Buitenlandse!) Overzicht.
•prong, do «poer- on de discus-worp. Hot schit
terendst vertoonde zich de kunst der athleten in de
iware gerechten, in het worstelen, het vuistgevecht
en het p&noration.
De beroemde geneesheer Boerhaave beschouwde
reeds voor tweehonderd jaar de tabak als een ge
schikt middel tegen honger. Het scheut dat de
kracht om aware inspanning en vermoeienis te kun
nen weerstaan, hetriy geestelijk of lichamelijk, door
de tabak versterkt.
Het gevoel van verlatenheid wordt dragelijker
door het gebruik van tabak, en ze is de voortdurende
troost van hen, die een eenzaam leven leiden, als
herders en jagers. Een gevoel van onrust en onte
vredenheid, ontstaan nit moeilijk uit te drukken
verlangens, uit denkbeeldige teleurstelling en onaan
gename voorgevoelens, meestal bekend als verveling,
is de oorzaak van veel ongeluk in de wereld. Deze
ongelukkige gemoedstoestand verdwynt door den
kalmeerenden invloed van een sigaar, en de gedrukt
heid en somberheid zijn spoedig verdwenen. Daar
een groot deel van eiken dag niet zonder zorgen
voorbijgaat, zal onze mate van geluk in dit leven
niet weinig afhangen van onze geschiktheid om het
met gelatenheid te dragen. Dat de tabak ons daarbij
goede diensten bewyst, dat ze ons in staat stelt met
meer welbehagen het leven te beschouwen, zal wel
worden toegegeven door ieder, die de tabak kent.
Dat zij ons helpt om zwaren arbeid met minder
vermoeidheid te verdragen, is evenzeer waar. De
vlugste schrijvers gebruiken gewoonlijk tabak en
kunnen zonder deze niet dezelfde boeveelheid arbeid
in denzelfden tijd verrichten, en zij die aan nieuws
bladen of andere periodieke geschriften, waarbij spoed
vereischte is, arbeiden, kennen eerst recht de waarde
daarvan.
In gevallen van asthma wordt de tabak door de
geneeskunde nog aangewend in vereeniging roet stra
monium enz. Het gebruik van de tabak kan echter
niet in vergelijking komen met haar invloed op
maatschappelijk gebied. Onder hare vele weldadigen
eigenschappen behooren in de eerste plaats die, om
den arbeid te verlichten en leed te verzachten.
Zij is ten onrechte wel eens een vloek genoemd j
maar zij die het meest over haar verderfelijke ge
volgen schreven, hebben er meestal geen gebruik
van gemaakt.
De heer H. H. T. Bekenkamp legde Zaterdag aan
de universiteit te Groningen met goed gevolg het
doctoraal examen in de geneeskunde af.
Veiligheidsnetten aan electrische trams in Amerika.
Amerika is het land der „cowcatchers". Men moet
al weinig op technisch gebied zijn ontwikkeld om
niet bij het zien van een plaat of teekening van een
locomotief voorzien van een half kegelvormig hek
werk aan de vóórzijde, deze terstond ais een Ame-
rikaansche type to herkennen.
Het is op de uitgestrekte lijnen door streken
waar als vanzelf de baan niet bewaakt kan worden
dan ook noodig diergelijke toestellen aan te brengen,
zoodat runderen, die zich op het spoor mochten be
vinden worden opzij geworpen en niet door overrij
den gevaar voor ontsporen enz. ontstaat.
Zeer yer is dit principe doorgevoerd door de
„Chester Manufacturing Company te Boston," die
aan electrische trams een soort „mancachors" aan-
Maak je wissels klaar, zeide Barinc, zich ver
gissende in de oorzaken van deze ontroering.
Je weet niet, hoe deze handelwijze mij treft,
maar het is te laat, beste vriend: ik kan je hand-
teekening nu niet meer aannemen.
Weiger je! riep Barinc uit.
