lts.
DOPING
k.
1892.
N° 4801.
jepootto
BIST,
moeten eene
LKGEREEÜ-
RÖEUUELS;
SFT; BERU-
SCHRAGEN,
eene ARRE-
5LLENTUIG,
zoo goed als
tie
BINNENLAND.
Maandag 4 April.
nboomen
amer
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
TTït Ixet Xj©-vexi.1
EEBSTE BLAD.
FEUILLETON.
Dit Nummer bestaat uit TWEE
BLADEN.
EN
BG
Afzonderlijke Nommere VIJF CENTEN.
het Stedelijk Museum van Oud*
voor
voor
voor
hartelijken handdruk,
ens vóór de
noemde No-
gedrag, kwam nooit laat
(Naar het Fransch.')
TWEEDE GEDEELTE.
XIII.
Welk een omkeer
man Zoon.
°P zijn- geboorte, zonder familie, zonder betrekkin-
De prjjs per drie maanden ie 1.25, franco
per poet 1.70.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelpke
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Bovendien worden alle Advertentiën gratie
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk des Maandags verschjjnt.
de KAP, de
DEUREN, de
de SCHOT-
Brieven bij
8.
sche Cou-
len door het
«KMAN en
lanswoning te
Notaris
LEEVER,
2, des morgens
ming, wijk Q.
st te treden
KEBOSSEN
n.
d zorgt voor
ers het door
m weghalen,
De vermoedelijke moordenaar van de wed. P. van
Oudshoorn alhier ia Donderdag middag door de in
specteurs der recherche te Amsterdam A. Klimmeren
J. van
morgen te Rotterdam ter beschikking ran du justitie aan
goudsche courant.
reiding van
ADVER TENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
ie
huis, was goed van
geluk voor hem
wist van Gaston te zullen erven,
droomde hij zich een toekomst met een huishouden,
een gezin, al wat hem in zijn jeugd zoo zeer had
ontbrokenen dat hij dit droombeeld niet vroeger
tot werkelijkheid had gemaakt was, omdat Gaston
I het niet had gewild, daar hij «ich voorbehield, zelf
de vrouw te zoeken, waarmede hij Sixte wilde ver-
GOUDA. 2 April 1892
VERGADERING van den GEMEENTERAAD.
Dinsdag 5 April 1892, des namiddags één ure.
Aan de orde
De Rekening van
heden, dienst 1891.
Het voorstel tot wyzigiug der Begroeting
de Schuttery, dienst 1891.
Het voorstel tot wijziging der Begrooting
het Burgerlijk Armbestuur, dienst 1891.
Het voorstel tot wijziging der Begrooting voor
het Ëestedelingenhuis, dienst T89T;
Het voorstel tot wijziging der Begrooting
het Israëlietisch Armbestuur» dienst 1891.
Het voorstel tot wijziging der Gemeente-Begroo-
ting, dienst 1891.
Eene reclame betrekkelijk de door Burgemeester
en Wethouders vastgestelde Kiezerslijsten.
Het voorstel betreffende eene wijziging van het
Reglement voor het Gymnasium.
De benoeming van eenen Sluiswachter aan het
Moordrechtsche Verlaat.
47)
Werkelijk had dit gesprek dan ook bij Sixte de
opgewondenheid verwekt, waarop de notaris rekende.
Zoodra de kaptein alleen was, gevoelde hij dat hij
zich in een toestand van hevige ontroering bevond,
even moeilijk te verklaren als aangenaam en smar
telijk tegelijk.
'Hoe! dat schoone kind! Was het mo:
En waarom eigenlijk niet?
hebben teweeggebracht, dien zij op hem had gemaakt,
op den dag, dat zij elkander aan het strand voor
de eerste maal zagen Terwijl hij in zijn vlucht
werd teruggehouden door D’Avigaac, die zich aan dadelijk weder
hem vasthechtte, was zij van haar kant vrij om te 1,z'*
droomen en zelfs van dat oogenblik af om haar lot
te regelen. 1
Kon hij, onbemiddeld als hij was, met een smet D’Avignac en de stap doop den
i gesteld. Hij is genaamd Piènte Francois Corneille
Pietersso, 23 jaar oud en van beroep spekslagers-
knecht. Hij heeft gisteren bekend, dat hij Maandag
avond van Gouda naar Rotterdam is geloop» n.
