Buitenlandscli Overzicht.
Te Praag is een gymnasium voor jonge dame»
opgericht. Er zyn 50 meisjes toegelaten, meeren-
deels aanstaande studenten in de geneeskunde.
In het mail-overzicht van do Javabode lezen wy
„De verslagen van de verschillende maatschappijen
die hare zaken in Indië drijven, ademen over het
algemeen een geest van tevredenheid eu hebben daar
toe dan ook recht bij het in verhouding tot den ge
wonen rente-staudaard hooge dividend dat zy uitkee-
ren. Volgens het gewone spraakgebruik, dat fabriek
steden welvarend noemt, wanneer de fabrikanten grof
geld verdienen, mag men dus aeggen dat de econo
mische toestand hier te lande lang niet slecht is, en
dit to eer nu de bedoelde verslagen, al moeten zy
hier en daar melding maken van onvoldoende oogsten
toch roemen over de toenemonde koopkracht dor be-
Tolking. Onder deze omstandigheden moet het haast
een genoegen zijn minister van koloniën te worden,
als men zich maar voornoemt den gewonen gang vim
zaken niet te storen en geene groote hervormingen
opeens wil doorvoeren. Dit laatste is te minder
noodig, nu de belangrijke quaestiën, waarover al zoo
veel te doen is geweest, langzamerhand als v&Dzelf
uit het stadium van bespreking in dat van behande
ling zijn overgegaan. De heerendiensten worden ge
regeld aan een verbeterd landrente-stelsel wordt, zij
het ook op eenigszins geheimzinnige wijze, gewerkt;
de opkoop van de particuliere landerijen is weer aan
de orde gesteld, hoewel tegelijkertijd de commissie
voor de herziening van het reglement op die lande
rijen in stand is gebleven by het opiumvraagstuk
is het voorbereidend onderzoek afgeloopen eu be
hoeft alleen nog maar een keuze te worden gedaan;
voor de koffiecultuur worden maatregelen genomen,
die haar ten goede moeten komen bij welk stelsel
ook, en aan den Atjeh-oorlog tracht men een einde
te maken op eene wijze welke volgons hen die Atjeh
kennen, wel langzaam maar zeker tot het doel zal
leiden. Wanneer dus een nieuwe minister de Indi
sche regeering maar stil haar gang laat gaan, zal hij
alleen de moeilijkheid te overwinnen hebben van een
tekort op de Indische begrooting. De moeilijkheid
i6 zeker niet gering, doch indien de minister haar
overwint door of bij de Indische huishouding van
staat de tering naar de nering te zetten of de volks
vertegenwoordiging te overreden het tekort ten laste
van het moederland te brengen, dan zal men van
hem kunnen zeggen dat hij in tyden, waarin andere
staten hunne koloniën aan de exploitatie van maat
schappijen op aandeelen overleveren, heeft getoond
te begrijpen hoe eene koloniale mogendheid moot
handelen, wil zij haar plicht doen.4'
Blijkens het kortelings verschenen verslag der in
specteurs voor het staatstoezicht op krankzinnigen
trof die dienst in dat jaar een zwaar verlies door het
overlijden van den inspecteur dr. H. van Cappelle,
aan wien eenigo woorden van dankbare waardeering
zijn gewijd. Hij werd tegen het einde des jaars ver
vangen door dr. A. H. van Andel.
Door de burgemeesters van 39 gemeenten zijn
mededeelingen gedaan over de verpleging, fan 179
nieuw bijgekomen krankzinnigen, in hunne gemeen
ten bij vreemden verpleegd, welke meerendeels hetzij
voor tijdelijke inbewaringstelling, hetzij ter observa
tie, naar ziekenhuizen werden overgebracht. Over
het algemeen liet de naleving van art. 3 der wet,
welke hem die krankzinnigen verpleegt de verplich
ting oplegt daarvan aan den burgemeester aangifte
te doen, die deze mededeeling alsdan ter kennis der
inspecteurs brengt,in verscheidene gemeenten nog
veel te wenschen over.
