ft
EN,
lh
ES
rm
1891.
N° 4044.
NG
BINNENLAND.
ONTMASKERD.
Woensdag 30 September.
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
N ieuws-en
De inzending van advertentiön kan geschieden tot eên uur des namiddags van den dag der uitgave.
weg.
FEUILLETON.
Zn.,
>pelen,
ember
shoeve
en van
CKF.Bz.
ts.
man._
th.
1
GOÜDSCHE COURANT
Afzonderlijke Nommere VIJF CENTEN.
>p voor
in missie,
AN.
de eischen
dat ik geer, rij oogenblik vond.
{Uit het Duitffch.')
XI.
bezoek
mijn terugkeer
Ik meen, dat dit wel wat romantisch is, schertste
t
<n dus
>alingen
r zekere
tens 10
en tal
z.re van
Bovendien worden alle Advertentiën gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’twelk des Maandags verschijnt.
ouda.
)MMIS-
l e. k.,
eel van
nadere
Oorlog,
ir terng
icht niet
flacon.
- Gouda.
ihilderde
skerk te
der St.
gen enz.
levens-
broeders
moog
dra gij haar de eer van uw bezoek wilt schenken.
Ik hoop, dat Unica mij de eer 2
mij haren verloofde voor te stellen.
Onder de volontairs-Sergeants, die aan den Delft-
schen artillerie-cursus voor bet officiersexamen zijn
geslaagd behoort ook de heer J. Jüngeling, van
Bodegraven.
i
GOUDA, 29 September 1891.
Van den goedkoopen trein van den Staatsspoorweg
naar Nijmegen maakten heden uit Gouda een 200-
tal personen gebruik.
ADVERTENTIËN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
De Raad van State aldus wordt aan teZut/ph.
Ct. uit Don Haag gemeld zal binnenkort een
zijner meest eminente leden verliezen. Mr. G. de
Vries heeft nl. zijn verlangen te kennen gegeven om
uit die betrekking ontslagen te worden. Sinds jaren
heeft hij zitting in de afdeeling voor geschillen van
bestuur, waar men in de laatste maanden met werk
overladen is. Zoowel de schoolwet als de pensioen
wet geven tot tal van geschillen aanleiding, waar
over de Raad advies moet geven. Ik geloof niet
te overdrijven, indien ik beweer, dat de werkzaam
heden aan die afdeeling verdubbeld zijn, terwijl het
personeel hetzelfde is gebleven.
Naar aanleiding van de promotie van den heer Land,
schrijft een oud-zeeofficier aan de Amsterdanimer
z/Het thans genomen besluit omtrent den heer Land
heeft eene leerzame zijde.
Wat toch is daaruit gebleken? Dat terwijl de eene
minister den heer Land niet geschikt achtte, de andere
dit wol vond.
Er is dus reden om te onderstellen, dat de uitspraak
van den minister niet het hoogste ressort mag zijn.
M. a. w. men hangt in zake critieke gevallen af van
de inzichten van één persoon.
Totnogtoe leverde dit geene moeielijkheden op.
Gewoonlijk, werd een officier voor hoogeren rang ge«
passeerd, vond dit algemeene instemming. In het
onderhavige geval echter werd door velen, zoo in als
buiten de Kamer de maatregel afgekeurd, en had dit
geval zich voorgedaan in het begin der regeering
van het toenmalig ministerie, dan ware tamelijk zeker
eene carrière gebroken, terwijl nu de eer is hersteld.
En ofschoon nu dit geval wel tot de bijzondere zal
De herbouw van de kerk en den toren te Berg-
Ambacht vordert uitstekend. Men is met de be-
kapping der kerk druk bezig. Het nieuwe metsel
werk van den toren ziet er zeer sierlijk uitmet de
timmering der 4 hoektorentjes is men? mede druk
bezig. Nog in deze week wordt de plaatsing van
de ijzeren torenspits verwacht.
Een Rotterdamsch correspondent schrijft aan de
Zph. Ct.
z/Het aanstaand vertrek van onzen burgemeester
mr. Vening Meinesz, naar Amsterdam, heeft zoowel
in de dagbladen als onder het publiek tot de vreemd-
soortigste critiek aanleiding gegeven. Een hier ver
schijnend weekblad gaf zelfs uiting aan den bekenden
kerspelneest door te laten doorschemeren, dat het
eigenlijk al te gevaarlijk was tot hoofd van Amster
dam te benoemen iemand, die zóó goed op de hoogte
is van de eischen en hulpbronnen van Rotterdam l
voor den graaf, wiens
wiens bezoek zij met
het salon, op welks kwistige stoffeering de bankier
zoo trotsch was.
Ik moet zeer om verontschuldiging vragen,
dat ik eerst heden aan mijne belofte voldoe, zeide
de graaf met een diepe buiging. Ik kwam er wer
kelijk niet toe er waren zooveel zaken te regelen,
Voor de rechtbank in Den Haag stond gisteren
terecht de student H. J. F. B., die een gangen, die
zich aan zijne woning aan de Wittebrug vervoegd
had met eene quitantio om hierop geld te ontvan
gen, met een wandelstok op ergerlijke manier afge
ranseld, tegen den grond geworpen en mishandeld
had. De student was gewoon, blijkens de getuigen
verklaringen, al zijne schuldeischers zóó te ontvan
gen. Het O. M. vorderde zijne veroordeeling tot
21 dagen gevangenisstraf.
