K
Ruitcnlamlsch Overzicht.
die 50 hectaren onbezwaard land bezit kon best 50
in deze belasting betalen.
Heden zyn o.a. de H.H. van der Kaay, Roëll en
Mees aan het woord.
Het weekblad De Batautcerhet zeer ongunstige
eindoordeel vermeldende van de jury voor de natio
nale boterkeuring te Wageningen, teekent daarby
een woord van protest aan, dat wel mag worden ge
hoord. Hot blad schryft
Onze boter heeft, helaas, sinds lang den naam van
eerste-qualiteit-boter verloren op de buitenlandsche
markt, en hoezeer in de laatste jaren een ernstig
streven merkbaar is om de boterfabricatie te verbete
ren, en hier en daar met goed gevolg, gelukt het nog
niet den goeden naam te heroveren.
Wij zeggen naam, niet omdat wy aan de daad
geen grootere waarde hechten, maar omdat hot de
naam is, dien wij verloren en moeten herwinnen.
En wat doet nu de jury Zy oordoelt de quali-
fteit zóó slecht, dat zelfs geen premie kan worden
toegekend. Dit is haar recht, en wy willen ook
geenszins in twijfel trekken, dat haar oordeel juist is.
Maar de jury schrijft zelve de treurige uitkomst
toe, aan de allerongunstigste omstandigheden, waar
onder de inzenders verkeerdenlo. aan het over
gangstijdperk van stalvoeder en versch gras in de
weide, 2o. aan de warme zij mocht wel zeggen
buitengewoon warme weersgesteldheid tydens de
verzending.
Welnu, rijzen dan niet de vragenlo. Moest
niet een andere tijd voor de boterkeuring dan juist
de ongunstige overgangstijd zijn gókozen P 2o. Ware
het niet beter geweest, dat de jury, met het oog op
de treurige uitkomsten, gevolg vooral van de aller
ongunstigste omstandigheden, haar oordeel niet had
openbaar gemaakt?
Nu tal dat oordeel voor jaren onze boterfabricatie
en ouze botermarkt drukken en voor den handel op
het buitenland den naam onzer boter slechter maken
dan hij ooit is geweest.
Het is geen struisvogelwijsheid, die ons aldus doet
spreken. En moet krachtig op verbetering worden
aangedrongen, juist door jurys; maar dan moeten
de omstandigheden om te toonen wat men kan ook
gunstig zijn. Evenmin als men de opbrengst van
een land zal schatten naar de uitkomst in eeu jaar
van volslagen misgewas, evenmin zal men een^alge-
meen oordeel over boter mogen vellen, als deV>m-
standigheden, waaronder zij ter beoordeeling werd
aangeboden, allerongunstigst waren. Nu geeft de
jury, natuurlijk, geen algemeen oordeel over neder-
lacdsche botermaar men weet hoe het hiermede
gaatconcurreerende landen zullen in hun belaug
gebruik maken vap het juryverslag, daarvoor hebben
zij hier te lande hun consuls.
Onder het opschrift: „Wat het particulier initia-
lief al niet vermag!" deelt het Soc. Weekblad het
resultaat mede van pogingen, die te 's-Gravenhage
in het werk werden gesteld om de Zondagsrust in
het bakkersbedrijf te verminderen. Do plaatselijke
afdeeling der Vereeniging ter bevordering van do
Zondagsrust had pan de ingezetenen eene circulaire
toegezonden, waarin hun de wenschelijkheid werd
onder het oog gebracht, om het brood voor Zondag
des Zaterdagavonds te nemen. Pogingen om de bak
kers te bewegen tot sluiting van hun bedrijf op
Zondag, waren mislukt, en heil mocht dus alleen
ook u zoo gematigd mogelijk te behandelen.
i/U heeft in uw leven veel onrecht begaan mevrouw.
