Bultenlanilsch Overzicht.
woning fan J. van Gelderen, verbrijzelde de schilderijen
en het behang aan ^de muren, vernielde eenige ruiten,
en spleet een boom welke bij de woning stond, zonder
evenwel brand te veroorzaken. De bewoners waren
gelukkig afwezig.
Zaterdag namiddag drong een onbekend persoon
de herberg van J. v. A. te Blerik binnen. Na ge
weldpleging op de vrouw van v. A., die alleen te
huis was, stal hij ruim 300 mark.
De maréchaussee uit Venloo trok onmiddellgk er
op uit, eu mocht er in slagen Zondag den dief in
handen te kragen.
In verband met het dragen vau het haar ge
schonken friesche kostuum door het Koninginnetje
bij de harddraverijen op Zaterdag j.l de vraag
of zij al of niet daarin zou verschijneu, was vooraf
onder het publiek een onderwerp van levendige dis
cussie wordt uit Leeuwarden aan het Hbl. ge
schreven
Eindelijk kwam de stoet. Alle halzen rekten
zich uit, ver over de balustrade. Op de eerste rijen,
allen door dames ingenomen, klonken kreten van
voldooning. In de verte weergalmde gejuich, dat al
nader en nader kwam en zoowaar, in plaats van deu
bekenden witten hoed zag men in het galarijtuig
iets schitteren, 't Was alsof de juichkreten als uitin
gen van liefde te zwak waren de bravoos vervingen
de hoeraas de handen wuifden, niet met zakdoeken,
maar werden snel op elkander geklapt. En hoe lut
tel dat verschil ziju moge. wie van het tooneel ge
tuige was, heeft bet misschien beter gevoeld, dan in
woorden te brengen is. Eerst reed de fraaie stoet,
als altijd omringd door de bloem der friesche jon
gelingschap, voorbij de tribunedo opgewondenheid
steig; toen hield het rijtuig voor de trap stil. Onze
Vorstin ontdeed zich van een witten mantel, en daar
stond zij aU Friezin voor ons aller oog. Spoedig
kwam zij de trappen op naast de Regentes, die als
gewoonlijk in hel zwart was gekleed. Terstond
viel het op hoe de anders wel wat bleeke wangen
der lieve Vorstin door een blos van zelfvoldaanheid
waren overtogen. Wat ziet ze er heerlijk uitWat
een snoeperig meisje klonk het aan alle kanten.
En dat was zoo't blonde kopje, onder de blin
kende gouden kap met een smaakvol kanten musje
bedekt, was nog aanvailiger dan gewoonlijk, en met
een vroolijkeu blik van verstandhouding lachte zg
aanstonds naar de vele dames die, als zij, zich met
het schilderachtige toilet der Friezinnen hadden ge
tooid. De toevallige omstandigheid, dat de hoofd
naald niet gemakkelijk was te bevestigen en dus
niet aan de gouden kup was bevestigd, verhoogde
nog de bekoorlijkheid der kleine vorstelijke verschij
ning, wier blank voorhoofd nu n .g moer het opene
gelaat deed uitkomen.
Alleraardigst was het te zien hoe de kleine /Frie
zin", anders gewoon aau korte kleederdracht, zich
bij het beklimmen der trappen van de loge in den
langen lichtpaarscben rok wist te bewegen en met
de handen aan beide zijden met bet kanten voor
schoot den rok optilde. Vooral het kanten fichuutje,
aan de schouders saamgeplooid naar het midden,
stond recht coquet Er waren ouder de Friezinnen
gelijk te lezen van Tholen," sprak ze weer onge
dwongen en vrij even als vroeger, //ik weet dat je i
in litteratuur ver gevorderd zijt."
„U heeft toch niet len doel mij konfuus te ma
ken?" vroeg hij lachend, //dat zou al een slechte
belooning beeteu, zoo 'k het een dienst raag noemen
die ik u bewees."
