Bultenlandsch Overzicht.
Noordholland is in wording, Overijsel en Limburg
ontbroken, li. M. de Koniugiu-regentes heeft wel
willend bot beschermvrouwschap aauvaard.
Bij besluit van b Februari 1892 werd de Vereeniging
officieel kond godaau dat haar eene subsidie van
f 10,000 is toegestaan, terwjjl van do beide Konin
ginnen eene eerste gift van t 250 was ontvangen.
Het voorstel van het hoofdbestuur, om op 12 Sep
tember weder 5 uit te koeren aan allen die nu als
deelgorechtigden bekend staan, werd aangenomen doch
onder voorwaarde dat zij vooraf een hun toe te zen-'
den staatje invulleu, waaruit de noodige gegevens
verkregen kunnen worden, om voortaan de uitkeerin-
gen op boter geregeldeu voet te kunnen doen.
Het eerste beroep op do natie bleek uit de
rekening heeft 8000 opgebracht. Aan giften is
3000, voor jaarlijkscho bijdragen is voor 2000
geteekend, de algemeene collecte bracht op 23,000,
de bijdrage der regeering is 10,000, totaal 46,000.
Eene circulaire aan de hoogstaangeslagenen bracht
op 661,50 aan jaarlijkscho bijdragen en ƒ1397,45
in eens.
In kas is nog na aftrek der gedane uitkeeringen
17,000.
Voortaan zal het hoofdbestuur bestaan uit ft leden
,,uii Utrecht, belast met cle dagelijksche werkzaam
heden, eu uit 3 leden van ieder der andere provinciale
comités.
Een medewerker van do Horticultural Times stelt
de vraag in hoeverre de mier een bondgenoot wor
den kan van den mensch ter bestrijding van de
insecten, die de vruchten vernielen. In Ëngelaud
beschouwen de boorakweekers en tuinlieden den mier
als een schadelijk dier en zij doen, hetzij met arse
nicum of tabaksrook en kokend water, allep wat zij
kannen om den mier te verdelgenmaar zij zouden
veel beter handelen als zij een insect, dat van on
schatbare waande voor de boomgaarden kan worden,
op alle manieren boschermden. Do zwarte mier
wordt door jfle eigenaars van boomgaarden in Zuid-
Duitschland/ of Noord-Italië, in hooge achtiug ge
houden. Deze eigenaars leggen zelfs mierenhoopen
in hunne boomgaarden aan en zij bevinden zich daar
goed bij. üe mier zal nimmer een gezonde vrucht
aantasten, ïSlechts in die appels en peren waarin
een insect /is gedrongen, vindt men soms mieren.
De mieren dringen echter alleen in die vrucht om
het inseet meester te worden, dat zij achtervolgen.
In China weet men reeds sedert eeuwen, welke
groote diensten de mieren bewijzen.
In de Chineesche boomgaarden hangen dan ook
van boom tot boom bamboestokken, om den mieren
het overkruipen gemakkelijk te maken.
Een eigenaar van een boomgaard in Florida heeft
in een tijd, dat de vruchten van alle omliggende
boomgaarden door insecten vernield werden, zijn oogst'
behouden, door den mieren gelegenheid te geven
overal rond te wandelen. Hij maakte tusschen de
verschillende boomen touwen, die met stroop bevoch
tigd waren. De insecten kwamen op de stroop af
en werden een gemakkelijke buit van de mieren, die
ook de zoetigheid kwamen opsporen.
Ongeveer anderhalf jaar geleden werd de bekende
colporteur van Recht voor AllenBos, veroordeeld
tot acht maanden gevangenisstraf, wegen het ver
spreiden van opruiende geschriften onder de lotelingen.
3os week uit naar België, maar aldaar werd hem
vragen mij te genezen. Hij is de eenige, die er iets
aan doen kan."
„Gij zijt dus gelukkig?"
Hij zag haar een weinig angstig aan, alsof hij
haar antwoord teveus wnnschte en vreesde.
„Ik ben gelukkig, volkomen gelukkig!" zeide zij,
schijnbaar zonder te liegen of zich dwang aan te doen.
De stem *an Solis beefde eenigszins.