t Hoor de inspecteurs werden 50 dezer krankzin
nigen, bij vrienden verpleegd, bezocht. In het alge
meen was de indruk daarbij verkregen gunstig. In
enkele gevallen bleek hun de opneming van do be
zochten in een krankzinnigengesticht echter nood
zakelijk, hetzy ter wille der openbare orde, of in het
belang der krankzinnigen zeiven of van hunne om
geving. Ook bleek enkele malen verwaarloozing van
patiënten, waardoor hunne opneming in een gesticht
noodzakelijk was. Het verslag bevat daarvan ver
schillende voorbeelden. Wederom werd gewezen op
de wenschelykheid dat afzonderlijke gestichten voor
idioten zullen opgericht worden, of mildere bepa
lingen zullen worden gemaakt te opzichte van art. 7
der wet.
In den loop des jaars werden alle krankzinnigen
gestichten, de meeste meermalen, geïnspecteerd, terwijl
in sommige gevallen, naar aanleiding dier inspecties,
met de officieren van justitie en de geneeskundige
ambtenaren over te nemen maatregelen en het toezicht
overleg werd gepleegd.
Met besturen en gestichtdoctoren worden verschil
lende ondeVwerpen, de inrichting der gestichton en
verpleging betreffende, besproken, en vooraf ook by
behoefte aan uitbreiding als in vorige jaren de op
richting van buitengestichten aanbevolen en de uit
breiding van stad8gostichten ontraden.
Erkentelijk wordt getuigd, dat in vele gevallen de
desbetreffende voorstellen met de meeste welwillend
heid werden overwogen en ook bij verschillende be
sturen de oprichting van buitengestichten in ernstigo
overweging werd gonomen. Het streven om meer
zelfstandigheid aan de geneesheeren te verschaffen
werd somtijds met goed gevolg bekroond.
In verschillende gestichten werd de geneeskundige
staf en in vele de geneeskundige hulpmiddelen be
langrijk uitgebreid, in andere echter blyft het me
disch element steeds op den achtergrond en heeft
het soms meer den schijn, dat de geneesheer voor
eenige uren daags de tijdelijke gast is van de directie,
dan wel de man, die als geneesheer-directeur de ge
heele verantwoordelijkheid van al hetgeen in het
gesticht geschiedt, bij dag en nacht, behoort te dra
gen en het verantwoordelijk hoofd der inrichting
behoort te zijn.
De administratieve dienst gaf in den regel tot geene
opmerkingen aanleiding. Onder het personoel der
bedienden hadden vele mutatiën plaats, vooral in
sommige gestichten. *Vau verschillende zijdon kwamen
daarover klachten in. De Vereeniging voor psychiatrio
besloot, in verband hiermede, aan de opleiding der
bedienden hare byzondere aandacht te wijden.
Uit 6 gestichten zijn in den loop des jaars 8 krank
zinnigen ontvlucht. L)e meesten hunner werden spoedig
teruggovondon en naar het gesticht teruggebracht,
twee echter niet, die vermoedelijk naar het buiten
land zijn. Er kwamen 3 gevallen van zelfmoord voor,
waarvan 2 in één gesticht.
Met bijzonderen nadruk wordt gewezen op de po
gingen door de inspecteurs bij Ged. Staten van Zuid-
Holland, Drente, Groningen en Limburg aangewend
om hen tot de oprichting van provinciale gestichten
op het land te bewegen, waarna nog wordt bericht
over verschillende adviezen, de wetsinterpretatie en
het toezicht betreffende, waarna een overzicht volgt
der beweging der gestichten gedurende het jaar 1889,
waaraan het volgende is ontleend.
Op 1 Januari 1889 waren in de 17 gestichten
aanwezig 5846 kraukzinnigen, waaronder 2906 mannen
en 2940 vrouwenin 'den loop des jaars zijn opge
nomen 812 mannen en 954 vrouwen, hersteld ont
slagen 213 mannen en 249 vrouwen, overleden 338
mannen en 268 vrouwen en niet hersteld ontslagen
213 mannen en 273 vrouwen.
Op 1 Januari 1890 bleven in de gestichten over
6058 krankzinnigen, waarvan 2954 mannen en 3104
vrouwen in behandeling.
