ZIELENADEL.
I
uni.
rk
i
BH
BINNENLAND.
en
FEUILLETON.
V'
1891.
Woensdag 3 Juni. ft? 4542.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
ij
De inzending van advertentiön kan geschieden tot öên uur des namiddags van den dag der uitgave.
n
illen de
nst op
moeten
r
Mcoaderlgke Nonuners VIJF CENTEN.
Volgens den regenmeter der Rijkslandbouwschoo!
I.
tijd tot
I. I
V
1
Bovendien worden alle Advertentien gratig
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
*t welk des Maandags verschijnt.
'gen
één
It steeds
en kin
irkiezing
ondenten
bewerk-
bsguu-
e prjjzen
bewijzen
onze Be-
850,000,
I.
t.
4.
I.
I.
I.
een broeder gevoelende,
het jonge meisje hem
GOUDSCHE COURANT
met do
ederspe-
van den
handen,
chte offi-
r pryzon
treffende
roegd en
prraagd
biedt de
door de
•gekeurd
u«e pion
elite wei-
100,000
aanrader
10 Mark,
I. 16000
i. iooOo
5000
8000
2000
1500
1000
500
148
100,200,
57,40,20
er groote
loting is
m op den
n hecht-
nlng van
iming be-
derhalve
iking allo
idenaan
ON,
imiurg.
>rt rouwen
inr wij bi
ir deelne-
voor het
atipte en
van onze
i.
3.80 ets.
1.80
0.20
nkpapier
te Wageningen bedraagt do gevallen regen over de
maand Mei jl. 64>/9 mM. togen 36 mM. over dezelfde
maand van 1890.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post ƒ31.70.
Een scherpe blik schoot onder de neergeslagen oog-
3.a;jnaar genr0QQte <Je
in de hoogte stak en hare flikkerende grijze ooj
langs de gasten liet heengaan zonder zich op
hunner te vestigen.
Ik geloof dat het u spijt, vervolgde mevrouw
Bertholon, zonder de stem te yerheffen.
O, zeker, zuchtte Charles, zonder zyne droefenis
te verbergen.
De heer Leniel stond op.
Laat ons er niet aan denken, zeide hij vriénde
lijk; trouwens zijne afwezigheid duurt niet eindeloos.
Mijn zoon maakt zijn fortuin, zooals ik het mijne
gemaakt heb, door arbeid, geduld en eenige opoffe
ringen....
Ja, vader, zeide Charles zachtjes. Maar u werd
niet tot ballingschap gedwongen.
Ballingschap is een wreed woord, jongen
wreeder dan de zaak, zeide de heer Leniel, vooral
wanneer men in het ergste geval vrij is zijne carrière
op te geven en naar huis te keeren.
AD VERTENTIEN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
GOUDA, 2 Juni 1891.
Voor het theoretisch examen Geneeskunde, le ged.,
is te Utrecht geslaagd de heer A. G. A. Idenburg,
Aan het postkantoor te Gouda en de daaronder res-
sorteerendo hulpkantoren werd gedurende de maand
Mei 1891 bij de Rij kspostspaar bank ingelegd
8882.685terugbetaald 2630.27.
Het laatste door dat kantoor uitgegeven boekje
draagt het nummer 2679.
Op de 6e internationale tentoonstelling van pluim
gedierte van wege de Nederlandschc Vereeniging
Avicultura te Groningen is den heer B. A. Berg
man te Gouda een zeer eervolle vermelding toege
kend voor zijne inzending Wyandotte en den heer
J. Schilt te Stolwyk eene zilveren medaille voor
Cochin China kippen (patrijskleur).
Aan de gehouden verkiezing voor twee plaatsen iu
het hoofdbestuur der Maatschappij tot Nut van het
Algemeen is deelgenomen door 196 departementen,
te zamen uitbrengende 630 stemmen. De uitslag was
dat d« heer J. A. Levy te Amsterdam werd gekozen
met 562 stemmen, en de heer W. J. Blijdenstem te
Enschedé met 526 stemmen.
