Bultenlandsch Overzicht.
i 7'"'»
hen is afgesneden, waarvan het seer onaangename
zeker wel gemakkelijk is na te gaan, wanneer het
Edelachtbare Bestuur wil bedenken: o. dat vele
werklieden eerst om 8 uur hun werk verlaten c-n de
schuit vastgemoerd wetende, hunne woningen niet
anders kunnen bereiken, dan gebruik makende van
den grooten omweg over bovenvermelde bruggen,
iets zéér onaangenaams na hunne vaak zoo zware
dagtaakb. dat in de natuurlgk dikwerf voorkomende
gevallen, waarin genees- of verloskundige hulp moet
worden ingeroepon, men eveneens na 8 uur gedron
gen is de meergenoomde omwegen te maken om den
geneesheer te bereiken;
dat het bovendien, wegens het drukke verkeer vau
vlotten, schepen, stoombooten, enz., enz., door de
Turfsingelgracht, dikwgls voorkomt, men in weer eD
wind aanmerkelijk lang moet wachten om te worden
overgezet en niet, zooais bij bruggen, gedurendi het
passeeren van twee stuks, maar van zoovele, als er
op die hoogte zich bevinden;
dat adressanten meenen, hierdoor de gronden
waarop het ongeriefelijke van 't overzetveer steunt,
genoegzaam duidolgk te hebben uiteengezet, lerwgl
zij als hunne bescheiden meening uitspreken, dat
goede verbindingen, waar die noodig zijn, gerekend
behooren te worden tot de eerste behoeften eener
stad en zij dus hopen bij den Edelachtbare!» Raad
instemming te vinden, dat verbetering niet kan en
mag worden uitgesteld
dat zij in verband daarmede beleefd do vrgheid
nemen in overweging te geven, bedoeld overzetveer
te verwgderen en te vervangen door eene draaibrug
dat zij eerbiedig verzoeken, bij eventuëele bespre
king van dit ons beleefd adres, wel te willen letten
op de voortdurende uitbreiding, welke de stad aan
die zijde ondergaat; welk argument zg, nevens de
reeds opgesomde, tevens van genoeg gewicht achten,
om met vertrouwen een gunstig besluit, binnen niet
al te langen tijd te mogen verwachten.
Hetwelk doende enz.
Bij koninklijk besluit is aan G. A. Haentjens Dek
ker, op zgn verzoek, eervol ontslag verleend als burge
meester van Hekendorp, >Van Lange Ruige Weide
en van P^kop.
Tot onderwijzeres aan de openbare school te Oude
water werd benoemd Mej. C. Steijns te Venloo.
Naar wg vernemen, hebbeq de heeren J? M. van
Kempen en Zonen, eigenaren der Kon. Ned. fabriek
van goud- en zilverwerk te Voorschoten, aan de
intern, sportteotooustelling te Scheveningeneen
prachtig gedreven zilveren bocaal geschonken ter
waarde van duizend gulden, om als eerste prijs te
dienen bij den te houden zeilwedstrijd.
Het badseizoen te Scheveningen zal den 7en Juni
geopend worden.
De Nederlandsche Planteubotor-Maatschappij heeft
over 1891 een verlies geledeu van 115,522.66.
De werkzaamheden zijn gestaakt, in afwachting van
de resultaten der proefnemingen, die te Mannheim
voortgezet worden door dr. Schlink. Uiterlijk Augus
tas zullen nieawe voorstellen aan de aandeelhou
ders worden voorgelegdof tot reorganisatie der
maatschappij, of tot liquidatie.
Het was gisteren aan het Scheveniugsohe strand
reeds zoo levendig, als ware het midden in het bad-
seizoeu. Het warme weder deed honderden de stad
ontvlieden om frisohhoid te vinden aan de boorden
der zee. De bad- en windstoelen, die van hun win
terverblijf reeds naar het strand verhuisd waren, bie
den daartoe ruimschoots gelegenheid en waren allen
bezet. Do limonade-tontjos haddon eene waro bo-
storming van de dorstigeu te doorstaan. Een heer
lijke zeebries brak de hitte der zonucstralen.
