i 1891. N° 4601. BINNENLAND. OSTMASIKIBS. Dinsdag 1 December. Nieutrs- en kooping dvertentieblad voor Gouda en Omstreken. rEN 16. FEV1LLETO /V. a Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. De inzending van advertentiön kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave. {Uit het Duitech.) XXV. ppenningen daar ik roemde No- gaan. IMAM A7.00M De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. i werkdagen m 2—4 nor nende voor ORT, mede tie D. Nr». Do Haagscbe correspondent der „Middolb. Ct* schrijft De heer Victor do Sluers, de „omnis homo* der vorige regeering waar deze iets te doen had op he aanwijzing J op oen Twaalf ton goods WINKEL- Irs. 327 en oot 44 c.A. WINKEL- Bfaire wordt SCHUUR- it het voor- 8 en 328a, A>, 8 c.A. rigens ver- reek. jn voorzien i, ’s voorm. IAAKBOBO», l aan den tarissen P. I. MOLE- reest, overi- k. i, hechtge- N en daar- ret Oranje- jjk O. Nrs. 192—2201. 1.30 per GOUDSCHE COURANT De uitgave dezer Couiant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. stand der 1 deze voldoet Ontvangen werd 2623.74, zoodat er o 488.67. Het ledental bedroeg 446. ADVERTENT1ÊN worden geplaatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. GROOTE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. van mijn tegoed Bovendien worden alle Advertentiën gratis opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD ’twelk des Maandags verschynt. ongelegen kwam, omdat alle fondsen mogelijke gerechten krachtig te Maar ook hij zag in, dat men vaarin bar- jde van den te Gouda, c.A. Ver- veek. en ERF 'ad. Sectie GOUDA, 30 November 1891. Bij den wedstrijd voor Tooneel-lettorkunde te Antwerpen is o. a. eene eervolle vermelding toege kend aan den heer G. P. H. Zimmerman, van Leeuwarden, voor een tooneelspel in één bedrijf, get. //Tehuis blijven". De heer mr. JE. baron Mackay, die door de oentr. I antirev. kiesvereoniging in het district Tie! is ge- candideerd voor de Kamervacature Dijckmeester heeft die candidatuur aangenomen. Gisteren voormiddag word in het Vereenigings- gebouw de 17e jaarvergadering gehouden van het Zieken- en Weduweufonds //Providontia” die door een groot aantal leden werd bijgewoond. Daarom trent schrijft men ons het volgende De Voorzitter, de heer J. de Grauw, opende de vergadering met eene korte rede, waarin hg, na de leden het //welkom” te hebben toegeroepen, met er op te wijzen dat het juist den dag en datum was, waarop vóór 17 jaar de vereeniging werd opgericht, van welke vereeniging zulke gunstige resultaten waren verkregen. Hij noodigt daarna den Secretaris-Boek- houder uit de notulen te lezen, waaraan hij voldoet en welke worden goedgekeurd. Daarna erlangt de Secr.-Boekhr. het woord en wijst er op dat juist 17 jaar geleden, hij als verte genwoordiger van het Ned. Typografenbond te Gouda, kennis had aan zijn collega De Rot te Rotterdam, en den moed miste eene openbare vergadering te leiden en hem de gave ontbrak eene improt isatie te houden, iets wat na dien tijd veel veranderd is, want elk meent improvisator, debater, president e.t. q. te kunnen zijn. JCgau»'* eene hand in de andere gaan. Hoe groot is het bedrag vroeg de graaf. Dat komt daarbij niet in aanmerking, zeide de bankier glimlachendu hebt onbeperkt krediet. Dan zal ik mij veroorloven, daarvan gebruik te maken. Staat gij met Londensche firma’s in ver binding Ja. Wees dan zoo vriendelijk, mij een i te geven van tien-duizend pond sterling Londensche firma. Verrast zag de oude heer op. T was toch een al te groote som voor iemand, die geen handel dreef. Maar hij had het crediet eenmaal aangeboden i eer van zijn huis gedoogde niet, zijn woord terug te nemen. Theodoor was niet minder verrast over dien eisch, die juist nu zoo c noodig waren om kunnen ontzenuwen. w niet mocht weigerende relatie met graaf Von Hohenhausen' was niet alleen zeer eervol, maar ook uiterst winstgevend. Den graaf kon de verbazing der herren nirt ont- Een spottend lachje zweefde, nauw merbaar, op zijn gelaat. Ik heb er geen haast mede, zeide hij kalm ge kunt mij de aanwijzing immers binnen enkele r. o van een Voorzitter, 2 Commissarissen en 2 Bestuursleden, die volgens rooster, moesten aftreden, doch dadelyk her kiesbaar waren, waarvan de uitslag was dat allen werden herkozen Daarna verzoekt de Voorzitter den Secretaris-Boekhouder het verslag van den toe- Vereeniging bekend te maken, waaraan V.VUV .viwwwt en waaruit het volgende bleek 3112.41 en uitgegeven een batig saldo is van Een daverend applaus bewees dat de aanwezige met dien uitslag zeer tevreden waren. Nadat de Voorzitter den Secretaris-Boekhouder had dank gezegd voor zijn uitgebracht verslag, wordt de vergadering gesloten, Bij gelegenheid van het 17-jarig bestaan meende het bestuur aan de vereeuigiug eene banier te moe ten aanbieden, die des avonds feestelijk werd ontdaan van zijn omhulsel. De banier bovengenoemd is van blauw fluweel met gouden