i
1891.
N° 4601.
BINNENLAND.
OSTMASIKIBS.
Dinsdag 1 December.
Nieutrs-
en
kooping
dvertentieblad voor Gouda en Omstreken.
rEN 16.
FEV1LLETO /V.
a
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
De inzending van advertentiön kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave.
{Uit het Duitech.)
XXV.
ppenningen
daar ik
roemde No-
gaan.
IMAM A7.00M
De prijs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
i werkdagen
m 2—4 nor
nende voor
ORT, mede
tie D. Nr».
Do Haagscbe correspondent der „Middolb. Ct*
schrijft
De heer Victor do Sluers, de „omnis homo* der
vorige regeering waar deze iets te doen had op he
aanwijzing
J op oen
Twaalf ton goods
WINKEL-
Irs. 327 en
oot 44 c.A.
WINKEL-
Bfaire wordt
SCHUUR-
it het voor-
8 en 328a,
A>, 8 c.A.
rigens ver-
reek.
jn voorzien
i, ’s voorm.
IAAKBOBO»,
l aan den
tarissen P.
I. MOLE-
reest, overi-
k.
i, hechtge-
N en daar-
ret Oranje-
jjk O. Nrs.
192—2201.
1.30 per
GOUDSCHE COURANT
De uitgave dezer Couiant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
stand der 1
deze voldoet
Ontvangen werd
2623.74, zoodat er o
488.67. Het ledental bedroeg 446.
ADVERTENT1ÊN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
van mijn tegoed
Bovendien worden alle Advertentiën gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’twelk des Maandags verschynt.
ongelegen kwam, omdat alle fondsen
mogelijke gerechten krachtig te
Maar ook hij zag in, dat men
vaarin bar-
jde van den
te Gouda,
c.A. Ver-
veek.
en ERF
'ad. Sectie
GOUDA, 30 November 1891.
Bij den wedstrijd voor Tooneel-lettorkunde te
Antwerpen is o. a. eene eervolle vermelding toege
kend aan den heer G. P. H. Zimmerman, van
Leeuwarden, voor een tooneelspel in één bedrijf, get.
//Tehuis blijven".
De heer mr. JE. baron Mackay, die door de oentr. I
antirev. kiesvereoniging in het district Tie! is ge-
candideerd voor de Kamervacature Dijckmeester
heeft die candidatuur aangenomen.
Gisteren voormiddag word in het Vereenigings-
gebouw de 17e jaarvergadering gehouden van het
Zieken- en Weduweufonds //Providontia” die door
een groot aantal leden werd bijgewoond. Daarom
trent schrijft men ons het volgende
De Voorzitter, de heer J. de Grauw, opende de
vergadering met eene korte rede, waarin hg, na de
leden het //welkom” te hebben toegeroepen, met er
op te wijzen dat het juist den dag en datum was,
waarop vóór 17 jaar de vereeniging werd opgericht, van
welke vereeniging zulke gunstige resultaten waren
verkregen. Hij noodigt daarna den Secretaris-Boek-
houder uit de notulen te lezen, waaraan hij voldoet
en welke worden goedgekeurd.
Daarna erlangt de Secr.-Boekhr. het woord en
wijst er op dat juist 17 jaar geleden, hij als verte
genwoordiger van het Ned. Typografenbond te Gouda,
kennis had aan zijn collega De Rot te Rotterdam,
en den moed miste eene openbare vergadering te
leiden en hem de gave ontbrak eene improt isatie te
houden, iets wat na dien tijd veel veranderd is,
want elk meent improvisator, debater, president e.t. q.
te kunnen zijn.
JCgau»'*
eene hand in de andere gaan.
Hoe groot is het bedrag
vroeg de graaf.
Dat komt daarbij niet in aanmerking, zeide
de bankier glimlachendu hebt onbeperkt krediet.
Dan zal ik mij veroorloven, daarvan gebruik
te maken. Staat gij met Londensche firma’s in ver
binding
Ja.
Wees dan zoo vriendelijk, mij een i
te geven van tien-duizend pond sterling
Londensche firma.
Verrast zag de oude heer op. T
was toch een al te groote som voor iemand, die
geen handel dreef.
Maar hij had het crediet eenmaal aangeboden
i eer van zijn huis gedoogde niet, zijn woord terug
te nemen.
Theodoor was niet minder verrast over dien eisch,
die juist nu zoo c
noodig waren om
kunnen ontzenuwen. w
niet mocht weigerende relatie met graaf Von
Hohenhausen' was niet alleen zeer eervol, maar ook
uiterst winstgevend.
Den graaf kon de verbazing der herren nirt ont-
Een spottend lachje zweefde, nauw merbaar,
op zijn gelaat.
Ik heb er geen haast mede, zeide hij kalm
ge kunt mij de aanwijzing immers binnen enkele
r. o van een
Voorzitter, 2 Commissarissen en 2 Bestuursleden, die
volgens rooster, moesten aftreden, doch dadelyk her
kiesbaar waren, waarvan de uitslag was dat allen
werden herkozen Daarna verzoekt de Voorzitter
den Secretaris-Boekhouder het verslag van den toe-
Vereeniging bekend te maken, waaraan
V.VUV .viwwwt en waaruit het volgende bleek
3112.41 en uitgegeven
een batig saldo is van
Een daverend applaus bewees dat de aanwezige
met dien uitslag zeer tevreden waren.
Nadat de Voorzitter den Secretaris-Boekhouder
had dank gezegd voor zijn uitgebracht verslag, wordt
de vergadering gesloten,
Bij gelegenheid van het 17-jarig bestaan meende
het bestuur aan de vereeuigiug eene banier te moe
ten aanbieden, die des avonds feestelijk werd ontdaan
van zijn omhulsel.