Gij hebt, voor mij, den bediende uws vaders
arme zot die ik destijds was te gelooveu dat de
hoogmoedige freule de Raelte mij tot echtgenoot
verlangde gij hebt voor mij eens gehuicheld dat
gij mij liet hadt. Gij weet hoe ik van die dwaze
liefde genezen werd, toen ik op een geheel onver-
wachten tijd, met den mij door u ter hond gestelden
sleutel het tuinhuisje openende waar wij onze samen
komsten gewoonlijk hadden. Ik vond u daar boel-
eerende met den.
„Mijnheer," sprak zij .opstaande er» met fonkelende
oogen naar den hoek van het vertrek gaande, waar
de schelkoord hing, „ik zie de deur is versperd door
u; maar is dat uw wijze van gematigd behandelen,
om eene dame te honen als gij doet?"
„Laat dat mevrouw," sprak hij hare hand van de
schollekoord afwerende, „u heeft oeaigszins gelijk,
ik sloeg een verkeerden toon aan. Ik wilde echter
met die inleiding beginnen, on^ door u niet geërgerd
te worden, dat gij, zooals uw gewoonte is, de fijne
zoudt uitbangen. Met een beetje nadenken zult
gij u nog wel herinneren, dat de werkmeid uws
vaders, Stijntje de Boer, om zeker geval dat ik niet
zal «noemen om uw fijn gevoel niet te kwetsen, de
deur uit/ moest. Zij was altijd uw handlangster,
eigenlijk uw slavin geweest. O, met hoeveel afkoer
en vooroordeel wenddet gij u van de ongelukkige
af, die, lichtzinnig als ze was, nimmer spaarde, on
9
verwacht worden an een beweging onder het publiek.
Uitzicht was daarop, omdat ruim 13.000 hoofden
van huisgezinnen, naar aanleiding van een circulaire
der Vereeniging, adhaesie hadden betuigd aan het
denkbeeld om des Zondags geen brood te nemen.
Met deze instemming is het echter gegaan, zooals
dit op sociaal gebied met betuigingen van instem
ming helaas maar al te dikwijls het geval is. Bij
de grootste der vier fabrieken, die te 's Gravenhage
op Zondag bakken, de Haagsche Brood- en Meel
fabriek, hebben (voor do juistheid dezer gegevens
staat het S. W. in) 36 vaste klanten in deu aanvang
hun brood des Zoudags niet meer genomen, en
daarvan zijn na een paar weken, toeu het nieuwe
van de zaak af was, en men bemerkte dat anderen
op Zondag bleven koopen, '•-* weder op de verande
ring teruggekomen. En het zoogenaamde losse de
biet, d. i. het debiet aan degenen die zelf in de
winkels koopen, en waaronder de depothouders be-
hooren, heeft geen vermindering ondergaan, hetgeen
tevens aanwijst dat de lagere klassen, die onder
deze rubriek van het debiet vallen, zioh in dit op
zicht van alle medewerking onthielden. Het warme
pleidooi van mr. Bor*et voor de Zondagsrust heeft
echter wel een klant aanleiding gegeven, aan de
directie der broodfabriek zyn stolligen wensch te
uiten, om des Zondags het brood te blijven ont
vangen, welke wensch door de hotelhouders als een
bepaalde eisch voor verdere levering is gesteld.
Deze loop der zaak is zeer treurig, aldus be
sluit het S. W. maar heeft deze goede zijde, dat
zij aanwijst dat particulier initiatief slechts al te
vaak tot verbetering van maatschappelijke toestanden
niets vermag, en dat alsdan de wet zal moeten in
grijpen.
In Friesland gold'het voor eene kloeke daad, op
een dag per schaats de II steden in de provincie
te bezoeken. Nu staau we voor het feit, dat dit
ook per rywiel heeft plaats gehad. De heer Chr.
J. Woltman besteeg Zondag ochtend zijn safety en
kwam des avonds weder in zijne woonplaatshij
had Friesland's steden bezocht en door hoteliers al
daar zijn pas laten afteekenen. De reis per rijwiel
is veel lauger dan per schaatsover ys kan men
bijna altijd recht uit, recht aan rijden, met het ry-
wiel moot men groote omwegen maken.