//Antwoord daarop nu niet lieve kiod," sprak j
mijnheer de Back, anders krijgen jullie nog oorlog
door de groote massa complimenten die je elkaar
geeft. //Weet je wat Clare? we zullen mijnbeer van
Tholen's wijzen raad volgen van vroeger je her-
innert je immers ons gesprek over 't kaartspel en
een kaartje gaan leggen."
Belle verschoot van kleur toen ze dat hoorde en
Clare keek ecu beetje verdrietig, maar wat te doen
nu oom het wilde? De professor had honderdmaal I
liever gehad dat mijnheer de Back het niet had voor
gesteld, want hij kende zijne Belle door en door.
„Je wilt toch wel toestaan niet waar Belle, dat
je man met ons een partijtje maakt Wezenlijk 't is
het beste dat je 't doet, want ik, doe het alleen met
het christelijk oogmerk dat je er wat aan gewennen
moogt. Jullie zullen dezen winter nog al eens op
speelpartijen gevraagd wordeu. Bovendieu als je je
verstand gebruiken wilt, welk kwaad steekt daar nu in?"
„Neen oom," sprak ze ferm, „kwaad zal er niet
in steken, en u heeft gelijk dat^k mè er aan moet
gewennen. Gaat gerust uw gang hoeren," sprak ze
met een lachje, „dan kan ik eens een onder-onsje
op de tribune beoldtchoone meisjes, maar zoo snoe-
pig als deze kleine niet één.
Met kinderlijken trots ging zij den fraai versier
den salon roud, om zich eens terdoge door alle da
mes en heoren te doen bowonderen, eu de Regentes
had er blijkbaar als elke moeder 't grootste genoe
gen van.
Nn de min of meor officieele begroetiug en het
aanvaarden van de bouquetten en vau 't prachtige
programma ging het vorstelgk Friezinnetje voor in
de loge staan oin ook der talrijke menigte aan do
overzgde een blik te gunnen op bot fraaie geschenk
der friesohe vrouwen.
Na afloop van het leest kon het Koninginnetje
haar bekende liefde voor diereu niet inhouden.
Niet zoo vlug als anders, maar met eene guitige
deftigheid zich in de lange japon bewegende, ging
zg met haar moeder do trap al, om de puarden
eens op te nemen en ze vertrouwelijk op den rug
te kloppen.
Een oogenblik had het gerucht geloopen, dat de
kleine Friezin in de prachtign sjees van den heer
Feonstra een tochtje langs de baan zou maken, maar
dat schouwspel moest men misseu.
Zoo brak het uur vau scheiden, en tusschen de
in rijen geschaarde burgemeesters van alle friescho
gemeenten gingen de Vorstinnen naar het galargtuig.
Onder donderende hoeraas reed de stoet weg, toen
zich juist weder een stortbui outlastte.
Tot grootmeester vau de Vrijmetselaars-orde in
Nederlaud is door de vergadering vaa het Groot-
Oosten, Zondag te 's-Hago gehouden, gekozen de
heer G. Vas Visser te, Amsterdam, tor voorziening
in de plaats, opengevallen door het bedanken van
den heer mr. P. J. G. van Diggelen.
Bij koninkljjk besluit van 15 dezer is vernietigd
het besluit van den gemeenteraad van Dokkum van
3 October 1891 tot toekenning van eene subsidie
350 aau de regelingscorarais9ie der in dat jaar
daar gehouden landbouwtentoonstelling, die zioh voor
de tookenning van het subsidie verklaarden, vier
deel uitmaakten der gemelde commissie, dat zij per
soonlijk aansprakelijk waren voor de schulden der
tentoonstelling, de toekenning vau het subsidie eene
zaak was. die hun persoonlijk aanging en zij zich
mitsdien, ingevolge art. 46 der gemeentewet, van me
destemmen hadden moeten onthoudeu.
