rol
ds.
IJS,
straat.
w
s,-*
Huideell,
8 dagen tjjd
nste pjjn te
i gevoeligste
BINNENLAND.
Woensdag 14 September.
Nieutvs-
en
ING
1S92. Woensdag 14 September. 4937.
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken*
FEULLETOy.
cweg.
9.
«batte.
v. TUIJLL
jels, etc,
ebruik van
aanwezig.
ZEN.
I B
h
h
De inzending van advertentiön kan geschieden tot èên uur des namiddags van den dag der uitgave.
■emt—
-r-
Afzonderlijke Nommere VIJF CENTEN.
A. B. Van Zanten.
Te Zwyndrecbt heeft zich bij een kind van 11
(Uit het l'ranech.)
XI.
haar plotseling
Ik ben hier
ADV E R T E N TIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Bovendien worden alle Advertentiën gratie
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
*t welk des Maandags verschynt.
’.el 50 et».
N, Coiffeur.
icieue
■nk«.
5 cent.
Catao.
akkers
n t s.
>enseel.
Haarlem.
ITTER,
LM»).
odt,
n
1 of aange-
oortdurend
t beroemde
goudsche courant.
zeer kalm zijn
een hoek der
De uitgave dezer Uouraut geschiedt dagelgks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is f 1.25, franco
per post 1.70.
zoo hoog
a hart
GOUDA, 13 September 1892.
Naar aanleiding van het ingezonden stuk der Open
bare Gezondhoids-Coinmissie in ons ur. van gisteren,
vestigen wij de aandacht op achterstaande adverten
tie der Gebr. Dercksen, die overeenkomstig de wen
ken dier Commissie hun beschuit en blikken behan
delen.
46)
Maar de ontdekkers en de zoekers naar het onbe
kende zijn misschien de laatste romanhelden. Het
gevaar dat hij moest trotseeren, dit plotselinge, dwaze
vertrek, viel in zijn smaak. Maar hoe te vertrekken
En wanneer?”
Doch zou zij willen? Hij had haar bij zijn woor
den voelen beven, trillen bij de verzoeking van vrij
heid en liefde. Zij beminde hem nog, en omdat hij
wist dat zij trouw was gebleven aan hare en zijne
liefde, hul hij de stoutmoedigheid gevonden voor
de onzinnige handelwijze: met de wereld te breken
en naar het onbekende te vluchten. Maar zou zij
even stoutmoedig zijn als hij? Zou een enkele op
merking niet voldoende zijn om haar plotseling on
derweg te doen omkeeren?
Bijna zonder het te weten was hij het Casino
binnengegaan, gedreven door een behoefte aan ge-
druisch om zich te verdooven. Het was er vol. Er
werd gedanst. In de zaal van het «jockey-spel”
Zondag avond werd bij den havenmeester te Bot
terdam bericht ontvangen van den quarantaine-dokter
te Maassluis, dat het stoomschip Maan van Hamburg
gekomen, zou opstoomen, met verzoek om den ka
pitein, die wegens het overmatig gebruik van Holle-
waypillen ongesteld was, naar het Ziekenhuis te doen
transporteeren. De havenmeester oordeelde dit geval
«enigszins verdacht, weshalve hy zich mot den quaran
taine-dokter en den voorzitter der gezondheidscom
missie naar boord begaf. De geneesheeren consta
teerden, na onderzoek, óen ernstig cholerageval.
Het stoomschip, dat aan de Boompjes lag, werd
daarop uit de kom der gemeente verwijderd en naar
boei 18 aan de Buige Plaat verwezen. De gemeen
schap met dat schip is verboden.
De gezagvoerder, kapt. P. F. Hausen, is Zondag
avond naar de barak op het excercitieveld vervoerd,
waar hij gisteren overleed. Hot moet nog niet zijn
uitgemaakt of men hier met een geval van cholera
asiatica of van inlandsche cholera te doen heeft.
Onbegrijpelijk is het, dat de rijks-quarantainedokter
te Maassluis het schip vrij verklaarde, aangezien de
ziekteverschijnselen zich reeds kort na vertrek uit
Hamburg voordeden.
jaar een geval van «cholera asiatica" voorgedaan met twintig minuten geheel hersteld
doodelijken afloop. Het lijk is onmiddellijk naar
het lijkenhuis overgebracht. De woning is gedesin
fecteerd, het lijf- on beddegoed verbrandterwijl
door de zorg der politie woning en bewoners zooveel
mogelijk geïsoleerd worden.
Bij menigeen zal wel eene de vraag opkomen hoe
staat het toch met hen, die door Davenport (Sequah)
«genezen” werden. In de Haageche Ct., die even
eens die vraag deed wordt aangaande eene patiënte,
nl. Mej. It van Zanten (die, zoo wij ons niet ver
gissen, tweemaal in «Ons Genoegen” alhier op een
Sequah-séance optrad) het volgende door haar broeder
medegedeeld.
Naar aanleiding Uwer vraag aan het einde van
het stukje omtrent «meneer Goolam Kader”, in de
courant van Maandag 12 Sept.: «Hoe staat het toch
met hen, die door Davenport «totaal genezen” wer
den Zouden zij zich ook schamen over hun geest
drift?” kan ik u het volgend^ mededeelen 5
Mijne zuster, mejuffrouw Regina Van Zanten, was
vroeger jaren, maar voornamelijk in den laatsten
winter, vreeselijk rheumatisch, wel zoo dat zij, on
danks alle a ingewende middelen, dagelijks door ha
ren doctor toegepast, drie maanden lang niet in staat
was, een voet op den grond te zetten. Ten einde
raad, besloten wij, ons tot den heer Davenport te
wenden, van wien zooveel wonderbaars, en niet ten
onrechte, werd verhaald.
