Buitenlandse!) Overzicht.
voor bell, een jaar gevangenisstraf vordert, daar deio
door zgne handeling niet weinig stoornis beeft ge
bracht in de rechtsorde, het eenige middel om aan
eene procedure een eind te maken en waarop hg in
deze schromelijk inbreuk heeft gemaakt.
Beklaagdes verdediger, mr. Jcs. van Raalte, gaf
toe dat beklaagde eene zeer verkeerde, afkenrings-
waardige houding had aangenomen door het afleggen
van een eed die minst genomen zeer dubieus is.
Beklaagde meende, hoe verkeerd ook, gerechtigd te
zgn tot het (afleggen daarvan, omdat O. nog verplich
tingen tegenover hem had. Deze ontkent dit wel,
doch dit zgn 2 beweringen die tegenover elkaar
staau. Niet nu eerst komt bekl. met deze bewering
voor den dag, neen, reeds vroeger bad hij daarover
met notaris Mahlstede gesproken, zooals deze dan
ook verklaarde. Pleiter was van gevoelen, dat niet
vaststond, dat bekl. den eed had afgelegd, bewust
dat dezo onwaar was, waarom zyne conclusie strekte
tot vrijspraak.
Uitspraak Dinsdag e. k.
Men schrijft uit de Over-Betuwe
Sedert geruimen tijd liepeu er hier geruchten,
dat door deo onlangs ontslagen secretaris van dit
dyksbestuur, Van der Goes, die voortvluchtig is en
in het Politieblad gesigbaleord staat, malversatiën
zouden hebben plaats gehad, onder anderen door het
verkooper. van reeds uitgelote aaudeelen eener door
dat bestuur uitgegeven leening, die door verzuim
niet vernietigd of onbruikbaar zijn gemaakt. Vol
gens sommigen zoude nu het aangevraagde eervol
ontslag van onzen dijkgraaf, eon man var. de groot
ste integriteit, die wellicht met anderen te goed van
vertrouwen was, met die geschiedenis in eenig ver
band kunnen staan.
Men schrijft uit 's Hertogenbosch aan de Amster-
dammer
't Is mg vreugd, om een lied voor den arme te
(zingen,
In dit feestelijk uur aan do liefde gewijd
Men moet dit Willem Deckers hooren zingen
geen ander zingt dit lied zoo als hijzoo innig zoo
diep gevoeld, zoo vol vuur, en Zondagavond, toeu
de krasse rijf en zestiger met dat lied van het
Bossche publiek afscheid nam, sneed het ons nog
dieper dan voorheen door de zie!of was het thans
niet mede de «Zwanenzang" van onzen zanger?
In dienst der weldadigheid het eerst voor het pu
bliek opgetreden, wenschte de heer Deckers, in dienst
derzelfde deugd zijn afscheid te nemen en daarvoor
was door hem de avond gekozen, waarop de Liedor-
tafel, wier sieraad hij zoovele jaren was, ten voordeele
van de gratis uitdeeling van «koffie en brood" eene
soirée gaf
Meer dan 2000 menschen, alle rangen ea standen
vau den Boaeh vertegenwoordigende, vulden Zondag
de groole concertzaal van onze Liedertafel en het
was treffend ön hartverheffend tevens, getuige te
zijn van de ontvangst den gevierden en beminden
stadgenoot door zijne mede-ingezetenen bereid.
Geen einde achten er te komen aan de toejuiching
die als een geweldige storm na eene ademlooze jtilte
onder het publiek uitbarstte, toen, Decker's schoone
znn<£ geëindigd was.
Een prachtige lauwerkrans, door den beer Max
namens het dankbare Bosschepubliek, den zanger
vereerd en de luide door dat publiek uitgesproken
wensch om hem, van wien bet zoo noode scheidt,
nog eenmaal te hooren, legden den heer Deckers
het lied op de lippen:
«Vaart allen wel 1 Vergeet mg niet
Den indruk te j^chryven, door dit lied op alle
aanwezigen teweeggebracht, gaat boven myne krach
ten. Ik zag gryzen en ouden van dagen, die een
traan wegpinkten, terwgl op aller wezen hoogach
ting, liefde en bewondering te lezen viel.