De schutter D. M. Roos te Purmerend is gear
resteerd wegens „dienstweigering op den dag des
Heeren." De Standaard meldt daaromtrent het vol
gende
„Schutter Roos, schildersknecht, is in den jongst-
verloopen winter twaalf weken lang zonder werk ge
weest en was toen reeds veroordeeld, doch men liet
hem vrij. Doch thans nu er lange dagen gewerkt
wordt en ieder werkman voor den winter moet zor
gen, wordt bij meedoogeuloos uit zyne broodwinning
getrokken, terwijl zijne zwakke vrouw (die 18 dagen
geleden bevallen is) met drie zeer hulpbehoevende
kinderen alleen aan haar lot wordt overgelaten.
„Van de straat af heeft men Roos meegenomen,
hem zelf beletteod nog afscheid van vrouw eu kin
deren te nemen.
met tante hebben. Of speelt u ook tante
„Soms wel Belle, maar uu niet. want Clare houdt
er ook niet van."
Nauw waren dan ook Je heeren gezeten aan de
inmiddels gereedgezette speeltafel, of de dames bad-
don direct een intiem gesprek, zooals zeer goed te
bemerken was aan den gedempten toon waarop ze spra
ken. Ras ging de vooravond voorbij, en toen Clare aan
t souper tusschen van Tholen en van Braem zat,
waron ze zoo vrolijk en opgewekt met elkaar, dat
men niet aan hun uiterlijk zou zeggen, wat in de
laatste dagen in hunne hurten was omgegaau. Toch
ontroerde Clare toen van Tholeu bij 't beengaan haar
innig de hand drukte, eu half luid vroeg of ze niet
meer boos op hem was.
„Ik ben in 't geheel niet boos op u geweest," ant
woordde zij, „je hebt me er geen reden toe gegeven.
Je moet echter niet gelooven dat ik volmaakt ben,
ik kan wel eens wat ontstemd zijn."
Argwanend bespiedde van Braem hem eu hij zuchtte
diep, toen zijn jaloersche blikken bespeurden, hoezeer
van Tholen nog altijd hoog bij Clare stond aange
schreven. Van af dien avond herkreeg Izaak van
Tholen zijne opgeruimdheid weder die hij sedert
eenigo dagon miste en Clare dacht bij zich zelve,
dat ze meer dan ooit moest wakeu voor haar hart,
want al had hei haar goed gedaan dat bij weer de
zelfde was van voorheen, toch wantrouwde ze hem
eenigszins, en dacht ze dat hij de rijke partij nog
niet had opgegeven.
In een brief uit de Hofstad aan de Middelb. Ct.
leest men: „Dezer dagen werd hier weder een aller,
zonderlingst feit door de betrokken persoueu her
dacht. In een apotheek werd het millioeuste recept
gereed gemaakt en daarin vond de patroon aanlei-
ding mot zgn personeel feest te vieren. Bittere
ironie I
In de apotheek stond men als het ware op den
uitkgk naar het millioenste recept en het spreekt
vanzelf, dat het met blijdschap en vreugde ontvangen
word. Mon las het, nu ja, omdat de artsenij naar
dat voorschrift moest bereid worden, maar van meer
belang werd geaoht het nommer, dat dit papiertje
aau de apothekers-liasse dragen zou. En zoodra
het drankje of de poeders of pillen of het zalfje ge.
reed zouden zijn, en uls de eerstelingen van het tweede
millioeu niet al te snel kwamen opdragen, ging men
aan het feestvieren. Feestvieren P Waarom Omdat
weder een klant van den apotheker ziek was gewor
den en geneesmiddelen behoefde, omdat misschien
daar bij het ziekbed de dokter zooeven aan de treil-
rende omstanders verklaard had, dat hij nog een
laatste middel zou beproeven om don reeds in de
ziekekamer rond warenden dood te beletten zijn prooi
te grijponomdat duur wellicht een aanvallig kind,
de aangebedene van de ouders, wier eeuige het is,
stuiptrekkend nederligtomdat daar tranen worden
geschreid over het dreigend ouheilomdat daar eenige
meuschen in radelooze smart verkeeron omdat, mis
schien nu reeds, het laatste redmiddel tevergeefs is
aangewend. Bittere ironie van het leren De af
zender van het recept, dio op zoo snel mogelijks
bezorging daarvan aandrong, opdat de medicijn toch
maar spoedig, toch niet te laat komen zou hij
vermoeddo weinig dat du betrachte spoed allereerst
ten gevolge zou hebben, dat hot r icept niet to laêt
kwam om het millioeuste te zijn, om met blijdschap
te worden ontvangen als een sein tot feestvieren 1"
Alles is bij de zonen vau het Homelache Rijk an
ders dan bij ons. De boeken der Chiueezen begin-
non van achteren de leerling draait den meester
zgn rug, als hg iets ztgt. Bij bezoeken en op par
tijen houdt men deu hoed op eu trekt de dikste
schoeneu aan men geeft niet deu gastheer, maar
zichzelf de hand, als meu dezen gaat bezoeken.