De wegen waren over het geheel voor hot rijwiel
uitstekend tet bereiden, alleen de Zeedijk was minder
effen. De, heer W. was na den tocht niet erg ver
moeid.
Omtrent de wanördelijkheden te Amsterdam, Maan
dagavond meldt het Handelsblad:
Terwijl de reünisten en studenteu io de sociëteit
Nos Jungit Amicitia gezellig bijeen waren eh honderden
op de been waren om van den tooverachtigen aanblik
te*geuieten, die het paviljoen opleverde, liep tegen
11 uur een troep mannon en jongens te hoop, die
met steenen wierpen naar de feestvierenden.
De politie, die Diet onvoorbereid en dus in sterken
getale aanwezig was, dreef de kwaadwilligen aan
weerszijden van het paviljoen zoover terug, dat de
steenen alle uitwerking mistqn.
Onder het zingen van het „vrijheidslied" trok de
bende daarop af in de richting der Heerengracht,
.blijkbaar met het doel, zich naar het huis van den
burgemeester te begeven, Op het Koningsplein had
een botsing plaats met de politie, die den degenstok
nu in haar beklagenswaardigen toestand, bijn$ dood
arm op straat werd gezet.
„Het was twee dagen na het geval in het tuin
huisje. Ik was letterlijk van mijn verstand beroofd,
want ik heb u lief gehad, vervolgens heb ik u ge
haat, maar ik heb lator ervaren Louize, dat men
niet haten mag. Ik kreeg medelijden met hefarme
schepsel dat door u ruw en uit de hoogte werd
verstooten; en wie van u beide zou wel de verach-
tehjkste geweest zijn? Ik was jong od nog bezield
met een overdreven gevoel voor alles wat ongelukkig
was, daarom heb ik het arme schepsel, van myu
spaarpenningen vijftig guldens gegeveu, en het pu
bliek was edelmoedig genoeg om mij daarvoor nog
te belasterenmaar wat deerde mij dat, ik heb da
delijk daarna de stad verlaten. Later is Stijntje de,
Boer, die oen man schijnt te hebben opgedaan, door
u als minne aangenomen. Gij en mevrouw do Back
bevielen bijna te gelijkertijd van een dochter; de
uwe stierf en mevrouw de Back was destijds op den
oever des doods. Gij hadt met u beid^ Stijntie de
Boer als minne, en wangunstig als giwaarfcJrflat
mevrouw de Back, zuik een lief doclylertje hJen
gij niets dan de destijds zoo ziekelijke, leolijke^lle,
van wie ieder zeide dat ze niet oud kon worden,
hebt de minne betaald om de kinderen te verwisse
len: gii het levende en mevrouw de Back het ge
storven."
iiEp gelooft gij ook aan dien roman?" vroeg zij
met een verachtelijk lachje.
trok en den troep, die inmiddels tot 200 a 300
man was aangegroeid, uiteendreef. Door de belhamels
werd met steenen geworpeneen inspecteur en een
agent werden getroffen.
Een uit de menigte werd in hechtenis genomen,
maar men moest hem weder in vrijheid stellefi, om
dat het niet bewezen kon worden dat hij tot de
steen werpers had behoord.
Na de botsing op het Koningsplein ging de bende
uiteen en verspreidde zich in verschillende richtingen.
Ook in de Kalverstraat kregen twee agenten het
met een zingendo bende te kwaad; spoedig werd
voor versterking van politie gezorgd.
Ook die troep trok naar de Heerengracht en werd
door de agenten achtervoigd. Door het opdringen
geraakte een man te water, die echter vlug weer op
het drooge werd gehaald. Toen do agenten den
wapenstok trokken, verspreidde zich ook deze troep,
zoodat tegen L uur de orde overal was hersteld.
De Amst. Ct. meldt het volgende:
Zooals mon zich zal herinneren, heeft de burge
meester op 1 Mei den socialisten verboden een op
tocht te houden, ter wille der openbare orde of wel
ter wille van de Zondagsrust.
