ao
ranco
Dinsdag 25 October.
1892.
BINNENLAND.
IT Jan.
Zijn. ZDoclxtex-
iTurf
N° 4972.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
FEUILLETON.
..4»
i Echte
tesamen-
a in den
aam des
rvaardigd
trereldbe-
jStoll-
T*Ch
De Iniencling van advertentiön kan geschieden tot öön uur des namiddags van den dag der uitgave.
B DXJ
ps
eene sa-
XII.
103.
3iXKXN IlZoOH.
0
t
I
rcefbusjes
c. 0.35^
r Neder-
sich aan voor
-ALBUM met
bevattende
ütgekomen
Izoen van
'en, dames
ivraag aan
3
katoenen
i eveneens
lieve daar-
ngeveer de
al icht ingen
tvoeringen
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
gekookt
voor da-
epels van
ite) Als
>val van
gebruiken,
te H. H.
n zjjne Veen*
van verschil-
GOUDSCHE COURANT.
Oe uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
1 Aizoaderljjke Nommers VIJF CENTEN.
len in han jeugd
i een beroep, zij
leven aan vele on-
le grootste armoede
ooger wor-
0/0 franco
iton in allo
iazorgd.
rmaliteiten
vervullen.
daal Noord
Bovendien worden alle Advertentiën g r a t i a
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
*t welk des Maandags verschjjnt.
GOUDA, 24 October 1892.
Bij kon. Besluit van 20 dezer zijn benoemd de
voorzitters en burgerlijke leden en hunne plaatsver
vangers van do militieraden voor de lichting der
nationale militie van 1893.
In het 3e militie-district van Zuid-Holland zijn
benoemd tot voorzitter Mr. A. A. van Bergen Uzen-
doorn, lid der Prov. Staten plaatsvervanger L. M.
do Laat de Kanter, idemlid J. J. van Masyk
Huyser van Beenenplaatsvervanger A. Koetsier,
beiden lid van den gemeenteraad van Leiden.
Voor de vrije- en orde oefeningen der gymnas
tiek zijn te ’a Graveuhage geslaagd de hoeren A.
H. Fournier te Waddinxveen, J. Muohali te Moor
drecht en Mej. M. 0. Bokhoven alhier.
werkt nagenoeg in dezelfde richting als het Alg.
Ned. Werkl.-Verbond. Al erkende spreker dat het
beter was geweest dat allen bijeen waren gebleven,
hij vond het toch beter dat ieder in zijne richting
ijverde tot verbetering van den toestand, dan dat
men onderling ging twisten over godsdienst of an
dere zaken waarover verschil van meaning was, men
kon dan toch in vele getallen gezamenlijk optreden.
Spreker behandelde hierna do sociaal-democratische
partij. Hij erkende dat het Verbond nooit do uiter
sten heeft kunnen bevredigen, vandaar dat het Ver
bond aan do rechterzijde „Patrimonium» en aan do
linkerzijde <te sociaal-democraten kreeg. De sociaal
democraten zijn echter ook al weer in groepen ver
deeld en wel bestaande uit hen, die een socialistische
maatschappij wenschen en hen die het tot commu
nisme willen doorvoeren.
De eersten wenschen
lier bezit
middelen
afschaffing van alle particu-
en willen alzoo het kapitaal.en de arbeids-
aan de staat brengen. De staat moet
dan zorgen dat er voor allen werk is en zij een
loon naar behoefte ontvangen. Onder de voorstanders
van zulk een socialistische maatschappij bestaat echter
nog verschil over het loon. Er zijn er die loon naar
bekwaamheid voorstaan; er zijn er ook die gelijk
loon voor allen wenschen, zoodat een verantwoorde
lijk persoon in alle opzichten gelijk zal staan met
diegenen die het geringste werk verrichten.
Het communisme is geheel on al zonder onder
scheid, daar is geen sprake van loon, nog van
eeu eigen huisgezin, daar hoeft niemand iets
wat hy bet zijne kan noemen. In zulk een staat
werkt men te zamen, eet men te zamen en huist
men te zamen. De gehuwden zullen zelfs niet eens
het recht hebben om hun kinderen op te voeden,
want dezen worden reeds op zeer jeugdigen leeftijd
in opvoedingsgestichten groot -gebracht.
Spreker vraagt dan ook of men ih zulk
menloving gelukkig kan zijn, waar geen prikkel
ten worden opgeleid om iets te verdienen tót steun
voor heti huisgezin en daardoor niet in de gelegen
heid worden gesteld om zich voor eene betere be
trekking te vormen.
Maar niet alleen dat de werkliedi
I beperkt worden in de keuze van
staan bovendien in hun verderf
gevallen bloot, die hun tot dt
kunnen brengen. Hij noemde daartoe in de eerste
plaats ziekte, werkeloosheid en invaliditeit, waar
door in de meeste gevaljen het huisgezin zonder
inkomen is, derhalve armoede Voor de deur staat en
het voor een werkman moeielijk is, hoe zuinig de
vrouw het ook aanlegt, om zulke kwade tijden we
der te boven te komen. Ook voor ouden van dagen
die van af hun jeugd hebben gewerkt, blijft niets
anders over, dan hun toevlucht te zoeken in een-
gesticht van liefdadigheid.