De banier bovengenoemd is van blauw fluweel
met gouden franje afgezet, waarop in gouden en
zilveren letteren de volgende woorden Ziehen- en
Weduwenfondn Procidentia. Opgericht 29 November
1874. In het midden der banier ziet men, als
zinnebeeldige voorstelling van de hulp, die de dona
teurs der vereeniging den leden verschaffen, twee
handen, die elkaar vasthouden, de eene blijkens het
stuk boezeroen, dat zichtbaar is, die eens werkmans,
de andere die van een „kapitalist” met heerenjas,
manchet en gouden ring. Ook het wapen van Gouda
prijkt Qp deze banier, die keurig fraai bewerkt is
en den vervaardiger, den heer Knuijvers, te ’s-Hage,
alle eer aandoet.
De gevolgen dier eerste openbare vergadering, Daarna wordt overgegaan tot de verkiezing
zeide spr., zijn U allen bekend en zullen straks 0 ---
opnieuw blijken, maar erkentelijkheid, een deugd die
tegenwoordig woleeus ;soo weinig betracht wordt,
moet steeds door ons worden betracht, en daarom
stelt spr. voor den heer Th, de Rot, chef der Rot-
terdamsche stadsdrukkerij, en grondlegger onzer Ver
eeniging, het Eere-Voorzitterschap aan te bieden.
Een daverend applaus, gemengd met //leve onze
Eere-Voorzit ter" was voldoende om te constateeren
dat het de volle sympathie der vergadering had.
De Eere-Voorzitter beklimt daarna den catheder
en zegt dat hem zeer veel genoegen doet het idéé
van den Secretaris-Boekhouder te vernemen en dankt
de vergadering voor haar ondubbelzinnige blijken van
instemming, maar zegt tjpr. die onderscheiding
komt hem niet toe, want, ik heb niets meer gedaan dan
mijn plicht, en dat doe ik steeds gedurende de 25
jaren dat ik aan de arbeidersbeweging deelneem,
maar het doet hem toch genoegen dat hij mag zien
dat het zaadje, dut door hem vóór 17 jaar in Gouda is
geplant, met behulp van den ijverigeu tuinman, den
Secretaris-Boekhondei*, tot »H»’n boom is opgegroeid.
Het doet hem zeer veel genoegen dat hem het
eere-voorzitterschap is aangeboden, alhóewel hij
niet zoo zeer op eer is gesteld, want zijn eer is dat
hij werkman is en getrouw zijn plicht betracht, maar
hij dankt de vergadering voor die eervolle onder
scheiding en aanvaardt het eere-voorzitterschap, be
lovende en verzekerende, wanneer en waar dit noo-
dig mocht blijken, ten allen tijde bereid te zijn,
zijn beste krachten te zullen wijden aan bevordering
van don bloei van het Zieken- en Weduweufonds
z/Providentia."
Een daverend applaus was het antwoord der ver
gadering.
Na onderscheidene gelukwenschen der leden te
hebben ontvangen, feliciteerde ook de Voorzitter den
Eore-Voorzitter met die buitengewone onderscheiding.
97)
Gij hebt gelijk, antwoorde de graaf, en* wan
neer men zich tegen de verleiding gevrijwaard waant,
dan moet men toch den schijn bewaren. De officieren
zijn aan een losbandig leven gewend, en wie in hun
kringen verkeert, wordt maar al te schielijk in den
meegesleurd. Ik zeg u dit niet, om u voor Von Gro-
nau te waarschuwen, ik zeg het alleen in het algemeen.
Von Gronau haat mij, ik weet hethij intrigeert
tegen mij om mijn verloving te doen afspringen. Het
spijt mij, maar ik kan het niet veranderen. Wanneer
ik geweten had, dat zijn hoop zich op freulle Von
Buchenau grondvestte, dan zou ik hem niet in den weg
zijn getreden.
Gij had een schitterender partij kunnen doen,
mijnheer de graaf, zeide de bankier.
Ten eerste dat en ten tweede zou ik niet den
haat van Gronau op mij geladen hebben. Maar dat
is nu geschied, en Gronau moest inzien, dat het ver
standig is, zich in een feit te schikken.
Theodoor schudde het hoofd hij dacht over dit
punt anders, hoewel ook hij moest erkennen, dat, waar
j^ulke feiten in het spel waren, de voortzetting van den
strijd dwaasheid was.
Maar waarom koos toch zijn vader zoo eigenzinnig
partij tegen don kaptein Waarom had hij, zonder
hem te kennen, hem zoo onvriendelijk ontvangen
Waarom wilde hij zijn zoon het verkeer met hem niet
veroorloven
Op deze vragen wist hij geen antwoord te vinden;
de afkeer van den ouden heer tegen dien officier moest
hem meer on meer bevreemden, hoe langer hij er over
nadacht.
Von Hohenhausen had den jongen man van ter
zijde gadegeslagen, alsof hij diens gedachten wilde
doorgronden.
Ik kom eigenlijk bij u om eenige zaken te
vereffenen, hervatte hij na een pauze het gesprek. de
Naar mijn intendant mij gezegd heeft, is nu het
laatste van den vorigeu oogst verkocht, en daar ik
in den eersten tijd aan groote sommen behoefte zal
hebben, wenschte ik mij de vraag te veroorloven,
of ik daarover beschikken kan.
Het voorhoofd van den bankier betrok hij zag
in die vraag wantrouwen. Waren er reeds geruchten
in omloop, die van een staking van betaling spraken?
Te allen tijde, antwoordde hij op koelen toon.
Het zou mij echter aangenaam zijn, als ik er vooraf
van verwittigd werd het kon zijn, dat ik niet zoo
veel in kas had. Groote sommen laat een bankier
niet gaarne renteloos liggen het geld moet van de