Buitenlandsch Overzicht.
op zijn zachts uitgedrukt is zij de vernietiging van
den particulioreu grondeigendom door en ten behoeve
van den alversliudenden Staat. l)e Duitschers zou
den dit eene „Ver9taatlichung" noemen. Maar of
schoon zij de spoorwegen „^erstaatlicht" hebbeu, aan
eene „Yerstaatlichung" van den grond is zelfs in het
land van het Staats-socialisme nog niet gedacht.
Hoe komt men er dan ten otizent aan Hoe komt
de afgevaardigde van Veendam, de heer Poelman,
zoo'n denkbeeld iti de Kamer te opperen en aan te
prijzen Meent de goede man werkelgk, dat daar
in de eerste honderd jareu quaestie van kan zijn
Het schynt van wel, want hij heeft een omslachtig
wetsontwerp tot landnationalisatie uitgewerkt, laten
drukken en aan alle leden der Kamer toegezonden.
Een curieus stuk. De Staat maakt alle noodlijdende
werklieden tot kloine landbouwers, door hun niet
alleen een stukje gronds, maar ook eene woning,
vee en al wat verder voor het landbouwbedrijf noo-
dig is, te verstrekken. Goede hemel, dat zou wat
gevenVerbeeld u een fabriekwerker plotseling
herschapen in een keuter. Naïever kan het niet.
De schryver koestert blijkbaar de beste verwachting
van dit middel tot bereikiug van het doel „vereffening
der maatschappelijke ongelijkheden"; jammer maar
dat dit middel evenmin doel kan treffen als andere
middelen, welke daartoe zijn uitgedacht.
En toch, de heer Poelman heeft zich met zijn
wetsontwerp verdienstelijk gemaakt. Voor ieder'die
dat leest, wurdt het tastbaar, dal landnationalisatie
een onmogelijk iets is, eu dat in geen geval de
werkman daarmede kan geholpen worden.
Zulke buitensporige plannen schijnen mogelijk zoo
lang men in algeraeenhedeu blijft, maar komt men
tot de redactie der wet, blyken zij onuitvoerbaar.
Slotsom Landnationalisatie is onmogelijk te be
reiken, en al werd het bereikt, toch machteloos om
het lot van den werkman te ve.beteren.
Op 1 Januari 1892 waren er in de Ned. herv.
kerk 375 vacatures.
Gedurende 'tjaar 1891 werden er 161 plaatsen
vacant en 158 vervuld, zoodat het aantal vacaturen
met 3 vermeerderd werd.
Toch zal deze toestand binnen kort veranderen,
want als men een lijst opmaakt van de gemeenteu,
van welke men weet dat ze spoedig vacaut zullen
worden en van de gemeenten, die binnen kort zullen
worden vervuld, krijgt men eene andere verhouding
Sinds 1 Jan. 1891 werden, of worden in Gelderland
vacant 24 plaatsen eu wordt n of worden vervuld
28 pl., terwijl 't getal vacaturen thans 33 bedraagt.
In Zuid-Holland zijn deze cijfers 31, 38 en 55. In
N.-Holland 27, 33 en 39. In Utrecht iO, 12 en
14. Iu Zeeland 11, 17 en 4 In Friesland 26,
36 on 68. In Overijssel 11, 10 en 16. Iu Gronin
gen 20, 14 en 42. In N.-Brabaut 8, 5 en 20. In
Drente 7, 7 eu 15, terwijl in Limburg 3 gemeenten
vacaui werden of zullen worden, eu 't aantal vacatu-
turen thans 5 bedraagt. Spoedig zal dus het getal
vacatures 350 bodragen, waarbij buiten rekening zijn
gelaten de gemeenten, die dezer dagen vacant wer
den door 't overlijden van den predikant
De Heraut meldt, dat de christelijk gereformeerden
(afgescheiden) kerken hare instemming met de regle
mentswijzigingen hebben betuigd. Kort daarop is
het officiëele stuk, waarin van de regleraents-wijzigipg
kennis werd gegeven, aan H. M. de Kooiugin-re-
en stapt naar binnen met eene heftigheid, waarom
trent Eyre zich niet kan vergissen.
