Buttenlandscli Overzicht.
▼linders. Millioenen daarvan, bekend als „Nonnen-
schmetterlinge", hebben eenige dagen geleden op een
avond, waarschijnlgk aangetrokken door hot schitte
rend electrÏ8ch licht, de stad overvallen. De muren
der huizen, die electrisch verlicht waren, waren ge
heel met vlinders bedektzij kwamen ook in de
huizen. In het Café Kaiserhof" en den „Löwen-
brau Keiler" vonden de gasten hun hoedon en jassen
met zulk eon laag dier insecten bedekt, dat zg den
vgand in het bezit ervan lieten, Op sommige plaat
sen was het licht der lampen verduisterd door de
massa vlinders, die eromheen zaten.
Van de 130 personen, die bg het spoorwegonge
luk te St-Mandé gewond werden, zijn, volgens de
XIXième Siècle, nog tien in levensgevaar, terwijl
twintig anderen ongeneeslijk krankzinnig zijn ten ge
volge van den schrik.
Te New-York is Zaterdag een vijf verdiepingen
hoog gebouw ingestort. Onder het puin werden
denkelijk meer dan honderd meuschen begraven.
Gelijk met de straat waren verscheidene winkels.
De gedeelteu nr. 68 tot en met 74 vielen uaar voreu
in de straat. Een vlam steeg op en in minder dan
een uur was het gansche gebouw verwoest. Door
de instorting braken de buizen der maatschappij,
die stoom aanvoert voor huiselijk gebruik. Wolken
heeten damp rezen nu op uit het puin, waar het
jammerlijk geftrm der gekwetsten werd gehoord,
die men niet kon verlossen en die wisten dat zij
een verschrikkelijken dood hadden to sterven. Drie
kinderen die hadden gespeeld op straat lagen onder
het puin, roepende om hulp. De brandweer bevrijdde
hen. Slechts een kon spreken, een jongetje, en hij
zei„help me zusje asjeblieft, zij bloedt zooHet
ventje wuifde naar een bovenraara aan de overzijde,
waar zijn moeder stond. De vrouw had het onge
luk gezien en was slechts door geweld woerhouden
het venster uit te springen. Een man, die in de
straat juist zijn paard gevoerd had toen de gevels
vielen, zag een oogenblik later niets meer van zijn
paard dan een vormlooze massa. Hg kwam met
den schrik vrij.
De redders zagen de vreeselijkste tooneelen, een
vrouw, onder de neergestorte balken beklemd, ver
brandde voor hun oogen. Het was onmogelijk haar
te bevrijden. Vijfhonderd mannen zijn bezig het
puin op te ruimen, maar het zal verscheiden dagen
duren. Zeventien lijken werden den eersten dag
gevonden en dertien herkend de overigen waren
door brandwonden onherkenbaar. Op eene plaats in
het puin steekt een ontvleeschde arm in de hoogte
en op een andere twee handen. Onder een zware
drukpers kwam een kat levend te voorschijn. Reeds
zijn 31 lijken te voorschijn gebracht, waarvan vele
niet te herkennen waren door de afgrijselijkste ver
minkingen. Zware regenbuien bemoeielijkten den
treurigen arbeid. En nog poogde een Italiaan, die
bij de opruiming dienst deed, kleedingstukken der
opgegraven ongelukkigen te stelenNog worden
90 personen vermist.
Het ongeval ontstond denkelijk, doordien de bo
venverdiepingen van 't menscheupakhuis te veel te
dragen hadden. Op een verdiepiug was b.v. een
drukkerij gevestigd en er stonden verscheiden zware
persen. De voorname fout zal wel geweest zijn de
lichte bouw en te slechte bouwstof. De muursteenen
waren zoo blank alsof zij nooit met kalk in aanra-
tot aan het rijtuig, dat voor het huis stond, uitge
leide te doen.