De opbrengst dezer soireé bedroeg netto meer dan
1200.
Bij den Rotterdamschen gemeenteraad is door B.
en W. een voorstel ingediend tot verbetering van
de oostelijke zyde der stad. Zy stellen nl. voor om
een deel van het Boerengat te dempen, en daarop
een weg te maken, ongeveer tegenover de Nieuwe
Plantage, met een straat uitkomende aan den Oost-
zeedijk. Daardoor zal niet alleen gelegenheid gevonden
worden tot afleiding van het verkeer te land naar bet
ooaten, waarvoor de nauwe doorgang ter plaatse van
de voormalige Oostpo>ort onvoldoende is geworden,
maar tevens ook een kade van SCO M. lengte ver
kregen worden, geschikt tot aanlegplaats voor markt
schepen em.
Een terrein van 6750 M8, zou voorts als bouw
grond kunnen verkocht worden.
De kosten van dit plan worden geraamd op
100,000 te dekken uit een geldlerning.
Onze dienstboden. Een j uffrouw in de van Spaan
straat te Rotterdam, leende hare dienstbode op een
daartoe gedaan verzoek 14. Toen de dienstbode het
geld had, zeide zij haren dienst op en deelde haar
juffrouw 'mede, niet bij machte te zyn, het geleende
geld op 'dat oogenblik te kunnen teruggeven.
Zaterdag begaf zich de juffrouw naar de woniug
harer vroegere dionstbode om het geld te eischen,
doch zij werd mishandeld en de hulp der politie
was noodig om haar te ontzetten.
Eenigen tijd geloden werd door een conducteur
der/ Staatsspoorwegen op de lyn YlissingenRoosen
daal in eene coupée eene aanzienlijke waarde aan
juweelen gevonden, en den eigenaar, te Amsterdam
woonachtig, ter hand gesteld. De geldelyke beloo
ning, den vinder hiervoor aangeboden, kon volgens
de bestaande bepalingen niet worden aanvaard, doch
wel in een fonds gestort worden, waarmee de schen
ker echter geen moegen nam.
Alq blijk van waardeering voor de in hét werk
gestaide pogingen by 1 et opsporen van bet verlorene
ontvingen Zondag de stationchef, de beer Gewin, en
de dienstdoende chef, de heer de Back, ieder een
gouden ring me* edelgesteente, en de conducteur, (le
heer Braai, een gouden remontoir-horloge.
(M. a.)
De «wapenschouwing" te Londen door «generaal
Booth" in het Hyde-park over zgne strijdkrachten
gehouden, bracht Zaterdag-middag eene ontzettende
menschenmassa op de been. De generaal zelf troonde
in een rijtuig, terwgl zijn staf, met witte helmen ge-
i tooid, te paard om hem heen geschaard stond. Te
J voet en in wagens, banieren dragende, zingende en
al hunne muziekinstrumenten bespelende, trokken de
Salvationists hem voorbij. Zoo geweldig was het
gedrang, dat de politie de grootste moeite had om
te voorkomen dat de generaal met rytuig en staf en
al meegesleurd werd. Toch liep alles zonder rust
verstoring of ongelukken af. Alleen maakte een der
bereden «officieren" een volslagen duikeliug over den
kop van zgn paaid, doch kwam ongedeerd op zgn
voeten terecht. Van tgd tot tgd stond de heer Booth
in zijn rgtuig op en begroette de tierende menigte
met vorstelyke minzaamheid.
De conducteur van een spoortrein in Engeland
ontdekte Woensdag aan een der stations, dat de
deur van een compartiment eerste kiasse niet dicht
was. Bij onderzoek bleek hem, dat zich niemand
in de coupé bevond, maar dat er eene volledige
dnmeakleeding en een paar mans sokken waren ach
tergelaten.
