BDlteolaodscti Overzicht.
gedrukte stukken te lezen, 7 heeren ran de 28
ten minste, 't Is al vrel trouwen».
Een belangrijke rechtsquaestie. Te vorigen jare
om dezen tqd het was in den snqboonentqd
komt de heer N. thuis en ziet in de keuken de
«gedienstige geest" bezig met snqboonen snijden op
haar ringers. Juist toen hq even in de keuken kwam
kijken om wat te zoeken, kijkt de meid op en snijdt
«ich.
De huisheer berispt de meid en zegt haar, in de
buurt, in een ijzerwinkel, een snijboonenmolen te
huren en de boonen niet meer op de hand te snijden.
De meid gaat naar den wiakel en vraagt voor een
uur of vier een molen, tegen een kwartje per uur.
Nadat, tq den molen gebruikt heeft, zet zij de
machine in het turfhok, uit vrees dat de kinderen
eraan zouden komen en zich snijden, zich voorne
mende om dienzelfden avond den molen terug te
brengen.
Toen zq den molen echter niet meer zag, vergat
zq dien, en ook mevrouw denkt er niet meer aan.
De verhuurder, niet beter wetende of de molen
wordt nog gebruikt, laat dien bij de huurders, en
na verloop van een week is ook hij vergeten aan
wien de ontbrekende molen is uitgeleend.
Het briefje, waarop hij den huurder noteerde, was
bovendien zoek geraakt.
Zoo bleef de molen in het turfhok by mevr. N.
staan.
De meid vertrok kort daarna naar een anderen
dienst, en de nieuwe meid wist niet beter, of de
molen was het eigendom der familie.
Met het schoonmaken echter, in het vooijaar,
vond de verhuurder het briefje terug, waarop hq
den naam van den huurder en den datum van afgifte
van den molen genoteerd had.
Hij begaf zich naar de woning van den heer N.,
en na eenig zoeken werd de molen gevonden.
De molen verhuurder diende nu een rekening in
van huur gedurende twee maanden daar hij aan
nam, dat de overige maanden de molen waarschijnlijk
niet gebruikt zou zqn, en dus ook geen huur kon
opbrengen.
De rekening beliep gedurende 60 dagen, de nach
ten niet medegerekend, eo aannemende dat de molen
dagelqks 8 uur kon gebruikt worden, dus 60 X
ZZ 480 uren ad 25 cent, te zamen 120.
De heer N. vond, dat zijn vroegere dienstmeid
hem wel wat dure snijboonen had laten eten, en
weigerde te betalen, om reden de meid verplicht
was geweest, zoo als mevrouw N. haar gezegd had,
den molen op tijd terug te brengen.
Bovendien beweert de heer N. dat hij geen schrif
telijke order gegeven heeft tot het huren van den
molen.
De molen-verhuurder zal nu bij de rechtbank de
zaak aanhangig maken en zijn schuldvordering in
dienen.
De rechter zal dus hebben nit te maken, of de
eiach van den verhuurder billqk is en wie zal moeten
betalen: de heer N. óf zijn vroegere dienstbode.
Nu komt daarbij waarschijnlijk in rekening, dat
de eisch van 120 meer bedraagt dan de molen
waard ia. Of dat echter een overwinning mag hee-
ten, betwijfelen we.
Van de dienstmeid valt niets te halen, en boven
dien zij huurde in naam van haar meester. Of sij
echter voor haar nalatigheid, die zij niet in naam
van haar meester pleegde, aansprakelijk gesteld zal
kunnen worden, is een andere quaestie.
'AmstCt.)
Op het te Brussel gehouden socialistisch congres
deden zieb bq de goedkeuring van de geloofsbrieven
der afgevaardigdeu een paar incidenten voor ten
opzichte van de afgevaardigden uit Nederland. Be
halve de uegen afgevaardigdon waa er j*n tiende,
die zei, gezonden te zijn aoor een groep, welke
niemand kende. Deze werd, na eenig debat, als
anarchist geweerd. Het tweede incident betrof mej.