Toen hij in het kabinet terugkeerde, wilde hij inet
Theodoor een gesprek aanknoopen, en het was hoofd
zakelijk het in het verschiet glinsterend adellijk
wapen, dat hem het meeste belang inboezemdemaar
het jonge mer.sch was karig met zijn woorden, en
de bankier bemerkte weldra, dat zijne zienswijze
met die van zijn zoon op dit punt hemelsbreed ver
schilde
Theodoor was in den hoogsteu graad misnoegd,
maar hij bedwong zich; eene woordenwisseling, die
toch niet3 zou veranderd en verbeterd hebben, wilde
hij vermijden.
Hij bleef ook aan d^n disch zwijgen; do mede-
deelingen, die de oude heer aan zijuo dochter ver
strekte, dwongen hem een ironisch lachje af.
De bankier hield van eene fijne tafel de uren,
die hij er aan doorbracht, waren voor hem de aan
genaamste van den dag.
Na tafel plöegde bij in zijno woonkamer eene
korte middagrust te houden, terwijl Theodoor en
Flora in de woonkamer nog een uurtje zich met
praatjes onledig hielden.
Dat Flora heden het gesprek op graaf Hohen-
hauson bracht, was zeer verklaarbaar. Sedert zij
hem had ieeren kennen, dacht zij immers uitsluitend
aan hem, en zij gevoeldo zich, in spijt der veront
schuldiging, toch eenigszins geraakt, dat hij haar
niet reeds bezocht had.
king waren geweest. Daarenboven waren er geen
tusschenmuren. Boven den grond waren alle afschei
dingen en pilaren van hout.
De heer Kleinateubersuperintendent van den
politie-, alarm- en telephoondiens' te Milwaukee,
werkt tegenwoordig aan eene uitvinding, die, wanneer
zg haar doel bereikt, naar alle waarschijnlijkheid eer.e
groote beteekenis in de verzending van postzaken
verkrggen zal. Aan de uitvinding ligt de gedachte
ten grondslag, op de wijze der electrische tramwegen,
kleine postwagens in gesloten buizen, waarin ook de
noodige geleidingsdraden aanwezig zgn, naar ver
wijderde punten te verzenden. Door middel van de
electrische brievenpostbaan zullen de uit eene reeks
van kleine wagens bestaande treinen onophoudelijk
achter elkander naar verschillende bestemmings
plaatsen vertrekken. De gemeenschap tusschen de
verzending8- en bestemmingsstations zal door eene
telegraphische verbinding geschieden. Ontvangen b.
v. de stations B en C het bericht, dat een trein
voor 1) onderweg is, dan laten zg dezen voorbijgaan
is de trein voor C bestemd, dan wordt de trein hier
opgevangen, doordat hij door middel vau een wissel
tot staan gebracht wordt. De wagens zullen eene
hoogte en breedte van 1 voet en overigens den vorm
der buizen hebben. De uitvinder hoopt den eloctri-
schen treinen eene snelheid van 6ü Engelsche mglon
in het uur te geven.
De Middelb. Ct. meldt:
„Van geachte zijde meldt men ons uit Rotterdam,
dat het bericht, hetwelk onlangs voorkwam in enke
le Hollandsche bladen en ook door ons daaruit was
overgenomen, als zou het stoomschip Obdam van de
N. A. S. M onder bevel van kapt. Potjer in zee
gegaan zijn, omdat kapt. Bakker, door de instructie
tn zake de bekende treurige geschiedenis met een
stoker, in Rotterdam werd gehouden, „geheel en al
onwaar is." Dit stoomschip is wol degelijk dd. 8
Augustus onder kommando van kapt. Bakker naar
New-York vertrokken.
De directie der maatschappij heeft zich dan ook
gehaast dat onware bericht tegen te sproken. Toen
indertijd genoemde kapitein uit noodweer en tot zelf
verdediging een dei belhamers, die weigerden te
werken, had doodgeschoten, is hij dadelijk, bij aan
komst te Rotterdam, met een der dierecteuren der
Maatschappij naar den officier van justitie gegaan.
Nadat hij nog eenige malen door dezen en door den
rechter-commissaris met getuigen was gehoord, is aan
kapt. Bakker volkomen vrijheid gegeven om met
de Obdam uaar New-York te vertrekken.