De teedere moeder kust baar zuigeliug nimmer
op deu mond, doch wel op den neus de doop
naam staat achter de familienaam. De maaltgdeo
beginnen met het dessert eu eindigen mot soep; de
kleur van dun rouw is wit. De magneetnaald w(jst
naar het znideu. De linkerzijde is de eereplaats
bet verstand zetelt volgens den Chinees in de maag
en wanneer een zoon zijn bejaarden vador een bewjjs
van bijzondere achtiug betoonen wil, dat geeft hg
hem een grafsteen ten geschenke.
Men leest in de Sumatra Ct.
Aardbevingen zijn op Sumatra een tamelijk gewoon
natuurverschijnsel. Geen maand, soms zelfs geen week,
gaal er voorbij, dat de bodoin niet min of meer gol
vend of stootend, slingerend of schokkend, met of
zonder onderaardsche geluiden in beweging wordt
gebracht. De meeste inboorlingen en vele oude Eu-
ropeesche inwoners blijven daar echter vrij kalm onder.
De bode u moge onder hun voeten slingeren of gol.
IX.
't Was Woensdagavond in eene onzer kleine pro
vinciesteden, toen daar do protestantsche kerk zou
uitgaan. Men kon bij het natto, mistige wéér de
kerkgangers wel in een oogwenk tellen trouwens
de Woensdagavondbeurt word nimmer druk bezocht.
Onder die weinigen bevond zich ook de oude heer
van Tholen, een niet al te groot man, met een vrien
delijk, eerwaardig uiterlijk. Hij was geheel in 't
zwart gekleed en droeg eene witte dasmeuschen
die daar ter plaatse jacht op aardigheden maakten
zeiden dat hij ook met „gestukadoorden bals" sliep,
maar niemand was er die den braven man niet achtte
of hem ongenegen was. Steunend op de zorgvuldig
opgerolde parapluio, liep de oude heer, de plasjes
op straat vermijdend, haastig naar huis, want de mist
hinderde hem op de borst. Juist hoorde hij echter
d n stadstoren zeven uren slaan, en dat was vol
doende om hem even te doen stil staan, en bg 't licht
van een galanteriewinkel zijn horloge met de torenklok
te coofrontooron welke klok, naar al de bewoners
van 't stadje heilig geloofden, altijd precies ging.
Toen hij in den gang van zijn huis trad, begon de
klok, die daar in een hoek van den muur stond,
juist haar onmogelijk te herkennen air, voor de zevende
ure in den avond, te spelen.
o
[Wordt vervolgd.)
ven, stooten of schokken, zij staan er. evenmin voor
op als dat zg er voor gaan zitten.
Maar den 17 Mei is took menigeen een weinig
ongerust geweest, toen Padung, juist 5 minuien voor
8 uur, met een flinken verticalen schok in haar voor-
avondgekeuvol werd gestoord. En bij dien eeneu
schok bleef het nieter volgden er meer, nu eens
verticaal en dan weder horizontaal, liefst uit ver-
sohillende richting. Na verloop van ongeveer ander
halve minuut^ trad een oogenblik p.m. 35 a 40
seconden van rust met zachte golvingen in. Toen
volgden weder eenige schokken en eindelijk sterke,
min of moer draaiende schuddingen, welke vergezeld
van een dof ouderaardscli gedreun, in zuidwestelijke
richting verdwenen. Mot het vallen van het avond
schot liaddon beweging en geluid een einde genomen.
