w i, I i BINNENLAND. iping Zaterdag 5 December. 1S01. IV 4701, en FEUILLETON. aVERIJ scherij Koning erdam. Advertentieblad voor Gouda en Omstreken, Nieuw.ti both, n ts. 11 31 Afzoiiderljjke Nommere VIJF CENTEN. ide Notaris. {Uit het Duitech.) XXVI. l 10, 11 en uren en op De prjjs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. r blijven en lid bewerkt. afgeleverd Bovendien werden alle Advertentiën gratis opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD ’twelk des Maandags verschijnt. ;aris SEVER, 1891, des 'huis »Hab- tot allerlei PUIN in de 108, kada- 37, groot 1 15 Januari el 50 ets. N, Coiffeur. -. TUIJLL. >cht Feodor; ik 'histpartjj, en.... én. l. No. 73/ geschilderde lanskerk te nis der St. iiingen eaz. lij'k levens- üebroeders S'KMAN. de znidzjjde Vjjk N No. B No. 253, verhuurd: >r f 1. !RF in het te Gouda, id in Sectie n 1818 ge- Centiaren. ERF in de o. 315, ka- :7, groot 42 Zuid-HoUqnd en 's-Gravenhaye «ESN BANKBILJET VAN De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. verven van kkenook jnen, Tafel en geperst, Ales, Kan- 1 goudsche courant. 1 ADVERTENTIËN worden geplaatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10Centen. GROOTE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. Huideelt^ dagen tijd iste pyn te gevoeligste De Rotterdamsche schouwburg is verkocht voor 112,000. De vorige week was het'hoogste in trekgeld ƒ76,000. Toen de notaris Woensdag ^^mededeelde, dat de afslag zou beginnen wet f 500,000 daarboven, lokte dit een donderend ap plaus uit. Van de vijf ton daalde het cijfer tot 36,000. bent nog te jong, om van alle levensgenot afstand te doen. Tracht mij niet te overreden, Feodor, het ia my onmogelijkOpgeruimdheid kan men niet dwin genik heb afstand gedaan, en er zal ook een tijd komen, dat ik vergeten heb. In wensch nu naar I huis te gaan. Wacht 101) Mynheer, ik verzoek u nogmaals, mij te ver laten, zeide Fanny, die hare aandoening niet langer kon meester blijven. Gij zult mij noodzaken, mij te verwijderen en myn broeder te verzoeken mij naar huis te brengen. Ik had nooit gedacht, dat gij zoo wreed kondt zijnl antwoordde Theodoor. De gevolgen komen voor uw rekening, Fanny I Gij stoot mij terug, ofschoon Wilt ge mij dwingen, op te staan Ik zal heengaan. Wij scheiden nu voor altijd, Fannyik zal u niet meer met mijn aanzoeken las- tig vallen en nu ook niet meer aan het verleden herinneren. Dat is alles, wat ik wensch. De electriscbe verlichting van het //Centraal-station" te Amsterdam laat nogal iets te wenschen over. Nu en dan gaan één of twee der booglampen onder den kap eens even //uit", en laten de ruimte die zij bestemd zijn te verlichten in het halfduister. Soms gebeurt dit echter ook met meer lampen tegelijk en dan is het zeer donker op het terrein. Dit ouverhoedsche en herhaaldelijk veranderen der heldere lichten in gloeiende spijkers en omge keerd, is zeer hinderlijk voor de oogen en zeker vooral ook voor de dienstdoende ambtenaren. Het schynt dat de ligging der machinekamer, onder het eerste perron, niet gelukkig gekozen is. Wacht nog een uurtje, vq, heb mijn woord gegeten voor een Dan ga ik alleen, Feodor. Dat mag je niet. Waarom niet? Het is buiten nog licht ge noeg, dat een dame zich alleen op straat kan ver- toonen, zonder vroezen. Ik wil je niet storen blyf bedaard hier; ik vind den weg wel alleen, wanneer je mij wilt verontschuldigen, voor het geval men naar mij mocht vragen. Als Hugo maar hier was! Kom, ik hob immers geen geleide* noodig. Gij kunt voorgeven, dat een hevig® hoofdpyn my noodzaakte, het feest te verlaten. Feodor protesteerde niet langer; hij kende het standvastig karakter van zijn zuster; wat zy wilde, dat bracht zij ook ten uitvoer. Hij bracht haar naar buiten, en eenige minuten later verliet Fanny het huis, nadat zij van juffrouw Goldschmidt met denige woorden van verontschuldiging afscheid had gqnotaen. Zij gevoelde zich van een zwaren last ontheven, toen zij buiten was; met schielijke stappen Lep zij door de straten, reikhalzend naar de vreedzame stilte De inzending van advertentiën kan geschieden tot eén uur des namiddags van den dag der uitgave. GOUDA, 4 December 1891. Uit goede bron verneemt Het Pad., dat de directie der Holl. IJzoren Spoorweg-Mij. aan de Maatsch. tot Exploit, van Staatsspoorwegen heeft voorgesteld den houders van retourbiljetten de bevoegdheid te geven op de terugreis een anderen weg te volgen dan op de heenreis. Volgens dit voorstel zou dus een reiziger, voor- ihen van een retourbiljet Amsterdam via Haarlem naar Den Haag, bevoegd zijn om van Den Haag over Gouda naar Amsterdam terug te keeren. Het Dagblad van schrijft onder het opschrift 25 gulden/z het volgende: Er heeft zich bij de verkiezing voor een lid der Tweede-Kamer te Gouda, gelijk1 men reeds weet, een eigenaardig incident voorgedaan. Een