Tevens wijst men erop, dat in hetzelfde onware
bericht sprake was van het weigeren door justitie
van cautie, die kapt. Bakker wilde stellen als men
hem vrij liet gaan. Dit reeds kenmerkte het bericht
als onjuist, daar onze Nederlandsche wet het stellen
van cautie niet toelaat.
Te Londen wordt doof het onderstandscomité ten
behoeve van de Russische joJen een maandblad uit
gegeven, Darkest Russia, uitsluitend gewijd aan de
vervolgingen waaraan de Russische joden blootstaan.
Het eerste nummer, den I5den Juli 11. verschenen,
werd door het comité mot begeleidend schrijven aan
Gladstone gezonden, die daarop don volgenden brief
in antwoord zond
Ook het vooruitzicht, in den adelstand verheven
te worden, hield haar geest bozig; zg meende daar
door den graaf een belangrijken stap nader te komen.
Theodoor kou over dit plan zijn lachen niet be
dwingen.
Inderdaad, Flora! wanneer men u en papa
hoort spreken, dan zou men gelooveu, dat er eenige
druppels van dat kostbare blauwe bloed door onz-
aderen vloeien, zeide hij spottend, terwijl hij lange
zaain heen en weer ging. Aan de belachelijke zijde
van dit streven naar booger deukt gij niet; gij
droomt slechts van de gravekroon der familie Von
Ilohenhausen, en papa zal thans nog slechts van do
roofridders spreken, die hij zijne voorzaten noemt.
Het zou mij niet eens verwonderen, wanneer hij hot
wapen inet de drie kruizen overal in dit huis liet
aanbrengen, en hein die dwaasheid te beletten, ware
vergeefse he moeite.
Maar, beste Theodoor....
Kom, Flora, men moet eerlijk zijn en zich
niet door elke loksprijs laten vangen Ik zeg u, het
is louter zwendel, en niets meer. Die barCn Von
Adlerberg is een mijnheer Van Kaalhans, die do
zwakheden van papa zich ten nutte maakt, om zijn j
beurs te vullen, zoo dikwijls zij ledig is. Ik heb
hem reeds lang doorgrond en papa voor hem go- i
waarschuwd maar wat baat mij dit? Papa wil mij
niet geloovon zoo zal hij dus wel aan het spreek
woord denken ondervinding maakt wijs. De baron
belooft hem heden den titel van har.delsraad, mor-
CortonLowestojt, 18 Juli 1891.
Waarde Heer. Gisteren ontving ik, onder op»
rechte dankbetuiging, uwen brief van den 15en met
het daarbij ingeslotene.
Van harte hoop ik dat eene volledige en eene
ware voorstelling der zoo bedroevende feiten, met
betrekking tot de joden in Rusland, van lieverlede
eene voor mensohelgkheid en rechtvaardigheid guns
tige openbare meening moge vormen en daardoor
werken moge op het gevoel van Rusland zelf en van
zgne regeering.
Gg zult, naar ik hoop, in staat zijn de verspreiding
daarvan op het vasteland te verzekerenwant op het
vasteland is er meer behoefte deze openbare meening
te vormen, dan in Engeland. Ik blijf, waarde
heer, uw dienstw. dienaar
W. E. Gladstone.
Den heer N. S. Joseph,
45, Finsbury Pavement, Londen.
In hetzelfde nummer is eene zinsnede uit een brief
van den hertog van Westminster opgenomen, welke
luidt
„In Rusland schijnt het van kwaad tot erger te
gaan, en de onmenschelgkheid der overheden is ver
bazingwekkend en bijna ongeloofelijk. Do Czaar stelt
er zich aan bloot opgenomen te wordon in de cate
gorie van die vorsten, die gelijk Filips II van Spanje,
met een onverantwoordelijk gezag bekleed, daarvan
niet gebruik gemaakt hebben voor de welvaart en
het geluk van millioenen hunner onderdanen, maar
voor hun ondergang en verdriet, en die do verachting
en walging verdienen van al wat er goeds is in de
beschaafde wereld."
