WINTEE-AETIKELEN
GROOTE- OPRUIMING
GROENTEN in bussen
Buileolandscti Overzicht.
PKTUüÜlUMXOTEEltlNGFA
Kantongerecht te Gouda.
ADVERTENTIE!^
Gez. van DANTZIG, Gouda,
Hoogstraat A127,
J. BKEEBAART Lz.
Cantzlaar Schalkwijk, te Rotterdam
J. J. van LIJSGEJï.
Het treurige feit iu de^raaatscbappij is, dat hau-
denarbeid niet de achting geniet, die hij verdient,
noch bij hen die erbuiten staan, noch - en dit is
het ergste bij hen die hem uitoefenen.
Toch is geen bezigheid meer in overeenstemming
met 's menschen natuur dan de handenarbeid. De
korst der aarde is ons toegewezen, om er alles uit
voort te brengeu wat wij tot ons bestaan van noode
hebben. Handenarbeid is volstrekt geen hinderpaal
voor hoogere geestontwikkelinghij is veeleer haar
steun en bondgenoot.
De Christen deukt hier onwillekeurig aan den wijs-
geerigen Apostel der heidenen, aan de uitverkoreu
Discipelen des Heeren, aan den heiligen Joseph, aan
den stand, waariu de Zaligmaker-zelf heeft goedgevou-
den Ziju jeugd door te brengen.
Audere tijden, andere zeden, zal men zeggeu.
Goed maar 's menschen natuur is dezelfde gebleveu.
Nog altijd is geen hoofd bestand tegen aanhoudende
inspanning der herseuen. Nog altijd snakt de denker
naar ontspauuing, die hij hoopt te vinden in aflei
dingen, welke hem menigmaal meer afmattou dan ver
kwikken. Hoe gelukkig zou bij zich gevoelen, als
hij een gedeelte van zijn tijd mocht doorbrengen en
een gederlte van zijn kost moest winueu in nuttigen
handenarbeid Want zal deze goed gedreven worden,
dan moet het niet knutselen uit liefhebbery, maar
iuderdaad een ernstig levensdoel ziju. Ieder moest
verplicht zijn om den arbeid dor hersenen gedurende
eenige uren van den dag te verwisselen met het
verbouwen van de aardappelen en de kool voor zijn
disch. Do man zolf zou zich daarbij gelukkigrr ge
voelen, en de boeken, die hij schrijft, of het onder
richt, dat hij geeft, zouden in frischheid en opge
wektheid winnen. In 't algemeen, elke geestesarbeid
in studeerkamer en kantoor zou boter vlottener
zoudeu niet zooveel dwalingen eu misrekeningen met
uitputting van het zenuwstelsel moeten verontschul
digd worden.
Al geven wij gereedelijk toe, dat bij de inrichting
onzer maatschappij dergelijk levenslot als wij van
Grieksche wijsgeeren eu Roineiusche staatslieden hier
en daar geboekt vinden, voor het tegenwoordige tot,
de pia vota behoort, toch geloot ik dat de toestand
beter kon gemaakt worden dan hij thaus is. De
scherpe afscheiding van hoofd— ou handenarbeid is
onnatuurlijk en dus verderfelijk. De natuur wijst
overal op geleidelijke overgangen. De mensch be
hoorde haar na te volgen door de kloof, die te
kwader ure tusschen de levensbestemmingen gevallen
is, te overbruggen."
Stateil-Generaal. Tweede Kamer. Zitting
van Dinsdag 22 December 1891.
De min. van koloniën was het eerst aan het woord.
Hij rechtvaardigde zijue houding tegenover het con
tract met de Billitou-maatschappij, doch onthield
zich van een rechtstreeksch advies daaromtrent aan
de kamer, sahoou het voor ieder duidelyk werd,
dat hij zelf tegen het ontwerp gekant was. Wel
verklaarde hij, dat hij bij aanneming ziju plicht zou
doen als verautwoordelijk raadsmau der Kroon, het
geen niet onduidelijk te kennen gaf, dat hij niet tot
bekrachtiging zuu adviseeren. Ook nam hij voor
zijn verantwoording de maatregelen, die tijdens een
eventueel proces zouden moeten genomen worden, ter
wijl hij ook liet doorscheraoreu. dat hij tegen een
proces niet opzag.
