Bulteolandscti Overzicht.
tea van 0.50 en Tan 0.75 zyn personeel en ge
ven alleen recht op toegang bij de eventueel te ge
ven -Soiree Musicale.
Het Weekblad voor Woerden deelt mede dat men
te Gouda bezig is pogingeu aan te wenden om een
semiuarium te verkrijgen iu den trant van de inrich
ting van den heer van Dyk te Doetinchem.
Van de goedkoope reisgelegenheid des Zondags
om voor verminderd tarief naar den Haag te gaan,
maakten gisteren 368 personen gebruik.
Gedurende de maand Augustus zal als detache-
ments-kommandant te Woerden optreden de Luit.
Duymar van Twist en aan de Wiericherschans de
Sergeant Linthorst.
In de zitting der Rotterdamsche Arrond. Recht
bank van Vrydag stoud terecht de 17 jarige tam
boer by de infanterie te Gouda, H. A. H., die op
25 Mei nog niets uitvoerde en toen volgens zyn
eigen opgave, omdat hy niets te doen had, 30 ijze
ren punten van het hek voor de Hoogere Burger
school aan het Alkemadeplein te Rotterdam afsloeg.
Eisch 5 boete.
Uitspraak Vrijdag a. s.
Zaterdagavond omstreeks 11 uur, gemakte nabij
Stolwijk een rijtuig te water, hetwelk wener op het
drooge is gebracht zonder ongelukken te veroorzaken.
Zaterdag is te Rotterdam op de Markt aangehou
den de varkenskoopman Arie Goor van Waddinxveen,
omdat hy zieke varkens te koop aanbood. Bij zijne
aanhouding gaf hij den naam op van van der Broere.
De varkens waren afkomstig van den landbouwer
M. in het Bloemendaal.
In eene bijzonderlijk daarvoor belegde strafzitting
stond Zaterdag voor het kantongorecht te Groningen
terecht Charles Davenport, anders gezegd Sequah,
wien door het Openbar Ministerie waren te last ge
legd twee overtredingen der geneeskundige wet, en
wel in de eerste plaats die van in het openbaar
aangekondigd te hebben, immers in een lokaal waarin
ieder tegen betaling van tien cent de toegang werd
verschaft, dat hij dien avond (d. w. z., 8 Juli) 2
personen zou wrijven met zijn Sequah-olie eu dat
hij massage uitoefende t»-r genezing van lijders aan
rheumatische aandoeningen in de twee plaats die
van het onbe*oegdelijk uitoefenen der geneeskunde
door met het doel genezing aan te brengen enkele
door rheumatische aandoeningen aangetaste lichaams-
deelen van sommige porsonen te wrijven.
Als tolk deed dienst de heer Picnot leeraar in het
Engelsch aai de hoogere burgerschool te Groningen.
üe quaestie was zuiver gesteld, t. w. of iemand
bevoegd is in tegenwoordigheid van een geneeakun-
dige massage uit te oefenen De ambtenaar vau het
O. M. meende na het verhoor van de getuigen tot
de conclusie te mogen komen dat de gedaagde «in
casu" niet was een instrument van het denkend hoofd,
als doctor, maar veeleer de hoofdpersoon, terwijl de
doctor er vrij wel als een pop bijstond. Maar zelfs
al had de doctor meegeholpen dan nog moest men
jn hetgeen geschied was zien eene overtreding der
wetde dokter deed dan wat hij mocht doen, maar
grijzende haren en baard, die naar hem toekwam,
zonder hem te zien. Hij liep zonder zonnescherm,
met de handen in de zakken, en ademde den zee
wind in met het welbehagen van een gezond man,
die het leven geniet.
«Wel, mijnheer Montgomery!"
Hij was het, de man van de mooie mevrouw
Montgomery, de meest gezochte, de meest benijde
man aan het strand, en die als een wijsgeer het wicht
der schoonheid zijner vrouw droeg.
