w
i,
I
i
BINNENLAND.
iping
Zaterdag 5 December.
1S01.
IV 4701,
en
FEUILLETON.
aVERIJ
scherij
Koning
erdam.
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Nieuw.ti
both,
n ts.
11
31
Afzoiiderljjke Nommere VIJF CENTEN.
ide Notaris.
{Uit het Duitech.)
XXVI.
l 10, 11 en
uren en op
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
r blijven en
lid bewerkt.
afgeleverd
Bovendien werden alle Advertentiën gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’twelk des Maandags verschijnt.
;aris
SEVER,
1891, des
'huis »Hab-
tot allerlei
PUIN in de
108, kada-
37, groot 1
15 Januari
el 50 ets.
N, Coiffeur.
-. TUIJLL.
>cht Feodor; ik
'histpartjj, en....
én.
l.
No. 73/
geschilderde
lanskerk te
nis der St.
iiingen eaz.
lij'k levens-
üebroeders
S'KMAN.
de znidzjjde
Vjjk N No.
B No. 253,
verhuurd:
>r f 1.
!RF in het
te Gouda,
id in Sectie
n 1818 ge-
Centiaren.
ERF in de
o. 315, ka-
:7, groot 42
Zuid-HoUqnd en 's-Gravenhaye
«ESN BANKBILJET VAN
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
verven van
kkenook
jnen, Tafel
en geperst,
Ales, Kan- 1
goudsche courant.
1
ADVERTENTIËN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Huideelt^
dagen tijd
iste pyn te
gevoeligste
De Rotterdamsche schouwburg is verkocht
voor 112,000. De vorige week was het'hoogste
in trekgeld ƒ76,000. Toen de notaris Woensdag
^^mededeelde, dat de afslag zou beginnen wet
f 500,000 daarboven, lokte dit een donderend ap
plaus uit. Van de vijf ton daalde het cijfer tot
36,000.
bent nog te jong, om van alle levensgenot afstand
te doen.
Tracht mij niet te overreden, Feodor, het ia
my onmogelijkOpgeruimdheid kan men niet dwin
genik heb afstand gedaan, en er zal ook een tijd
komen, dat ik vergeten heb. In wensch nu naar
I huis te gaan.
Wacht
101)
Mynheer, ik verzoek u nogmaals, mij te ver
laten, zeide Fanny, die hare aandoening niet langer
kon meester blijven. Gij zult mij noodzaken, mij te
verwijderen en myn broeder te verzoeken mij naar huis
te brengen.
Ik had nooit gedacht, dat gij zoo wreed kondt
zijnl antwoordde Theodoor. De gevolgen komen voor
uw rekening, Fanny I Gij stoot mij terug, ofschoon
Wilt ge mij dwingen, op te staan
Ik zal heengaan. Wij scheiden nu voor altijd,
Fannyik zal u niet meer met mijn aanzoeken las-
tig vallen en nu ook niet meer aan het verleden
herinneren.
Dat is alles, wat ik wensch.
De electriscbe verlichting van het //Centraal-station"
te Amsterdam laat nogal iets te wenschen over.
Nu en dan gaan één of twee der booglampen
onder den kap eens even //uit", en laten de ruimte
die zij bestemd zijn te verlichten in het halfduister.
Soms gebeurt dit echter ook met meer lampen
tegelijk en dan is het zeer donker op het terrein.
Dit ouverhoedsche en herhaaldelijk veranderen
der heldere lichten in gloeiende spijkers en omge
keerd, is zeer hinderlijk voor de oogen en zeker
vooral ook voor de dienstdoende ambtenaren.
Het schynt dat de ligging der machinekamer,
onder het eerste perron, niet gelukkig gekozen is.
Wacht nog een uurtje, vq,
heb mijn woord gegeten voor een
Dan ga ik alleen, Feodor.
Dat mag je niet.
