petroleum-nötkëringeV
Buitenlaiiüscti Overzicht.
hexnisgevuxg.
ADVERTENTIEN
1 !,rr:nVWer"e,n te S,Iflnche,, 1,uz'rarcn gemaakt, maar
de zaak werd spoedig geschikt. De keizer vond het
goed, dat in het hoofdkwartier de Beiersche vla» zou
Cantzlaar Schalkwijkte Rotterdam
Burgerlijke Stand.
7.' w. s6; L'^re »d-l2j' z^-n
gen dat de algemeene vergadering ook te Scheve-
nmgen zal kunnen -worden gebonden. Na deze toe
lichting stelde de heer Van Balen Blanken voor het
voorstel bij acclamatie aan te nemen, wat geschiedde.
Alsnu verviel het aanwijzen van eene plaats waar
het volgende jaar de wedstrijd zal worden gehouden.
Aangaande den nationalen kolf-wedstryd wordt
aan de N. R. Ct. o. a. het volgeude geschreven:
Nog nooit werd door den Bond een wedstrijd ge-
geveu die zoo geanimeerd was als deze. Dat is een
goed teeken, want als uit alle deelen van het land,
behalve uit het zuiden Goes niet te na gesproken
een 208tal kolvers zich opgewekt gevoelen zich
met elkander te meten, mag dit zeer verblijdend
worden geacht. l)at meten van krachten had nogal
eens plaats tusschen lang niet Sn geoefendheid gelijk
«taanden, want or zijn kolvers en kolvers, doch aan
de belangstelling deed dit niet af. Onder het eerste
drietal dat aan de beurt kwam, was ook een 82jarige,
de heer W. J. Bevel, eorelid van «Keer niet," te
Haarlem. De meeste leden dier Vereeniging hebben
aan hem hunne opleiding in het edele spel te danken,
en al weigeren de beenen hem wel een weinig den
dienst, oog en hand zijn nog vast genoeg om mede
te doen en te leiden. Hier sloeg hij ouder groot
gejuich een mooie 12 en ook «twee en een", dat
wil zeggen, hij raakte, na op den eenon paal te heb
ben geslagen, den anderen, daarbij recht door de baan
gaande, wat eene groote kunst is. Nog een andere
oude van dagen, de heer H. Zeelenberg uit Delft,
78 jaar, gaf blijken zijner kunst, en de medeleden
zijner Vereeniging stelden daarin blijkbaar zoo groot
vertrouwen, dat zij hem afvaardigden om aan den
korpswedstrgd mede te doen. Slechts een zijner
mede-afgevaardigden behaalde meer punten dan hij.
Dat, zooals ondor kolvers wordt gezegd, «kolven altijd
kolven blijft" bleek toen de drie afgevaardigden uit
Zuid-Scharwoudo aan de beurt kwamen. Het vorige
jaar gingen zij te Spanbroek met den prijs strijken,
en thans mislukte bijna iedere slag. Menigeen viel
een pak van het hart toen zij hun eerste serie had
den gespeeld, terwijl velen er een opkregen toen de
vereeniging «Schiedam" aan slag was, en de heer
G. J. Vincent twee twaalven, twee elven en een
acht, sloeg, waardoor hij de drie hoeren Witteveen,
Groen en Jonker die ieder 40 punten in B slagen
hadden behaald achter zich liet. Voor alle ver-
cenigingen die na «Keer niet", uit Haarlem, in de
eerste serie, aan de beurt kwamen, was het niet zeer
bemoedigend te weten, dat deze reeds 116 punten
had behaald. Zelden heb ik bedaarder en meer be
rekend spel gezien dan van de afgevaardigden dezer
Vereeniging, de heeren Witteveen, Boshouwer en v.
Thiel. Stand, houding en slag, alles was even fraai.