De zee, die iu het begin van den vooravond nogal
gespookt eu ouze kusten gebeukt had, was toen kalm.
Ongelukken hebben, voor zoover bekend, niet
plaats gehad. Kraakhuizen zijn geen breekhuizeu,
zegt mon hiermaar de waarheid is, dat onze wo
ningen en gebouwen er op ingericht zijn. Na 10
Februari 1797, toen 's nachts geheel Padang door
oen aardbeving vernield werd, hebben de Padaugers
gelegenheid en tijd volop gehad, om zich iu der»
strijd tegen de beweeglijkheid van den bodem te
oefenen.
Later in den avond en in den nacht hebben nog
eenige, maar veel zwakkere bowegingen zich doen
gevoelen 8 minuten over halhiogen twee schokken,
in westelijke richting uitloopende10 min. over
elven een golvende bewegiug in gelijke richting, 5
min. voor middernacht een zachte schudding 18 min.
over éenen een dreunend onduraardsch gedruisch,
gepaard aan een zachte trilling van den bovengrond.
Verder hebben we niets waargenomeo, maar een
voegzame afleiding gezocht eu gevonden in de armen
vaD Morpheus.
Het Wiener Tagblatt deelt hot volgende mode
Eenige dagen geleden werd in de rechtszaal een
voordracht gehouden over den vooruitgaug der zak-
kourolterij in do laatste 10 jaren door een deskundige.
De spreker was een reeds veelmalen bestrafte dief,
die ook overigens merkwaardige karaktertrekken
schijnt te bezitten, want in zijn soldatentijd, die in
den tijd viel toen nog lijfstraffen werden toegepast,
heeft bij ongeveer 1000 stokslagen ontvangen. Franz
Masohok, zoo heet deze belangwekkende man, was
in gezelschap van oen vriend weder eens van zakken
rollerij beschuldigd. In den loop der behandeling
werd ook de omstandigheid aangevoerd, dat de beide
beschuldigden bij hunne diefstallen beurtelings de
gestolen zaken in ontvangst namen, en dat gaf
Maschek aanleiding op uiterst heldere wijze iets
mode te deelen over de moderne zakkenrollerij.
Tegenwoordig gebruiken we geen handlangers meer,
zeide Maschek, die op zeer pathetische en gemaakte
wijze sprak. De tegenwoordige zakkenroller kan
deze ontberen; deze instelling is verouderd en heeft
o. i. afgedaan. Ook is het elkaar toeschuiven van
het gestolen voorwerp geheel buiten gebruik geraakt;
want afgezien daarvan, dat de „nemers" daarbij ge
heel afhankelijk zijn van de „eerlijkheid" der „ont
vangers" en dikwijls niets anders voor zijn daad had,
dan het gevaar gesnapt to worden, hebben „wij"
reeds lang ingezien, dat d-ze omvangrijke handeling
het meeste er toe bijdroeg, dat men „ons" snapte,
hetzij dan den „nemer" of den „ontvanger", en dan
was ook het bewijs aanwezig en in plaats van éon
kwamen twee in moeielijkhoid. „Wij" verlaten „ons"
tegenwoordig meer op „ons" zelf.
Jammer dat Maschek in eenigen tijd niet iu staat
zal zijn, do belangrijke ervaringen, die hij heeft
gemaakt, practisch te gebruiken. Hg zal nl. oerst
over 5 jaar zijn oud, hem lief geworden tuchthuis
Stein weder klunen verlaten.
Men kept het „levend schaakspel"; in eene operette
(Der Seekadet meenen wij) wordt het vertoond en
het is nog wel eens voor liefdadige doeleiuden uit
gevoerd. Twee-en-dertig personen, gecostumeerd als
de figuren van het schaakspel, worden dpor twee
spelers, op galerijen of in preekstoelen gezeten, ge
dirigeerd, en gewooulgk vonden zoowel de figuu-
ren als de toeschouwers de historie vrij vervelend.
