STEENKOLEN.
- ^SÏÏMTsGEVfXGT^
V-
Bultenlanilsch Overzicht.
PETROLEUM-.\OTEKHIi\eE.\l
ADVERTENTIES
Populaire Beschouwingen
Grove Ruhr KACHELKOLEN;
80 Cent per H.L.
JAM PRIXCE Cie.
Cantzlaar k Schalkwijk» te Rotterdam
Q-ZEïsTIEZIIsr G-
deren, meer eenheid te brengen in de toepassing
▼an de regeling dier oefeningen.
Iu verband met een en ander verzoekt eerstge
noemde minister thans den commissarissen der Ko
ningin 1q. den inhoud der nadere beschikking ter
kennis van de gemeentebesturen te doen brongen,
opdat van die zijde de deelneming aan bedoelde
oefeningen bevorderd en door de burgemeesters en
commandanten van schutterijen gehandeld worde
overeenkomstig het in punten 4 en 8 dier beschik
king bepaalde; 2o. de bevelhebbers in de militaire
afdeelingen of de hun toegevoegde hoofdofficieren met
betrekking tot de vrijwillige oefeningen in den Wa
penhandel, op hunne aanvrage, de gewenschte in
lichtingen en adviezen te verstrekken en hen daar,
waar dit tot bevordering der zaak kan dienen, met
de gemeentebesturen in betrekking te stellen.
In de Maandag gehouden zitting van het gerechts
hof te 's-Gravenbage werd door het O. M. eene
voor het publiek recht zeer belangrijke conclusie
gehouden.
Iemand te Schoondijke liet het regenwater van
zijn dak en het menage-water door eene opening
van zijn huismuur uitloopen in eene goot, die zijn
weg vond tusschen het marktplein en het klinker-*
pad en ten slotte terecht jpvam in eene sloot.
Vanwege de gemeente werd in Maart 1890 aan
die steeuen goot zoodanige veranderiug gebracht, dat
de vroegere waterleiding onmogelijk werd.
De eigenaar van het huis, die beweerde dat zijn
huis- en hemelwater reeds gedurende meer dan zeven
tig jaar denzelfdon uitloop baddea gehad, dagvaarde
de gemeen^ om, wijl zij in elk geval, hetzij zy
eigenaresse was van het terrein Waardoor de goot
liep of niet, onbevoegd was het gebruik der ver
kregen erfdienstbaarheden te vernietigeu, bij vonnis
te hooren uitspreken, dat de eischer gerechtigd is
tot bedoelde erfdienstbaarheden, en de gemeente ver
plicht is te geheugen en te gedoogen, dat eischers
regen- en menagewater onverlet geloosd worde door
de meergemelde steenen goot en de gemeente in geen
geval gerechtigd is, de uitoefening dier erfdienstbaar
heden feitelijk onmogelijk te maken.
De rechtbank te Middelburg beslistedat de stee
nen goot zoowel als het marktplein en het klinker
pad, waartusschen die goot loopt, behooren tot de
openbare straat, dat deze is eene zaak buiten den
handel, dat opw zaken buiten dea handel geene erf
dienstbaarheden ^kunnen voorkomen en de eisch alzoo
behoorde te worden ontzegd.
In appel werden door den eischer grieven gericht
tegen de overweging der rechtbank, dat de openbare
straat der gemeente Schotondijke behoort tot zaken
buiten den handel, op welke zaken men geen zakelijk
recht kan vorkrijgen en tegen de uitspraak dat de
beweerde servituten niet door verjaring op het erf
der gemeente Schoondijke verkregen kunnen wordeu,
omdat uit den aard der zaak volgt, dat een voor
den openbaren dienst bestemde zdak niet met erf
dienstbaarheden kan worden bezwaard, terwijl daar
van het gevplg zou kunnen worden dat de gemeente
belemmerd Zon kunnen worden op die voor den
openbaren dienst bestemde zaak te verrichten, wat
voor het algemeen noodzakelijk of nuttig zou kun
nen zijn.