Gisteren kónik het je vragen, omdat ik over
tuigd was, dat je geld geen gevaar liep; heden, nu
ik weet dat het verloren zou zijn, mag ik bet niet
aannemenik heb bericht ontvangen van meerdere
faillieten; nu is het gedaan met mij.
Ondanks het leed, dat deze tijding hem veroor
zaakte, moest Barinc tot zijn schande by aichzel-
ven erkennen, dat hij een gevoel van verlichting
ondervond.
Arme vriend, sprak hij, armo vriend
En gedurende eenige oogenblikken spraken zij
over de ramp.
Maar toen Barinc weder op de straat was, ge
voelde hg, tot zijn verbazing, dat hij wederom de
slechte rijke was geweest, zooals zyn neef hem had.
verweten.
Hij zou het niet lang meer zijn.
III.
Het testament moqjt dus aan Sixte worden afge
geven en het fortuin geheel in zijn handen overgaan.
Barinc's rust, zijn waardigheid, zyn eerlijkheid
eischten het zoo.
brengt. Het eeni*e verschil ie, d»t, torwyl de buf
fels der prairiën door de locomotieven worden „opzy
geschoven" deze toestellen aan de trams de beleefd
heid nebben een ieder, die zich op het spoor bevindt
in een stevig net op te vangen.
Aan de voorzyde van den tramwagen wordt een
driehoekig stalen raam aangebraeht, zoodat één zijde
op 9 inches afstand van den grond komt te liggen
over dit raam wordt een net gespannen, zoodanig
dat het schuins naar boven afloopt naar den boven
kant van het slikbord van de train, terwyl de on
derste ribben van het raam van een veerenden gut
ta-percha band wordt voorzien.
Bevindt zich na iemand tussohen do rails, die hel
naderen van de tram niet bemerkt, dan wordt hy
even boven de enkels door den gutta-percha band
aangestooten en tuimelt achterover in het net, zon
der ongelukken te krygen.
In het geval dat kinderon plat op den weg lig
gen en misschien nog onder het net door mochten
schuiven, is voorzien door een soort van schep, die
onder het balcon is aangebracht en die tevens dient
om kleinere voorwerpen weg te nemen.
Ten aanschouwe van verscheidene autoriteiten wer
den kort geleden proeven met dit toestel genomen.
Van stroo en zand werd een pop gemaakt en in
verschillende standen op de baan geplaatst en dan
door de tram met afwisselende snelheden aange
reden.
In alle gevallen viel de pop in het net zonder
hevige schokken.
In de drukke Amerikaansche steden, waar de
electrische trams met groote snelheden door de stra
ten ryden, is zulk een inrichting zeker niet mis
plaatst. [Ind. Mercuur.)
Uit de geschiedenis der brieven-frankeering.
Voor de personen, die het gevolg uitmaakten van
Koniog Lode wijk XIV, bestond een middel om door
tusschenkomst ,van des konings boden briefwisseling
te houden met de vrienden te Parys, wanneer Z.
M. zich buiten de residentie bevond. Zy hadden
nameiyk daartoo zekere merken te hechten aan de
brieven, door hen verzonden ot aau hen gericht.
Er bestaat o. a. nog een brief van Mile, de Scudery
die van zulk een teeken is voorzien. Men zou deze
de oudste postzegels kuuuen noemen.
De leden van het Eogelsch Parlement verkregen
tusschen de jaren 1635 en 1642 vrydora van brief
port voor alle brieven, door hen afgezonden of voor
ben bestemddaartoe moest de onveloppe van hunne
bandteekoning voorzien zijn. Het gevolg was, dat
er een vry uitgebreide handel ontstond in dergelyke
geteekende envelloppes, waarvan weldra vele nage
maakte iiaamteekeningen droegen. Dit voorrecht
werd in den loop der vorige eeuw wei herhaaldelijk
beperkt, doch eerst in 1840 voorgoed afgeschaft.
