Buitenlandscli Overzicht.
KEJXJXJSGEP1JXG.
men nagaan hoe verlangend de uitslag hiervan wordt
tegemoet gezien.
In de vestibule van het «Kurhaus"-hötel te
Scheveningfec, toegang gevende tot de groote eetzaal,
is een photografie tentoongesteld van den voorgevel
van hel gebouw, waarin de Sporttentoonstelling in
1892 zal worden gehouden.
Deze fagade (80 meter breed), een ontwerp van
den architect Van Liefland, maakt een aangenamen
indruk. De hoofdpartij wordt gevormd door eon
hoefijzervormigen hoofdingang, gedrapeerd met op
sport toepasselijke emblemata. Deze ingang wordt
geflankeerd door twee voetstukken, waarop herten
in liggende houding rusten, en op do bekroning van
den ingang is een voetstuk geplaatst, dat een klas
sieke beeldengroep draagt.
Aan weerszijden dezer midden-partij bevinden zich
toren vorm ïge uitbouwen met symbolische voorstel
lingen van jacht en visscherij. Naast die torens
volgt aan beide zijden een lagere tusschenbouw,
met een Grieksche kolonnade tot onderschraging van
het fronton met heelden-versiering.
Het hoofdgebouw is in het middon koepelvormig
en krijgt eeue breedte van 60 en een lengte van
300 meter.
De feestzaal wordt 10 bij 33 M.
De gezamenlijke gebouwen beslaan een oppervakte
van 2l/8 HA.
Pas zijn wij zegt //de Spectator" in de
vorige week verrast door de benoeming van een
opper-stalmepster tot archivaris, of nu komt de heer
T. H. A. Tromp in «het Vaderland" van 8 Sep
tember met de idee aan om van de Koninklijke
stallen een archiefgebouw te maken, waarvoor hij ze
«bijzonder geschikt" noemt. Er schijnt dus oen ge
heimzinnig verband te bestaan tusschen archieven en
hippologie. Wij zien in onze verbeelding Neder-
landsche en vreemde historici reeds aan de verschil
lende ruiven staan, waar onze historische schatten
zijn opgeborgen. Waar de vos «Tromp" stond
worden de'zeezaken geborgen de merrie «Philippine"
maakt plaats voor het vredestractaat van Miinster
in de afdeeling van den Arabischen hengst «Achmed"
vinden de stukken over den handel op de Levant
een plaatsenz enz.
Te Bingen op het kerkhof vindt men sinds vele
jaren een grafsteen, door een advocaat aan zijne vrouw
gewijd, met het volgende opschrift
«Wohl auch die stille Hauslichkeit
1st eines Denkmals werth
Ihr sei's drum auch von mir geweiht,
Und wer die Tugend ehrt,
Auch in dem einfachsten Gewand,
Mir, meinem Schmerz ist er verwandt." j
Leest men nu van iederen regel alleen het eerste I
woord, (die ook met sprekender letter geschreven j
zijn) dan wordt het grafschrift heel ondeugend de
advocaat, die nu ook al dood is, heeft het er zeker i
niet bij toeval op laten zetten.
«De eetlust van het Engelsche Lagerhuis." Het j
«keuken-comité", van het Engelsche Lagerhuis heeft
kort voor de sluiting der zittingen ter tafel van het
huis een verslag gelegd, waaruit blijkt, dat de wet
gevers gedurende het afgeloopen seizoen in de eet- i
zatï 7422 luncheons en 10,195 diners gebruikt heb
ben, terwijl in de eetzaal voor vreemdelingen 1564
luncheons en 1069 diners; in de eetkamer op het
terras nog 210 luncheons en 1301 diners zijn opge-
discht. De afschaffers hebben overigens weder een
succes behaald. De bovenvermelde commissie voor
keuken en kelder heeft namelijk bepaald, dat er ge
durende het volgende seizoen in de Lobby geen
geestrijke dranken zullen worden geschonken. Aan
die afgevaardigden, welken zich met spiritualiën
meenen te moeten versterken, is daartoe gelegenheid
in een nevenvertrek gegeven.