Uit het schrijven van het comité aan Gladstone
blgkt, dat naar zgn plan, „het maandblad zal ver
taald en op ruime schaal iu allo landen verspreid
worden", terwijl met de uitgave zal worden voort
gegaan, „zoolang de vervolging duurt." Zal zij op
de openbare raeening den gewenschten invloed oefe
nen, dan moet, gelijk Gladstone zeer juist zegt, „de
voorstelling der feiten volledig en waar" zijn. Het
aantal „feiten", alleen in dit tweede nummer ver
meld, is zóó groot dat aan de volledigheid van het
medegedeelde wel niet getwijfeld kan worden, want
dat er nog meer schandalen zouden hebben plaat*
gegrepen, zou men zich nauwelijks kunnen voorstel
len. Maar daarentegen kost het moeite te gelooven
dat de medegedeelde feiten alle ook volkomen waar
zijn. Want kan men zich al voorstelleu, zonder het
daarom nog te vergoelijken, dat lager geplaatste
ambtenaren, aan wie de uitvoering der maatregelen
tegen de joden wordt toevertrouwd, wreed en on-
menschelijk handelen, onbegrijpelijk is het dat de
hoog geplaatsten in het rgk daarin het voorbeeld
geven. Of is het niet eene onraenschelijkheid, eene
daad van volkomen onnoodige plaagzucht, als de mi
nister Pobiedonostzeff, gelijk Darkest Russia meldt,
een besluit heeft doen afkondigen, volgens hetwelk
in het vervolg de joden gedwongen zullen worden
hunne kantoren en winkels op den sabbath en op
de joodsche feestdagen geopend te houden En is
het niet bijna onmogelijk om aan de juistheid te ge
looven van het volgende bericht in Darkest Russia
„Een merkwaardig voorbeeld van de onverdraag
zaamheid der Keizerin is juist uit geloofwaardige
bron te onzer kennis gebracht.
„De soldaten in het kamp buiten Moskou werden
onlaugs door den Keizer en de Keizerin geïnspecteerd.
Het is gewoonte dat bij dergelijke gelegenheden de
gen de verheffing in den adelstandmaar er raooteu
offers gebracht worden, indien het beoogde doel wil
bereikt worden, en tot die offers is een rijk man
immers gaarne bereid. Hoeveel papa bem uit zijn
kas betaald heeft, kan ik niet weten dat is buiten
mijn controle; maar wanneer ik het kon tellen, zou
het reeds een aardig sommetje vertegenwoordigen.
Het doel heiligt deze offers, zeide Flora, die
hare verontwaardiging over die krasse taal niet ver
bergen kon.
Het doelantwoordde Theodoor. Hoe ik
daarover denkt, weet je; ik behoef mijne zienswijze
niet te horhalon! Maar dit dool zal papa niet eens
bereiken, en ik begrijp werkelijk niet, dat bij hom
zeiven geen twijfel daaromtrent bestaat. Von Adler
berg bezit niet den invloed cn da vrienden, waarop
hij zich beroemt; zijne tusschenkomst is geen duit
waard, en het uittreksel uit do kroniek een voort
brengsel zijnor eigen fantaisie; zwendel, anders niets!
Gij wordt bitter en uw oordeel mist eiken
grond, zeide Flora, inet een bestraffondon blik op
haren broeder. Baron Von Adlerberg zou reeds lang
ontmaskerd zijn, als hij werkelijk een zwendelaar was!
Ja, hij zou het zijn, als hij niet zoo uitmun
toud do kunst verstond om vader altijd weer van
nieuwe lokspijs te voorzien. Ik heb genoog voor
hem gewaarschuwd; ilc ban het moede, altijd weder
op hetzelfde onderwerp terug te komen en dezelfde
argumenten te hooren aanvoeren.
Wordt vervolgd.)
Keizer den manschappen een vrijen dag doet geven,
ter eere van de gebeurtenis.
„Bij de bedoelde gelegenheid echter ontvingen de
officieren vooraf bevel, dat geen joodsche soldaten
(en dezulken zgn er vele) bij de inspectie tegen
woordig mochten zgn, op het bg zonder ver
langen der Keizerin!