Men berekende, dat dit misbruik aan de schatkist
een nadeel berokkende van ruim een half milHoen/
gulden in 1730 en van ruim eeu millioen in 1760;
Nog in 1837 werden er ruim drie millioep aldus
geteekende brieven verzonden.
Het idee van gestempelde of gemerkte enveioppes
is dus dat der postzegels voorafgegaan. Reeds voor
Sir Rowland Hill zijne denkbeelden omtrent de
postzegels uiteenzette, had Treffenberg, in Zweden,
23 Maart 1823, het voorstel gedaan van Staatswege
gestempeld papier uit te geven voor enveioppes, die
vrijdom van port /ouden hebben. Het werd echtef
Deze handeling was trouwens ook niet zoo held
haftig, als zij in het eerste oogenblik wel scheen
of het fortuin in zijne handen bleef, of overging in
die van zzn schoonzoon, Anie zou er toch altijd van
genieten, want hij kende Sixte als te rechtschapen
en te verstandig, om hem in staat te achten het
te verkwisten of er een slecht gebruik van te
maken.
Bij deze overgave van het testament deed zich
echter een moeilijkheid voor, die hij niet dadelyk
wist op te lossen.
Het beste zou zeker wezen, wanneer Sixte het bij
toeval vond in de schrijftafel van Gaston, op de
wijze, zooals hij het zelf hnd gevondenmaar daar
door moest het eerst weder in die schrijftafel wor
den gelegd, en daar Barinc er den sleutel niet meer
van had, was dit middel niet goed uitvoerbaar en
moest hij zijn toevlucht nemen tot een, dat nog
eenvoudiger was.
Op zekeren Zoodagavond, dat Sixte met Anie per
rijtuig naar Bayonne zou terugkeeren, gaf Barinc
hem met.een zoo onverschillig mogelijk gezicht een
pakket.
Wat wilt ge, dat wy daarmede zullen doen,
papa vroeg Anie.
Dat ia voor jou van geen beteekenishet zijn
papieren, die Sixte aangaan, en ik veronderstel, dat
hij ze wel met belangstelling zal lezen.
Wat is het dan
Eenvoudig de brieven, die ge aan Gaston hebt
met groote meerderheid verworpen, evenals, eenige
jaren later, een gelijk plan van Stead door hetpost-
beheer in Engeland werd afgekeurd.
In Finland, Polen en het overige Europeesch
Rusland zyn echter de gestempelde enveioppes de
postzegels voorafgegaan.
Ze kwamen er in 1845, 1851 en 1848 in gebruik,
terwijl de poetzegela in 1858, 1857 «n 1866 volgden.
Snelheid van beweging. Het is niet onaardig, eene
vergelijking te maken tusschen de snelheden waar
mede menschen en dieren zioh bewegen kunnen.
Als uitgangspunt de Eugelsche (land) myl (van
1609 M.) nemende, werd niet lang geleden door de
Kampioen medegedeeld, in welken tijd bovengenoemde
afstand werd afgelegd Door een wandelaar in 6,4
minuut, terwijl een gewoon mensch uur op uur mar-
cheerende d. i. een uur gaans of 5556 M. in 60
minuten afleggende, over dien weg 17,4 minuut zou
gedaau hebben. -Een bardlooper in 4,2 minuuteen
zwemmer 28,3 minuut; een roeier in 5,7 minuut;
een schaatsenrijder in 2,2 a 2,9 minuut, naargelang
de wind hem al of niet gunstig is; een paard rennende in
1,6 minuut, dravende in 2'/y minuut; een stoomschip
in 2'/j minuut (snelheid ruim 22 knoopen); een wiel
rijder gemiddeld 2,5 minuuteen spoortrain 50 secon
den, eene snelheid overeenkomende met die van 116
K.M. in het uur, terwijl een gewone sneltrein hoog
stens 65 K.M. iu het uur (d. i. met eene snelheid
van ongeveer 12) loopt.
