ES
BINNENLAND.
ting
1
EENE ONTBOEZEMING.
1892.
N° 4952.
inikte
Zaterdag 1 October.
en
FEUILLETON.
©xJct
ideweg.
at
I en Zn.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
ING.
De inzending van advertentiön kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave.
ii
b;
(I
!N. Coiffeur.
v. TÜ1JLL.
door
O.
I
Afzonderlijke Nommeru VIJF CENTEN.
Bij het aan de Militaire School te Haarlem ge-
bied
I i» kul
de jacht
iklodt.
GOUDA, 80 September 1892.
De heer A. A. Humme, predikant te Oude We
tering, heeft het beroep bij de Remonstrantsche ge
meente alhier aangenomen.
De heer L. A. Mijnlieff ia te Amsterdam geslaagd
voor het tweede natuurkundig examen.
Gisteren werd door de rechtbank te Groningen
in appèl Sequah vrijgesproken.
der Zelf-
e uitspat*
Bovendien worden alle Adverientiën grati.
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
t welk des Maandags verschijnt.
eet M et».
Micinw
draak*.
f (MM.
atbakkm
Hkatts.
HuideeU,
8 dagen tyd
inste pijn te
3 gevoeligste
GOUDSCHE COURANT.
j Bodegravc, is
burgemeester
meesten ernst
gebruik van Rijnwater in
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon* en Feestdagen.
De pr^s per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
uij uci uau nu wiunouu uuuuui vu uuuuuiu ge
houden officiersexamen zijn alle sergeants-volontair i |jjjeU(je
Rijswijk,' Kebraoht-.
welke tot verbetering kunnen leiden
dat het in de allereerste plaats uoodig is één
.nri het geheele land te formeeren die, met
l van politieke of godsdienstige richtingen,
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 1—5 regels h 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
afb. Prjjs
verschrik-
mijd lijdt,
enng, die
1 van een
j het Ver
markt 34,
st bedrag,
:en boek-
Deu 25n en 26n December zal te Amsterdam een
tweede timmerliedencongres worden gehouden, waarop
alle timmerliedenverrenigingen zijn uitgenoodigd, ter
wijl daar, waar geen vereonigingen gevestigd zijn,
de timmerlieden zich kunnen vormen tot groepen,
die een afgevaardigde kunnen kiezen. Door Rotter
dam is voorgesteld, op de agenda van dit congres
te plaatsen een conpept-programma en statuten van
een Neutraal Nederlandsch Timmerliedenjiond.
De volgende resolutie is voorgesteld
Overwegende
dal, sedert de afschaffing van hot gildewezen, de
invoering der vrije concurrentie en het meer en meer
ir. gebruik stellen van machinerieën, de bloei van
het timmervak zeer is verminderd, en de levenstoe
stand der beoefenaren daarvan, geen gelijken tred
heeft gehouden met de levensvoorwaarden, waarin zij
geplaatst zijn
dal tengevolge daarvan bijna ieder ontevreden is,
zijn werk lusteloos verricht, de belangen van het vak
veronachtzaamt en voortdurend in gebrek voortleeft;
dat het meer en moer blijkt, (willen de gezellen
voor hen eu hun vak, daar verbetering in brengen),
i o» g«a-
j menlijk die middelen op te sporen en te gebruiken,
wer-
Alles bleef in orde was net en frisch. Wat
men meer? Wat ik meer wilde, mijnbeer Po',
was niet bij eiken voetstap door
Klaas gevolgd noch verontrust
- - Niet
I op liet gras loopen, als hel u belieft I Die laan
is juist geschoffeld, ga liever links om 1 Geen
bloemen afplukkon Dat hek kan u niet door, ’t
geslaagd. Daartoe behooren o. a. ouzo stadgenoot
C. J. Groothoff en W. H. Sablerolle, van P"~
beide oud-leerlingen onzer hoogere burgerschool.