'jp de eergisteren gehouden terechtzitting van het
gerechtshof te 's-Hage, werd door het openbaar
ministerie, waargenomeu door mr. A. Telders, eene
breed gemotiveerde oonolusie genomen, waarin werd
beweerdlo. dat als bewezen behoort te worden
aangenomen, dat bij zaken buiten den handel van
de categorie, zooals het Romoinsche recht die kende
en het hedendaagsche recht die nog kont, het be
staan van erfdienstbaarheden geenzins buitengesloten
wordt; 2o. dat de markt te Sohoondyke met haar
gevolgen wel als eene buiten den handel moet worden
beschouwd3o. dat servituten op zaken buiten den
handel in het algemeen kunnen bestaan en ontstaan,
met deze beperking evenwel, dat de erfdienstbaar
heden die er op gelegd worden, haar gebruik ten
nutte, dat zij altijd eeuigermate beperken, niet geheel
verijdelen.; 4o. dat artikel 230 der gemeentewet ves
tiging van servituten op jure publico bezeteu goed
verbiedt by overeenkomst, zoolang het goed tot'dou
openbaren dienst bestemd is, maar er geen enkele
grond is, waarom tegen zoooduoig goed geen acqui-
sitieve verjaring zou kunnen loopen.
De conclusie luidde dus tot veruieliging van het
vonnis en toeiuting van den appellant om te bewy-
zen het door hem gestelde.
Uit het programma eeuer laudbouwteutoonstelling
10 uur. Aankomst van het vee.
11 uur. Ontvangst der genoodigden.
12 uur. Gemeenschappelijke maaltijd.
De heer J. Th. M(outou) deelt in het Sociaal
Weekblad rnede, dat hij in sommige industrieele krin
gen een onderzoek heeft ingesteld naar de vraag
of er onder de Nederlandsche werkgevers zijn, die
zich on voor waard el ijk vóór of tegen een wottelijke
regeling der pensioneering van werklieden verklaren
of dat hun meening afhankelijk is van den aard der
regeling. Van de verschillende fabrikanten, die door
den heer M. werden gevraagd, verklaarden zich 13
onvoorwaardelijk voor en 10 tegen een wettelijke
regeling, terwijl 36 bet afhankelijk stelden van de
wijze, waarop die regeling zou plaats hebben.
Dit kleine onderzoek, zegt de heer Mouton, kan
niet den grondslag leveren voor een deugdelijke
redeneering. Maar het leert, „dat er in den lande
zijn, die veel voor hun werklieden overhebben, en dat
hun aantal grooter is, dan ik mij tot dusver had
voorgesteld ook onder de besliste tegenstanders van
staatsinmenging vind ik namen van mannen, van wie
ik weet, dat zij, hoewel zulks niet opzettelijk ver
meldend, tijd, moeite en geld overhebben voor het
verbeteren van den toestand hunner werklieden, ook
van diegenen, die hun dienst ten gevolge van ouder
dom of gebreken reeds verlieten. Wel is waar staan
hiertegenover feiten, zooals mij werd medegedeeld,
dat *een werkgever eon afgedankten werkman met
5 0 afscheept om een zaakje in petroleum te beginnen;
dat elders aan ïle weduwe van een overleden 60-jarigeu
werkman oen paar maal door den gewezen patroon
^en aalmoes word! geschonken. Maar toch is de
hoofdindruk van miju onderzoek voor mij eer ver
trouwenwekkend dan teleurstellend."
De heer Moutou zou zichzelf scharen aan de
zijde der voorwaardelijke voorstanders. Naar zijne
meeniug is de weg „die tot wettelijke penCioneering
van werklieden leiden kan, een tamelijk lange om
weg, die langs heel wat pleisterplaatsen jpal voeren,
waar oponthoud geenszins te vreezen, integendeel
gewenscht zal zijn."