Ook hadden zij niet van die ballen, die slechts
een tikje noodig hebben om het geheele stuk uit te
loopen, neen, een Hinken slag hadden ze noodig om
ze op de twaalf te krijgen, bijna eveneens als dit het
geval is mot de sajetten ballen. Dit zijn eigenlijk
de ware. Hierop moet met alle kracht die men
heeft worden geslagen om'ze vooruit te krijgen, en
dit is echt mannenwerk. Eere de vereenigingen uit
Zuid-Holland, die dit zoo begrijpen en het inzien,
dat kolven geen knikkeren moet worden, wat het
met de «hardloopers" toch is. Dit wekt ook niet
op. Zie de spelers zelf maar eens aan. Zij loopen
even hard als hun bal, precies of zij achter een
begrafenisstoet aan komen sjokken. Zio daarbij de
lui die de sajetten ballen hanteeren of althans een
stuggen gutta-percha bal. Alles leeft aan hen. Van
oude lui laat ik het gelden als zy voor het gemak
en om te kunnen blijven meedoen een «hardlooper"
nemen, maar jongelui, foei. Het houdt bovendien
het spel maar op ook, want als alle spelers stugge
ballen hadden gehad, zou de eerste serie, 5 sla
gen vau den kampwedstrijd, die te 12 uur begon,
lang voor 6 uur zgn geëindigd.
De uitslag van den wedstrijd deelen wij later mede.
Volgens mededeeling had er Zaterdag in een ooupé
2e klasse van den trein van hier naar Dordrecht
eene brutale aanranding plaats.
Een officier van gezondheid van hot Duitsche leger
werd bg aankomst te Dordrecht gewaar dat hem zijne
portefeuille was ontnomen, en verdocht daarvan een
persoon, die naast hem gezeten had. Den chef van
het station werd van de zaak kennis gegeven en eer»
conducteur geplaatst naast den verdachte, die zijne
reis in een 3e kl. waggon voortzette. Aan de Lago
Zwaluw kwam in den trein een maréchaussee, die
den post over nnm aan het station Rozendaal werd
uitgestapt, en onmiddellijk werd tot arrostatie van
den verdachte overgegaan en op hem do ontvreemde
porteteuille gevonden, waarin zich een aanzienlijk
bedrag aan geldswaarde bovond. Do dief werd daarop
te Kozendaal in voorloopige bewaring gesteld. De
portefeuille moet door hem ontvreemd zijn, terwgl
de eigenaar zat te slapen.
De winkelbediende in het magazijn van oudhodon
van de firma S. in de Spuistraat te 's-Hage is naar
het huis van bewaring overgebracht, verdacht van
ten nadeele van zijn patroon oene vrij aanzienlyke
som gelds te hebben ontvreemd. Hij zou zich nu
en dan met behulp van een valschen sleutel belang
rijke bedragen uit do geldkist hebben toegeëigend.
Laatstelijk had hij op die wijze een bankbiljet van
300 uit do lade weggenomen, waarrau bij zijne
inhechtenisneming nog een groot gedeelte in zijn
bezit werd gevonden.
De ontrouwe bediende heeft aan de politie bekend
verscheidene koeren zijn patroon te hebben bestolen.
De Vereeniging tot behartiging der itooravaart-
belangen in Nederland zal eene buitengewone ver
gadering houdeu te Rotterdam op Donderdag 10
September a. s., des namiddags 2 uur, ter behande
ling vande invoeriug van het nieuwe reglement
ter voorkoming van aauvaring of aandrijving op de
openbare wateren in het ryk, die voor de scheep
vaart openstaan. Voorts wordt mededeeling gedaan
a. omtrent het onderzoek, ingesteld naar de mogelijk
heid en *6D8chelijkheid der verdere norraaliseering
van de rivieren Lek en Beneden-Ryn; b. omtrent de
kosten van begeleiding der schepen door beambten
van de belasting op de Nederlandsche rivieren.
De speelwoede in Ostende schijnt eene merkwaar
dige hoogte bereikt te hebben. In het Neue Wiener
Tageblatt worden daaromtront door den heer Otto-
mar Haupt eenige bijzonderheden medegedeeld.