Ten voordeoio van de vrijmetselaars weesmeisjes-
school in Ierland is thans een levend „whist" gespeeld
als deel van §en groot liefdadigheidsfeest mot bazar
te Ball's Bridge. Dublin. Onder begeleiding van
muziek traden twee-en-vijftig personen als de twee-
en-vijftig kaarten van het whistspel op.
Op den grond werd een reusachtig kleed uitge
spreid, dat bet speeltafeltje voorstelt. Vier palon met
electrisch licht aan de vier hoeken stellen de kaarsen
voor. A. en B. zijn partners en zitten tegenover
elkaar op hooge zetels, Y. en Z. evenzoo. Onder
trompetgeschal en een plechtigen marsch treden de
kaarten binnen, de koning en koningin van iedere
kleur voorop, gevolgd dqor boer en aas, en den stoet
der lagere kaarten. De vier reeksen honneurs dan
sen in het midden van het klee I een plechtigen dans,
waaraan ook het mindere volkje meedoetmaar laug-
zamerhand wordt de muziek sneller, men danst door
elkaar, tot op het oogenblik vau de grootste wanorde
plotseling het trompetsignaal klinkt, en alles stilstaat.
De kaarten zijn dan „gemêleerd" en trekken zich,
zooals zij staan, naar den rand iu een grooten cirkel.
Iu het midden staat een kleine page, gebliuddoekt,
met een kleinen staf in de hand, waarmede hij naar
een zeker punt van deu krii.g loopt en aldus „cou
peert". Hij neemt dau den blinddoek af, geleidt de
troefkaart (men speelt geen préférence) naar hare
plaats, en de andere kaarten gaan, op de in unt der
muziek, in vluggen pas rond en scharen zich, een
vooreen, bij hun vier meesters; zij vormen dus vier
rijen, aan de vier zijden van de tafel.
Weer klinkt de trompet, en de kaarten sorteeren
zich met het gezichi naar hun meestere, behoorlijk
in suites, kleur bij kleur. Dan begint het spel. Ieder
speler roept zijn kaart af, en op do maat der muziek
siapt deze naar het midden der „tafel", tot de trek
compleet is. De winnende kaart voert dan met zijn
partner do twee andere gevangeu weg en geleiden
hem naar den hoek van de tafel, waar de trekken
worden tor zijde gelegd.
Als al de trekken gemaakt zijn, noemt de win
nende partij het getal, en in marschtempo wandelen
de personen, vier aau vier, het veld af, de winnende
trekken zegepralend, de anderen met gebogen hoofd.
De rollen der „honneurs" werden vervuld door
heeren en dames van do Dublinsche club, die van
de andere kaarten door weesmeisjes.
Een weinig minder belangrijk wordt zeker het
spel door Ie omstandigheid, dat ieder speler ook de
kaarten der anderen kentnaar het sclrijut was de
loop der robbers reeds vooruit ongeveer afgesproken,
ofschoon er dan met het mêleeren toch dient ge
smokkeld te zijn.
Naar aanleiding van eene door de rapporteurs der
Tweede Kamer gedane vraag, heeft de minister Iran
Financiën omtrent de sommen, die na 1893 voordo
in uitvoering zijnde groote openbare werker, alsnog
noodig zullen ziju, medegedeeld: uat, volgens be
richt van den minister van Waterstaat enzde be
dragen, voor het Merwedekauaal en de sluiswerken
te IJmuideii uitgetrokken, waarschijnlijk voldoende
zullen zijn dat voor de verlegging van den Maas
mond na 1 b92 nog werken zullen zijn uit te voeren
tot een bedrag van ongeveer 8 millioen,'dus belang
rijk meer dan de geraamde som van 820,802, en
voor de voltooiing van den Nieuwen Rotterdaraschen
Waterweg na l Januari 1893 nog/ 575,000 voor
het gedeelte van Rotterdam naar toe. maar tevens
l'/j millioen voor het gedeelte boven Rotterdam.
