BINNENLAND. r Maandag 8 Februari. 1892. Nieuws- en falen r a°47S3. Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. losgen.” tari 1892, op- ,n ZUYLEN ap vau den terdam.Dir. otterdam. FEUILLETON. 'ERVERIJ a De inzending van advertentiên kan geschieden tot eên uur des namiddags van den dag der uitgave. II(j deze Courant behoort een uyvoegsel. Vasseherij len Korting Dr. P. Fo- imrath Dr. iheer-direo- Parijs, rue r. Busbach, ien; Dr. C. glène et de Az. KORLAAR, spel in 3 be. EN PARTIJ bedrijf Ge- an. Aanvang ogenaamde o, migraine iheid, slape- ziekeu die door ningen, on- teid der go ing van ge- door de 1 kende zeebaden, geen troelen voor end angstig likkeringen voorhoofd, van handen nge meisjes Is aan jonge torkomeu, wordt mvrage koste- Alzoaderlgke Nommer« VIJF CENTEN. «oor igd tot «erbrei- tte Kruii,» tan vuilnisblikken met 50 pCt. zou verminderen, {Uit het Eng elseh.) een 0 De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prjjs per drie maanden ia 1.25, franco per post 1.70. >ofdsteeg 1. ■ug F. 160. miann'sche ge- GOUDA, 6 Februari 1892. By kon. besluit van 5 Febr. ia mr. J. T. C. Vi- ruly benoemd tot burgemeester der gemeenten Haastrecht en Vliet. Door de politie alhier wordt eene strafvervolging ingestold tegen do slaapstedhoudster vrouw van Triet, daar zij betrapt is op het feit dat r.ij ten haren huize gelegenheid gaf tot het plegen van ontucht. ’t Koste wat het wil, ik wil het zoggen, ’t Is goede straf voor my. Als hij weet, dat ik er h—- peinzend Heden morgen ten 6 Stoomboot «de Volharding", d te water geraakt, doch onmiddi te, trootseeren en tijd komt do huid, eene phy- woreld verbreid weldaad blijkt u door den ge- nding opgedaan ag, worden enuwgestel rkregen, en zy er ook maar diep ongelukkig GOUDSCHE COURANT. By besluit van den Burgemeester zijn de agen ten van politie 2e en 3e kl. C. Nugteren en ,H. Heikens respectievelijk bevorderd tot agenten le en Sa kl. ,nder b!üven en id heid bewerkt gen afgeleverd ADVERTENTIÊN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10Centen. GROOTE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. de aandeelhouders hierover een besluit worden nomen. t groote publiek fs in wanhopige delingen uit de getuigschriften isor aan de iktiseerend tsrath. Dr. Git Bodegrave schrijft men aan de TV. R. Ct.t De geruchten, als zou de stoomtram van Gouda naar hier vervangen worden door een paardentram, zijn volstrekt niet van grond ontbloot. Naar ons uit goede bron verzekerd is, zal nog in deze maand door Bovendien worden alle Advertentiên gratis opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD ’t welk des Maandags verschjjnt. treken g A No. 73. Heden was hier algemeen het gerucht verspreid dat op de Spoorwogburg te Culenborg heden morgen een groot ongeluk was voorgevallen, doch na infor matie kunnen wij mededeelen, dat dit gerucht ge lukkig op geen goede gronden rust. goede jongen ben je toch,” in tranen uit. „Maar ’tw ze snikkend. „Hij haat me, als hij van avond komt, tagpad bij K. een be- (elukkig spoedig door en verven van gstukkenook ordgnen, Tafel- tronen geperst, t, Tulles, Kan- 15) Maar Andy stoort zich niet aan haar laatste ge- tegde en vraagt: «Zeg eens Dulcie, hoe ben je met Ralph thuis gekomen Hat kunt ge je wel voorstellen hoe ellendig,” Mijn v orstellingsvermogen is niet erg sterk,” «egt Andy bescheiden, en ditmaal spreekt hij eens do volle waarheid. ffHoe bedoel je dat: ellendig?” ffWel, ik heb hom nu twaalf maanden gekend en in al dien tijd is hij nooit nooit zoo zóó on hebbelijk tegen me geweest.” //Onhebbelijk,” zegt Andy boos Hij is toch niet gO neen 1” en ziy schudt haar aardig kopje met ■de lange, in den vuurglans schitterende lokken. „Niet onhebbelijk in dien zin. Hij was zeer beleefd ■awchuwelyk beleefd; hij zei geen woord en glim lachte irf ’t geheel niet en....” //Voor den drommel, hoe kon je zien of hij al dan niet glimlachte? ’t was zoo donker als de nacht!” «Eerst ja I Maar later niet Toen kon ik best zien. En bovendien, uit zijn stem bleek duidelijk kan dat geheim niet langer dra- En het is niet eerlijk ook, Andy, begrijp dat Als bij wist dat ik dat ik gedacht had o,” zucht ze „ik kan het zoo moeilijk zeggen. Maar je begrijpt me wel, niet waar „Ja, ik begrijp het.” de hoefslagboeken, 3e de historische feiten. Wat het eerste punt betreft, de wet van 1810 had uitdrukke lijk erkend twee soorten van onderhoudsplicht: le die, art. 2 welke gepraesteerd moest worden door de eigenaars der landen, gelegen langs den djjk, en bij deze wet geconverteerd in eene geldelijke bijdrage, en 2e die, art. 18 welke door som mige gemeenten „als zoodanig” moest vervuld wor den en wel in natura. In casu nu was volgens eiseber Gouda verplicht tot eene dergelijke exceptio- neule praestatie in natura en was het alzoo onverschil lig of die gemeente al of geen