Naar alle stations vanwaar do trein kwam werd
getelographeerd en al spoedig wist men, dat in de
veriaten ooupé eene 18jarige jonge dame had gezeten,
de dochter van eene deftige familie die naar hare
kostschool te Bristol terugkeert le. Dien avond kwa
men wol hare koffers te Bristol aan, maar zg was
verdwenen. Aan een der stations had iemand echter
een jongen man uit de coupé zien stappen, en het
vermoeden lag dus voor de hand dat de jonge dame
zich had verkleed. Familieleden en politie waren
terstond aan het werk om haar op, te sporen, maar
eerst Donderdagavond werd zg gevonden op weg
naar Liverpool, waar zij aan boord van een schip
van plau was dienst te nemen. Te Gloucester had
zij Woensdag morgon de jongemans kleoding ge
kocht en verteld, dat zij die voor een liefdadig doel
noodig had. Daarna was zg aldaar naar een kapper
gegaan, die bedenking maakte op haar verzoek haar
het haar kort te knippen. Zij wist den man echter
wat wys te maken en hg voldeed aan haar verlan
gen. Des nachts sliep zij in een hotel te Hereford
en den volgenden dag vervolgde zij kalm hare reis,
toen een oudere hroedor haar vond en haar thuis
bracht.
Eenige jaren geleden had zg zich ook eens al»
jongen verkleed en was toen weggeloopen om «naar
zee te gaan."
Te Weenen is Donderdag jl. eene brutale diefstal
gepleegd. Eene kleine winkelier in goud- en zilver
werken is in zijn op drukken stand gelegen winkel
overvallen door een man, die voorgaf een gouden
ketting en een juweelen ring te willen koopen. Schiitz
(zoo heette de winkelier) was geheel alleen en op
het oogenblik dat hg zich omdraaide om behalve
de reeds door hem vertoonde voorwerpen nog eenige
te krygen, werd hem de schedel ingeslagen door
den bezoeker, die zich ijliogs met eenige kettingen
en ringen verwijderde. Schütz werd eec uur later
door zijne vrouw in bewusteloozen toestand gevonden
en is den volgenden dag overleden. Hij heeft echter
nog lang genoeg zijn bewustzijn herkregen om het
signalement van den dief en moordenaar te kunnen
opgevenmaar de justitie zocht hem tot Zondag ta
vergeefs.
Naaf- moh van Zaterdag en Zondag uit Perpignan
meldt heeft aldaar en in den omtrek een hevige
orkaan gewoedwaardoor tal van telegraafpalen
hoornen en schoorsteenen zijn omgeworpen en een
in aanbouw zijnd huis van twee verdiepingen is in
gestort. Bij Fiton, tusschen Perpignan en Narbonne,
hij het laatste stuk iu zijn mond stak.
Welnu, zet dan je bord weg, dat Barnabé
alles in orde vindt, en ga je aankleedenje bent
ook nooit klaar! Ga maar niet naar de slaapkamer;
je kleeren en je overhemd hangen hier in de kast.
Ik zal een knoop in uw das leggen, zei Anie.
Zou ik nog den tijd hebben een pijp te roo-
ken? vroeg Barinc aan zgne vrouw.
Dat mankeerde er nog maar aan.
In den tuin?
Anie voorkwam een driftig antwoord harer moe
der door te zeggen:
Er kan elk oogenblik iemand komen.
Dan ga ik mij kleeden.
Je hadt al lang klaar moeten wezen, voegde
mevrouw Barinc hem toe.
Op dit oogenblik hoorde men het grintpad kraken
onder zware voetstappee en op den drempel van de
hall verscheen Barnabé, met een blauw papier in
de hand.
Een telegrgm voor u, mynheer, sprnk hg.
Maar mevrouw Barinc nam het aan en doed het
open.
Wie laat het afzeggen vroeg Anie.