Een der gevolgen van de influenza is, gelijk in
alle landen is opgemerkt, het uitvallen van het haar.
Een Engelsch docter schrijft dit pchter slechts ge
deeltelijk aan de ziekte, gedeeltelijk aan de genees
wijze toe. In Engeland toch geeft men den pa'.ien-
ten, als zij herstellende zijn, een langdurig melk-dieet.
Nu is melk, naar het schijnt, als voedsel, zeer slecht
voor het haar. Staal Is wel goed, zoodat degenen
die het gebruiken hot a double usage kunnen nomen
havermeel en biuin brood zijn ook zeer bevorderlijk
voor een ttinken haardos. Daar dit laatste het ge
wone voedsel van een geheelen tak vun vegetariërs
uitmaakt, zou het de moeite waard zijn, te weten,
of deze werkelijk weelderig in hun haar zitten.
Koud wuter met zout erin, is goed voor den haar
groei, omdat het den toevoer van bloed tot de haar
wortels bevorderd alleen krijgt het haar or, gelijk
men op zeedorpen zien kan, een rossige koportint
van, die niet bij iedere complexie past.
De nieuwe regelen voor ontsmetting enz., bij kon.
besluit van 24 Juli jl. vastgesteld, worden door -dr.
S. Sr. C. in het D. v. Z.-H. besproken. Zy ver
schillen in hoofdzaak van de voorgaande, .doordien
er eenige andere Ontsmettingsmiddelen worden voor
gesteld en uauwkeurige voorschriften worden gege
ven tot ontsmetting van woonruimten en do behan
deling van besmette voorwerpeu in den outsmettings-
oven. Deze voorschriften, zegt dr. C., zijn op het
papier heel mooi, maar de practijk zal zeker niet
weinig te wenschen overlaten, llij vraagtheet dat
nu niet doctrinarisme om voorschriften, welke slechts
in een goed ingericlij ziekenhuis, onder streng toe
zicht van een bekwaam geneeskundige, naar behooren
kunnen toegepast worden, in handen van gemeente
besturen te geven liet heet dan wederwy heb
ben een voortreffelijke wet tot beteugeling van be
smettelijke ziekten en uitmuntende voorschriften voor
ontsmetting, die geregeld om de vijf jaar horzien
worden met bet oog op de vorderingen der weten
schap. Maar is dat beweren wel ernst, wel verant
woordelijk, als wij weten hoe zonderling met die
wet, en met die voorschriften wordt omgesprongen,
hoe gebrekkig ze worden gohandhaafd, hoe zelden
de overtreders gestraft worden, hoe weinig invloed
de geneeskundige ambtenaren hebben op de burge
meesters en anderen aan wie do zorg voor dit alles
is opgedragen en toevertrouwd Laat ons het rond
uit bokennen dat alles berust op zelfmisleiding, om
het geen anderen naam te geven.
Een groot gebrek van ons geneeskundig staats
toezicht is, dat het te doctrinair, te wetenschappe
lijk wil wezen, en daardoor in de practijk zoozeer
te kort schiet. De administratieve autoriteiten heb-
ben geen kennis, geen lust, geen tijd en geen geld
L
om dajt alles naar behooren in acht te nemen. Hier
en dapr een besproeiing met wat carbol water en
voorts al wat voor verbranding vatbaar is, naar den
brandstapel. «Het Ryk" is goed voor de onteige-
ningskbsten. Ziedaar alles wat van die echt weten
schappelijke voorschriften terecht komt. Het is wei
treurig, doch ook maar al te waar. Moet, mag dit
zoo langer voortduren, mogen wij aan zelfgenoegzaam
heid, aan zelfmisleiding onze dierbaarste belanden,
de volksgezondheid zoodoende of nietdoendo opofferen?
Dr. IC. brengt verder in horinnering de novelle op
do epidomiewet, door den onlangs afgetreden minister
van bipnenl. zaken aan het parlement aangeboden.