Onder deze oinstaudigheden was het geen wonder,
geweten liet hem geen rust.
Zoo iu gedachten verdiept, had Hackert, zonder
een bepaald doel te hebben, den weg door het bosch
naar Hohenhausen ingeslagen.
I)e zon stond reeds laag in het westen slechts
hier en daar, op eene lichte plaats, brak een straal
door de met het eerste, teedere groen bedekte takken.
In de verte riep de koekoek, en de heldere nach
tegaalslag weerklonk iu den omtrek.
Daar knalde plotseling een schot een kogel vloog
rakelings langs zijn arm
Hackert bleef staan. Geen twijfel.... het schot
had hem gegolden
Wie had het afgevuurd? Onbeschroomd drong
hij in het struikgewas; uit welke richting de kogel
gekomen was, wist hij terstond.
Voor hem, op korten afstand, knakten takken.
Hij moest zich een weinig weg banen het tamelijk
dichte kreupelhout maakte eeue schielijke vervolging
onmogelijkmaar dit hinderde evenzeer den vluch
teling
Eensklaps kwam tusschen do boomon een gestalte
te voorschijn; maar terstond daarna verdween zij
^Hackert bleef als aan den grond genageld staan.
Wanneer zijn oogen hem niet bedrogen, dan was
die mau graaf Hohenhausen.
Maar hij kon zich bedriegen hij had immers den
Vluchteling slechts op den rug gezien
Maar waarom niet Het was eigenlijk slechts een
dat de kamer het contraot met 48 tegen 42 stemmen
verwierp. Vooral als men daarbij in aanmerking
neemt, dat de argumonteu der voorstanders bijzonder
zwak waron en voornamelijk neerkwaraou op vrees
voor een proces. Wel ontbrak het niet aan beroep
op de billijkheid tegenover do familiëu, die hun
geld in de zaak gestoken haddun (do hoer Norimm
kwam daarmede aan), maar de auudeelhouders heb
ben hun oorspronkelijk kapitaal reeds meer dan vertien-
dubbeld en zijn dus uiet zoo te beklagen. De heer
Keuchenius voegde zich bij de bestrijders, schoon
bij de houdiug van den vorigen minister Mackay
verdedigde.
De stemlijst wijst aan, dat politieke overwegingen
ditmaal niet golden. Het coutract werd met 48
tegen 42 stemmen verworpen. De voorstemmers
waren 14 liberalou en 28 leden der rechterzijde,
de tegenstemmers 38 liberalen eu 10 leden der
rechterzijde, de anti-revolutionairen^ Keuchenius, Van
Alphen, Seret, A. eu G. van Dedem eu Van Löben
Seis en de Katholieken Bahlraan, Travaglino, Van
Vlijmen en llaffmans. Van do Indische speciali
teiten stemden alleen de heeren Cremer en Geert-
sema tegen. Bij deze stemming waren afwezig 10
leden, zijude de heeren Oppedijk, Hubcr, Rink, Van
Karnebeok, Lucasseu, Schreinemacher, Clercx, De
Beaufoit (Wijk b. D.), Michiels en De Geer, welke
drie laatsten de presentielijst hadden geteekend, doch
zich om particuliere redeueu verwijderen.
Daarna werd Hoofdstuk onvoorzieue uilgaven der
star.tsbegrooting zonder stemming aangenomen.
Do kamer is vervolgens uiteengegaan.
Staten-Generaal Eerste Kamer. Zitting
van Maandagavond 21 December 1891.
Ingekomen bericht van het overlijden des hoeren
Donker. Na vernieuwing der afderlingen. werd de
vergaderiug tot hedei> verdaagd (Ombiliën-kolenveld.)
Men herinnert zich nog de gruwelen van het
eiland Lombok, welke een paar jaren geleden werden
medegedeeld, en waarvan de Arabier Abdöellah, die
op dat eiland heer en meester speelde, de oorzaak
was. Hij is onlangs in ongenade gevallen eu gekrist,
nadat men eerst voor zijn oogen zijn broeder, vrouw
on kinderen had omgebracht.