kiezer wierp bij vergissing een bankbiljet van 25 ip dd bus in plaats van Jjn stembiljet. Hij ontdekte dat abuis nog vóórdat ‘de stembus gesloten werd; onmiddellijk begaf hij zich naar ’t Stadhuis om de zaak te herstellen, maar het Stembureau weigerde zijn stembiljet in ontvangst te nemen. De bedoelde kiezer werd dus feitelijk belet van zijn stemrecht gebruik te maken. De vraag rijst nu, of dit was gehandeld in den geest der Wet. Wij meenen die vraag ontkennend te moeten be antwoorden. De gronden voor dat gevoelen wenschen wij kortelijk te ontwikkelen. Het Stembureau zal zijn gedragslijn verdedigen door zich te beroepen op hetftdt, dat de bewuste kiezer de wettelyke gelegenheid had gehad om zyn burgerplicht te vervullen. Dat hij dit deed zóó, dat hij eigenlijk niet stemde, daarvan draagt hij alleen de schuld. Als men hem opnieuw tot de stembus had toegelaten, dan zou men den weg hebben geopend voor gevaarlijke misbruiken, want dan zou een on eerlijk kiezer, ook bewerende een verkeerd briefje in de stembus te hebben geworpen, tweemaal een stem kunnen uitbrengen. In dien* geest zal, dunkt ons, de redeneering van het Stembureau luiden. Gaat zij echter wel op *t Komt ons voor in geenen doele. De bus, welke voor het Stembureau i? geplaatst, staat daar om stembriefjes te ontvangenbankbrief jes hooren er niet in thuis. Nu is het meer gebeurd, dat een kiezer by vergissing een ander briefje voor zijn stembiljet in de bus wierp, doch dan werd hij te laat de begane fout gewaar. De Goudsche kiezer in quaestie kwam nog bijtyds tot de ervaring, dat hij oen//onwaardig" waarde- biljet had gedeponeerd. Hij had dus zijn stem niet uitgebracht. ’t Spreekt van zelf, dat hem ’t bankbiljet niet da- dely’k kon worden teruggegeven. De stembriefjei mogen niet vóór den volgenden ochtend uit de bus worden gehaald. Maar men had hem kunnen toelaten om zijn stembriefje in de bus te werpen. De regelmatigheid der verkiezing zou daardoor zelfs zijn verzekerd. Gesteld toch dat op den verkozene, den heer Ha- velaar (of Van der Breggen) een stem meer dan de volstrekte meerderheid’ ware, uitgebracht, dan zou door het niet toelaten van den kiezer in geschil de verkiezing nietig moeten ziju verklaard, want het cijfer der in de bus gevonden^stembriefjes zou niet hebben overeengestemd met het aantal kiezers, als gestemd hebbend, ingeschreven. By de beoordeeling van dit incident moot men daarenboven niet voorbijzien, dat niet licht iemand, wie hij ook zy, zou beweren een ander briefje dan zijn stembriefje in de bus te hebben geworpen, daar hy weet, dat de misleiding, waaraan hy zich schul dig zou maken, „per se« uitkomen moest. En voor een openbaren leugenaar zullen zelfs personen, die geenszins door hun karakter uitblinken, niet willen bekend staan. Gevaar voor de stemming is er aan het nogmaals toelaten van een kiezer in een geval, als zich te Gouda voordeed, nimmer verbonden, terwijl de wei gering de nietigheid der verkiezing zou kunnen na zich sleepen. De Kieswet biedt geen aanwijzing hoe te handelen het Stembureau is dus geheel vry, en dat kan zijn verantwoordelijkheid geheel dekken door het gebeurde in *t procesverbaal der Stemopneming te omschrijven. nu de kamer verliet. Het was haar ver van gemakkelijk gevallen, op nieuw de hand der verzoening af te wyzen.maar het moest, want zy had het vertrouwen verloren het liet zich niet dwingen. Eenige heeren kwamen bij haar en verzochten om j een dans zij wees "hen af; haie stemming was niet i van dien aard, om aan de opgeruimdheid van de overige gasten deel te nemen. Zij wenschte dien vroolyken kring te verlaten het was haar onaangenaam en pynlyk, vragen te I moeten beantwoorden en geestigheden, die haar in deze stemming zouteloos toeschenen, te moeten aan- hooren zy voelde zich niet te huis. Dit zeide zij ook tegen haar broeder, toen deze haar opzocht, om eenige woorden met haar te wisselen. Feodor Vozel liet den blik door het vertrek gaan. Hy was zeker weer by je? antwoordde hy wreve lig hy’ heeft je vreugde vergald. Ja, hij was hier, knikte Fanny, hy heeft afscheid genomen voor eeuwig. I Éindelijk! Als hij nu dan maar woord houdt, i 'Er lag een zacht verwijt in den blik, waarmede Vaarwel! moogt gij later niet berouwen, wat Fanny haar broeder aanzeg. Het was (Je laatste maal, zeide zy, en het was vpor mij een moeilyk oogenblik; maar nu is het voorbij, voor altijd voorbij! Vergeet hem dan, en wees opgeruimd, ant- vi i_. a___ j0 gij in dit uur gedaan hebt. Moge uw geweten u niet verwijten, dat ge iemand ongelukkig en ellendig ge- maakt hebt, die slechts voor u leefde. En mij niettemip kon bedriegen zeide Fanny r,— r - - halfluid, terwijl haar blik den jongeling volgde, die i woordde de koopman op opwekkenden toon. I

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1891 | | pagina 1