Het meest bevolkt was het gesticht „Meerenberg",
waar 1172 patiënten werden verpleegd, daarna volgt
Voorburg" te Vucht met 772, en dat te's-Hertogen-
bosch met 553 de andere gestichten hebben allen
minder dan 500 verpleegden. Do kleinste zyn die
te Maastricht met 61, en te Bochel met 93 patiënten.
Een correspondent der „Arnh. Ct.» maakt devol-
gendo opmerking
Ik noem het een schande voor ons land, dat er een
collecte moet gehouden worden, alsof er watorsnood
geweest was, wegens schade door hagelslag, in Noord-
Brabant en Limburg geleden. Daar zijn de maatschap
pijen tot verzekering tegen hagelslag voor, en de
landbouwer, die zich over zulk een schade bij mij
beklaagt en om een gift tot vergoeding van de gele
den verliezen vraagt, zal evengoed met ledige handen
van my gaan, als de man, wiens onverzekerd boeltje
verbrand is. Wat de reden van het verzuim ook is,
traagheid, zorgeloosheid of gemoedsbezwaar, ik heb
er hoegenaamd geen respect voor en kan niet ver
klaren dat een Regeering het kwaad kan aanmoedigen
door inzamelingen te gedoogen voor landbouwers die,
volgens de couranten, ongeveer acht ton gouds aan
verhagelde producten verloren hebben door eigen
schuld.
Uit Londen schrijft men aan de Arnh. Ct.
Zekere Sidney Heritage, letterkundige van beroep,
had zich dezer dagen voor den magistraat te ver
antwoorden, omdat hij opzettelijk, met de bedoe
ling om de Great Northern Spoorwegmaatschappij
te benadeelen, zonder plaatskaartje (ter waarde slechts
van l'/j d. 0.07') in den trein had plaats ge
nomen. Gewoonlijk is de straf, die op zulke ge
vallen staat, eene boete van 2 pd. st. en do kosten
of een paar dagen naar Holloway, doch daar deze
fraude bij bovengenoemden „man van ontwikke
ling» reeds meermalen was voorgekomen, kreeg
hy thans eene biete van 5 pd. st. of eene straf,
mijns inziens, veel te licht.
Dit geval op zich zelf biedt weinig bijzonders aan,
alleen geeft het een sprekend voorbeeld, hoe het
bedrog, hier zoowel als eldors, ook in de hoogere
klassen der maatschappij geworteld is, {maar toch
geeft deze politiezaak, hoe klein zij ook zyn moge,
zoowel voor ingewydon als oningewijden veel te
denken. Vooreerst moet ik nog mededeelen, dat
niet minder dan 27,000 (zegge zeven en twintig
duizend) fraudes van dergelijken aard, alleen bij de
Great Northern in het afgeloopen jaar, dus in 365
dagen, waren geboekstaafd, waarvan verreweg het
grootste gedeelte op de lange baan werd geschoven.
Gaat raeu nu echter na, dat slechts de helft van
dergelijke bedriegerijen ontdekt wordt, dan komt
men tot een respectabel cijfer van, laat ons zeggen
50,000 knoeierijen en bedriegerijen, alleen bij ééne
kij mij noodzaakte hem te ontslaan.
Hoe onaangenaam deze last ook was, Veronica
moest dien ten uitvoer brengen, en nog op den koop
toe van het gezamenlijke dienstpersoneel een duchtige
berisping ontvangen, waarop het praatzieke ding,
zooals de keukenmeid zich uitdruktehet volsta
recht had.
De oude Daniël echter schudde het hoofd, en
toen hij de dienstbodenkamer verliet, mompelde hij
binnensmonds
Veranderd is hij niet weinigmaar achttien
jaren zijn ook een zeer, zeer lange tijd, en men be
weert immers, dat een mensch in het heete klimaat
vroeger oud wordt dan hier.
III
De dag van Farny's terugkeer in het huis der
Gebroeders Vogel was een ware feestdag geweest, te
meer, daar de Hemel haar zoo wonderbaar uit de
schipbreuk gered had.
