K00DE KRUIS.
Bnltenlandsch Overzicht.
Hulpvr.-Comité te Gouda.
«engebraoht, zoodat men aannemen moet, dat het
▼oor diefstal den booswicht aan tijd heeft ontbroken.
De moord maakt groote seusatioomdat er uit
blijkt dat in eene kamor naast den ingaug ran een
groot huis, waar dagelijks veel menschen in- en uit
gaan, op klaarlichten dag en op het drukste punt
van de stad een moord begaan kan worden, zonder
dat er iets van den dador bespeurd wordt. De ge-
heele politie is in de weer, wat te meer noodig is,
nu er in de laatstverloopen maanden reeds vier moor
den begaan zijn, waarvan de daders nog vrij rond-
loopen. Twee maauden geleden is eeu zilversmid
in zijnen winkel doodgeslagen, zonder dat de daders
ontdekt zijn, en in den afgeloopen zomer werden
Emeder en zijne vrouw ouder zeer geheimzinnige
omstandigheden, welke nog niet zijn opgehelderd,
▼ei moord.
Drie leden van de commissie der hulpspaarbank
Rotterdam van het Nederlaudsch Onderwijzersge
nootschap hebben zich, op het bericht, als zou de
notaris Bonnerman te Amsterdam, zich schuldig
gemaakt hebben aan de verduistering van een aan
zienlijk bedrag ten nadeele van het Nederlandsch
Onderwijzersgenootschap, persoonlek bij de directio
der hoofdbank te Amsterdam vervoegd, teneinde vol
ledig te worden ingelicht nopens het vermelde feit,
en te weten, in hoeverre de spaarbank daarbij kon
zijn betrokken.
Uit de verstrekte mededeelinger. vernamen zij, dat
genoemde notaris aan de spaarbank des Genootschaps
niet heeft afgedragen, volgens zijne thans afgelegde
verklaring, een bedrag van 83.500, door hem
gaandeweg als gedeeltelijke aflossingen op de hypo
theken van verschillende hypotheekhouders ontvangen,
en dat hij voor die aflossingen, in plaats van de
wettige door de directie geteekende bewijzen van
aflossing, aan de hypotheekhouders afgegeven heeft
door hem geteekende quitanties, voor de hypotheek
houders waardelooze bewijzen van kwijting.
Uit de verdere mededeelingen aangaande de in
middels door directeuren en commissarissen genomen
maatregelen, die ten slotte de inhechtenisneming van
den notaris ten gevolge hadden, bleek do besliste
overtuiging, zoow,el van directeuren en commissaria
ten, als van de rechtskundige raadsleden, wier ad
viezen en bijstand ingeroepen zijn, dat wel de hy
potheekhouders, doch niet do spaarbank, de schade
dier verduistering^) zullen moeten dragen
Een en ander is ten spoedigste aan de deelhebbers
der^hulpspaarbauk bericht, teneinde elk wantrouwen
in de soliditeit der spaarbank, door het ruchtbaar
worden van bet betreurenswaardige feit allicht op
gewekt, te voorkomen, althans tegen te gaan.
Staten-Generaal Tweede Kamer Zitting
van Dinsdag 15 Maart 1892.
De beraadslaging over de noodwet op de nationale
militie nam een aanvang. Zij was een doorloopende
nagalm van de discussie over de wet-lWgansius.
Blijkbaar kunnen velen het den heer Seijflfardt niet
vergeven, dat hij dit ontwerp heeft helpen vermoor
den. De heeren Schaepman, Seret, Van Houten
hadden bedenkingen tegen het ontwerp de heeren
Schimmelponu:nck van der Oije en Rutgers van Ro
zenburg kwamen op 's ministers vroegere en latere
houding terug. De regeerütg is reeds aan het woord
geweest bij monde van ile ministers SeijfFardt en
Tak, maar de zaak liep natuurlijk nog niet af.
Sixte heeft er rpij nooit óver gesproken, en natuurlijk
heb ik hem nooit uifi mijzei ven naar gevraagd.
