GOUDA.
LAARS,
in in de Kaas-
eene hem pas-
K., Boekh.
:ct.
ao
ELLISG
programma.
?sten,
'jjl
1892.
N° 4812.
STIER
srd.
Zaterdag 16 April.
{otterdam.
FEUILLETON.
TTït Ixet Leven.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Dr. ZAAIJER in Burgerplicht,
i.
8 uur
Echto
tesameu-
i in den
tam des
vaardigd
rereldbs-
StOll'
De inzending van advertentiën kan geschieden tot eén uur des namiddags van den dag der uitgave.
(Naar het Frantch.)
DERDE GEDEELTE.
VI.
103.
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is /.1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
gebreken van de finan-
tlJgenwoordigen mi-
leder kan
i het ont-
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Bovendien worden alle Advertentiën gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
'twelk des Maandags verschijnt.
Specialiteiten.
Ie Rang 1.—
ng vertrekt
wla.
Gouda 12.30*
GELDIG.
Bfbusjes
0.35
Neder-
de
gesteld door de
VAC van de
1 te Delft
Cognac!
n bij J. vax
gekookt
voor da-
pelrf van
a) Als
ral van
bruiken.
H. H.
GOUDSCHE COURANT.
Barinc.
Er viel nu niet meer aan terugtreden te denken.
Een ongeval, begon Anie, dat gisteravond aan
Sixte is voorkomen.
Een ongeval riepen mijnheer en mevrouw
Barinc tegelijk uit
Bij een diner ten huize van D’Avignachij
is medege^leept geworden om te spelen en hij ver
loor ..r.li
Drie-*en-dertigduizend gulden, voltooide Sixte.
Drie-en-dertigduizend gulden 1 herhaalde me
vrouw Barinc, terwijl zij haar tijdschrift en haar
vouwbeen op den grond liet vallen.
Die wij van u komen vragen, papa, sprak
Anie, met een blik op haar vader.
’tls duidelijk, dat gij dat niet kunt betalen,
sprak Barinc op gullen toon.
En speelschulden worden binnen vier-en-twintig
uren betaald, ging Anie voort.
Dat is zoo.
Gedurende het huwelijk harer dochter, dat zoo
gelukkig bleek te zijn, was mevrouw Barinc steeds
zachter gestemd geworden ten opzichte van Sixte,
dien zij nu slechts //mijn waarden Valentin”, «mijn
besten schoonzoon” of ook kort af //mijn jongen”
noemdeliiaar de drie-en-dertigduizend gulden
maakten ha|ar woelend.
Hoe, mijnheer! gij verliest drie-en-dertigdui-
zend gulden! riep zij uit.
Helaas ja, mama!
EN en BE-
van Woonhui-
kt door
t UL.
eet te Gouda.
vatten de redevoeringen niet veel nieuws. De
heer Van Houten had reeds hetzelfde onder
werp op heldere wijze in de Haagsche liberale kies-
vereeniging behandeld, zootlat hij te Amsterdam
weinig daarbij te voegen had, tenzij eenescherpe
terechtwijzing aan den heer Trenb, dien hij
onder zijn gehoor had en die een centrum van
oppositie vertegenwoordigdede heer Zaaijer
had als voorzitter de bijeenkomst en het debat
geleid, waar de heer van Houten het eerst
deze quaestie inleidde, zoodat het niet te ver
wonderen is, zoo er in deh gang van het be
toog en de keus der argumenten groote over
eenkomst is op te merken. Toch was het
zeker voor allen en niet het minst voor hen,
die niet dagelijks aan staatkunde doen, een
genot zulk een duidelijk overzicht te hooren
van de deugden en
cieele plannen van onzen
nister van financiën.
Uit de redevoeringen dezer bekwame ver
tegenwoordigers der liberale partjj blijkt, dat
hunne geestverwanten over het algemeen vrede
hebben met het hoofddenkbeeld der nieuwe
belasting: eene heffing, die het kapitaal tot
grondslag heeft. Het groote voordeel daarvan
is haar practische bruikbaarheid. T J
gemakkelijk volgens de regelen van
werp het bedrag van zijn kapitaal berekenen,
terwijl daarentegen het inkomen, vooral van
handeldrijvende lieden, die uit het laatje hun
verteringen betalen, niet zoo gemakkelijk te
berekenen is. Meubelen en kunstvoorwerpen, die
geen hkndelsartikelen zjjn, rekenen niet mede;
58)
Go zijt ten minste beiden in goeden welstand,
dat ia hat voornaamste, on het is prettig, dat ge
nu bij ons blijft eten. Manuel, ga gauw in de
keuken zeggen, dat de kinderen hier blijven. Ik
heb juist van ochtend een prachtige zalm klaar ge
legd om je te zendendie zullen wij nu samen
opeten.
Hij trok zijn dochter naar zich toe en vroeg
Kan je het niet zeggen, zonder dat mama er
bij is?
’t Is beter.
Laten wij dan dadelijk naar haar toegaan.