Nadat een bekend Londen aar, die op één dag
ongeveer 600,000 frs. omzette roet een winst vau
350,400 frs., naar Parijs vertrok, kwamen na hem
niet minder dan drie spelers, die eveneens met bij
zonder veel geluk tegen de bank zetten. Deze ver
loor in de laatste paar dagen ongeveer 700,000 frs.
De oorzaak hiervan ligt voornamelijk aan bet onge
lukkige denkbeeld van den bankhouder, om, toen er
geeu duizendfrank-jetons meer voorhanden waren,
uit Parijs eene bezending vyfduizendfrunk-jetons te
laten komen, waardoor de éénheid zelfs voor gewone
spelers van 1000 op 5000 fr. steeg.
Weldra was de speeltafel met genoemdo jetons
bezaaid en het is dan ook de volle waarheid, wan
neer men Monto-Carlo voortaan na Ostende noemt
voor hoog spel. De moeste spelers aan do trente-
et-quaranto tafel zijn Duitschers. De Crédit Lyon-
nais, die in Ostende een filiaal heeft, betaalde dezer
dagon niet minder dan 400,000 fr. op één middag,
natuurlijk aan verliezende spelers. Het hoogste be
drag dat een speler verlangde was 14,000 pond ster
ling. Het spel begint 's morgens om 11 uur en
duurt" mot kleine tusscheupoozen den geheelen dag
eu nacht door. Jaarlijks betaalt de bankhouder,
een Parijzenaar, oou pachtsom aan de stad van
300,000 frs. De «Cercle" is alleen voor zijne leden
geopend bovendieu echter wordt er in do kurzaal
nog gespeeld, waar ook het publiok toegang heeft.
In het casino wordt écarté gespeeld van midder
nacht tot 5 uur in den morgen, waarvan ook een
talrijk publiek gebruik maakt en hierbij wordt hoog
gewed. De opwinding dug en nacht is dan ook
groot en men begrijpt raoeilyk hoo zich dit alles
met do zeokuur laat rijmen.
De Utrechtse he Courant bovat het volgende betrek
kelijk den grooteu sebaakspolor, den heer Rudolph
J. Loman.
Sedert eenige jaron neemt de2e schaakspeler in
Nederland den lsten, en in het buitenland een zeer
hoogon rang in. «Chess Monthly" het bekende
Engelsche schaaktijdschrift, wijdt de geheele Au
gust us-aflevering aan de bespreking van zijn ver
diensten. Het volgeude nemen wij daaruit over:
Rudolph Lomau werd ge 'oren den 14 October
1861 en is de zoon van dr. Loman, professor aan
de Amsterdamscho universiteit. Met zijn forschen
schedel gebogeu wonkbrauwen zielvollen blik
massieven haardos, denkende uitdrukking van het
gelaat, gepaard aan zekere overeenkomende trekken,
herinnert hij onmiddellijk aan Beethoven. En inder
daad is hij een musicus van groote beteekeuis.
Schaak en muziek gaan veelal samen en de heer
Loman is een >olmaakte type van deze samensmelting.
Het was op zestienjarigen leeftijd, tgdens hij aan
het conservatoire te Leipzig muziek studeerde, dat
hij de eerste beginselen vau het schaakspel zich
eigen maaktenaarmate hg meer in het wezen der
zaak doordrong, werd hg hartstochtelijker vereerder.
Zijn vrije uren besteedde hij aan de studie dor ope
ningen, wel beseffende dat om voort te bouwen een
goede grondslag strong vereischte is. Hoe gunstig
stak hij dus reeds op zoo jeugdigen leeftijd af bij
het meerendeel der hodendaagsche jongelieden, die
door gemakzucht gedreven, aau de oppervlakte blgven
en hoogstens verwachten dat een gunstige wind hun
van zelf alle kennis zal toewaaien aangenomen
nog dat zy konnis noodig achten.
Na een degelijke voorbereiding aan het Leipziger
conservatoire, vertrok hij naar Keulen om aan de
muziek-academie aldaar zijne studiën te voltooien.