De motieven voor dit oordeel zal de schr. in een
volgend artikel uiteenzetten.
De bevelvoerder over de Nederlandsche qfdeeling
van het Leger des Heils, majoor French, is door
generaal Booth naar Amerika geroepen eu kolonel en
mevrouw Oliphant Schock ziju in zijn plaats benoemd,
om de werkzaamheden van het Salvation Army hier
te lande te leiden. Kolonel Oliphant en voornamelyk
zijne vrouw zijn geen onbekenden iu Holland. Ver
leden jaar nog kwam de vertegenwoordiger van den
generaal in Amsterdam en de andere groote steden
van onS land verslag uitbrengen over de plannen
van generaal Booth, en de toepassing daarvan. Met
zeer veel belangstelling werden deze redevoeringen
aangehoord en de groote vooruitgang, dien het Leger
in" Nederland sedert dien tijd heeft gemankt, is voor
namelijk te danken aan dit optreden van majoor
Oliphant. Zijne echtgeuoote is een Hollandsche van
geboorte. Zij spreekt in hare moedertaal en zij doet
het zoo eenvoudig en toch zoo tuloutvol, dat zij ter
stond de harten van hare toehoorders voor zich wint.
Maaudagavond weid m Maison Stroucken te Amster
dam eene welkom-bijeenkomst gehouden voor den
nieuwen kolonel en zijne echtgenoote. De zaal was
gevuld mei ruim dertien honderd menschen die zich
bijna allen met een staanplaats tevreden moesten stellen.
Op het tooneel zaten een houderdtal officieren en
minderen, de mannen in hun blauwe uniformpakken^
met roode vesten, de vrouwen met haar eenvoudige
kleedjes aan en de zwarte luifclhoeden met roode
linten er om op het hootd. De nieuwe bevelvoerders
zaten midden op de eerste rij, do heer Oliphant had
een rood-wit en blauwen bandelier om den arm en
mevrouw OliphantSchock drod^ de nationale vlag
als sjerp. Kolonel Pollard „vertegenwoordiger van alle
landen" zooals hij zich noomt, nam het eerst het woord
om het echtpaar te installeereu en hij deed het op
gullen toon, tot zijn spijt in het Engelsch. Met daverend
gejuich, geroep van Halleluja, „God bless thera
en geschetter van het orkest werd deze welkomstrede
begroot,.doch toen eerst de nieuwe chet eu daarop
mevrouw Oliphant opstonden „om voor de hartelijke
woorden te danken en te getuigen, dat zij kwamen
om de polianders, die zij liefhebben, te dienen in
hun werk tot redding der zondaren", -scheen aan de
vreugdetonen van het publiek geen einde te komen'.
Kolonel Pollard deeld© hierop mede, dat de schoone
beloften van generaal Booth „heerlijk" verwezenlijkt
worden. Twaalf maanden geleden werd In darkest
England uitgegeven en thans is men in Londen steeds
bezig nieuwe shelters te bouwen. Drieduizend van de
diepst gevallen, van de armste inwoners van Euge-
land's hoofdstad vinden in de toevluchtsoorden hu#
te huis. Do landkolonigs zijn reeds in bewerking, 1 50
menschen zijn daar bezig en tal van gebouwen ver
rijzen er. Binnen twee jaar hoopt do generaal dat al
deze kolonies met dh 3000 meii9cheu bevolkt zijn.
In Afrika is men in onderhandelingen, die zullen
leiden tot het vestigen van een overzeesche kolonie,
en thans verMrrielt generaal Booth gelden om voor
120.000 per jaar een stuk land te huren in het
centrum van Londen, waar een hoofdkwartier ge
bouwd zal worden, waarvoor 1.200.000 noodig is.
„Steeds rukt het Leger dus voorwaarts, telkens
behaalt het nieuue overwinningen' in alle deelen
der aarde."