De directe reden voor die barbaarsche strafoefening,
die thans op last zgns hoerschers aan den schavuit
voltrokken werd, is dat hij zich aan uieuw verraad
had schuldig gemaakt, in samenspanning met de
oproerlingen, die den troou zijns meesters, bijna
geheel door zijn toedoen, bedreigen en dal hij dom
genoeg was om een eigenbandigen brief aan een der
aanvoerders van de muitelingen te schrijven en te
zeuden, die onderschept werd en zoo onder do oogen
van zijn weldoener werd gebracht. In dien brief beval
hij den opstandeliugen aan, om vooral in hun verzet
en de bewegingen tegen den voWt te blijven vol
harden, hün bedriegelijk voorspiegelende, dat hot oor
logschip van 't Gouvernement daar lag om hen bij te
staan tegen den Radja, zoo er kans was dat zij
het onderspit zoudeu delven. Met dezen brief in
handen van den.,forst, was zijn vonnis spoedig ge
veld en volirokken.
De vorst bleek zelfs na de verschrikkelijke execu
tie nog zóó vertoornd op al wat met Abdöellah
slechts in betrekking stond, dat hij eenige dagen
later, den 1 lu November, ook diens djoero toelis, Bin
Amat genaamd, heizelfde vreeselijko lot deed ondergaan.
nieuwe bevestiging van zijn achterdochtWie den
eersten moord op zijn geweten had, zou ook voor
den tweeden uiet terugdeinzen, wanneer hij daardoor
de ontdekking kon voorkomen.
Dus voorwaarts Zekerheid moest hij hebben
Maar de vluchteling Jiad nu een grootero voor-
sprorg gewonnen, en het bosch werd steeds dichtor.
Van tijd tot tijd bleef de jager staan om te luis-
tereu; hij hoorde niet meer, en ook zijn scherpe
blik ontdekte niets.
Waarom was hij ook blijven staan? Hij had zich
op zijn tegenstauder moeten werpen. Dat kwam er
vau, als men zonder geweer in liet bosch gingHad
hij dit meegenomen, dan had hij den vluchteling
een koicel kunnen nazenden.
Maar een verdere vervolging was nu nutteloos
de vervolgde kon reeds lang een andere richting
hebben ingeslagendit moest zelfs zoo zijn, want
elk spoor was verloren.
Hohenhausen lag zijwaarts; wanneer de graaf wer
kelijk de vervolgde geweest was, dan moest hij een
grooten kring boschrijveu, ora het slot te bereikeu.
Wellicht gelukte het den jager, er vóór hem te ko
men; hij kon hem clan daar opwachten.
Mogelijk was het; Hackert wilde ten minste do
poging doonin het gunstigste geval ontving hij
daardoor de zekerheid, dat de graaf met liet geweer
buiten geweest was.
Schielijk besloten, sloeg hij den weg eau' het
slot iu en baande zich een pad door het struikgo.
Kort te voren had Abdöellah nog getracht om
het aan de op het eiland komende Europeanen to
doen voorkomen, alsof Diet hg de aanstoker was
van de op 's Radjah's last gepleegde gruwelen, doch
deze laatste uit eigen aard een onraensohelgke wreed
aard was. Zoo zou hg nog onlangs ougeveer 300
menschen op een nabijgelegen, kaal en onbewoond
eiland hebben doen zetten, waar zy natuurlijk allen
moesten omkomen van honger en ellende, wat
dan ook geschied moet zijn, wanneer men althans
eenig geloof schenken mag aan den bedrieger Ab
döellah.
Deze Arabier vervulde te Ampenan tevens de be
trekking van agent, eerst der N. I. Stoom vaart-
maatschappy, later (l«r Koninklijke Paketvaart-My.
Toen de agent te Boeleleng, de heer D'Angst, ver
nam wat er te Arapènau met den Arabier was voor
gevallen, spoedde hij zich oumiddelijk derwaarts, ten
einde de zaken der maatschappij in het reine te
brengen. Bij aankomst vond hij daar de woning,
waarin ook het kantoor, van wege den vorst ver
zegeld op zijn verzoek deed deze het huis openen
en hom toestaan, om kas en boeken over te nemen.
Alles werd in volmaakte orde gevonden, on nadat
hij het huis verlaten had, werd het op last van den
vorst opnieuw vergezeld, maar ter dispositie gesteld
van den naderhand te benoemen agout. Die benoe
ming heeft thaus plaats gehad de Arabier Said Al»
Habsie aanvaardde de function van den overleden»
reeds.