Den studenten werd hot eohtor toegestaan de
reünisten in optocht van het station te halen. Dat
sohynt bij de socialisten kwaad bloed gezet te Reb
ben. Godurende den marsch naar en van het station
vreesde men gisteren reeds voor een botsing, en de
politie had dan ook do noodige maatregelen genomen.
Intusschen liep alles kalm af en meende men met
een praatje te doen gehad te hebben. Men ver
wachtte dan ook niet dat er ongeregeldheden zouden
plaats hebben. Vandaar dat de politie zich bepaalde
om aan de studenteu-societeit een dubbele post te
zetten.
Nadat honderden van het concert in het Vondel
park genoten hadden en de studenten zich naar de
kroeg begaven, waar op den voor de sociëteit ge
plaatsten koopel te 11 uur de „kroegjool" zou aan
vangen, verdrong zich Maandag avond op het Rokin
aan beide zyden een groote menigte, die naar den
verlichten, met vroolijke studenten bezetten koepel
stond te kijken en naar de muziek luisterde.
Tot 12 uur bleef alles kalm.
Tegen 12 uur echter wis'en enkele socialisten
voor het huis vau den heer D. Lutomirsky, Rokin
92, waarvan zij den hoogen stoep als spreekgestoelte
gebruikten, een volksvergadering in de open lucht
te beleggen.
Burger v. (1. Kamp voerde het woord om te protes
teeren tegen de geldverspelliug der studenten, die,
zoosh hij zich uitdrukte, de millioenen, die de Tweede
Kamer hun vaders met het Billiton-contract in den
zak gespeeld had, zoo maar in de gracht wierpen,
terwyl de werklieden honger leden en morgen weer
om 5 uur op hun werk moesten zijn. De speechen
werden door het zingen van het vrijheidslied en
andere liederen afgewisseld.
Aan komische tooneelen ontbrak het daarbij niet.
Een der omstanders riep hun toe dan maar naar
bed te gaan. Een jongmenscb, die een goed potje
bier godrouken had en wel iets voelde voor de rede
neering, wilde den spreker een kwartje geven om
ook een potje bier te drinken, waarop hij teu ant
woord kreeg stik 1
Ook auders sprekers voerden het woord, zoodat
het een formeele socialistische vergadering in de open
lucht werd.
„Het is geen roman mevrouw, maar een waarheid
die u zal bewezen worden, spijt uw hardnekkig liegen.
Ik wandelde laatst eens met mevrouw de Back, daar
de dokter zei dat ik behoefte had aan frissche lucht.
Op eens verbleekt mevrouw de Back en ze grijpt
bevende mijn arm om er op te steunen, want Stijntje
de Boer ging ons voorbij. Wijl mijn ongelukkige
zoon, zooals u bekend is mot uw zoogenaamde dochtér
verloofd is, is er eene ongedeerde vertrouwelijkheid
tu8schen mij en deze achtenswaardige familie ontstaan,
en achtten zij het noodig mij ook te zeggen," dat
Clare hunne dochter was, naar zij maar al te wei
vermoedden.
„Welnu mevrouw, ik ben naar Stijntje de Boer
gegaan; ik heb op haar gemoed gowerkt, haar gezegd
dat miju eenigo, sterbende zoon, met dat kind, waar
aan zoo gruwelijke misdaad, maar nog meer aan de
ouders werd gepleegd, verloofd was. En ze heeft
bekend mevrouw, dat alles uw »werk was gqweest,
dat gij haar er voor betaald hebt."
„Denkt gij nu mijnheer van Tholen," sprak
„dat ik mij zoo gemakkelijk iets op den mouw laaf
spelden. Om u te toonen dat ik u niet vreesdo, ben
ik met u gegaanmaar wat wilt gij wel van mij,
wat wil de familie de Back Uit loutero goed
willigheid heb ik haar mijn Clare afgestaan, en nu
wilt gij allen eischèn dat ik een verdichtsel zal be
vestigen als een feit. Mij dunkt daarvoor waart gij
te verstand jg?"