Hier werd hg gevormd tot wat hij nu iseen toon
kunstenaar van hoogen rang. Doch ook gedurendo
zijn 3-jarig verblijf in Keulen, te midden zijner ern
stige studiën, vergat hg het schaakspel niet.
Eerst was de politie gekomen, om zich nauwkeu
rig op de hoogte te stellen van hetgeen tusschen
hem en den verdwenene was voorgevallen en bespro
ken. Daarna had de oom van den matroos in ge
selschap van juffrouw Vogel hem bezocht, om bijna
dezelfde vragen te doen.
Wat ging hem eigenlijk de zaak aan? Hij had
de politie haast lomp bejegend, omdat hare vragen
hem lastig waren; ze mochten den vermiste zoeken
waar zij wilden; dat zg hem in het slot niet von
den, moest hun toch duidelijk zijn geworden.
Het binnentreden van Daniël wekte hem uit zijn
gepeins; de kamerdienaar werd gevolgd door een
grooten, krachtig gebouwden heer, dien Von Hohen-
hausen levendig te gemoet ging.
Wat een aangename verrassing! zeide de gr^af,
terwgl hg de hand van de binnentredende schudde.
Maar waarom hebt gij mijnheer niet in den kleinen
•«Ion gebracht, Daniël?
Laten wij hier blijven, viel baron Von Buchenau
hem in de rede; ik heb hier zoo menig uur bij uw
vader doorgebracht.
Zooals ge wilt. Kan ik u met iets van dienst zijn?
Wanneer gij cognac of een glas port hebt,
dan ben ik er niet afkeerig van, de vriendelijke
uitnoodiging aan te nemendie nattevochtige
weersgesteldheid is niet aangenaam.
Een flesch portbeval de graaf den kamer
dienaar. Zijt gij alleen gekomen?
De baron knikte bevestigend en draaide aan zijn
grijzen knevel.
Alma en Werner zullen wellicht heden namid
dag de eer hebben, antwoordde hgik heb deq weg
te voet afgelegd.
Bij dat onaangename weder?
Kom, daar mag een jager niet naar vragen;
jagers eu soldaten moeten door dik en don marcheeren,
al regent 't ook baksteenen
Düniël had den wgn gebracht. Von Hohenhausen
vulde de glazen en stiet aan.
En hoe bevalt hef u in uwe geboorteplaats?
vroeg de baron. U, den Amerikaan, zal veel vreemd
voorkomenwellicht verlangt ge reeds nu weder
terug naar de prairiën en eeuwenoude bosschen
Toch niet, antwoordde de graaf lachend. Ik
ben van harte verheugd, in de haven der kalmte te
zyn aangeland het onbestendige, woelige leven aan
gene zyde van don Oceaan heeft vele schaduwzijden.
Maar die heerlijke jacht in de prairiën
Die verliest ook hare bekoorlijkheid in den
loop van den tgd, baron In den aanvang schepte
ik behagen in dat avontuurlijke, zwervende leven
het deed mij schielijker vergeten, wat achter mij lag;
maar het verlangen naar mijn geboorteplaats kon het
niet onderdrukken.
Gij hadt er gehoor aan moeten geven.
Kon ik dat? Mocht ik hier op een vriendelijke
ontvangst hopen, zoo lang mijn stiefmoeder leefde
Spande niet hier alles tegen' mij ssmes Zelf» die
oude Daniël, die nu voor mij krimpt, was destijds
een spion, een handlanger der gravin. Ik weet wel
dat ik aan dien gluiper de bespoediging der ver>
wijdering te danken had, en dat het slechta zijn
vordiende loon ware, als ik hem onverbiddelijk de
deur weeamaar hjj was root mjjn vader een trouw
dienaar, en hij moet mij uiet het verwijt kunnen
doen, dat ik zgn trouw met ondank beloond heb.
Geef hem een pensioen.