't Is niet van een der gasten, antwoordde
mevrouw na een oogenblik zwijgen.
Wat dan
Inplant* van haar dochter te antwoorden, wendde
tij zich tot haar echtgenoot.
- Je broer is dood.
Zg reikte hem het telegram over.
Gaston riep bii uit, met' gesmoorde stem.
Met bevende hand nam hg het papier aan.
«Treurig nieuws mede te doelen.
«Gaston heden vier uur plotseling overleden
«begrafenis vastgesteld op overmorgenlaat
«uitnoodigiugen doen in uwv naam.
«Rébénac".
Arme Gaston zuchtte Barinc, terwijl hg zich
op een stoel liet nedervallen.
Zijn vrouw keek hem aan met een mengeling van
verbazing en toorn.
Betreurt ge nu dien broeder nog, sprak zij,
een egoist, met wien ge al achttien jaar in onmin
zijt en van wien ge toch niet erft
Hij is en blyft toch mijn broederachttien jaar
van onmin kunnen veertig jaar van' broederlijke
vriendschap niet uitwisschen.
Een mooie broederlijke vriendschap, die ons
in den steek 'liet op het oogenblik, dat wij er be
hoefte aan hadden. -
Go weet dat Gaston V© vaiukarakter had en
een begaan onrecht nooitó>vergaf. W
Vooral niet het onrecht, djyhij tegeuoyer an
deren pleegdeje broeder heefr heel leelijk tegen
over ons gehandeld, vooral tegeuover Anie, die hem
niets misdaan heeft; hij had haar teu minste tot
zijn erfgename kuifnen maken.
Daar weet je immers niets van.
Dan zou Rébénac het wel geschreven hebben)
|Hy was de notaris van je broer, zgn vriend, ziin
raadsman, en hij is dus op de hoogte van zgn za
ken zwijgt hij, dan is dat omdat hg slechts een
onaangename boodschap zou kunnen doen, omtrent
de aauwezigheid namelijk van een testament, 'waarin
wy onterfd worden.
Hij laat de uitnoodigingen in myn naam doen.
't Zou toch moeilijk gaan, die, uit naapi van
den natuurlijken zoon te laten doen. Al zgn wg
niet de naaste familie, waar het de erfenis betreft,
met het uitnoodigen kan het toch slecht anders, en
men bedient zich van ons voor de'welvoegelykheid.
't Zoü nog al aardig staan, indien do uitnoodigingen
werden gedaan uit naam van mijnheer Valentin Sixte,
kaptein bij de dragonders, natuurlijke zoon van den
overledene, en nog wel een zoon, die niet geëcht
is. Indien gij, met je eeuwige verwachtingen en
illusies, je hebt voorgesteld, dat je van je broer
zoudt erven, alleen omdat hij je broer is, vergis ja
je weer eens voor de zooveelste ynaaltoen ge on
aangenaamheden hebt gehad, heeft hij besloten, ja
niets na te laten, en wees gerust, hij zal daar niet
van zijn afgeweken. Notaris Rébénac heeft zonder
twijfel een testament in handen, waarbij kaptein
Sixte, geheel volgens de regels, tot universeel erf
genaam wordt benoemd.
Waarom zou Rébénac dat niet zeggen?
In de hoop, dat ge by^de begrafenis zo,udt
komen. i*
{Wordt vervolgd.)
is, op de locomotief na, een goederentrein van de
rails geworpen, zoodat het verkeer met Spanje ge
stremd werd. Te Millas zgn twee met voeder be
laden karren en hare paarden van eene brug in de
rivier geworpen (eene hoogte van tien meter.) De
paarden kwamen om. Hunne geleiders, die naast
de karren gingen, ondervonden geen letsel.
Op de reede van Marseille verhinderde de storm
alle verkeer en in een der bassins sloegen vyf ge
laden vrachtschepen om. De golf van Lyon was
ontoegankelijk.