Na deze rede .zette mevrouw Oliphant een lied iu
(e^B opwindende melodie), waarvan de eerste regels
luiden
„Ik wil niet zorgen
Voor den dag van morgen,
genezen is.
De baron maakte een lichte buiginghij had
zijn doel bereikthet was juist zijn wensch, dat
Adalbert nn dit huis bleef, tot hij Flora's hart en
hand veroverd had.
En hoever is de zaak van onze voorzaten ge
vorderd? vroog Flora, een opgeruimde» toon aan
slaande. Papa heeft ons wapen reeds op al het
zilverwerk laten graveerenhij is verrukt over* die
belangrijke ontdekking, die hij aan uwe vriendschap
te dankon hééft.
Een gJimfach zweefde op de lippéu van den
baron. r/
Ik nieb nog geen antwoord op mijn brieven
ontvangen, zeide hij; wij zullen nog oenige weken
geduld moeten hebben.
Maar gij gelooft toch met zekerheid onze ver
heffing in den adelstand te kunnen bolooven
Ja» ik geloof het.
De vervulÜDg van die belofte zou mij zeer
hartelijk voor papa verheugenik zelf hecht er geen
waarde aan.
En uwen broer schijnt hét ook koud te laten.
Theodoor is prozaïsch, zeide Flora, braaf, maar
hij leeft voor den handel, en van dit standpunt velt
hij over alles zyn oordeel. Wat geeft hem oen titel,
die hem niets opbrengt! Hijfzou er geen gulden
voor over hebbenhij is in dit opzicht ook jegens
zijn omgeving ongekunsteld. Wellicht hebt hij dit
ook reeds vernomen, voegde zij er bij, daar zij op
dit oogenblik zich het oordeel herinnerde, dat Theo
door zich over den baron had laten ontvallenhy
maakt geen plichtplegingen, en wie hem meer van
nabij kent, duidt hem ziju woorden niet euvel. Ik
geloof, dat hij tegenover graaf Hobonhauseu ook den
mond niet zou houden, wanneer het een of ander
zijn misnoegen mocht opwekken.
Graaf Hohenhauson herhaalde de baron, die
slechts op een gelegenheid had gewacht om het ge
sprek op hem te brengen. Gij weet vermoedelijk
teeds, freule, dat hij op het punt staat, zich te ver
loven
ïlora verbleektemaar de baron deed, alsof hij
niets bemerkte.
Ik heb daarvan nog geen vermoeden gehad,'
i zeide zy mot moeilijk verholen spijtgraaf Ho#ön-
hausen was nog gister-avond oïize gast, en graviu
'j Unica, mijne vriendin, heeft er mij in het geheel
niet over gesproken,
j Ik weet het uit vertrouwbare bron.
En wie i9 de gelukkige
J Freule Yon Buchenau.
l Flofa lachte luid, maar ,het was een gedwongen
lach men kon bemerken, dat het weenen haar nader
j stond dan het lachen.
I Verbaasd zag de baron haar aan; op die'hartfl
tochtelijkheid was hij diet Voorbereid geweest; reeds
j bejrouwcle hem zijne zonder eenige voorbereiding
gedane mededeeling.
Vergeef mij, mijnheer, zeiSe zij, nadat zij zich-
zelve weer was meester geworden, mijne opgeruimd
heid moei u verrassen, wellicht kwetsenmaar u
'kent waarschijnlijk Alma Von Buchenau niet?
jIk heb niet de eer.
Dan weet u ook niet, welke ongelukkige keus
graaf Hohenhauson gedaan heeft.
Ongdlukkig
JaFreule Von Buchenau is geen vrouw van
de groote wereld zy stelt zich tevreden, met anderen
dwaasheden te zeggen, en ik vrees, dat graaf Hohen-
bausen zich uiterst teleurgostehj zal vinden, wanneer
i bij haar karakter leert kennen.
Dan zou ik hem beklagenen mijn plicht
als vriend eischt, hem daarop opmerkzaam te maken.