Ik heb er ook reeds aan gedacht, en wellicht
ga ik daartoe overmaar ik zou hem niet gaarn»
onmiddellijk willen outslaan, zeide de graaf; wel*
licht is het hem ook aangenamer, wanneer hg zjja
verdors levensdagen in ruat kan slijten. Alles heeft
twee zijden, baron; Daniël weet veel, wat mg onbe
kend is. Ik sta dikwijls bloot aan de verzoeking
hem over oen of ander om uitsluitsel te vragen.
Dat geloof ik gaarne, zeide de baroner iz
in dien langen tgd veel veranderd.
ZekerGjj en Daniël zijn de eenigen, die ik
uit. dien tijd nog ken; Unica was nog een kind, en
het geheele dienstpersoneel heeft zich naar alle rich*
tinken verstrooid. Baron Werner was ook nog eM
knaap, en barones Alma kan ik mg nauwelijks ne|
herinneren.
Mijn jager Hackert is nog in mgn dienst.
Hackert, jawel! maar ik had het reeds toen
niet op hom begrepen.
Om gegronde redenen, zeide de baron lachend.
(Wordt vervolgd
Integendeel. Keulen met zijn talrgke schaak
spelers van naam, bood hem een vruchtbaar veld.
Zijn omgang met mannen als Kookelkorn, Loffmann,
Kist en vele anderen hield den lust tot grondige
beoefening in hem levendig en werkte uiturmate
gunstig op zijn (verdere ontwikkeling. In 1883
vertrok hij naar Londen en vestigde zich in die
stad voor goed, toen hem do betrekking van orga
nist aan de Hollandsche kerk werd opgedragen.
Hij is daar zeer gezien en treedt in talrijke inricli-
tingon als docent in de inu/iek op. Zóó veel wat
zgn maatschappelijke positie betreft. Wat hij in
zijn privaten omgang is, weet iedor die het genoegen
had eeu avondje in zijn gezelsobnp door te brengen.
Van alle markten is hij thuis. Hij teekent u bijv.
uit, en sprekend gelijkend ook, tijdens gij argeloos
een gesprek met hem voert, terwijl hg, om u genoegen
to doen, u altijd een paar jaar jonger maakt dan gij
ïnilerdaad zijt. Dit wijst op een uitgebreide kennis
van da mcnsehelijke zwakheden. Hij is bovendien
mimiker en humorist bij uitnemendheid, en als gij,
waar ter wereid ook een gullen lach hoort weer
klinken, kunt gij er zeker van zgn dat Loman bezig
is iets te vertellen.
Gedurende 10 jaren heeft hij op al de tournooieu j
aan welke hij deelnam, prjjzon behaald, meestal 1ste.
Zgn laatsto overwinningen waren
1890 's Grnvenhnge 1ste prijs.
1890 Londen, wintertournooi 1ste prijs.
1891 idem, championship van de City of Londen
chess club lste prijs.
1891 Utrecht, lste prijs.
Terwgl hg, het laatste niet het minste, nog on-
laugs den lsten prijs won in het «Divan tournooi"
te Londen.
Men voorspolt algemeen dat hij binnen weinig
jaren nan het hoofd der schaakwereld zal staan.
Znn stgl is wetenschappelijk, zonder droog te zijn, in
midden- en oindspel is hij doorgaans schitterend
daar schiet zijn vernuft vonken en gevoel hij zich
recht in zijn element. Doch reken er niet op dat
zgn speelse lie geest één oogenblik de degelijkheid
uit het oog verliest geen idóe! Hij wil schitteren
eu vernuftig zgn doch op uw kosten.
De redacteur van de „Gemoinniitzige Anzeiger dr.
Gross Liohterfeld is te Berljjn voor de rechtbank ge
daagd om zich o. a. to vorantivoorden voor het vol
gende recept, dat onder do rubriek „Voor de keuken"
in rijn blad was opgenomen
„Men zet een schilpad in een goed gesloten pot,
in welks deksel een klein gaatje is gemaakt. Nu
giet men water in de pot, doet de schilpad er levend
in, sluit den deksel er op en zet den pit boven 't
vuur. Men plaatst zich daarbij mot een eet-of thee
lepel al naar gelang der grootte van het dier
in de eene hand en met een flosoli portwijn in
de andere. Zoodra het de schilpad te warm wordt
steekt het dier zgn kop door het gat van den doksel.