Bovengenoemde snelheden vormen het zoogenaamde
wereldrecord over de Ecgelsche mijl. Tntussohen
mag niet vergeten worden, dat dergelyke groote, men
is byna geneigd te zeggen fabuleuse snelheden niet
lang kunnen worden volgehouden, ten minste daar
waar het menschen en dieren geldt. Zij zijn dan
ook te beschouwen als eene uiterste inspanning van
betgeen over een betrekkelijk korten afstand kan be
reikt worden, maar als zoodanig toch nog zeer merk
waardig.
Een goede postduif legt een Eng. mijl gemiddeld
in 1,5 minuut af. By matigen wind in de richting
van beweging kan die snelheid tot 1400 M. stijgen.
By tegenwind vermindert die snelheid soms tot 800
en 600 M. per minuut. In het algemeen kan wor
den aangenomen, dat de wind met de helft van zijn
eigen snelheid vertragend of versnellend op de vlieg-
snelheid der duif werkt.
Den 10. Mei 1890 legden 10 postduiven den weg
tusschen Rome en Florence (afstand 316 kilometers)
binnen 4 uren af; de eerstaankoraende duif had
daartoe slechts 3 u. 9 m. besteed, en hare vliegsnèt-*"
heid bedroeg dus niet minder dan 1670 meters per
minuut, Dit was alleen door den, voor een duif
betrekkelijk korten afstand' en door voordoelige wind
richting mogelijk want op zeer groote afstanden van
bijf. i'00 K.M., waarvan l/§ gedeelte over zee, wordt
det gemiddelde vliegsnelheid der duif blijkeHS de
óndervinding op slechts 550 M. per minuut gerekend
Bij vliegfyden van 5 tot uiterlijk 10 uren kan onder
normale omstandigheden door haar eene gemiddelde
snelheid van omstreeks 1100 M. per minuut, A. i.
van omstreeks 12, bereikt worden.
Trouwen of schadevergoedingeene varia
tie op het bekende je beurs of je leven 1 levert het
volgende. Voorheen kon men in Belgie een engage
ment, zelfs op den dag voor het trouwen nog, af
maken zonder tot eenige schadevergoeding gehouden
geschreven, van af uw kinderjaren tot aan zijn dood,
en ook verschillende kwitanties. Dat alles is by de
inventaris gevonden in een lade, die aan Sixte was
gewijd; maat zij hebbeu het ter zijde gelegd, als
zijnde stukken zonder waardeik heb al lang ver
zuimd ze je te geven.
Barinc sprak op luchtigen toon en nam daarna
haastig afscheid.
Maar drie dagen later ging hij bij zyn dcchter
dojeuneeren, verlangend te weten, of Sixie het pak
ket had geopendhij vond het ongeschonden, zoo-
als hij het zelf had dichtgemaakt, op de schrijftafel
liggen.
Zoo, heeft je man dat pakket nog niet open
gemankt? vroeg bij.
Als Sixte thuis komt, is hij al jtob overvoerd
met de papieren, die de generaal hem laat lezen en
schrijven, dat hij er geen zin meer in had.
Hy zou toch beter doen, ze niet te laten slin
geren bel pakket omvat zijn geheele jeugd.
Ik zal het hem zeggen.
Vrijdags, toen hy weer aankwam^ onder een
of ander voorwendsel, want het was niet zijn ge
woonte tweemaal in een week de reis naar Bayonne
te maken, vond hij het pakket nog in? denzelfden
staat.
Hij wachtte den Zondag af, maar noch Anie, noch
Sixte spraken van iets, en er scheen dus ook niet»
bijzonders te zijn.
