5t
I
1
1892.
N° 4748.
BINNENLAND.
J
Dinsdag 2 Februari.
etc.
k van
wezig.
il.
nrlem.
ER,
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
1.
il
De inzending van advertentiön kan geschieden tot Mn uur des namiddags van den dag der uitgave.
izen.
FEUILLETON.
11
y
I
UI
Aixonderlgke Nommera VIJF CENTEN.
Con-
Februari
W Jr.
86.
{Uit het Enffelech.)
Anketell nooit weer
na»
1
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjka
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post f 1.70.
i van
kin-
ange-
urend
remde
13
19
27
n
u
u
n
n
u
gevoel van angst,
van haar meester
Zij hoort het wel,
Bovendien worden alle Advertenties gratie
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
'twelk des Maandags verschijnt.
ADVERTENTIÈN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
I
9S.
)MA-
rjjven
itrak-
veren
mder,
ir- en
roof
baar,
j voe-
18.4
e 28.7
18.4
GOUDA, 1 Februari 1892.
Te ’s Gravenhage wordt verzekerd, dat de oud-minis-
ter van waterstaat, de heer J. P. Havelaar, thans
afgevaardigde voor het district Gouda, dezer dagen
zal worden benoemd tot hoofdingenieur bij de Staats
spoorwegen. Hierdoor zou in ons district weder
eene vacature voor de Tweede Kamer ontstaan.
{Amet.}
Als eon bewijs dat het zieken- en weduwenfonds
»Providentia« ook-niet gespaard is gebleven van de
influenza, meldt ons de Secretaris-Boekhouder dier
rereeniging, dat in de laatste 3 weken niet minder
dan 852.80 aan ziekengeld is uitgekeerd, terwyl
slechts 4. sterfgeval onder de leden is voorgekomen.
Op 18 April 1778 werd U Erfurt iemand tot
«ter bevorderd, nw verdedigfog van een proefschrift
z/Over de krankheden, welke door te lang
Het onderzoek van het water der Waterleiding
had gedurende Januari het volgende resultaat:
6 Jan. 22 Mg. permanganas kalicus per 1000 cc.
u
II
gen. Zij beeft. Voor het eerst merkt zij nu, dat
ze het koud heeft, zoo door en door koud ’t Ia
zeker de vochtige avondlucht, die haar zoo doet
huiveren.
Zij moet
sombere lichten
Zaterdag 6
z/Ons Genoegen” een concert
goronki, en een Bussisch orkest, in nationaal cos*
tuum, dat de aandacht verdient onzer stadgenooten.
Blijkens vroeger in de bladen verschenen berichten
heeft men hier te doen met een werkelijke prinses,
die een zeer avontuurlijke levensloop had, welke
en dat is van meer belang de viool met talent
bespeelt en o. a. ook in Amsterdam avond aan avond
veel byval genoot. Reeds op jeugdigen leeftijd ont
ving zij onderwijs van Wieniawsky, die in haar een
uitstekenden aanleg ontdekte en het meisje een schoone
toekomst voorspelde. Tijdens de Parijsche tentoon
stelling was zij daar chef d'urchestre en overal hadden
haar concerten succes. Er is dus alle reden om te
veronderstellen dat de zaal //Kunstmin” van #Ons
Genoegen” Zaterdag zoer goed bezet zal zijn.
en onze 1 b
gevolgtrekking, dat zij dat om rijèentwHle
op hem verliefd was. Hij deelde zyn geluk
zijner vrienden, klerk bij een deurwaarder,
docter bev<
getiteld
preeken ontstaan."
Deze curieusê dissertatie bestaat uit twee deelen.
Het eerste handelt over de krankheden, welke den
prediker, het tweede over die, welke der gemeente
kunnen overkomen.