/.Ah! mijnbeer de Bernièrezeide het dikke
manuetje glimlachend. //Wat voert gij dnar uit,
8chopenhauer? Ik wed, dat gij daar zit tot bevordering
der spijsvertering! Maar als het leven zulk een last
is, waarom sterft gij dan niet liever van gebrek aan
voedsel, gij onverschillig mensch?"
«/Een last, ja, maar toch wel aardigzeide Bernière
en wierp zijn halfopgerookte sigaar weg. «Een schouw
spel, dat dikwijls zeer vervelend is, maar toch een I
schouwspelGij zijt zeker wel eens in een schouwburg I
geweest, waar een slecht stuk werd gespeeld...."
«Dikwijls", zeide de Amerikaan, met een licht
accent.
Hij ging naast Bernière zitten op een stoel waarvan
de pooten in het zaod zakten.
«Dat vervelende stuk duurt maar voort, en men
zou wel heen willen gaan! Maar men blijft", ver
volgde de Bernière.... «Men blijft, waarom, weet men
niet.... Omdat men er nu eenmaal is, omdat men
niemand wil hinderen bij het heengaan. Zoo is hot
gedaagde niet. De ambtenaar, die het een zoowel
als het ander bewfcw achtte, requireerdu dan ook
schuldigverklaring en veroordeeling van beklaagde
wegens het le feit tot 25 gl. boete en wegens het
Se feit tot 7 dagen principale hechtenis.
Mr. D. Simons uit Arasterdam verdedigde den ge
daagde en legde er den nadruk op in zyu pleidooi
dat bekl., handelende in tegenwoordigheid eu onder
toezicht van een geneesheer, niet handelde tegen
de wet, welker bedoeling het is dat een bevoegd ge
neeskundige aanwezig zy die de verantwoordelijkheid
dragen kan van hetgeen plaats vindt, terwijl de be
doeling geenszins is om de artsen te proiegeeren of
een monopolio te verleenen. Wanneer maar het pu
bliek gewaarborgd is tegen de handelingen vau niet-
deskundigen. Dat is hier het geval. Gaat beklaagde
in zijne handeling te ver, dan komt de aanwezige
geneesheer met zijn «halt" duaraan een grens stel—
leu. Beiden, Davenport en Douff zyn bedienden, ais
men het zoo noemen wil, der Sequah Comp. Limd.,
en hebben ieder hun bepaald aangewezen taak. Dat
doeude is noch de een, noch de ander strafbaar, on
pleiter meeut dan ook de verwaebtiug te mogen uit
spreken dat geene veroordeeling volgen zal. Mocht
deze toch volgen dan meent spreker dat er althans
geen reden is om principale heohtenis op te leggen.
Al beweerde hot O. M. zulks, recidive is hier niet i
deze vervolging is een novum.
Na re- eu dupliek werd de uitspraak bepaald over
8 dagen.
Aan oen brief uit Parijs aan de llaarlemtche Ct.
ontkenen wij het volgeude:
Zoo eve:i zeide ik aan de Halles over de duurte
der groente te hebben hooren klagen, ik was niet
daarheen gegaan om te vrageu naar den prys der
kool. Mijn doei was oeu ander ik wilde een be
zoek gaan brengen aan de soep verkoopsters der Hal
les, even bekend als en curieuser dan de «dames
des HaRes". Gij moet er van gehoord hebben, van
die soepverkoopsters. Voor groote ketels gezeteu,
verkoopen zij, in de opeu lucht, voor één sou, een
bord warme soep aan de rondom de Halles krioe
lende tallooze ongelukkigen, die een loege maag en
een sou hebben. Deze bescbeidene neringdoen
den waren in haar bestaan bedreigd. Men zeide,
dat de politie-prefect zo wilde doen verwijderen, om
dat hare nering oorzaak zou zijn van eene gevaar
lijke opeenhooping van haveloozen en vagebonden
op die J uuten. Er schijnt van dien maatregel niets
waar te zijn, maar de Parysche bevolkiug heeft een
oogenblik voor de vrouwtjes gebeefd en bij die ge
legenheid duidelyk doen zien, dat zij er hart voor
heeft. Ik heb dan de 44 koopvrouw en er zyn
er niet minder dan vier en veertig evenals voor
heen talrijke kommen ware so p aan de uitgehon-
gerden zien verstrekken voor de matige som van nog
geen twee en een halve cent per groote kom.