Thomas Rost, de wakkere zeeman, moest natuurlijk
Fanny iü het huis harer broeders begeleiden, en
werd door hunne dankbetuigingen bijna verpletterd.
De behlo heeren boden hem gedurende den tijd van
zijn verblijf gastvrijheid in hun huis aan, maar hij
wees alles *an de hand.
Hij vond een tehuis bij zijne verwanten, die ook
ver van onbemiddeld waren, en hem dringend had
den genoodigd; daarenboven wilde hij van dankbe
tuiging niets weten. Hij verzocht alleen om verlof,
juffrouw Fanny nu en dan te mogen bezoeken, nam
ook de uitnoodiging tot het middagmaal aan, en
verliet toen het huis om zijne familie met een be
zoek gelukkig te maken.
Hugo en Feodor Vogel hadden voor verseheiden
jaren eene zaak opgericht, en aan hun vlijt, volhar
ding en wellicht eenige gelukkige speculatiën hadden
zij het te danken, dat de zaak in den loop der jaren
een zeer gunstige vlucht had genomen.
Zij waren beiden nog vrijgezel; tot een huwelijk
kon geen van beiden een bepaald besluit nemen.
Zoolang hun zuster Fanny bij hen vertoefde, be
stond hiertoe ook geen de minste noodzakelijkheid
want Funny leidde de huishouding uitstekend en
verstond de kunst, haren broeders het toeven aan
eigen baard zoo vertrouwelijk en gezellig te maken,
dat hun eene veraudering in dezen toestand niet eens
wenschelijk voorkwam.
Later waren droevige dagen gekomen.
Op een bal had Fanny den zoon van den rijken
bankier Rombeig leeren kennen, en hoe het kwam,
dat zij zoo schielijk aan zijne woorden geloof schonk,
wist zij zelve niet.
Fheodoor Romberg had verlof gevraagd, haar (e
mogen bezoeken en de toestemming daartoe ontvangen.
Voor de twee broeders had de relatie met het
voorname bankiershuis iets streelendsFanny beminde
het jongemensch en gaf htm gaarne het jawoord.
Over de vrdag der broeders, of hij met vertrouwen
op de toestemming zijns vaders mocht rekenen, stapte
hij luchtig heen; hij verzocht slechts een kort uit
stel, om zijn vader voor te bereiden.
Fanny was onbeschrijflijk gelukkig. Het leven
lag voor haar als een zonnige Meidag; zij zag geen
wolkje aan den hemel, dat den vroolijken glans kon
verduisteren. 1
Zooveel te vroeselijker trof haar de slag, de blik
sem, die dit wolkenlooze luchtruim doorkliefde, om
het geheele gobouw van haar geluk in duigen te
doen storten.
Theodoor Romberg had de toestemming van zijn
vader niet gekregen; de trotsche bankier, nog trot-
scher op zijn naam dan zyn geld, verlangde een
schoondochter uit de hoogere kringen der samenle
ving; hij zou, zonder bezwaren te opperen, aan eene
onbemiddelde barones of gravin, zelfs boven eene die
millioenen bezat, de voorkeur gegeven hebben.
Theodoor moest kiesSen tusschen de verbreking der
nog geheime verloving en de verstooting, en hy
onderwierp zich aan den wil zijns vaders. Deze
zwakheid, welke redotien tot verontschuldiging er
ook aan ten grondslag mochten liggen, kon Fanny
hom niet vergeven; in hare schoonste hoop, in het
zoetste geluk haars levens bedrogen, vond zij geen
verontschuldiging voor dien meineed.
Wordt vervolgd
spoorwegmaatschappij, hetgeen, zooals weldra blijken
zal, eer te weinig dan te veel te noemen is. Het
spreekt vanzelf, dat bij andere maatschappijen, waar
de controle niet zoo scherp is, betrekkelijk meer ge
vallen van fraude moeten voorkomen. Wanneer men
nu weet, dat behalve den ondergrondschen spoorweg
waar, trots de strenge controle en inspectie, veel,
ja zeer veol gesmokkeld wordt een 8 a 9 tal ver
schillende spoorwegmaatschappijen het verkeer tus
schen de verschillende deelen van Londen onder
houdt, dan kan men zich eene flauwe voorstelling
vormen, niet alleen van het drukke verkeer, maar
ook van de veelvuldige knoeierijen van den kant
der reizigers op de verschillende spoorweglijnen.