[Wordt vervolgd.)
te zyn. Dit is nu veranderd. Een jong Brusselsch
koopman was met een meisje uit Riga geëngageerd,
eo gaf haar kort voor het huwelijk haar woord te
rug, meenende klaar te zyn. De vader eohter eischte
ichadevergoeding, en wel 50.000 francs, zoowel we
gens de moreele schade aan de toekomst van bet
meisje toegebracht, als wegens de reeds gemaakte
kosten vpor installatie. De rechtbank heeft zich
hiermede vereenigd, oordeelende dat, wel is waar,
huwelyks belofte op zichzelf geen rechten heeft,
maar dat wie, eeu ander schade berokkent, deze moet
vergoeden en hier wel van geen bedoeling tot bena
deeling was gebleken, maar toch van eene buitenge'
wone lichtzinnigheid, die als schuld aan te rekenen
is. De rechtbank veroordeelde den jongen man tot
6000 fr. aan het meisje en 9300 fr. aan den vader,
benevens tot teruggave vau alle brieven, portretten
en geschenken. {Utr. Dagbl.)
De Stallen van Koningin Victoria. Een paar da
gen na haar .troonsbeklimming schreef Koningin
Victoria aan graaf Albemarle, haar opperstalmeester:
„Mylord, wees zoo goed onmiddellijk zes oorlogs
paarden tot mijne beschikking te stellen, dat ik eene
wapenschouwing kan houden over mijn troepen".
Deze strijdlustige aandrift der Koningin is met de
jaren verminderd. Sedert lang verschijnen de oor
logspaarden van de beheerscheres van het Vereenigd
Koninkrijk niet meer op de paradeveldcn. Hare Ma
jesteit zit altoos in een rijtuig en rijdt altoos met
hetzelfde span.
Het heet dat zij honderd paardeu gebruiktinder
daad zyn het er maar zes. De vier en negentig an
deren zijn er wel, maar genieten do rustigste rust
in de Btallen van Buokinghara-Palacezelfs zyn het
er maar twee die altoos gebruikt wordeD, twee an
deren die daarmede altoos het vierspan uitmaakten,
en twee voor reserve.
De stallen zyn prachtig ingerichtmen laat ze
zonder moeite door liefhebbers bezichtigen, maar de
bezoekors verwonderen zich, er tientallen van jaren
dezelfde dieren te zien, Blackman, Cossack, Phalanx,
Buckshorn, Sewell boreiken een ouwaarschijnlijken
ouderdom, dank zij de uitgelezen voeding, ligging en
verzorging, afgewisseld met regelmatige gezond heids-
ridjes.
In dat alles kwam een tijdelijke verandering, die
veel op een revolutie geleek, toen onlangs de knechts
palfreniers, alles was in beweging, zenuwachtig, afge
jaagd. 's Morgens begon de drukte voordat de zon
aan den hemel was, en 's nachts om twee uren wa
ren de laatste paardeu en koetsiers nog niet thuis.
De gewone paarden voor den hofdienst waren niet
voldoendezelfs de staatspaarden moesten worden
aangesproken.
Dó „staatspaarden" zijn eene traditie zoo heilig
als eene - toch dateert zij eerst van de Hannover-
sche dynastie. De eerste Georges brachten hun eigen
aarden uit Hannover mee over zee de zwarten en
offifbruinen zijn wel een beetje meer Engelsch ge
worden, raoar toonen toch nog sterk hun vreemden
oorsprong. Zij hebbon een afzonderlijken stalhet
zijn allen heugsten en zij worden bijzonder gesurveil
leerd en verzorgd.
De zwarte zijn stnatsiepaarden voor niet-politieko
gelegenhedenze zijn overigens geheel uit de mode
zoodat niemaud dan de Koningin zulke paarden
heeft. De koffiebruinen trekken terecht de „staats-
karos" zy brengen de Koningin naar het Parlement
en stellen het paard voor, dat het Huis van Han
nover in zyn wapen voert. Eenigen beweren dat
dete paarden, als zij afgedankt worden, aan paar
denspellen worden verkocht, maar dit is niet zoo
het eenige waartoe zij worden afgestaan, is voor
trompetterspaarden bij de Life Guards, de overigen
sterven in dienst der Koningin.
