ifee, IA. Een oude Geschiedenis. LIER. BINNENLAND. K>- van. 1891. FEUILLETON. Fiendew. STUREN 11891, 3 en 73". 11891. Marken, ichersleven 3. Donderdag 30 Juli.4591. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. KEVER ÜITJES, De inzending van advertentiön lean geschieden tot eAn uur des namiddags van den dag der uitgave. i H EN ache Cou- den door het SJKMAN en d en erlichting. i Afzonderlijke Nommera VIJF CENTEN. af (Uit het Engehclt.} Bovendien worden alle Advertentiën gratis opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD ’twelk des Maandags verschijnt. rde ind. llibets, enz., in 1 Bedrjjf. itschland rland. RKT. n het Grand i. IER. OJPFO.B- r ADVERTENTIËN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10Centen. GROOTE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. val te Am- ordrecht en Heden morgen is een begin van brand ontstaan in een kraam op de' Westhaven. Gelukkig werd het spoedig geblusoht. De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prjjs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. in de beroemde scène, waarin hare beide zoons met het bewuste „groote mes" gewapend, tegenover elkaar staan, is een prachtig staaltje van tooneel-speelkunst. Ieder die een „boeiend" tooneelstuk wil zien moet morgenavond „De Twee Weezee* gaan zien. Maandag avond is Sequah met zijn bekende won dermiddelen te Rotterdam voor het eerst opgetreden en zal dit, volgens aankondigingen, gedurende eeni- gen tijd dagelijks te 3 en te 8 uren herhalen. In de groote zaal van het Verkooplokaal, waar Sequah. optreedt, was een estrade opgericht, waarop zich een vijftal muzikanten bevonden, die lustig op koperen instrumenten bliezen. Zij hieven fanfares aan, toen Sequah binnentrad. Hij stelde zich aan het publiek voor en zette het doel van zijn komst uiteen. Dit geschiedde in het Engelsch. Het gesprokene werd door een tolk ver taald. 1 Er was reeds dadelijk een patient bij de hand, ‘t Was een man, die volgens zijn zeggen zes weken lang met rheumatiek te bed had gelegen. De stok, „Och, waarom zijn het geene gouden ketenen vroeg zij. Ik ben diep ongelukkig, omdat wij arm zijn omdat ik zoo gaarne in een equipage zou rijden, juweelen dragen en een half dozijn dienstboden hebben wil. Ik haat dat eenvoudige leven; ik kan jo zuinigheid niet uitstaan, noch de burgerlyke def tigheid, die gij mij kunt aanbieden." „„Je weet niet waartoe een man, die bemint, in staat is,” riep ik opgewonden, terwijl ik hare hand greep. „„Stel vertrouwen in mij geef je aan mij, zooals je beloofd hebt, en vroeger of later zul je hebben wat je daar vraagt. Ik ben geen zwak, geen onbekwaam man. De staatkunde opent een ruim veld voor een eerzuchtig man, en als de revolutie uitbreekt, zooals men algemeen verwacht, dan ziet gij mij in de eerste raugen als ik u maar tot vrouw heb en gij mij bezielt.” „De minachting in hare oogen verminderde niet, maar zij zweeg, en ik zag,haar voorhoofd rimpelen; zij peinsde. Ik voelde onwillekeurig ,.de nadering van een outzettend onheil. Ik druktè haar onstuimig in mijne armen, ik kuste haar, ik smeekte haar alle hooze gedachfen te laten varen en flk vrouw te wor den, die ik kon achten en liefhebben. „Zij maakte zich uit mijne omarming los, maar de rimpels van haar voorhoofd waren verdwenen. Zij vond zelfs een glimlachje en met een traan in het oog als het ten minste een traan was keerde zij zich half driftig, half gebiedend om. Een stad was en niet bij het huwelijk duister voorgevoel maakte zich van mij meester, zijn. Op verzoek van ƒ-• GOUDA, 29 Juli 1891. Het Rotterdamsche Tooneelgezelschap onder direc tie der hb. Jan C. de Vos en W. van Korlaar heeft zich in den korten tijd van zijn bestaan een eere- plaats veroverd in de kunstwereld. Het beeft er zich met het meeste succes op toegelegd het beste op te voeren wat het buitenland opleverde en tevens oorspronkelijke stukken van talentvolle Hollandsche letterkundigen te monteeren, en daaraan de meeste zorg te wijden. Gelijk indertijd het jonge gezel schap van Le Gras, van Zuijlen en Haspels friasche kftcht en opgewekt leven wist te brengen in de Hollandsche tooneel wereld, zoo is het thans gelukt aan den talentrollen de Vos die niet alleen als tooneelspeler, maar ook als letterkundige waardee- ring verdient en den kondigen administrateur van Korlaar een ensemble te vormen, dat uit een oog punt van kunst aan strenge eisohen beantwoordt. Het zal derhalve onze stadgenooten veel genoegen doen de artisten van den Tivoli-Schouwburg hier eenige avonden te zien optreden. Over het heden avond op te voeren stuk, het drama „Eebloos", spraken wij reeds. Allerwege heeft het gezelschap er eer mede ingelegd. Nu de Directie eenmaal besloot kermissen te be zoeken (met het oog op de kas kon dat niet anders) diende in haar repertoire, dat aan eigenlijke „ker- mis-stnkken* niet rijk is, ook een paar melo-drama’s en draken te worden opgenomen. Daartoe liet men o' a. het oog vallen op „Dn Twee Weezen", dat al jaren achtereen steeds een groot publiek trekt. De