iel- en
.HUIS,
58,
allergunstigst
EEN.
Laars,
ÏW
n
I
!l
ii
BINNENLAND.
1808. Dinsdag 12 April. IV* 4808.
I Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
ri
FEUILLETON.
"□"it Ixet Leven.
L,
in prima
m Laar-
>sterwijk
n de be-
il 1892,
1
ibels, etc,
gebruik van
ti aanwezig,
penseel.
n billijk
De intending van advertentlön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
nj
April op de
(Naar het Fransch.)
DERDE GEDEELTE.
II.
Maar Pedebidou was een resoluut man. Hij stond
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post f 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
len Eigenaar
AR te Wad-
Bovendien worden alle Advertentiën gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’twelk des Maandags verschjjnt.
n uitmuntend
aimte en goe-
na,
te Gouda,
Zooals in 't
etten; aan te
sa.
JUNI 1892,
jeconvenieerd
ERMAN Fz.
lingen geves-
mder le hy-
't. renten en
1SELS.
MOLENAAR,
in het openbaar
i Niet bij mij. Ga mee naar huis; dan zal ik
je mijn boeken laten zien: mijn toestand is slechts
1» zin wnr vnkfrnlrt niflt wan- 1
GOUDA, 11 April 1892.
In de voormiddag-godsdienstoefening in de groote
of St. Janskerk viel gisteren een der pijpen van het
orgel met donderend geraas naar beneden. Dit bracht
uit den aard der zaak heel wat ontsteltenis te weeg.
De predikant stelde echter de gemeente spoedig ge
rust door mede te deelen wat er geschied was, waarop
hij zijne leerrede kon vervolgen.
land vertragen i
van mijn wissels, en ik, van mijn kant, heb mij voor
belangrijke sommen verbonden.
het huwelijk mijner dochter, de inrichting
woning, de uitgaven voor r”“
Ik vraag slechts om je handteekening.
Teekenen is betalen.
begin van 1
hij zich hierin vergiste.
minste verlegenheid, ik kom 40,000 gulden van
vragen, die ik noodig heb voor den vervaldag
mijn wissel.
G(j!
ioI of aange-
voortdurend
et beroemde
en ts.
12, Haarlem
'STTER,
iLM»),
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
voor het oogenblik in do war, volstrekt niet wan-
I hopig.
I Barinc was gehoel ontdaanware hij vrij geweest,
1 meester over zijn fortuin, dan zou hij zonder aarze
len zijn handteekening hebben gegeven aan zulk een
1 vriend, die hem ze zoo eerlijk kwam vragen, dat
het hem niet kon geweigerd worden; maar nu zou
I hij niet zichzelven verbinden, maar Sixte.
I ia oni-nV hti vprlpwen. indien
hij buigt een ijzeren gaspijp tusschen de tanden krom
spijkers zonder punt slaat hij met de vuist in een
planktegen zijn voorhoofd slaat hij een dikke plank
tot splinters, en ten slotte slaat een smid op zijn
hoofd een steensoort tot gruis.
Het Circus Renz kon dat alles niet lijdelijk aan-
zien en het engageerde een athleet, den heer Rasso,
die alle krachttoeren zou overtreffen. Voor de aar
digheid draagt deze heer een levend paardencircus
rond en wacht dan, tot men den toestel in het
circus opricht, waaropf hij zjjn monstertoer, zijn ei
genlijke wtour de force*, zal ten uitvoer brengen.
Deze bestaat in het oplichten van een geheel orkest,
bestaande ait twaalf man.
Rasso gaat op een platform staan en steekt zijn
hoofd door de lis van een sterken lederen ring.
Aan dezen zit een sterke ketting, die door een gat
van het platform loopt en vast zit aan een weeg
schaal, waarop het orkest plaats neemt. Zoodra
Rasso zijn hoofd door de lis gestoken heeft en de
muzikanten beneden hem voebn, dat zij rijzen, be
gint het orkest te spelen. Hoelang hij het op deae
wijze //tusschen hemel en aarde* kan laten zweven,
is nog niet geconstateerd; maar in het circus doet
hij het zóó lang, dat het publiek genoeg er van
heeft en door zijn ongeduld naar een nieuwe ver-
tooning blijk geeft, dat het //genoeg* is. De be
langstelling is daarom niet te minder groot; want
avond aan avond is het bij Renz vol, om de reu
zenkrachten van Rasso te bewonderen.
Athleten in eigenlijken zin zijn er echter tegen
woordig niet meer. Wat wij athleten noemen, zijn
menschen met buitengewone lichaamskracht. Bij
de ouden waren de athleten eigenlijk kampvechters,
die bij feestelijke plechtigheden en spelen het wor
stelperk betraden en er een handwerk van maakten,
door gymuastischen strijd, die kracht en behendig
heid des lichaam» vereischte, de oogen der toeschou
wers te verlustigen.
men mij had gevraagd, zou er niet veel meer over zijn.
Hoeveel heb je geleend?
Niets.
Dus heb je alles nog?
Maar..
Kan je, of kan je niet doen wat ik vraag
Er volgde een oogenblik van stilte, pijnlijk voor
3 GOUDSCHE COURANT.
64)
Daarvoor zou hij bij het huwelijkscontract het
geheole fortuin van Gaston hebben moeten afstaan
ten gunste van Sixte. En al had hij het gedaan,
had hij hem dan wel iets anders gegeven dan het
geen hem toekwam?
Maar dat was nu eenmaal niet geschied, en wan
neer Sixto hem bedankte voor een of ander geschenk,
kon hij niet nalaten te blozenzijn edelmoedigheid
was toch immers niets anders dan terugbetalen.