Menigwerfzoo lezen we in de Volksvriendi»
vanwege de Vereeniging tot afsch. van sterken drank
tegen het drankgebruik bij de manschappen van het
Indische leger gewaarschuwd, vooral nadat de opper
bevelhebber en hoofdofficieren van dat leger niet
moer, als vroeger, verklaarde tegenstanders waren
van drank en drankgobruik.
Laatstelijk, onder den Minister Keucheuius, beeft
het Hoofdbestuur diens ernstige medewerking mo
gen ondervinden om het dagelyksche drankgebruik
in de militaire cantines te keer te gaanhelaas,
niet met de voldoening die wij gewenscht hadden.
Wij waren, zoo heette het, verkeerd ingelicht, en
onze welwillende ^erichtgever moest zgne oprecht
heid duur betalen. Thans echtor geeft de Indische
Tolk van 2 Febr. 11. een schets van het soldaten
leven in Atjeh, die ons noopt op hot onderwerp
terug te komen. Misschien zullen er nu andere
maatregelen worden genomen.
«Men hoort wel eens beweren, dat alcohol en
cholera twee geslagen vijanden zgn, en de methode
om cholera-1 ijders dadelijk met champagne en cog
nac vol te gieten, werkt die idee in de hand. In
de quaestie zelve durf ik natuurljjk geen uitspraak
doendoch indien de alcohol cholerawerend is, dan
ongetwijfeld sleohts in die lichamen, welke geen da-
gelijksch, overvloedig gebruik van dien stimulans
noodig hebben. Hoe anders den plotselingeh om
vang der epidemie te begrijpen bij die arme Ëuropee-
scho compagnie van het 3de wier manschappen tot
verzadiging» toe doorweekt waren van de jenever.
Het preservatief heeft hun weinig gebaatIntegen
deel, wg geloovon, dat hun excessen iu den drank
hnn lichamen nog vatbaarder voor de ziekte en
voor andere ziekten gemaakt hebben, dan die der
overigen.
«Het algemeen gevoelep is, dat de Eur. soldaten
gaarne in Atjeh zg», omdét het minder op een gar
nizoen lijkt dan eldersomdat er kans is zich eeus
met den vijand te meten, en de kleinigheden in den
dienst niet zoo domineern». I1t wil datfwel aanne
men, mits meu er nog iets aau toevoegt«en om
dat er, iu Atjeh zoo heerlijk veel jenever gedronken
wordt." Wat? het is geen drinken meer, het is
zuipen. De geheele soldy van ket gros der Eur.
soldaten gaat op aan jenever. Wat zij bij hun soldij
weten te verdienen, zetten zij om in jenever. Wat
zij borgen kunnen, borgeu zij aan jenever. Eu wat
zij als belooning vragen voor een karwei is - je
never. Nooit één, maar altoos twee, drie tot vijf
borrels tegelyk in de cantine. Zuipen, jongens 't
li gewoon oon sport. En de kunst daarbij is, ont
zaglijke plassen van het vocht te verzwelgen dan
nog vrg stabiel en met zoo weinig mogelijk élape9
naar huis te laveeren, en nooit te mankeoren in of
uit te vallen voor den dienst, tengevolge van dron
kenschap.
«En in die sport hebben onze soldaten het ver
gebracht. De statistiek, op last vau den kolonel
opgemaakt, wijst uit, dat bet jenever-verbruik in de
oantine pyramid aal is, doch iu geenerlei verhouding
staat tot de wegens dronkdhschap of misbruik van
sterken drank opgelegde straffen.
«Dit resultaat heaft tot eene conclusie geleid die
m. i. minder juist isnl. dat de officieren te toege
vend zijn voor de dronkaards. Daarom ook is de
bekende dronkenmans algem. order in herinnering
gebracht en haar naleving ten strengste bevolen
«Hoe bet zg, indien het thans den militairen
autoriteiten gelukt om paal eff perk te stellen ,ean
een misbruik, dat de beste krachten onzer soldaten
•loopt, aanleiding geeft tot vechtpartij en insubor
dinatie eu het leger ontsiert, dan mogen de Atjeh-
bewoners blij wezen.