Wilt gij dat doem Ik geloof dat u geen dank
zoudt inoogstengraaf Hohenhausen laat zich even
min door waarschuwingen als door vriendschappe
lijke raadgevingen na# het wankelen brengenwat
hij eenmaal wil, dat hóudt hij vast.
Gij kunt gelijk hebben.
- Geloof mij, ik beoordeel hem juist, vervolgde
Flora levendiger, an wanneer Ityule ,Von Buchenau
vfttnam, dat u dgu graaf hebt gewaarschuwd, dan
zou zij u dat nooit vergeven. Het is dus het aller
best, dat ge u onzijdig houdthet zou u maar on
aangenaamheden berokkenen.
»De baron knikte toestemmend het strookte geens-
rins met zijn belarig, zich er meg^te bemoeiep.
Wordt vervolgd.)
Waut op mijn levensbaan
Gaat God vooraan 1"
Dit gezang moest drie keer oveigezougen worden,
omdat „mevrouw de kolonel" zeide telkens nog
'meuschen in de zaal te zien, die niet vroolijk keken.
De chef-secretaris deelde nu in een bijna onver
staanbaar Engelsch-Hollandsch mede, dat eene col
lecte zou worden gehouden iu de zaal, waarvoor elk
der "aanwezigen een rijksdaalder .uit de „peurs"
moest „take."
Terwijl de giften werden ingezameld, verwelkomde
kapitein Palstra den heer en mevr. Oliphant namens
de verschillende corpsen.
De kolonel verklaarde nogmaals in zijn hart Hol
lander, ja, zelfs Amsterdammer te zijn, hoewel hij de
Nederlandsche taal niet kentoen nieuw lied werd
gezougen, vergezeld van tambourin-getingel, hooru-
gekras en trom-geborn kolonel Pollard dankte het
publiek voor de talrijke opkomst, sprak het dauk-
gebed uit en hierna verlieten allen in opgewekte
stemming de zaal.
De Heer B. H. Heldt, lid der Tweede Kamer,
verdedigde Vrijdag 11. te llellevoetsluis do volgende
stellingen
I. Behoorlijke opleiding tot het ambacht, welke
hier te lande nog bijna alles te weuschen overlaat,
is een nationaal, nijverheids- en sociaal belang.
II. Naast goede vakscholen is invoering en rege
ling van het leerlingwezen het aangewezen middel tot
verbetering
Spr. betoogde, dat olie werklieden eu werkgevers
weerbaar moeten worden, in dien zin, dat zij waar
borgen moeten vinden om zich een behoorlijk bestaan
te verschaffen. Daartoe dienen zij dus goed te
worden onderlegd, opdat zij zich op het arbeidsveld
zullen' kunnen handhaven. De ambachts-nijvurheid
heeft hier -te lande nooit groote beteekenis gehad,
maar is in de laatste jaren, zoo mogelijk, nog zeer
achteruitgegaan. Hoeveel jongens zijn er niet, die,
veelal door den drang der ouders, zoo spoedig
mogelijk als lQopjongens in dionst komen en daar
door van alle leering verstoken blijven. De meerder
heid dezer gaat verloren.