Doch er zijo voegde de minister er brj daar
enboven nog vele audore werken, behalve die tot
verbetering van kleiue riviereu, in de eerstvolgende
jaren uit te voeren, zoodat een belangrijke daling
in het eindcijfer der begrooting van Waterstaat enz.
voorshands niet kan worden verwacht.
Mej. Trijntje Hilarides, directrice der 9toomzuivel-
fabriek te Zurich, gemeente Wonseradeel, heeft in
een adres aan H. M. de aandacht gevestigd op het
feit, dat de Arbeidswet in de eerste alinea van art. 7
verbiedt, op Zondag - door vrouwen arbeid te ver
richten, maar het vak van zuivelbereiding van dien
aard i9, dat men onmogelijk buiten workzaamhedeii
op Zondag kan. Voor de melk is het noodzakelijk,
dat alles een geregelden loop behoude. Wil men
alzoo niet met het verbod in couflico kooien, dan is
men genoodzaakt, of de melk, reeds des Zaterdags
en ook die van den Zondag aan de veehouders te
laten houden, of den arbeid alléén door mannén te
doen verrichten. Het eerste leidt er toe, dat melk
op de boerderijen moet wordeu verwerkt, en hieruit
spruit voort, dat, in plaats van de weinige vrouwen
in de fabriek, een groot aautal vrouweD op de
boerderijen tot Zoudagsarboid geroepen wordt. Jn
het tweede middel doet zich voor de vrouwen reeds
nu een dreigend gevaar voor; waneer toch de man
nen zich gaan bekwamen in werkzaamheden, die vau
oudsher en eigenaardig tot de taak der vrouw be-
hooren, dan viuden de mannen in de Arbeidswet
een krachtig hulpmiddel om de vrtfuwen ook op
werkdagen uit de fabriek te vordringen. Dit is voor
de vele vrouwou, die iu do zuivelbereiding een nut
tigen werkkriug vinden, eou ramp. Vooral thans,
nu het getal fabrieken iu Friesland bij den dag toe
neemt en deze voor de veehouders een overwegend
nuttige werking uitoefenen, is het van het meeste
belang, dat de vrouw hare positie bij de zuivelbe
reiding kunne behouden. Do Arbeidswet, waarmede
zij overigons ten zeerste ingenomen is, streeft h. i.
in dit opzfcht haar doel voorbij. Zy zou willen, dat
kon worden goedgevonden, dat bij art. 7 een sooit-
gelijk voorbehoud werd gemaakt als in art. 5 ten
aanzien van vervroeging of verlating van den arbeid
vóór en na de daar geuoemde uren voorkomt.
In Christiania heerscht eene „baardziekte," welke
aldaar maatregelen noodig heeft gemaakt bij het
laten scheren, voornamelijk bij barbiers, eoz. Daar
dergelijke ziekten zeer gemakkelijk ontstaau kunnen
ten gevolge van het indringen van vreemde stoffen,
respectievelijk bacteriën, in wondjes of kloven van
de huid, mogen bedoelde voorschrifton ook elders
navolging vindon. Het scheerbekken behoort telkens
vóór het gebruik met rijkelijk veel kokend water
schoongemaakt te worden. Het inzeepen geschiede
met zorgvuldig gezuiverde handen en snel schuimende
zeep. Scheerborstels zijn af te keureu wenscht men
deze toch te gebruiken, dan spoele men ze dadelijk
na het gebruiken in schoon water uit. Na bet
scheren wasche men zich zei ven fint wurm eu koud
water (liefst uit kranen) goed af. Hot scheermes
moet vóór en na ieder gebruikt in zuiver, warm
water afgespoeld en gepoetst worden. Om zoo min
mogelijk wondjes te maken, diene het scheren met
zachte hand te geschieden; het beste tfare zoo vrou-
wenhandon voor dit werk gebezigd werden, zooals
in sommige landstreken gebruikelijk is.