Waarom niet? Het is buiten nog licht ge
noeg, dat een dame zich alleen op straat kan ver-
toonen, zonder vroezen. Ik wil je niet storen blyf
bedaard hier; ik vind den weg wel alleen, wanneer
je mij wilt verontschuldigen, voor het geval men
naar mij mocht vragen.
Als Hugo maar hier was!
Kom, ik hob immers geen geleide* noodig.
Gij kunt voorgeven, dat een hevig® hoofdpyn my
noodzaakte, het feest te verlaten.
Feodor protesteerde niet langer; hij kende het
standvastig karakter van zijn zuster; wat zy wilde,
dat bracht zij ook ten uitvoer. Hij bracht haar naar
buiten, en eenige minuten later verliet Fanny het
huis, nadat zij van juffrouw Goldschmidt met denige
woorden van verontschuldiging afscheid had gqnotaen.
Zij gevoelde zich van een zwaren last ontheven,
toen zij buiten was; met schielijke stappen Lep zij
door de straten, reikhalzend naar de vreedzame stilte
De inzending van advertentiën kan geschieden tot eén uur des namiddags van den dag der uitgave.
GOUDA, 4 December 1891.
Uit goede bron verneemt Het Pad., dat de directie
der Holl. IJzoren Spoorweg-Mij. aan de Maatsch.
tot Exploit, van Staatsspoorwegen heeft voorgesteld
den houders van retourbiljetten de bevoegdheid te
geven op de terugreis een anderen weg te volgen
dan op de heenreis.
Volgens dit voorstel zou dus een reiziger, voor-
ihen van een retourbiljet Amsterdam via Haarlem
naar Den Haag, bevoegd zijn om van Den Haag
over Gouda naar Amsterdam terug te keeren.
Het Dagblad van
schrijft onder het opschrift
25 gulden/z het volgende:
Er heeft zich bij de verkiezing voor een lid der
Tweede-Kamer te Gouda, gelijk1 men reeds weet, een
eigenaardig incident voorgedaan.
Een kiezer wierp bij vergissing een bankbiljet van
25 ip dd bus in plaats van Jjn stembiljet. Hij
ontdekte dat abuis nog vóórdat ‘de stembus gesloten
werd; onmiddellijk begaf hij zich naar ’t Stadhuis om de
zaak te herstellen, maar het Stembureau weigerde
zijn stembiljet in ontvangst te nemen. De bedoelde
kiezer werd dus feitelijk belet van zijn stemrecht
gebruik te maken.
De vraag rijst nu, of dit was gehandeld in den
geest der Wet.
Wij meenen die vraag ontkennend te moeten be
antwoorden. De gronden voor dat gevoelen wenschen
wij kortelijk te ontwikkelen.
Het Stembureau zal zijn gedragslijn verdedigen
door zich te beroepen op hetftdt, dat de bewuste
kiezer de wettelyke gelegenheid had gehad om zyn
burgerplicht te vervullen. Dat hij dit deed zóó,
dat hij eigenlijk niet stemde, daarvan draagt hij alleen
de schuld. Als men hem opnieuw tot de stembus
had toegelaten, dan zou men den weg hebben geopend
voor gevaarlijke misbruiken, want dan zou een on
eerlijk kiezer, ook bewerende een verkeerd briefje
in de stembus te hebben geworpen, tweemaal een
stem kunnen uitbrengen.
In dien* geest zal, dunkt ons, de redeneering van
het Stembureau luiden.
Gaat zij echter wel op *t Komt ons voor in
geenen doele.
De bus, welke voor het Stembureau i? geplaatst,
staat daar om stembriefjes te ontvangenbankbrief
jes hooren er niet in thuis.
Nu is het meer gebeurd, dat een kiezer by vergissing
een ander briefje voor zijn stembiljet in de bus wierp,
doch dan werd hij te laat de begane fout gewaar.