«De wiusten van de cantiie zullen natuurlijk te-
rugloopen, en iD dpn aanvang zal er een geest van
ontevredenheid ontstaan, gevolgd door doffe lusteloos
heid, als de prikkel onthouden wordt; maar «dooi»
zetten" zij de leus/ anders drijven wg nog op een
goeden dag in de jenever weg".
De Haagsché corr. van de Zutph. Ct. schrijft van
het Haagsch krankzinnigengesticht o. a. nog het
volgende
Het .officieele onderzoek wordt ondortussehen voort
gezet. Niet alleen het gemeentebestuur, maar ook
dp Ministers van Binnenlandsche Zaken en van Jus
titie bemoeien zich _met, do zaak. Beter laat dan
nooit kan men zeggen. Het is mij gebleken, dat
niet alleen in het verslag der inspecteurs over 1889,
maar ook in vijf of zes vroegere verslagen voortdu
rend over de inrichting van het gesticht is geklaagd.
Ja zelfs heeft het bij de invoering ran de nieuwe
wet op het krankzinnigenwezen weinig gescheeld of
do vergunning om overeenkomstig de bepalingen tier
nieuwe wet de zaak voort te zetten, was niet ver
leend geworden. Door den Minister waren eenige
voorwaarden gesteld, waaraan eerst voldaan moest
worden, en toen daarna werd nagegaan in hoeverre
nu in redelijke behoeften was voorzien, was er tus
schen de toenmalige autoriteiten groot verschil van
gevoelen over de vraag of men met hetgeen gedaan
was, voorloopig genoegen kon nemen.
Het rapport van d$ inspecteurs zal, naar ik ver
neem, schielijk komen. Ik moet echter eerlijk be
kennen, dat ik er niot zeer nieuwsgierig naar ben.
Dat de inrichting van het gesticht veel te wenschen
overlaat, weten wij reeds. Over de behandeling in
het gesticht kan zeker de justitie beter dan de in
spectie een onderzoek instellen. Als echter het
gemeentebestuur aan de inspecteurs de vraag voor
legt, of het gerust met de zending van patiënten
naar dit gesticht kan voortgaan, dan zouden de in
specteurs met recht kunnen antwoordenwaarom
hebt gij dit niet gevraagd, toen wg jaar op jaar
onze klachten en grieven in het verslag te berde
brachten Diezelfde vraag zou echter niet op haar
plaats zijn tegenover gemeente besturen, die hunne
patiënten in andere gestichten ter verpleging doen
opuemen en ook in twijfel geraken, omdat er in de
verslagen staat, dat in enkele andere inrichtingen
dezelfde gebreken bestaan, die bij het Haagsche ge
sticht aan het licht zijn gekomen, zonder dat wordt
opgegeven welke die gestichten zijn.
De regeering mag dan ook niet rusten, voordat
zij zoo schielijk mogelijk kan verklaren aan alle
ouder direct staatstoezicht staande gestichten kan
weder mpt volkomen gerustheid de zorg voor krank
zinnigen worden toevertrouwd.
Het te ChristiaDia verschijnend blad Norges Sjö-
farts van 8 dezer bevat een schrijven van een
Noorman uit New-Orleans, dat een eigenaardig licht
werpt op de toestanden in het zoozeer geroemde
«Land der Vryheid."
Wij laten het voornaamste van den inhoud hier
volgen
New-Orleans 23 Jan. 25poals men weet, is de
fruithandel tusschen Middeu-,A.raerika en New-Orle
ans nog al groot en voor de.JToordsche scheepvaart
niet zonder belang, doordient groote stoomschepen,
onder Noordsche vlag, er i|i dezen tak van handel
voortdurend gebruikt worde*. De toestand is hier
echter zeer hachelijk, daar xle gezagvoerders dier
stoomschepen zoo min als (Je overige schepelingen
zich aan land durven wagen zonder gevaar te loopen
het slachtoffer te worden van het mes of de kogel
eens sluipmoordenaarsen zelfs bij klaarlichten dag
en in de onmiddelijke nabijheid van het schip daar
voor niet gevrijwaard zijn.