Velen uwer lezers zullen zeker reeds onmiddellijk
gevraagd hebben, hoe is dit mogelijk?
Voor ons Londenaars, die zoo aan rijden en rossen
gewoon zijn, is een spoorweg eene gewone dage-
lijksche behoefte geworden en olke huisvader of
huismoeder trekt op het wekelijksch budget zoo en
zooveel uit voor «fares». Do trein is hier niet veel
meer dan de «pub», waai men in- en uitloopt,
wunDeer men verkiest of wanneer men er behoefte
aan gevoelt, alleen met dit verschil, dat men er geen
«ale» of whiskey» krijgen kan. Dit is zelfs zóó
sterk, dat ik met den trein naar mijn kapper ga,
en wil ik een mijner vrienden bezoeken, dan brengt
het «stampende stoomros» mij van West- naar Noord
Londen in een klein uurtje, en dan woon ik nog
niet eons in het uiterste westen van de stad. Men
doet daarom natuurlijk het verstandigst met het
nemen van eene abonnementskaart op die lyn,
waarvan men het meeste gebruik maakt. Deze
«seasons», zoo noemt men hier de abonnement»
kaarten, zyn werkelijk niet te duur. Zoo kan ik,
zoo dikwijls ik het verkies, met don Metropolitan
Railway of ondergrondschen Spoorweg door de ge
heele binnenstad rijden voor slechts 10 pence (ƒ0.50)
per dag, als passagior 2e klasse. Het spreekt daarom
vanzelf, dat zij, die ^dagelijks hunne bezigheden, in
de 's nachts zoogoeiwals onbewoonde, City hebben,
in het bezit zijn van hen «season». Gaat men naar
of komt men uit den t\ein, dan loopt men geregeld
door de barrière, zondör zijn «season» te vertoo-
nen; wordt men evenwenwijhet kaartje gevraagd,
dan roept men in geval men Bfeeui»44s .«season».'
Zelden, alleen wanneer tnen er tamelijk shabby-ach-
tig uitziet, wordt men dan gevraagd om de season
te vertoonen en dan nog geven deze kaarten, die
noch een portret, zelden of nooit een hand-
teekening dragen, niet den minsten waarborg, dat
de houder de rechtmatige eigenaar is, want' het
i» duidelijk, dat deze seasons niet door anderen
gebruikt mogjen worden. Dat van het roepen «season»
veel misbruik gemaakt wordt, laat zich begrijpen.
Het duidelijkst blijkt dit echter wanneer in den trein
een inspectour komt, in welk geval velen met een
kaartje 3e klasse in de 2e of le klasse rijden, ande
ren daarentegen in het geheel geen kaartje bezitteu.
Rydt men in eene hoogere klasse, dan past men het
verschil by; heeft men in het geheel geen plaats
biljet, dan komt er gewoonlijk af met wat men in
den volksmond een «smoesje» noemt, als „ik had
geen tijd om een kaartje te nemen» of anderszins.
Men betaalt dan de gewone vracht, en hoewel de
inspecteurs dan het recht hebben do vracht te laten
betalen over de geheele route, die men zou kunnen
afgelegd hebben, vragen zy gewoonlijk waar men
vandaan komt, waar men heengaat, en men betaalt
hem het daarvoor verschuldigde, dat men ook aan
het loket zou betaald hebben, zonder iets meer.
Men ziet dus hieruit, dat men niet over eene te
strenge behandeling van den kant der inspecteurs te
klagen heeft, en toch beschouwt men hen nog altijd
als de «catchpenny» zonder in hem don man te er
kennen, die zijn plicht heeft te vorvullen.
Heeft men evenwel op iemand vermoeden dat hy
bedrog pleegt, dan zendt men hom één of eene detec
tive na, op dezelfde wijze als dit mot den held van
mijne correspondentie geschied is.
