IS91.
N° 4535.
Nieutvs-
en
tn
in
•gne
is
R,
Dinsdag 26 Mei.
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
9
'5
f
193.
1TTE
F EÜILLE TO
De inzending van advertentiön kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave.
i
sen
>rden
nog
le
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden ia 1.25, franco
per post f 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’t welk des Maandags verschijnt.
DEN
~fudite
die
IV.
raden zou
toestand
meer
GOÜDSCHÉ COURANT
AD VERTENTIEN worden geplastet
van l-~5 regels 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
7)
Op den ledigen stoel van zijne vrouw wijzende,
wilde do vrijheer juist haar wegblijven verontschul
digen, toen de deur plotseling openging en Erika,
wel is waar bleek, maar toch altijd zeof schoon, in
hare gewone witte kleeding verscheen. Zij boog
vriendelijk groetend het hoofd. Toen Egou hare
hand vatte, voelde hij dat die koud als ijs was.
Het tot nu toe onverschillig gelaat van Westarp
werd thans van oogenblik tot oogenblik levendiger.
Het verschafte zijn verdorven, wreed karakter een
groot genoegen, zulk een schoone vrouw onder zijne
macht gebogen te weten on de wraak aan haar te
koelen, die door hare herhaalde afwijzing opge-
wekt was.
Hij wist zeker want hij las het op haar gelaat
dat de vrij hoar reeds zqo ver gebruik gemaakt
had, van hetgeen hem medegedeeld was, dat zij zich
in grooten angst bevond, dat het geheim geheel ver
worden. Hoe. langer hij baar in dien
van pijnlijke vrees kon daten blijven, hoe
hij hoop kon voeden bij haar zijn doel te
Zij ijlde hem te gemoet en beide handen in groo
ten angst tegen hare borst drukkende, riep zij hem
smeekend toe:
//Verlaat ons huis morgen, in de vroegte! Wan
neer ge dat doen wilt, zal ik u zegenen
Hij beschouwde haar met verrukte blikken.
z/Erika, gij zendt mij weg? En verlangt toch....”
z/Niets dan hetgeen de menschelijkheid, het eer
gevoel u van zelf gebieden moesten te doen,” viel
ze hem dringend in de rede. ,U«r verschijnen heeft
den vrede van dit huis reeds verstoord. Ga weer
van hier, ik smeek er u om, en kom nooit, nooit
weder! Dan kan misschien alles nog goed worden.”
Hij nam hare hand in de zijnezij lette er niet op.
//Zwijgen wil ik,” fluisterde hij hartstochtelijk
z/en diegenen, dooden, die het wagen aan de onoe-
sprokenheid van uw goeden naam te twijfelen.”
Zij verschrikte.
z/Maar ge moet ook vriendelijk jegens mij .zijn,”
ging bij voort, hare hand sterker drukker.de//ge
moet mij het bewijs leveren, dat ge mijn «roeden wil,
om uw huiselijk geluk voor u te bewaren, erkent;
ge moet dien grooten afkeer voor mijne gevoelens
bestrijden, die immers slechts in de aanbidding van
uw persoon hun grond vinden. Wat kan eeu vluchtig
zelfvergeten opwegen tegen de zekerheid uwen niets
vermoedenden echtgenoot van alles onwetend te
laten
Zij wilde hare- hand uit de zijne trekken, toen op
eens een kreet van ontzetting hare lippen ontvlood.
Met de verkiezingen in het verschiet, die
zullen moeten beslissen in welke richting de
natie verlangt dat het schip van staat gedu
rende de eerstvolgende vier jaren moet worden
gestuurd, komt natuurlijk meer dan ooit het
tegenwoordig kabinet ter sprake. Heeft het
beantwoord aan de verwachting? Wat zal
het ons brengen, indien dezelfde meerderheid
thans weder in de Tweede Knmer terugkeert?
Wanneer wij, liberalen, die vragen moeten
beantwoorden, dan is het antwoord niet moei
lik. Reeds bij zjjn optreden hebben wjj voor
speld, wat gebeurd is. In den vorigen ver
kiezingsstrijd, tóen het gold de liberalen van
hun zetels te drijven, zjjn zooveel beloften,
zooveel overdreven voorspiegelingen gedaan
over den zegen, dien een anti-iiberaal ministe
rie zou uitstorten over het vaderland, dat
teleurstelling niet uitbljjven kon. Dat is
de onvermijdelijke straf voor al de onwaar
heid, die toen gebruikt werd om het kiezers
volk op te zwepen. Voor wie eenigszins zich
met staatkunde inliet, was het duidelijk, dat
een kabinet, steunende op eene tweeslachtige
meerderheid, aan de eene zjjde calvinistische
democraten en aan de andere ultramontaan-
sche conservatieven met al de daartusschen
liggende schakeeringen, geen afdoende hervor
mingen brengen kon. De voorhoede en de
achterhoede van het regeeringsleger trekt op
in verschillende richtinghoe zou er dan wat
goeds kunnen tot stand komen Het kabinet
bereiken.