Al wat ik u kan verzekeren is, dat Sixte volstrekt
geen verlangen heeft naar rijkdom, en indien hij,
zooals' men meent, eenige hoop heeft gehad, waar
van ik trouwens niets af weet, ben ik overtuigd,
dat dit verlies ,hem niet in het minst zal hebben
aangedaan hij Is boven die dingen verbeken.
Het komt mij voor, zeide Anie, met het doel
om dit gesprek af te breken, dat mijnheer Sixte,
indien bij werkelijk is, zooals gij hem beschrijft,
alle eigenschappen in zich vereenigt, waaruit het
type van een volmaakt soldaat wordt saamgesteld.
Zeker, juffrouw. Dit mag heden het ware type
zijn, morgen is het dat niet meer.
Ik begrijp u niet goed.
Dat komt, omdat ge niet in de militaire we
reld verkeert, en ge volgt dus ook niet de verande
ringen, die daarin plaats grijpen. Eenige jaren ge
leden was onverschilligheid voor het geld bijna een
algemeene regel bij den officier, evenals het huwelijk
een uitzondering wasin dien tijd behoorde de
belangeloosheid voor een groot deel tot het iype
van een volmaakt soldaat, die toen zijn heil en zijn
eerzucht niet in het vorkrjgen van fortuin stelde,
Maar nu het huwelijk zoo veelvuldig is géworden
in het leg- r, is ook in die levensopvatting verande
ring gekomen. Toen de officier bemerkte, dat tiij
door rijke families werd gezocht n aangehaald, beeft
het geld voor hem.een beteekenis gi-kregen, die hei
De discussie zal Donderdag worden voortgezet,
daar de dag van heden voor verder afdeelings-
onderzoek der belastingontwerpon is bestemd. In
middels is de lijst der werkzaamheden aangevuld
met een nieuwe interpellatio van den heer Beelaerts
over den «nieuwen tijd."
Niettegenstaande de vele oppositie zal het aanhan
gige wetsontwerp, hetzij dan meer of minder geamen
deerd, worden aangenomen. In elk geval moet de
vorm worden gewijzigd en in dit opzicht heeft de
minister van binneutandsche zaken zijne medowerking
toegezegd. Ook bestaat er kans, dat hy amendement
de achtjarige dienst op zeven wordt gebracht, omdat
er voor de achtste lichting toch geen kader beschik
baar is.
De onkwetsbaarheid der Fakirs. Het Agramer Tag'
blatt bevat het volgende interossante ingezonden stuk
van den schooldirecteur dr. J. Zoch te Petrinja
(Groatië)
Te Serajewo, waar ik vroeger directeur van het
gymnasium was, organiseerde ik onder het protecto
raat van hertog Wilhelm van Würtemberg een Mei
feest voor de schooljeugd, eu daartoe repeteerde ilf
met heu ook een klein tooneelstukje. Daar kwam
tot mij een leering der eerste klasse B, genaamd
Leon Lewi een zoogennamde «Spanjool circa 16
jaar oud, en zeide my, dat hij ook iets ten beste
wenschte te geven, dat algemeen byval vinden zou.
Toen ik hem vroeg, wat dat was, antwoordde hij,
of hij eeti half uur later by mij in de directeurska
mer mocht komen. Ik stemde toe en na een half
uur verscheen Leon Lewi by my. Hij keok voor
zichtig rond en toen hij zag, dat wij alleon waren
haalde hij een groot aantal spelden en naalden uit
zyn zak, niet ongelijk aan onze grootste soort baker
spelden, alleen hadden eenige dezer aan het eene
eindo een oog als naalden. Nauwelyks had ik de
blanke naalden van racer nabij kunnen bozichtigen,
of Lewi had er al een van gegrepen en door zijne
wang gestoken, zoodat het eene einde uit den mond
te voorschijn kwam. Terstond daarop nam hij een
tweede naald, en stak deze door de tweede wang
nu hechtte hij stevig aan de oogen der naalden twee
kleine klokjes vast, die klonken wanneer hy met het
hooftl schudde. Ik keek verbaasd toe en vroeg hem
alleen, of het hem geen pijn deed, want ik zag dui
delijk, dat de naalden werkolyk door de wangen
gingenLewi antwoordde slechts met eeu glimlach
en schudde ontkennend het hoofd, waarbij de klok
jes opnieuw gehoord werden en ik nog meer verwon
derd was, daar ik mij uit het glimlacher, vau den
knaap overtuigde, ddfc ïle zaak hem werkelijk geen
pijn deed.