Drucker, afgevaardigde van de Vrije Vrouwen-Ver-
eeniging" te Amsterdam, die volgeus den heer Vol
ders den strqd voert r.iet tegen het kapitaal, maar
tegen de mannen. {Gelach.)
Een paar afgevaardigden zien geen bozwaar in
baar toelating de fransche socialisten althans strqden
ook voor de emancipatie dor vrouw.
Mej. Drucker verdedigt op krachtigo wijze haar
goed recht en wordt daarbij gesteund door mevrouw
Ihrer, die zich in Duitscbland met zooveol succes
het lot der fabrieksmeisjes heeft aangetrokken.
Mevrouw Aveling-Marx vorlangt nadrukkelijk haar
uitsluiting, omdat men alleen socialistische vrouwen
kan toelaten. Het debat neemt in scherpte too, en
de heer Volders verklaart dat hq niet woordelijk
den tekst zal vertalen van het door Mej. Drucker
gesprokene in antwoord aan mevrouw Aveling-Marx.
{Gelaeh.)
Men verlangt sluiting vau het debat, en ondanks
het protest van de zijde der aanwezige vrouwen
wordt daartoe door de vergadering overgegaan.
Alsnu vraagt de heer Domela Nieuwenhuis het
woord voor een enkele opmerking. Het socialisme
maakt geen onderscheid tusschen mannen eo vrouwen
in den strijd tegen het kapitaal, en nu is het een
feit, dat de vrouwen, die hier wenschen te worden
toegelaten, den strijd overbrengen op ander gebied,
ui. tusschen mannen en vrouwen.
Mej. Drucker roept verontwaardigd «Dat ia niet
waar 1 Gij liegt {Rumoer.)
Domela NieuwenhuisAls mej. Drucker ver
klaart, geen strqd met den man te zoeken, zullen
de Nederlandsche afgevaardigden zich voor haar toe
lating verklaren." {BravoGelach.) Bij acclamatie
werd tot de toelatiog besloten.
In de zaal «8*int-Michel" werden Maandag
ochtend de nieuw aangekomen afgevaardigden toe
gelaten, met uitsluiting van de anarchisten. Dezen
zullen een profest-meeting tegen hun niet-toelating
houden in de zaM «Rubens."
In het provinciaal verslag van Utrecht vindt men
een sprekend voorbesld aangegeven van de eigen
aardige wqze, waarop sommige plattelandsgemeente-
besturen met hun onderwijzend personeel rondsprin
gen, en hoe noodig, en hoe heilzaam hooger
toezicht op zulke potentaten is.
Den llen April 1890 nam de gemeenteraad van
Cothen een besluit, waarbij aan den onderwqzer A.
Groen tegen 1 Mei 1890 een eervol ontslag werd
verleend, tenzij hij, onder overlegging van eene ge
neeskundige verklaring, in staat zou z^jn, tegen dien
datum weer onderwqs te geven. Dit besluit was
gegrond op de overweging, dat de gezondheidstoe
stand van den onderwqzer in den laatsten tijd
achteruit was gegaan, w aardoor hij meermalen tijde
lijk verhinderd was onderwqs te geven, zoodat hij
van 10 Maart tot 8 April 1890 de school niet had
bezocht en volgens de geneeskundige verklaring zijn
toestand het twijfelachtig maakte, of hij wel weder
zqne klasse zou kuunen waarnemen.
Zoowel de inspecteur in de tweede inspectie als
de districts-schoolopziener adviseerden ongunstig, en
ook de Gedep. Staten konden zich met het besluit
niet vereeuigen. Uit het te dier zake genomen be
sluit van Gedep. Staten blqkt o. a.. dat volgens een
nader sohrqven van B. en W. dd. 2 Mei 1890»
alstoen aan den onderwqzer nog geene mededeeling
was gedaan van het op hem betrekkelijk raadsbe
sluit, zoodat hij niet in de mogelijkheid is gesteld
om door tijdige overlegging van eene geneeskuudige
verklaring olsboven gemeld te voldoen aan de voor
waarde, bq welker vervulling geen gevolg zou wor
den gegeven aan dat raadsbesluit. Maar, zoo over
wogen Gedep. Statenzoodanig voorwaardelijk
raadsbesluit sloot in zich, dat de Raad de beoordee-
ling van meer genoemde geneeskundige verklaring
en mitsdien ook de beslissing of er al dan niet
uitvoering aan gegeven zou worden, geheel aan B.
on W. overliet, wat in strqd is met de wet.