„De joodsche soldaten werden dientengevolge in
barakken opgeslotende kolonel van het regiment
deelde hun do reden mede, er bij voegende dat „„jo
den Hare Majesteit hinderden, die wenschte voor
het zien van hen gespaard te big ven."
„In ons volgende nummer zullen wij waarschijnlijk
gelegenheid hebben op dit onderwerp terug te komon."
Onder hot opschrift „Aan uwe bagage zal men u
kennen," bevatten de Londensche bladen de volgende
waarschuwing aan het Engelsohe reislustig publiek
„Men heeft ontdekt, dat de hoteliers in Duitschland
en omstreken de bagage van hunne gasten door mid
del van geheime modedeelingeu, door ieder ingewijde
begrijpen, merken. Dit geschiedt door het op-
plakkon van etiket dat den naam van de hotel firma
toont. Maar de kleur en druk zijn verschillend en
daardoor kan de collega zien wat hij aan den nieu
wen gast zal hebben. Eon kruier bracht uit wraak
dat men hem den dienst had opgezegd, de zaak uit.
Deze had op den koffer van eon zeer vrijgevigon en
eerzamen Engelsrhman een etiket geplakt, dat hem
aan den nieuwen hotelier als een bedilzieken en on-
uitstaan baren gierigaard konschetste. Het gevolg
bleef uiet uit. De Brit werd door twee eigenaars
van groote hotels afgewezen met de verontschuldiging,
dat hun huis reeds vol was. Eerst na lang zoeken
vond de Engelschraan opname in een klein hotel toe-
behoorend aan een niet in 't geheim ingewijden
waard. De kruior, die zijn koffer gedragen had,
trad toevallig in dienst bij denzelfden hotelier en ver
telde den Engelschraan openhartig welke poets hij
hem gebakken had."
Men hoopt algemeen dat de hotelhouders zich
voortaan van deze kryptographio zullen onthouden.
Hier in Engeland, voegen de bladen or bij, heeft
men in zaken van grooten omvang een dergelijk
middel om zich voor zeker soort koopers tijdig iu
acht te kuunen nemen. Wanneer een kooper of
koopster reden tot argwaan geeft roept de eene be-
dieude den ander toe: „Twoo op tien, d. i. past
nier met twee oogen op tien vingers," of hij vraagt
zgn collega: „Is de zaak met 2.10 afgedaan? Alles
in orde, antwoordt de aangesprokene. Van dit oogen
blik staat de klant ouder strengo controle zoolang
hg in den winkel is. In sommige magazijnen zijn
zelfs deteetiven, die niets anders te doen hebben dan
den komenden en gaanden man ii 'toog te houden.
De reeds bejaarde eere-voorzitter der landbouw-
vereemging Rocssolaere (België), de heer Van don
Bergh, schreef onlangs een boekje over samenwerking
en vereeniging op landbouwgebied. Het Vlaamsche
blad de Akkerbouw haalt daaruit eenige zinsneden aan
en daaronder een stukje, vertaald uit den Mouiteur
universal, over een stelsel van eigenaardige samen
werking tusschen oen groot Fransch grondeigenaar
er. een kloin honderdtal zijner pachters. Het oude
stelsel van halfwinning of métayge heeft zich in enkele
Iransche districten gohandhaafd; wordt dit stelsel
toegepast zooals het kan en behoort, maar zelden
geschiedde, dan geeft dit voor een'welwillend, ver
standig en vruchtbaar samenwerken van beide' par
tijen veel meer gelegenheid dan het tegenwoordig
algomeene stolsel van landverhuring tegen eene vaste
pachtsom. Die samenwerking mag dan een doodo
lotter blijven, indien de eigonaar eu zijn pachter or
vrede mee hebben, dat jaar in jaar uit alles bij het
oude blijft, niets verbeterd en altijd op den ouden
voet voortgeslontord wordt, maar raedowerkiuo- van
den landheer is bij halfwinning volstrekt noodi", als
de huurder vooruit wil en de opbrengst der boenlerij
door intensiever cultuur hooger wil opvoeren. Hij
kan de gemiddelde opbrengst dor boerderijen van 28
op 30 ILL. graan, van 30 op 50,000 kilo peeën per
hectare brongen, en zoo voorts, maar intensiever cul
tuur is niet denkbaar zonder extra-verschotten van
arbeid on kapitaal, van beraosting, van geestkracht
en vakkennis. Do halfwinnor geniet echter slechts
do heltt (lor verkregen winstvormeerdcring en het
hüm rif" l T1 ST' da.t hij' °m hel 80not' ™n
helft der baten, Ben verhoogden Jast der koston van
voortbrenging gjhool voor zijno rekening zou nomen.