„Er is iets gebeurd," zegt hij. „Wat is er voor
gevallen, Dulcie
„Ohij heeft zich zoo onhebbelijk aangesteld,"
antwoordt zij met fonkelende oogen. Hij heeft zulke
vreeselijke dingon gezegd."
„Stoor je er maar niet aan, lieveling. Kom wat
naast me zitten en laten wij zien hoe wij uit onze
moeilijkheden zullen geraken."
„Maar ik moe' me aan hem storen!" roept zij
verontwaardigd uit! „O! ik kan je niet vertellen,
wat hij al gezegd heeft."
„Dat vind ik eigenlijk heel prettig," antwoordt
bij sussend.
„Maar ik moet het je vertellen. Ik herinner me
elk woord. Ze schijnen iu mijn hersens gebrand te
zijn. O! hij was zoo ruw! Verbeeld je, hij zei,
dat ik zijn leven vernietigd had!"
„Ik geloof veele r dat hij bezig i« het uwe te
vernietigen."
„'t Mijne.?" Zij staart hem een oogenblik aan alsof
zij hem niet goed begrijpt en zegt dan„U begrijpt
me niet. Hoe zou hij mijn leven kunnen vernieti
gen? Maar dat doet er ook niet toe dat is
dwaasheid. Doch hoor nu de andere vreeselijke
dingen, die hij gezegd heeft. Hij begon met me te
vertellen..."
„Dulcie!" hij wenkt haar om op te honden. „Hij
zal het toch, goed beschouwd, niet noodig viuden,
0 -
gentes afgezonden. En de regeering heeft, blijkens
eene mededeoliug in de Bazuinbericht vau de ont
vangst van dit stuk gezouden, zonder eeuige reserve.
Deze zaakin uauw verband staaade met de ver-
eeniging met de doleorenden, heeft dus thans haar
volledig beslag gekregen.
Wij „hebben vroeger metN verscheiden dagbladen
medegedeeld dat pastoor Kueipp ter gelegenheid van
't Kerstfeest uit alle deelen der wereld zóóveel ge-
scheuken had gekregen, dat er eeu geheel fortuin
in bestoud.
De Neue Augsburger Zeitung bevat dieuaungaaude
do volgende verklaring:
„In de laatste dagen kon men in de meeste dag-
1 bladen lezen dat mij oudergeteekende uit verschilieude
landen, en zelfs uit de hoogere standen, zeer veel
kostbare geschenken ter gelegenheid van Kerstdag
eu Nieuwjaar waren toegezonden, zoodat ik daardoor
zeer ryk, zelfs millionuair geworden was.
„Het is voor mij geheel onbegrijpelijk, dut er
iemand is, die zoo iets kau schrijven, duar er toch
geeu woord van aan is. Kukel twee Kerstgeschenken
heb ik ontvangen, en deze zelfs had ik niet verwacht
dat ligt niet in mijn karakter. Ik heb wat ik noodig
heb, eu daarmee ben ik ten volle tevreden. Inge
volge dit leugenachtig bericht outviug ik dagelijks
veel brieven om hulp en onderstand.
„Toch kau ik bij deze gelegeuheid niet nalaten,
over het Kerstgeschenk te spreken, dat zich iu den
nieuw geopenden kindertuin bevindt. Sedert omtrent
3 a 4 weken zijn er ongeveer veertig kinderen bij
mij gekomen, vun welke twee geherl blind, twee half
blind, oeuige met lamme voeten, zoodat zij staan
noch gaan kunnen, andere weer gaan met krukken
in één woord, allen ztju ouguueesltjk verklaard en
vonden nergens hulp.
„Daarbij dient nog gevoegd dat de meesteu zeer
arm zijn en ik ze bijgevolg zelf grootendeeis moet
onderhoudeu, en zulke arme, hulpelooze kinderen
zijn er zeer veel.