Zjj traden hot salon binnen, waar mevrouw Barinc
bij het licht van een lamp bezig was, een tijdschrift
open te snijden, dat zij nooit las, maar waarop zij
alleen geabonneerd was, omdat zij meende, dat als
«slotvrouw” noodig te hebben.
Anie heeft ons iets mede te deelen, sprak
De belastingvoorstellen van den heer Pier
son worden, ook in kiesvereenigingen, druk
besproken. En terecht. Den steun der pu
blieke opinie kan niemand ontberen, die in
een vrij land hervormingen van zoo ingrij
penden aard wetischt tot stand te brengen
hij heeft tegelijk te vreezen het eigenbelang
dergenen, die tot dus ver »vrjj uitgingen,
zooals de Standaard in haar eigenaardigen
stjjl zegt van de couponknippende kapitalisten,
en de ijverzucht der vijandige politieke par
tijen, welke aan een tegenstander niet de eer
gunnen groote zaken te doen. Aan die beide
kan alleen het zwjjgen worden opgelegd door
de volksstem. Niet dat geen critiek zou mo
gen geoefend wordenintegendeel. Daartoe
dient de publiciteit, die in onze politieke zeden
is doorgedrongen. Maar wanneer de richting
waarin voorstellen als de aanhangige zich be
wegen goed is, dan brengt men zijne bezwa
ren in, ten einde de zaak zelve des te beter
te doen slagen en erkent dat men ze desnoods
zou willen aanvaarden in den vorm, waarin
ze worden aangeboden. Van dergelijke op
bouwende critiek hebben wij eergisteren twee
uitnemende voorbeelden gezienvan Dr.
Zaaijer die hier in Burgerplicht en van Mr.
Van Houten die in de Amsterdamsche veree-
niging van denzelfden naam het woord voerde.
Voor hen dip gewoon zijn in verschillende
bladen de politiek van den dag te volgen, be-
effecten tellen naar den koers van den dag
de waarde van huizen en landerijen vindt men
door de getaxeerde huurwaarde met 15 of 20
te vermenigvuldigen hypotheken enz. trekt
men afer wordt dus niets meer gevorderd van
een kapitalist dan wat hij zelf doen kan en
dagelijks in zjjn eigen zaken doet. Er is be
hoorlijk gezorgd, dat de kleine bezitters vrjj
blijven, hetgeen vooral voor landbouwers van
gewicht is ieder die, na aftrek der hypotheek-
en andere vaste schulden geen 13 duizend
gulden bezit, betaalt niets volgens deze wet.
Geheimhouding is door tal van maatregelen
zooveel doenlijk gewaarborgd, terwjjl onder
scheiden wegen openstaan om redres van grie
ven te krjjgen. Een matige progressie waakt
er voor, dat de grooten, wier draagkracht
meerdere lasten veroorlooft, hooger worden
aangeslagen dan de kleine man. De bezwaren,
die tegen dit plan zjjn ingebracht, werden terecht
onder tweederlei rubriek gerangschikt: die welke
het begiusel onaannemelijk verklaren en die
welke alleen de uitvoering betreffen. Tot de eerste
behooren de tegenwerpingen der heeren Cort van
der Linden en Treub, die van geen kapitaals
belasting willen hooren en in de dwaaste over
drijvingen vervallen om de meerdere voortref
felijkheid of de alleenzaligmakende kracht van
de inkomstenbelasting te bewijzen. Vermake-
Ijjk zijn de berekeningen, die de heeren Zaaijer
en Van Houten ten beste gaven om de on
houdbaarheid aan te toonen van de bewering,
dat deze matige, ja zeer geringe kapitaalsbe
lasting ten slotte het geheele kapitaal zou
En hoe hebt ge die drie-en-dertigduizend
gulden verloren?
Het hoe doet er niet toe, viel Anie in.
Integendeel, dat doet er wel toe; ge zijt dus
een speler, mijnheer?
Men is geen speler, omdat men bij toeval een
zekere som bij het spel verliest, ging Anie voort.
Zonder haar dochter te antwoorden, stond mevrouw
Barinc op en wendde zich tot haar echtgenoot.
Ge hebt uw dochter dus aan een speler gege
ven sprak zij.
Maar, lieve vrouw
r— Ik maak je er geen verwijt van, je bent al
ongelukkig genoeg door je eigen schuld, arme vader,
maar je hebt haar toch opgeofferd.
Vervolgens keerde zij zich plotseling tot haar
schoonzoon met de woorden
Waarom ben je niet zoo eerlijk geweest, ons
te waarschuwen, dat je een speler waart?
Maar, mama, viel Anie in, Valentin is geen
speler; in tien jaren heeft bij geen kaart aangeraakt.
Welzoo! als hij er dan aanraakt, komt het ons
duur te staan.
Barinc vond, dat hij nu wel een einde mocht
maken aan dit tooneel, dat in zijn oog zooveel te
onrechtvaardiger was, omdat hij bij zichzelven moest
zeggen, dat Sixte toch wel het recht had te verlie
zen, wat hem toebehoorde.
Er is niets beters aan te doen dan te betalen,
besloot hij,