Aan het sportteutooustellingagebouw was men zoo
wel binnen als buiten druk aau het werk.
De uniformveranderiugen voor hot loger zgn thans
vastgesteld.
Mel 1 Januari 1894 zal deze reorganisatie moeten
zgn ingevoerd.
Bg de infanterie wordt de gele uitmonstering door
rood vervangen. De panden van de korte jas wor
den korter. De sluiting bestaat uit eene rij knoo-
pen. De kraag, zonder distinctief, wordt lichtblauw.
De schouderpassauten vet vallen, maar er worden pas
santen aangebracht voor het dragen van épauletten,
wat in groot tenue verplicht zal ?\jn.
De shacot wordt vervangen door een kepi.
De rangen zullen, evenals bg de marine, op de
mouwen wordeu aangeduid.
De tuin der Sporttentoonstelling heeft een achf-
hoekigen vorm, omgeven door eeu winkelgalerij met
allerlei etablissementen om den inwendigen mensch
te versterken, zoomede door eeuige inrichtingen van
vermaak. Onder deze behoort B&rtling's Oostersche
dwaaltuin. Het gebouw is een in Moorsohen stijl
uitgevoerde arcadeooonstructie, welke zuilenrijen in
wendig door spiegels onafzienbaar vermeerderd en
vermenigvuldigd worden, waardoor het schier onmo
gelijk wordt om, eenmaal 'ér binnengetreden, don weg
terug te vinden om er nit te komen. Schoone groe
pen Oostersche danseressen maken den dwaaltuin tot
een toovcrpaleis uit de Duizend-eo-een Nacht, maar
«ganz gefahrlos*, want de bajaderen zgn van was.
Langs een trap bereikt men den renzenkaleidoskoop,
waarin elk bezoeker zichzelven 500 malen ziet weer
spiegeld. En van daar komt men eindelgk in een
prachtigen «Palmongarten*, die oueindig uitgebreid
schgnt.
De geheele inrichting is sierlgk.
De portier aan het centraalstation te Amsterdam.
Van Amerongon, deed Zondagavoud eene arrestatie,
die getuigt voor zgn tact en oplettendheid. Een
als heer gekleed persoon stond in de vestibule van
het station in druk gesprek met een buitenman, die
misschien wat te lang in een koffiehuis had gezeten.
Het heerschap kwam deu portier verdacht voor,
zoodat hij hem in bet oog hield en zich ongemerkt
onmiddellijk achter hem plaatste. Hij zag toen hoe
het horloge èn de ketting van den braven buitenman
zonder dat deze er iets van bemerkte, in de zakken
van zijn vriend verhuisden. Daarop volgde een
hartelgk afscheid en achtte de portier hetoogenblik
gekomen, om de kennismaking aan te knoopen en
den vluggen zakkenroller een kosteloos logies te
bezorgen waar hij 't voorloopig zonder tijdmeter
doen kan.
De dagbladen hebben aangekondigd, dat Krnile
Zola zgn nieuwen roman «La Déb&ole" heeft voltooid
Zg voegden er bg, dat de schrijver juist 15 maan.'
deu aan dit work heeft gearbeid ea dat het niet
minder dart 1033 blaadjes schrift beslaat. Dew
mededeel in gen hebben er Albert Millaud toe g0.
bracht nog oenige bijzonderheden omtrent dit boek
te verzamelen, en hij deelt doze in do Figaro mede:
«Zola heeft om die 1033 blaadjes in 15 maanden
te sclirgven vijfhonderd veeren pennon gebruikt
waarvan tweehonderd vgf en twintig witte en dé
rest gele punten hadden. Het laatste hoofdstuk heeft
hg met een ijzeren pen geschreven om meer kracht
te kunnen "bijzetten. Hg heeft voor die 1033 blaadjes
vgf liter on vgf centiliter blaowe iukt verbruikt, en
een bale liter roode voor enkele gedeelten. (Roode
inkt wekt den meester op, als zgu verbeeldingskracht
begint te verslappen.) Hij heeft een boek vloeipapier
noodig gehad om die 1083 blaadjes te drogen. Zoli
hoeft tweemaal zgn geheel vloeiboek moeten laten
vernieuwen, omdat de inktkoker er over omgevallen
was.