„Deze arme schepseltjes houd ik voor geschenken
van God, die ook onsterfelijke zielen hebben en er
geen schuld aau hebben, dat zij zoo arm en onge
lukkig zijn. Ook zii zoeken hulp eu kunnen die ook
vinden, door werken van barmhartigheid. Voor deze
schepsels zou ik zeer goed geschenken kunnen ge
bruiken; dan zou ik gaarne hot mijne daartoe bij
dragen eu al het mogelijke doeu, opdat ook zij
gezond worden, wat by hot grootste getal dier kin
dereu te verwachten is.
„Tot zulke vrijwillige bijdragen voor die arme
ongel uk kigen, welke men kan helpen, noodig ik de
goede menschen niet alleen uit, maar ik bid er hen
zelfs om. Doch ik huAaal het, niet om myneutwil,
alleen voor die arme kinderen. Ik verzoek, dat men
de bijdragen aan mij persoonlijk zeude, eu voor elke
gift zeg ik eeu hartelijk„Vergelde de lieve God
hel u duizend maal
„8ebastian Kneipp,
pastoor vun Wörishofeti, Beieren."
De llaagsche Ct maakt, naar aanleiding van de
voordracht, die ds. J. B T. Hugeuboliz, van Axel,
in de laatste dagen in verschillende plaatsen gehou
den heeft over de vivisectie, de opmerking, dat deze
predikant het werkliedenverbond „Patrimonium"
schijnt te willon doen optreden in de wetenschappe
lijke quaestie der vivisectie (het doen vau proeven
dat ik alles hoor? Wij behoeven die bijzonderheden
niet op te halen, vindt je wel? 't ls genoeg voor
mij om te weteu, dat hg enfin dat hij beest
achtig tegen je geweest is."
„Beestachtig! zóó is hij niet geweest," meent zy.
„Beestachtig is een gemeen woord. Hij is afschuw-
lijk geweest. Dat ontken ik niet, maar beestachtig
is hij nooit geweest."
„Je bent een edelmoedige vijand", zegt hij glim
lachend. Hare edelmoedigheid treft bem inderdaad
als iets bijzonders, als iets bekoorlijks, dat niet on
der woorden is te brengen. De omstandigheden
maakten het voor haar zoo gemakkelijk om van dezen
lastigen, in elk geval zoo ongewensebteu minnaar,
kwaad te spreken. En toch kan zij liet met hare
oprechtheid niet overeenbrengen, om ook maar de
geringste deugd, die by mocht bezitten, te loochenen.
„Welnu, dan zullen we over bem zwijgen als je wilt;
waartOM ook over zoo'n fielt als hij te sprekeu."
„Welke een afschuwelijke woorden gebruik je
zij. „Ook als is Sir Ralph nu onhebbelgk tegen
mij geweest, dan zie ik nog niet in dat gy, eeu
vreemdeling, hem leelijke namen moogt geven."
„Je hebt gelijk. Maar nu, na al wat je verteld
hebt, nu voelt ge u toch zeker niet meer verplicht
met dat onaangename meusch to trouwen
„Natuurlijk niet," zegt zij en drukt de lippen
stijf op elkander. „Als er iots is waaromtrent ik
vast besloten ben, dan is het dat ik nooit met sir
Ralph zal trouwen."
met levende dieren), hetzg als autoriteit of als ad
viseur.
Hij riep daartoe nl. op eene vergadering der
afd. Amsterdam, in naam van godsdienst eu humaniteit.
„Vooropgesteld wat door letterlijk alle ernstige
mannen van de wetenschap volkomon wordt toege
stemd, nl. dat men geen dier noodeloos pijnigen
moet en de vivisectie moet beperken tot het nood-
znkelijko, om te weten te komen, hoe men menschen
genezen^ kan, schijnt ons dus dit vraagstuk, voor
zoover 't dan nog een vraagstuk is, geen ouderwerp
voor een volksbeweging, maar een gewetenszaak van
do wetenschap.
Als Óen Pasteur, Koch, Donders of ander geleerde
verkleurt, do nuttigheid der vivisectie in sommige
govallon in te zien, dan beteekent dit meer, dan dat
duizend of honderdduizend wenklieden of predikanten
verklaren, iu naam van godsdienst en humaniteit
het tegendeel te gelooven.