Der laatste kan, onder meer, het lange prediken
daardoor schadelijk worden, //dat het de locht ver
derft.* (Amst. Predikbeurtenblad^)
Een jaar geleden trok een knap 25jarig jongman,
koperslager van beroep, uit de provincie naar Pary’,
waar hij zeer spoedig werk vond. Tegenover zijn
werkplaats stond een huis, dat door eene rijke koop
mansfamilie bewoond werd. Aan de vensters vertoonde
Het zou dwaasheid zijn geweest om ook maar een
opgenblik aan te nemen, dai. die ontmoeting toeval
lig was. En nu hij ziet, dat Eyre het kleine taschje
van Dulcinea aanpakt, weet hij de waarheid zoo goed
of heel de wereld ze hem in *t oor had geroepen.
Verpletterd od met een hevige smart in zijn bin
nenste, blijft hij het meisje volgen met zijn blikken,
haar, aan wie elke gedachte, elk verlangen van zyn
leven was gcwyd, dat zij nu bezig is te verwoesten.
//Zenuwachtig?” zegt Dulcinea verstrooid, terwijl
zij Eyre aanstaart of ze hem «niet begrijpt. Zij ge
en tracht voelt, dat hij haar niet begrijpt. Zenuwachtig 1 Is
En juist i dat het woord voor die vreeselijke pijn, die door
landbouwer voorbij op haar hart snijdt O, welke krankzinnigheid heeft
een eindje verder, staat haar hier gebracht 1
i 7.n tvni*<lt. Iv>vnnt
daar hij
st. heeft in
plaats van Prinses Dol-
goudsche courant.
Heden morgen ie een begin van brand ontstaan
bij den verver V. op de Korte Tiendeweg, door het
springen van een spirituslamp. Het personeel bluschte
het spoedig, eenige schade werd toegebracht aan de
toonbank en verf.
Aan het postkantoor Gouda en de daaronder
ressorteerende hulpkantoren werd gedurende de mahnd
Januari 1892 in de Bijkspostspaarbank ingelegd
6290.40 en .terugbetaald f 2463.11. Het laatste
door dat kantoor uitgegeven boekje draagt het
nummer 2979.
zich menigmaal de dochter, en onze koperslager
maakte de gevolgtrekking, dat zij dat om zijnentwille
deed en op hem verliefd was. Hij deelde zyn geluk
aan een zijner vrienden, klerk bij een deurwaarder,
mede, en verzocht dezen hem bij zijn liefderoman
te ondersteunen. Deze belofte werd hem bereidwil
lig gegeven en weldra was de klerk ook in de ge
legenheid zijn vriend te berichten, dat hij een middel
ontdekt had, om briefwisseling met de geliefde van
zijn hart aan te knoopen. Hij gaf hem een adres
op, waaraan hij schrijven moest en de koperslager
zond dan ook terstond zijn eersten brief af en ont
ving ook weldra een uiterst bevredigend antwoord.
Het jonge meisje verzekerde hem van hare weder
liefde en sprak de hoop uit, dat ook hare ouders
zich niet tegen het geiuk van hun eenig kind zouden
verzetten. Voorloopig moest men echter allen per
soonlijken omgang vermijden en de geliefde mocht
haar ook, wanneer zij aan venster zou verschijnen,
geen teeken maken, om geen achterdocht op te wek
ken. Deze briefwisseling duurde eenigen tijd zoo
voort, en gelijktijdig bond de vriendschapsband den
koperslager en den klerk, aan wie de eerste zijn ge
luk meende te danken te hebben, steeds vaster aari-
eon. Hij bewees hem zijne dankbaarheid, door me
nigmaal de vertering voor hem te betalen, hem naar
den schouwburg mee te nemen en hem ook een mooi
nieuw pak te laten maken. Daar komt, echter plot
seling van de bruid een treurig bericht: van het
gedroomde huwelijksgeluk, schreef zij, kou niets ko
men, omdat zij zoo even vernomen had, dat hij, haar
minnaar, een christen was. Zij zelf was jodin,
hechtte aan haar geloof en zou ook reeds daarom
nooit een christen trouwen, omdat haar zeer streng-
geloovige ouders daarin niet zouden toestemmen.