{Wordt vervolgd.)1
De gienigte, waaronder de opgflschoton straatjeugd
het sterkst vertegenwoordigd was, werd tot een
protest aangespoord en het gevolg was, dat men in
optocht naar de sociëteit trok met roode vlaggetjes.
Daar geraakten een paar studente» in hot gedrang
en vielen er klappen. Met steenen werd er naar de
studenten op den koepel geworpen.
De politie kreeg weldra versterking en joeg de
menigte uiteen. Tegen de kolommen waarop de koepel
rust war6n intusschen biljetjes met socialistische
strydleuzen aangeplakt.
De troep trok in optocht naar het Koningsplein,
blijkbaar met het doel een manifestatie voor het huis
van der* burgemeester te houden.
De politie van het oude gymnasium voorkwam dit
echter, door op de brug bij de Heerengracht den
optocht uiteen te jagen.
Een inspecteur en een agent kregen steenworpen,
echter zonder gekwetst te worden. Een man werd
gearresteerd, doch bij gebrek aan bewijs dat hij de
steenwerper zou zijn, weder losgelaten.
Ook de agenten op het Rokin maakteu gebruik
van den wapenstok en onkelen hunner ontvingen
steenworpen.
Enkele arrestatiën werden gedaan.
Eerst laat in den nacht kwam het Rokin tot rust.
zijn oorsprong eeuwen terug, toen men ia sommige
tijden zelfs in het huis van een vriend, niet zeker
was voor vergiftiging en men nog at noch dronk,
alvorens de gastheer zijn mond aan spijs of drank
had gezet. Het eerste glas uit e?n flesch behoorde
aan den gastheer en het was een waarborg voor de
anderen, dat zy veilig konden drinken.
De ziel van een radjali, die verlost was géworden
van do aardsche bes'ommeringen en van zijne vrouw,
kwam aan de poort van het Paradijs.
„Zijt gij in het Vagevuur geweest?" vroeg
Brahma.
„Neen, maar ik ben gehuwd geweest."
„Dan kunt gij binnenkomen, want dat is het-
zelfde."
Tegelijkertijd wenschte een andere ziel toegelaten
te wordeu tot het Paradijs.
„Wacht even, wacht even," zeide Brahma; „zyl
gij in het Vagevuur geweest?"
„Noen, maar die audere ook niethij is op deu-
zelfden dag als ik gestorven."
„Dat is zoo, maar hij was gehuwd."
„Zoo, laat ge hem daarom in Welnu, ik ben
driemaal gehuwd geweest
„Verwijder u dan van deze poort en zoek het
Vagevuur op," sprak Brahma streng. „Het Paradijs
is geen plaats voor onnoozelen.'^
Tommy. Mama, een oorlog, hoe begint die?
Mama. Wel, stel u voor, dat de Duitschers de
Engelsche vlag neerhalen en dat de Engelschen.
Papa. Lieve, de Duitschers zulle» de Engelsche
vlag niet.
Mama. Neem me niet kwalijk, zij zouden kun
nen.
Papa. Neon, lieve, wie heeft nu ooit zoo iets
dwaas gehoord!
Mama. Ik verzoek u, mij niet in de rede te
vallen.
Papa. Maar gij geeft Tommy een verkeerd denk
beeld.
Mama. Dat doe ik niet, mijnheer
Papa. Jawel, mevrouw.
Mama. Noem mij niet mevrouw. Dat sta ik u
niet toe.
Papa. Ik wil u noemen zooals ik wil.
Mama. Het spijt mij, altijd te moeten ondervin
den, dat gij zoo zoo.
Tommy (heengaande). Ik geloof, dat ik weet, hoe
oorloge^ beginnen.
Een der zonderlingste eigenaardigheden uit het
Fran3che parlementaire leven is de gewoonte van te
drinken onder bet spreken op de tribune. Niet zoo
spoedig hoeft een afgevaardigde of een senator het
sproekgestoelto beklommen, of een glas, gevuld met
zijn geliefkoosden drank, wordt voor hem geplaatst.