Als de staatspaarden in functie zijn moet bun
staart gevlochten zijn, met linten erin; de zwarten
met karmijnrood, de andere met violet lint. Dit is
traditie, en er is slechts éénmaal van afgeweken. In
1831 had de besluitelooze koning Willem IV na
langen weerstand toegegeven het Parlement te ont
binden; bij zou er daD, ofschoon ongaarne, heen
ryden. De opperstalmeester deed opmerken, dat het
personeel geen tijd zou hebben om de staarten der
paarden te vlechten.
„Al zou ik in een cab gaan", zeide de koning,
„ik zal niet dulden dat de koffiebruinen voor de
koets komen, als huD staarten niet gevlochten zijn."
Do ministers overreedden eindelijk toch den ko
ning, achter ongevlocbten staarten to gaan zitten
maar de koffiebruinen, haastig ingespannen, schichtig
en slecht gemend, schrikten toen de wacht het ko
ninklijk rijtuig, dat voorbijreed, salueerde. De koet
sier, in plaats van de paarden in te houden, vloekte
tegen de soldaten; de verschrikte paarden ijlden in
woesten galop voort, en de koning kwam als een
orkaan te Westminster aan.
Den volgenden dag hadden de bladen het zoo
opgevat, dat de koning, in zyn ongeduld om aan
de wenschen van zijn geliefd volk tbe te geven, full
speed naar het Parlement was geredenen de korte
poos van populariteit, die Willem IV genoten heeft,
had hij aan de koffiebruinen te danken.
Het oudste dorpskerkje van geheel Nederland,
dat van Nyswilre bij Wittem, zou gevaar loopen van
omvergehaald en afgebroken te worden. Dit kerkje
dagteekent uit het Karolingische tijdvak en vormt
een zeer eenvoudig gebouw, in klei- en bergsteen
opgetrokkenoorspronkelijk bevonden rich op elke
zijde van het gebouw drie kleine Romaansche ven
stertjes in den muur, die dichtgemetseld zijn, om
plaats te maken voor nieuwere. Het kerkje is, noch
van binnen noch van buiten, met sieraden, snijwerk
of beitel werk versierd. Het telt een enkel schip en
wel zonder pijlers primitief was deze kerk of kapel
voorzien van een klein halfrond koordje. Het tegen
woordige koor en torentje zyn van lateren tyd.
Tot op het einde der vorige eeuw bleef de kerk
of kapel van Nyswilre onder de hoede der Ridders
van Mala. Bijna duizend jaren werd dat echt lan
delijk, sterk 6n hecht gebouwtje, met tzijn nederig
dak en eerbiedwaardig uitzicht, geëerbiedigd en ge
spaard. Thans is het de wil der Regeering en van
üen bisschop van Roermond, dat dit eerbiedwaardig
monumentje uit de eerste tijden van het Chisten-
dom blijve behoudenook mani.eD, die de kunst
en de oudheden van ons vaderland kennen en lief
hebben, zijn voor het behoud vau dit kerkje in het
kryt getreden.
De diamantkoorts is weder verschenen, ditmaal te
Pretoria. Er zijn dicht bij die plaats een vijftal
diamanten gevonden en men heeft ook geconstateerd,
dat de aarde op die plaats van eene soort is, die
men bijna altijd in diamanthoudende gronden aantreft.
Natuurlijk is onmiddellijk een stroom van ontgin-
ners uit Pretoria naar het nieuwe Dorado getrokken
en de grond is bezaaid met paaltjes, die de claims
afbakenen. De regeeriug trekt nit deze claims
waarvoor 5 shilling per maand betaald wordt, eene
kleine winst.
Eenig nadeel is aan dit omwoelen van den grond
echter ook verbonden. De streek werd namelijk
gebruikt om vee te weiden en het spreekt vanzelf,
dat vele vetweiders thans alles behalve over dit be
zoek gesticht zijn.