„Ik wilde deze verzekering uit uw eigen mond
hooren. Dat stelt mij gerust en geeft mij althans
eenigen troost. Ik zal meer moed tot onderwerping
hebben."
„Tot onderwerping?"
„O!" zeide hij een weinig barscb, „iedereen kan
het geluk, waarvan gij spreekt, maar niet zoo ge
makkelijk vinden
Om de vergetelheid te vinden, die u aan den hui-
selijken haard wachtte, trekken anderen de wereld
door en slijten hun leven om een herinnering te ver
drijven die hem overal vorvolgtZij verbeelden zich.
dat de wezens, die zij betreuren, tvonzrer verlangen,
evenveel lijden bij hei herdenken der\ervlogen droo-
men O zekerDie romanjagersDie naïeve har
ten Die eenvoudige zielen Op ten goeden dag
vinden zij haar terug, van wie zij gescheiden zijn....
die zij ontvlucht hebben en als zij vreezen bij haar
een even groote droefheid te zullen vinden, stuiten
zij op een getroost medelijden, op een onderwerping,
die geluk geworden is. En blijft hun slechs één
ding over: de afgebroken ruis hervatt* n, op goed
door de regeering aaugezegd, dut hij het land moest
verlaten, tenzij hij verkoos over do Nederlandsohe
grenzen te worden gezet. Bos vertrok naar Engeland
maar is in de- afgeloopen week in Amstordarn torug-
gekeord, terwjjl hij een sohrjjvou aan De Echo richtte
dat hij „om gezondheidsredenen" waö teruggekeerd
„om zijn door de klasse-justitie opgelegde straf vun
acht maanden te oudergaan."
Bos schijnt echter voornemens geweest te zijn de
gevangenis niet te betreden aleer hij gearresteerd
werd op hot terrein zijner vroegere werkzaamheden.
Te dien einde begaf hij zich Zaterdag gewapend met
socialistische geschriften, vergezeld van een man, die
een groot transparant waarop de woorden „weg met
de klasse-justitiete lezen stonden, eu omringd
door een schare zijner partijgenooten, naar den Dam en
trok achtereenvolgens over den Nieuwendjjk en door
de Kalverstraat, terwijl uit de menigte, die hem
voorafging en volgde, de kreet„Weg met de klusse-
justitie oprees. De geheele deraonstrutie verraste
kennelijk de politie^ I
Toen de troep omstreeks negen uur uit de SyLu-r
ciënsteeg op den gedempeu Nieuwezijds Voorburgwal
kwam, drongen vier politieagenten en eenige recher
cheurs vau achtereu tusschen de menigte, m4 het
kennelijk doei deze te vurdeelon, oeu gedeelte tyi de
steeg terug te jagen en Bos in hechtenis te némen.
De lijfwacht van Bos Omsloot echter zoo diqht de
vier agenten, dut zij zich uauwelijks roeren kpédoi:.
Een hunner gelukte het de rechterhand vrjj t^iHjlgén
en het gevest van ziju sabel te grijpen, Ijfpnitfnurd
vloog uit de scheede, deze beweging gtif jeuïge
ruimte eu weldra hadden ook de overige drie agenten
de sabels getrokken, terwijl zij het alarmsignaal
bliezen. Alsnu volgde een groote verwarring; de
agenten, die hun wapenstokken jiau de rechercheurs
hadden gegeven, sloegen om zich heen, dé menigte
vluchtte, waarbij verscheidene personen iu de St.
Luciënsteeg onder den voet geraakten. I
Een jongen vermoedelijk] door een sabelhouw ge
wond, werd een tapperij binnengedragen.
Een groot gedeelte van het volk, dat in de richting
van de Kalverstraat was gevlucht, vereonigde zich
weder op den Dam eu trok onder bet roepen van
„Weg met de klasse-justitie naar de Damstraat,
waar zij echter kennis maakte met do sabqis vau een
afdeeiing agenten, uit het politiebureau aau de Hal
afgezonden. Ook bij het stadhuis en later in do
Hoogstraat werd de menigte uiteengejaagd.