De oorzaak hiervan moet worden gezocht bij een
vereeniging welke men hier «the firemen and sailors
Union" noemt, en die door dergelijke wandaden de
Noorsche atoomschepen uit de vaart tracht te ver
drijven. Naar men verzekert, wordt zij daarbij
ondersteund door 2 of 8 groote Italiaansche firma's
die tot dusverre den invoer van fruit nagenoeg alleen
in handen hadden, en zoowel onder Italiaansche als
Amerilcaansche vlag met eigen schepen hunne waren
van Midden-Amerika naar New-Orleans brachten.
Een Noorsch gezagvoerder word gisteren zelfs
op zgn eigen schip door een tot bovengenoemde
Union behoorende bende van 50 man aangevallen,
om geen andere reden dan dat de bemanning van
zijn schip weigerde, lid te worden van dft' Union,
eu 25 dollar per hoofd entrée-geld te befalen. Op
dezen grond kwamen de'bandieten aan boord, ^rie-
leri^de schepelingen aan en verjoegen deze uit hun
logies, zoodat zg hun heil in hot tuig moesten zoe
ken eli toen de gezagvoerder daarop trachtte de
bende tot rede te brengen, moest hij eveneens uit
lijfsbehoud in zijn kajuit vluchten. Na verloop van
QQgeveer een uur trachtte de kapitein zich naar een
ander stoomschip van dezelfde reederij, dat op slechts
o*. 100 voet afstand van hem lag, te begevendoch
zoodra hij zich aan wal vertoonde, werd hjj weder
aangegrepen en genoodzaakt naar zgn sohip terug
te keeren. Eerst toen verschenen er eenige politie
agenten die de orde hersteldèn en 12 man iu hech
tenis Hamer. welke echter nog denzelfden avond tegen
borgstelling van slechts '250 doll, weder in vrijheid
werden gesteld.
De gezagvoerders van alle zich in de haven be
vindende Noorsche schepen, begaven zich toen te
zamen naar den Nporschen consul en bapeleid door
dezen en den Attorney der Ver. St. naar het stede
lijk bestuur om bescherming voor leven en eigendom
tegen den dwang van de Union te vtrzöeken.
De gezagvoerders werden teer hoffelijk ontvangen
ea alle mogelyke bescherming werd hun toegezegd;
maar bij belofteu schijnt het te blijven, want in den
toestand is geen verandering gekomen. De bedrei.
gingen duren steeds voort en het volk der Noorsche
stoomschepen durft niet aan wal gaan, uit vrees, in
handen der Unionisten tc vallen en door hen te
worden mishandeld.
En dat zulk een ber.de wordt ondersteund door
Italiaansch-Ainerikaansche kooplieden, is zeker een
bedroevend verschijnsel in een land waar men zoozeer
de vrijheid roemt.
Op het Elysée had gisterenochtend e»»n Fransche
ministeraad plaats, wellco door president Carnot werd
geleid. Het onderzoek der begrooting voor 1898 is
ten einde gebracht. Verder werd men het eens over
de met de Kamer te behandelen wetsontwerpten.
De minister van' koophandel, Jules Roche, zal
een krediet aanvragen van fr. 3,250,000 voor de
deelneming van Frankrijk nan de tentoonstelling te
Chicago.
De minister van openbare werken Yves Guyot zal
een wijziging der wet op de locaal-spoorwegen en
tramwegen indienen.
De minister van financiën Rouvier zal een krediet
van fr. 500,000 aanvragen, om te voorzien in de
uitgaven voor meerderen arbeid der douanen en kos
ten van toezicht. Later zal nog een 7erhooging van
een millioeu gevraagd worden, en wel in verband
met de nieuwe handelstarieven.