Vermelding verdient nog, dat tengevolge van den
gewijzigden toestand reeds eenige Arabieren het eiland
hebben verluten.
Het kon. besluit van 15 Juli 1891 tot uitvoering
van art. 4 der arbeidswet van 5 Mei 1889 (waarin
bepaald wordt, dat bij algeineenen maatregel van in
wendig bestuur door den kouinsr, hetzij voor-of onvoor
waardelijk verboden kan worden, een persoon boneden
zestien jaren en in fabriekon en werkplaatsen eeu vrouw
bepaalde soorten van arbeid te doen verrichten, op grond
van de gevaren voor de gezondheid of het leven,
welke die soorten v«n arbeid, hetzij in hot algemeen,
hetzij bij niet inachtneming van zekere voorwaarden,
door de wyze waarop zij verricht worden of door
verwerkt wordende stoffen voor etn persoon beneden
de zestien jaren of voor een vrouw opleveren) wordt
door dr. S. Sr. C. in hot I), v. Z.-II. gocritiseerd
wegens de wijde strekking, die het bezit. //Het heeft
toch in eens een diepen greep gedaan in het gansche
régime van do werkplaats technisch en hygiënisch
zal dit besluit van lieverlede eeu gansche revolutie
in het fabrieksleven moeten te weeg brengen. Niet
alleen zal de veiligheid der werklieden, in fabrieken
en werkplaatsen, waar vrouwen en kinderen arbeiden,
door de beschutting van machines en macbinedeelen
er door verzekerd worden, maar ook do wijze van
behandeling dier machines eu van de grondstoffen,
alsmede do inrichting en het onderhoud der werk
ruimten ziju aan bepaalde voorwaardeu onderworpen
die bij een goede handhaving den verbouw en do
uitbreiding van vele werkplaatsen noodzakelijk zullen
maken. In abstracte vinden wij het voortreffelijk,
dat de regeering zoo krachtig de haud aan den ploeg
heeft geslageu, maar uit een practisch oogpunt schijnt
het toch nog al een gewaagde greep, om na slechts één
jaar werking dor wet zoo op eens genoegzaam alles
te willen regelen en dat te meer, omdat in quaes-
tieuse gevallen de beslissing aan den respectieven in-
was; om langs den grooten weg terug te keereu,
bleef hein geen tijd meer.
Hij had reeds een flink eiud afgelegd, toen plot
seling een gestalte voor hem opdook, bij wier aan
blik hem een hevige ontsteltenis beving.
Reiroann zoide hij.
Vreest gij, dat bet myu geest is spotte de
koddebeier.
Waar kom je vandaan
Uit het tuchthuis.
Ontvlucht?
Natuurlijk
Maar hoe is dat mogelijk
Alles is mogelijk Vooral wanneer meu goede
vrienden beeft.
Jo zult vervolgd worden.
Maar men hangt niemand, voordat men hem
heeft.
Zooveel moed luid ik niet achter je gezocht.
Wanneer de dorst naar wraak niet dag en nacht
in mij gewoed had, zou ik er niet gedacht hebben
het is niet zoo erg in het tuchthuis, als men wel
dent. Maar het liet mij geen rustik moest naar
buiten, al had het mij mijn leven moeten kosten.
Ik heb den matroos niet vermoord weet je, wie bet
gedaan heeft
Hoe kan ik het weten
De graaf
Heb je bewyzen
{Wordt vervolgd
spectelir eti in liooger instantie aan de vereenigde
inspecteurs is overgelaten.
Het is toch een openbaar geheim, dat het meeren-
deel dezer ambtenaren nog niet genoeg in de gehei
men van ons fabriekswezen is doorgedrougeu, om
hen in zoo moeilijke gevallen als hoogste arbiters te
doen optredon. Wanneer wij zien, hoe voorzichtig
men in dit opzicht, met name in Engeland, de ba
kerraat der fabriek8-inspectie, is opgetreden en hoe
élke reeks van voorschriften geleidelijk is iugevoerd
steunende op de rijpe ervaring van du fabrieksumb-
tenareu, die voor dit ambt waren opgeleid, dan mag
men ziob verbazen over den moed van onze rogeering
om nu reeds aan het ineerendeel novices eou zoo
groote verantwoordelijkheid te schenken. Wij weten
wel, dat voor de invoering van alle bepalingen een
tijdruimte van een viertal jaren is geschonken. Maar
zelfs die tijdruimte achten wij te kortvom met volle
kennis van zaken te oordeolen in zoovöle en velerlei
moeilijke qunesties, die zich ongetwijfeld zullen
voordoen.