Verschillende omstandigheden zijn zeer bezwarend
voor genoemden Pietersse.
Reeds 14 daag geleden had hij aan zijn patroon,
den spekslager Brakel, verlof gevraagd om Maandag
28 Maart voor eenige dagen vit de stad te mogen
gaan en wel naar Keulen, welk verlof hem was ge
geven. Zondag 27 Maart, terwijl Pietersse uit was,
kwam er eeu heer uit ’s Gravenhage, die zeide zijn
oom te zijn, naar hem vragen en gaf de boodschap
dat Pieterase’z vader zwaar ziek was, zoodat zijn
overkomst, wenschelijk was. Dit klonk den heer
Brakel dadelijk vreemd in de.ooren, daar Pietersse
steeds gezegd had dat zijn vader dood was en alleen
zyn moeder leefde nl. in Amsterdam.
’s Avonds thuis komende werd hem bedoelde bood
schap overgebracht, die hem min of meer in ver
warring bracht. Hij zeide den volgenden dag nu
eerst ng^r Amsterdam te zullen gaan, duar er zeker
eene vergissing in het spel wm.
Maandag was hij stiller dan gewoonlijk, en ver
trok ’s avonds even voor half elf, zooals hij zeide,
naar het station om met den trein ran 10,36 naar
Amsterdam te vertrekken. Hij maakte blijkbaar wei
nig haast, zoodat de heer Brakel hem moest aan
sporen wat voort te maken als hij den trein nog
wilde halen.
Bij het vertrek was er weinig aan hom te bespeu
ren, hij gaf zijn patroon oen hartelijken handdruk,
wat hij anders nooit deed.
In Juni 1891 is hij bij don heer Brakel in dienst
gekomen uit Amsterdam met zeer goede getuig*-
nschriften. Genoemde heer was zeer tevreden over
rs dor recherche te Amsterdam A. Klimmeren hem en ook zijne echtgenoot kon niet anders dan
der Puttehar aldaar aangehouden en gisteren goede getuigenissen van hem geven. Hij woonde daar
strijd vol to houden tegen
zooals hij. Wat kou hij aanbieden? minder dan niets.
K.
>op uitgezon-
Steenen, de
sbovendien
m en hetgeen
r zoover het
met het be-
>r SPRU1JT.
it;
de rivier de
zoodra het
te 1-
op zich te nemen, zooals hij dan ook gedaan
Zoo i 1 1 -
aangroeien; hij bad
ring, maar
terwijl hij vasthield i
polijk te zijn voor
wijlen terughoudend.
Maar waarom had Anie, die niet door diezelfde
I redenen werd weerhouden, niet alleen geluisterd naar
de inspr ak van haar hart? Haar fortuin gaf haar
ige’Mjk' I vrijheid te doen wat zij wilde, lief te hebben wien
w zij verkoos, on de zachte invloed, dien zij op haar
Waarom zou bij op haar niet denzelfden indruk i ouders uitoefende, verzekerde haar reeds vooruit,
1 dat zij geen heftige bestrijding zqu vinden.
Wanneer zulke gedachten, na een ontmoeting met
Anie, somtijds in hem opkwamen, verwierp hij ze
“eder en werd boos op zichzelven, over
hem vasthechtte, was zij van haar kant vrij om te I hetgeen hij noemde zijn vooringenomenheidmaar
nu waren het geen droomerijen zondor zin meer
zij befbstteri op tastbare feitenhet afwijzen van
r '_.f 1 notaris gedaan.