De heer R. van do Werk te Amsterdam verkreeg
68, de heer D. W. Stork teHengeloo 105 stemmen.
Beide gekozenen hebben de benoeming aanvaard.
De Kampioen deelt mede, dat twee Amsterdammers,
de heeren mr. C. A. Beels en Bastet, per rijwiel
door Duitschland en Tyrol naar Venetië rijden. De
heer Otto Cohen had hen tot Stuttgart vergezeld.
Zij hadden toen reeds een afstand afgelegd van 689
kilometer in den tijd van zeven dagen.
4)
Niets is verdrietiger voor een man dan zulk een
vertoon van onverschilligheid. Wat hebt gij er aan
of de uwen u op de handen dragen, uwe superieuren
u achten, uwe gelijken u waardeeren, als een klein
meisje dat voor haar examen gedropen is u voor
nietg telt in haar leven?
Charles gevoelde die grief zonder er zich zelven
bepaald' rekenschap van te geven. Hij had Sidonie
van kind 'af gekend en als gehoorzame zoon van eene
moeder, die hij boven alles lief had, had hij haar
als zuster aangenomen. Hij was nog verder gegaan:
v toen de dood van mevrouw Leniel en de ziekte van
zijnen vader hem noopten de mogelijkheid onder de
oogen te zien, dat hij de verantwoordelijkheid als
hoofd vaü het gezin kon te dragen krijgen, had hij
in de vaderlijke nalatenschap het deel zijner aangeno
men zuster aangewezen, opdat de zorg van zijne
ouders voor de wees vruchten zou dragen tot in de
verste ^toekomst.
Zich tegenover haar als
deed de geringschatting van
Sedert het jubilé van wijlen Koning Willem III
genoot de Maasstad niet meer de eer van een Vorste-
lijk bezoek. Geen wonder das, dat men in Rotter
dam mei vreugde de tijding vernam, dat de Ko
ninginnen, na hun bezoek aan de hoofdstad, ook in
de tweede stad des rijks een wjjle zouden vertoeven.
Dit bezoek had Zaterdag plaats, De gemaakte toe
bereidselen voor de blijde inkomst der Koninginnen
gaven reeds de duidelijke bewijzen van de geestdrift,
die onder Rotterdam’s ingezetenen heerschte.
Aan den Hoek van Holland gelijk het plan was,
voeren de Vorstinnen met haar gevolg de Maas op.
Van ’s-Gravenhage ging de stoet in rijtuigen het
Westland doorin Loosduinen werden fraaie ruikers
aangeboden in ’s Gravesande werd van paarden ver
wisseld on zoo ging het voort tot aan de uitmon
ding der Maas. Daar boden de tallooze vaartuigen
rijk getooid en met vlaggen versierd, een onover
troffen schoon geziBht aanen daar bevond zich ook
het fraaie raderstoomschip „Merwode I," dat, aller
keurigst ingericht, de hooge gasten de Maas op
voerde.
Een sleepdienstreederij, die van L. Smit en Co.,
had het geheele beschikbare materieel van haar zee-
sleepdienst, bestaande uit 20 sleepbooten, waaronder
een zestal groote raderbooten, in den Waterweg van
Rotterdam naar zee, tusschen de Berghaven en Maas
sluis, behoorlijk versierd, als in haag opgesteld.
Voor 3 gulden als vrachtprijs waren duizenden
Rotterdammers in de gelegenheid gestéld, om met
verschillende booten het koninklijke flotille te gemoet
te raren en naar de Maasstad te volgen. Het was
een grootsch tafereel, de talryke versierde booten.de
rivier te zien opstoomen. Fraaier intocht in de
Maasstad is dan ook nauwelijks denkbaar dan langs
den Nieuwen Waterweg, die Rotterdam groot en
welvarend heeft gemaakt. Eu van alle steden, die
gepasseerd worden, klonk de vroolijke muziek den
booten met hun passagiers tegen, en voegden zich
weer nieuwe vaartuigen bij de vloot, die gedurende
eenige uren meesteresse bleef van heel de Maas,
daar het verkeer met andere schepen verboden was.