De schrijver brengt in zgn roman acht en veertig
hoofdpersonen ten tooneele, verscheidene legers en
ongeveer twaalf personen uit de hedendaagioh»
geschiedenis. Gedurende de 15 maanden, dat Zola
de 1033 blaadjes schreef, heeft hg zevenhonderd
negentig glazen bier, honderd twintig kopjes thee
achttien koppen bouillon gedronken en zos en ne
gentig pastilles Géraudcl gebruikt, zoodat hg nu en
dan zijn werk even moest staken.
Van den roman zei ven zeggen wij niets. Daar
komt het minder op aan."
In Ierland heeft weder een agrarische moord
plaats gohad. Do farmer James Flynu had eene
weide gepacht, van eene tegenwoordig leegstaande
boerderg bg Moate. Toen hg van de wedrennen te
Moate terugkeerde, vergezeld van zgne beide ^doch
ters, werd hij door eenigo lieden opgewacht. Twet
malen viel hij door eeuige steenworpen getroffei, op
den grond. Eenige mannen hielden de meisjes
tegen, terwgl hunne kameraden op den vader los
sloegen. Op de nadering van oen rijtuig gingen de
aanvallers op de vlucht. De meisjes brachten hm
vader naar het politie-buresu te Moate. Hier bleek,
dat de mau zes zware hoofdwondeu had gekregen,
bovendien was de bovenlip geheel gespleten eo wa
ren de be6nen overdekt met kwetsuren. Flynn was
te uitgeput om de bijzonderheden over den aanval
te kunnen mededeelen. Toch arresteerde de po
litie op grond van zgne inlichtingen de boerea-
arbeiders Patrick Rush, James Derrelland en Patriek
Slerin.
Te Londonderry, in Ierland, hebben soldatoo.die
tot twee verschillende regimenten behoordenin
eene kantine roet elkaar ruzie gejeregen. Een vecht-
partij ontstond, waaraan gaandeweg een driehonderd
man doelnamen. De onderofficieren waren niet ii
staat de orde te herstellen. Ongeveer eon unr
lang duurde de strijd, die met handen en voetei
werd gevoerd. Toen kwam een aantal soldaten met
de bajonet op het geweer aanstormen, en do anders
partij, die uit artilloristen bestond, trok de sabeL
Op dit oogenblik verschenen echter officieren, dis
gelukkig bloedstorting wisten te voorkomen. Io-
tusscben zgn door slaan en schoppen verscheidens
personon zoo toegetakeld, dat zij thans in een hot*
nu is het mooiste van alles dat hij om onze Belle
aanzoek heeft gedaan."
«Om Belleriepen mijnheer de Back en Clare
als uif een mond. «Daar ben ik dubbel blij om,"
ging oom voort, «want nu is die brave Theo goed
bezorgd, en Belle krijgt een uitmuntend man."
«Ja maar papa," sprak Clare, «zoo ver is het nog
niet, reken ik."
«O lieve kind," Antwoordde mijnheer de Back met
een fijn lachje, «zoo ver zal het toch wel komen."
«No, dat zal te bezien staan, want mama heeft
ook een stem in 't kapittel. Maar nu het belang
rijkste van 't gevalhoe ben je dat te weten geko
men, Cate m
«In de eerste plaats Clare, weet je wel dat hij
altijd veel met Belle op had. Eduard ze! dat hij
reeds vroeger werk van haar gemaakt heeft, maar
dat destijds mama er niet van wilde hooren, wijl
hij in 't geheel geen vooruitzichten had. Na juist
drie dagen geleden kwam er een brief uit G. voor
Belle. Ze was uit en we hadden ruim den tijd
om den brief van buiten te bezien, en tevens te
gissen van wier. hij wel zou komen. Toen Belle te
huis kwam en hem las mama en zij waron beide
naar eene kommissie werd ze op eens heel bleek,
begon te schreien en liep naar hare kamer. We vroe
gen den ganscben dag haar nergens naar want
dat is de beste manier, om iets van haar gewaar te
worden maar 's avonds kwam ze toch bij mij op
mijne kamer, erg verlegen, en vertelde mij wat haar
wedervaren was. Zij hield veel van hém, maar durfde
het mama niet zeggen, nit vreeze dat mama zou
blgven weigeren, wgt zgn familie mama ook niet
zeer naar genoegen was."