Althans hij ware een dwaas, als hij het deed. De
verhuurder is raöde-halfwimier, en waar hij zich on
betuigd laat kan hg geen billijke aanspraak maken
op een grootor aandeel in do winst dan zijne boer
derij. overeenkomstig den toestand waarin hij ze
verhuurde, by eene gewone, alledaagscho beschou-
wing geven kan.
"t 0,,ie f1e,9,el1M e°!lt.er bijna overal in onbruik
geraakt, hoofdzakelijk omdat do landheer niet goed
vond mee te «erken; hg verkoos zgne landgoederen
te verlaten, de renten zgner bezitting in de groote
steden en in het buitenland te verteerenhad meestal
geen begrip van het beheer zijner vaste goederen,
geen begrip van de vereischtcn eener hooger ont
wikkelde cultuur, geen ander belang 'og zijne goe
deren dan hel opstrijken der verschuldigde huurpen
ningen, zoo mogelijk nog vóór den vervaldag. Het
laat zich denken, dat wakkere, vooruitstrevende boe
ren dan liever huurden tegen een vast bedrag, waarbij
zij de handen vrg hielden, om door verdubbelde
inspanning de opbrengst der landerijen in hun eigen
belang te verhoogen. Nochtans, do onderviodiog
heeft in meer dan oen opzicht geleerd, dat dit stel
sel, vooral in don tegenwoordigen tijd, ook eene
keerzijde heeft. Ziehier nu de combinatie, welke
bedoelde Franschman uitgedacht on met goed gevolg
uitgevoerd heeft. Graaf de la Riboissière is de ei
genaar van 1600 heet. houw- en weideland in de
gemeente Monthorin, depart, der Ille-et-Vilaino.
Die 1600 hoct. zgn verdeeld over 91 hofsteden,
metende 8 tot 30 heet. De pachters waren, in vroe
ger dagen allen métaijers of halfwinners, maar sedort
jaren reeds betaalden zg nu eene vaste pachtsom
zij raakten van lieverlede aan lager wal, en de mees
ten konden hunne verplichtingen niet moor nakomen.
De graaf stelde hun in '86 het volgende voor: op
twee geschikte punten dor gemeente zou hij stoom-
boterfabrieken oprichten, en de pachters zouden
hem, togen een overeengekomon prijs, al hunne
melk leveren. Daanneo verviel de pachtsom; de
huurders zouden bovondien genieten >/s van de netto-
opbrengit der veehouderij. De aanwezige veestapel
werd vervangen door kooien van de bekende melk-
rgke rassen der Normandische eilanden (Jersey,
Guernsey.) De landheer bedong nog eenigo buiten
kansjes voor de huurders. Brengt de boter meer
geld op dan het bedrag der vroegere pachtsom, meer
dan hetgeen aan de pachters voor hunne melk be
taald wordt, dan genieten zg 30 pot. van die over
winst. De dienstboden werden met een aandeel in
de winst bedacht.De huurders namen het voorstel
aan, en de uitkomst van dit stolsel wordt medege
deeld in den Moniieur des agrkoles B. v. eene dier
boerderijen, 27 hectaren groot, was verhuurd tegen
frs. 2270 '8 jaars. Ouder het nieuwe stelsei brach
ten de boter en veehouderij °P die plaats in 1886
1887 frs. 5679 op, van welke som de landheer
frs. 2789 behield: de pachter kreog 2713 frs., en
het aandeel der dienstboden bedroeg fr. 160. Het
volgend jaar waren ,die cijfers fr. 6650fr. 3436
voor den landheer, fr. 2974 voor den pachter,
fr. 240 voorde dienstboden; in 1888—1889: fr. 8756;
het aandeel van den graaf fr. 5072, dat van den
huurder fr. 3192, en fr. 510 voor de arbeiders.