De heer Floquet drinkt geduroDde de zitting een
mengsel van lauw water met een eiroop. De heeren
Ribot, Bourgeois en Jules Roche drinken gesuikerde
koffié. De hperen Fallières, Barbey en Quelle dreu
ken zich met suikerwater. De heer Rouvier be
vochtigt ongeveer om de vijf minuten zijne lippen
met limonade, l)o heer Clemenceau hoeft twee groote
glazen van sodawater met Marsala voor zich staan
dio hij om de burt leegslurpt of liever zwolg't. 1 De
vurige en woelige Pagl Deroulède neemt cognac,
terwijl Brisson, Lockroy en Delafosse een mengsel
drinkpn van brandewijn, water en suiker. Méfine,
de leider der protectionistischp partij in de Katner,
drinkt heete grog, zelfs in do heetste, zomerdagen,
terwijl wijlen Mgr. Freppel onverandeiijk een zeer
groot glas bier tfoor zich had staan.
Als een. gastheer een flesch wijn ontkurkt heeft j
en bij schenkt de glazen in, dan schenkt hij eerst j
een weinig wijn in zijn eigen glas. De meeste men- j
8chen denken, dat dit geschiedt opdat niet eenig
vuil ptukj&9 lak b. v. in do glazen der gasten
erechtljomt. Dit is zoo niet.' Dit gebruik heeft
Naar aanleiding van het Groningsche poppenhuis,
vertelt de Avondpost de \olgende herinnering:
„Toen ons Majesteitje nog lang niet hare jaren
met dubbele cijfers schreef en nog maar „het prin
sesje" was, gebeurde het eébs op een Kerstfeest, dat
op Hot Loo ter barer eere gegeven werd, dat een
der kleine gen.oodigden een bizonder mooie pop van
den Kerstboom kreeg.
Ons princesje vond die zoo verrukkelijk poppen
ziju altijd haar zwak geweest dat zij naar haar
kleine gast toesnapte en haar eenvoudig de mooie
pop afnam. Nu zoudt gij denken, dat die jongejuf
frouw maar stil in het lot berustte, haar door hoo-
gere macht beschoren? Volstrekt niet! De kleine
moid, ten hoogste verbolgen, gekreukt in haar gevoel
van rechtvaardigheid, had niet het minste plan zich
die onteigening maar zoo kalm te latent welgevallen.
integendeel Het echtvaderlandsche bloed kwam
in beweging raak niet aan mijn eigendom of mijn
persoonlijke vrijheidHet kleine handje werd snel
opgeheven en daalde met een klets neder op het
vorstelijke wangetje
TableauGelukkig schoot de Koningin gauw
toe, om den „twist te beslechten// en de kleine gast
haar rechtmatig eigendom terug te geven. Maar
hoewel haar aldus recht was gedaan, 'toch werd zij
daarna nooit meer ten hove genoodigd. Er bleek
wat al te weinig hoofsche zin in die kleine dame
te zitten en men vreesde, misschien terecht, voor
meer botsingen van dien aard."
Maandag werd de jaarlijksche alge.neene verga
dering gehouden vau het Zeebad Soheveuingen. Uit
het verslag van den directeur Reiss, over deu toestand
in het afgeloopen jaar, bleek, dat zoowel het hotel
als de kurzaal zich in steeds toenemend bezoek
mochten verheugen. Niettegenstaande de afgeloopen
zomer in het algemeen, wat de weersgesteldheid be
treft, ongunstig was, werd toch gedurende een ge
deelte van Juli en in Augustus het maximum van
gasten bereikt, dat do localen konden bergen.
Uit de cijfers van de baden, die reods vroeger
zijn vermeld, blijkt eene belangrijke vermeerdering,
zoowel var» buiten- als binnenbaden,Het aantal
abonnementen vermeerderde. Het gemiddeld bezoek,
berekend op dezelfde grondslagen als tot nu toe,
was in 1891 3364 personen per dag, tegen 3193 in
1890.