Opmerkelijk is het evenwel, hoe sommige raenschen
het smokkelon op de treiueu zich als het ware tot
eene deugd rekenen. Zoo hoorde ik toevallig ver
leden week twee net gekleede Hollanders, molding
maken van hot heugelijke feit dat ze, zooals de een
zeide, „alweer aan de maatschappij six pence (0.70)
bed. ....hadden.» K J
Beiden, did blijkbaar uit eene der voorsteden
kwamen, hielden er een andere, niet zoo gevaarlijke
manier van smokkelen op na en schenen die dikwyls
\n Praclijk te brengen. Men komt b. v. van eene
er voorsteden erf' de lijnen, die de reizigers van hier
naar de City vervooron, hebben met de ondergrond
se e spoor eenige stations in gemeenschappelijk go-
rui y] ^e meeste gevallen zotton zij de reizigers
op dezelfde perrons af, vanwaar de „underground»
reinen vertrekken. Men kan dus, zondor aan con-
o Moot te staan, zeer gemakkelijk mot ren trein
'er buitenlijnen komende op den „underground"
overs appen. Het hoot zelfs, dat zij, die ren „sea
son underground» hebben, deze manier dikwijls in
practijk brengen. Het smokkelen wordt op die ma-
nier als het ware in do hand gewerkt, want op de
meeste buitenstations heeft men nimmer iets te ma
ken met alle moeilijkheden en formaliteiten van
„kaartjes gereedhouden,» kaartjes knippen," enz-
Hoeft men eenmaal geen „season underground," dan
neemt men een paar pennies en duwt die bij het
verlaten van den „uderground," den conducteur die
met de controle belast is, onder het voorbijgaan in
de hand. Hit ten minste doen zij, bij wie no» een
gnendje eerlijk gevoel is j want de moesten roepen
„season.» Wordt men evenwel „gesnapt," dan komt
men er met geen mooie woorden af, want of de
bedrieger kan zijne sovereigns geven o'f Holloway
opent voor hem hare zware kerker deuren om hem
eenigen tyd in de gelegenheid te stellen over zijn
„gebrek aan tijd» na te denken.»
Veel leering is ik moet het gulhartig bekennen
uit bovenstaande niet te putten, alleen geeft het
een duidelijk inzicht in welke richting zich de te
genwoordige Engelsche menschheid, op het einde
van de verlichte 19e eeuw, beweegt.
Vraagt het den heer Parris, statisticus bij de
Great Northern Railway 'hy heeft het bewezen.
Over de Vrijdag jl. gehouden zitting van het
Gongres voor Gezondheidsleer en Volksontwikkeling
schrift men aan het HU. het volgende
Een nieuwe tegenstelling vandaag I Gezondheids
leer voor schoolkinderen werd in een dor sectiën
behandeld op denzelfden tijd, dat eene andere de
belangen der dooden als ik de lijkverbranding
eens even zoo noemen mag besprak. Over het
eerste onderwerp lazen de heer Mitchell, voorzitter
der schoolcommissie te Glasgow en eenige anderen.
De heer Mitchell sprak over verwaarloosde kinderen]
Slecht gehuisvest, slecht gevoed, onverzorgd, onbe
waakt, zijn zij een schande voor de maatschappij en
een beletsel voor maatschappelijke hervorming. Hij
schreef aan het bestaan van een dergelp verwaar
loosd deel des volks een grootea invloed toe, die
zich door de geheele maatschappij doet gevoelen.
Middelen om het kwaad tegen te gaan, kon men
verdoelen in wettelpe, maatschappelpe en indivi-
dueele. Wettelijke bestaan hierin, voor te schrijven
dat alle ouders hunne kinderen op behoorlijke wijs
huisvesten op straffe, dat anders de Staat daarvoor
zal zorgen.
Kolonel Lennox Prendergast sprak over verbete
ringsgestichten. Vyftig jaar geledon, zeide hij, wer
den kinderen, die een misdrijf hadden begaau, naar
de gevangenis gezonden, die zij voor een eersten
misstap binnengetreden geheel met het kwaad
vertrouwd, verlieten. Sedert was men gaan inzien,
dat zelfs by de behandeling van volwassen raisdrij-
vers niet altyd straffen, maar veel liever een hervor
mend en verbeterend stelsel moest worden toegepast.