Zóóveel hoorde ik in de laatste dagen over het nut
dier vrouwtjes en over het verschrikkelijke van baar
gemis, dat ik er langer vertoefd heb dan nog ooit.
heb na kunnen gaan, dat hare klandizie inder
daad zéér uitgebreid is en dat zij werkelijk veel goed
•chynen te doen. Om geheel op de hoogte te ko
men, heli ik de soep geproefd. Het was de (hier
zeer bekende) soep van prei en aardappelenvleescb-
nat kwam er vermoedelijk niet in voor het be
hoort trouwens ook niet in die «soupe maigre" thuis
maar het smaakte niet kwaad eu het was ver
leven, mijn beste mynheer Montgomery".
«O! er komen ook wel een paar prettige dingen'
bijOverigens hebt gij gelijk, niets is zoo vervelend
als een uare komedie. In het Casino werd er gisteren
een gespeeld.... Verschrikkelyk! En de acteurs! Er
was een actrice bij, die men ons voorstelde, als den
eersten prijs van hot Conservatoire te hebben behaald
Er werd niet bij gezegd in welk jaar!...."
«Misschien in Talma's tijd
«Eii ik ben gebleven.... om mijn vrouw, die nooit
weg wil, die altijd alles zien moet. Die is geen
pessimist! Lang niet! Zij heeft overal pleizier in!
Zelfs in mij
/Och kom!...."
«Dank u!" kwam de Amerikaan snel.
Beruiere trachtte zijn Och kom! goed te maken.
«Ik bedoelde...."
«O, laat het maar zoosprak Montgomery goe
dig flegmatisch. «Verwondert u dat? Het verwon»
dert mij zelf, den man van de mooiste vrouw der
Amerikaan8che kolonie. Een schoonheidvan
beroep!"
«Ja, professional beauty! Van het Engelsch van
mijn onderwijzer heb ik alles onthouden, wat Parijsch
is geworden. Maar." voegde de jongo man er bij,
«men moet zulke dingen niet vertalen."
Montgomery glimlachte bij de scherts van den
Parijzenaar.
«Ik begrijp u.... jn.... Die van schoonheid een
beroep maakt.... To Parijs zou men er zich in kun-
warmend. Ik geloof niet, dat de klanten dezer een
voudige restauratie hoofdzakelijk uit gauwdieven en
schurken bestaan. Zulko heeren leven er beter van.
Voornamelijk heb ik er de ongelukkigen, meestai
werklui zonder werk gezien, die voor vier of vyf
sous van twaalf uren 's nachts tot vier a vyf uren
's morgeus de groenteboeron met het lossen hunner
wagens helpen en daartoe, op een rij geschaard,
elkander de groeuten aangeven, van het voertuig af
tot de groote stapels toe, die van de kooien, de
uien, de wortelen enz. gevormd moeten worden.
Ora de goedkoope soep te bereidon, bedienen de
kookvrouwou zich niet van de puikste ingrediënten,
maar toch ook geenszins van bedorven waar. Voor
uiterst billy ken prys leveren de groenteboeren haar
de groenten, die in de wagens verdrukt zijn, de
bladen, die afgeplukt werden om aan de rest een
fraaier uiterlijk te geven, in één woord alles, wat
geen oog hoeft, eu toch eetbaar en zuiver is. Vet
want de prei- en aardappelen-soep bevat geen
bouillon, wèl vet verschntfeu de kleine stukjes
afval, die door de slagers van het vleesch gesneden
worden, ook «1 weder eene billijke grouds'of. De
nering duurt van twaalf 's nachts tót twaalf uur
's middagsna een korten slaap wordt do overige
tyd besteed voor het toebereiden der spys. Iu den
winter kan zoo'n vrouw van drie tot vierhonderd
poitiën soep verkoopen 's zomers is hot wat minder.