Behalve de bezwaren tegen de wijze waarop het
besluit genomen is, hadden Gedep. Staten bedeu-
kingen tegen de strekking van het besluit zelf. Uit
al het aangevoerde on de geneesknndige verklaring,
in het besluit aangehaald, volgde toch niets meer
dan dat er t wij tel bestond of de genoemde onder
wqzer wel ooit weer in staat zou wezen, weer
onderwijs te gevenmaar geenszins werd het ge
voelen uitgedrukt, dat hq uit hoofde van zqnen ge
zondheidstoestand voor de waarneming zqner betrek
king ongeschikt was te achten. Voorts wordt over
wogen, dat zoo de Raad al geacht mocht worden
op 11 April voldoende grouden te hebben gehad, om
de voortdureude ongeschiktheid van den onderwqzer
voor zqne betrekking aan te nemen, hoewel bij den
Kaad zeiven daaromtrent twyfel scheen te bestaan,
de termijn tusschen het nomen van het besluit en
het tqdstip van ingang van het voorwaardelijk ver
leend ontslag als te kort is te beschouwen, om niet
in strijd te wezen met de blillqkbeid jegens den
alzoo ontslagene.
Groen toch, die reeds sedert 1879 als kweekeling,
asnrankelijk tegen eene jaarlijksche toelage van f 100,
die in 1881 tot 150 was geklommen en sedert
1882 als onderwqzer aan de openbare school te
Kothen verbonden was, heeft blqkens ambtsbericht
van den schoolopziener in zijne betrekkiug steeds
getrouw zqn plicht gedaan. Uit dien hoofde ia het
jegens hem niet blillqk te achten, dat wanneer hq
door ziekelijke omstandigheden wordt verhinderd
daarmede voort te gaan, hem ongevraagd ontsW
wordt verleend, ingaande 20 dagen nadat het besluit
genomen is.
Op grond van een en ander hebben Ged. Staten
hunne goedkeuring onthouden aan dit zeer zeker
zonderlinge raadsbesluit.
Een treurig ongeval bad Maandagmiddag tusschou
Loenen en Eerbeek plaats. De sein wachter Mane-
schein viel van een in beweging zqnden grinttrein,
zonder dat dit door het andere personeel werd opge
merkt, met het treurig gevolg, dut de trein over
zqne beenen ging, waardoor het linker, even onder
de knie, als' t ware werd afgesneden, terwql zqn
rechtervoet nog erg gekwetst werd. Eerst toen de
trein te Apeldoorn aankwam,miste men M.eu vond hem
mmmmmmumammammmm*
U hebt den voorrang: u waart voor mij op
den straatweg 1
Ga maarwanneer ik met den graaf gesproken
heb, is hq wellicht in een stemming om niets en
niemand meer te willen hooren.
Ik zou haast bang voor u worden.
Zie ik er dan uit als een zeeroover?
Lachend reikte de handelsreiziger den matroos
de band.
Neen, als een brave ziel, zeide hijarm in a»
met u, trotseer ik alles wat my in den weg komt.
Hij ging na deze woorden naar het «lot, onder
welks portaal bij den ouden kamerdienaar ontmoette.
Gq hier, mijnheer Velka? vroeg Daniël ver
rast, die den reiziger reeds sinds jaren kende. Wat
voert u hierheen?
De graaf is teruggekeerdhet is dus zaak, het
ijzer te smeden, terwijl het heet is.
Ik geloof niet, dat mijnheer heden reeds atn
zaken zal denken, zeide Daniël.