Bij den heftigen strijd, die togen het artikel werd
gevoerd, waarin het inenten van schoolkinderen fa
cultatief werd gesteld, werd het goede, dat in het
overigel doel van deze wetswijzigiug werd aangeboden,
genoegiaam geheel over het hoofd gezien, althans
niet eijnstig besprokeu. Toch was dit een ernstige
overweging wel waard geweest. De schr. wijst o. a.
op dezö bepalingwIn do kosten van den ontsmet-
tingsdie|nst, volgons de regelen door Ons te stellen,
kan aan eene gemeente een subsidie voor eens uit
's rijks kas worden vorleend." Nog andore bepalin
gen beyat de novelle, die ineer waarborgen tot be
teugeling van besmettelyko ziekten zouden geven.
Al zal (iet thans opgetreden kabinet dit erfstuk van
zijn voorganger, zooals het daar ligt niet aanvaar
den, toch zou het wenschelyk zijn, het goede dat
daarin i|i weggelegd, kon het zijn zelfs wat meer ge
accentueerd, nogmaals aan het oordeel van het wet
gevend [lichaam te onderwerpen. Misschien was het
dan ook zaak, om do wet op het geneeskundig staats
toezicht
wat te
lichaam
nut voo
leveren.
nog eons onder handen'te nemen, om daarin
snoeien en te verbeteren, opdat dit dure
met wat minder kosten wat meer practisch
r het algemeen gezondheidsbelang zou op-
Een vAn de meest bekende geueeshoeren te Rome,
een specialiteit voor psychiatrie, ontving de vorige
week eeij bezoek van een netgokleeden jongen man,
die zijn hulp inriep voor zijn vrouw, waarmede hy
een jaar gehuwd was en die aan een hardnekkige,
onbedwingbare kleptomania (steelzucht) leed en in
dezen toestand in winkels en bij visites, ja zelfs in
huis zaken verduisterde, die zij dan gewoonlijk na
eonige uren, vol berouw en vertwijfeling teruggaf.
Allo middelen om haar van deze gevaarlijke onaan
gename ziekte te genezen waren tot nu toe zonder-
gevolg geblevendoch de jonge man kwam nu tot
den dokter om hora te verzoeken zyu vrouw onder
behandeling te willen nemen. Den volgenden dag
kwam he» echtpaar bij den geneesheer en deze was
verrukt over de schoonheid van de jonge dame. Zij
sprak geruimen tijd met hem over allerlei zaken op
een wijze^ die zeer voor hare beschaving pleitte. Het
ontging dien dokter echter niet dat zij in oogenblik-
ken dat zij zich onbewaakt dacht, een pbotographie-
lijstje van zilver met diamanten bezet, een aandenken
van een hooggeplaatst patient, en een gouden brief
weger in baar rokzak stak hij bemerkte eveneens
dat de sphooue lijdere» hem bij het afscheid zijn
gouden hprloge mot ketting ontrolde. «U ziet zelf
hoe erg het is; mijn arme, arme vrouw!" fluisterde
echtgenoot droevig den dokter in 't oor. «Morgen
zal ik u alles terugzenden. Ik hoop morgen per
soonlijk wjeer bij u te komen." De arts wachtte...
vertrouwden bode, die den arts haalt, naar de stad
te zenden, wendde zich de officier tot den rent
meester het rijtuig, dat ons herwaarts heeft gebracht,
kan daartoe gebezigd worden.
Ik zal daarvoor zorg dragen, zeide de rent
meester, wiens blik met gespannen verwachting op
den stok rustte, die zich voet voor roet boven den
'waterspiegel verhief. Niet lang meer bleef men in
het onzekere; aan den ijzeren haak van den stok
hing het lijk van den matroos
Hadden de aanwezigen dit resultaat ook verwacht,
toch beving hun bij den aanblik van het lijk eene
huivering; het was alsof het woord «moord ge
fluisterd werd.
De commissaris zag zegevierend om zich heen
aan zijn scherpzinnigheid had men immers de ont
dekking te danken.
