Buitenlandsch Overzicht.
PETK0LEUM-N0TEEKIi\<JE\
Caotzlaar Schalkwijk, te Rotterdam
Be Rechtbank te 's Hortogenbosch heeft uitspraak
gedaan in de strafzaak tegen A. van L,, gewezen
hoofd-agont der gemeente-politie aldaar, beschul
digd van knevelarq.
In het vonnis wordt overwogen, dat gebleken is,
dat beklaagde meer geld van de markt-venters heeft
gevorderd, dan thans door den marktmeester Van
der Velden wordt gehevendat beklaagde tegen
April 1891 (toen het couponstelsel werd ingevoerd)
minder hoeft doen betalen, onder opdracht van ge
heimhouding, en erkent op last van den commissaris
de diepte der kramen steeds op 2 meter te hebben
gerekend, zoodat als wettig en overtuigend bewijs is
gebleken, dat bekl. die meerdere gelden heeft geïnd,
wetende, dat zij niet verschuldigd waren.
Vervolgens wordt overwogen, dat evenwel het innen
van het marktgeld vreemd is aan do bediening van
hoofdagent van politie, de Commissaris van politie,
ook niet als marktmeester, bevoegd was hem de
inning der marktgelden op to dragen terwijl, vol
gens de verordening, dit had behooren te geschieden
door Burg. en Weth., die dat niet hebben gedaan.
Mitsdien is niet gebleken, dat de beklaagde door
het bevoegd gezag was aangewezen. Op (leze gron
den werd hij vrijgesproken.
Maandagavond deed zich bijna hetzelfde verschijn
sel in ecne openbare vergaderiug van Patrimonium
te Kralingen voor, als te Amsterdam in de verga
dering der Vereeniging Groen van Prinsterer. Te
Kralingen trad op de heer Jac. Post van Haarlem
met zyu bekend onderwerp°,Valsche en Echte so
cialisten." Het bestuur van Patrimoniumgeleerd
door vroegere treurige ervaringen, bad geadverteerd
„geen debat." Toen nu de voorzitter van Patri
monium geopend had, vroeg de Rolterdamsche socia
list Helsdingen, daartoe met een 15-tal partij genoo-
ten overgekomen, of er debat zou zijn. Op het
ontkennende antwoord beloofde Helsdingen telkens
den heer Post in de rede te zullen vallen als deze
leugens mocht verkondigen. Do heer Post begon
nn. Hij verkiaayde voor zich het te bejammeren,
dat er geen debat zou zijn. Evenwel stond het
recht tot het geven van al of niet debat aan het
bestuur van Patrimonium vfl komen vrij ic haar
eigen huis.
Helsdingen: dat is zoo niet, overal waar men de
socialisten aanvalt is men verplicht hun debat te
geven. Niet zq, socialisten wareu de rustverstoor
ders, maar zij, die geen debat wilden geveo aan de
arbeiders, terwijl zij het over die arbeiders hadden.
De beer PostBeleg van uwe zijde eene verga
dering om mij te bestrijden; zoo ik eenigszins kan
zal ik komen om met u van gedachten te wisselen;
maar deze zaal is door Patrimonium alhier gehuurd.
Deze vereeniging zal de buur betalenhet is dus
hdar lokaal, waar gij niet moogt spreken, indien
meu het u niet toestaat.
De heer Post ging nu met horten en stooten voort.
Onophoudelijk werd de orde verstoord. Helsdingen
verklaarde openlijk, dat indien bij door de politie
uit de zaal gezet zou worden, er oogenblikkelijk
anderen gereed zouden zijn, //om de leugens van
den spreker tegen te spreken." Ten slotte was de
heer Post genoodzaakt een einde aan zijn voordracht
te maken.
Nu mag gevraagd: Kon de politie hier niets aau
doen? Er waren een inspecteur met twee agenten
tegenwoordig. Onophoudelijk werd de orde gestoord.1
hand hield, verdween haar glimlach oogenblikkelijk.