Wanneer onmiddellijk na 't verlaten der schooi
voor hunne opleiding was gezorgd, zou dit niet het
geval zijn. t
liet is een treurig feit, dat in ons land voor die
opleiding zeer weinig wordt gedaan. In 1880 waren
pl. m. 50,000 jougous tusschen 12 en 18jaarbijeen
of ander ambacht geplaatst, en volgens het school-
vorslag van 1889 bezochten in ons land in dat jaar
1000 de ambachtsscholen, 4100 de burgeravondscho
len en de daarvoor iu de plaat9 komende inrichtin
gen, en 5900 de avondteekenscholen. Daarbij in aan
merking nemende, dat slechts een klein deel van al
die leerlingen kinaeren van werkliedenwaren en het
meereudoel vaii het onderwijs aan genoemde inrich
tingen alleen betrekking had op thi bouwvakken, dan
ziju dat zeker treurige cijfers, «ovendien houden
die burgeravondscholen en teekenscholen weinig ver
band met de practijk. 't Is enkel theorie wat men
onderwijst, omdat do onderwijzers zelf (|e werkplaats
niet kennen. En wat betreft de ambachtsscholen, theo
retisch zijn de leerlingen goed ouderlegdy maar met
hunne practische bekwaamheid is 't gewoonlijk heel
mager gesteld. De ambachtsscholen leveren dan ook
geen ferme werklieden, maar kweeken veeleer op
zichters en onderbazen. Vakscholen zijn dus dringend
noodig, maar zelfs wanneer "er genoeg bestonden
zouden zich toch nog groote bezwaren voordoen,
zooals bet schoolgeld, een onmogelijkheid om alle
vakken^o onderwijzen, ^pz.
Daarom achtte spr. het meest gewenscht don weg
in te slaan, dlenjtóor de heeren Kuipers c. a, wordt
aangewezen. Irrnun rapport stellen zij voor om iu
alle goraeenten boven 8000 zieleh een ambachtsavond-
school op te richten eu in genanten boven 30,000
zielen bovendien een ambachtsvakschool. De groote
kosten voor een dergelijke regeling zouden geen be
zwaar mogen wezen. Iutusscheu zou zulk ein orga
nisatie eveneens voldoende moeten worden geacht,
want naast die vak- en ambacht89choten zou ook het
leerlingwezen moeten worden ingevoerd, eenigerraate
als iu den tyd der gilden en waarover spr. zijne
meeningen in den breede uiteenzette. Ito hoofdzaak
zou dit neerkomen op een contract- tusschen den
werkgwver on den leerling, waarbij de eerste zich
verplicht den jongen voor het ambacht op te leiden
ou hem tegelijk onmiddelijk wat laat verdienen.
Natuurlijk kan de Staat de werkgevers niet dwin
gen tot het sluiten van de bedoelde contracten, maar
toch zou het oogst wenschelijk zijn, dat de putroons,
maar.» vooral ook de werklieden, er steeds op aan
drongen. Spr. achtte zich gelukkig, te kunnen her
inneren, dat de Holl. Spoorw.-Maatschaopij, de Heer
i ^fln Marken, te Delft, en de firma Stork en Co, te
Enschedé, reeds vrijwel met de jbngens handelen als
hij bedoelt. Voor het geval een jongen wegloopt,
of omgekeerd, wanneer zijn baas, lang voordat het
cpntract is afgeloopen, hem wegjaagt, moest de tus-
schenkomst van den Staat kunnen wordeu ingeroe-
peq, en naar spr. meeuing zon de wet'booten of
straffen moeten opleggen aan hem die zonder gel
dige redenen het contract verbrak.
De berichtgever der Times te Valparaiso, voor wiens
vertrouwbaarheid de redactie vau het blad zegt in
te staan, brengt zulke stellige beschuldigingen tegou
do V. S. te berde, dat ze niet met stilzwijgen voor
bijgegaan kunnen worden.
Gedurende den burgeroorlog iu Chili hebben de
vertegenwoordigers der Vereenigde Staten partij ge
kozen voor den dwingeland Balmaceda. Ze Lebtoon
alle voorschriften der neutraliteit geschonden. Do
Amerikaansehe admiraal heeft aan den dictator over
gebracht wat de vloot van het Congres deed. Door
de electrische lichten van zijn schip heeft hij de be
wegingen dier vloot gehinderd. Balmaceda mocht
ongestoord uit New-York oorlogsmaterieel aanvoeren.
De gezant Egan was de vertrouwde van Balmaceda.
De Amerikaansehe legatie was zijn hoofdkwartier. De
zoon van dezen Egan had het contract gekregen om
de troepen van den dictator van voedsel te voorzien,
enz.