Trouweus, do hoofdzaak der voordracht lag, naar
't schijnt, ook elders, duar men nl. aan 't slot
van het debat de wenscholijkheid toejuichte van een
medische faculteit aan de Vrije Gerotormoerde Uni
versiteit."
De vrouw van Prins Louis Bouaparto, die te Londen
een aanklacht wegens oplichterij en dubbel huwelijk
tegen deu Prins indiende, heeft voor de rechtbank
eenige „pikante" bijzonderheden omtrent hanr leven
en hare betrekking tot den achterneef van deu groo-
ton Napoleon medegedeeld.
Zij verklaarde tweemalen gehuwd en tweemalen van
haren man gescheiden te zijn wegens echlbreuk. In
het laatste geval was de prins haar minnaar eu na
hare scheiding trouwde hij haar, op het eiland Mau.
Later verliet hij haar oiu een nndere vrouw te trou
wen. De prins had haar medegedoeld, dat Dr. Cog-
hill, die vroeger haar minnaar was geweest, tegen
hem een aanklachtindiendo wegens oplichterij en ook een
eisch tot ongeldig-verklaring vau zijn huwelijk, naar
hij geloofde, werkelijk niet inden vorin was geweest.
De prins zou nu zelf, voor den vorm zeide hij, een
eisch tot echtscheiding indienen en zich na do schei
ding weer met haar vereunigen. Iu die verwachting
gaf zij hem hare juweelen, om zijne (niet bestaande)
schuld aan Dr. Coghill af te uoeu en zoo eeu ge
rechtelijke vervolging te voorkomen.
Dc behandeling van de zaak is verdaagd.
Het Kopenhaagsche blad Berlingsche Tidende maakt
het rapport van hot Ministerie van Marine openbaar
over d®n uitslag van het otficeel onderzoek, betreffende
deu zelfmoord van den cadet Simonsen. Daarin
wordt geklaagd over de toestanden, welke aau de
marine-academie bestaan en waarüoor hel mogelijk
is, dat de oudere cadetteu de jongere dikwijls mis-
bnndeleu door slagon iu b t aangezicht of met een
eindje touw, zonder dat do directeur of de officieren
der school dat konden beletten voorts dat in do school
onder voorzitterschap van den directeur, feesten wor
den gevierd als dat van 17 Oct. (den dag van Simon-
sen's dood), waarbij de cadetteu zes verschillende
wijnsoorten eu dan nog likeuren bij de koffie dron
ken, enz.
«Toen de directeur-commandant Carstensen vernam,
dat zulk eeu schrijven aan de school gezonden werd,
vroeg hij zijn ontslag, dat hem onmiddellijk werd
verleend.
„Dat is goed ook," zegt hij. „Meen je het?"
„Kan je niet zien dat ik bet meen?" en zij draait
haar gezichtje, dat buitengewoon bleek is, naar
hem toe.
„Neen," antwoordt hij eu ziet haar teleurgesteld
aan. „Ik kan alleen maar zien, dat je bedroefd bent."
„Natuurlijk ben ik bedroefd, dat ik zoo pas oen
•tandje heb gekregen. Vader heeft me nooit een
standje gomaakt, zoools hij
„Kan je hem dan niet vergeten zegt hij vleiend.
JrNeen. 't Is heel moeilyk iemand te vergeten
dien meu haat. Maar of ik hem vergeet of niet,
mijn plan staat vastik zal nooit met hem trouwen."
„Trouw dan met mij zegt Eyre overmoedig.
„Met jou?" Het zou onmogelijk ziju om de ver
bazing te beschrijven, die uit die woorden sprak.
"Ja, waarom niet? Je weet hoe lief ik je heb.
Vertrouw je aan mij toe. Laat mij je redden van
die tirannie, die je leven vergalt en vernietigt."
„Tirannieherhaalt »e, alsot dat woord haar
getroffen heeft. „Ja, hij is een tiran, vindt ge niet P"
„Laat hem !oopen. Hij is niet waard, dat iemand
over hem denkt," zegt mr. Eyre met hooghartige
minachting.
„Wie niet?"
„Jij niet."
„Ik niet?"