Dr. C. gaat een en under van hygiënisch stand
punt na, om tot$4e slotsom t« komen, dat de rogee
ring op eetis te veel heeft willen omvatten en daar
door te groote verantwoordelijkheid heeft gelegd op
dè betrokken ambtenaren. De 8chr. vreest, dat
daardoor tal van conflicten zullen ontstaan of, nog
erger, dat vele van die voorschriften een doode let
ter zullen blijven. Er zal gedurig geschipperd, oog
luikend het bestaande verkeerde toegelaten moeten
worden en zoodoende zal het prestige van de Wet
en van haar bepalingen in gevaur komen. Bovendien
zul het op den duur rnouielijk gaau, de handhaving
van al die voorschriften aan eeu drietul ambtenaren
over te lateu.
De arbeidswet zal, vreest hij, hetzelfde lot onder
gaan als de wet op het geneeskundig staaistoezicht:
zij zal grootunduels een illusie blijven.
#De oud-hoogleeraar W. Koster te Hilversum dringt
iu hot Ueneenkuadig Wrekblad van 19 Dec. jl. nog
maals aan op bet toekennen van tien titel vau doctor
in de geneeskunde aan allen die hier te lande het
eind-arts-examen hebben afgelegd en zijn geslaagd.
Hij wil afschutting vau het literarisoh-mathorantisch
examen voor de toelating tot de studie der genees
kunde. Tevens zullen zij die het eind-exa'inen aan
de Hoogere Burgerschool hebben afgelegd een aan-
vullings-exaraen in Latijn en Grieksch en zij die van
de vijfde klasse van een gymnasium naar de Academie
willen vergaan een aanvullingsexamen voor wis-,
natuur- en scheikunde moeten afleggen. Het resul
taat zal ziju éénheid van stand, wegneming van het
misbruik dat velen thans aan eene Duitsoho acade
mie promoveereu en den doctors-titel voeren, zonder
in Nederlaud daartoe bevoogd te zijn, en verminde
ring van den te grooten toevloed van toekomstige
artsen aan onze hoogescholen.
William Ca vendis hertog van Devnshire, is
eergisterenavond overleden.
Spencer Cavendish, markies van Harington, volgt
zijn vader op in het Hoogerhnis, waardoor in het
Lagerhuis een zetel vrijkomt.
Chamberlain schijnt de aangewezeu opvolger -an
Harrington als leiden der Uiiionisteu in het Lager
huis te zijn.
William Cavendish werd den 27sten April 1808
geboren. Hij was de zevende iiertog van Devons
hire. Zijn oudste zoon Spencer werd geboren in 1833.
De Oostensche min Kalnoky heeft den beer Caprivi
geluk gewenscht mot de aanneming der handelstrnctaten
en met zijn bevordering tol Graaf. Caprivi heeft
daarop zija collega bedankt eu gezegd, dat hetJimn
zooveel genoegen deed ook op dit punt 't met Kal
noky eens te zijn.
Op de cijfers, waarmee de handelstractaten in den
Rijksdag, worden aangenomen, moeten wij nog even
terugkomen, 291 leden waren tegeuwoordig van de
397 derhalve 106 afwezig, een groot cijfer bij
zulke belangrijke ontwerpen. Men zou echter ver
keerd doen in die 106 allen tegenstanders dor han-
delstractateu te zien. Do meerderheid bestoud wel
uit hen, die in het onzekere verkeerden en evenmin
voor als tegen wilden stemmen. Tijd voor eeu be-
lioorlijk onderzoek was den hoeren uiet gelaten, 5
leden namen aan de stemming* geen deel ou de aan
neming geschiedde met 243 tegen 4'8 st. Sommigen
hebben uitgerekend, dat er ougeveer 100 tegen
zouden gestemd hebben, indien al do teden waren
opgekomen. Van de nationaal-liboralen stemden 5
leden tegen van de vrij-conservatieven 3 de rest
tegenstemmers behoorde tot de conservatieven, men
kan zoggen do kern der partij.