Wat scheelde hem
Zij kende hem te goedzij stond in te innige
gemeenschap van hart, van geest, van gedachte met
hem, om geen schok te hebben ontvangen, en on
danks haarzelve, werktuigelijk, bracht zij den angst
kreet uit, die haar op de lippen kwam
Wat heb je Wat is er gebeurd Wat is
je overkomen
Ik zal het je vertellen. Laten wij naar bo
ren gaan.
't Was eigenlijk ook beter zoonu werd hem
de moeilijkheid van voorbereiding ten minste be
spaard.
In enkele woorden vertelde hij, wat er bij D'Avig-
nac was voorgevallenzijn verlies, het cijfer van
zijn verlies.
Naarmate bij sprak, zag hij de uitdrukking van
pngst, die op bet gelaat zijner vrouw te lezen stond,
verminderennauwelijks had hij geëindigd, of zij
viel hum om den bals en kuste hem hartstochtelijk.
En heb je mij daarvoor zulk een ontzettenden
angst aangejaagd riep zij uit.
Is het dan niets
Wat komt het er op aan
Het moet betaald worden.
Welnu, je zal ook betalen kan je niet drie-
en-dertigduizend gulden van het kapitaal afnemen,
zonder dat dit bepaald een ramp is
Nu klaarde ook het somber gelaat van Sixte op.
De mannen van Patrimonium werden voor //ploerten"
gescholden in hun eigenbetaald lokaal.
Had hier, waar de politie onmachtig scheen om
handelend op te treden, geen proces-verbaal behoo
ren opgemaakt te wordeu?
Want immers het vrijo recht van vergaderiug
wordt hier schaamteloos bq anderen in eigen huis
geschonden.
Hoe zuiver het rechtsbesef bq hoeren socialisten
is, leurt men in zulke vergaderingen kennen 1 Deze
mannen spreken van „recht voor allen" en zq we
ten de allereerste beginselen van wat het recht me
debrengt niet eens {Standaard).
Eiken dag is er nog gewrqf en geschrijf ovor de
quaestie te Beefs. Thans komt Dr. Vitus Bruinsma
in do Amsterdammer met een verhaal, dat de moeite
van een onderzoek ten volle waard is, en werd het
niet zoo stellig medegedeeld, ook nog onmogelqk
zou schijnen.
Dr. Bruinsma verhaalt dan
„Do tirma C. J. van Houten en Zoon te Weesp
had door middel van een der heeren te Amsterdam,
die giften inzamelden, een kist met 2<)0 busjes cacao
elk inhoudende l/9 kilo, voor de Beetster bevolking
gezonden. Spoodig daarna schreef zij aan denzelfden
lieer te Amsterdam, dat zij verzuimd had, er suiker
bij ie doen en daarom aan den heer S. R. Smit,
Leidschestraat te Amsterdam opgodragen had, een
kistje met 200 zakjes bruine suiker, elk inhoudeude
150 gram, oau hetzelfdo adres te doen bezorgen.
De tirma bedacht namelijk, zooals zq ook er bij
schreef, dat //als men een behoeftig munsch cacao
schenkt, men daar ook suiker bq behoort te geven
en liet juist daarom, zooals zij ous schrijft, „de
suiker in zakjes vau 150 gram afwegen, omdat dan
bij elk busje de daarvoor noodige suiker gemakke
lijk kon uitgereikt worden."
Nu blijkt echter dat wel aun verscheidene Beetster
gezinnen busjes cacao zijn geschonken, maar tot nu
toe heb ik nog niemaud kunnen ontdekken, die da&rbq
ook een pakje suiker had gekregen.
Daarentegen trof het du klanten van den winkel
van het commissielid, deu onderbaas Toering, dat
in dien winkel tegenwoordig de bruine suiker iu
gemaakte pakjes verkocht werd eu wel iu pakjes die
bedrukt waren met het adres van S. R. Smit, Leid
schestraat 95 Amsterdam.