Wij trekken dus in enkele regelen samen wat do
correspondent van de Times na een nauwgezet on
derzoek uit Valparaiso seint.
Do commentaren, door de Times op deze raede-
deeüngen gegeven, kunnen wy voorbijgaan. Het is
bekend dat Engeland in het geschil tusschen Chili
en de V. S. op de hand der Zuidaqperikaansche ro-
publiek is. De beschuldigingen (van den herichtge-
vor te Valparaiso, zeggen geuoeg.
In öeu uitvoerig artikel gèeft de Standard lucht
aan haar misnoegen over Frankrijk's houding. Wel
is waar erkent zij de verplichting vau Engeland om
een eindö te maken aan do bezetting van het
Nylland, maar rij herinnert er tegelijkertijd aan, dat
aan de belofte van Engeland steeds de voorwaarde rs
geknoopt, dat Egypte niet alleen in staat moesi zijn
een aanval van buiten "te wederstaan, maar ook elke
binneulaudsche administratieve corruptie en verwar
ring moest kunnen verhinderen.
Het artikel keert zich ten slotte tegou de Fransche
voorstelling, alsof Engeland zijn troepen naar Egypte
had gezonden om Frankrijk voor te zijn en ook slechts
derhalve zijn administratief bestuur in het Nijldal
voortzet. Daartegenover deelt de Standard mede,
dat Frankrijk en Italië voorheen door Engeland tot
een gemeenschappelijk optreden in Egypte zijn uit-
genoodigd, dit voorstel echter van de hand hadden
gewezen, zoodat Eugetónd nlleen handeléti en daarbij
ook de belangen der anderb staten moest waarnemen,
De Britten waren niet in Egypte uit vrees of ijver
zucht tegen Fraukrijk maar uit beweegredenen, welke
met dit land in verband staan, in hot belang van
Egypte zelf, in het belpng van Turkije, in bet be
lang van Europa en eindelijk iu het belang van het
Britsche rijk. Éindelijk verwijt het Fngelsche blad
den Franschen nog, dat zij daarom alleen stoornis in
Egypte zoeken te brengen, om Engeland geueigd te
maken Frankrijk de vrije hand te laten bij andere
politieke handelingen. Frankrijk wil gekocht worden;
Ëugelauds positie iu Egypte is echter zoo duidelijk,
zoo eonvoudig, zoo natuurlijk, zoo gerechtvaardigd,
dat er geen reden voorhanden is een toestemming te
verwerveq, welke Engeland wel is waar gaarne zou
bezitten, doch welke niet onvoorwaardelijk noodzake
lijk is.
Uit eeu en ftuder blijkt voldoende, dal men te
Londen tiiet zeergerust is omtrent den verderen loep
der Egyptische quaestie en Frankrijks houding te
dien opzichte.
Na langdurige onderhandelingen tusschen de Prui
sische regeeriqg en den H. Stoel is thans de prelaat
Flornn, Stabiewski, te Wreschen, benoemd tot aarts
bisschop van Posen en Gnesen. De vorige titularis
was een Duitsch prelaat, Stabiewski is een Pool. In
1876 heeft hy als lid van hët Pruisische Huis vau
afgevaardigden dikwijls geklaagd over verdrukking
der Polen iu Pruisen, welke klachten hij echter
steeds in zachter vormen voordroeg dan zijne stam-
genooten deden. De clericale bladen zeggen, dat hij
zeer veel heeft toegebracht tot^do tegenwoordige
gunstiger verhouding tusschen do regeering en de
Poolsche kriran. Trouwens, het' is bekend, dat hy,
ofschoon, sto®s opgekomen voor de rechten der
Polen, toch nooit heeft toegegeven aan overdreven
nationale eischen of verwachtingen en dat hij daar
door steeds eeu verzachtenden invloed p de Poolsche
party heeft uitgeoefend.