Wetende, dat er meer dan veertig van die vrouwen
zyn, kan men nagaan, hoeveel honger zij, ten minste
voor een oogenblik, stillen. Ten slotte heb ik aan
mijne vrieudelyke berichtgeefster eene eenigszins on
bescheiden vraag gesteld. Ik heb willen weten,
hoeveel zy op iedere soep aan eén sou, (twee en een
halve cent) verdiende. Na eenig aarzelen, om een
geheim harer en barer zusters'*zakon te verraden,
kwam het hooge woord er toch uit Op iedere
portie behaalde zij eene wiust van ruim twee centi
mes, d. i. meer dan veertig percent. Prijs en hoeda
nigheid in aacmerkiug nemende, schijnt dit ongeloo-
felijk. En dat in het dure ParysZoudeu alle
volksgaarkeukens het zoover brengen
Toon de slager Borremans te Antwerpen Maandag
ochtend ontwaakte, had hij een gevoel alsof hy stikken
zou eu zag bij een bijl liggen op zijn nachttafeltje.
Hij ging naar de kamer waar zijn vrouw met hun
vijfjarig dochtertje sliep. De eerste werd met een
gil wakker op haar tafeltje lag een slagersmes.
Het dochtertje was eerst niet wakker te krijgen. Later
moesten zy alle drie braken en bet bleek, dat het
geheele gezin was gechloroformeerd door inbrekers,
die op bun gemak de woning hadden geplunderd en
met een 5U00 fr. zieh uit de voeten hadden gemaakt.
Bijl en mes waren natuurlijk klaar gelegd voor bet
geval, dat de chloroform onvoldoende mocht zijn.
Op een zoelen zomeravond wemelde 't van flaneurs
in den tuin van bet Palais Royal te Parijs. De
restaurants, allen schitterend verlicht, hadden hun
vensters wijd open gezetieder wilde van het heer-
lijke weder genieten. In een hoek stond een man
van middelbaren leeftijd en dicht bij hem een jong
meisje, eeu kind. De man speelde viool, om te
trachten, de beurzen der wandelaars te doen open
gaan. Zijn spel verried uitputting.
Drie jongelui komen «bras deseus bras dessous"
aanwandelen eu blijven met eenige aandacht naar
den vioolspeler luisteren.
nen vergissen t"
Met zyn zonderling glimlachje voegde bij er by:
«Maar de vergissing zou niet lang duren. Me
vrouw Montgomery is zeer lief.... allerliefst.... bui
tenshuis! Laatst is Papillonne.... ja Papillonne, van
de Figaro..,, op de gedachte gekomen om de ge
schiedenis van ons buwolyk te vertellen. Een zeer
dicbterlyk verhaaltje
«Toch waar?".... kwam Bernière.
Montgomery boog e»en.
«Ik dank u nogmaals!"
Toen de jonge man opnieuw wilde beproeven om
zijn onvoorzichtige uitdrukking goed te maken, her
haalde de Amerikaan
«O laat het maar zooVan haar eersten man
gescheiden."
«Mevrouw Montgomery
«Ja. Hebt gij Papillonne dan niet gelezen Ik
ben haar tweedeZij is dol op mij om.... ja, lieve
hemelom mijn naam."
«Juist! Montgomery!" zeide de Bernière, die den
historischen naam luid deed klinken.
Montgomery viel hem in de rede
«O neen! zoo is het niet!.... In het Fransch zijn
er twee ra's inMontgommery En in mijn naam
maar éénDat vindt mevrouw Montgomery niet erg
pleizierig."
«Gij kunt er een bij laten maken.... Een m en
een de...." v
Wordt vervolgd.)
Zich wendende tot een der anderen, zegt een hun
ner «die man kan niet meer neem jy de viool op
en speel voor hem, dan gaan wij met het bakje rond.
Die aangesprokene wisselt eenige woorden raet don
vioolsproker en begint dan een prachtige fautaisie
voor te dragen. De wandelaars blijven staan, e*»
weldra vormt zioh een groote kripg de virtuoos be
haalt een groot succes en do twee anderen maken
een goodd recette.