Een zonderling verschijnsel had zich echter voorge
daan hot verbeteringsgesticht was ondanks alle ver
zachtingen van het lot van den misdryver als een
strafoord beschouwd en de arme kinderen, die er
wegens een gering misdrijf werden heengezonden,
verlieten het niet dan met een bly venden smet op
hun verder leven. Om hierin verandering te brengei
waren Ambachtsscholen opgericht en kindereu die iu
deze scholen met'zorg worden opgevoed, trekken
daaruit inderdaad voordeel voor hun leven in de
maatschappij. Mevr. Besant hield vervolgens een
geestdriftige toespraak ever kinderroeding.
De som van onaangenaamheden en van den last,
dien do wereld bij ons leven van ons heeft, verte
genwoordigt slechts een klein deel van alle bered
deringen en beslommeringen daarvoor en daarna.
Wat te doen met de dooden? Een eeuwen-oude
quaestie, die bij haast ieder volk en in bijna elke
eeuw verschillend is beantwoord. Nu eens verbrandde
men de lijken en dan weer gaf men ze „aan de
moederaarde terug", gelijk het heette, alsof verbran
den iets anders was. De groote vraag is, zeide Sir
Henry Thompson in zijne rede over dit onderwerp,
hoe de dooden onschadelijk te maken voor de leven
den. Jaarlijks stenen omstreeks 69,000 personen uit
een slechts 8 maal zoo groot totaal, aan besmettelijke
ziekten. De ervaring heeft bewezen, dat elke behan
deling van een lijk, die tun doel heeft het eenigen
tijd in zijn geheel te bewaren, ten gevolge heeft, dat,
indien het sraetkiemen bevat, nieuwe ziektegevallen
worden veroorzaakt, of ingeval eene epidemie, dez6
opnieuw uitbreokt. Hij was van oordeel, dat alleen
verbranding daartegen voldoenden waarborg verschaft.
Tegenstanders van lijkverbranding zullen met ge
noegen vernemen, dat na hem de heer Seymour
Haden een welsprekend betoog hield ten gunste vau
het begraven. Zijne argumenten waren le de na
tuurlijke bestemmiug van alle organismen, die op
de oppervlakte der aardo leefden en stierven, is de
aarde; 2e het kwaad, dat de cremationisten (de voor
standers van lijkverbranding) verklaren onafscheide
lijk tq zijn mn het beginsel van begraven, is daarvan
onafhankelijk en wordt door ons zei ven veroorzaakt,
omdat wij3e de dooden zoolang mogelijk'onbegra-
ven laten en hen dau begraven op zulk een wpe
dat do aarde niet met hen in gemeenschap ia: 4e
de aarde is in staat hot lijk op onschadelijke wijze
te ontbinden; Be door onze poging om de weldadige
werking van de aarde door onvernietigbare kisten eit
steenen graven te verhinderen, hebben wij langza
merhand in ons midden een ontzaglijken voorraad
menschelijke overblijfselen in eiken vorm van ont
binding bijeenverzameld; 6e wettelijke tussohenkomst
dient aan de wetten der natuur opnieuw recht te
doen wedervaren.
„Lijkverbranding, dia onnoodig en van een me-
disch-juridtsch standpunt beschouwd, gevaarlijk is
behoort, als maatregel van openbare veiligheid, voor
een misdrijf te worden verklaard en de wet behoort
het begraven ,n den zin als in de 6 bovengenoemde
punten omschreven, te regelen."