Wat hal hotel betreft, het aantal verhuurde bed
den klom met 5725 en bedroeg 22969 het aantal
couverts table d'hote bleef ongeveer hetzelfde, ter
wijl dat van den restaurant met 2133 steeg. Vele
vreemdelingen gaven de voorkeur aan het dineeren
aan de table (l'höte.
Door welke beleefdheids-vormen Emile Zola het
lidmaatschap der Académie zocht te verkrijgen, ver
haalt Alberd Millaud als volgtIn 1890 zorgde
Zola voor een prachtig rijtuig mot een fraai span
paarden en een gepoederden koetsier. Hij maakte
40 dagon lang visites bij de leden van de Académie
en ontviugeen stem. Om zich niet te ruïnee
ren, nam hij in 1891 een eenvoudig huurrijtuig,
bracht bezoeken aan 20 Académiciens, op wie bij
kon hopen en gaf kaartjes af by de 19 twijfelachti
ger!. Hij kreeg 3 stommen.
Iu 1892 bracht hij te voet bij de 39 onsterfelijken
zijn kaartje toen kreeg hij acht stemmen. v-
In 1893 bedankt hij er voor persoonlijk zijn kaar
tje te gaan rpndbrongen, hij laat 't zyn knecht doen.
Nu bekomt hij 12 stemmen.
Twee jaren vqj-loopen. Zola laat geen kaartjes
meer brengen, maar adverteert in de bladen
„Monsieur Zola présente ses civilités a«ixvmembres
de rAcadéroie. Ces messieurs sont priés de consi-
dérer le présent avis comme uno visite de politesse
et de convetiance."
Hij krijK1, 17 stemmen.
Twee jaar later doet bij ilr 't geheel niets meer,
maar zegt integendeel tot een interviewer„Je dis
Zut a rAcadémie!" Dan krijgt hij 26 stemmen
De Haagsche correspondent van de Zi{fp/i. Crt.
noemt de verklaring van minister Pi rson, dat ook
de bedrijfsbelasting door deze Kamer en door dit Mi
nisterie kan worden afgedaan, het merkwaardigste
uit het geheole debat in de Kamer. f
Door deze verklaring wordt aan alle onzekerheid
met betrekking tot de voornemens der Regeering eon
oinde gemaakt. Zjonder dat dc bohandoli ïg van het
e wachten kiesrecht vertraging zal behoeven te on
dergaan, zal de regeering de Kamer ondertusachen ia
de gelegonheid stellen met dezen Min. van financiën
de bedrijfsbelasting ook de regeling van de grond
belasting af te doen, soodat dan de wetgever on
der het nieuwe kiesrecht terstond met de regeling
van de gemeentelijke financiën zal kunnen beginnen.
De correspondent noemt het nog al vreemd, «dat
de beweringdeze Kamer mag geen belastingher
vorming meer tot stand brengen, want zij is, nu er
een nieuw kiesrecht in uitzicht is gesteld, wel formeel
bevoegd maar zedelyk incompetent om nog groote
wetten in liet Staatsblad te brengen" ditmaal uit
ging van de rechterzijde en wel van loden, die vroe
ger nopit getoond hadden bizonder op uitbreiding
van kiesrecht gesteld te zijn."
„Ondertusschen zal de indiening van het kiesrecht
niet worden vertraagd. Wel was de heer Beelaerts
van Blokland wa' voorbarig, toen hy Dinsdag in de
Kamers als een nieuwtje meedeelde, dat het kiesrecht-
ontwerp reeds van den Raad van State terug was,
want zelfs op dit oogenblik is het rapport van den
Raad van State nog niet ingekomen, m&ar van de
voortvarendheid van den Miu. van Binnenl. Zaken
mag men toch verwachten, dat dit zittingjaar niet
zal voorbijgaan zonder dat zijno gelofte is ingelost.
De aanneming van de vermogensbelasting wordt
hier in politieke kringen vry zeker geacht."