Rébénac had zonder twijfel de waarheid gespro-
De inzending van advertentiën kan geschieden tot eén uur des namiddags van den dag der uitgave.
t’huis en gaf steeds geheel den indruk een fatsoen
lijk man te zijn. Wel ging hij den laatsten tijd
wat meer uit dau in het begiu dat hij in Gouda
kwam, maar toch niet meer dan andere jongelieden
van zijn leeftijd. In de laatste twee maanden was
de Wed. Oudshoorn klant geworden bij den heej.
Brakel, zoodat Pietersse daar geregeld orders kwam
vragen en vleesch brengen. Vroeger las hij ook
boeken uit de leesbibliotheek van Oudshoorn zoodat
hij ook toen er wel kwam.
Nog verdient vermelding dat hij Maandag aan
zijn patroon vroeg naar oen van zijne messen, dat
weg was, doch laatstgenoemde wist hem niet te zeg
gen waar het was. Hij gebruikte nl. messen, die
zijn eigendom waren. Onjuist is het dus dat de
heer Brakel eon van zijne messen mist (wat beweerd
wordt) en evenzeer is het onjuist dat Pietersse vroe
ger bij de wed. Oudshoorn gewoond.heeft.
De politie heeft in het slaapvertrek van Pietersse
een onderzoek ingesteld en zijn koffer (de sleutel
waarvan hij de justitie had overhandigd) geopend,
doch niets daarin gevonden dat nadere aanwijzin
gen gaf.
Op het gerucht dat de verdachte heden uit Rot
terdam hierheen zou worden gebracht, waren velen
in de nabijheid van het station samengestroomd en
eveneens op do Gouwe, waar vóór het huis van den
heer Brakol naar het mes gevischt werd, dat, naar
men vermoedde wellicht daar in het water gewor
pen was.
Mocht het blijken dat bedoelde persoon inderdaad
de moordenaar is, dan zal dat hier vele gemoederen
rust geven, daar sommigen (vooral alleen wonende
dames) niet weinig zenuwachtig zijn door het gebeurde.
Aanleiding tot den moord schijnt geldzucht te zijn.
Pietersse had van de vermoorde vrouw vernomen
dat zij 28 Maart in bet bezit van een aanzienlijke
som zou komen, o. a. door .de opbrengst van de ver
koop van het huis. Hij had haar zelfs een huwe-
i ken, toen hij beweerde, door Anie niet in vertrouwoh
1 te zijn genomen, en dat zij van zijn tusschenkoftst
i niets afwist; maar het was daarom toch niet minder
Rijke, knappe jonge 1 zeker, dat die stap gedaan werd met goedkeuring
en partij voor officieren van den vader, die er waarschijnlijk geen toestemming
toe zou hebben gegeven, indien hij niet geweten
had dat zijne dochter het er mede eens was. En
de genegenheid, de achting van den vader, dat was
ook een feit. En dan was er nog een ander van
niet minder belangrijkheidhet verlangen om den
ouderen broeder op te volgen in de uitvoering, in
zekere mate, van diens bedoelingen.
Met haastigen tred liep hij in zijn kamer op en
neer, stond plotseling stil, zette dadelijk zijn wan
deling weder voort en herhaaldelijk werktuigelijk,
zacht voor zich heen
Mijn vrouw dat mooie meisje mijn
vrouw miju vrouw
Dat hield hem het meeste bezig, als het refrein
van een liedje, dat in zijn hart zonder ophouden
woerklonk.
Welk een
in zijn lot
Zoolang hij
l gen, zonder steun in de wereld, hoop voeden den
een medeminnaar als
D’Avignac Dat zou meer dan dwaasheid zijn ge
weest, dat ware domheid T
meisjes waren in den regel geen partij
Er bleef hom dan ook niets over dan den weg vrij
laten voor D’Avignac en de rol van vertrouwde
1 i had.
i had hij de liefde van zijn medeminnaar zien
1 1 er de ontwikkeling, de tfervoe-
oók de onrust en vrees van nagegaan,
aan zijn voornemen, vriendschap-
Anie, maar niets meer, ja, bij