In de Kamer diende de heer Richard een ontwerp
in tot vaststelling van een minimumloon voor elke
onderneming. Uit de toelichting bleek, dat de in
voering der nieuwe bandelstarieven een groote stij
ging in den prijs vau alle levensmiddelen hebben
veroorzaakt. De toestand van de klasse is daardoor
ernstig geworden. De voor dit voorstel gevraagde
urgentie werd echter met 361 tegen 10* stemmen
geweigerd.
De afgevaardigden Lafargue bood vervolgens een
voorstel aan tot afschaffing der nieuwe handelstarieven.
Zelden, schrijft het Journal des Débats heeft een
wetsontwerp reeds bij de eerste verschijning een ont
haal gebonden, dat vergeleken kan worden bij dat,
hetwelk aan het ontwerp op «het recht van vereeni-
g^Jf" is ten deel gevallen. I)e bladen verklaren
nagenoeg eenpariglijk, dat het onaannemelijk is, dat
het zelfs niet dienen kan als grondslag voor eene
ernstige discussie. Zelfs die republikeinsche bladen
welke men maar zelden eene gedachte der regeering
ziet gispen, hebben ditmaal niet kunnen verhelen,
welk een pijnlijken indruk dat gemeenschappelijke
werk van de ministers van justitie eu van binnen
landsche zaken op hen gemaakt heeft. De regeering
had aanvankelijk kunnen denken, dat zij althans de
kostelijke goedkeuring van de Lanterne zou wegdra
gen, maar ook dien troost moet zij missen. De
iMnterne, die op het eerste oogenblik welwillend
scheen, is na eenig nadenken aan het pruttelen ge
gaan, zoodat het outwerp allerwegen tegenstand vindt
en door niemand goedgekeurd wordt. De regeering
heeft haar verdionde loon.
Als het wére ter bespotting draagt de voordracht
het woord «vrijheid" in haar titel. Onder voor
wendsel van de godsdienstige vereenigingen met de
uiterste gestrengheid te behandelen thans, en later
alle Kerken, indien zij op een gegeven oogenblik .los
gemaakt werden vbd den staat brengt de voordracht
de vereenigingen in het algemeen, ook die een'zui
ver civiel karakter hebben, in een toestand niet alleen
honderdmaal erger dan waariji zij zich thans bevin
den, maar zelfs in vele opzichten beneden den toe
stand, die voor haar ontstaat is uit de strikte toe
passing van art, 291 van het strafwetboek. Het
strafwetboek toch eerbiedigt eene vrybeiddie ran
vereenigingen, samengesteld hoogstens uit twintig per
sonen, terwijl dp vereenigingen, van minder dan 21
personen, naar de nieuwe voordracht, onderworpen
zouden zijn aan alle belemmeringen en dwangmidde
len, die de beide ministers in hun ontwer,» opeen
gehoopt hebben. Voreenigingen van tien, van vyftien
personen voor een letterkundig, wetenschappelijk,
philanthropisch doel jouden voortaan blootgesteld zijn
aan duizenderlei kwellingen, zelfs van de correctio-
neelo politie, indien het kan. Iudien zij een vreem-
deliug als lid toelaten, dan ia de wet daar om haar
te bespieden. Indien zij eene begrooting hebben
boven het bedrag van de gezamer.lgke bydragen,
indiéfei zij rechtstreeks of door tusschenpersoaen schen
kingen ontvangen, zouden fcg binnen het bereik .der
wet vallen. Iu één woord, zij zouden onder veel
erger omstandigheden komen, dan- zij onder de wer
king van het strafwetboek waren. En dit zijn nog
slechts een^ paar punten, van het ontwerp, die het
onaannemelijk maken. Er zgn nog tal van andere. v
Geen «onder dtes dat dit werk van zuivere reactie
algemeen en zoo nadrukkelijk afkeuring viudt.