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
en de verloving
te Breda terecht staan ter zake van lo. overtreding
van art. 436 Wetb. van Strafrecht, en 2o. het, zon
der apotheker of geneesheer te zijn, verkoopen van
geneesmiddelen beneden de bepaalde hoeveelheid, in
appèl van het voor het kantongerecht van Bergen-
op-Zoom gewezen vonnis van 25 Aug. jl.
zij zou zoo
verwachtte zij
Charles Davenport, de agent der Sequah Company
Limited zal a. s. Vrijdag voor de arrond.-rechtbank
44)
De graaf knikte
nemen. I*”
hem op Hohen hausen te bezoeken
kabinet.
Buiten wachtte hem een
in livrei, om hem tot aan het rijtuig uitgeleide
bediende van den bankier
‘o
doenmaar de graaf scheen plotseling van besluit
te zijn veranderd.
Vraag aan de freule, of zij voor mij tehuis is,
zeide bij, en volgde den bediende zonder dralen de
breede, sierlijke trappen op.
Natuurlijk was Flora thuis
rytuig zij reeds ontwaard en
eenig vertrouwen verwacht had. Zij ontving hem
voor zijn blik blozend de oogen neer. 5
delijk had nog geen heer haar aangeziende blik
uit do donkere oogen bracht haar in verwarring.
Ik geloof dit zeer gaarne, antwoordde zij.
Von Hohenhausen bracht het meisje naar den
divan en nam tegenover haar plaats.
Ik moet ook Unica verontschuldigen, zeide hij
gaarne zijn meegekomen, maar heden
,;j bezoek van haren verloofde, en ik
hoop, dat gij dit als verontschuldiging zult laten
gelden.
Ja, ik herinner mijUnica is verloofd met
baron Von Buchenau, antwoordde Flora, die het
nog altijd niet waagde, den blik op te slaan. Dit
verontschuldigt baar wel, maar
Maar zij had vóór hare verloving kunnen hebbenantwoordde de graaf,
komen, vervolgde de graaf; daarin hebt gij gelijk, L
juffrouw. Maar ik moet ook op dit schijnbaar recht
matig verwijt antwoorden, dat het haar onmogelijk
was. Zij heeft reeds den dag na mijn terugkeer
uw wensch willen bevredigen, maar drukte verhin
derde mij, baar te vergezellen,
kwam ook geheel onverwacht.
Ge moet haar vergeven aan haren goeden wil
>gt gij niet twijfelendat zal zij u bewijzen, zoo-
zal bewijzen, j lijder tot grooten dank verplicht.
en stond op, om afscheid te
Hij noodigde de beide heeren weder uit,
i en verliet het
.1 l'_ oZonder twijfel! Maar moet de etiquette zoo
Flora legde hare kleine hand in de zijne en sloeg streng in acht worden genomen Moet ik zoo lang
li-a j_ - - Zoo veriej. het geluk ontberen, u te zien en met u te keuvelen?
UKV Ik verzoek u nogmaals, oordeel niet zoo streng
i tegenover een bruid moeten vriendinnen toegevend
zijn gij zult dit zelf, wellicht spoedig genoeg, on
dervinden.
Een blos ging over het schoone gelaat van het
meisje, en mot een cqquet lachje sloeg zij nu de
1 glinsterende oogen op.
Wanneer Unica het wenscht, zal ik met bijzon
der genoegen haar een bezoek brengen, z>ide zij, al
ben ik tegenwoordig ook door eenige plichten ge
bonden bij een gewonde, dien wij in ons huis zorg
vuldig moeten verplegen.
Maar het vermoeiende ambt van ziekenver
pleegster zult gij toch zelve niet op u genomen
en in den toon, waarop
hij dit zeide, spiegelde zich een zachte ironie af.
Dit zou een te groot offer zijn, mejuffrouw. Uw
familie mag niet toestaan, dat gij het brengt.
Een offer is het in geen geval, zeide Flora
wij hebben een bekwame verpleegster aangenomen,
zoodat op mij slechts de geringe plicht van het op
pertoezicht rust. Eu wanneer ik bedenk, dat die
dolkstoot wellicht aan mijn broeder was toegedacht,
dat mijnheer Von Adlerberg hem opving en hem
i het leven redde, dan gevoel ik mij tegenover den
behooren, vermeen ik toch dat het recht vordert, dat
bij passeering een officier zich kunne beroepen op eene
raadscommissie van officieren, die dan in hoogste
ressort uitspraak doet.
Niet anders toch gebeurt bij een gegeven ontslag
uit den dienst. In dat geval kan zelfs het hoofd van
den Slaat geen officier ontslaan, dan nadat een raad
van officieren is gehoord.
In het niet minder belangrijke geval van passeering
doet echter de minister alleen uitspraak, en is geen
hooger beroep mogelijk.
En mocht men moeielijkheden voorzien in de toe
passing, door het zich dikwijls herbalen van de ge
vallen, ik geloof dat daarvoor de grond ontbreekt,
omdat de zaak niet zoo dikwijls voorkomt, en zoo
dit gebeurt, het meestal personen geldt, die zeer
goed begrijpen dat een nader onderzoek niets zou
helpen.
Maar wij hebben gezien dat het ook andere per
sonen kan gelden, en juist dit geval wettigt duidelijk
eene betere regeling.
Had die regeling reeds bestaan, men zou tevens
hebben vermeden het onnoodige en zonderlinge op
houden van de bevordering in een bepaalden rang,
waardoor thans vele officieren noodeloos gegriefd zijn.
Mogen deze opmerkingen er toe leiden eene billijke
regeling op dit punt mogelijk te maken.n