De //Munchener Allg. Zeit.", het bekende blad
dat de Berlijnsche Regeeriug indertijd poogde tot
zwijgen te brengen en geen oppositie meer te voe
ren, noemt het een toeken des tijds, dat de Keizer
zoo hoogen lof heeft toegekend aan een meerderheid,
waaraau een aantul namen ontbreken, die anders
juist de steunpilaren zijn der Monarchie, terwijl
daarentegen de partijen, die aangesloten vóór stemden,
bestoudou uit de sociaal-deraocrateu, do radicalen,
het Centrum, de Poleu en do Welfen, partijen,
welker wenschen of voorstellen tot dusver altijd af
gestuit zijn op *een vastberaden neon van den
Bondsraad". Ook vindt het blad het wel wat voor-
burig, dat de Rijkskanselier Caprivi den titel van
z/grauf" nu reeds ontvangen heeft, een ouderscheiding
die Bismarck eerst ontviug nu de jaren 1864 en
1866 on Von Moltke eerst na 1870 toeD hadden
zij groote uitkomsten verworven on met de handels-
tractaien hebben wij vooreerst niets dan een stuk
pupier, een «auwijzing op verwachtingen, welker
vervulling maar ten doele afhangt van menschclijx
willen en worken en voor het overige deel iu elk
geval buiten Duitschlauds invloed ligt."
Fraukrijk poogt zich zoo goed mogelijk voor te
bereiden op den tarievenoorlog die het zolf heeft
uitgelokt door zijn eigen overdreven beschermend
turief, waaraan thans de laatste hand wordt gelegd
en waarop door het verbond der Mitldon-Europoesche
Staten een untwoord is gegeven. Het tracht nu do r
tijdblijke maatregelen met andere landen op goeden
voe( te blijv u. Vandaar dat de regeering een ont
werp tot tijdelijke verlenging van bestaaude handels
verdragen heeft voorgesteld^ hetwelk gisteren door
de Kuiper van afgevaardigden is aangenomen.
De bestaande handelsverdragen eindigen, gelijk meu
weet, op 1 Februari 1892. Daar de tijd te kort is
om met de verschillende landen de onderhandelingen
over de toepassing der nieuwe tarieven te doen ufloopen
vroeg de regeering machtiging aan do Kamer om
deze verdragen geheel of gedeeltelijk voor een jaar
te verlengen, behalve wat de bijzondere tarieven be
treft, die daarin voor bepaalde goederen zijn gemaakt.
Voor goederen, waarvoor in een bestaando tractaat
een bijzonder voordeel is toegekend, mag do regeeriug
echter geheel of ton deele het minimumtarief toepas
sen, mits die laudeii iu ruil daarvoor Frankrijk op
den voet der meest begunstigde natie behandelen.
Het doel van dit ontwerp is blijkbaar, mot Engelaud,
Nedorland, Zweden en Noorwegen, Spanje en Portu
gal, die buiten de Duitseh-Oostenrijksch-Italiaunsch-
Belgisch-Zwiteerschu overeenkomsten staan, op gooden
voet te blijven eu zoo mogelijk België en Italië naai
de Fruusche zijde te lokken., -
De regeeriug ontmoette echter tegenstand van die
afgevaurdigdeó, welke zich op streng grondwettig
standpunt plaatsen. Hun woordvoerder Deloncle be.
toogde, dat terwyl dó beide Kamers vau Vertegen-
woortligi g eeu ni uwe tariefwet zoo goed als afge
handeld hadden, het niet aanging de regeering te
machtigen die nieuwe regeling nu röeds tijdelijk
buiten werking te stellen.
De bekende staathuishoudkundige Léou Say zocht
em uitweg, door voor te stellen, de \erdragen voor
slechts 3 of 6 maanden te verlengen, om der regee
ring gelegenheid te geven, in dien tijd hare maat
regelen te nemen.