«Nu, zeide daarop de violist, nu heb ik gespeeld
nu moet jij oens zingen ik zul je accompagneeren."
De eerste der jongelieden liet zich niet smeeken
mot een prachtige tenorstem droeg hij een der fraaiste
liederen voor. Kolossaal succeseu de hoed van
no. 3 vulde zich weder met muntstukken, en het
publiek, dat onafzienbaar was geworden, riep «bis
bis eu eenige deftigo toehoorders namen te gelijk
de taak over om het geld in ontvangst te nemen,
zoodat er verlegenheid begon op te komen bij de
drie jongelni. Maar de derde wist raad. Laten wij
het trio van «Teil" zingen, zei hij ik zing «Guil-
tauiue" en X. (de violist) accompagneert ons. Zoo
gezegd, zoo gedaan. Na het andante klom het en
thousiasme vun het publiekt en top het geld stroom
de toe de jongelui vulden du zakken van den
vioolspeler en zijn dochtertje en wenschten hem goede
reiswant hij moest naar Straatsburg, waar hem
een goede betrekking in de musikale wereld wachtte.
Overgelukkig en met tranen in de oogen wilde de
man de namen kennen van zyn weldoenersmaar
alle drie namen onder het gejuich der menigte do
vlucht.
Wij willeu zoo discreet niet zyn de oen was de
later gevierde tenor Roger, de tweede was Charles
Gounod (die een fraaie barytonstem had) en de derde
Hermann, de groote violist.
Wie de beweldadigde man en zyn dochter waren,
zullen we niet zeggen. Alleen dit menig Hagenaar
heeft later ovaties aan de zangeres gebracht.
{Haagsche Ct.)
Onder den naam Ihe world's Columbian Associa
tion heeft zich te Chicago een maatschappij gevormd,
die zich ten dool stelt, met eeu kapitaal van 6]/9
millioen dollar ter gelegenheid van de tentoonstel
ling een toren te bouwen van 1492 voet hoog. De
maatschappij, die zich reeds vroeger ouder den naam
Columbian ïorver Association heeft gevormd, was niet
in staat haar plan te verwezenlijken; de nieuwe
maatschappij hoopt echter het reuzenwerk ten uit
voer te brengen, en dat nog wel in veel grootere
afmetingen. Bovendien moet deze «hemelbestormer"
reeds in Mei 1893 klaar zijn. Als plaats is gekozen
de oever van het Michiganmeer, in de nabijheid der
tentoonstelling. Staal en ijzer zullon de bouwstoffen
zijn.
Een vlakte van 500 voet in doorsnee zal voor het
plaatsen vau het gevaarte noodig zijn, terwijl boveo,
op een hoogte vau 1492 voet, het beeld van Colum
bus, op een vlakte van 52 voet doorsnede, zal ge
plaatst worden. Aan den voet willen de ontwerpers
vier hotels oprichten, elk van zeven verdiepingen
/iioog, die ie zamen 3000 kamers zullen bevatten.
Op de daken dier hotels wil men «Babylonische
hangende tuinen" aauleggen. Romdom den toren
zal een dubbel spoor worden aangelegd, waar langs
men met een electriscben tram tot op een hoogte
van 1300 voet zal kunnen komen. De baan zal als
een spiraal om den toren loopen met eeu stijging
van drie procent. l)e lengte der baan zal zeven
engelsche mijlen bedragen, zoodat men een rit van
14 raylen kan doen, ora boven en weer beneden
te komen. De maatschappij ziet zoo'n druk bezoek
te gomoet, dat alles erop ingericht is dat 100,000
personen op één dag den top van den toren zullen
kunnen bezoeken.
Hans v. Bülow en de koolzure jonkvrouw. De
Berliner Nationalzeitung goeft bericht omtrent een
merkwaardige artistieke correspondentie, die Hans v.