Beproeven wq hetEen goed mensch is zich
ten allen tflde van zijne daden bewustWij moeten
onze concurrenten de loef afsteken, oude vriend I
Ge weet immers, met welke intrigues wij te kampso
hebben gehad. De graaf zal mg toelaten, en heb
ik eerst eenigen tijd met hem gesproken, dan weet
i]c ook, waaraan ik mij te houden Ueb.
U zijt nog altijd dezelfde, zeide Daniël lachend.
Lustjg leven en lustig sterven.
{Wordt vervolgd.)
zijn begeleider een dikké rookwolk in het gezicht.
Wringt daar de schoen zeide hij. Zqt ge al
verloofd
Ai antwoordde Paul verwijtend. Ik ben de
dertig reeds voorbij, en ik weet niet, of gij bet ook
bij u-zélven ondervonden hebt, dat des levens Mei
slechts eenmaal en niet weder bloeitJa, ik ben
verloofd, en mijn Helena is een parel onder de
vrouwen. Maarbezin eer gij beginthet noo-
dige geld maakt een hoofdzaak uit en daaraan
hapert het!
Juffrouw Helena heeft dus niets
Niets Ja wel Zij heeft een edel hart, een
zacht karakter.
Maar geen geld
Neen u
En de ouders van het meisje?
Konden vermogende lieden zijn, indien zij het
maar geworden waren. Ja» de vader van Helena
waa de zoon van een rijken koopman, maar een
deugniet en verkwister, die de nachten aan de groene
tafel doorbracht en zich later in een rampzalig uur
liet ver(e>dtn, den naam van een ander onder een
T^i—oj te schreven. 'Men fcoemt dit hier te lande
wieseivervalsching, en de wet bestraft zulk een grap
met het tuchthuis. Dan jongen losbol is dit schielijk
gebleken, en onder verscheiden kwaden heeft hij voor
znq persoon het kleinste gekozen. Op een goeden
ntergen was hij spoorloos verdwenen.
Aair jrropw en kind liet hij zich niet gelegen
liggen, en dat zij niet den bedelstaf ter hand hebben
genomen, is waarlqk niet aan hen te wijtende
arme vrouw heeft zoo goed mogelijk in het onder
hond van baar en haar kind voorzien, nood en zorg
heldhaftig getrotseerd.
En de vader is nooit meer aan wal gestapt
NeenHij zal wel gestorven zqn en het ge
dierte zijn laatste omhulsel verteerd hebben. De
menscben hebben vroeger in een andere stad gewoond,
en toen zij voor een jaar herwaarts trokken, huurden
zij een woning in hetzelfde huis, waario ik woon.
Zoo is 'net gekomen, dat ik mijne bruid teerde kennen,
Dan zal u per slot ran rekening nog lang in
het oude vaarwater roortjBtr0mmen, alvorens u de
haven bereikt hebt!
Het kan wel ^jn, oude zeerob; maar kan ik
legers nit de aarde blazen; groeit mij een korenveld
op de vlakke hand?
De matroos schndde bet hoofd.
Ge zqt een bovenste beste, zeide hq.
Dat weet ik reeds lang, en ik weet ook, dat
ik beter ben dan mijn roep, antwoordde Paul, terwijl
hij zijn sigaar wegwierp. De heeren Vogel zullen
te vergeefs een plaatsvervanger voor mij zoeken,
wanneer ik niet meer io hun dienst ben. Maar
daar zijn wij reeds aan de laan; ziet ge, daar ligt
het slot!
Thomas Bost bleef staan.
Ga gij het eerst binnen, zeide hijik kun zoo
lang wachten ik zal mq bier voor anker leggen.
na eenig zoeken in deerniswaardigen toestand. On
middellijk is de geneesheer dr. Ten Kate met een
extra locomotief en waggon naar de Zwaansprong
gestoomd, om de eerste geneeskundige hulp te ver-
leenen, waarna de ongelukkige naar Apeldoorn is
vervoerd en per brancard naar het ziekenhuis aldaar
is overgebraoht.