Terwijl bij zoo bleef overhellen, vandaag naar
deze, morgen naar de andere zijde, zonder tot een
beslissing te komen, ontving hij een bezoek, dat een
eind maakte aan zijn besluiteloosheid, namelijk van
een zijner bloedverwanten, zijn neef Pedebidou, met
wien bij vroeger zeer vriendschappelijk had omge
gaan en die later verscheidene malen beproefd had,
Gaston en Barinc weder tot elkander te brengen.
Deze Pedebidou, wiens kantoor aan het hoofd I
Het mag zeker wel onder de zeldzaamheden wor
den gerangschikt, wanneer een werkman een reeks
van jaren bij één patroon of firma in dienst is, en
waar dit het geval is, bewijst het de goede ver
standhouding tusschen beiden.
De borstelmaker 8. C. van Hooff herdenkt morgen
(Dinsdag) den dag waarop hij vóór 42 jaren in dienst
trad bij den heer 8. 8. Polak, borstelfabrikant op
den Tiendeweg, en werkt nog even flink als altijd.
Waarlijk een voorbeeld dat navolging verdient.
Gisteren heeft het gerecht uit Rotterdam zich
naar Berkenwoude begeven, ten einde een onderzoek
in te stellen naar een vermoedelijken moord gepleegd
door een stiefvader op zijn 2,/s-jarig dochtertje. De
hh. geneeskundigen Spruijt en Beekenkamp hebben
de gerechtelijke schouwing gedaan.
Te Berlijn kon men in den laatsten tijd allerlei
sterke menschen bewonderen, o. a. miss Abott, Karl
Abs, en daarna Mr. Hull, bijgenaamd wde man
met het steenen hoofd*. Deze is nog slechts 28
jaar; maar hij beschikt over Herculische krachten.
Hij is zeer slank van gestalte, doch hij beeft spieren,
die ontzag inboezemen, en hem in staat stellen, enor
me gewichten te vertillen. Doch hij doét meer
’t Is wel, sprak hij, ge zijt
Maar ik heb geen 40,000 gulden te misser.; noodzakelijkheid te hebben gebracht, mij -dat te
mijn eigen landgoed.... die
In de //Ilias* van Homerus vindt men ze reeds
vermeld, waar de worstelspelen werden voorgesteld
ter eere van Patroclus.
Eerst na het jaar 400 vóór Chr. begonnen jon
gelingen uit den geringen stand zich geheel aan de
worstelkunst te wijden. Toen werd zij een beroep,
aan bepaalde regels gebonden. Zoo vertoonde zij
zich vooral tc Rome. Volgens Livius zijn er de
eerste athleten, uit Griekenland afkomstig, in het
jaar 161 vóór Chr. opgetreden. Later vinden wij
hen vermeld bij de trawanten van Sulla en Cesar.
Het beroep van athleet bereikte zijn volkomenheid
onder de keizers. De athleten werden toen ^Xys-
tici* genoemd, daar zij hunne oefeningen hielden in
overdekte gangen, die men met den naam van xysti
bestempelde. Gilden van hen vond men in nagenoeg
alle groote steden des ryks, en de roemrijkste daar
van waren, behalve die te Rome, die te Napels, te
Puteoli, te Gyrene, te Alexandrië en in de steden
van Klein-Azië. De athleten traden er op in de
voornaamste spelen, en de overwinnaars werden op
eenc schitterende wijze beloond.
De athleten waren óf uitsluitend wedloopers, wor
stelaars of vuistvechters, óf pancratiasteu (worste
laars of vuistvechters) of vijfstrijders (pentathloi),
namelijk wedloopers, springers, worstelaars, speer-
en discuswerpers. De wedloopers waren ook nog
weder in klassen verdeeld (stadio-, diaulo- en po-
plitodromen.) De agonisten in de ridderlijke wor
stelspelen, in de hippodromiën (te Rome circenses),
met hunne wagenmenners behooren eigenlijk niet
tot de athleten, en de gladiatoren of zwaardvechters
evenmin. De athletische worstelstrijd van later da
gen onderscheidt zich van dien der grooie Grieksche
feesten door meer kunst en krachtvertoon.
Voorts maakte men onderscheid tusschen lichte
en zware gevechten. Tot de lichte behoorden
de wedloop en met uitzondering van het worstelen,
de overige deelen van het pentathlon, namelijk de
ik in het land terug ben, alles had geleend, wat
schouwde hem ook als zoodanig; maar reeds bij het
stond van den handel in gezouten visch te Orthez
en Bayonne, ging voor zeer rijk door, en Barinc be-
het gesprek werd het hem duidelijk, dat
Waarde neef, begon Pedebidou, zonder de
verlegenheid, ik kom 40,000 gulden van je
die ik noodig heb voor den vervaldag van
beiden, maar vooral voor hom, op wiens antwoord
t werd gewacht.
Dat is de handel: bankroeten in het buiten-
reeds twee maanden de acceptaties aanstonds op.
-i [8 wq], sprak hij, ge zijt een slechte rijke;
ik betreur het, ik betreur het ten zeerste, u in de
haar toonenik zou dat niet hebben verwacht van iemand,
zoo onder de armoede heeft geleden.
Ik verzeker je, dat ik het niet kan.
Je fortuin is van jezelven.
Neen, van mijn kinderen.
Vaarwel.
Barinc bracht een verschrikkelijken nacht door;
den volgenden ochtend vertrok hij met den eersten
trein naar Bayonne en begaf zmh regelrecht naar
het huis van zijn neef.
Ik breng je mijn handteekening, sprak hij,
zoodra hij bet kantoor binnentrad, waar Pedebidou
bezig was de post na te zien.
Bij het hooren van deze woorden stond Pedebidou
Weet je, sprak hij verlegen, indien ik, sedert haastig op en drukte Barinc de band.