De Vossische Zeitung maakt een brief uit Zanzibar
opeobaar, waarin de laatste berichten omtrent Emin-
pacha's expeditie worden medegedeeld, Dr. Stuhl-
raaun is met 50 Soedaneesche soldaten der Duitsche
koloniale troepen uit Wadelaai op Duitsch grondge
bied teruggekeerd om den te Bukoba liggenden krijgs
voorraad te halen en zich daarna weder bij Emin
te voegen, echtor de 50 soldaten te Bukoba achter
latende. Verder zou der Duitsche regeering vanwege
Emin het voorstel worden gedaan de equatoriale
provincie als buiten de Engelsche sfeer liggende
te verklaren en Erain's recht op dat gebied to er
kennen.
De Times merkt op, dat de Duitsche regeering de
overeenkomst met Engeland zou schenden door naar
eenig voorstel van Emin te luisteren, en wel op
groBd der officieele verklaring in den Reichsan-
zeiger van 29 October jl., waarin werd medegedeeld,
dat Emin opgehouden had een beambte in dienst
der Duitsche regeering te zijn op het oogenblik,
dat hij het Duitsohe gebied verliet. Het moet dus
ook vreemd voorkomen, zegt het blad verder, dat
dr. Stuhlmann het rqcht zou hebben te Bukoba op
den krijgsvoorraad beslag te leggen, die wel is waar
destijds ten behoeve van Erain's expeditie daarheen
word gezonden, maar waarop hij thans, nu hy niet
meor Duitsch ambtenaar is, geen aanspraak kan doen
gelden.
Ten slotte wordt bericht, dat Emin het ivoor,
dat hij vijf jaar geleden in de equatoriale provincie
achterliet, teruggevonden heeft en thans met zich
medevoert.
De Association libérale (de vereeniging der vooruit
strevende liberalen) te Brussel heeft Vrijdagavond
eene vergadering gehouden om de uitkomsten na te
gaan vau de onderhandelingen tusschen hare gede
legeerden en die van de Ligue (do vereeniging der
gematigde liberalen,) aangeknoopt met het doel
zich met elkander te verstaan over samenwerking
bij de verkiezingen voor de Constituante. De heer
Janson heeft een brief voorgelezen, Vrijdag van de
Ligue ontvangen, in welken alle moeilijkheden uit
den weg worden geruimd en die recht geeft den
bond van alle liberalen thans als bezegeld te be-
sohouwen.
Betreffende Dahcmey heeft de Fransche regeering
beslist te kennen gegeven, dat zij er niet aan denkt
Dahomey te verlaten en ook niet van plan is een
groote expeditie daarheen te zenden. De regeering
verklaarde, dat het onvoorzichtig zou wezen in den
tegenwoordigen tijd met alle kracht een politiek van
uitbreiding in Afrika te willen volgen.
Men zou zich moeten bepalen tot het versterken
van de posteD, die men heeft en verder een verde
digende houding aannemen.
Deze verklaringen waren echter niet bijzonder naar
den zin der Kamer. De afgevaardigde De Mun had
een welsprekende rede gehouden, waarin hij voor
stelde een koloniaal leger te organiseeren en koloni-
satie-compagniën te yormen. Tegenover deze gïoote
plannen stak het min of meer nuchter besluit van
de regeering te zeer af.
Ernstige Fransche bladen begrijpen echter zeer
goed, dat de minister gelijk beeft.
Het cJournal des Delats zegt
Naar Abomey gaan, zou ons duur te staan komen
zoowel aan geld als aan manschappen.
En hebben wij de zekerheid, dat wij daarmede
ons doel zullon bereiken Niet de minste 1 Behau-
zin zal vluchten en er wel voor zorgen ons niet in
handen te vallen. Wij zouden kans hebben, een
dozijn overwinuingen te behalen, zonder evenwel den
vijand ooit goed onder handen te kunnen nemen, en
zeker zonder hem ooit te ontmoedigen
De politiek, die de Debate aanbeveelt, komt neer
op „behouden het versterken." Het is geeu schit
terende, geruchtmakende politiek, maar het is de
eenige, die de algerneene omstandigheden ons raden
te volgen. Zy zal twee voordeeleD geven ten eerste
dat wij niet zeer gehaast zijn en ten tweede, dat wij
niet het hoofd zullen verliezen bij het minste onge
luk dat ons zou overkomen. Geduld en kalmte, dit
moet men van de openbare meening vragen. Goede
inzichten, omzichtigheid bij het maken der voorbe
reidselen, vlugheid in de uitvoering, ziedaar hetgeen
het gouvernement moet toonen.