Bül/W met een zoogenaamde «koolzure jonkvrouw"
te Berlijn, d, i. de juffrouw van een kiosk voor het
schenken van spuitwater eu het verkoopeu van cou
ranten, moet onderhouden. De bedoelde kiosk staat
aan de Potsdamerbrug. Op de smalle toonbank liggen
gansche bergen couranten. Wellicht draagt de gunstige
ligging er toe bij, dat de verkoop van couranten
hier levendiger gaat dan op andere plaatsen. Rondom
opent zich do muzikale wereld van Berlijn. Overal
conservatoria, muziekscholen, juist tegenover de Hooge-
sehool voor muziek, vele muziekhandels, instrumenten-
makers, de concort-agentschappen, de pensions voor
de leerlingen der muziekscholen. Al deze menschen
hebben er gedurende den winter het meeste belang
bij, te wrten, wat de couranten in de concert-ver
slagen omtrent hen, hunne successen en hunne vrien
den bevatten. Het eerste grijpen van den kunstenaar
is natuurlijk 's morgens naar de critiek. Mejuffrouw
Marie is intelligent genoeg, om den kunstenaars dit
werk gemakkelijker te makenhoe velen er dan ook
's morgens op de kiosk toeloopen, zij vinden niet
alleen de couranten die hen interesseeren reeds uit
gezocht, maar ontvangen ook gelijktijdig een mon
deling bericht.
Volgens de stemming volgt dan de bestelling van
grootere of kleinere partijtjes van de genoemde cou
ranten. De kunstenaars hebben in de vindingrijke
koolzuurdarao behageu gevondener is nauwelijks
een onder hen, die niet lange gesprekken met haar
aanknoopt on die haar niet uitnoodigt, om zijn con
certen te komen bijwonen. Ora 7 uur 's winters
pleegt iu de koolzuur-iciosk op de Potsdamerbrug
eene plaatsvervangster haar intocht te houden. Dan
gaat mejuffrouw Mare naar de Sing-academie, de
Phil harmonie of de Opera Van deze unieke onder
de dames der spuitwater-kiosken had nu ook Hans
von Bülow gehoord. Geen wonder, dat hij nieuws
gierig was, haar ook te leeren kennen. Zij schikte
zich naar zijn manier vau gesprekken voeren en ten
laatste noodigde hij zooals alle kunstenaars
haar uit, zijn ooncorten te komen bijwonen. Zij heeft
nauwelijks bij een ontbroken, en den 6en April, den
laatst.en avond van de Bülow-woek, met de vermaarde
Eroïca-rede, die nog in aller herinnering is gebleven,
woonde zij omdat de plaatsen verl ocht waren
het concert iu de logo der directie bij, waar Von
Bülow haar ook aan zijne vrouw voorstelde. Het
publiek vergezelde op dien avond Von Bülow eerst
naar het hotel, en vervolgens trokken honderdeu naar
het station. Bij dezen behomle natuurlijk ook onze
kunst-enthousiaste, en hier gebeurde het, dat hij
evenals Joseph II eens een meisje bij een dergelijke
gelegenheid in de tegenwoordigheid van het ge-
hoole volk en van zijne echtgenoote mejuffrouw Marie
en hiormee in zekeren zin het gansche volk kuste.
Deze kus is een historisch feit, en hieraan en aan
de aanleiding hiertoe herinnert een photographie,
die Bülow zijne vriendin geschonkeu heeft en welke
het opschrift draagt: «De burgeres van Berlijn, me
juffrouw Marie Rudolf, Hanschen's beschermvrouw, tot
een vriendelijke herinnering aan den 6deu April 1892.
Dr. Hans von Bülow, burger van Hamburg." En
uit deze keunismaking is thans eene correspondentie
voortgesproten, die helaas (volgens den wensch en
wil van de geadresseerde) niet zal worden openbaar
gemaakt. «Hanschen" schrijft geregeld alle 14 dogen
en de juffrouw antwoordt geregeld. «Hooggeëerde
mejuffrouw" luidt de aanspraak in het eene geval;
«Hooggeëerde heer Doctor", in het andere. Maar
hoe weinig men anders ook omtrent den inhoud kan
medèdeelen, dit staat vast: buiten berichten aangaande
den gezondheidstoestand, bepaalt de inhoud zich
uitsluitend tot muzikale zake». Men meent dat de
gal, die zich bij Bülow ophoopt, en dan ook weder
de bitse opmerkingen en de geestigheden die hij
anders niet kan kwijtraken, hier een ontlading vinden,
dat deze brieven dus een soort bliksemafleiders of
veiligheidskleppen zijn.