Zij, die iels wenschen te vernemen omtrent het
verloop der crisis, zullen, naar het Hdbld. aanmerkt,
geduld mieten hebben totdat de nieuwe zitting op 15
September geopend is. Dan zullen er in de Kamer in
lichtingen gevraagd en gegeven kunnen worden over
hetgeen bij de wording van het Kabinet heeft plaats
gehad.
Met veel meer belangstelling zal men evenwel uit
zien naar de plannen van het nieuwe Kabinet. Het
heeft zeer zeker een omvangrijke en veelsoortige taak
voor zich. Het Hdbld. vertrouwt, dat het zal pogen
veel tot stand te brengen, wat tot nu toe onafgedaan
is gebleven. Dienaangaande zegt bet Hdbld. o. a. het
volgende
«Waarheen mer. den blik wendt, heeft men maar
voor het grijpen. Ga eens na, wat sedert het laatste
liberaal ministerie dat .in 1879 aftrad door
gemengde en andere Kabinetten al is beproefd, maar
onafgedaan gebleven of mislukt.
«De belastinghervorming, telkens begonnen, maar
even vaak gestaakt. De minister Vissering gevallen
met de rentewet, do minister Grobboe met de klassen-
belasting. Daarna de Grondwetsherziening, die in alles
uitstel bracht, en eindelqk de minister Godin de
Beaufort, die gedurende drie jaren alles bq het oude
liet en eerst ter elfder ure iets ten behoeve der ge
meente-financiën voorstelde,
«Ter versterking van 's lands weerbaarheid, wat
de levende strijdkrachten betreft, is sedert 1874 geene
ernstige poging gedaan, totdat na wegruiming van
grondwettige bezwaren de minister Bergansius het
ontwerp indiende, welks behandeling niet kon worden
ten einde gebracht.
«De sociale wetgeving waartoe nauwelijks de
eefste stappen zqn gezet en waarvan de behartiging,
toen de minister Modderman eene uitbreiding van
de wet-Van Houten beproefde, afstuitte op de con
servatieve en cloricale elementen in de Tweede Kamer.
Het ministerie-Mackay is op dit gebied, dank zij
vooral den steun dor liberalen, gelukkiger geweest,
maar het heeft zqnen opvolger waarlijk niet al het
gras voor de voeten weggemaaid.
«Verbetering der wetboeken, waarbij, sedert tien
jaren geleden het stafrecht op nieuwe grondslagen
werd geregeld, een tydperk van kalme rust is inge
treden, enkel afgebroken doordat nu en dan eene
der Staatscommissiën een deel van haren arbeid in
druk deed verschijnen.
«De kiesbevoegdheid, nog altqd op te bekrompen
en ongelijken voet toegekend, ofschoon de Grond
wet reeds sedert het eind van 1887 den wetgever
geheel vrylaat eene regeling tot stand te brengen,
welke aan de eischen des tijds en de behoeften der
natie voldoet.
«Op koloniaal gebied mede de noodigo hervor
mingen telkens verdaagd, de vereenvoudiging van
het bestuur uitgesteld, de maatregelen om de drei
gende tekorten te stuiten en de financieele krachten
van Indië te versterken, niet voorgedragen of toe
gepast."
Het Jlbld. verwacht, dat het Kabinet zal pogen
een good deel van het opgenoemde af te doen en
dat hot geen Kabinet van strijd of een partij-minis
terie zal zijn, in dien zin, dat het zich beijveren zou
ongedaan te maken, wat zijn voorganger heeft tot
stand geblokt. Het zal den schoolstrqd niet moe
ten hervatten en de onderwijswet van 1889 moeten
eerbiedigen'en eerlyk uitvoeren. Maar de quaestiëo
van leerplicht en v»n goed ambachtsonderwqs zullen
wel .degelqk aan de orde kunnen en moeten gesteld
worden.