Zoo werd dus de zAak duidelijk. De cacao, dio
zonder suiker toch niet te gebruiken was, werd over
eenkomstig de bedoeübg van de firma Vau Houten,
gratis uitgedeeld. Doch du suiker schijnt door het
lid Toering van de commissie te zijn aangekocht,
ten minste wie die er bij wilde hebben, moet ze
koopen, hoewel ze door Van Houtea eveneens ter
gratis uitdeeling was gezonden
Na de invoering der nieuwe postwet weigerden
verschillende postdirecteuren de iu outvangstneming
en verzending van kaarten (door middel vau den
hectograaf of typograaf), zoo deze kaart formulieren
aan de adroszijde voorzien zijn van den naam en de
wooltplaats des afzenders.
Of men hier te doen beeft met eene verkeerde op
vatting van het desbetreffende wetsartikel, of wel dat
de bedoeling werkolijfc zóó is, in elk geval veroor
zaakt deze weigering aan den handel ongerief en
tevens nadeel, daar er van de met naam en woon-
Wij zullen dus de drie-en-dertigduizend gul
den maar uit onze kas nemen, sprak bq glim
lachend.
Wij hebben ze slechts aan papa te vragen,
en dat zal ik dadelijk morgenochtend gaan doen.
Wij zullen het doen, hernam hijhet is al ge
noeg, dat je een deel op je neemt, terwijl ik alleen
de verantwoordelijkheid moest dragen.
Nu de zaak aldus was geschikt, kon zij een vraag
stellen, die haar voortdurend op de lippen zweefde,
en die zij nu doen kon, zonder dat er de bedoeling
van verwijt of afkeuring uitsprak
Maar boe heb je die som verloren
Ja hoe
Zij aarzelde een oogenblik, toen hernam zij
Ben je dan een speler
Ik ben bet geweest in twee tijdporken van
mijn lerenop vijftienjarigen leeftijd op school en
op twintigjarigen leeftijd te Saint-Cyr. Toen ik
vijftien jaar was, heb ilc op zekeren dag zestig gul
den verloren aan D'Aviguac, bij het spelen van quitte
ou double. Je begrijpt, welk een som dat was voor
mij, die maar een gulden in de week zakgeld kreeg,
en welke aaudoeningeu ik toen heb moeten onder
vinden; gelukkig bon ik geëindigd met quitte te
spelen, dwr D'Avignac altijd bereid was revanche
te geven. Later, te Saint-Cyr, verloor ik zeshon
derd gulden, die langen tqd op mij hebben gedrukt
als een zware last. Sedert, dat is nu tien jaar ge
leden, heD ik geen kaart meer aangeraakt. Ik weet
plaats bedrukte kaartformulioren zeker millioenenin
ons land voorbanden zqn, welke eventueel geenorlei
waarde zouden hebben. En welk nut zou dat verbod
kunnen opfleveren Immers geen enkelo?
Het hoofdbestuur van den Nederlaudschen Bond
ter bestrqding van overdreven zondagsrust op het ge
bied van post- en telegraafverkeer, gevestigd te Leeu
warden, heeft zich, in het belang van den handel
deze zaak aangetrokken en zich tot den minister gewend
met het vehsoek
1Zoo bedoelde opvatting van beerou postdirec
teuren oujuist mocht zijn, dit teu spoedigste te hun
ner kennis te willen brengen.
2. In ander geval het daarheen te willen leiden,
dat bet bewuste postbesluit alsnog worde gewqzigd,'
iu dien zin, dat voortaan ook de verzending van
kaartformuliereu, aan do adreszijde van naam en
woonplaats des afzenders voorzien, geoorloofd zij.
Zqn er zoo Een herkomt bij den horlogemaker.