Mijn vriend was een liefhebber van de jacht
geen grooter genoegen kende hij, dan met het ge- l ten;
weer onder den arm en de weitasch op den rug, -
door boscli en heide te dwalen, en al het wild, dat
onder het bereik van zijn dubbelen loop kwam, een
verdelgings-oorlog te verklaren; ik heb hem menig-
malen op zijn tochten vergezeld, en niet ligt zal ik
het genoegen vergeten, dat ik toen smaakte. Ik
ben een slecht schutter, en het gebeurde jneer dat
mijn schot uit de verte de patrijzen waarschuwde
voor het gevaar, dat in aantocht was, dan dat het
don haas in mijne nabijheid trof. Maar die zwerf
tochten door de struiken, langs de heide en over
woeste paden, de weldadige vermoeienis en de fris-
sche lucht hadden duizend geneugten voor mij.
Somtijds gingen wij visschen. Niet met een hengel
aan den slootkant mijn vriend hield gelukkig
met van dat gepeuter mot wurmen en dobbers en
utvisoh maar met schakels in don broeden stroom,
w&ar wij gedrochten uit ophaalden, zóó groot en met
Wlke vervaarlijke koppen, dat ik ze nauwelijks bij
en staart durfde aanraken. Des middags werd er
°Pgedischt, wat door ons of liever door hem
Het negenjarig zoontje van A. van Vliet is als
aan cholera gister&havond naar de barak
De woning wofdt ontsmet, teiwijl do
verdere huisgenooteu tijdolyk naar de Heerenkade
zijn gebracht.
Onder Zwammerdam, thans in de nabyheid van
j een nieuw geval van cholera voorge
komen. Bij publicatie zijn <ie ingezetenen door den
van Alfen en Aarlanderveeu met den
gewaarschuwd tegen het huishoudelijk
ongekookten toestand, ver
mits het water door de uitwerpselen der choleralij-
dertk te Zwammerdam en Alfe» ijk besmet geworden.
geschoten nf gevangen was, en onder het eten spra
ken wij over de bedreven heldenfeiten on maakten
plannen voor den volgenden dag. Het landgoed lag
oenigo uren van den straatweg, en in den omtrek
woonden enkel boeren, maar ouderwetsche boeren
gulle, eenvoudige en gastvrye lieden, wier vrouwen
geen kostbaar en afzichtelijk hoofdstel droegen en
niet met zilveren koffiekan on gouden lepels pronk-
doch aan wier haard een plaatsje open stond
voor den matten wandelaar, en in wier schuur de
arme landlooper altijd zeker was een nachtverblijf
te vinden. In die dagen heb ik het land lief ge
kregen en gevoeld en begrepen wat het buitenleven
is. Maar men vijzele mij de zaligheid van optrekjes
of koepels aan de vaart niet op. Men zegt wellicht
dat een leven als dat van mijn Gelderschen vriend,
op zijn ruime plaats, met watervallen en bosschen
en stroomen on hertenkamp en privatieve jacht, zeer
aristokratisch is, en slechts onder het bereik van
weinigen valt. Ik spreek het u niet tegen. Ik be
weer niet, dat de genoegens van het landleven voor Jan
en alleman zijn. Een theetuin is geen buitenverblijf.
Maar men kan zich behelpen. Ongetwijfeld. Ik
heb iemand gekend, di® voor zijno gezondheid moest
paardrijden on schuitenjager werd. Hij sprak echter
van zijn knol on niet van zijn ros. M"“ --
man I
men
Met leedwezen vernam het onderwijzend personeel
hier ter stede onlangs de tijding dat de heer Noot
hoven van Goor ontslag had genomen als lid en
Voorzitter der Commissie van Toezicht op het Lager
Onderwijs. Bij enkelen kwam het denkbeeld ter
sprake, daarvan den aftredende kennis te geven en
met bijna algomeene sympathie werd het voorstel
begroet, om die kennisgeving uit meer dan woorden
te doen bestaan.