Deze gegevens laten aan volledigheid en aan dui
delijkheid te wenschtn over, maar daaruit blijkt tooh,
dat er, bij oprecht samengaan van beide belangheb
benden, onder het stolsel van halfwinning groote
dingen tot stand gebracht kunnen worden.
De strijd tusschen president Balmacoda en de
Congres-troepen om Valparaiso is nog niet beslist.
De New-York Herald geelt, op gezag van zijn corres
pondent te Valparaiso, het volgende verslag van den
strijd.
Toen het Congres-leger onder opperbevel van kapi
tein Jorge Mont, den voorzitter der Congres-junta in
do Quintero-baai 20 mijlen ten uoordon van Valpa
raiso landde, werd president Balmacoda inderdaad
verrast. In allerijl werden troepen gezonden, ten
einde zoo mogelijk den 'Congresmannen te beletteu
de Aconcagua over te steken. Balmaceda's generaals
konden echter in zoo korten tijd geen voldoende
strijdmacht bij het riviertje bijeen brengen. Toch
trachten zij het te verhinderen toen Vrijdag jl. de
Congre8troepen den overtocht begonnen.
Do overtocht werd gedekt door zes oorlogschepen
der congrespartij, die in de Conconbaai aan den mond
der Aconcagua lagen, en daarbij liet kapitein Mont
een zware batterij plaatsen op den noordelijken oever
der rivier. Tegou het moorddadig vuur uit do vuur
monden der schepen en de kanonnen der batterij
waren de troepen van Balma®eda niet bestand. Bijna
den geheelen dag hielden zij den strijd vol, maar
eindelijk moesten zij terugtrekken.
De terugtocht geschiedde in goede orde. Balma
ceda's generaal koos toen zijn stellingen bij Vina del
Mar, een plaatsje aan zee, het geliefkoosde zomer
verblijf voor do inwoners van Valparaiso en Santiago.
De generaal liet deze stellingen versterken, terwijl de
Congresfroepen do Aconcagua overtrokken en langzaam
voortrukten. De tocht ging zeer langzaam, want over
de geheele luie hiolden Balmaceda's troepen hun
tegenstanders door schermutsolingen tegen, blijkbaar
om tijd te winnen. Zoo konden de Cougres-troepon
eerst Zaterdagavond de stellingen bereiken, welke
Balmaceda's generaal had ingenomen.
Zondagochtend echter begonnen de Congres-mannen
terstond den aanval. Iutusschen had Balmaceda's
generaal versterking ontvangen, zoodat zijn strijdmacht
op 13,000 man wordt geschat. In den rug was hij
gedekt door het fort Callao, dat goede diensten be
wees, vooral door met zijn zware kanonnen de oorlog
schepen der Congresvloot op behoorlijken afstand te
honden. De kanonnen der schepen hielpen ook nu
wel, maar toch oefenden zij niet zoo grooten invloed
V eerste gevecht bij de Aconcagua, omdat
zg buiten het zware geschut der forten moesten blijven
De strijd duurde den geheelen dag. Herhaaldelijk
bestormden de Congrestroepen de stellingen hunner
tegenstanders, maar zonder gevolg en telkens werden
zij teruggedreven. De duisternis maakte een einde
aan het gevecht. Zoodra het gedonder der kanonnen
en het geknetter van het geweervuur in de stad
Valparaiso gehoord werd, liepen de inwoners uit
en aanschonwden van de omliggende heuvels den
slag. Veel kon men echter niet zien, want een dikke
rook omhulde beide legers. Talrijke convooien
gewonden, die naar de achterhoede werden gebracht
trokken de stad binnen en werden in hospitalen en
particuliere huizen opgenomen en verpleegd. Alle
vrouwen, voor zoover zij de stad niet bobben ver
laten, doen dienst als verpleegsters.