«Zijn vader was wat een flink man," sprak oom
de Back, «en hij was hier lid van de rechtbank.
Je mama zal zich echter nog herinneren dat zijn
grootvader hier apotheker was. Nu, de vromen
zijn nederig genoeg van aard, om zich over dergelijke
kleinigheden heen te zetten."
«Arme Bellesprak Clare, «had ik dat geweten,
ik had haar eens opgezocht; ze meent h#-t in don
regel toch zoo kwaad niet. Kom papa, willen we
verder gaan, dan brengen we, als 't u goed is, Cateau
te huis en vragen Belle of ze van avond wat met
ons naar huis gaat."
Clare's hart was vervuld met blijdschap, toen ze
hoorde dat de vergetene Belle ook tot hare bestem
ming zou komen, als zoo vele anderen. Hartelijk
en voorkomend ging ze, bij haar «oude te huis,"
naar haar toe in de huiskamer, en 't duurde niet
lang, of ze waren met elkafir op weg naar het huis
van oom de Back.
«Hoor eens Belle, mijn kind," sprak oom toen ze
nog in den gang van 't woonhuis waren, «ik heb
vroeger wel eens op je geprutteld, maar dat kwam
omdat ze een femelaarster van je wilden maken. Ik
weet alles wat er voor je te doen staat, maar handel
nu als een verstandige vrouw; als mijn vrouw en
ik je kunnen helpen, je kunt over ons beschikken.
Go zijt oven goed een nicht van ons als de andera
meisjes, 'k hoop dat het je wel mag gaan," en hij
sloeg haar sluier terug en kuste de nog eenigszim
weerstrevende Belle fiksch voor den mondde tranen
kwamen haar in de oogen.
«Oom," sprak ze, «ik heb u vroeger wel een»
verkeerd beoordeelddat was niet christolijk, want
I ik
«Wel zoo Belle!" sprak op eens mevrouw de Back,
«jij nog hier op dep laten avond Dat is heel, heel
goed van je, maar na kom je niet zoo vroeg weer
weg, hoor Komaan, ontdoe je van je mantel en hoed
en ga m€Ö naar binnen. Maar wat is dat," ging
ze voort, «ge schreit Och heden, wat scheelt er
aan meisje?"
«Ik heb wat met baar staan vrijen, vrouw, en,na
is Belle soo bang dat jg haar uit louter jaloezie zult
wegjagen. Hoewel dat vrijen deed ik met een edel,
christelijk doel. Vertol het tante maar zelf eens Belle
lief, of ik niet goed heb gehandeld, ik zal wel zoo
lang heengaan, want als de oude grijskop er bij i»,
dat weet ik wel, dan vlotten de konfidenties niot half
zoo goed. Komaan Clare, kom poesje, ga jij zoolang
mot je papa," en hg nam haar arm in den zjjnen,
sloeg zijn anderen arm om haar heen, en verwijderde
zich daarna met zijne bekoorlijke dochter, terwijl ze
met hun beiden eeno overoude aria zongen.
Wordt vervolgd.)
Cl
piianl liggen. Een
aan hoofd en hals,
werd zelfs gevaarlijk gekwotst
Voor de Utrecntsohe reohtuhnk, werd Woensdag
gepleit in eon geschil .tusschen deu heer A. C., tuin
architect te Maartensdijk, en jhr. mr. M. J. P. v.