franje afgezet, waarop in gouden en zilveren letteren de volgende woorden Ziehen- en Weduwenfondn Procidentia. Opgericht 29 November 1874. In het midden der banier ziet men, als zinnebeeldige voorstelling van de hulp, die de dona teurs der vereeniging den leden verschaffen, twee handen, die elkaar vasthouden, de eene blijkens het stuk boezeroen, dat zichtbaar is, die eens werkmans, de andere die van een „kapitalist” met heerenjas, manchet en gouden ring. Ook het wapen van Gouda prijkt Qp deze banier, die keurig fraai bewerkt is en den vervaardiger, den heer Knuijvers, te ’s-Hage, alle eer aandoet. De gevolgen dier eerste openbare vergadering, Daarna wordt overgegaan tot de verkiezing zeide spr., zijn U allen bekend en zullen straks 0 --- opnieuw blijken, maar erkentelijkheid, een deugd die tegenwoordig woleeus ;soo weinig betracht wordt, moet steeds door ons worden betracht, en daarom stelt spr. voor den heer Th, de Rot, chef der Rot- terdamsche stadsdrukkerij, en grondlegger onzer Ver eeniging, het Eere-Voorzitterschap aan te bieden. Een daverend applaus, gemengd met //leve onze Eere-Voorzit ter" was voldoende om te constateeren dat het de volle sympathie der vergadering had. De Eere-Voorzitter beklimt daarna den catheder en zegt dat hem zeer veel genoegen doet het idéé van den Secretaris-Boekhouder te vernemen en dankt de vergadering voor haar ondubbelzinnige blijken van instemming, maar zegt tjpr. die onderscheiding komt hem niet toe, want, ik heb niets meer gedaan dan mijn plicht, en dat doe ik steeds gedurende de 25 jaren dat ik aan de arbeidersbeweging deelneem, maar het doet hem toch genoegen dat hij mag zien dat het zaadje, dut door hem vóór 17 jaar in Gouda is geplant, met behulp van den ijverigeu tuinman, den Secretaris-Boekhondei*, tot »H»’n boom is opgegroeid. Het doet hem zeer veel genoegen dat hem het eere-voorzitterschap is aangeboden, alhóewel hij niet zoo zeer op eer is gesteld, want zijn eer is dat hij werkman is en getrouw zijn plicht betracht, maar hij dankt de vergadering voor die eervolle onder scheiding en aanvaardt het eere-voorzitterschap, be lovende en verzekerende, wanneer en waar dit noo- dig mocht blijken, ten allen tijde bereid te zijn, zijn beste krachten te zullen wijden aan bevordering van don bloei van het Zieken- en Weduweufonds z/Providentia." Een daverend applaus was het antwoord der ver gadering. Na onderscheidene gelukwenschen der leden te hebben ontvangen, feliciteerde ook de Voorzitter den Eore-Voorzitter met die buitengewone onderscheiding. 97) Gij hebt gelijk, antwoorde de graaf, en* wan neer men zich tegen de verleiding gevrijwaard waant, dan moet men toch den schijn bewaren. De officieren zijn aan een losbandig leven gewend, en wie in hun kringen verkeert, wordt maar al te schielijk in den meegesleurd. Ik zeg u dit niet, om u voor Von Gro- nau te waarschuwen, ik zeg het alleen in het algemeen. Von Gronau haat mij, ik weet hethij intrigeert tegen mij om mijn verloving te doen afspringen. Het spijt mij, maar ik kan het niet veranderen. Wanneer ik geweten had, dat zijn hoop zich op freulle Von Buchenau grondvestte, dan zou ik hem niet in den weg zijn getreden. Gij had een schitterender partij kunnen doen, mijnheer de graaf, zeide de bankier. Ten eerste dat en ten tweede zou ik niet den haat van Gronau op mij geladen hebben. Maar dat is nu geschied, en Gronau moest inzien, dat het ver standig is, zich in een feit te schikken. Theodoor schudde het hoofd hij dacht over dit punt anders, hoewel ook hij moest erkennen, dat, waar j^ulke feiten in het spel waren, de voortzetting van den strijd dwaasheid was. Maar waarom koos toch zijn vader zoo eigenzinnig partij tegen don kaptein Waarom had hij, zonder hem te kennen, hem zoo onvriendelijk ontvangen Waarom wilde hij zijn zoon het verkeer met hem niet veroorloven Op deze vragen wist hij geen antwoord te vinden; de afkeer van den ouden heer tegen dien officier moest hem meer on meer bevreemden, hoe langer hij er over nadacht. Von Hohenhausen had den jongen man van ter zijde gadegeslagen, alsof hij diens gedachten wilde doorgronden. Ik kom eigenlijk bij u om eenige zaken te vereffenen, hervatte hij na een pauze het gesprek. de Naar mijn intendant mij gezegd heeft, is nu het laatste van den vorigeu oogst verkocht, en daar ik in den eersten tijd aan groote sommen behoefte zal hebben, wenschte ik mij de vraag te veroorloven, of ik daarover beschikken kan. Het voorhoofd van den bankier betrok hij zag in die vraag wantrouwen. Waren er reeds geruchten in omloop, die van een staking van betaling spraken? Te allen tijde, antwoordde hij op koelen toon. Het zou mij echter aangenaam zijn, als ik er vooraf van verwittigd werd het kon zijn, dat ik niet zoo veel in kas had. Groote sommen laat een bankier niet gaarne renteloos liggen het geld moet van de

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1891 | | pagina 1