Deze hindernis schrikte echter den van liefde
gloeiendea koperslager niet af, en kort besloten
reisde hij naar zijne geboorteplaats, waar zyne ouders
op zijn dringend verzoek toestemden, dat hij tot het
naar huis terug. Zij wil het. Zelfs de
van het station beginnen haar be
nauwd te maken. Iedereen, meent zy, kijkt haar
aan, natuurlijk, en verbaast zich en praat over haar.
Maar zij ziet dien éénen niet, die werkelijk naar
haar kijkt met een onuitsprekelijken angst.
Zij zucht diep, zooals iemand het doet, die ein
delijk een besluit heeft genomen. Zij beurt het
hoofd op. Eyre spreekt nog altijd tot haar.
«We zullen niet lang meer behoeven te wachten,”
«egt Eyre; //de trein komt daar aan. Kom!”
wIk kan niet!” Zij zwijgt en kijkt haar metgezel
aan met een onuitsprekelijke droefheid in haar blik.
Het is alsof zij geen woord kan uiten. „Ik wil niet
verder gaan,” snikt zij eindelijk.
z/Wat bedoel je,” vraagt Eyre, alsof hij de waar
heid niet begrijpen kan, die zoo duidelijk uit haar
bleek gelaat en schitterende oogen spreekt. En ter-
i wijl hij wacht op antwoord trilt het schelle fluiten
I van den naderenden trein door de scherpe koude lucht.
//Vergeef het me,” zegt het meisje bevend over al
i-j—. „Ik* jk dacht, dat ik ‘t kon doen,
ik kan niet. Ik ben zoo bang ik
z/Ik zei al, dat je zenuwen van streek waren,”
En ik weet wel, ’t is ook een heelo oa-
maar heusch lieveliifg ’t is het beste
10)
Het station is van zoo weinig beteekenis, dat het
om dezen tijd bijna altijd geheel verlaten is. lu de
verte loopt een norsche boer heen en weer
door hard te stappen warm te worden. En
waar Dulcinea staat, gaat een
weg naar huis; en daar
Ralph Anketell.
Hij had in de buurt geluncht en daar hij een
pakje van dezen treiu wachtte, besloot hij te blijven,
om het mee naar huis <e nemen. Hij had Eyre zien
aankomen en er zich over verbaasd, dat hij zoo tijdig
was, want de trein zou, nog wel eon kwartier weg
blijven. Een aangename gedachte was het evenwel,
dat hij werkelijk weg zou gaan, een gedachte (|je
gerechtvaardigd werd door de bagage, die ofï het
perron lag. Anketell was zoover mogelijk in de
duisternis teruggeweken, ten einde niet' gezien te
worden, want hij verlangde volstrekt geen onderhoud
met den man, dien hij verdacht zije medeminnaar
te zijn. Doch daarna had hij ook Dulcinea gezien
«n hoe Eyre zich haastte haar te begroeten.
vreemde gedachte, dat zij
Nu klaart de verwarring in den chaos van haar
denkbeelden een v "f tt.— «inyi
tegen haar vriéndelijk zonder twijfel en kalmee- i maar
rend maar *t schijnt niets te helpen, al wat hij zegt, j
Ralph 1 Wat zal. hij er van denken. Als hij hoort, zegt hij. n
dat zij w >g is, weggeloopen wat zal hij er van zeg- derneming
de sociëteit
plaats van Prinses
rkest, in nationaal
Zij. wordt bevangen door een
dat zich hoe langer hoe meer
maakt. Eyre spreekt tegen haar,
maar geen woord, dat hij spreekt, is haar duidelijk.
Naar huis te gaan, naar huis te gaandie eene ge
dachte en deze alleen bonst als een hamer in haar
brein. En daar doorheen speelt een andere, een
zeer vreemde gedachte, dat zij Anketell neeit weer
zal zien, als zij weggaat!
weinig op. Eyre spreekt nog altijd haar leden.
i