Gladstone heeft eon manifest aan zijn kiezers ge
richt, wiUrin hy o. a. zegt, dat de uitslag der ver-
kiezingon hem versterkt iu zijn geloof aan de ge
hechtheid der kiezers aan de vrijzinnige beginselen
en aan de staatkunde van verzoeüiug voor de drie
koninkrijken. Hij verklaart overtuigd te zijn, dat de
kiezers steeds die gehechtheid zullen toonen.
Eene dépêche uit St. Thomas aan de «Mouvement
géographique meldt, dat de Arabieren uit de streek
van Opper-Congo te Yam Gruié in opstand zijn ge
komen tegen de onafhankelijken Congostaat. Do
gemeeuschap met het Tanganika-meer is afgebroken.
De lieden die tot het syndicaat van Katanga behoo-
ren,1 ziju verjaagd.
Aan de Patriote wordt uit St. Thomas geseind
Hodister, agent der Engelsch-Belgische Handelsver-
eeniging te Kantanga, had onlangs, na het vertrek
van Hinck (agent der Belgische anti-slaverny-ver-
eeniging) den post van Bonakamba in bezit genomen.
Do Arabieren van Nyangivé kwamen in verzet tegen
Hodister, die zich moest terugtrekken na twee man
verloren te hebben. Het land van Kasongo is we
der in de macht der Muzelmannen gevallen en de
gemeenschap met het Tanganikameer is aan dien
kant verbroken. Tippo Tib eu Stijn zoon Rachidzijn
den onafhankeiijken Congostaat getrouw gebleven.
De Ind beige meldt Ten gevolge van de circulai
res, door LeMarinel in Opper-Congo verspreid,
heeft een der afdeelingec van de Belgische Han-
delsvereenigingon zich tot den te Brussel gevestigden
staatssecretaris voor de binneulandsche aangelegen
heden van den Congostaat gewend met een adres,
waarin verzet wordt aangeteekend tegen de beper
kingen, door genoemden Staat aan den handel op
gelegd. Verder bevat dat adres de verklaring dat
zij zich voorbehoudt vergoeding te vragen voor de
schade, welke daardoor kan wordeu veroorzankt.
Den 31 en Juli a.s. rooeteu de algemeene raden
in Frankrijk gedeeltelijk vernieuwd worden. Er zul
len in het geheel 1421 verkiezingen plaats vinden,
waarvan 992 zetels door de republikeinen 429
door de conservatieven worden ingenomen. Boven
dien zijn nog 13 zetels te vervullen, waarvan 11 aan
de republikeinen, 2 aan de conservatieven toebe-
hooreu.
Bovendien zijn voor de arrondissementsraden 1725
verkiezingen noodig waarvan 1306 zetels zijn bezet
door republikeinen, 419 door de conservatieven.
In twaalf departementen is de meerderheid der
algemeene raden conservatief.
'Deze verkiezingen hebben onverwacht in dubbele
mate de aandacht der politieke kringen in Frankrijk
getrokken. Zooals onze lezers weten, heeft de graaf
van Parijs na lang stilzwijgen tot een aautal getrou
wen, men weet niet hoeveel, die hem te
Folkestone een bezoek brachten, een toespraak ge
houden. Deze koninklijke rede was vol pittige po
litieke zinspelingen.
Vooral merkwaardig zijn daaruit de zinsneden,
die men als een direct autwoord aan den paus en
de Fransche katholieken, die do wenken van den
Heiligen Vader ter harte nomen, kan beschouwen.