//Mijn horloge wil niet foopen," zegt hij. Do hor-
logemaker onderzoekt bet nauwkeurig. //Wel wel,"
roept hq uit, „u is zeker op een trein geweest, die
met een anderen in botsing is gekomen f* //Neen,"
verbaasd //waarom vraagt ge dat?" Op
plechtigen toon zegt de horlogemaker uu//Als ge
u uitkleedt, moet u niet uw vest op den grond gooien,
als het horloge nog in uw zak is." „Dat doe
ik nooit," antwoordt de heer. „Ik ben uiterst voor
zichtig met dat horloge geweest. Ik weet niet hoe
het komt, dat het is blqveu stilstaan. Hoeveel tqd
gaat er mee heeu om het te repareeren De
horlogemaker ziet het nog eens nauwkeurig na en
zegtv Het beste zal zijn, dat u het hier eeue
week laat, waar als u er zoo lang buiteu kunt, zcq
ik u twee weken raden." „Nu, dat is goed.
Maak het dan maar in orde. Goeden morgen:" Eq
de heer gaat heen. //Jakob," zegt de horlogema
ker tot zijn bediende, „blaas dat stofje van dat ra
dertje en schrijf drie gulden op voor reparatie."
In het April-nummer van de Vragen des Tijds
behandelt de heer O. Veenstra de plaats van het
Duitsch op onze inrichtingen vau onderwijs. Op
onze onderwijsprogramma's beslaat nog attijd de
Fransclie taal een aanzienlijker plaats dan de andere
levende talen. Maar de schr. acht het boog tqd de
vraag aan de orde te stellenWelke vreemde taal
heeft voor ons de meeste waarde? Op die vraag
zal hot antwoord natuurlijk zijn do taal van dat
land waarmede het verkeer het grootst is, de taal
van dat volk, waarmede wij het meest in aanraking
komen. Op grond nu van de statistiek van het
handelsverkeer en van die van het postverkeer,
komt de schr. tot dp overtuiging, dat de Duitsche
taal voor het practische leven van grooter waarde
is dan de Fraosche. Ook voor do oefening van den
geest voor qns onderwijs heeft het Duitsch
de meeste waardehier geldt inzonderheid wat
Spencer in zqn belangrijk werk over ^Opvoeding"
in liet algemeen, aldus uitdrukt„De opvoeding,
die voor de verrichtingen tien levens de meeste
waarde heeft, moet tegelijkertijd do beste zqn voor
de oefeniug der vermogens."
Daarmede is het stelsel veroordeeld, hetwelk het
Fransch als eerste vreemde taal op onze inrichtingen
van onderwijs handhaaft, ei in zijn schadelijke wer
king juist onzen kleinen burgerstand het gevoeligst
niet hoe ik er mij nu toe heb laten medeslepen,
ik, die noch van het spel nooh van spelers houd.
Eeu oogenblik van verbijstering. En ook dat moet
ik bekennen, want ik wil je niets verbergen
eenige spottende woorden tot De la Vigne gericht,
maar die over zijn hoofd schenen heen te glijden
om mij te treffen.
Dan heb je verstandig gedaan, sprak zq.
Misschien; maar ik deed verkeerd, met niet
in tijds op te houden.
Wie houdt ooit iu tijds op?
Alle bedwelming is dezelfde; er komt een
oogenblik, waarin men niet meer weet wat men
doet eu men de speelbal is van geheimzinnige aan
driften, waaraan men gehoorzaamt, met het volle be
wustzijn, dat men slecht doet met er aan toe te
geven. Dat was ook mijn geval, wat echter njets
afdoet aan mijn verantwoordelijkheid.
Den volgenden dag, niet 's ochtends zooals Anie
gewild had, maar in den namiddag, zoodra Sixte
vrij was, begaven zij zich per rijtuig naar Ourteau
en kwamen daar tegen schemerdonker^ aan.
Barinc kwam juist thuis en reikte zijn dochter de
hand om uit te stappeu.
Wrik oen blijde verrassing, zeide hij, terwijl
hij haar een kus gaf. Wat voert je hierheen
Wij zullen het u vertellen, antwoordde Anie,
als mama er bq is.
(Wordt vervolgd.)
treft. Om dit nader aan le toonen, haalt de sohr.
nu de verpliohtingen, die art. 16 van de wot op
let lager onderwqs legt op de besturen van do
gemeenten, waar de behoefte aan uitbreiding van
(et gowoon lager ónderwijs scholen voor meer uit-
«breid lager ouderwijs in 't loven geroepen heeft.