De Amerikaansche bladen bevatten in deze dagen
steeds oen reeks „nieuwtjes" betreffende de tentoon
stelling in Chicago. De Nederlander meldt in haar
laatste nummer omtrent de „Columbian tair" o. m. dit
Zeshonderd telefonen zullen in het Park dienst
doen. Vijf en twintig daarvan zullen het publiek ten
dienste staandriehonderd uitsluitend van het perso
neel der expositie bestemd wezen en de rest voor
den handol bewaard blijven. De telefoon-verbinding
met New-York zal tegen dien tijd gereed zijn, evenals
ook met Boston en Philadelphia.
De vorige week is er door 6500 lieden op dë
tentoonstellingsgronden gewerkt. Dit is het hoogste
cijfer, dat tot nu toe bereikt is. Alle gebouwen
vorderen dan ook met reuzenschreden. Het mate
rieel voor de vaste ijzeren bruggen is nu op bet
terrein, en aan een daarvan is het werk begonnen.
De bezwarende omstandigheid, waaronder het Con
gres alleen de aangevraagde 5 millioen dollars wil
toestaan sluiting op Zondag en geen verkoop van
alkoholische dranken op de tentoonstellingsterreinen
heeft eerfige directeuren doen berekenen, dat men
het best buiten die 5,000,000 doll, redden kon. Zy
houden het er voor, dat er eiken Zondag minstens
400,000 menschen Jackson Park zullen bezoeken, en
dit gevoegd bij de profijten- uit het sly ten van alko
holische dranken voortvloeiende, zou volgens hen
een kapitaal van 5,200,000 doll, opbrengen.
Een echt Amerikaansch denkbeeld is in het hoofd
van den directeur-gene raai Davis opgekomen. Een
Barnum-idfeéHy wil dat de toegang tot de tentoon
stelling op Zondag worde opengehouden; (loch men
late de machines stilstaan. En dan brenge men op
den Sabbat eeu aantrekkelijkheid te meer in het
park, waardoor de vijanden van oen openhouden op
Zondag naar de fair woiden gelokt. Tot dat punt van
aantrekkelijkheid nu moeten de„geestelijken" mee
werken.
Op de 26 Zondagen, die tydens de 26 weken, die
de tentoonstelling duurt, invallen, moet er gehouden
worden een Presbyterianen-dag, een Baptisten-dag,
een Methodisten-dag, een Dutch reformed-dag, een
Lutherianen-dag, enz.; voorts een Katholieken-dag,
een Israëlieten-dag, ecu Mahom.'danen-dag, enz. Op
die Zondagen moesten de beste sprekou dier gods
dienstige gezindten in Jackson Park dienst doen, en
wel in (le .koorzaal, waar voor 15.QOO menschen
piimte is. Iedere predikatie worde door een „ker
kelijk concert" voorafgegaan. De tentoonstellings
commissie zal dio godsdienstoefeningen ondersteunen
met ee» som van 10002000 doll. De predikatiën
worden gedrukt, uitgegeven en verkocht, wat ook
nog een mooien duit zal opbrengen!
Nadat Caprivi in, de Nordd. Allg. Zeitung den
strijd, tegeu Bismarck's aanvallen heeft opgenomen,
houden zich alle dagbladen met deze gewichtige aan
gelegenheid bezig. Geen enkel blad neemt Bismarck
in beschermingook de conservatieve orgaueu ver-
oordeejen zijn^ handelingen alleen dringen zy, in
tegenstelling met de" vryzinnige bladen, er op aan
dat do regeering, uit vaderlandslievende overwegingen,
zich niet in een persstrijd met den »erbitierdan
ouden man" zal inlaten. De Kr eiz zeitung zegtBe
ter ware het nog, wanheer jpien Bismarck persoonlijk
ter verantwoording riep.
De conservatieve Reichsljcte bezweert do regeering,
niet de hand aa:i den voormaligen rijkskanselier te
slaan, zooals hij indertijd jegens graaf Aruim deed.
De beide officieuze artikelen der Nordd. Allg.