Terstond daarop nam Lewi eon. grootero naald en
stak haar boven den strot door de huid. Toen kon
ik niet nalaten te vragen, hoe het kwam dat er goen
blped stroomde? «O", antwoordde mijn toovenaar,
wilt u dat er blood vloeit? Goed." En hij greep
de naald, trok haar heen en weer, en echt, werke
lijk bloed besproeide dadelijk hals en handen. Nu
trok Lewi zijn kiel uit, stroopte de mouwen op en
na eenige oogonblikken had hij beide armen met
naalden volgestoken, die t-vee tot drie centimeter
lang waren, en anderhalf tot een centimeter diep
dwars door de huid en bet vleesoh gingen. Ik paklo
met eigen handen de naalden vast en bewoog ze in
het vlecsch heen en weer,, en overtuigde mij dat don
knaap deze handelwijs inderdaad niet de geringste
niet had voor zijn voorgangers, en tegenwoordig ge-
beurt het niet zelden, dat men, sprekende over een
aardig meisje, van hen ton antwoord krijgt: «Wat
brengt zij mee Het geld heeft, zoodra het de
intrede in de soldatenworuld heeft gedaan, ook be- I
heeften geschapen en dientengevolge eischen, waar- i
aan twintig jaar geleden niet werd gedacht. Sixte,
hoewel jong, behoort niet tot het nieuwe type, dat
het oude steeds meer tracht te verdringen en dat
binnenkort een geheel anderen geest in het leger
zal hebben gebracht, en hoewel hy kapitein is bij
de dragonders, nog 'wel met een buitengewone on
derscheiding wat zeker zijn waarde oog verhoogt,
houdt ik mij overtuigd, dat voor hem, ingeval hij
al mocht trouwen, het geld bijzaak zal zijn.
Een volmaakte held dus? vroeg Anie.
Volmaakt.
Men kan dus aannemen, hernam mevrouw
Barinc, op haar gesprek terugkomendedat net
verlies van de erfenis hem niet al te zoer heelt
gespeten.
Dat mag mee aannemen.
Eu, daar de kampvechters juist het strijdperk be
traden, maakte hy van deze afleiding gebruik om er
niet meer bij te voegen. Do fanfares klonken met
kracht, schoten werden gelost, de menigte barstte
lo9 in trejuich.
Het was nq geen tijd meer voor halfluid gevoerde
gesprekken de baron had het druk met Anie de
namen te noemen vau de kampvechters, die op ta.
pijn veroorzaakte. Danrop nam hy nog eene naald,
welke een handvadsel had, trok mot de eene hand
de tong uit, stak ze daardoor heen en draaide de
naald om, zoodat de tong er als een schroef uitzag
Hierop trok de knaap de Aaald.en uit het vleescb en
vroeg my om eene cigarette toen ik hora er eene
gereikt en hy hnnr aangestoken had, hield hy den
rook binnen, sloot den mond, hield zyn neus dicht
en blies de wangen op. En zie, de rook ontsnapte
door de wangen op de plaatsen, waar vroeger de
naalden instaken, in de lange stroomen. Daarop
logde Lewi de cigarette terzyde en vroeg, of hij op
Metdag deze kunststukjes voor Z. K. Hoogheid mocht
vertoonen. Ik antwoordde natuurlyk bevestigend,
en Leon Lewi, die voor zijne voorstellingen ook een
oigen costuum had, heeft op dien "dag ook werkelijk
na de tooneolvoorstelling voor den hertog van Wür-
tenberg en alle notabelen der stad zijne kunsten ver
toond en groote bowondefir.g gewekt. Vóórdat ik
echter den knaap liet heengaan, verzocht ik hem,
mij toch to verklaren, hoe hy dat deed P En daarop
vertelde Lewi my geer openhartig het volgende:
Mijn vader was «Ekim", d. i. dokter. Tóeu hy
stierf, was ik drie jaar, myu broeder vijftien jaar
oud. Toon mijn vader zag, dat bij niet lang meer
leven zou, en wij dan aan do grootste ellende zou
den worden prijs gegeven, daar hij goen vermogen
had, liet hy mijn broeder «Kalupdzya« lijstenmaker
worden ray echter wilde hy iets vermaken, waar
mede ik, wanneer ik grooter zou zijn den kost zou
kuuuon verdienen. Tot dit doel prikte hij mij ach
ter elkaar met een zilveren naald de wangen, den
hals, de tong en de armeu op vele plaatsen door
on haalde door de gaatjes zijden draden, zooals men
dat by het prikken van gaatjes voor bolletjes in de
ooren pleegt te doon.