W.. te Zeist. De gedaagde heeft een paar jaren ge
leden, toen hot landgoed Dijnselburg zijn eigendom
werd, zioh tot den eischer gewend nopens een ver
beterden aanleg van dit landgoed. Qver den aard
van de aan den eischer gegeven opdracht bestaat
verschil tusschen partgen. Do eischer beweert, dat
die opdracht be*rekkin& had op den aanleg van het
gehoelo landgoedvolgens den gedaagde daarentegen
bepaalde zij zich tot oen betrekkelijk klein gedeelte,
omstreeks drie buuders groot, om (het hoerenhuis
golegen. De eischer heeft tot staving van zijne be
wering eenige brieven in het geding gebracht, waar
uit z. i. blijkt, dat de opdracht betrof den aanlog
van Dgnselburg, zonder eenige boperklngbeweert
uu do gedaagde, dat de opdracht beperkt geweest
ie, dan staat het aan hem dat te bewijzen. Hoe
dit zij, de eischer heeft een plan voor den aanleg
van geheel Dijnselburg gemaakt en de teekeniug
daarvan aan den gedaagde gezonden, die deze teoko-
ning gehouden heeft, zonder er aanmerking op te
maken. Daar de uitvoering van hot geheele plau
in één jaar te kostbaar werd gevonden, is nader eene
begrooting opgemaakt voor het gedeelte in den om
trek van het huis. Met do voorbereidende werkzaam
heden voor de uitvoering van dat gedeelte was de
eischer reeds bezig, toeu hg van den gedaagde be
richt ontving, dat deze besloteu had, den aanleg van
Dgnselburg nog een jaar uit tc stellen en voorloopig
daor geen werkzaamheden te laten verrichten.
De eischer vordert nu voor het werk, (lat hij voor
den gedaagde heeft verricht, eene som van 600.
Dit bedrag komt hem z. i. toe. en uit zijn naam
werd dit door mr. G. H. van Bolhuis breedvoerig
uiteengezet. PI. betoogde dat do eischer is tuinar
chitect, aanlegger van buitenplaatsen. Dat werk,
waarin de eiacher een specialiteit is, is lang niet
ieders werkhet makon van een sierlijk plan
is een quaestie van kunst. ^Daarom behoort bij t
bepalen van het bedrag, dat den eischer voor dit
werk toekomt, in de eerste plaats rekening te wordeu
gehouden met wat de eischer gewoon is te rokenen
voor zijn werk, indien hij daarbij slechts blijft bin
nen de perken van wat billijk is, waaromtrent de
rechtbank zich door deskundigen kan laten voorlichten.
Mr. A. A. Pit, die voor den gedaagdo optrad,
was van oordeel, dut, van het standpunt vfraarop de
eischer de zaak beschouwt, de prijs voor zijn werk
moeite en tijd moest worden berekend oaar het pro
duct, zoodat eenvoudig moest worden berekend met
wat de teekening uit een oogpunt van kunst waard
is. En dan was zijne raeening, dat die teekeuing
geen kunstwaarde bezat. Dat was intussehen zijn
standpunt niet, maar wel dit, dat deze eischer, als
architect, zich moet tevreden stellen roet wat aan
andere architecten wordt betaald. Bij dezen wordt
het honorarium berekend naar do kosteu van het
werk. Daarop is ook de berekening gebaseerd van
't geen de gedaagde meent aan den eischer schuldig
te zgn, eu op grond daarvan meent hij met het door
hem aangeboden, maar door den eisoher geweigerde
bedrag van 250 ruimschoots aan zijne verplichting
te hebben voldaan.
Uitspraak over vier weken.
Brown Séquard heeft in eene vergadering der Aca
demie van Wetenschappen te Parijs woder eens wat
laten hooren van zijne methode tot verjonging van
den mensch door inspuiting van een uittreksel uit
zekere deelen van rofftmotten. De beroemde geleerde
deelde thans eenige merkwaardige gevallen mede.