Ofschoon de heer Davenport het geval bedenke
lijk genoeg inzag, besloot hij toch, haar te behan- die
delen, en geschiedde dit in de namiddag-séance van
25 Maart. Wanneer het u mogelijk is, enkele der
duizenden van het zeer gedistingeerd publiek, dien
middag in het «Casino" tegenwoordig, te ondervra
gen, zult u de eenstemmige getuigenis hooren hoe
de patiënte meer dood dan levend op de estrade
werd gedragen, na een behandeling van ongeveer
werd druk gespeeld. Tusschen de balzaal en de
speelzaal liep de Soliq, bijna tegen de schoone Ara
bella aan, die gearmd met haar vader, voorbijging.
Werktuigelijk ging de menigte uiteen voor het schoone
meisje en den reusachtigen rooden Amerikaan. Achter
hen liep Goutran de Bernière te praten met een zeer
netten, keurig gekleeden heer, met een witte das
om en een gardenier in het knoopsgat. Het was
de schilder Harrison, Edward Harrison, de eerste
man van mevrouw Montgomery. Een kunstenaar in
de kleeding van een diplomaat, met een kaal hoofd
en vreeselijk lange bakkebaarden.
Toen Arabèlla den heer de Solis zag, ontsnapte
haar een ah I van genoegen. Zij bleef staan om hem
de hand te reiken. Zij zag er allerliefst uit met
haar hooggekapt haar, een klein, wit strooien matro
zenhoedje, en een witten rok en jacquet, een zeer ge
kleed deshabille.
«Mijnheer de Solis,” zeide zij, «hoe jammer dat
gij van avond niet in de villa Norton waart 1”
«Z< er jammer,” zeide de kolonel.
«De surprise-partij, door mevrouw Montgomery
georganiseerd, was alleraardigst. O mevrouw Mont
gomery heeft slag van feestjes te geven. Nietwaar,
mijnheer Harrison
«Zij heeft or slag van,” antwoordde de eerste man
flegmatisch.
- - de Solis
voor het publiek
verscheen en na een korte dankbetuiging geheel alleen
het rijtuig ging opzoeken, waaruit zij 'korten tijd te
voren gedragen was.
Tusschen 25 Maart en heden ligt een tijdvak van
byna een half jaarmaar in al dien tijd heeft de
ziekte zich geen oogenblik aangemeld integendeel,
van andere kwalen, voornamelijk het asthma, waar
aan mijne zuster dikwijls leed, sinds dien tyd geen
spoor.
Moeten wij dit nu op den grooten weg gaan uit
bazuinen of zou het niet voldoende zijn, dat de hon
derden personen, die haar kennen en getuigen ge
weest zijn van hare genezing,‘nog dagelijks zich over
tuigen van haar voortdurende gezondheid
Wie «meneer" Goolam Kader is en wat zijn ware
of vermeende geneeskracht is, ik weet het nietmaar
dat, ondanks al wat tegen den heer Charles Daven
port en zyu kwakzalverij, zij het uit kleinzielige haat
of onkunde, wordt uitgestrooid, wij steeds dien heer
een warm, dankbaar hart zullen toedragen en ons
nooit over onze geestdrift zullen schamen, verzekert
U Uw toegenegen dienaar
i slechts bij toeval
De kolonel schudde zijn hoofd, dat hij
droeg en streek over zijn langen baard.
«OO gaat gij zeer weinig uit In het Casino
komt gij niet dikwyls, maar....”
Hij hield op, daar de blik van Solis hem dwong
te zwijgen. Al zijn verzet tegen den laster sprak
uit dien gebiedenden blik, en de markies greep zelfs
met gretigheid de gelegenheid aan.
«Ik moet u even iets' zeggen, kolonel.”
«Met genoegen, waarde markies.”
«O, onder vier oogen,” zeide Solis. «Vindt gij
het goed, mejuffrouw 1”
Arabella glimlachte.
«Mijnheer de Bernière zal mij wel zoolang tot ca
valier strekken,” zeide zij.
De kolonel streelde voortdurend
baard. George nam hem mede naar
zaal.
«Mijnheer,” zeide de jonge man, recht op zijn doel
afgaande, «gij hebt van mij en van iemand, die wij
geen van beiden het recht hebben te noemen, praat
jes verteld, die mij niet bevallen.”
«Wat blieft u riep de kolonel, zyn magere,
reusachtige gestalte nittrekkend.
«Ik zeg, dat gij een fatsoenlijke vrouw belasterd
hebt, en dat ge mijn naam bij dien laster hebt tbe
trokken. Weet gij wel, hoe wy zoo iets in het Fransch
noemen
«Ik ken de Fransche taal,” zeide de kolonel koel,
«Ik had gehoopt, u te zien, mijnheer
voegde Arabella en glimlachend bij.
«Ik ga zeer weinig uit, mejuffrouw.
De kapitein-luit. t. z. M. C. Van Doorn is te
Batavia op noodlottige wijze om het leven gekomen.
Hij reed in een huurwagen van Kebon Sirih langs
Tauah-Abang naar zijne woning in het «Hotel der
Nederlanden”, toen hij dicht bij de brug, die naar
het Koningsplein voert, uit vrees dat de paarden,
zeer hard reden, er van door zouden gaan, uit
het rijtuig sprong, met het treurige gevolg dat hij
viel en een schedelbreuk kreeg, zoodal hij onmid
dellijk dood was. De koetsier, die de paarden in
de hand had en den heer Van Doorn had afgeraden
uit den wagen te springen, wist niet dat deze dit
toch had gedaan, en begreep dit eerst, toen hij bij
zijne thuiskomst in bet Hotel der Nederlanden het