De draden werden iederen dag heen en weer ge-
trokken, de wonden gezalfd, totdat zij genazen en
overal een gaatje achterbleef. Was een gaatje soms
weer toegegroeid, dan stak hij het een twoeden of
derden keer door. Voor zijn dood droeg hij mijn
broeder op, van tyd tot tijd naalden door do gaatjes
te stekon, opdat zij niet dichtgroeiden, en ten laatste
moest ik dat zelf doen, totdat ik daarin zulk een
vaardigheid had verkregen, dat |ik zonder veel te
probeeren, met de naalden juist in de gaatjes kwam.
Wanneer Oostenryk ons land niet had bezet, en ik
niet op het gymnasium was gekomen (de knaap was
zeur wakker en scherpz.nnig,) hud rayn broeder m§
reeds aan een eigenaar van de circus te Constante
nopel afgestaan, waar ik na eene korte opleidinj]
een vast bestaan had gehad."
Thans was mij alles duidelijk. Het was geen too-
very, raanr oenvoudig dat, hetgeen wij by onze
vrouwen dagelijks kunnen' waarnemen, wanneer zij
belletjes in de ooren steken. Het bloed stroomea
had ik echter nog vergeten. Daar haaide mijn Leoa
ter verklaring ook van dit «wonder", een klein lang
zakje op een kleine worst gelijkend, te voorschyn i
dit worstje, uit een stukje dunnen darm van een.
schaap vervaardigd, was met ossebloo.l gevuld en
bevatte eenige gaatjes, met een naald er ingeprikt.
Dat hield Leon in de hand verborgen, en toen ik
bloed verlangde, gaf hij bloed, door op de worst te
drukken. Thans begreep ik de geheole «tooverij*..
Toen ik later te Serajewo eene voorstelling van Turk-
sclie goochelaarsbijwoonde en het uittrekken van
den oogappel, het inslaan van een scherp zwaard in
het lijf, zwaard- en messteken enz. enz. zag vond ik
melijk groote afstanden van elkander in theatrale
houding voorbij kwamen, ernstig stntig, zooals dat
voegt aan personen, die in dê gunst van het publiek
staan. Wie zocht in dien kampvechter, die er met
zijn blauw fluweolen vest. zoo elegant en knap uitzag,
een schoenmaker, en in dien ander, met dat fiere
voorkomen, een kuiper
Zoodra de optocht voorbij was, begon de voor
stelling.
Onder de tribune, waarin zij hebben plaats geno
men, staan de beesten, elk in hun hokeen der
deurtjes wordt geopend en een koe vliegt er uit;
vurig en zonder zich een oogenblik te bedenken
springt zij op den eersten den besten kampvechter
die haar in het oog valtdeze wacht haar af, en
wanneer het dier, tot vlak voor hem genaderd, den
kopt buigt om hem op zijn horens te nemen, draait
hij zich om, en de koe gaat verder zonder hem aan
te raken; de vaart van het beest is zoo groot, dat
het voorover op de knieën zinkt; maar dadelijk
richt het zich op, en loopt op een ander toe, op
een derde, een vierde, onder de toejuichingen van
het publiek, die zoowel de menschen als den moed.
der runderen gelden.