De Goudsche kiezer in quaestie kwam nog bijtyds
tot de ervaring, dat hij oen//onwaardig" waarde-
biljet had gedeponeerd. Hij had dus zijn stem niet
uitgebracht.
’t Spreekt van zelf, dat hem ’t bankbiljet niet da-
dely’k kon worden teruggegeven. De stembriefjei
mogen niet vóór den volgenden ochtend uit de bus
worden gehaald.
Maar men had hem kunnen toelaten om zijn
stembriefje in de bus te werpen. De regelmatigheid
der verkiezing zou daardoor zelfs zijn verzekerd.
Gesteld toch dat op den verkozene, den heer Ha-
velaar (of Van der Breggen) een stem meer dan de
volstrekte meerderheid’ ware, uitgebracht, dan zou
door het niet toelaten van den kiezer in geschil de
verkiezing nietig moeten ziju verklaard, want het
cijfer der in de bus gevonden^stembriefjes zou niet
hebben overeengestemd met het aantal kiezers, als
gestemd hebbend, ingeschreven.
By de beoordeeling van dit incident moot men
daarenboven niet voorbijzien, dat niet licht iemand,
wie hij ook zy, zou beweren een ander briefje dan
zijn stembriefje in de bus te hebben geworpen, daar
hy weet, dat de misleiding, waaraan hy zich schul
dig zou maken, „per se« uitkomen moest. En voor
een openbaren leugenaar zullen zelfs personen, die
geenszins door hun karakter uitblinken, niet willen
bekend staan.
Gevaar voor de stemming is er aan het nogmaals
toelaten van een kiezer in een geval, als zich te
Gouda voordeed, nimmer verbonden, terwijl de wei
gering de nietigheid der verkiezing zou kunnen na
zich sleepen. De Kieswet biedt geen aanwijzing hoe
te handelen het Stembureau is dus geheel vry, en
dat kan zijn verantwoordelijkheid geheel dekken door
het gebeurde in *t procesverbaal der Stemopneming
te omschrijven.
nu de kamer verliet.
Het was haar ver van gemakkelijk gevallen, op
nieuw de hand der verzoening af te wyzen.maar
het moest, want zy had het vertrouwen verloren het
liet zich niet dwingen.
Eenige heeren kwamen bij haar en verzochten om j
een dans zij wees "hen af; haie stemming was niet i
van dien aard, om aan de opgeruimdheid van de overige
gasten deel te nemen.
Zij wenschte dien vroolyken kring te verlaten
het was haar onaangenaam en pynlyk, vragen te I
moeten beantwoorden en geestigheden, die haar in
deze stemming zouteloos toeschenen, te moeten aan-
hooren zy voelde zich niet te huis. Dit zeide zij ook
tegen haar broeder, toen deze haar opzocht, om eenige
woorden met haar te wisselen.
Feodor Vozel liet den blik door het vertrek
gaan.
Hy was zeker weer by je? antwoordde hy wreve
lig hy’ heeft je vreugde vergald.
Ja, hij was hier, knikte Fanny, hy heeft afscheid
genomen voor eeuwig.
I Éindelijk! Als hij nu dan maar woord houdt,
i 'Er lag een zacht verwijt in den blik, waarmede
Vaarwel! moogt gij later niet berouwen, wat Fanny haar broeder aanzeg.
Het was (Je laatste maal, zeide zy, en het was
vpor mij een moeilyk oogenblik; maar nu is het voorbij,
voor altijd voorbij!
Vergeet hem dan, en wees opgeruimd, ant-
vi i_. a___ j0
gij in dit uur gedaan hebt. Moge uw geweten u niet
verwijten, dat ge iemand ongelukkig en ellendig ge-
maakt hebt, die slechts voor u leefde.
En mij niettemip kon bedriegen zeide Fanny r,— r - -
halfluid, terwijl haar blik den jongeling volgde, die i woordde de koopman op opwekkenden toon.
I