Maandagochtent waren beide legers te uitgeput,
dan dat zij den strijd konden horvatten. Men hield
een dag rust en vermoedelijk is heden het gevecht
weer begonnen. Indien het den Congrestroepen ge
lukt hun tegenstanders terug te werpen, zijn zij
meester van Tina del Mar en bedreigen het fort
Callao in den rug. Met behulp van de vloot aan
de eene zijde en het landleger aan don andoren kant
zou het fort niet meer te houden zijn. Het noorde
lijk gedeelto vap de verdedigingswerken van Valpa
raiso zon dan in de macht komen van de Congres
troepen dekken en zoo noodig, on ook weer aan boord
nemen.
Dit is op het oogenblik do toestand. Voor het
geval Valparaiso aangevallen mocht worden, zullen
de Europeesche oorlogschepen in do haven voor de
veiligheid der Europeanen zorg dragen. Onder
leiding van den Amerikaanschen admiraal Brown
zal van de verschillende schepen een voldoende
macht matrozen en soldaten aan wal worden gezet
om het leven en de eigendommen der vreemdelingen
te beschermen.
Jules Ferry, die sedert hij weer lid is van den Fran-
sohen Senaat, zich zooveel mogelijk op den voorgrond
stelt, heeft te Saint-Diè eou redevoering gehouden ter
verheerlgking van het protectioaisme. Ferry meende
dat de kloinzonen van de tegenwoordige landbou
wers, alsdan rijk geworden, zich de weelde van den
vrijhandel kuunen veroorloven, wanneer z(j dat
willen.
De ongunstige berichten over den gezondheidstoe
stand van de Koningin van Rumenië worden beves
tigd. Eerst wilde men er niet aan gelooven, omdat
men dacht, dat er een voorwendsel moest zijn om de
Koningin in het buitenland te laten; daar zij steeds
haar iinnen hield gezet op het onmogelijke huwelijk
van den Rumeenschen troonopvolger mot juffrouw
Vacareseo. Men spreekt van geheele, verlamming.
Dr. Charcot van Parijs is ontboden en Prinses Marie
von Wied, de moeder der Koningin, is te Venetië
aangekomen. Carmen Sylva is 48 jaar oud.
De Duitsche bladen dealen een brief mede van dr.
Glaser, die zich in Arabic bevindt, over den opstand
van den Assyr-stam in Yomen. Voigens dat schrij
ven zouden de opstandelingen in het bezit zijn van
Engelsche kanonnen, en deze via Aden zijn aange
voerd, en buitendien van een Engelsche verkennings-
expoditie te Hola waarschijnlgk geweren en revolvers
hebben ontvangen. Do opstand in Yemen schijnt
nog lang niet onderdrukt, terwijl ook nog andere
stammen dan die der Assyrs do wapenen tegen het
Turkscho leger moeten opgevat hebben.
MARKTBERICHTEN.
Gouda, 27 Augustus 1891.
Op de opnieuw verhoogde prijzen ging dc verkoop
langzaam.
Vau het nieuwe gewas waren enkele monsters
Gerst en Rogge tor markt. De kwaliteit was zeer
uiteenloopend.
Tarwe: Zeeuwsche 11.57 a 12.50. Mindere
dito 11.—. a 11.60. Buitenlandscheper 80 kilo
10.75 a 11.50. Rogge: Nieuwe Zeeuwsche
8.75 a 9.50. dito Polder 7.75 a 8.50
Buitonlandsche por 70 kilo 8.75 a 9.—. Gerst-
Nieuwe winter 5.—. a 530. Chevalier G.—
ii 6.75. Haver: per Heet. 4.26. a 5.50
per 100 kilo 9;a 9.50. Hennepzaad Buiten-
landscb f 7.25 a 7.75. Kanariezaad S 25 a
9.—. Maïs per 100 kilo Bonte Atneriknanscho
I 8.75 ii 9.60. Cinquantine f 8.75 ii 9