Onderwijl was op de Nieuwezijds Voorburgwal een
vrij talrijke politiemacht verschenen, die zich eindelijk
raeestur maakte van Bos, en zijn vaandeldrager, die
voorloopig in den politiepost op den hoek vnn de
Molsteeg onder dak werden gebracht.
Vooral in de Damstraat bleef het rumoerig. Om
streeks half elf vormde zich aldaar nog een troep
van ongeveer honderd personen, die ziugende door
de Paleisstraten trok en zich naar Constantia op de
Rozengracht begaf. Toen de partijgenooten van Bos
het gebouw binuen trok, loste een als heer gekleed
persoon een pistoolschot, dat echter niemand deerde.
Vermoedelijk was het een grap.
Liberalisme en despotisme. Het pleidooi ter
gunste van het vrijlaten der uitoefening vun genees-
en heelkunde, onlangs door dr. Ter Kuile van
Enschedé in de vergadering van den Goneeskundigen
Raad van Overijsel en Drente gehouden, wordt door
'geluk de wereld ingaan en verdwijnen. Misschien
kunnen zij onderweg, den last van huu eersten droom
ook nog wel afschudden
De zachte, teedere blik vol vertrouwen vaD Sylvia,
trof Solis als een verwijt, en mevrouw Norton, treu
rig bij deze plotselinge bitterheid, sprak
„Zoo straks zeidet gij, dat gij mijn trouwste vriend
waart. Spreekt een vriend zooals gij En wat ver-
wij; gij mij dan Dat ik het leven neem zooals
het is? Dat is geen onderwerping, zooals gij het
noemt, maar een plicht.... Gij hebt gelijk, George,"
hij trilde bij het hooren van dien naam „het is
het beste, dat gij heengaat, en mij mijn vrede, mijn
droefheid of het geluk van mijn nieuw leven laat
smaken.... Ieder woord van u zou mij dijnlijk zijn,
en ondanks wat gij er van gelooft, is de herinnering
aan de droomen onzer jeugd nog levendig genoeg
bij mij, dat uwe tegenwoordigheid verlangens opwekt,
die ik voor goed verdwenen achtte...."
„Verlangens?"
„Gij ziet wel," zeide zij, den uitroep van Solis
verkeerd opvattende, „dat bet geringste woord tus
schen ons bitter kan warden.... Gij zeidet, dat gij
uw onderzoekingstochten wilt hervatten.... Gij hebt
gelijk. En ik dank het toeval, dat mi] naar Frankrijk
deed komen, om u weer te zien en u te smeeken,
mij te vergeten; maar nu geheel voor goed...."
„U ontvluchten!" riep hij. „Kan ik dat, Sylvia
U vergeten Nooit
«Welnu! zeg mij dat tenminste niet! Dan zou
„Jan Holland'^ in een artikel onder bovenstaand
opschrjft in 1)6 Tijd ondersteund.
Dat zegt Jan Holland 's lands Rogeoring,
bij volslagon zorgeloosheid in geestelijke aangelegen
heden, zoo nauwlettend toezicht houdt op'het licha
melijke welzyn der landskinderen; dat de Jlegéoring
van enn seder! meer dan tien eeuwen Christelijk volk
zich |p het standpunt plaatst van <leu| Epicurist
Pilatuï en, nog immer vrageud: wat is waarheid?
geestejjjken en leeraren onderhoudt, die ohjmlijk het
Christ|Iii|om bösftdjden; dat zielverpestende fflusch riften
onbelemmerd uitgevent woitdeé, terwijl lfijhumelijke
vergifttm achtèr slot en gréndel berusten, j—dorgo-
lijke j|u:onsequenttiën kunnnj alleen verklaard worden
uit h<|j tfeurige feit, dat ifé| geostelijke verwildering
der miusfehen zplk oen uitbfyiding heeft erlangd, dat
men |iet' 't Veiligst acht, dezflju Augiasstal onaange
roerd |U laten. Ijles te meer 'lundacht w,ordt gewijd
aan iiaatschappomko en liéhni|erijk0 t^ehmgdu. f|
kei h{iüft dusp volgens deqj schrijVor, |don<.schi|$,
alsof lie monsoh geen vrije beschikking had over zMi jj
licha||u, pvénAeu als over zijn persoonlijk eigendom; J
Jfrant|$alBj do jou&evoegd hul^-yefleenendon gestr^'t
l^ordjtti, ltomt |de^o vervolging b!y alpt van rekoni|j(; j
iiederij 0b de j vrijheidsbeperking der! hulpyrageiideh^
Bovendien is meu inconsequentwantj zegt Jan|
Jlollaid. hijs ik mijn lichqptti behandel "volgons vqpr-|
schriften Ui tyiokeu, blijf ik ongepioeid, njjaar als ik|>j
mij om tyulp tot onboviegdo personen wjend^ loop®
ik kans om als getuige opgeroepen en bojfioeilijkt toll
worden. jp1
Trouwens de |elrvolgingon zulleiii niet feel Mten.