Op die scholen zijn deze beide groepen van leerlin
gen veroenigd 1. toekomstige hoogere burgers eu
gymnasiasten; 2. niet verder studeerenden. De be-
J»ngen van de eerste groep leerlingen zijn niet de-
tslfde als die van onze aanstaande nijveren en
neringdoendeul voor wie het uitgebreid lager het
hoogste onderiyjs is. Zij zijn zrlfs lijnrecht met
elkander in Terwijl de eersten van de lagere
ichool een onftstuk kennis van de Frausche taal
vragen, groo£ genoeg om hen bij de toelatings
examens te ^loen slagen, vragen de laatstun eene
taal, die jriiarde voor het leven heeft eu wier naoleeren
aan ecife verstandolijke ontwikkeling bevorderlijk
kan zijn. Voor hen is bet Duitsch de aan gewezen taal.
Gelqk kennis van het Duitsch voor dc eersten
ballast is, omdat op de volgende inrichtingen met
die taal van meet af aan wordt begonnen, zoo is
kennis van het Fransch voor de laatsteu ongewensebt,
wijl de uren, voor het verwerven dier kenuis noodig,
aan het Duitscb wordeu outtrokken.
Vreemd geuoeg, hebben de gemeentebesturen alge
meen toegegeven aan de eischeu der hoogere bur-
gorschooi en het fransch op den voorgrond geplaatst
ofschoon zij alzoo iu strqd bandelen, zooal niet met
do letter, dan toch zeker met den geest der wet op
het lager onderwqs.
De lagere school tooli beoogt een gezonde volks
ontwikkeling, tracht praotisöhe en zelfstandige men-
schen te vormen. Met art. 33 der wet iu de eone
eu met de aangehaalde statistiek van het handels- en
het postverkeer in de andere hand, kan onze burgerij
eischen, -dat bij uitbreiding van leervakken der lagere
school het Duitsch de eerste vreemde taal zij. Dat
zij dit niet doet, is jammer genoeg.
De wet op het lager ouderwijs behoeft in 't ge
heel geen wijziging te onderguan, om aau het Duitsch
de eerste plaats ouder de vreemde talen op het
onderwijs-prograrama te geven. Slechts de eenzij
dige uitvoeriug dier wet raag niet bestendigd wor
den. Ook de wet op het middelbaar onderwijskan
geheel onveranderd blijven de maatregel van bestuur
waarbij ingevolge het bij art. 22 bepaalde is vast
gesteld al hetgeen de toelating tot de rijks hoogere
burgerscholeu en de regeling vau het onderwqs be
treft, laat in art. 2 de regeling van het onderwijs
over aan den directeur in overleg met de leeraren
en bepaalt iu art. 12, dat het programma der lessen
elk jaar aan de goedkeuring van den minister moet
worden onderworpen. Niet de wet, maar de leeraren
hebben dus den eisch van bekendheid met het Fransch
gesteld, hetzij dan mot of zonder den aandrang van
hoogere autoriteiten. Intusschen zullen, indien de
leeraren den maatregel om bq de toelating eenige
bekendheid met de Duitsche taal te vragen en den
eisch van het Fransch te laten varen al te revoluti
onair zouden achten, de autoriteiten tusschen beide
moeten komen. Wat eindelijk de gymnasia betreft,
is de wet zoo inschikkelijk mogelijk.