Zij stonden van tafel op. Erika nam dankend
de groeten harer gasten aan. Toen Westarp haar
het laatst naderde, zag zij onderzoekend rond en
fluisterde hem toe: „Ir moet u spreken. Bij den
vijver dadelijk I”
Niets verraadde bij hem dat hij de woorden ver
staan had. Maar Egon’s door argwaan en gekrenkte
liefde verscherpt oog had het korte voorval maar
al te goed opgemerkt en kon zich nu plotseling
het onverwacht verschijnen van zijne vrouw verklaren.
Hij balde dreigend de vuist, besloten om de zaak
onbarmhartig te vervolgen.
Na de toch altijd vermoeiende reis naar de stad,
hadden de heeren behoefte aan rust, zelfs de be
wegelijke mr. Elton kon zich aan do slaapwekkende
uitwerking van de frisscho lucht en de wiegende
beweging niet onttrekken. Hij bewperde noodzake
lijke brieven te moeten schrijven en was de eerste
die zijne kamer opzocht.
Erika had zich langs oen omweg, naar den een
tamelijk eind van het huis gelegen vijver begeven.
Zij bevond zich in een onbeschrijfelijken toestand
van zielsangst en lichamelijke zwakte. Zij wist, dat
Egon argwaan opgevat had, doch had geen begrip
van don aard van zijne verdenking.
Nu wachtte zij het verschijnen van Westarp met
koorsachtig ongeduld af. Hare wangen gloeiden,
hare polsen jaagden.
Eindelijk kwam hij.
zou de ordeningen Gods tot richtsnoer nemen
zjjner dnden en een geheel anderen geest bren
gen in ons staatsbestuur. Daarvan is niets
kunnen komen, omdat elk vast regeerings-
systeem ontbrak, omdat daarvan bij het poli
tieke allegaartje, dat de Regeering steunt, zelfs
geen sprake kon zijn. Wat er nog goeds tot
stand werd gebracht, waren practische maat
regelen, die ook door de liberalen zouden kun
nen genomen zijn en die meerendeels dan
ook uit de cartons der vorige kabinetten
afkomstig waren. De stroom bleef rustig
voortkabbelen in de liberale bedding, alleen
met minder vaart dan wanneer een zuiver
liberaal bewind aan het roer ware geweest.
Waar bleven de bezuinigingen, die zoo noodig
waren, daar het jarenlang wanbestuur der
tegenpartij de financiën totaal geruïneerd had
den? Waar is de vermindering van lasten, die
men in 1888 den minderen man beloofde? Waar
is de hervorming van het kiesstelsel, die de min
derheden meer tot haar recht zou doen komen
Er is niets van gekomen. De vervulling van
enkele antirevolutionaire wenschen is beproefd.
Men heeft een paar doodgeboren herzieningen
der kieswet gehad de poging om de Provinciale
staten om te zetten en de zoogenaamde Steden
wet beide kleine middelen om' zich eene
bljjvende meerderheid te verzekeren, maar de
tegenwoordige minister van binnen!; zaken
Lohman is zoo weinig geneigd de kiesbevoegd
heid uit te breiden, dat zijne denkbeelden
daaromtrent den voorzichtigsten liberaal nog
onbevredigd laten. Er is een vaccinewet
tf
ingediend, die men liefst stilletjes in haar
papieren graf laat rusten, omdat er geenerlei
vooruitzicht bestaat, dat zelfs de bondgenooten
het er eens over worden. Men heeft Keuche-
nius als echt Calvinist in het ministerie ge
bracht, doch het was in alle opzichten een
misrekening. Zjjn geestverwant en plaatsver
vanger Lohman heeft aan de deur van het
bekende Torentje op het Binnenhof al zijn
calvinistische felheid achtergelaten en is een
tam administrateur geworden. Een ander partij
genoot van denzelfden naam is gezonden naar
Suriname om deze kolonie op christeiijk-histo-
rische wijze te regeeren en heeft daar zooveel
tweedracht gezaaid en zooveel wanorde ge
sticht, dat er ongekende tooneelen hebben plaats
gegrepen. Waarlijk het kostelijk kabinet kan niet
pronken met succes op diegene harer daden,
die de calvinistische signatuur moeten dragen.
Dat alles moge waar zijn, zegt misschien
Onze lezer, maar daarover hebt gij geen reden
tot klagen. Laat de beoordeeling der Regeering,
maar over aan haar partij en deze is niet onte
vreden, want het wachtwoord is Kiest onze
mannen weder, opdat het thans zittend kabinet
aan het roer blijve. Dit is gedeeltelijk waar.
Maar toch niét geheel. Wij zijn overtuigd,
dat de gmti-revolntionaire partijhoofden niet
de geheele waarheid zeggen. Feitelijk voelen
zij zich zeer teleurgesteld, doch met het oog
op de toekomst hunner partij achten zij het
noodzakelijk deze Regeering te steunen en
pleiten daarom vernachtende omstandigheden
voor haar. Van dubbele beteekenis is dus van
0