Als er iu hqt o pon baar niet, zooals inen liet neemt,
„ge|twé^zalverd"'IWordt, zal het in het gp hei nudes j|
te rtieer geschieden.1 Do mensch wil vaïi zijn kwalen 11'
veriest zijn. 'j f
Eu vervolgde schrijver qls nu do mensffchou
gelaoven dat andLreil hen wel kuuuen hulpen,; geloo- i
ven dat er fumiHos zijn, dio koorts of kiespijn kun
nen afnemen; gélooven dat anderen genotsmiddelen
tegén rheumatiekj kankeï, of wat hot zij, bezitten,
wij willen aar.nemen, dat zij dwalen, ofsphoon het op
zichzelf geenszins absurd is, dat er middelen bostaan,
die uit eigenbelang geheim worden gehoudenwij
willen aannemen dat, als zij baat vindon, het goede
geloof, en niet de medicamenten, het doetWy
willen alles aannemen en toestemmen, dan blyft de
vraagWelke autoriteit mag hun verbieden, gebruik
te maken van het middel, waardoor zij de gezondheid
denken to herkrijgen
Deze beperking der vryheid, deze handhaving
eener kaste, dezen dwang acht Jan Holland der
wetenschap onwaardj^eu het feit, dat de Regeering
gedoogt de verkoruH^ig van meermalen tot krank
zinnigheid voerende godsdienstige dweperijendat zij
berust in de verkiezing van Volksvertegenwoordigers,
die met recht den naam van gevaarlijko politieke
kwakzalvers verdienendat zij niemand belet om de
kortzichtigeu tot de verderfelijkste speculatiën te ver
leiden, maar alleen ten aanzien van de lichamen
angstvallig toeziet, dat de menschen niet in de handen
vau slechte raadgevers vallen en door eigen scha en
schande wijs worden dit alles noemt hg een
zonderling mengsel van liberalisme en despotisme.
De champagne zal duurder worden. Dit «al de
EngeUchen nog meer leed doen dan do Franschen.
Do Franschen houden niet van kunstmatigen wijn
en misschien waren de Franschen nimmer champagne
ik denken, dat het u genoegen doet, rag te bedroe
ven Bewaar het geheim uwer genegenheid, zooals
gij uwe genegenheid zelf bewaartLaat mij in het
geloof, dat men uit zijn hart kan uitwisschen, ook
wat er het diepste in gegrift schijnt.... Schep u een
nieuw leven, mijn vriend, dat uzelf en uw moed en
uw wetenschap waardig isIn één woord, gij ver
wijt mij, dat ik gelukkig ben.... tracht zelf gelukkig
te wezen 1"
Zij voegde erbij, steeds te vergeel» naar een glim
lach zoekend
„Daar wacht ik misschien op, om getroost te zijn
Doch hij antwoordde slechts met een uitroep van
wanhopige liefde
„Het geluk! Dat was slechts met u
„Welnu," zeide Sylvia bevende, „ik verzeker u,
dat gij het elders zult vinden.... Er moet wel van
overgebleven zijn! Ik heb er zoo heel weinig van
genoten
De melancholie der laatste woorden deed de zenu
wen van De 8olis trillen in een opwelling van in
nige teed^rbeid nam hij Sylvia's handen en zeide:
„Ziet gij wel, dat gij lijdt l"
„Egoïst," zeide zij zacht, „meent gij dan alleen
het recht te hebben ora te lijden?".».