opvoering van dit stuk moet prachtig zijn. De rol 'van de beide broeders is in uitstekende handen en hoe voortreffelijk Mevr, van OffelKleij hierin speelt is alom bekend, daar zij daarin ook bij andere gezelschappen dikwijls optrad. Haar stil spel b.v. Het Panorama, dat sinds eenige dagen in de zaal „Nut en Vermaak" te zien is, verdient ongetwijfeld ten volle een bezoek van onze stadgenooten. Heden en morgen is daar de Paryeehe Tentoonstelling te zien die uit alle oorden der wereld tal van bezoe kers trok en aller bewondering afdwong. Zij, die toen niet in de gelegenheid waren naar Frankrijk’s hoofdstad te gaan, vinden thans een gemakkelijke gelegenheid met hetgeen daar te zien was kennis te maken. Het Panorama is geopend van 210 uren. 8 uur. .25,2e Rang, g 30 Cta. a|per plaats ÉÜNIE», AG Celling iampong enz. 5 Cta. Ter waarschuwing. Door de rechtbank te Zutfen is een 16-jarig jongeling verqordeeld tot twee dagen gevangenisstraf ter zake van het plukken van bloemen in een wandelpark. Uit 's Hage schrijft mon aan het Utr. Dagblad-. Het heeft mijne aandacht getrokken, dat er in den laatstee tijd een ontzettend aantal „safety’s", „tri cycles*, „rovers" en ander wielermaterieel in de couranten ter „overname* wordt aangeboden tegen spotprijzen, en bjjna altijd onder bijvoeging dat het dien hij bij zich had, werd door Sequah onmiddel- Ijjk stukgebroken. Sequah deed hem op een rolstoel plaats nemen en gaf hem een theelepeltje „prairiebloem” in een glas water in. Eenigen tijd later werd de patiënt op den rolstoel naar achteren gereden, waar zich een operatiebank bevond, waaromheen een gordijn werd dichtgemaakt. Sequah verzocht eenige hoeren, als getuigen der behandeling te willen dienen. Daar werd de man gedeeltelijk ontkleed en alia deelen van ’t lichaam werden door Sequah krachtig gewreven met de olie, dié hij verkoopt. Onderwijl liet de muziek zich hooren. Het duurde niet lang, of de patient kon staan en kort daarna loopen, later zelfs dansen. Een bekend practiseerend geneesheer was tegen woordig bjj de geheele behandeling. Nadat Sequah verklaard had, dat onvermogenden, op vertoon van een bewijs van hun geestelijke, gra tis zullen worden behandeld, en aaagekondigd dat morgen weder een lijder aan rheumatisms zal wor den genezen, verliet hij groetend de estrade. De genezen patient keerde opgeruimd huiswaarts. Hij had van Sequah, die verklaarde, te begrijpen dat in een werkmansgozin, waarvan de man reeds zes weken buiten verdienste is, bet geen vetpot we zen kan, nog een aardig zakduitje medegekregen. U) Eindelijk was het werk dan toch klaar en toen <H| haar nit de handen viel, zonk ik voor haar neder keek haar diep in de oogen en fluisterde: „Dit is het laatste, dat zich ooit tusschen ons zal stellen. Ge staat nu op bet punt de mijne te wordenga even mede naar den tuinwant ik moet je iets zeggen, dat geen uitstel kan lijden.” „»Jè bent wreed”, mompelde zij, „je bent een tyran. Wij leven nu in een revolutionnairen tijd zal ik mij ook maar verzetten?”” Half dol van liefde sprong ik op en droeg haar de kamer uit in een ander vertrek, waar ik mat haar alleen was. Mijne daad scheen haar te verschrikken, want zij bleef doodstil staan, waar ik haar geplaatst hadzij beefde zelfs een beetje toen ik naar baar keek en riep: «„Waarom deedt gij mij die vraag? Moet ik daaruit opmaken, dat gij uwe ketenen wenscht te verbreken „Zij trok eene roos uit den ruiker op hare borst «n vernielde de blaadjes tusschen hare vingers. GOUDSCHE COURANT. r flesch, !t. per fleseb. per flesch. f .ƒ1.p. lit. 1.05 p. lit. mijne borst zwoegde van onderdrukt snikken, en dwaas die ik was, ik stond op het punt haar ver giffenis te vragen, toen zij mij weder aanzag en ik uitriep: „Waar zult ge eene liefde als de mijne vinden, Mary? Al kreeg jo het begeerde gond, dan zou je spoedig iets missen, wat de liefde alleen schenken kan. Je zoudt je ongelukkig gevoelen en den dag verwenseban, waarop je mij mijn afscheid hebt gegeven. Ik ben je aanstaande echtgenoot, waarom tracht je mij dan niet gelukkig te maken?” „„Ik zal beproeven dit te doen.” „Ik viel aan hare voeten, ik kuste den zoom van haar kleed. Ia dat oogenblik aanbad ik haar. „O, riep ik, ik zal je gelukkig maken, ik zal je verwach tingen meer dan vervullen. Je zult een equipage hebben en je zult de menschen, die nu met min achting op je neerzien, eens de wet stellen en ja wordt....” „„Mevrouw Feit!” voltooide zij met de half la chende minachting, die telkens en telkens in hare woorden doorschemerde. „Zoo werd ik opnieuw haar slaaf en leefde voort tot het uur van ons huwelijk sloeg en ik haar naar de kerk zou geleiden, waar zij'ten aanschouwe der halve stad mijne vrouw zou worden. Nooit, nooit zal ik dien morgen vergeten. Het was in December, maar de hemel was blauw. Ik was in den zevenden hemel, te meer toen ik hoorde, dat Urquhart uit de -*-* “*^*t zou tegenwoordig juffrouw Dndleigh was hij mij meester, zijn. Op verzoek

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1891 | | pagina 1