Door de Belgische bladen spookt het gerucht van
eon nieuwe leaning, welke noodzakelijk zou ziju, maar
weljko de Regeerihg om licht te begrijpen redenen zou
willen uitstellen tot na. de verkiezingen. Men moldt
thans dat de Regeering, teneinde het aangaan eener
leening te vermijden, of althans het bedrag daarvan
te vermiuderon, een verhoogiug zal voorstellen van
het spoorwegtarief voor reizigers tot een bedrag van
8 millioen fir., en 40 of 50 millioen fr. meer vinden
uit de belasting op sterke dranken. Dergelijke her
vorming zou echter ook weer niet mogelijk zijn voor
de verkiezingen, omdat die anders ernstig; gevaar
voor de Regeering zouden opleveren.
In Zweden is eon beweging ontstane voor de af
schaffing van de beschermde rechten op granen en
de eerste levensbehoeften, die een paar jaar geleden
onder sterken drang vad landeigenaars en boeren
werden vastgesteld. Te Stockholm werden vier open
bare vergaderingen gehouden om te protesteeren tegen
den tegeuwoordigen toestand. Thans zijn de vieren-
entwintig Afgevaardigden van de hoofdstad in de
Tweede Kamer van den Rijksdag'allen voor vrijhan
del. Zij voerden ook het woorden werden zeer toar
gejuicht. De prijs van roggo, het voornaamste voed
sel in Zweden, is tweemaal duurder dan voor de
beschermde rechten waren ingevoerd en dientenge
volge lijdt de werkende stand het meest door de
prijsverhooging. De protec'.iooisten beloofden in
de dagen der verkiezing, dat de werklieden meer
werk en hooger loon zouden bekomen, als er maar
beschermde rechten kwamen. Maar nu alles verkeerd
is uitgekomen, is de volksstemming zeer tegen pro
tectie gekeerd. ^JSelfs ,jde landbouwers in Zweden
zijn nu verdeeld van meening over de zegeningen,
Uie bescherming aanbrengt.
van de Makelaars
£>e markt wa9 heden vast.
Loco Tankfust 7.30. Geïmporteerd fust f 7.40.
Januari-, Februari-, Maart-levering 7.25. April—
levering 7.15. Mei-, Juni- en Juii-levering 7.10.
Augustus-levering 7.15. September-, October-,
November-en December-levering f 7.25.
BUftGEMEESTÏit en WETHOUDERS van Goudï*
brengen ter ^Igemeene kennis, dat op Maandag
on Dinsdag 9 en 10 Ndvember a. s., eene Algeraeene
Collecte langs de huizen der ingezetenen zal worden
gehouden ten behoove van de geteyterden door den
hagelslag iu Noord-Brabant.
Zij vertrouwen dat een ieder zich opgewekt zal
gevoelen tot het schenken van milde bijdragen.
Gouda, 4 November 1891.
Burgemeester en Wethouders van G^kda,
VAN BERGEN IJZENDOORN.
De Secretaris
BROUWER.
- Voor de vele bewijzen van deelneming,
ontvangen, zoowel vau hier als elders, bjj het
overlijden van onze geliefde Ouders, Behuwd
en Groot-Ouders, betuigen wij onzen oprechten
dank.
Uit aller naam,
J. H. B. SPAANDERMAN.
Gouda4 Nov. 1891.
Bij de Uitgevers NIJGH VAN DITMAR,
te Rotterdamis verschenen
OVER
DOOK MIDDEL VAN
Electriciteit, Magnetisme, Hypnotisme en Metalen
DOOR
Dr. W. BROES VAN HEEKEREN,
Specialiteit mor Zenuwziekten en Electrische behan
deling, te Botterdam.
Prijs 0.25.
Alom te bekomen.
Aangekomen de LADING
waaruit wij tot
contant zonder korting afleveren, vrjj in hnis
bezorgd, mits bij 2 of meer H.L. geljjk ge
nomen.
Ie Gouda, 4 November 1891.
t