Nu ontbreèkt nog slechts de dokter, zeide hij.
Ik zal terstond een bode zenden, antwoordde
de rentmeester; maar is het niet mogelijk, dat die
man den dood gezocht heeft?
Ik geloof, dat wij ons daaromtrent ook zonder
den doktor zekerheid kunnen verschaffen, zeide de
commissaris, terwijl hij zich over hot lijk boog; de
ontdekkingen, die ik zooeven in het struikgewas
gedaan heb, doen een misdaad onderstellen.
De man had immers van den graaf vier hon
derd gulden ontvangen, mengde zich de baron in het
gesprek. Wanneer wij hier voor een misdaad staan,
dan zal men ook den vermoorde wel hebben beroofd.
De zakken zijn ledig, antwoordde de commis
saris ik vind noch de brieventasch, waarvan graaf
Hohenhausen sprak, noch eene horloge, noch een
beurs.
Horloge en beurs kan hij reeds bij de schip
breuk verloren hebbenzeide de justitiebearatye
juffrouw Vogel zal ons daaromtrent uitsluitsel kunnen
geven.
De commissaris richtte zich op.
Ik weet reeds genoeg, antwoordde hij. Een hevige
slag op het hoofd heeft den inan neergeveld, ver
moedelijk met een dier gevaarlijke stokken, wiens
knop een looden kogel vormtde schedel is verplet
terd men kan het duidelijk zien.
Reimann zeide Hackert binnensmonds.
De naam was hem onwillekeurig ontglipt, doch
niemand had hem vernomen.
Dus hebben wij nu zekerheid, zeide de baron.
Hackert, ga terstond naar het slot, en bericht aan
den graaf, dat het lijk is gevonden ik ga door het
bosch naar huis, maar zal echter na tafel onmiddel
lijk weder naar Hohenhausen komen.
De jager ging onverwijld; de rentmeester verge
zelde hem.
Zou hij den argwaandie zich van hem had
meester gemaakt, prijsgeven Hij had de brieven
tasch in de hand van den strooper gezien; maar
moest het dan dezelfde brieventasch zijn, die de
knoppen Reimann had hom ook wel den looden
knop getoónd, en daarbij zelfs gezegd, dat hij met
dien stok
zeker
kon een
den graaf van het leven kon beroovon;
Hes verdachte teekenen, maar niettemin
der de misdaad bedreven hebben. En
matroos had bezeten
En bestonden er niet
vele stokken met looden
am
de zaken mochten nu staan zooals zij wilden. Hackert
zag er de [noodzakelijkheid niet van in, de taak der
politie te vergemakkelijkenzijn eergevoel verzette
zich daartegen.
Een Jvreesclijke gebeurtenisverbrak de rent
meester eindelijk het zwijgen. Ik denk nog altijd,
dat het niejt mogelijk kan zyn, dat wij hier staan
voor een melt diefstal gepaarden moordmen heeft van
soortgelijke misdaden in onze streek sedert jaren
niets vernomen.
En ioch sluit dit de mogelijkheid van een
misdaad nijet geheel uit, antwoordde de jager. En
dat hier een moord met diefstal heeft plaats gevon
den, is duidelijk bewezen.
Als tnen maar wist, op wien het vermoeden
kon vallen
Laat dat aan de rechtbank over. Een raensch
te betichten is kinderspel; maar men moet daarbij
aan de gevqlgen denken.... Men moet zijn vermoeden
niet uiten, #anneer men geen bewijzen heeft.
De rontnijeester schudde hot hoofdhij kon de
huivering, die hem bij het aanschouwen van het
lijk bevangen had, nog altijd niet geheel meester
worden.
Wordt vervolgd
en wacht nog. Hij is het slachtoffer van een fijn-
doordachte oplichterij geweest.