Er was op gerekend, dat de Koninginnen te half
een in Rotterdam zouden aankomen. Ze stapten
aan wal aan de Prinsessekade, waar een sierlijk
paviljoen voor de vorstinnen was opgericht, en wer
den daar toegezongen door een drieduizend leerlin
gen der lagere scholen. Ter gedachtenis aan haar
eerste bezoek aan Rotterdam metselde Koningin
Wilhelmina aan den westelijken kant der kade
een gedenksteen.
Vervolgens werd een rijtoer ondernomen door de
stad, waarbij eenige inrichtingen door de vorstelijke
bezoeksters werden bezocht. Zoo de driejaarlijksche
tentoonstelling van schilderijen van levende meesters
in de Academie van Beeldende Kunsten, een ge-
meente-instelling. En ook de diergaarde.
Na hier eenige ververschingen te hebben gebruikt
en het voornaamste in oogensohouw te hebben ge
nomen, verlieten de Koninginnen den tuin om zich
na een korten rijtoer, naar het station Maas te be
geven, van waar zij per extra-trein naar Het Loo
vertrokken.
Ook het station Maas was keurig versierd. Aan
de voorzijde, tegenover den ingang van de ontvang
kamer voor de Koninginnen, was een „entree" in
gericht en boven dien ingang een fraaie tropee aan
gebracht, terwijl de wanden rijk versierd waren met
bloemen en groen. De wachtkamer bevatte slechts
de noodigste meubelen en was verder in een bloe
mentuin herschapen.
Het eerste bezoek van de beide Vorstinnen laat
te Rotterdam de meest aangename herinneringen
achter.
des te pijnlijker aan en met de vriendschappelykste Wanneer gaat gij naar Indië terug, mijnheer
gevoelens van verzoening bezield trachtte hij daar- I Charles? vroeg zij op doordringenden, hoewel zachten
omtrent opheldering van haar te verkrijgen. I toon.
Hunne gesprekken hadden onveranderlijk plagerij De jonge man sidderde, alsof hem eene pijnlijke plek
aan den eenen kant tengevolge en tamelyk harde werd aangeraakt. Hij zag de oude dame eenigszins
waarheden aan den anderen. Aurette deed steeds haar onvriendelijk aan en antwoordde, alsof bet hem'mobito
best hunne kibbelarijen bij te leggen, die van de zijde kostte
van Sidonie dik wij Is in een schaterlach eindigden, j Als mijne zuster getrouwd zal zijn, zooals afge-
hetzij dan welgemeend of niet. Eindelijk hield het sproken was, mevrouw.
gekrieuw van lieverlede op; Charles ging van tijd tot F" l -
tijd van huis om niet geheel vreemdeling in de zaken leden van Sidonie uit, die als
te worden. Na het huwelijk zijner zuster zou hij naar
Indië terugkeereu en langzamerhand knoopte hij zijne
relation weder1 aanhet gekibbel van de jongelieden
stoorde de rust van het Nest niet langer, maar Aurette
werd nadenkend.
Het Zondagsdiner had plaats in de groote eetzaal,
aan drie zijden van ramen jporzien, waarvan de eene
geheel open was en een vrij uitzicht verleende op bet
uitgezócht landschap, dat in de stralen der onder
gaande zon baadde. De lucht ademde vrede en heer
lijkheid de bloemen van Aurette’s ruiker verspreidden
een zinnen streelenden geurbuiten zongen de vogels
vooral de meerlen riepen elkander met schelle tonen
van boom tot boom toe.
Mevrouw Bertholon loosde een zucht van behage
lijkheid en leunde achterover in haren stoel haar
levendige, onderzoekende blik deed de ronde der tafel
en bleef op Charles rusten, die gedurende den maaltijd
bijna geen woord had gesproken.