Een vriond zijnor jeugd, 71 jaar oud, lag stervende,
dank zij het middel, was do man in acht dagen tijds
weer op de been. Een machteloozen grijsaard, van
89 jaar, die^niet meer staan of loopen kon, bracht
hg in veertien dagen tijds zoover, dat hg te paard
een rit door het Bois de Boulogne kon doen, zonder
eenige vermoeienis te ondervinden. Brouwn Séquard
beweert, met zijne inspuitingen ook ruggemerglijders
melaatschen enz. volkomen te hebben genezen, en heeft
voor een volgende vergadering nadore mededeelingen
toegezegd.
In een merkwaardig proces over vnlsche testa
menten is dezer dageu door het Hof der Seine te
Pargs uitspraak gedaan. In 't kort komt de ge
schiedenis hierop neer
De broeders De la Boussinière, van wie de een
een groot fortuin bezat, waren sedert vele jaren
wegens verschil van politieke en godsdienstige denk
wijze geheel van elkander vervreemd.
Bij testament van 9 Juni 1880 vermaakte Adolf
de la Boussinière geheel zijn fortuin aan eon bloed
verwant zijner vrouw, graaf De Bréon. Hg zelf
had dat fortuin geërfd van do markiezin d'Haute-
ville en deze nalatensohap was vereffend door notaris
Guyard, van Bourg d'Ire. Deze notaris, wiens zaken
in de war waren, zag in de nalatenschap een mid
del om zich weer boven water to houden.
Op 20 Maart 1854 ging hij naar Genève bij
Eduard do la Boussinière, dien hij overhaalde om
eeno verklaring te teekenen, waarbij hij hem de
helft zijner reohten in de nalatenschap afstond, bui
ten zijne voorschotten, die hij mocht afhouden. Hij
kreeg daarenboven volmacht om bij Adolf al het
mogelijke te beproeven, ten einde eene verzoening
tusschen beide brooders te bewerken.
Dat gelukte niot en Adolf stierf in 1885, zonder
iets aan zijn bovenvermeld testament veranderd te
hebben. Guyard onderrichtte den broeder, die hem
antwoordde, dat zulks hem niet verrast had. On
derzoek goed het testament, schreef hij, om te zien
of wij het kunnen aantasteu, en ik geef u dezelfde
voordeden als voor de erfenis der markiezin d' Hau-
teville.
Dit laatste gezegde bewijst welk belang Guyard
bij de zaak had.
Er viel echter aan het testament niets af te dingen
en de heer De Bréon kwam in het bezit dor erfenis.
Een toeval bracht Guyard op het middel om Eduard
er evenwel aan te holpon. Een zijner cliënten vroeg
hem oen getrouw faocimile van eeu testament. Dit
bracht den notaris in aanraking met den autografist
Charpentier van Parijs. Charpentier maakte hd zoo
getrouw, dat Guyard op don inval kwam een valsch
testament van Adolf te doen maken. Hij vroeg aan
Charpentier of hij in staat zou zijn eeu stuk te ma
ken, dat hij verloren had, wanneer hij hem het ge
schrift van den persoon, die het geschreven had, ter
hand stelde. Charpentier zeide, ja. Guyard gaf hem
daarop eene nota, die hij zeido uit zijn geheugen te
hebben opgesteld, en tien brieven om hem het noo-
dige geschrift te leveren.
Het waren twee akten, geteekend door Adolf; in
de eerste herriep hij al zijne vroegere testamenten,
met name ook dat van 1880 in de tweede stelde
hij zijuen broeder Eduard tot algemeen erfgenaam
aan. Charpentier leverde weldra de twee testamen
ten. Hij toonde den notaris eenige gebreken aan
en zeide, dat het werk uiet bestand was tegen een
onderzoek van expert». Het beste dat hij kon doen
zeide hij, was den onderteekenaar der testamenten er
eenige woorden te doen bijvoegen. Guyard ant
woordde, dat de man te zwak wa9 goworden om nog
te schrijven, hij maakte' eenige verboteringeu aan de
testamenten en zond zo aan Charpentier terug, met
verzoek zijn werk opnieuw te beginnen. Deze bracht
enkel oenige veraudoriogen aau, schreef op eene
envelloppe in hetzelfde schrift als dat der testamenten
de woorden Aau den voorzitter der rechtbank van
Segré, en zoud alles aan Guyard, evenwel zorgdra
gende sommige brieven te bewaren.