„Ja, hebt ge me zelf niet verteld, hoe gemeen hij
heeft gehandeld."
[Wordt vervolgd.)
Lucifers van papier. In Frankrijk heeft men, naar
de Papier-Zeitang mededeelt, proeven genomen om
lucifers uit papier to vervaardigen. Deze inoefen
den middelweg vormen tusschen de Zweedsche en
zoogenaamde waslucifers en bestaan uit vast iu el
kander gewikkelde papierrolletjes, die gedrenkt
worden in een mengsel van 4 deelen colophonium,
1 deel stearine eu 2 deelen zinkwit. Wil m n ge
kleurde lucifers vervaardigen, zoo neme men, in
plaats van zinkwit, aniline. De kosten van het ver
vaardigen en de verkoopprijs ziju lager dan voor
waslucifers.
Eenige tijd geleden spraken wij vuu den prij®-
roraan van den l'ngelschen schrijver Goodman:„Tho
only witness, what did she ree?" De roinau werd
toon zonder het laatste hoofdstuk verkochthet raden
is nu uit en de prijs is toegewezen.
Kr is nu een nieuwe editie van den roman ver
krijgbaar, met de ontkuooping er bij slecht9 één
persoon, oen dame, Mrs. Pon9onby, du vrouw van den
purtioulieron secretaris der koningin, heeft het raadsel
volkomen op gelost zij heeft dan ook den prijs, 30
pond, ontvangen.
Een der sterkste mannen was de Pruisische gene
raal Von Favrat, die in 't laatst der vorige eeuw
gouverneur van Glatz was. Zijne tijdgenoot^ heb
ben vele bewijzen van zijne merkwaardige kracht
verhaald.
In den zevenjarigen oorlog door een Oosteurijksch
huzarenofficier in 't nauw gebracht, gaf Favrat hem
met zijn pallas zulk een geweldigen houw op het
hoofd, dat hij het tot op de schouders spleet. Dat
hij een paard met. ruiter eu al omhoog hief is meer
malen vun hom getuigd.
Eeu kanon iu het tuighuis te Dantzig, dattotdus-
verie niemand had kunnen optillen dan August de
Sterke, tilde Favrat verscheidene malen met de
grootste gemakkelijkheid op, wat in de jaarboeken
vau het tuighuis vermeld staat. Een drieponder
droog hij op den schouder als een soldaat zyu geweer.
Hoefijzers en thalers tusschen zijue vingers om te
buigen was voor hem kinderspel. Even gemakkelijk
droeg hij op elke hand een forsch gebouwd man en
wiegde twee of drie menschen op zijne kuit, terwijl
hij het been tot op de hoogte van de knie achter
waars boog. Dikwijls rolde hij twee groote tinnen
schotels op alsof het vellen papier waren.
Nog in 1796, toen hij reeds een zestiger was, gaf
hij het volgende bewijs van ziju lichaamskracht.. In
Februari van dat jaar, op reis van Wnrschau naar
Breslnu om een onderhoud met <len Silezischen Mi
nister, Graaf Hoym, te hebben moest hij .op do grens
van Siletië door eene moerassige streek, waar zijne
reiskoets tot aan den disselboom in de modder bb*ef
•teken. Drie officieren en zy-n secretaris, stapten uit
orr het rijtuig op te heffen. Maar nog zij, noch de
kiféchts, noch de postiljons, noch de paarden konden
het verwrikken of verwegen. Tom beval Fravat de
paarden tot voorttrekken gereed te houden, zoodra
men bespeurde, dat er bewegiug in het rytuig kwam.
Nu leunde hij er tegen aan en hief het van lievor-
ledo uit het moeras op.
Men zegt, dat de generaal nog op zijn sterfbed,
onder het klagen van het afnemen van zijne krachten
een vriend, die voor zijn bed zat, mrt zijn stoel om- 1
hoo5 «Me. (Zondagsblad
boeren, die, het burengerucht hoorende, voor het huis
van Laraers waren bijeengekomen.