[Wordt vervolgd.)
alles evoi natuurlijk, als toen ik als kind zag, dat
iemand do tong aan den neus brengen, of met de
ooron do hootdhuid enz. bewegingen kon maken.
De oogappel hangt immers aan spiereu, die rekbaar
zijn en door oefening zeer lang kunnen gerekt wor
den en wanneer men onder het soherpe zwaard een
koperon groot vormig buisje, dat anders met den
gordel van den kunstenaar zamenvalt, en dus niet
wordt opgemerkt, aanbrengt, kan men op het zwaard
met een breeden ha er naar goedvinden slaan, want
de buik is immers week.
De Magdeburqer Zeitung vertelt het volgende
Onder de gevolgen van den nood in Rusland is
ook eon merkwaardig verschijnsel op te merken
een vermeerdering van het aantal huwelijken onder
de booreu Een der heeren, belast met het uitrei
ken vau ondersteuningen in het gouvernement Sira-
bHs, deelt d arover het volgende mede. «Eenigen
tyd geleden kwam de boer Schlaunikoff bij mij, om
ook een deel der ondersteuningen te ontvangen.
Volgens de officieelo lijst moesten j,n zijn huis 3
personen verzorgd worden ia het biljet dat hij mij
toonde waren echter vier perSoiien opgegeven. Ik
vroeg hem, wie het nieuwe familielid was en vernam
nu, dat hij, een 18-jarige boor, getrouwd was. Hoe?
vroeg ik, pa* zijt ge getrouwd en nu wilt ge al
ondersteuning? Ge hebt zeker veel brandewijn bij
de bruiloft gedronken «Een beetje, een halve wreds"
(10 flepschou.) «Maar waarom zijt ge dan getrouwd
Als ge geen middelen hadt, hadt ge moeten wachten."
«Ja, ziet u, de meisjes zijn tegenwoordig zoo
goedkoopAnders moet men voor oen goede vrouw
aau de ouders minsteus 40 roebels betalen. Thans
echter kan men ze met pleizier voor niets krijgen.
En bovendien het trouwen zelf! Vroeger moest men
den pope 5 roebels betalen en nu doet hij het voor
een bedankje. En de gastenHet kost thans veel
minder, hen te onthalen, want het is eer. slecht
jaar. Waar zou men het vandaan haleu De naï
veteit waarmee dit werd gezigd, was overbluffend.
l)e boer gaf slechts hot* gevoelen vau het gehoele
dorp weer, waar iedere huisvader gelukkig was, als
hij tehuis een etor minder had.
Eenige Singel wandelaars te Leiden konden Zondag
morgen, bet volgende eigenaardige schouwspel waar
nemen. Een zestal kraaien bewoog zich ter hoogto
van den Hortus op hot broze ijs in den Witten
Singel. Plotseling zakte eed -flor gevleugelde gasten
in het ijs en kon er blijkbaar zich niet uit loswrin
gen, trots het krachtige slaan eu klapwieken met de
vleugels. Als verschrikt vlogen eenige der makkers
naar omhoog. Een echter bleef om de hulpbehoe
vende vriendin huenvliegeu, als wildé zij haar aan
sporen nog oene poging tot levensbehoud to beproe
ven. Daar dit evenwel tovergeefs bleek, deed de
overgebleven vriendin in den nood, eenige rukken
met don bek aan den staart van de halve drenkelinge.
Alleen evenwel gelukte de poging tot redding niet,
maar nadat nog een paar d r eerst woggevlogenon
hetzelfde middel tot redding aanwendden, ging het
beter en weldra vloog het gehoele zestal met een
vroolijk kwa, kwa in <le hoogte, als verheugd een
goed werk verricht te hebben.