In haar glimlachende onderwerping had zij den
toestand harer ziel verraden.
IVordt vervolgd.)
gaan drinken, als de Engelscheu en andere natiëri
het champaguodriuken niet tot oen soprt van mode
gemaakt hadden. Het is mogelijk, ydat tal van
lieden, die eigenlijk niet rijk genoeg zijn||>m cham
pagne tc drinken, maar toch luilf en half verplicht
zijn de mode te volgen,. nu blij zijn de champagne
voor goed te kunnen nfsqhaffen.
De eigenaars der wijnbergen in Champagne wor-
dón echter met finaucieelen ondergupg bedreigd. Er
is namelijk een kleine, maar vreeselijke vijand in de
wijnbergen versohenen. Die vijand is de phylloxera,
een ins. et, dat zioh zoo weinig om de grooten dezer
aarde bekreunt, dat het zelfs de wijnbergen van ba
ron Rotschild in Médoe geheel Verwoest heeft.
Tol heden had men steeds geloofd, dat de wijnber
gen van Champagne geen gevaar liepen door de phyl
loxera aangetast te worden. Men dacht namelijk,
(lat het insect zich niet zou vertoonen in streken
(lie zoo noordelijk liggen en zulk een kalkachtigen
|dom hebben. Die hoop ié echter vervlogen. Wat
ook gedaan heeft om hot Vftsectij, te verdelgen,
fets helpt. Men hoeft geheel©' streken gezwaveld
luier er baat bij te vinden. Dooi} zoo nii en dan een
jjjmberg geheel onder water te zetten, zou men het
jject kunnen verdrijven, ilnaar dit gaat zeer moeilijk,
|ir' do wijnstok op di helling der heuvels gèoeit.
de druifluis ecn| plant aantAst, blijft dep
een jna? of dr|o 1 effen, maar de tt-ossen wori
kleiner. jEr blijft dempgenjlars der wiji
|g anders ovei dan dflh wj-4-1"
jaar
weii
en
dén
noej
jaai
de
chai
nog
elk
jfor Amerikaansphe plaffpn
kmejfikannschefi wijnstok hjeft,
I de 1 pbyllofcera geen j .yat.
istok uit t<
vervaugél
zondorl:
Maar hejt zi
i. li
uren' voordat deze plft^téu Vrucht dfoogen en
n zou van veel mindpr qualiteit wezen., De
aguohandelaar8 te Reims, É'Pornay enz^bewe-
reni^ at zij nog genoeg wijn in h iu kolders hebben
liggWf om de markt voor zes jaatj' te voorzien.
Maar als die tijd om is en de proef met de Ame-
rikaiinsche wingerd mislukt...,^ wat dan
Zal Re niet gekroondo werqld dan tot de ontdek
king komen, dat/ ze eigeolijfefnooit champagne ge
dronken heeft, maar steeds evj|n namaaksel
(Hand.)
De temperatuur is op hetf vasteland van Europa
in den laatsten tijd over 't algemeen bijzouder hoog
geweest.
Te Weenen brachten zelfs de nachten geen ver
koeling en Donderdag worden niet minder dan 5
personen plotseling krankzinnig. Een werkman viel
dood in do straat en 250 kippen, dio naar de markt
werden gebracht stierven voordat zij daar waren. Dien
dag steeg do temperatuur op sommige plaatsen tot
107° F. in de schaduw. De Ringstrasse geleek een
oven op het raidden van den dag wooi er een
sirocco (heete wind).
„Het is haast niet te begrijpen schrijft de corres
pondent vau een buitonlandsch blad, hoe verschrik
kelijk heet het Maandag, Dinsdag en Woensdag was
in sommige straten. De nachten gaven ook al geen
verlichting; zij waren weinig minder heet. Gedurende
die drie dagen is er echter geen geval van zonnesteek
voorgekomen, waarover men zich zeer verwonderen
moet."
Te Budapest was de hitte nog grootor; daar kwamen
Donderdagmorgen 11 gevallen van zonnesteek voor.
In de Alpen is hier en daar brand veroorzaakt door
droogte. Het aardige dorpje La Mure, op de greus
van Savoye, is geheel afgebrand evonals een bosch
bij Zerraath.