Het bestuur der. wereldtentoonstelling te Chicago
heeft besloten vergunning te geven tot het verkoopên
van wijn en „dranken" (liquors) in do restaurants op
het tentoonstellingsterrein, met uitsluiting echter van
„dranklokalen en tap-gelegenheden» (drinking ban
and saloons). Hieruit wordt afgeleid dat de tot dus
ver hangende vraag, of de tentoonstelling op Zonda
gen geopend zal zijn, in toestemmenden zin be-
slist is.
De aanvragen voor plaatsruimte en de kennisge
vingen vau deelneming voor de verschillende landen
houden nog niet op. Het gouvernement van Chili
heeft zijn voornemen te kennen gegeven om de door
Balmaceda voorgestelde plannen uit te voeren en
tevens dions aanvrage om honderd vierkante meters
ruimte hernieuwd. Het bestunr der kolonie Nieuw-
Zuid-Wales heeft 600,000 beschikbaar gesteld, en
dat van Victoria heeft zich bereid verklaard drie
vierde der kosten van inrichting zijner afdeelin»
voor zijne rekening te nemen.
In de afdeeliug Schoone Kuuaten is laatstelijk in
gekomen een aanvraag van den directeur der Fran-
sche afdeeling, Antonir. Proust, om 82,000 vierkante
voeten wand-ruimte. Voor Engeland en Duitsch-
land is onderscheidenlijk 20,000, voor Belgie is 8000
"oor Denemarken en Nederland elk 3000 en voor
Japan 2000 vierkante voeten aangevraagd. De grond-
oppervlakte van het hoofdgebouw en°de bijgebou
wen voor de Kunsten bedraagt 250,000 vierkante
voeten de geheele wand-oppervlakte is eene (Eng.)
mijl hing, en^ de directeur-generaal, de heer Davis,
gelooft dat hij in staat is, zonder ruimto te kort té
komen, alle aanvragen in te willigen.
j Wil men belasting heffen van gouden en zilveren
,z'j 200 maar dan worde die belasting
niet geheven dan van hetgeen op dien naam degelijk!
gehalte 60 d"8 ni" ?"n menSsels va»
„„w' !le0ht '9 0,11 ?ewaarhorgd te worden, zij
ook to slecht om object van belastingheffing te zijn
neder Ia 7 T" 'e 8eKrond« K"ef van de
nederlandschen industrieelen ook een eind gemaakt
Dan kotnou er op buitenlandsch werk geen stempels
meer, die middelen zijn tot bedrog en misleidffig
Zou de belasting op de gouden en zilveren werken
ü!sloeg? g"a" °PbrüD^" a]s men dien weg eens
Do deskundigen zeggen, en zeker niet zonder grond
de binnenlandsche fabrikanten maken geen wérk be
neden het gehalte dat gewaarborgd wordt, eu als
men geen buitenlandsch werk van laag gehalte meer
stempelt, dan zal dat hier evenmin komen als het
nu reeds in Rusland en Oostenrijk komt
Het verlies voor de schatkist Iaat zich dus niet
als onoverkomelijk aanzien.
Ware het arders, en kon de schatkist geen verlies
van eenige beteekonis lijden, welnu dan zou de Dol
fijn met zijn opgeheven staart moeten komen te staan
op alle buitenlandsch werk beneden zeker gehalte
Dan zou lnj waarschuwen zoowel tegen slechte meng
sels uit het binnenland als tegen ongewaarborgd wer\
uit het buitenland.
En ook (jan zou de rijksstempol met de V of den
kddi'ng n'Bt la"ger <"itl<lel '0t bö'lrog 0f rais"
Te Eist, in Gelderland, hebben een drietal „linuen-
verkoopers» een leelijke pijp gerookt, waarvan hun
de bittere nasmaak nog lang zal bijblijven, vooral
2oo het hier gegeven goede voorbeeld navolging vindt.