Guyard betaalde hem 3UÜ fr. en maakte aanstonds
gebruik van de testamenton. Hij kreeg nogmaals de
belofte van Eduard de la Boussinière dat hij de helft
dor erfenis zou bekomen, indien het testament ver
nietigd werd.
De notaris maakte de twee testamenten bekend.
Het succes was volledig na eenige processen was
Eduard in het bezit vqfn de erfenis. Guyard kreeg
eerst 60,000 fr^jwg^de teruggave van de overeen
komst, en hij/stond op het punt nog fr. 100.000 te
krijgen, toen het bedrog ontdekt word. Charpentier
hoorde de processen en daar hij de testamenten
gemaakt had, besloot hg zijn stilzwijgen duur te laten
betalen.
Van dit oogenblik af liet hg Guyard geen rust
meer, Charpentier schreef ook aan den heer De la
Boussinière, maar aangezien deze niets vermoedde,
gaf hij aan den Charpentier's bedreigingen geen ge
hoor, ja, besloot ten slotte zelf de tussofienkomst van
het gerecht in to roepen.
Nadat die bedreigingen tegen De la Boussinière
en de aanbiedingen aan de familie Bréon, om te be
wijzen dat de testamenten valsch waren, nog lang
geduurd hadden, werd ook notaris Guyard de eischen
van Charpentier moede. En nu kwam alles uit.
Guyard beweert, dat hij werkelijk die testamenten
verloren had en er Charpentier enkel andere heeft
doen maken om de eersto te herstellen. Charpentier
beweert niet te hebben geweten, ('at die testamenten
voor vervalsching moesten dienen.
Guyard ia veroordeeld tot tien jaar opsluiting,
doch Charpentier is vrijgesproken.
Men beschouwt te Rome een ontbinding der Kamer
nog steeds als onvermijdelijk.
Bij de verkiezingen zou naast de fiuancieele vraag
de biunenlandsche politiek op den voorgrond staan.
Een lid vdor rechtorzijde deelde Giolitti mede, dat
hij slechts 2/12 wil toestaan, maar de minister vol
hardt bij zijn eisch, daar bot voor de nijverheid
schadelijk zou zijn voor den herfst de verkiezingen
te doen plaats hebben.
Vele afgevaardigden der rechterzijde meenen, dat
de koning bij gewoon decceet de belastingen maar
moet keffen. jf
De Kamer van afgevaardigden heeft tot haren
voorzitter herkozen den heer Biancheri, met 312 van
de 333 uitgebrachte stemmen20 blanco-biljetten
waren in de bus.
Bijna alle te Berlijn verschijnende bladen stem
men hierin overeen, dat bij eene nieuwe ministerieelo
crisis in Italië Crispi do komende man zal dienen
te zijn. Zelfs de hem iminder welwillend gezinde
bladen, ais do Vossische Zeitung, zien in hem den
éénigen man die eene zekere stabiliteit waarborgt.
Al schgnt de ontbinding van het Engelsche Par
lement weer uitgesteld misschien komt het be
sluit nog wel onverwacht, komt er toch meer
leven in de voorbereiding voor de verkiezingen.
Deze week waren te Londen bijeen qen vierhonderd-
tal conservatieve verkiezingsagenten uit alle deelen
des land». Wat op die bijeenkomst werd verhandeld,
is natuurlijk geheim, 's Avonds waren zij aan eeu
banket vereonigd, waarbij ook lord Salisbury aanzat
die een dronk op heu instelde. De minister Bal
four kwam de saamgekomenen even begroeten, daar
hij wegens de zitting van het Parlement niet van de
partij kon zijn. Hij werd zeer toegejuicht.