Uit Londen schrijft men aan de Arnh. Ct.:
Zeer dicht bij mij in de buurt is een der grootste
hospitalen van de stad London, en hoewel in de
Westend gelegen, heerscht er eiken dag tusschen 10
en. 1 Ulir 3 namiddags zulk een leven en bedrijvig
heid op het voorplein van die monsterinrichting,
waaraan tevens eene kliniek verbondon is, dat men
meent op eene publieke verkooping te zijn. De Engel-
schen hebben lang niet zulk een afkeer van eene
behandeling in het hospitaal, als wij Hollanders, en
dikwijls ontwaart men in zulke inrichtingen lieden
van allo standen en uit alle klassen, in deu waren
zin des woords „all sorts and conditions of men",
Daar bespeurt men den zieken Cityklerk, wien de
karige bezoldiging niet toelaat zich de luxe van een
nulsdokter te veroorloven, waut het minste, waar
mede zich een Londenseho dokter tevreden stelt, is
eene ha ve guinea 6.60) per visite. Ginds ziet
men wederom de vrouw van een Engelschen „navvie",
wier man haar het hoofd met eene pook bijna kort
en klem geslagen heefthot gelaat is met wonden
bedekt en zg moet zich laten verbinden, wil zij niet
doodbloeden. Daar op de bank ziet men moeders,
wier telgen tengevolge van«ene onverstandige ver
pleging aan hevige maagdlkten lijden en wien de
dood reeds op de jeugdige gezichtjes ligt.
Zij komen allen opdagen, om hulp te zoeken, die
hun dan ook, waar hulp nog eonigszins mogelijk is
met bereidwillige hand wordt aangeboden.
-ten schrijver of een journalist, die dicht bij dit
hospitaal post vast, kan daar zeer veel te zien krijgen
dat hem voor zijne studie van onbetaalbaar nut kifn
zgn. Men kent en ziet daar dingen, die den sterk-
sten man dikwerf de tranen in de oogen moeten
doen komen.
Voor het meerendeel ziet men er vrouwen van
arbeiders met zieko kinderen op den arm, die soms
de meest roerende en dikwijls bijna ongeloofelijko
dingen vertellen.
Wie vveten wil welke ruwe en verdierlijkte toe
standen in de onderste lagen van de Engelsche
maatschappij voorkomen, wife een denkbeeld wenscht
te krijgen van hunne samenleving, die neme eens
een kijkje voor het hek van een Londensch hospitaal.
Nog met zoo lang geleden, kwam aan hot bewuste
hospitaal eon cab voor, waaruit een politieagent een
jong bewusteloos meisje droeg, met verscheidene
bloedende wonden aan den hals. Zij zou danzelfden
ochtend in den echt treden en was reeds voor dit
doei feestelijk uitgedotKvol verlangen wachtte zij
op de bruidsmeisjes, twee fabrieksdeernen, die met
haar op dezelfde werkplaats arbeidden. Of dezo beide
dames het „Wir winden dir den Jungfernkranz" reeds
aangeheven hadden, deelde de politieagent, die mij
de geheele geschiedenis verteide, niet mede. Daar-
en ogen op het oogonblik, dat de bruid in het rijtuig
wilde stijgen, dat haar naar de kerk zon brengen,
trad haar een arbeidor in den weg, noemde haar
ontrouw en bezegelde dezo en verdere krachtige
woorden met een stomp voorwerp, waarmedo hij haar
bovenvermelde wonden toebracht. Het letsel was
van zeer ernstigen aard en ,1e bruiloft moest natuur-
ijk worden uitgesteld. Wanneer zij eenige weken
later zal plaats vinden, zal de bedrogen minnaar
wei met tegenwoordig zijn, evenmin als bij den doop
daar zorgt de magistraat wel voor.