landen had, die gelijk het gewone geval was met dijklast besmet waren. Ter uitvoering toch van genoemde wet had Schieland ■eene uitnoodiging gericht aan den maire van Gouda om de hoefslagen te willen opgeven, die ten laste dier gemeente kwamen, en had daarop ten antwoord gekregen dat geen onderhoudsplicht door Gouda verstrekt behoefde te worden als eigenares vau daarmee besmette landerijen, maar dat de ge meente daarentegen wel verplicht was //als zoodanig” het onderhoud in natura Uf praesteeren voor een zeker aantal hoefslagen. De wet van 1810 was, zoo al niet elders, dan toch in Schieland uitgevoerd, en hoewel later weer ingetrokken, was hare uitvoering gehandhaafd. Wat het tweede punt aanging, ,in de hoefslagboe ken van Schieland stond Gouda steeds als dykplich- tige vermeld, en nu mocht het waar zijn, dat het reglement van Schieland van 1851 in dien abnor- mabm onderhoudsplicht, gelijk in casu beweerd, niet vóórzag en dan ook met het oog daarop aan de hoefslagboeken geeu bewijskracht was toeaekend, dit bracht niet mee dat daarom alle bewijskracht aan die boeken kon worden ontzegd waar zij wel dege lijk van dat onderhoud der gemeente Gouda „als zoodanig” melding maakten. En de historische feiten herhaaldelijk had Gouda dadelijk geen genoegen namen en U weigeren. 1 rIk wist het al lang. En,” vervolgt ze „waarom zou hij ook niet?” „Waarom zou hij niet?” vraagt Aody heftig. „Wel, kijk eens hier, je bent het aardigste meisje, dat ik ooit gezien hebLoop naar den duivel,” vervolgt hij alsof hij een denkbeeldig wezen in den anderen hoek van het vertrek aansprak. „Denk je, dat ik er niet over kan oordeelen Ik zeg je, Dul cie, dat hij moeite zal hebben om eene vrouw te krijgen als jij.” „O Andywat een en plotseling barst zij toch heusch waar,” zegt dat doe hij heuschen zal ik hem alles vertellen en hem vrij laten.” „Vrij „Om het engagement te verbreken. Jij kunt dat zoo niet inzien als ik, Andy. Ik weet zeker, dal hij blij zal zijn als hij voor goed van mij af is.” „Wil je hem alles vertellen vraagt Mc. Dermot en staart haar verbaasd aan. „Ja zeker. Ik gen. wel. over waarmede zij zoo ten slotte besloten het aanbod Dientengevolge werken zij ntt gezamenlijk en voor eigen rekening, daartoe finautieell geholpen door een stadgenoot, terwijl een ander hun werk aan den man brengt. Na informatie is gebleken daihet arbeidsloon een vuilnisblik van l1/® op 1 cl. per stuk was ver- laagd- J Gisterenavond is door de wakers aan de Stearine Kaarsenfabriek uit het water gebaald J. B., die in beschonken toestand daarin was geraakt. Gisterenavond is op het Jat gin van brand onstaan, wat g( de buren is gebluscht. genoeg, dat hij niet lachte.” „Ik denk, dat jij ni t erg in een stemming waart om te lachen.” „O! dat spreekt van zelf. Maar natuurlijk, je zult mij wel in ’tongelijk stellen.” „Dat doet er niet toe! Maar je woudt dan zeg gen, dat hij enfin dat hij zich niet gedragen heeft als dat voor iemand, die verloofd is, past //Ja, dat hee t hij niet,” en met nadruk vervolgt ze: „Hij was bepaald kort aangebonden. Hy hij commandeerde my, dat ik mijn handen onder ’tdek moest «toppen 1” „En deed je het?” z/Nu ja. Ik”.... zy schaamt zich geducht „Hij was zóó ruw, dat ik dacht, dat het *t beste zou zijn.” „Ik begrijp er niets van,” zegt Andy do wenk- brouwen fronsend. Dulcieen hij wendt zich op eenigszins tragische wijze tot haar„weet je hel wel zeker? Was hij er niet ik bedoel, heeft hij jou en.... dien anderen kerel niet gezien „Neen,” antwoordt ze, als verwierp ze dat denk beeld verre. „O neen,” en ze laat droevig het hoofd hangen. „De quaestie is eenvoudig, dat hij me haat. Andy.” „Wat?’’ „Hij haat me,” herbaalt ze, hoe langer hoe be slister. „Dat is alles.” „En genoeg ook. Ik geloof het alleen maar niet.” „En toch is het waar,” herneemt ze wanhopig. uur is de schipper van do doordien hij misstapte delyk er uitgehaald. Voor de rechtbank te Rotterdam werd gisteren gepleit in de zaak tusschen het hoogheemraadschap Schieland, als eischeres, bij monde van mr. Thor- becke, en de gemeente Gouda, als gedaagde, voor wie mr. Vlielander Hein optrad. Het gojd eene actie tot vergoeding der door Schieland gedane uit gaven voor’ de verzwaring van een gedeelte dyk, waartoe Gouda hare verplichting ontkend had, en die alstoen, ingevolge de wet van 1Ó41 42), ten koste der weigerachtige gemeente door het wa terschap eigenmachtig was bewerkstelligd. dezeL Het personeel der blikslagery van den heer v. d. onderhoud B. werd medegedeeld dat hun loon voor het maken Het bewys De vraag die partijen verdeeld hield was alzoo Is de gemeente Gouda verplicht tot mede- 1 van dien dijk en zoo ja, in hoeverre? w j van het beweerde recht rustte op eischer en werd afgeleid uit drie gegevens: le de wet, 2e

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1892 | | pagina 1