Eene commissie, bestaande uit de heeren Huber,
Posthumus, van Kempen, Kropman, Emeis en Stap
pers, vervoegde zich gisteravond aan de woning van
den heer van Goor, waarop de heer Huber ZEd.
mededeelde, dat bet besluit door hem genomen al
len leed deed. Spreker ging na, wat er op het ge
bied van onderwijs gedurende de 18 jaar, dat de
heer van Goor in de C. v. T. zitting had gehad,
zooal was voorgevallen en dankte voor hetgeen bij voor
het onderwijs en do onderwijzers had gedaan. Na
den heer van Goor oen kristallen bokaal op zilveren,
voet, met zilveren deksel, benevens een album met
de namen der deelhebbers te hebben aangeboden,
Het is niet alleen aan een verblijf in uwe be
nauwde optrekjes en broeikastachtige koepels, dat ik
den naam van landleven niet gunnen kan. Er zijn
honderde wijzen van des zomers buiten te zijn, waar
voor ik de stad niet zou willen verlaten, als ik in
een breede straat een luchtig huis met oen grooten
tuin bewoonde. Zoo heb ik, bij voorbeeld, eenmaal
de gastvrijheid genoten op den lusthof van mijnheer
Polders. Het was een groote plaats, met lommerrijke
lanen en de sierlijkste kronkelpaadjes, die men be
denken kan. Mijnheer Polders had haar gekocht
van een oude dame, wie het moeielijk begon te val
len dikwijls te verhuizen, on die alzoo voortaan des
zomers in de stad bleef. Een voorwaarde van den
koop was geweest dat hij Klaas den tuinman, eeu
feniks in zijn vak, zijn a...bt zou laten behouden.
Door een knecht geholpen, snoeide, schoffelde eu
harkte Klaas den ganschen dag in zijn gebied, want
hij was een ijverig man, die zyn brood niet iu lui
heid at. Polders wist van den tuinbouw en van het
.onderhoud eener buitenplaats niets hoegenaamd af,
en liet Klaas en zijn handlanger naar believen
ken.
wil
ders, was vrijheid,
Myn tevreden j het Argusoog van
behelpt zich wel met zyn singelmaar hij zegt: te worden door zijn angstig geschreeuw
i zou er niet buiten voor willen wezen,” en i --
niet: //ik ben buiten.” Ik wenschte wel dat gij even
naïf en even oprecht waart. I
uitte de heer Huber do beste wenschen voor den
heer van Goor en diens gezin.
De heer van Goor dankte voor dit verrassend
blijk van sympathiedeelde mede, dat hij niet dan
noode afscheid had genomen van eene betrekking
die hem lief was geworden, en verzoekende zijn dank
aan allen over te brengen, wenschte hij het onderwijs
hier ter stede bloei en het personeel welzijn toe.
Te Maarsen a/dr Vecht, waar drie gevallen van
cholera bijna tegelijkertijd ziju voorgekomen, (twee
met doodelijken afloop), zijn de hygiënische toestan
den erbarmelijk slecht. Groepen huizen bestaan
daar, en zelfs is er in den laatsten tijd zulk een
blok huizen gebouwd, zonder ééne enkele pomp, en
met één privaat voor 6 huizen. Hierdoor worden uou ou uuu ,Iul> u„nr ÏBruelB
de menschen als van zelf gedwongen, het water uit |,et noodig is ziob krachtig le vereenigen,
de Vecht te drinken. Van eeu overleden cholera- menlnk die middelen on te «noren f«
lijder te Zuijlen zijn de uitwerpselen (zonder dat de
plaatselijke overheid zulks verhinderen kon), onge-
desinfecteerd, eenvoudig weg in de Vecht geworpen, b0Q(j over
t voorbijzien ronw
I alleen voor de belangen van het timmervak en die
I der timmerlieden zal dienen te werken;
Winterprovisie.
Een man te Mainz adverteerde, dat hij 5 mark
zou betalen voor den grootstee appel, dien men hem
zou zenden.
Binnen de 14 dagen had hij 15 zakken vol
prachtige appels in huis eu betaalde natuurlijk gaarne
de 3 voor den grootstee.