Ook te Parijs was cle temperatuur bijzonder hoog,
vooral Woensdag toen de thermometer 96.8° F. aan
wees in de schaduw, een cijfer dat sinds 1879 slechts
eenmaal werd bereikt.
Vijf gevallen van zonnesteek, waarvan een met
doodelijken afloop en een dat krankzinnigheid ten
gevolge had, kwamoü Woensdag voor en de Radical
deelt mede, dat van een bataljon soldaten op weg
naar Fontainebleau drie soldaten een zonnesteek
kregen, waarvan er een stierf.
Uit alle streken van Frankrijk komen berichten
omtrent de groote hitte. Te Marseille woei, evenals
te Weenen, een sirocco.
Gisteren zijn to Parijs 100 koeien en 300 varkens,
die per spoor zouden worden vervoerd, door de hitte
gestorven. Er kwam dien dag opnieuw een geval
van zonnesteek voor.
De kanongieterij te Bourges, is met het oog op
de hitte, gesloten.
Geheel onverwacht bezochten Zaterdag HH. MM.
de Koningin-Regentes en de Koningin de gemeente
Utrecht. Hare komst was vroeg in den morgen
por telegraaf aangekondigd en had ten doel de be
klimming van den Domtoren.
Hoe ook geheim gehouden, was weldra eene massa
volk op de been en vooral om den Domtoren was
eene groote menigte te zamen gekomen, die telkens
Hare Majesteiten, wanneer zij zich over de leuning
der omloopeu bogen en het volk toewuifden, met
luid gejuich begroetten.
De bestijging begon te 11 uren eu een uur later
reden HH. MM. reeds weder liaar Soestdijk.
Tot den tweeden omloop w©rd de toren beklom
men, en daar genoten HH. MM. van het heerlijke
panorama, dat zich voor haari ontplooide! Slechts
een gevolg van drie personen,^ twee dames en een
heer, vergezelde 1IH. MM.
Het bezoek was geheel incognito, zoadat geene
enkele stedelijke autoriteit aanwezig was.
De toren was reeds vroegtijuig gesl'otan en bleef
dit tot na het vertrek van Hare] Majesteiten
Tijdens het bezoek speelde hét carillon? het Wil
helmus. j i if
erd geëerd,
m ten ge
in Atjeh
ringt, was
•-kameraad
Duinen in
^.rie Van Duinende moedige servant die
weinige dagen geleden in zijne!geboortf|laats Dor-
dréetyt op zoó waardige wijze reeds
wqrddezer dagen door minister Van Döjfi
hcfre ontvangen. De man, die zoodat
is «gewond, dat hij op twee krukk'en
vergezeld vaö een lu. luitenant, een oi
uk' vroeger jaren.a
j Ruin? andorhalf uur verbleef Van
het Kabinet vnn den minister van Koloniën, op wiens
verzoek |j}e invalide sergeant eefy uitvoerig verhaal
tfljn beswil gaf van zijn krijgsverrichtingen \n Atjeh,
o. a. ook van het gevocht te Lamilb, waafbtj hij zoo
jammerlijk verminkt geraakte. f
Met do girootste belangstelliug luisterSe de Mi-
nistor, en aan hot vroolijk gelÜat van 1 Arie Van
Duinen kon men wel zien, dat Je toezeggingen
van den heer Van Dedem van dqn gunstigen aard
waren gewees|t. Wel werd, naar men verneemt, nog
Igeen zekere toezegging gedaan hem op de voordracht
te plaatsen ter benoeming van ridder dpr Militaire
Willemsorde,! doch dat dit eerlang zal1 geschieden,
valt haast piet te betwijfelen. Op het oogenblik
ontbraken nóg eenige daarvoor noodige stukkeu,
welke ove^wel uit Indië zullen gorden ontboden.
Met gróote karaeraadsehappelijkbeicl werd Arie
ook bejegend door verschillende beambten van Ko
loniën, onder wie hij vele oud-bekenden van het
slagveld aanttof, mannen zelf versierd met het Kruis
voor „Moed, Beleid en Trouw."
