
werkelijk zoo slecht Maar neen, hare schoonzuster
vergiste zich. Al die zorgen matten haar af en be
letten haar, de werkelijkheid goed in te zien.
Ga naar uw kamer, arm kind. Ik ga mij -
zelve omtrent den toestand van den zieke overtuigen, jes in de gezelschappen, die niet zouden dalaten,
Alg g0 hem gezien heb^, zult ge mij zeggen allerlei onwaarschijnlijke verhalen uit te denken.
>ru VIJF. CENTEN.
j
GOUDA, 14 Mei 1891.
Bij de dd. Schutterij te Gouda is benoemd tot
2e luitenant a la suite de heer G. B. Lulius van
Goor, thans schutter.
tegenspoeden en miskenning in het begin heeft
volgehouden met benijdbare volharding en daardoor
heeft mogen eindigen met de achting te genieten
van alle ingezetenen.
Zulk een werken geeft aansporing tot navolging,
geeft kracht en troost bij tegenspoeden.
Jacobus Verboon is heengegaan, zijn werk blijft.
(JFehher.)
Met belangstelling zal men vernemen, dat eerlang
te..’8 Gfavenbage zal versehijnen een studie over de
Rijks- en Gemeentebelastingen in Nederland, van de
hand van mr. J. P. Sprenger van Eyk.
Men seint aan het Vaderland uit Paramaribo:
Het gepeupel treedt oproerig tegen de burgerij op.
Eenige personen zijn al verwond. Door de oneenig-
heid tusschen de heeren Lohman en Kalft' wordt
de handhaving der orde bemoeilijkt. Er heerscht
eene algemeens paniek. Het bal der Staten en ver
dere feesten zijn daarom afgezegd. De toestand is
zorgvol.
De Wageninfftr meldt, dat prof. De Geer zich on
langs geheel heeft losgemaakt van de Vrije Unl-
versiteit.
De handel in kievitseieren in Friesland is thans
geëindigd. Ofschoon het getal kievitten in de pro
vincie dit jaar grooter was dan vorige jaren, ble
ven, tengevolge van het gure weder in de laatste
maanden, het getal gevonden eieren en de aanvoer
betrekkelijk gering en de prijzen hoog. Evenals andere
jaren werden weder groote hoeveelheden dier eieren
naar het buitenland, inzonderheid naar F
verzonden; tot zelfs naar Algiers, Constantinopel
Egypte hadden verzendingen plaats.
De prijzen wisselden dit jaar af van
per stuk.
hem, wisten te waardeeren, zal zijn naam
in zegenend aandenken blijven.