Namens de werkloozen in Cleveland is tot de Ko-
ningiu te Balmoral eeu bede om hulp gericht. Door
de werkstaking der kolendelvers in Durham verkee-
ren thans in Clevelaud 28.000 menschen buiten hun
schuld in zeer kommervolle omstandigheden. Sedert
tien weken konden de mannen niets verdienen.
De mijnwerkers in Durham blij velt*'volharden bij
hun weigering om zich meer dan een korting van
10 pCt. te laten welgevallen. De bisschop van
Durham heeft thans aan de vertegenwoordigers van
beide partijen voorgesteld, den arbeid te hervatten
met een korting van 10 pCt. en een scheidsgerecht
op te dragen om na te gaan of een grootere korting
noodig is. De mijnwerkers hebben besloten in het
graafschap Durham bij de aanstaande verkiezingen
geen mijneigenaar, van welke partij ook, te steunén.
In Frankrijk houdt de cneenigheid tusschen de
clericalen, tengevolge der bemoeiingen van den Paus
ten gunste der republiek, de openbare meening uog
voortdurend bezig. Den eenen dag hoort men van
nieuwe bekeerlingen tot de republiek, den daarop
volgenden dag van nieuwe aanvallen, direct gericht
tegen de republiek, indirect tegen Leo XIII. Zoo
heerschte er dezer dagen blijdschap en voldoening
onder die republikeinen, die alle zaligheid verwach
ten van eou Fransche republiek, bondgenoot der ka
tholieke kerk, over het feit dat op het congres, dezer
dagen door de vereer.iging der katholieke jongeling
schap te Grenoble gehouden, de heer Descottes, het
hoofd der conservatieve partij in Savoyo, verklaard
had, dat men do republiek moest aannemen als don
wettigen staatsvorm, als het onbetwist erfgoed van
alle Franschen eng^ffcar even vaH geworteld moost
beschouwen als de constitutioneele monarchie in En
geland en de republiek iu Zwitserland en in Amerika.
Volgens spreker moesten de katholieken er uaar stre
ven op constitutioneel terrein, onder den |banier der
republiek, door wettige middèlen, de hervormingen
on den vooruitgang te verkrggen, die naar hun mee
ning noodig zijn ter bescherming van hun belangen
van hun geloof en van hun vrijheden.
Do blijdschap steeg ten top, toen graaf de Mud,
de bekende clericale leider, in een daarop volgende
vergadering zich eens van zin verklaarde met de
woorden van den heer Descottes en verzekerde be
sloten te ziju op constitutioneel terrein alle wenken,
door den Pontifex gegeven, te volgen
Maar helaas niets is bestendig van duur op deer'
aarde In de vreugde der republikeinen van den
Temps on het Journal des Débats heeft zich al te
spoedig w rood o teleurstelling gemengd. De woor
den, door graaf de Muo en zijn katholieke vrienden
te Grenoble gesproken, hebben geen weerklank ge
vonden onder de monarchisten te Toulouse. De
jeugd eu de royalistische arbeiders van Toulouse, iu
in grooten getale bijeengekomen, hebben bg wijze
van protest een adres gezonden aan den graaf van
Paeij9, om hem een nieuw blijk hunner trouw te
schenken. Zij verzekeren, dat, te midden van de
crisis welke de conservatieve partij doorstaat, geen
oogenblik hun politiek geloof aan het wankelen is
gebracht en zij krachtiger dan ooit weigeren zich te
buigen voor de republiek. In hun oog is deze toch
in Frankrijk volgens hun eigen woordon niets
anders dan. de formule der vrijmetselarij, en vader
landsliefde verbiedt hen hun steun te verleenen aan
instellingen, die de ontwikkeling eener ongeloovige
en revolutionnaire secte bevorderen.
Om deze redenen zullen zg gehecht blgven aan
de christelijke monarchie, wier vertegenwoordiger de
graaf van Parijs is. In afwachting van zgne komst
aan de regeering verklaren zij zich bereid, ingevolge
zijn raadgevingen, de politieke allianties te sluiten,
die ben veroorloven, evenals voorheen verbonden met