De Commissie uit de Tweede Kamer voor het on
derzoek van het Regeertngsverslag omtrent het Arm-
brachT °'er 1888 heeft daaromtrent rapport uitge-
De Commissie blijft aandringen op vroegere indiening
van het Kegeeringsverslag en geeft de hoop te kennen,
dat deKegeoring bepalingen in het leven roepe, waardoo^
het misbruik van het hier en daar toeschuiven van
worde omen ofal">ans zooveel mogelijk verminderd
De Commissie treedt voorts in eenige bijzonderheden
om te dogn uitkomen de ongelijkmatigheid welke er
heerscht in de toepassing van de Armen wet, mot
betrekking tot de bedeeling in de verschillende pro
vinciën De commissie is van oordeel, dat het toezicht
van Gedep. Staten op do subsidiën, die de gemeente
besturen verleeiien, met verder moet gaan, dan even
tueel misbruiken te voorkomen.
Rechtstr.eeksch beroep bij hooger gezag tegen de
besluiten van de gemeentebesturen is het correctief
tegen de voorschriften der wet op dit punt, hetgeen
ook voorkomen zal, hetgeen nu dikwerf plaatsheeft,
stagnatie in den dienst van het Armenwezen het
geen tot onaangenaamheid en zelfs tot wanorde kan
leiden.
De Commissie vraagt ten slotte of de Gemeente
besturen met in kennis kunnen gesteld wordeu van
hetgeen door de Departementen kan geschieden voor
werk verschaffen, door liet doen maken van kleding
stukken, touwpluisen, enz.
Men oordeelde dit van groot belang en zou zelfs
uitbreiding daarvan wenschelijk achten, ter voorkoming
van werkloosheid on armoede gedurende den winter.
Te Brussel is gisteren het socialistencongres ge
opend, waarop naar burger Volders in een der ope-
mngstoespraken zeide. VOni* 1 PPVef Dl nfn irn) - -
ningstoespraken zeide, voor 't eeist sints vele jaren
alle mannen van het socialisme zijn vertegenwoordigd
De eerste zitting werd geopend door burger Verrijcken
wiens korte rede door Liebknecht in het Duitscb en
door mevr. Aveltng in het Engelsch werd vertaald.
De pers is door 60 reporters vertegenwoordigd, waar-
ondereen voor een Japansch blad. De middagzitting
werd gepresideerd door het ond-communo lid Vaillant
eu den Duitschen afgevaardigde Singer, een dubbele
keuze, die moest dienst doen als symbool van den
vrede onder de volken. Er ontstond echter dadelijk
een standje over de vraag, 0f de anarchisten zouden
worden toegelaten en de afgevaardigden derAmster-
damsche Vrouwen-vereeniging. Besloten werd, wat
de anarchisten betreft, dat de anarchistische groep
als zoodanig met zou worden erkend, wat niet wegnam
dat anarchisten, die tegelijk socialisten zijn, zouden
worden toegelaten. De Amsterdamsche vrouwen wer
den na een vrij heftig tooneel toegelaten, legen het
aanvankelijk verzet der Nederlanders. Men had er
tegen, omdat die Vereeniging alleen streeft naar eman
cipatie der vrouw, maar daarom nog geen socialis
tische vereeniging is. De bekende juffrouw Druekor
protesteerde en alle burgeressen geraakten in bewe-
ging. Het eind was. dat juffr. Drucker zich neer-
bij t verlangen van Domela Nieuwenhuis, om te
verklaren dat zij hier niet kwam om haar strijd te
gen de mannen voort te zetten, waarna zij onder
gelach als vertegenwoordigster der Nedorlandsche
socialisten werd aangenomen. Er waren in 't ge
heel 175 buitenlaiulsche en 187 Belgische afgevaar
digden. Ook do Fransche possibilisten en Engelsche
trade-uuious ziju vertegenwoordigd.
De eerste zitting bepaalde zich overigens tot de
gewone openings-formaliteiten.
Prins Ferdinand vau Bulgarije is in zijn land
teruggekeerd. Te Hustsckuk werd de vorst, die den
15den Aug. zijn troonsbestijging herdacht, feestelijk
ontvangen door de ministers. Deze gedenkdag werd
111 het geheele vorstendom als feestdag gevierd.
Ter eere zijner troonsbeklimming prins Ferdi
nand is nu ondanks Rusland reeds vier jaren in
Bulgarije steldo do vorst een ridderorde in voor
burgerlijke verdiensten. Het eerste grootkruis dezer