Het bekende Grindelwald, gelegen in het boven-
dalgebied van de Zwarte Lutschine, tusschen de
Kleine en Gfoote Scheidegg, is Donderdag, grooten-
deels een ptiooi der vlammen geworden. Het meer
dicht bebouwde deel van da plaats, dat den naam
Gysisdorf draagt, is geheel afgebrand.
De eerste berichten, dio verspreid werden door de
naar Interlaken gevluchte vreemdelingen, waren zeer
overdreven. Men vertelde dat drie gasten in het
Hotel „zum Baren" ziuden zijn omgekomen, terwijl
bleek, dat voor zoover bekend is, niet alleen niemand
het leven heeft verloren, maar ook niemand gekwetst
is. Goheel afgebrand zijn ongeveer vijf of zes
hotels, het station, het telegraafkantoor, verscheiden
goederen loodsen, schuren en stallen, een groot ma-
gazijn, de Engelscge kerk, de bank, het oude school
gebouw on ongeveer 26 boerderijen. Uit al deze
huizen ee gebouwen kon weiuig gered worden.
Wat nog in de open lucht in veiligheid was ge
bracht, werd spoedig een prooi der vlammen, daar
de noodige transportmiddelen ontbraken om de meu
belen en koffers op voldoende afstand van de plaats
van den brand te brengen. Ook de stukgoederen en
de bagage die zich in de spoorwegmagazijnen bevon
den zijn verloren gegaan. Alles wat links was ge
legen van het Hotel zum Baren on de Lutschine is
verwoest, alles wat rechts was gelegen, bleef gespaard.
In het geheel zijn 45 woonhuizen en 55 bijgebouwen
verbrand de schade bedraagt ruim 1,100,000 fres.
Men is het er over eens, dat de ramp niet te
wijten is aan oenig verzuim; alle voorzorgsmaatregelen
waren genomen. De schuld ligt alleeu aan de ma
nier van bouwen in het Oberland, aan de hitte en
aan den Föh.a. Sedert eenige dagen scheen de felle
zon op de meest met hout bedekte huizen. Het
Baren hotel had onlangs een nieuwen uitstekend ge
bouwden sohoor9teen gekregen, die altijd buitenge
woon heet bleef daar iu de keuken van het hotel
dagelijks voor 5 of 600 personen moest worden ge
kookt. De dokstoel was gedeeltelijk nog van hout.
In den omtrek van den schoorsteen was het dak
blootgesteld aan de vereenigóe hitte van de zon en
den schoorsteen, oen hitte van ongeveer, 60 a 70
graden Réaumur.
Reeds 14 dagen geleden was aan den schoorsteen
brand ontstaan, maar deze kon, daar windstilte
heerschte, gemakkelijk worden gebluscht. Vrydag
echter woei een hevige Föhn, en toen de vlammen
uit het dak sloegen, werden zij ook met groote snel
heid door den wind over het gebouw voortgezweept.
Het gevaar werd dadelijk bemerkt en het reddings
werk wa9 zoo spoedig begonnen, dat verscheiden
vreemdelingen eerst door het geraas der spuiten op
het gevaar opmerkzaam werden. Alle maatregelen
bleken echter vruchteloos. Binuen vijf minuten, r.adat
de eerste vlam was uitgeslagen, stond het geheele
gebouw in lichter laaie eu weinige oogenblikkeu
daarna brundden ook reeds de daastbij gelegen schu
ren en de Engelsche kerk, die geheel van hout was
gebouwd. Een wilde paniek maakte zich vau men
schen en dieren meester, en in een woesten chaos
liepen allen dooreen.
De vluchteed o menigte trachtte het station te be
reiken maar ook hier sloegen de vlammen reeds naar
buiten. De trein van Interlaken, die ongeveer een
halluur na het uitbreken van den brand Grindelwald
naderde, moest terugwijken voor den hevigen gloed
een regen vau vuur daalde od de wagens neder. Een
oogenblik scheen het of de met passagiers overvulde
trein in brand zou geraken, maar het gelukte den
machinist de locomotief op de draaischijf te brengen,
te keeren en zoo don trein uitj het vuur te redden.
Toch was de laatste wagen, elen goederenwagen, in
brand geraakt, eo reeds scheen het gevaar onafwend-
baar, toen de jonge machinist naar den brandenden
wagen1 ijlde yp dezen afhaakte.