Het waa tot duaverre niet mogelyk, na een on-
weder te weten of een bliksemafleider al dan niet
getroffen waa. Men kan wel eeu volledig galvano-
metrisch onderzoek instellen, maar vooral in zomers,
waarin het dikwqls onweert, is dit praotisch onuit
voerbaar. Daarom stelt mm zich Aan ook meestal
tevreden met het beproeven der afleiders eens per
jaar. De mogelijkheid is dan evenwel niet uitgeslo
ten, dat de afleider kort na dat onderzoek door den
bliksem wordt beschadigd, zonder dat men het weet,
en dat men dus tot het volgende onderzoek meteen
defecten afleider blqft werken.
Een eenvoudig© toestel voor het couteoteeren vau
bliksemafleiders wordt naar De Stoompost mede
deeltdoor den heer J. W. Giltay te Delft in
dm handel gebracht,waardoor bovengenoemd be
swaar wordt opgeheven. De toestel bestaft uit een
zeer eenvoudigeu galvanometer, die permanent met
den afleider verbonden blqft en er deel van uitmaakt.
De wijzer staat in gewone omstandigheden vertikaal
en op 0. Zoodra echter eene ontlading door den
afleider gaat, wordt aan de magneetnaald binnen in
den toestel, die met den wijzer op dezelfde spil is
verbonden, door de electromagnotische werking van
den stroom eene afwijking uit den vertikalen stand
gegeven. De naald komt in aanraking met een stuk
week qzer, waartegen zij blijft kleven. De wijzer
heeft dan een stand aangenomen, die 50° met de
vertikaal verschilt.
Als men dus na een onweder ziet, dat do wijzer
van den toestel niet meer op 0 maar op 50 staat,
dan weet men met zekerheid, dat er eene ontlading
door den afleider is gegaan, en dat dus een onder
zoek naar den. toestand van den bliksemafleider wen-
schelijk is, Met de hand kan men deu wijzer weder
om op 0 te brengen, waardoor de toestel voor eeu
volgend geval weer gereed is. Het instrument wordt
door een goed sluitbaar kasje, dat aan den muur
wordt geplaatst, tegen vocht en regen beschut.
De prijs van deze controle-toestel met houten
kastje en ijzeren beugel voor het bevestigen aan den
wand bedraagt 18.
De heer D. A. Du Mosch, uit Engeland, thans
tijdelijk te Rotterdam verblijf houdende, Hotel
St. Lucas, las onlangs in hot Rotterd. Nbl. met
instemming een artikel over den Hollandschen fruit
en groentenhandel op Engeland, daar hij zich reeds
jaren lang voor deze zaak interesseertmaar zoo
schreef hq nu aan genoemd blad «mijn lust tot
beantwoording van de quaesties is zeer verminderd,
toen ik heden (11 Augustus) den volgenden brief
ontving" (dien wij vertalen):.
«Bij het openen van enkele der vijf tonnen roode
aalbessen, die gij voor ons tegen f 180 per ton
kocht, vonden wij in een twaalftal manden genoeg
steenen om een half seive te vullen. Natuurlijk
zullen wij alleen de vruchten betalen, die wq ont
vingen, en daar bouwmaterialen hier zeer goedkoop
zqn, gevoelen wij gein lust om transportkosten voor
puin te betalen. Wil trachten te voorkomen dat
deze dingen in 't vervolg weer gebeuren en laat aan
dc lieden, voor wie gij de bessen kocht, weten, dat
hun bedrog is ontdekt.
«Uw dienstv.
«Israël 8c Joel,
«Coveut Garden, Londen."
«Op de ontvangst van dezen brief schrijft de
- heer Du Mosch vervoegde ik mij bij den heer
A. Van der Horst, expediteur en fruithandelaar alhier,
van wien ik die bessen had gekocht, en deze, dien
ik altijd beschouwd heb, eft 't nog steeds doe, als
een der eerlijkste, netste kooplieden alhier, verklaarde
mij rondborstig, en liet mij den brief lezen, dat hij
van een der eerste huizen in Londen dezelfde klach
ten had. Deze roode bessen kwamen uit 't Westland.