Vrouwen, die door hare mannen worden afgeran
seld en als een algemeen kenteeken een blauw oog
dragen, kan men bijna eiken dag aan het hospitaal
in legio aantreffen. „My old man", vertelde eens
een van dit soortje, „ia a big brute", die voortdurend
Dez is en er dan maar bij mg op loshakt. Gisteren
mi ag kwam hij in de „Lion" (naam van een kroeg)
waar ik, zooals gewoonlgk, met eene vriendin den
namiddag had doorgebracht, en zeide tot mij„Nu,
violet, wanneer je n u niet naar huis gaat en eens
naar de kindoren omziet, dan zal ik je afranselen,
zoodat je er met Kerstmis nog genoeg aan hebt."
ik ga natuurlijk onmiddellgk met hem naar huis,
en jawel, toen wij in de kamer traden, zette hij mij
e?n, Jfeziebt op als een woedende leeuw en zeide
eindelijk„ziezoo, waar is de roode deken?"
'k verpand en verzEn toen hadtge
eens het leven moeten hooren dat „my darling"
(manlief) maakte. Het mensoh heeft niet alleen mij
hgna het hoofd, doch ook allo ruiten ingeslagen. En
nu moet ik me alweer verbinden laten. „I am dam
ned ft marriage is not a failure". Mot zulk een
vrouw zeker, dacht ik, toen ik haar hot verhaal
noorde opdisschen.
Vrouwtjes, die zieko kinderen met zich medebren
gen, vertellen dikwijls uiterst komische zaken over
6 ^.V^ptomen van haar' kroost.
liV-j y ^Mt zoo aan de tandjes, hij krijgt
je altyd met hevige maagpijn". «Wat geeft ge
hm dan te eten?" vroeg eene in de nabijheid
•taande vrouw. „Wel lieve tgd," luidde het ant-
I woord, „hg krijgt hetzelfde wat wij ook eten.
Gisteren spek met appelsaus en het kind heeft een
goed beetje verorberd, hij is reeds 10 maanden oud
J en kan het best verdragen." „Geef hem de fiesch
zeide eene andere vrouw op drogeu toon, „dat kind
heeit de maag bedorven. Daar behoeft ge don dokter
niet lastig mede te vallen."
Het mensch had gelijk, want spek met appelsaus
i is wel eene vreemdsoortige kost voor kinderen op
dien jeugdigen leeftijd. r
Zeör grappig is het, wanneer die wijze vrouwen
j in een groepje bij het hospitaal staande, elkaar „den
j besten raad' trachten te geven. De eene heeft een
I speciaal middel tegen longtering, zonder nu juist
j eene volgelinge van professor Koch te zijn, terwijl
I eene andere weer in het bezit is van een maagelixer
dat een onfeilbaar middel is tegen dyspepsia.
Het grappigste is echter nog, wanneer dit gepeupel
op de „domme artsen" aan het schimpen is, die
volgens hare bewering niets van de geneeskunde af
weten. Zij beproeven de zieken van de artsen af
te houdap, doch tevens met de bedoeling om zich
aan hare verzorging over te laten.
Hoe de kuur uitvalt, zal ik maar uiet vermelden
dat weet ieder verstandig mensch.
Iwan Mateuschaitis, een knap man van 32 jaar,
kan zich beroemen in drie jaren oen dozijn vrouwen'
naar het huwelijksaltaar geroerd te hebben, zonder
dat oen van zijn gemalinnen, van No. 1 tot No. 11
het tijdige met het eeuwige verwisseld heeft. Drie
jaren geleden besloot de sehoone Mateuschaitis zich
op de polygamie toe te leggen en zich zoo rijkdom
en een prettig leventje to verschaffen. Hij voorzag
zich van een'aantal valsohe akten en zijn goede ma
nieren en gunstig voorkomon deden zijn zaakjes goed
slagen. De sohoone Iwan reisde voornamelijk in
Polen, van de eene groote stad naar de andere, won
inlichtingen in waar rijke bruidjes zieh bevonden,
liet zich dan bij de famiiie's introduceeren en zette
dan, naar alle regelen der kunst, een liefdesroman
„en scene" die met een verloving en een belofte om
te trouwen eindigde. Wanneer hij zoover gekomen
was, dan trachtte hy door allerlei middelen de ver
lovingstijd te bekorten en gewoonlijk had het huwe-
lijk reeds na een maand plaats. Na de wittebroods
weken verdween de jonge echtgenoot echter plotse
ling on met hem al hetgeen de bruid van waarde
bezat. Terwijl de verlatene haar Iwan zocht, knoopte
de jonge, knappe man weder kennis aan met een ander
rijk meisje in een andere stad. Zoo had hij reeds een
twaalftal huwelgkeu gesloten, toen bij het dertiende
huwelijk, juist als hg met zgn jong vrouwtje voor
het altaar m do kerk stond, achtereenvolgens vier
vrouwen verschenen die tegen de huwelijksinzegening
protesteerden. Ieder der vrouwen hield zich voor de
verlatene en men kan zich voorstellen tot welk een
tooneel dit aanleiding gaf. Mateuschaitis werd oninid-
(ielgk gevangen genomeu.