Onderwijl had de brand zióh over een groot ge
bied uitgebreid. De angst én de verwarring van
bevolking en vreemdelingen ziju moeilijk te beschrij
den. Terwijl de vreemdelingen in vertwijfeling dooreen
liepen, en sleohts enkelen inöt kalmte de verdere
gebeurtenissen afwachtten, sftonden de inwoners met
sombere blikken voor het puin en vlammen, de over
blijfselen van hun geheele have. Daartusschen dwaalde
liet vee, renden wild geworden paarden en reden
in woeste vaart de rijtuigan der vluchtenden. Daar
zag men de equipage van den groothertog van Meck
lenburg, en de met vier en drie paarden bespannen
rijtuigen van de Amerikaansche millionaire mrs. Payne.
Te vier uur de brand was te drie ontstaan
kwam reeds de eerste extra-trein aan, met de brand
weer van Interlaken. Ongelukkig echter was de
meegenomen spuit niet in orde. Ongeveer 120
vreemdelingen deden dien dag uitstapjes en vernamen
eerst 's avonds laat, dat al hun bagage was verbrand
en dat zij elders een onderkomen moesten zoeken.
Een oude dame verloor haar antiek famiii-zilver,
dat zij uit vrees voor dieven altijd op reis mede-
voerde, en haar geliefde papagaai en haar dierbaar
mopshondje; een Engelsch geestelijke verloor het
vermogen, dat hij in papieren aan toonder in zijn
koffers bewaarde, terwijl hij de nummers dezer papieren
niet had genoteerd. De bekende gids „Almer Hans"
verloor zijn fraai huis, het loon voor talrijke waag
stukken en koenen arbeid. Met moeite redde zijn
vrouw met hare drie kinderen het leven.
Wat in andere plaatsen met Sequah is gebeurd
geschiedde te Zutfen Donderdagavond natuurlijk ook
het is een der nummers van het programma, dat
overal hetzelfde luidt de paarden werden van het
rijtuig des heeren Davenport gespannen, na afloop
zijner séance, en in optocht trokken een aantal man
nen en knapen met den „wonderdokter" naar zijn
hotel, waar de heer Davenport de daar verzamelde
menigte met een kort woord toesprak.
Na afloop liepen eenige troepjes zingende door de
stad, terwijl enkele opgeschoten jongens de verme
telheid hadden om een paar spiegelruiten in den
winkel des heeren Heertjes (Rijkenhage) stuk te
werpen. Het is te hopen, dat de politie de schul
digen zal weten te vinden.
Vermoedelijk arriveert de heer Davenport Maaudag
te Deventer, waar hij jj^jn intrek neemt in het hotel
„De Engel". De séances worden aldaar ook inden
Schouwburg gegeven. (Z. Ct.)
Het nieuwe Engelsche kabinet heeft ten huize
van Gladstone een eerste vergadering gehouden.
Er werd een comité benoemd, dat zich uitsluitend
met de oplossing der Home Rule zou belasteu. Dit
comité bestaat uit Gladstone, Morley, Harcourt,
Spencer, Herschell, Ripon, Rosebery, Campbell-Ban-
nerman en Kimberley. Getrouw aan zijne belofte
zal Gladstone zich eerst geheel aan de Homerule-
quaostie wijden. Zelfs de eischen der arbeiderspartg
zullen nog eenigen tijd buiten behandeling blgven,
ten einde eerst te beproeven (le wenschen der Ieren
te bevredigen.
De radicale afgevaardigde Labouchere heeft aan
een zijner kiezers geschreven: „De koningin heeft
zich zoo duidelijk tegen mij verklaard, dat Gladstone
gemeend heeft, mijn naam niet te moeten opgeven
als candidaat voor een portefeuille."
Donderdag heeft de verkiezing te Newcastle plaats.
Morley's tegencandidaat is de unionist Ralli, een
Griek van afkomst. Hij geniet den steun vau de
conservatieven, de unionisten, de socialistische werk
lieden en van den radicaal Cowen en zyn invloedrijk
blad The Newcastle Chronicle. Dat Cowen Morley