«Wat kan de kamer van koophandel te Londen
doen, zoolang de Hoüandsche grondeigenaar of pach*
ter zijn eigen belang niet begrijpt Engeland wil
betalen, indien noodig hooge prijzenmaar, en te
recht, men wil waarde voor zqn geld hebben.
«Toen ik in Jersey kwam, 16 jaren geleden, was
het bedrag der aardappelenverzending jaarlijks een
half millioen guldens, wat door mijne connecties en
door den aanvoer van stoombooten van verschillende
huizen in allo plaatsen in Engeland en Schotland
dit jaar gestegen is tot zes millioen Holl. guldens.
Dat is veel voor een klein eiland, met eene bevol
king van p. ra. 60.000 zielen. De veestapel aldaar
is ook buitengewoon vijf jaren geleden is een stier
voor Amerika verkocht voor 2000 pd. st. 24,000),
doch het ras wordt dan ook nooit vermengd.
«Het is hoog noodig, dat er eene reorganisatie
komt in den handel van vruohten tusschen hier en
Engelandmijn verblijf hier te lande zal nog een
maand wezen, en ik zal gaarne bereid zijn om, als
vertegenwoordiger van eene der eerste kunstmest-
fabrikanten in Engeland of als vertegenwoordiger
van verschillende der eerste huizen in den vruchten-
handel, alle mogelijke informatiën en hulp te geven,
met opoffering van eigenbelang."
Het Fransch eskader, uit zes schepen bestaande, is
gisteren te 4l/t uur te reede van Portsmouth aange
komen, waar 17 Britsche oorlogsschepen voor anker
lagen. Saluutschoten werden gewisseld eu de Fransche
vlag geheschen. Het weder was prachtig; duizenden
nieuwsgierigen woonden in booten en aan wal het
indrukwekkend schouwspel bq. Er heerschte veel
geestdrift. De oudere Fransohe officieren zijn by
de koningin aan tafel genood igd.
PM Het Russische verbod van to&voor van rogge, schoon
natuurlijk voor de Baltisohe harens geldend, strekte
zich niet tot Finland uit. De zaak is. dat 4eauto
nomie, die Finland nog sleede tot op zekere hoogte
geniet, zulk een eiganmachtigen regeeringsmaatregel
in den weg Staat. Men weet zich echter te helpen.
De Finsche senaat heeft den wenk gekregen, dat hq
terstond de noodige stappen had te doen, om de
keizerlijke bewilliging te vragen voor een besluit,
waarbij het Russische verbod tot Finland wydt uit
gebreid. Het voorschrift is er bij gegeven, dat de
zaak voor 27 Augustus, den dag, waarop het ver
bod in werking treedt, in orde moet zijn. Men zal
zich in Finland wel niet durven verzetten, daar Fin
sche tegenwerking het geheele verbod krachteloos
zou kunnen maken.
De vrijzinnige Duitsche bladen houden zich in
middels bezig met de zonderlinge argumenten van
den Reichsanzeiger tegen tqdelijke opheffing der graan
rechten. Voornamelijk wordt gevraagd, vanwaar dan
de rogge moet komen, als de Duitschers voor 't ver
bod van uitvoer uit Rusland getroost worden met de
kans om elders het benoodigde te kunnen bekqpien.
Duitschland betrok in 1890 uit Rusland ruim 6'/,
millioen centenaar, terwijl de gansche rogge-uitvoer
uit andere landen te zamen slechts 1.875.000 cente
naar bedroeg. En wat boteekeut de opmerking, dat
men dan maar meer tarwe moet gaan gebruiken
In de eelste plaats werden geen cijfers gegeven,
waaruit kan worden afgeleid, dat de tarwo-produ-
ceerende lauden genoeg voor export beschikbaar heb
ben, om aan een eventueele meerdere vraag van
Duitschland te kunnen voldoen, en in de tweede
plaats wordt geheel over 't hoofd gezien de vraag,
of dan het volk financieel in staat is naar willekeur
van rogge tot tarwe over te gaan.