Na in den omtrok eenige slachtoffers te hebben ge
maakt, kwr.ineu zij ook den landbouwer Th. hamers,
te Eist, hun voordeeligo aanbieding doen. Toen op'
de gebruikelijke wijze 24 linnen zakken, 10 el mol-
luiel en 12 handdoeken voor een prikje waren verkocht
maar niet terstond werden geleverd, natuurlijk, kwam
de „hoer" met de traditioneolo rol linnen voor den
dag. Ook daarvoor werd een niet hooge prijs be
dongen, en om den boer (les te beter te vangen, zou
hem het linnen alleen worden verkocht op voorwaarde
dat de koopman den volgenden dag 70 el (van de 85)
"gen den betaalden prijs terug kon bekomen. Daar
voor werd Lamers 5 tot pand gegeven. Het gladde
hoertje slak de 5 gulden op, bekeok het linnen, had
geen „zinnigheid" iu het koopen en weigerde de tot
pand gestelde 5 gulden terug te geven, tenzij na
levering van het gekochte. Toen het drietal een
dreigende houding aannam, greep de boer de blaaspijp
van den haard, en wijl de heeren nog geen trek
regen, om heen to gaan, riep Lamers zijn zwager,
erwijl zij'q vrouw inmiddels een geiaden geweer van
en zolder was gaan halen. Tegenover zoo krachtige
//overredingsmiddelen» waren de heeren niet bestand,
e? t Z.[J hozen derhalve liet hazenpad. Een hunner
tie in zijn haast met het pak linnen hals over kop
'e deur uit, tot niet gering vermaak van eenige
Het adres van de Utrechtsche Handelssociëteit,
ondersteund door eenige aanzienlijke firma's iu het
vak van goud- en zilverwerken, aan den minister
van financiën over do in de wet op den waarborg
bestaande gebreken, wordt met instemming besproken
ill het weokblad Nederland, De bestaande toestand
wordt door den Sohr. aldus gekenschetst
De wet op den waarborg had de bedoeling, het
binnenlandscb fabrikaat te besehermen, do binnen
landsche industrie te bevoordeelenmaar dezelfde
wet, omdat zij tevens belasiingwet is, verandert die
bescherming eu bevoordeeiing in het tegenoverge
stelde: bescherming van buitenlandsch fabrikaat, be-
nadeeiing van de binnenlandsche' industrie.
Eoo is de toestand, maar fraai, is hij niet.
Nog minder fraai wordt hij (door eene eigenaar
dige soort van belasting-ontduiking. Als iemand
uit het buitenland werk van goed gehalte laat ko
men, clan is hij er op gesteld er een stempel op 'te
krijgen, die van dat goed gehalte bewijs levert.
Daarom laat hij het goed kinnen smokkelondat
kost hem wel evenveel als dei 5 pet. invoerrecht,
maur t is er hem ook niet om te doen, die to be
sparen.
Van alle kanten dus niet anders dan nadeel en
teleurstelling.
Wat nu te doen om aan zooveel dwaasheden een
einde te maken
I Sproeit men van afschaffing van het stempelen
der buitenlandsohe werken de minister van finan-
oiën is met zijn antwoord gereed dan komt er van
de belasting niets meer terecht, want elk ongestem
peld stuk, dat de ambtenaren in een winkel vinden,
heet dan buitenlandsch fubrikaat.
Zal me» dan sprekeu van afschaffing van geheel
den waarborg of van geheel de belasting?
Dat zou radicaal zijn maar als men met zoo iets
voor den dag komt, is het alsof men de stem van
wijlen Klaa9 de Jong nog hoort mompelen „daar
komt toch niets van."
De belanghebbenden en met hen de Utrechtsche
Handels-sociëteit, vrageu niets radicaals, en evenmin
protectie, andere dan bescherming tegen onze eigene
wet. Zij voelen zich krachtig genoeg om aan elke
concurrentie het hoofd te bieden, als de Nederland-
sche wet hen maar niet dwarsboomt, hen niet bij
den vreemdeling achterstelt.
Zij vragen daarom, dat het buitenlandsch werk
alleen voor stempeling in aanmerking kome als het
gehalte bevonden wordt niet lager te zgn dan 583
duiz. voor goud eu 833 duiz. voor zilver, zoodat van
eiken stempel verstoken blijft buitenlandsch werk
van lager gehalte dan het binnenlandsche, dat ge-
wanrbord wordt.