Naar aanleiding van het „desinfectee'rend vermo
gen" van sommige stoffen, uitte de Fransche hoog
leeraar Bouchard reeds iu 1887 ah zijne meening,
dat men door eene goede keuze van het antiseptisch
middel, doch vooral door associatie van verschillende
dezer middelen het desinfecteerend vermogen kan
verdubbelen. Dezo meening later moer door hem
geprecideerd en uitgewerkt, is iu den laatsten tijd
na vele en herhaalde proefnemingen volkomen be
vestigd. Neemt men vau een mengsel van carbol-
zuur 8 gram, salicylzuur 1 gram, pepermunt-tinctuur
10 druppols, eene hoeveelheid van 2: 1000 water,
dan is men iu staat de miltvuurbacil te dooden,
terwijl, wanneer men b.v. eene eenvoudige, earbol-
zu&roplossing var. 10: ÏOUO daarvoor gebruikt men
nauwelijks dit doel bereiken zal. Van geuoemde
combinatie worden opgegeven 9toffen ran tuberkel-
lijders door een mengsel van 5 1000 in eenige
minuten gesteriliseerd, terwijl een carboloplossiug
b.v. van lO 1000 dit met moeite in ruim 15 minu
ten gedaan krijgt. De onderzoekingen op dit gebied
worden (vooral in Frankrijk) met ijver voortgezeten
het is te wenscheu dat men er iu slagen zal eene
formule te vinden welke de desinfectio van sommige
lichaamsdeelen, zooals de mond en keelholte, het
spijsverteringskanaal, wonden en allerlei normale of
ziekelijke holten mogelijk zal makeniets wat tot
dusverre zeer raoeielijk, zoo niet onmogelijk was,
daar de meeste der bedoelde middelen, iu desinfec-
teerenden concentratiegraad gebruikt, de weefsels te
veel aangrijpen.
Bismarck is te Dresden hartelijk toegejuicht. Des
Avonds werd hem in het hotel Belleone eene sere
nade gebracht.
In antwoord op eene toespraak vau den hofraad
Osterloh sprak Bismarck een woord vau dank voor
de eervolle betooging. Hij noemde zich een verte
genwoordiger van een tijdperk, dat afgesloten was
en verklaarde nimmer meer eeu openbare betrekking
te zullen vervullen. Van de hoogste waarde noemde
hij den band, die het Duitsche volk vereenigt.
Duitschland deed tegenwoordig voor Frankrijk, En-
gelaud eu Rusland niet onder, Iu oorlog en vrede
is daarvoor hard gewerkt. Ook door koning Albert
van Saksen, en daarom eindigde Bismarck zijn rede
met een Leve de Koning
Bisraa' ek is ook te Weenen door de bevolking op
hartelijke wijze begroet.
De uiet-officieuze pers roept den prins een har
telijk welkom toe, hoewel zij doet uitkomen, dat zij
de tegenwoordige politiek van den rijkskanselier niet
goedkeurt. Zij horinnort er aan, dat Bismarck her
haaldelijk zijn vrieudschap voor Oostenrijk aan den
dag hoeft gelegd eu <le stichter is van het Duitsch-
Oostenrijksch ver! ond. De officieuze pers zwijgt.
De Belgische miuistorraad heeft besloten de Con
stituante tegen den 12en Juli bijeen te roepen.
Twee vragen staan bij de Belgische grondwets
herziening op den voorgrond. Ten eerste de uit
breiding van het stemrecht. Zoowel tot de verkiezing
van Kamerleden als van Senatoren, werd tot beden
een census geëischt. Om kiezer te zijn moet men
minsteus 41 francs aau directe belastingen betalen.
Het getal kiezers bedroeg dan ook in België slechts
ISOduizend. Van sociaal-democratische zijde ijvert
men voor algemeen stemrecht. De liberalen wenscheu
dit stemrecht ook, zij het dau ook met eenige be
perkingen.
Een tweede vraag is het referendum des koniugs.
l)e koning zal door dat referendum het recht ver
krijgen zich tegenover een parlementaire meerderheid