Van de vier vrouwen heet de eerste Stanislawa
Dubinska. De soliurk heeft haar in Warchau getrouwd
loefde vier weken met haar en liet haar toen, met
medeneming van 5000 roebel, zitten. Een andere
vrouw Wawara Rubinska, was voor vier maanden
te Gradiio met den liefhebber getrouwd en 4000 roebel
bruidschat was met Iwan na drie weken verd wenen.
De ware naam van den polygamist is nog niet
bekendmen meent dat hij van afkomst een Tar
taar is.
Weldra zal het Nederlandscbe publiek iu staat
worden gesteld, te oordeelen, of en in hoeverre de
kunsttaal „Volapük," ofschoon nog in wordenden
toestand, reeds geschikt is, om letterkundige produk-
ten in wijder kring bekend te maken.
Bij den heer Johann Künstnerin Leipa (Bohomen)
zullen verschijnen twee verhalen van Justus vau
Maurik Jr.: Teun de Nachtwacht en Hoe Jelje
gezoend werd, met verlof van den schrijver in Vo
lapük in vier levende talen overgezet.
De Duitsche vertalingen zijn van Ida Glogau, de
Fransche respectievelijk van Paul Champ-Rigot eu
van Di. Raimpert, de Fagelsche van F. W. Mit
chell in Cambridge, Mass. en van F. Nehls in
New Braunfels (Texas,) do Hongaarsohe van Izor
Gebaur in Zire (Kpmitaat Veszprém) en van Pal de
Madarassy in Buda-Pest.
Beide werkjes worden uitgegeven voor rekening
van Mevrouw Ida Glogau in Schockau bei Böh-
misch-Leipa (Böhmen.)
Dat voormeld Kohier tor invordering is gesteld in
handen van den Heer Ontvanger, dat ieder die daarop
voorkomt verplicht is, zijnen aanslag op den bij de
wet bepaalden voet te voldoen, en dat heden ingaat de
termijn van Drie Maanden, binnen welken de recla
mes behooren te worden ingediend.
GOUDA, 14 September 1891.
De Burgemeester voornoemd,
H. W. G. KONING, L B.
De BURGEMEESTER van Gouda, brengt bg
deze ter kennis van de belanghebbenden, dat door
den Heer Provincialen Inspecteur der Directe Be
lastingen enz. te Rotterdam op don 11 September
jl. is executoir verklaard
het kohier van het Patentrecht No. 6, dienst
1891/2 le kwartaal.
De groote legeroefeningen van het Fransche leger
n hebben een politiek naspel gehad.
De heer Do Freycinet woonde als minister van oor-
log de oefeningen bij, maar de heer De'Freycinet
is tevens minister-president, en daarbij een van de
„mannen der toekomst.» Vandaar, dat meer dan
gewoon gewicht gehecht moot worden aan de toe
spraak welke de minister hiel toen hij de buiten-
landsehe officieren, die de oefeningen hadden bijge
woond te Vendeuvre aan een feeslmaal vereenigde.