Do Schr. haalt ten slotte aan, ten bewijze dat in
het noorden des lands reeds ernstig over eeu meer
natuurlijke en practische regeling van ons onderwqs
gedacht wordt, een schrijvon, dd. September 1890,
van deu schoolopziener in het district Leeuwarden,
mr. C. J. Prakken, aau B. en W. dier gemeente,
waarin o a. het volgende gezegd wordt: „Op zich
zelf geef ix aan de beoefening der Duitsche taal èn
op paedagogische gronden èn met bet oog op het
grooter belang, dat de kennis dezer taal vooral voor
onze streken heeft, verre dc voorkeur boven die der
Fransche. Ik ineen niet te overdrijven met te be
weren, dat het praotisch nut van de kennis der
Fransche taal, voor zooverre die op eene schooi als
de onderwerpelijke (voor kleine burgerij) beoefend
wordt, neerkomtlo. op de mogelijkheid tot het
doen van oen examen of het verkrijgen eener be
trekking, waarvoor eonigo kennis van het Fransch,
meestal nog ten onrechte, wordt geëischt; 2o. op
eene behoorlqke uitspraak en het juist te pas brengen
en verstaan van sommige termen en uit1 rukkingen,
door onze aan genoemde taal ontleend.
Om verscbilleude redenen, die ik hier niet heb
te ontvouweu, mnar waarvau de juistheid door ieder
onzer kan worden nagegaan, bestaat voor de bur
gerklasse in het algemeen geene aanleiding om in
haar verder leven Fransch te lezen of te spreken,
eu ik geloof dan ook te mogen beweren, dat bet
geleerde reeds op 25- a 30jarigen leeftijd voor een
groot deel is vervloeid.
„Hoe geheel anders is dit met het Duitsch I Ziet
de tijdschriften en illustraties onzer leesgezelschap
pen welke worden gelezen P Het zijn de Duitsche.
Welke vreemdelingen verkeereu in ons midden?
Duitscher8. Welke vreemde handelsreizigers bezoe
ken onze winkeliers en kooplieden Duitechers.
Welke buitenlandse lie reis, indien de omstandighe
den zulks veroorloven, wordt door onze burgerij on
dernomen? Langs den Rijn of naar dqn Harz.
Welke fabrieken worden bezocht Meestal Duitsohe.
Terwijl de kennis der Fransche taal vervloeit, wordt
die van de Duitsche onderhouden door gesprek, loc-
tuur, correspondentie en buitenlandsch verblijf."
In de Belgische Kamer van Vertegenwoordigers
hadden gisteren levendige en langdurige gedachten-
wisselingen plaats over de buitengewone kredieten
voor den aanleg der versterkingen aan de Maas.
Over en weer werden beschuldigingen geuit, door
de linkerzijde tegen don minister van oorlog, door
de rechterzijde tegen deu directeur der versterkingen
generaal Brialmont,
Tun slotte zijn de oredieten met 60 tegen 27 stera
men en 9 onthoudingen aangenomen.
De minister Goschen gaf iu het Britsche Lager
huis Maandag oen uverzicht van den tinancieelen
toestand van hut rijk.
De uitgaven werden door hem geschat op
90.253.000, de ontvangsten op 90.4/7.000. Hij
stelde voor, de belasting op de hernieuwing der
octrooien van uitvinding te verlagen en voor schui
mende wijnen een eenvormig invoerrecht vast te
stellen van 2 sh. per gallon.
Het huis nam dit laatste voorstel aan, maar ver
daagde de verdere behaudelin^; van het budget.
De minister deelde tegelijkertijd mede, dat de
Spaansch* regeering bot handelsverdrag van 1886
heeft opgezegd. Men moet, zejde hij in Spanje en
elders niet de gevolgtrekking maken, dat indien de
schikking van 1886 werkelqk wordt ingetrokken,
Spanje de fiscale voordeden zal blijven genieten,
welke het zijn toegestaan want wanneer Spanje de
concessiën intrekt, zal Engeland in deze zaak de
handen vrij krijgen. De minister hoopte intusschen
dat de onderhaudelingeu een bevredigenden uitslag
zullen hebben voor beide landen.
Men zal zich herinneren, dat met 315 tegon 165
stemmen Zaterdag jl. de Fransche Kamer een motie
heeft aangenomen, waarbij zij haar vertrouwen te
keoueu gaf iu de geestkracht der regeering en hare
goedkeuring hechtte aan de verklaringen van den
heer Ricard, terwijl zij beval, dat de rede van dien
miuister overal in het land aangeplakt zou worden.