Het antwoord van den minister is te voorzien
het zal wel op het zoo even bedoelde neerkomen
maar dan is mijne belasting grootendeeis weg, want...
(zie boven).
Dat antwoord wijst al ligt het niet in de be
doeling, het te doen op do fout.
De belastingwot gelieft belasting te heffen van
werk van zoo laag gehalte, dat de wet op den waar
borg er zich niet mede wil inlaten.
Bij de verkiezing; te Rossendale in Engeland is ,1e
Gladstoneiaari Maden gekozen met ruim 1200 stem
men meerderheid (6000 tegen 4800.)
Deze verkiezingsstrijd was van groot belang, daar
J "BP °m dt'n Zfi'el die door het hoofd der libe
raal-unionisten bezet was, vo'ór lord Hartington door
den dood van den hertog van Devonshire pair werd.
Daarmede is de reeks van overwinningen, die de
liberalen iu het afgeloopen jaar op de regeerings-
partij behaalden, zeer versterkt en worden hunne
vooruitzichten voor de aigemeene verkiezingen in
den herfst van dit jaar aanmerkelijk gunstiger.
Intusschen zouden de liberalen ook van andere
zijde versterking krijgen. Naar de Indépendance
Beige uit Londen verneemt, worden ernsiigé po„in-.
gen aangewend om ,1e heide deelen der Ieréche
Pa"\.r ar te verz°eneu, en zal men waar
schijnlijk een modus vivendi vinden, die de beide
groepen in staat zou stellen, bij de algemeeno ver
kiezingen gezamenlijk voor Home-Rule op te komen.
Een volkomen verzoening tusschen nationalisten en
Parnellisten is natuurlijk niet te wachten. De eigen
liefde der leiders van beide kanten is zeer gekwetst
en bij ,1e verkiezingen van Kilkenny, Cork en elders
is duidelijk gebleken, dat hunne aanhangers even
min van verzoening willen weten. Niet onmogelijk
echter is, dat zij voor een wijl de onderlinge roete
zullen vergeten als er tegen do regeerinspartij ge
stemd moet worden eu dan zullen de Gladstonianen
van die verzoening het meeste voordeel trekken
Ouder de republikeinen heeft het manifes, der vnf
kardinalen in Frankrijk een slechten indruk smaakt
De radicalen steken er den draak mede en lachen
in hun vuistje wijl zij, die een bondgenootschap lus-
schen de katholieke kerk en de republiek als een
anomalie en een ongeluk voor de laatste beschou
wen koren op hun molen krijgen. De gematigden
die droomen van de verzoening en bevredigir.» zite
ten met deze manifestatie der prelaten, die veel on
een oorlogsverklaring aan de republiek gelijkt ver-
f Int I1 J
een
legen. Om dezen indruk te rórkl«ren°iïVbe"t roi-
doende eenige zinsneden uit het manifest mede te
doelen.
In het eerste gedeelte geven de kardinalen een
lange opsomming van de grieven der katholieken tegen
de regeermg der republiek, over wier vervolgingen
de kerk zioh zoo bitter heeft te beklagen. De grie-
»en zijn de volgende het practisch atheïsme is de
wet geworden van alles, wat uit naam van den staat
geschiedtde fiscale maatregelen genomen tegen de
geestelijkheid; machtiging aan den priester tot het
sluiten van een huwelijk; ,1e uitzetting der geeste
lijke congregaties en de fiscale maatregelen tegen o6-
autonseerde vereenigingen de uitsluiting der gees
telijkheid uit de school; de vervolgingen tegen de
vrije school; wering van het godsdienstonderwijs uit
het leerplan; de dienstplicht der seminaristen de
echtscheidingde systematische uitsluiting van den
priester uit de hospitalen en instellingen van wel
dadigheid en nog tal vai andere wetten en maat
regelen, waarover de bisschoppen recht meenen te
hebben zich te beklagen.
Wat is nu de plicht der katholiekenwat moet
in het vervolg hun gedragslijn zijn Zij moeten zioh
piaa-sen op constitutioneel gebied; tegen den steals-
vorm, dien Frankrijk zichzelf be»ft gegeven, voeren