Weer is te Parijs een dinamietbom ontploft. Het
was den vorigen nacht bij 2'/g ure. De bom was
neergelegd op oen der vensters van de kazerne l.obau
alzoo in de onmuldelijke nabijheid van het Raadhuis.
De ontploffing giug inet zulk een knal gepaard, dat
personen op een afstand van P/t kilometer dien ge
hoord hebben. De eetzaal in de kazerno is zoo goed
als vorwoost en alle vensterruiten in den voorgevel
zijn in stukken gevlogen. De schildwacht voor de
kazerne heeft niemand gezien die iets neergelegd
heeft.
Als door een wonder heeft niemand eenig letsel
bekomen.
Verslag over het jaar 189192.
Aan Leden en Begunstigers van het Hulpvr.-
Comité «het Roodo Kruis*' te Gouda, wordt het
versing vau de werkzaamheden en verrichtingen aan
geboden, loopende over het negentiende dienstjaar.
Niet-loden worden ook beleefd verzocht daarvan
uzage te willen nemen opdat wanneer door het Be
stuur de lijst ter inteekeuing word! aangeboden, men
overtuigd zal zijn, dat de voreeniging «het Roode
Kruis" den goeden steun van welwillende leden niot
missen kan.
Hoewel het. Bestuur de ware belangstelling van
vele leden waardeert, liet getal l.-den vermindert,
eene opwekking dor leden zelf door mededeeling te
doen aau Vrienden en Bekenden van het goede doel
der vereeniging, zou voorzeker van groot nut kun
nen zijn.
Het getal zieken, die bedeeld worden, neemt we
kelijks dikwerf dagelijks toe, zoodat het onmogelijk
is de uitgaven uit de gewone inkomsten der contri-
butiën te bestrijden, waarom gaarne met wolgemeeu-
den dank melding wordt gemaakt van de volgende
welkome giften, «ie ontvangen worden.
Als vorige jaren alleen met opgave van tijd en
bedrag.
Als in Maart ontvangen uit Beetguraermolen ƒ1,50,
uit Groenlo 1 en oud linnen, oog 1 on 2,15.
In April 2,50 uit Amsterdam 10 on 1
n°g 1 1 0,1 M®1/#*
13 Mei 40.
In Juni 2. In Juli uit Arnhem 5 en 2,50,
nog 4 en 1.
Van Mejuffrouw S. G. alhier een sto^l en ander
materieel.
In Sept. van Mejuffrouw E. G. alhier een stoel.
In Nov. uit Amsterdam 10, uit Groenlo 1,
nog 2. In Dec. uit Leiden 5, en van Me
vrouw V. alhier eeue soeplijst.
In Januari 1892 door Mej. H. B. van N. N. de
belangrijke gift a 100.
lioe welkom deze giften warpn toch werd het oog
noodzakelijk kennis te getfen, dat de kas dringend
ondersteuning behoefde, door de vele zieken contri
butiën en ingekomen giften waren niet toereikend
voor do uitgaven.
H.H. Redacteurs der Gqudsche couranten hebben
daartoe welwillend voldaan aan ons verlangen op
27 Januari 1892.
28 Januari mocht de Presidente Mevrouw ten
Bosch-Scholten8 reeds van een belangstellend Lid
de aanzienlijke gift a 100 ontvangen, verder nog
meerdere giften tot een gezamenlijk bedrag van 88.
Nog vermelden wij met dankzegging aan de Dames
J. de J., E. v. M. L., N. en N. v, G., dat de Lo
terij door haar in Februari georganiseerd, door de
welwillende medewerking van velen met daarbij in
gekomen giften 125 mocht opbrengen. Nogmaals
mochten ivij op 14 Maart de zeer welkome gift a
100 ontvangen.
Hoe dankbaar ook aan de Leden wier belangstel
ling ons weder bij vernieuwing mocht blijken, dat
goede voorbeeld in Januari, Februari en Maart ge
geven, zouden wij gaarne door meerderen zien gevolgd,
wanneer het weder noodig mocht zijn ondersteunin
te moeten vragen, onmogelijk toch kunnen de uitga
ven alleen uit de contributiën van 264 leden voldaan
worden, het getal van meer dan 1 contributie be
paalt zich tot enkelen, moge daarom hel ledental ver
meerderen niet alleen in het belang der vereeniging
ook in bet belang der Jjeden aelf, op uwe welwil
lende medewerking vertrouwen wij en brengen wij
gaarne openlijk onzen bizpnderen dank voor de in
gekomen giften.