De rede waarvan hier sprake is, was gerioht ge
weest tegen bet manifest van den bisschop van Mende.
De minister had gezegd, dat de regeering dorgelijke
betoogiugen niet zou duldeni en dat elk lid der
geestelijkheid, dat de republiek aanrandt, gerechte
lijk /al vervolgd worden.
Die rede is door geen partij met zoo veel instem
ming aangehoord ais door de uiterste linkerzijde en
de minister geniet dan ook de twijfelachtige eer door
de Justice eu do Lanttrne te worden geprezen.
Volgens het Journal des Debats zullen de opportu
nisten nu wel spoedig tot de overtuiging komen,
dat zij een dwaasheid hebben gedaan, toen zij het
het bevel hielpen uitvaardigen, dat de redevoering
van den heer Rioard overal aangeplakt zou wordeu.
Zij zullen begrepen hebben, dat de groote publici
teit, gegeven aan eene redevoering, die door de ra
dioalen zoozeer wordt toegejuicht, niet anders kan
doen dan de hartstochten uog moer opwekken.
Van een dergelijke handeling zullen de partijgan
gers van de rechterzijde en van de uiterste linkerzijde
alleen de vruchten plukken. Dergelijke overdenkin
gen komen echter te laat, zegt het blad. Overal
zqn de aanplakkers aau den arbeid, of reeds ge
reed.
Men zal echter iu het vervolg wijs doen die aan
plakkers minder overhaast aan hei werk te zetten.
Do Kamer moest, volgens de Debats, in haar regle
ment het volgens inlassen „het aanplakken van etrae
redevoering kan niet bevolen worden dan in een
zitting volgende op die waarin de rede is uitgespro
ken".
Dit zou een uitstekend middel wezen om over
haaste besluiten, in een oogenblik van opwinding
genomen, te voorkomen.
Misschien deed men goed bij dergelijke bevelen
eenstemmigheid tusschen de beide Kamers te eischen.
Het zou immers mogelijk kunnen wezen, dat de
muren van de stadhuizen door bevelen van de meer
derheid zoowel in het Paleis-Bourbon als in het
Luxemburg, met geheel tegenstrijdige redevoeringen
volgeplakt werden. Het publiek zou daardoor niet
weinig in verwarring wordeu gebracht.
In allen gevalle is het zeker, dat het aanplakken
van een redevoering een politieke daad is, waarvan
de gevolgen zeer ernstig kunnen wezen, veel ernsti
ger dan van driekwart der gewonwetten. Het is
dus zeker zonderling, meeat uet blad, dat eeu be
sluit van zulk een groote bet ekenis in een paar
minuten door een vergadering kan genomen worden
Do Kumer is meesteres in haar eigen huis maar
het schijnt ons toe, zegt het Journal des Debars, dat
de muren der stadhuizen niet haar eigendom zijn en
dat met het oog op hetgeen zij er dikwijls laat op
plakken, men het betreuren moet, dat de Kamer
het recht heeft, of zich dat aanmatigt, over die mu
ren naar welgevallen te beschikken.
De Fransche minister van binnenlandsche zaken
heeft de instructiën gereed, die hij aan de prefecten
zal doen toekomen na§r aanleiding der te verwachten
manifestatiën op den den eersten Meidag.
De prefecten der departementen, waar de toestand
van dien aard is, dat exlëpitioneele maatregelen noo
dig kunnen zijn, en dieniengevolge geen algemeen©
instructiën gegeven kunnen worden, zullen naar
Parijs worden ontboden, om van den minister mon
delinge bevelen te ontvangen.
De zaak van Ravachol zal den 26sten dezer voor
hot hof v«n assises te Parijs in behandeling komen.
Met hem zullen nog vier anarchisten op dien, dag
als betrokken in liet zelfde geding, voor het gerecht
verschijnen.