Toen de on lerhandelingen met den voormaligen
eerste-Mioister Staug over de vorming van een
nieuw ministerie dreigden te mislukken, zeide koning
Oskar van Zweden dezer dagen, dat hij een buiten-
getvonen Rijksdag naar Karlstad zou oproepen.
De reden daarvan is, dat de Koning volgons de
tegenwoordige grondwet niet bet recht heeft de Ka
mers te ontbinden.
Eerst scheen dat de Koning het met Stang eens
zou worden, doch ten slotte is het toch weer geble
ken, dat de consulaatsquaestie een te breede kloof
vormt dan dat men van weerszijden eikaars band
zou kunnen grijpen. Zelfs met den conservatieven
heer Stang valt niets aan te vangen en do onder
handelingen zijn weder voor onafzienbaren tijd afge
sprongen.
De Storthing heeft inmiddels eene nieuwe oplossing
beproefd. Negen harer leden 3 van de rechter-,
3 van de linkerzijde en 3 gematigden hebben
voorgesteld de grondwet in dier voege te herzien,
dat de koning het recht zou hebben, de Storthing
te ontbinden en nieuwe verkiezingen te doen uit'
schrijven.
Men wil dus dat de koning oen beroep op het
volk zal doen. Misschien komt er dan licht in de
duisternis.
De verkiezingscampagne voor het Presidentschap
in de Vereeuigde Staten is Woensdag begonnen te
New-York met een raonstormeeting van 20.000 demo
craten. Aan de heeren Clevelaud en Stevenson werd
kennis gegeven van hun door do Conventie te Chicago
geproclameerde candidatuur als President en vice-
Pre8ident der Unie. Het was de eerste maal, dat zulk
een kennisgeving in het openbaar geschiedde.
De heer Cleveland, de candidatuur aanvaardende,
zeide, dat nooit een groote partij, welke recht en
gerechtigheid najaagt, meer reden gehad heeft om
zich in te spannen dan ditmaal de Democratische
partij. Het oog slaande op de eenvoudigen in den
lande, zeide hij, zien wij hen als verbruikers gedrukt
onder een tariefstelsel, dat op ongerechte en mee-
doogenlooze wijze bij het koopen van de benoodigd-
heden en gerieflijkbeden des levens hun een bedrag
afvergt, nauwelijks te kwijten uit hot loon voor ge-
3tadigen, harden arbeid, terwijl de hun aldus afge
perste sommen de vermogens opbouwen en vermeer
deren van degenen om wier wille dit onrecht wordt
gepleegd. Wij zien den landbouwer luisteren naar voor
spiegelingen, waardoor zijn geest vervuld wordt van
gedroomde voordeelen, terwijl de slinksche band van
hooge bescherming ziju zakkeD plundert. Onzen werk
lieden wordt het zoo dikwerf, in wcerwl van zijn
bewezen leugenachtigheid, herhaalde veitelsel nog
steeds voorgezegd, dat het bestaande beschermend
tarief voor hen een zegen is en dat onder zijn wel
dadige werking hun loonen moeten stijgenen terwijl
zij luisteren, hebben op de plaats zelf, waar de hooge
bescherming zetelt, tooneelen plaats, tfelke de op haar
gevestigde hoop bespotten en een blijk ziju van de
goedertierenheid, welke de werkman ondervindt van
degenen, die een ongerechte begunstiging van Regee-
ringswoge eigenlieiend en baatziek heeft gemaakt.
Met zulk een critiek kunneu de protectionisten
't vooreerst doen. De heer Stevenson zeide, dat
bij den komenden verkiezingsstrijd de Democraten
een beroep deden, niet op de hartstochten, maar op
het nuchter oordeel* des volks, en ook hij verwees
naar de droevige gebeurtenissen in een naburigen
Staat, als t en nieuw bewijs, dat hooge beschermende
rechten geen bescherming opleverden, noch strekten
om don toestand te verbeteren van hen, die hun
dagelijksch brood met arbeid verdienden.
KENNISGEVING.
De BURGEMEESTER van Gouda, vestigt de
aandacht van belanghebbenden by den binnenscheep
vaart, op het met ingang vau 1 September 1892 in