De commissie der Kamer heeft de onlangs tus
schen Frankrijk en Noord-Amerika getroffen han
delsovereenkomst met algerneene steramen goedgekeurd.
Voorzitter der commissie is de heer Méline.
Door deze overeenkomst zal op zekere Amerikaan
sche voortbrengselen het minimum-tarief van toe
passing zijn, terwijl Noord-Amerika zijnerzijds zekero
Fransche artikelen vrij van rechten zal toelaten, over
eenkomstig de bevoegdheid, bij de Mc. Kinley-wet
aan den president Harrison toegekend.
De minister van koophandel, de heer Jules Roche,
had de commissie vooraf eenige ophelderingen gege-
ven. Frankrijk zeide hij, zal nu in Amerika eene
waarde van 17 millioen, vrij van rechten, invoeren.
De zonder onze handelsovereenkomst daarvoor te
betalen rechten zouden 1,200,000 fr. bedragen. Wij
hebben mitsdien door ons minimum-tarief eene ont
heffing van gelijk bedrag aan Amerika toegestaan.
Het minimum-tarief is niet van toepassing ver
klaard op de uit Amerika ingevoerde koffie, ter
waarde van 8 millioenwant de koffie is geen
Noord-Amerikaansch voortbrengsel.
Het comité voor de manifestatiën op» 1 Mei te
Parijs hield een vergadering en na langdurige dis
cussie werd besloten dit jaar geen gedelegeerden naar
de verschillende Staatsmachten te zenden en l Mei
een onkele bijeenkomst te houden, zondor rnanifes-
tatiën op straat. Verder werd een voorstel aange
nomen om voortaan op genoemden dag een blad uit
te geven, Le Premier Mai, waari na! de eischen der so
cialisten zouden worden opgesomd.
Te Londen leeft men ook niet zonder vrees, te
meer omdat er veel werkloozen zijn. De werkloo-
zen hielden vergaderingen, waarop 't ruw toe ging.
Een deputatie werd naar den voorzitter van den
raad voor plaatselijke aangelegenheden gezonden. De
voorziuer erkende het bestaan van den arbeidsnood,
doch voegde er bij, dat het hem op het oogenblik
onmogelijk was den werkloozen arbeid te verschaffen.
In het Oosteinde van Londen waren plakkaten aan
geplakt, waarom men lezen kon „Anarchie, geen
God of wet of eigendom, maar vrijheid, gelijkheid,
broederschap. Een conferentie van gedelegeerden
van de Engelsche on vreemde groepen van anar
chisten zal binnenkort in Londen worden gehouden;
een van de beweegredenen is de vonnissen der Wal
sall anarchisten te overwegen, en om een demonstra
tie in hun belang voor te bereiden." De Times
spreekt echter nogal moedig het groote blad be
toogt, dat men in alle landen tot dusverre van de
grootspraak der anarchisten weinig notitie nam. Nu
zij echter gemeend hebben voor 1 Mei van dit jaar
den zoogenaamdeu werkmansdag, zich eens nadruk
kelijk onder de aandacht vaa het Europeesche pu
bliek te moeten brengen, door oen aantal hunner
zoogenaamde heldendaden tegen de beschaafde maat
schappij te verrichten, en om hun kracht te toonen
en alom schrik te verspreiden, zullen zij juist onder
vinden, dat de gansche beschaafde maatschappij zich
tegeu hen keert en zij eenvoudig verpletterd zullen
worden. De te /Londen verblyf houdende Prins