Alsdan giet men het een lepel vol wijn in do bek
waarna het zgn kop weer terugtrekt. Men herhaalt
dit experiment zoolang als do schilpad den kop naar
buiten steekt, hetgeen niet meer geschiedt als het
dier gaar gekookt is. Op deze wijze zal men zich-
self een kostelijken schotel bereiden".
Deze koddige manier om critiek te oefenen op de
zeer zonderlinge recepten in eenige bladen voorko
mende, was den grappenmaker haast duur te staan
gekomen. Tegen den redacteur werd 20 mark
boete geëisoht Hjj betoogde dat het hier niets
anders gold dan eene onschuldige scherts, maar de
ambtenaar van het Openbaar Ministerie, die blijk
baar een slechte opvatting heeft van zjjn evenmensch
beweerde dat liet recept een aansporing was tot
mishandehug van dieron. Het einde was dat de
aangeklaagde is vrijgesproken. De kosten der ver
dediging zijn echter voor zjjn rekening gebleven.
Barones Vetsera, de moeder van de ongelukkige
Mane Vetsera, de sclioone jonge gravin, die met
Kroonprins Rudolph stierf, heeft, om aau alle on
juiste voorstollingen van het veelbesproken Meyerling-
drama een einde te maken, een gesohrift samengesteld,
waarin allo bijzonderheden te vinden zijn over do
wgze waarop zich de liefdosroman ontsponnen en
ontmkkeld heeft. Vjjftig explaren wordeh daarvan
gedrukt en uitsluitend in de hofkringen rondgedeeld,
maar terstond, op hoog bevel, in beslag genomen
en vernietigd. Toch is or een of meer van bohou-
aen gebleven en zoo is een uittreksel er van ver
schenen in de Liverpool Post. Het blijkt, dat Mario
Jsren oud was, toen zij in Januari 1869 keunis
,f?. ™ot den Kroonprins. Hun liefde werd al
elglc hartstochtelijk en jarenlang gingen beiden
mot de gedachte rond om samen tc sterven. Een
waarzegster had do baronnesso voorspold, datzjjzelf-
MHW i°,U keKaan' Uit al haar nagelaten brieven
igtt, dat zg zich gelukkig gevoelde door do ge-
°,T?reonib'd t0 z'j[1 in den dood met hem, wion
z¥ 1U t leven niet geheei;kon toebehooren. Zij ver
zocht als laatste gunst op het kerkhof van Alland
naast Rudolph te worden begraven en haar zusier
verzocht zij eiken 13ii Januari eeu gardenia op haar
graf le plaulseu.
Steenkoolprijzen. Freiherr Von Stumm, de West-
phaalscke industrieel, door wiens bestrijding in het
voorjaar door den Duitsohen Rjjksdag het voorstel
der afgevaardigden Richter en Sckrader werJ ver
worpen, die door verlaging van hot invoerrecht op
steenkolen de macht der Westphaalsche stoenkool-
syndicaten wilden breken, is, blijkens een besokou-
wing van zijne hand in het „Saarbrücker Gewerbe- i
blatt," geheel van zienswijze veranderd.
In dat arlikel wordt nl. aan de syndicate verweten
dat zij hun program het op een matigen prijs
houden van de steenkolen en cokes niet hebben
uitgevoerd, maar er integendeel enkol naar streefden,
„alles te nemen wat zij krijgen konden.»
Zonder hun kunstmatigen invoed zouden de cokes
in VVestphalen thans ongeveer (gemiddeld) op 9 en
de steenkolen op 7Vs Mark staan. In plaats daar-
van staan uu aan de Ruhr de cokes op 13 a 14 en
de steenkool op 10 a 11 M. genoteerd. En deze
abnormale prijzen houden de syndicaten nu staande
doordien zij hun overvloed zeer goedkoop aan het
buitenland afleveren. Het prijsverschil bedraagt on
geveer 3 M. per ton.