De opbrengst van den Russischen rogge-oogst wordt
thans officieel op 711 millioen pud berekend. Daar
de voorraden verbruikt zijn en voor volksvoeding en
zaaikoren 994 millioen pud noodig is, zou er een
tekort zijn van 283 millioen pud, dat door aardap
pelen en maïs zou moeten worden aangevuld.
Het socjglisten-congres, Dinsdag gepresideerd door
den Amerikaan Sanial, die vertelde, dat het kapitaal
den arbeid nergens meer bestal dan in Amerika, en
den Deen Knudsen, begon weer met eenige anarchis
ten, ditmaal Spanjaarden uit te sluiten, en met aan
een deel der Franschen vergunning te geven te ver
trekken om naar de Fransche werkstakingen te gaan,
waar hun plaats was, naar zq meenden. Het con
gres vernam daarna de toelichting eener lange reso
lutie, in de sectiën opgesteld, waarin verklaard werd,
dat de arbeidswetgeving, zooals dio thans bestaat,
overal gebrekkig is en overal gebrekkig wordt toe
gepast. Voorts werd daarin voorgesteld te besluiten
tot lo. een permanente arbeidsenquête2o. interna
tionale uitwisseling vau alle inlichtingen, noodig voor
de uitbreiding en de eenvormigheid van de indus-
trieele wetgevingen 3o. voortdurende propaganda
en onvermoeide opwekking 4o. krachtige tegenstand
tegen de ondernemingen van het kapitalisme der
bourgoois5o. in de landen met algemeen kiesrecht
slechts voor die candidaten te stemmen, die verkla
ren de eischen der arbeiders tot de hunne te maken.
Bebel hield naar aanleiding hiervan een hartstoch
telijke rede, waarin hij de arbeiderswetten, zooals zij
thans zijn, voorstelde als eon middel door de bour
geoisie aangegrepen om de aandacht van de ware
quaesties af te lijden en om de billijke eischen van
den arbeid op zq te zetten. In een arbeidsenquete
stelde hij niet veel vertrouwen, omdat de arbeiders
de middelen missen om gegevens te verzamelen.
Warm werd opgekomen tegen de arrestatie van
Merlino of zooals hij eigenlijk heet Levi Emmanuel,
een Italiaansch anarchist. Men zegt, dat de arre
statie geschiedde op grond van zijn medewerking aan
een Brusselsch anarchistisch blad. Het bureau heeft
een deputatie naar den Minister van Justitie gezon
den, om .egen deze arrestatie te protesteeren.
In de afdeelingen word besloten de Joden-quaestie
van de orde van den dag te schrappen en de quaestie
Elzas-Lotharingen niet te behandelen.
*s Middags lieten de socialisten zich in een groep
photographeeren en 's avonds hadden zij een feest,
waarop in alle mogelijke talen getoost werd eno.a'.
werd voorgesteld de broederschap der volkeren in
een samenkomst op 't slegveld van Waterloo te be
zegelen.
Domela Nieuwenhuis en Branting(van Stockholm)
namen gisteren in het Socialisten-Congres den voor
zitterszetel in. Domela Nieuwenhuis verklaarde het
te betreuren, dat er geen wereldtaal bestaat, welke
der internationale wisseling van gedachten zou bevor
deren. Intusschen zouden allen, naar hij hoopte, el
kander kunnen begrijpen, dank zij de de getrouwheid
der gegeven vertalingeh. Nadat de secretaris verschei
dene telegrammen, verklaringen van sympathie met
het congres behelzende, had voorgelezen, werd de
beraadslaging hervat over het eerste vraagpunt.
Cahan, gedelegeerde der Joden in Amerika, betreurde
het dat do orde van den dag, voorgesteld door'de
commissie, niet voldoende de noodzakelijkheid uitffrtikt
om den klassen-strijd voort te zetten. De bourgeois-
partyen moeten vernietigd worden Dr. Adler, 'uit
Weenen, verwijt den rapporteur den stand der Wet
geving in Oostenrqk onjuist te hebben weergegeven.
Er zqn daar wetten, den arbeid van vrouwen gedu
rende den nacht en den Zondagsarbeid verbiedende.