In Juni werd door de Penningmeesteresse Mej
G. W. de Jong het verplichte gedeelte der contri
butiën aan het Hoofd-Coroité overgemaakt.
Dames Bestuurderessen werden als naar gewoonte
voorzien van soep- kolen- en broodkaartjes, met
dankbaarheid worden die steeds in de gezinnen ont
vangen, ten gevolge van ziekte ontbreekt er dikwerf
zóó veel.
Op aanvrage van H.H. Geneeskundigen werden
220 zieken bedeeld.
Aau hen werden uitgereikt
aan vleesch voor 281,37
liter melk 374,11
eieren 187,80
brood it a 14,55
i, 8 8oeplijsten 24,
steenkolen 10,08
i, stroo a a 1,20
u verdere uitgaven 21,95
Door het Hootd-Comilé der Nederlandsche Ver
eeniging ontvingen wij de gewone berichten en ver
slagen der werkzaamheden
De ziekenstoelen en rustbanken, windkussen enz.
werden door Bestuurderessen waar noodig in gebruik
gegeven, de herstellenden hebben er vaak nut van.
De rekening is nagezien en goedgekeurd door den
Heer J. van Reedt Dortland en Mevr. wed. D. H.
Lunenburg-Gabry.
Wij bevelen ons voor elke gift hetzij in geld,
j oud linnen, neteldoek of gebruikt beddengoed be
leefdelijk aan.
I Met vertrouwen en aanbeveling meenen wij ons
i verslag over het negentiende dienstjaar te kunnen
eindigen met de herinnering aan de zóó laag moge-
I lijk gestelde contributie (jaarlijks minstens 1) voor
1 het lidmaatschap.
Het Bestuur,
Mevr. M. J. ten BOSCH-Scholtens, Presidente.
Mej. G. W. de JONG, Penningmeesteresse.
Mej. C. SaLTSER, Secretaresse.
Mej. C. M. E. DUTILH, Bestuurslid.
Mej. J. M. SaLTSER, n
Mej. N. J. SCHELLING,
Mej. D. BRAAT, i,
De centrale sectie, belast met het onderzoek der
Belgische grondwetsherziening, heeft met 5 tegen 2
stemmen besloten het voorstel betreffeude het konink
lijk referendum naar de Constituante te verzenden.
Zij stelt daarbij de volgende voorwaarden I0. dat
van het referendum geen gebruik mag worden ge
maakt ten opziehte van de wetten, die nog niet door
de wetgevende macht zijn aangenomen 2°. dat de
ledeu volle vrijheid van opinie en stemming behou
den bij de latere beraadslaging.
Het wetsontwerp betreffeude de opheffing van het
beslag, dat indertijd op het vermogen van koning
Georg van Hanovèr was gelegd, is by don Land
dag ingekomen. Het ontwerp bestaal uit slechts
één artikel, waarin bepaald wordt dat de opheffing
bij koninklijk besluit kan geschieden.
In de toelichting wordt o. a. gezegd, dat de toe
stand in Hannover tegonwoordig zoo kalm is, dat
het beslag niet meer noodig is als middel om vij
andelijke beioogingen te bestrijden. De keizer wil
de bevolking der provincie daardoor eeu bewijs van
vertrouwen geven en tevens tot verdere bevrediging
bijdragen. Do regeering hoopt, dat ook het besluit
van den Landdag den stempel zal dragen van den
verzoenenden geest, door welken zij zich op verzoek
van den keizer heeft laten leiden, opdat de mogelijk
nog uit historische gebeurtenissen bestaande grieven,
volledig uit den weg kunuen worden geruimd.