Op die wijze hebben de coalitie der steenkool
producten ongeveer 40 pCt. en meer winst gemaakt.
Maar de Duitsche industrie is er zeer door bena-
deeld.
Von Stumm voorspelt dan ook, dat dit jaar het
voorstel Ricüter-Sohrader in den Rijksdag zeer zeker
de meerderheid zal krijgen.
Volgeus de laatste berichten stond de Turksche
ministerverandericg volstrekt niet in verband met do
overeenkomst met Rusland en had men waarschijn
lijk te doen met een samenzworing tegen het leven
van den Sultan. Intusschen is van zulk een samen
zwering niets anders gebleken, zoodat het vormoeden
rijst, dat wij hier mot een praatje te doen hebben
wellicht uitgestrooid om de aandacht af te leiden en
liet verband tusschen .de Ministorwijziging en de
Russische overeenkomst te doen vergeten. De Turk
sche officieuse beriohten stelbn de Minister-verande
ring voor als een „noodzakelijkheid,» maar zeggen
verder niets. De overeenkomst met Rusland wordt
daar voorgesteld als een zaak zonder beteekenis en
oigonlijk buiten de Dardanellehquaestie staande, daar
het hier alleon de pasage geldt ran Russische han
delsschepen, niet van oorlogschepen.
De Franscbe Temps, die gewoonljjk geïnspireerd
wor.lt van Buitenlandsche Zaken, verklaart niets aan
te nemen van die officieuse Tgrksche voorstolliug en
zegt, dat de Ministerverandering betoekout een radi
cale wijziging in de Turksche builen- en binnenland-
sche politiek. De Grootvizier Kiamil Facha was, dus
verzekert de Temps, de strooman van don Driebond
die Turkije overstroomde met Duitsche ambtenaren
en met Bulgarije onder den ou.iettigen Ferdinand op
een intieinon voet was. De overeenkomst met Rusland
aangegaan beduidt eeu geheelen omkeer van de tot
dusver gevolgde politiek, is als 't ware het begin vau
die andere politiek.
De Temps kan er wel iets van weten en zeker is
het, dat het geruoht vac de samenzwering tegen liet
leven van den Sultan weinig geloof moer vindt, eu
vervalt dit, dan wordt zeker verband tusschen de
ministerverandering en de overeenkomst met Rusland
niet onwaarschjjnljjk.
Wanneer de legeroefeningen in Oostenrijk zgn af-
geloopen, gaat keizer Wilhelm naar Miinchen. Het
doel is echter niot alleon de Hoofdstad vau Beieren
te bezoeken, maar ook do oefeningen van het Beiersche
leger bjj te wonen. En dit is een zaak van bij
zonder belang, want de Beieren zijn zeer najjverig
op de voorrechten, welke hun land bij de weder
oprichting van het Duitsohe rjjk zijn toegestaan en
vreezon zoor, dat Pruisen hun deze rechten zal ont
nemen.
'Nu is de Duitsche Keizer volgens de grondwet
in oorlogstijd wel opperbevelhebber van alle Duitsche
legers, maar in vredestijd blijft de koning van Beieren
de eenige chef van zijn leger. Als Duitsch keizer
heeft keizer Wilhelm dus niet het recht de Beiersche
troepen te gaan inspecteeren. Wel geschiedde dit
voorheen door zijn vader, als kroonprins, maar kroon
prins Friedrich Wilhelm, onder wiens bevel de
Beiersche troepen in den Franschon oorlog haddon
govochton, was inspecteur-generaal van do "militaire
afdeeliug, tot welke het Beiersohe legerkorps bohoort.
En daarbij was de kroonprins bjj de Beieren bij
zonder gezien, zoodat niemand aanmerking maakte,
wanneer de Pruisische prins do Beiersche troepen
kwam inspecteeren.