Belangrijke dynamiet-aanslagen niet te vermelden;
hier wordt wat dynamiet gestolen en daar wat op
straat gevonden, uit vrees voor ontdekking. Ver
schillende Fransche generaals hebben vanwege „de
uitvoerende commissie// voor de manifestatie op 1 Mei
een langen waarschuwenden brief gekregen, ben ver
manend om dien dag in geen geval iets tegen het
volk te doen. Volksmoord, zoo besluit den brief,
verlaagt een soldaat, de tuchteloosheid kau hem soms
tot eer strekken en hem groot maken kies, generaal
tusschen deze heldhaftigheid en die lafhartigheid
jè.; De politie te Madrid heeft zekeren Munos gevat,
die voor den aanvoerder der anarchisten in Spanje
wordt gehouden en de eigenlijke aanlegger moet zijn,
van het dezer dagen ontdekte plan om het gebouw
der Cortes in de lucht te doen vliegen. Een goede
vangst dus, als 't waar is.
De Londensche anarchisten hebben in Hyde-Park
een betooging gehouden om te protesteeren tegen de
veroordeeling van hun geestverwanten te Walsall.
Volgens de sprekers waren de bommen alleen be
stemd voor Rusland, waar geen ander middel tot
horvorming mogelijk wasde Engelsche politie bad
daar niets mee te maken, maar de geestverwanten
waren door een spion van de politie verraden, die
hen eerst tot het maken van bommen had overge
haald. De vergadering liep zonder ongeregeldhe
den af.
Naar aanleiding van die veroordeeling vraagt de
Commonweal, het weekblad der Engelsche anarchisten
of de Minister Matthews, de rechter Hawkins, die
hot vonnis uitsprak, eu de inspecteur Melville, die
de zaak aanbracht, wel personen zijn, geschikt om te
blijven leven In hetzelfde blad staat een staaltje
van de liefelijke wijze, waarop die heeren denken
over onze maatschappij. „Zou er niet", zoo leest
men, „iemand onder ons zijn, die het hart sneller
voelt kloppen van onmetelijke vreugde, als hij de
weelde der rijken vermeld zag en het gehuil hoorde
der groote menigte in het midden van die onmete
lijke vuurzee Inderdaad, wat een verrukkelijk ge
zicht in onze stad zulk eeu rooden vlammengoed
Duizendmaal schooner in ons oog dan de schitte
rendste en zuiverste diamant Gehuil te hooreu,
kreten van pijn en de woode vau wolven hun vrou
wen en kinderen allen in het midden van den vuri-
gen oven
van de Makelaars
Denmarkt Was heden onveranderd.
Loco Tankfust 6,30. Geïmporteerd fust 6.40
April levering 6.25. Mei-, Juni- en Juli-leve-
riug 6,25. Augustus-. September-, October- en
November-levering 6.50. December-levering f 6.60.
MARKTBERICHTEN.
Gouda, 14 April 1892.
Granen met voldoenden aanvoer. In de prijzen
kwam weinig verandering.
TarweZeeuwsche 8.25 a 9.-^-. Mindere
dito 7.50 a 8.—. Afwijkende 5.25 a 5.90.
Polder 6.25 a 7.75. Roode 6 50 a 7 25.
Angel 7.50 8.50. Rogge Zeeuwsche 7.
a 7.50 Po der 5.75 a 6 30. Gerst: Win
ter 4.20 a J 4.60 Zomer 3^90 a 4.30.
Chevalier 5.a 5.75. Haver per heet.
3. 25 a 4 25, per 100 kilo 7.25 a 8.—.
Hennepzaad. Inlandsch f 9.25 a 9.50. Buiten
landsch 7.25 a 7.50. Kanariezaad 6.25 a
7 50. Boonen. Bruine bonnen 9.a 11.
Duivenbooneu 7.a 7.25. Paardenbooneu 6.
a 6.40. ErwtenBuitenlandsche voererwten per
80 K. 6.70 i f 8 20. Maïs per 100 kilo: Bonte
Amorikaansche f 5.50 a 5.70. Cinquantine f 8.25
a 8.75.
Vette varkens, goede aanvoer, handel vlug 23
a 25 ct. per half K.G. Biggen voor Engeland,