Bij de onderhandelingeu met deu Hertog vau
Cumberland hebben zich bijzonder verdienstelijk ge
maakt de heeren Bonnigsen, opperpresideut van Han
nover, en Miquel, Minister van Financiën, beiden
nationaal-liberalen, zoodat de organen van deze partij
voor zich aanspraak maken op de eer den ouden
twistappel uit den weg te hebben geruimd.
De Post deelt eenige bijzonderheden mede over de
onderhandelingen. Deze zijn, zegt het blad, reeds
goruimen tijd geleden begonnen met een brief van
den Hertog aan d^n Keizer, waarin bij een verkla
ring aflegde, vrijwel overeenkomende met hetgeen in
het gepubliceerde stuk door hem wordt gezegd, doch
minder scherp geformuleerd. Toen hem geantwoord
werd, dat hij zich stelliger zou moeten uitlaten, wei
gerde de Hertog.- later echier raoe9t hij zich hebben
laten bewegen, willicht door zijn Eugelsche of Deen-
scbe verwanten, ook de groothertog van Olden
burg schijnt zish veel moeite in deze zaak gegeven
te hebben, om de onderhandelingen weder aan
te knoopen. Deze hebben toen den bekenden uitslag
gehad en hoewel de Keizer alleen spreekt van voor
stellen, die hij nu van zijn Ministers verwacht, zal
wel reeds overeengekomen zijn in welken geest die
voorstellen opgemaakt moeten worden. Volgens de
Post zal het kapitaal van het Welfepfonds ouder
Pruisisch beheer blijven, maar de renten aan den
Hertog van Cumberland worden uitgekeerd.
Over do opvolging in Bronswijk wordt, zooals men
weet, in den brief van den Hertog niets gezegd,
eu men weet niet, of er in dat opzicht een monde
linge afspraak is gemaakt. Sommige Duit9che bladeu
meenen, dat er nooit sprake kan zijn vau die opvol
ging. Maar wie kan in dat opzicht met zekerheid
spreken. Opmerkelijk toch is het, dat men gelijk
tijdig in de Duitscbe bladen vermeld vindt, dat de
Hertog van Cumberland onlangs den wensch geuit
heef,, dat zijn zoon als oen góed Duitscliers moet
worden opgevoed, zonder vooroordeelen ten aanzien
van de gebeurtenissen iu 1866, waarmedo men hem
bij het onderwijs in de vaderlandsche geschiedenis
zoo min mogelijk had bezig te houden. Die wensch
werd uitgesproken toen een onderwijzer voorden jon
gen Prins moest worden aangesteld en men leidde
daaruit af, dat de Hertog zijn zoon oog eens op den
Brunswijkschen troon hoopt te zien,
De groote werkstaking in Engeland, waarvan het
doel is den steenkoolprijs op te drijven, heeft tot
eerste gevolg gehad dat de prijs gedaald isDe
9teenkoolhandelaars hebben van de gelegenheid ge
bruik gemaakt om over zee steenkool aan te voeren.
Wel hebben de mijnwerkers getracht invloed te oefe
nen op de dokwerkers, maar in geval dezen weigeren
de van buiten aangevoerde steenkool te lossen, heb
ben de reeders omstreeks 65,000 man beschikbaar
om ben te vervangen.
Toch is er gebrek aau steenkool in 't binneuland,
maar zij die hierdoor getroffen worden, schijnen lie
ver hun bedrijf te willen inkrimpen, dan door ge
zamenlijke concurrentie den prijs op te drijven. Op
de noordoostelijke spoorwegen is de dienst van meer
dan 100 treinen ingetrokken; hoogovens en fabrie
ken zijn gesloten, enz.
Omstreeks 300,000 hebben thans hot houweel
neergelegd. De orde is tot dusver niet gestoord,
maar de aanwezigheid van zoo vele werkloozen blijft
toch zeer bed nkelijk.
De vertegenwoordigers van den raijnwerkersbond
komen hedWi te 12 qur in het Westminister hotel
samen, om te beslissen over de vraag of de arbeid
aanstaanden Maandag hervat zal worden.