De heer De I revcinet begon met te wijzen op het
buitengewone gewicht der oefeningen. Vooreerst
wegens het groote aantal troepen, dat daaraan deel-
nam maar vooral ook omdat de oefeningen in en»e
betrekking staan tot hot plan van den generalen staf
het verdediging van het land. Drie jaren had de
minister gewerkt aan het plan. In hoofdtrekkeu is
tot nu vastgesteld, doch de proef moest genomen
worden, en dft is nu met goed gevolg geschied. Dat
do hoofdleiding der troepen goed geregeld is, is bij
doze oefeningen duidelijk gebleken.
In het volgende jaar zal een tweede proef genomen
worden, van niet minder gewicht. Dan zullen oefe
ningen gehouden worden op groote schaal mot de
troepen welke de tweede linie van verdedigin» vor
men, nl. met hot zoogenaamde territoriale lege°r De
heer De Freycinet twijfelde niet, of de rese?vetroe-
peu zouden dan oen even goed figuur maken als nu
ue actieve troepen.
Ten slotte verzekerde <)e heer De Freycinet, dat
de Fransche regeering steeds zal blijven werken aan
de volmaking van het leger, want een sterk leger is
een der gewichtigste elementen voor Frankrijks be
staan. „Wij hebben nu getoond, dat wij sterk zijn
zeide de mimstor „we zullen nu ook toonen
dat wy verstandig zijn."
De Times £evat het volledige programma der
„Joodsche Kolomsatie-vereeniging», welke ten doel
heeft het bevorderen eoner grooter verhuizing van
loden van het Joodsche ras uit de oude naar de
nieuwe wereld* Hot nominale kapitaal der Ver-
eemgmg bedraagt 2,000,000, uit te geven in 20 000
aandeelen van 100 elk. Deze 20,000 aande'elen
zgn op het oogenblik zoo gped als alle genomen door
baron Maurice de Hirseh te Parijs. De heeren
Rothschild, Julian Goldstnid, Joseph Cassel, Mocatta
S. H. Goldschmidt Salomon Reinach en Benjamin
Louis Uohen schreven elk voor ée'n aandeel in Tot
het nemen van drie aandeelen zou dus voor belang-
stellonden nog gelegenheid bestaan.
Het oogmerk der Vereeniging is, woordelijk iuidens
de statuten, „het holpen en bevorderen der emigratie
van Joden uit allo deelen van Europa en Azie, en
«el hoofdzakelijk uit die landen, waar zij voor het
oogenblik blootstaan aan bijzondore belastingen of
politieke of andere achteruitzetting, naar andere
werelddeelenj en voorts het vormen en vestigen van
kolomen in verschillende gedeelten van Noord- en
Zuia-Amenka en andere landen, tot landbouwkundige
commercieelo en andere doeleinden».
Uit de statuten blijkt verder, dat zoowel het zede-
gke en godsdienstige als het stoffelijke welzijn der
kolonisten door de Vereeniging moet' bevorderd wor
den. Winst behalen ligt buiten het doel der Ver
eeniging haar streven draagt geheel een mensch-
lievend en godsdienstig karakter. Met dien verstande
heeft de Board of Trade haar als eene „limited
company" geregistreerd.
Volgens de verklaring van den opperrabbgn te Lon
den, den heer Adler, moet de baron Hirseh tot het
vestigen van landbouwkoloniën voor zgne uit Rusland
verdreven stamgenootun hoofdzakelijk het oog hebben
op Argentinië en Canada.
Eindelijk geeft de Duitsche Reichsanzeiger op groml
van de rapporten der landhouw-vereenigingen ecu
overzicht van de opbrengst van den oogst in Prui
sen. De slotsom is, dat de rogge in dit jaar onge
veer 400,000,000 kilo minder heeft opgeleverd dan
in het vorige jaar.
Deze ongunstige ^uitslag van den oogst zal er wel
met toe bij brengen?de algemeene beweging tegen de
graanrechten te doen verminderen.
l)e voorstanders van M'Kinley's tarief in de Ver
eenigde Staten verheugen zich over de officieels op
gaven betreffende den uit- en invoer sedert de in-
overiug daarvan, bewerende dat de redeneoringon