Doch zoowel de rapporteur der tariefcommissie
Méline als de minister van binuetilaudsche zaken
bestreden deze zienswijze. Door het nieuwe wets
ontwerp, zeiden zij, wordt de regeeriug irf geen op
zicht gebonden, maar enkel gemachtigd om van de
landeu met welke het handelsverdrag op grondslag
van het minimum-tarief dat veelal nog hooger is
dan de de bestaande tractaten behelzen verlengd
wordt, voor Fraukrijk wederkeerig gunstige voor
waarden te bedingen. De afgevaardigde Deloncle
trok daarop zijne motie tot verdaging iu eu het ont
werp der regeering werd door do Kamer aangeno
men.
Het is echter zeer de vraag, of vele landen geneigd
zullen zijn zich met eene regeling in te lateu, waarbij
Frankrijk zich het leeuwen-aandeel tracht te ver
zekeren.
van de Makelaars
De markt was hodèn vast.
Loco Tankfust 8iJanuari-leveriug 8.10
Janunri-levering 7.70. Februari-levering 7.40
Maart-levering 7.80 April- Mei- Juni- enJuli-
leveriug 7.25. Augustus-levermg 7.30. Sep
tember- October- en November-levering 7.35.
December-levering 1891 7.90.
De brieven en audere stukken, welke op den 1
Januari a. s. moeten besteld worden, kunnen reods
van af den 28 December a. s. ter post worden be
zorgd genoemde slukkt u behooren daartoe voorzien
te zijn van eene aanwijzing bestaande in een over
de geheele lengte van het adres getrokken kruis.
Op Nieuwjaarsdag worden geene postpakketten
ter verzending aangenomen.
Gouda, 22 Dec. 1891.
De Directeur van het Postkantoor,
VORSTER.
Zitting van 23 December 1891.
Als reiziger niet voorzien zijn van een behoorlijk
plaatsbewijs.
H. F. S. te Gouda tot f 4.50 of 2 dagen bechtenis.
Straatschenderij gepleegd door een persoon beneden
16 jaren oud met oordeel des onderscheids.
J. G. van S. te Lange Ruigeweide, vrijgesproken.
Jageu op oen anders jachtveld zonder schriftelijk
bewijs van vergunning van den eigenaar of recht
hebbende.
H. S. en \V. S. te Rotterdam, W. N. te Zoetermeer,
vrijgesproken.
Visschen in eens anders vischwater zonder schrifte
lijk bewijs van vergunning van de:i eigenaar of
rechthebbende.
M. M. te Gouda tol 10 of 2 dagen hechtenis.
Onbeheerd laten staan van een wagen op de open-
bare straat.
A. IJ. en C. L. beiden te Gouda tot 1 of 2
dngeu hechtenis.
Spelen inet geld op.de openbare straat.
W. V. te Gouda tot 1 of 1 dag hechtenis.
Als uitdrager in het door hem gehouden register
geen aanteekening houden van de door hem ge
kochte goederen
L. van der H. en D. van R. ie Gouda tot 2 of
2 dagen hechtenis.
Als eigenaar van oen nieuw gebouwd huis dit doen
betrekken binnen 3 maanden na de door den
Burgemeester afgegeven verklaring, dat het binnen
metsel en pleisterwerk was voltooid.
S. L. te Gouda tot 1 of 1 dag hechtenis.
Openbare dronkenschap.
J. S. Gzu. zonder bekende woonplaats. W. F. W.
en H. M. te Gouda, G. H. te Reeuwijk, P. B.
te Gouderak eu C. van W. te Boskoop allen 1
of 2 dagen bechtenis.
Openbare dronkenschap gepleegd bij le herhaling.
B. S. te Gouda tot 3 dagen hechtenis. G. H. B.
te Gouda tot f 10 of 3 dagen hechtenis.
Allen zijn te /ens veroordeeld in de kosten ver
haalbaar bij lijfsdwang van 1 dag.
Bevallen van een flinke Jongen,
D. EMEIS-
VAN SCHIJNDEL.
Leiden21 December 1891
De Familie BLOM betuigt door deze
haren hartelijken dank aan allen, die haar be
langstelling toonden en hulp verleenden in
den nacht van 20 December 1.1.
DOBBELE BUURT B 2.
Wegens VERPLAATSING der zaak naar
van alle ARTIKELEN, alsmede ven de nog
voorhanden zijnde' MODELH.OEDEN
tot zeer lage prijzen.
VAN ALLE
tegen veel verminderde prjjzen.
MARKT A. 58.
beste en goedkoopste in 't gebruik.