Nu echter, nu keizer Wilhelm zijn verlangen te
kennen gaf om zelf do Beiersche troepen te inspec-
I terJ^'n r van. de" k<jiz<tf!pen standaard,
1 knn v,Ve„ rg-n met als "keizerlijke", maar als
I „Koninklijke oefeningen worden aangeduid. De keizer
j wordt dus beschouwd als de gast van prins Luitpold.
j Bovendien worden de Beieren schadeloos gesteld
door (io benoeming van prins Leopold van Beieren
tot inspecteur-generaal der vierde afdeeling. Prins
Leopold is de tweede zoon van den prins-regont en
gehuwd met aartshertogin Gisela, de oudste dochter
van keizer Frans Jozef. De prins, tot dusver bevel
hebber vau het eerste Beiersche legerkorps, zal nu
dezer dagen benoemd worden tot inspecteur-generaal
der afdeeliug, waartoe Beieren en Wurtemberg be-
hooren. Bg sgn troonsbestijging had keizer Frederik
den veldmaarschalk Von Blumenthal in zijn plaats
benoemd, maar nu zal deze hoogbejaarde krijgsman
plaats maken voor den Beierschen prins.
Het Duitsche leger telt vijf dergelijke inspectie-
araeelmgen. Inspecteurs .generaal dezer afdeelingen
zijn nu prins Albrecht van Pruisen, prins George
van Saksen, groothertog Lodowijk van Hossen, prins
Leopold van Beieren en groothertog Frederik van
BURGEMEESTER en WETHOUDERSvanGouda
For5ï!'.t.,T,r1l<enmS Vsn de ^""rienen, dat de BE-
GKOOriNG van de INKOMSTEN en UITGAVEN
der Gemoonte, over het dienstjaar 1892, gedurende
veertien dagen, de Zon- en Feestdagen uitgezonderd,
op de Secretarie ter lezing van oen ieder is neder-
gelegd, van des morgens ten tien tot des namiddags
ten één ure, terwijl bovendien, tegen betaling van
kosten, afschrift dier begrooting kan worden ver
kregen.
GOUDA, den lil September 1891.
Burgemeoster en Wethouders voornoemd,
VAN BERGEN IJZENDOtiBN.
l)e Secretaris
BROUWER.
van de Makelaars
De markt was lieden vast.
Loco Tankfust f 7.40/35. Geïmporteerd fust
J 7.50. Januari-, Februari-, levering, 740 Maart
levering. ƒ7.35. October-, levering /'7.35. November-
December-, levering 7.40.
GEBOREN4 Sept. Joseph Antonio», oodfcr. C. P VV
Dessing en C. M. IVenneker». 5. VVilltm Fredvrik Cor
nell», ouders A. Lambert en A. M. J. (ioringen. 6. Maria
llhelmina ouders J. Koolmees en M. van den Berg. 7
Hendriks IVilhelnnaa en Maarten Marlioua, ouders P. van
bruinessen en H. van Gent.
OVBBI.KDE.Vi 5 Sept. L Westerm.n, 5 m. J J.
- M. J. Spaanderman. 81 j. 8. A. Scheffel, ti
Bjj vonnis van de arrondissementsrechtbank
le Rotterdam dd. 5 September 1891 is GER
UIT HORTENS1USkoopman en met
selaar te Gouda, verklaard te zjjn in staat van
faillissement, ingegaan denzelfden datnm,
en zjjn in dat faillissement benoemd tot rechter
commissaris de Edelachtbare Heer rechter mr.
Th. J. HOPPE en tot Curator de onderge-
teekende. Advocaat en Procureur te Rotterdam.
Krachtens bevel van den Heer rechter-com-
missaris voornoemd zal de eerste verificatie
vergadering plaats hebben op VRIJDAG 18 SEP
TEMBER 1891 des voormiddags te 10 uren in
het gerechtsgebouw aan het Haagsche Veer te
Rotterdam, waartoe alle schnldeischers, be
voorrechte en pand- of hypotheekhebbende
daaronder begrepen, worden ongeroepen.
Creditenren wordt verzocht hunne rekeningen'
vooraf in te zenden ten kantore van den on-
dergeteekende, Lenvehaven No. 33.
De Curator,
Mr. J. H. ÜITERWIJK.