Die toestanden mogen zoo niet blijven, zegt spre
ker. Daarin moet verandering gebracht worden, en
dit kan, wanneer de werklieden zich vereenigen, en
zij zich in verbinding stellen met de andere groepen
der maatschappij, namelijk de/ werkgevers.
Gelukkig, zegt spreker, is er in de arbeidors-be-
weging een strooming die zulks bevorderen wil
daaraan heeft het Werkl.-Verbond medegewerkt
het is het oudste Verbond, dat reeds een 20-jarig
bestaan achter den rug heeft en ontsproten is uit de
vroegere internationale beweging, wier revolutionair
karakter den werklieden echter op een dwaalspoor
bracht.
Door het plaatsen echter van leerplicht op het
programma van het Werkl.-Verbond, kwam er weder
eene scheiding in de partij en ontstond naast het
Alg. Ned. Werkl.-Verbond het christelijk Werkl.-
Verbond «Patrimonium" en later ook de R. Kath.
Volksbond. Het eerste is tot voor korten tijd wan
kelende gebleven, doch is na het laatst gehouden
congres met een vast program opgetreden de laatste
ik haar niet vinden, ofschoon ze dan wel zeker niet
ver is gegaan naar buiten, om het eind van haar
tocht te bereiken,” sprak hij somber in zich zelven,
terwijl hij huiverend zijn blikken stuurde ter zijden
van zijn pad, dat door slooten van de velden was
gescheiden: //Waarom zou ik mijn kind niet volgen
op den weg, dien ik haar van jongs af, heb bereid.
O, Marie I Marieals ik uwe ongelukkige zuster
hier toch nog'vinden mocht.... niet daar” en hij
blikte wederom naar het troebele water aan zijn
zijde /zmaar wankelend als ik, op deteil moeiely-
ken wegals ik dat mocht, zou ik» den moed
hebben weder te keeren en haar aan u op te dragen,
gij goede en getrouwedie liefhebt en uw armelyk
brood wilt deden met degenen, die ir schandvlekken.
Zou ik, ellendigenu echter nog. blijven en u
beletten oen betere toekomst te gemoe^te gaan, die
u' brood zal geven, walmeer gy juist dien zelfden
naam hebt aangenomen, van dien man, dien ik on
getrouwe in mijne ambtsplichten, heb benadeeld-en
gegriefd in zijn eer. Hu, daar is voor mij een
vergelding, reeds op aarde.... Indilibleindilible
Mijn vonnis is geschreven, het einde zal‘komen in
de duisternis van den nacht.” v
En immer toog hij verder.
Bijna aan het einde van d< Schenk liep zyn weg
over de werf eener bóerderij. Het hek stond open
hij dacht or* niet aan, dat hem het recht misschien
betwist kon worden, zyn voet te Zetten op ‘eens an
ders particulier eigendomhij vermoedde evenmin
in ’t verschiet, en hij wendde zich rechts af en sloeg
het pad in, de Schenk geheeten, dat tusschen de
weilanden thans schraal en kleurloos door
loopt.
Met z langzame schreden zijn pad vervolgend, had
hij ongeveer een kwartier noodig gehad om het punt
te bereiken, waar de ijzeren tweelingsbaan de Schenk
doorsnijdt. Te dier plaatse bevindt zich geen wachter
om bij het naderen van den trein de passage af te
sluitendoch Wanneer de laaie salamander het nabij
zijnde station verlaat, worden daar de ijzeren draden
afgewonden, die ter zijde van den spoorweg naar het
bedoelde punt loopen, alwaar zij verbonden zijn aan
een paar slagbcomen, ten einde deze op het tijdstip
dat zulks noodig is, neder te kunnen laten of op te
halen.
Mijnheer Bruno was, met cén enkele sombere ge
dachte vervuld, op een paar voetstappenwua, de nog
opene afsluiting genaderd, toen de verticale slagboom
langzaam overhelde en meer en meer naar beneden
daalde. Hij stond eensklaps stil, als verschrikte
hij voor den reusachtigen vinger, die, hem den weg
versperrend, plechtig scheen te vermanen om t ;rug
te' keeren van dezen ^vaarlijken tocht; maar toén
hij uit de verte het schel gefluit van den vertrek-
kenden trein hoorde, klonk zijn schrille lach over
het pad. Hij schreed weer voort, dook onder de nu
horizontaal liggende slagboomen door en bleef verder
gaan, met gbbogen hoofd on slependen voetstap.
//Als Louise niet .in de stad is gebleven, zal
17)
Enfin,dat is van» later zorg.... Marie is niet
thuis, en daar het pas half elf is, heb ik geen lust
om hier op haar terugkomst te wachten. In den loop
van den dag loop ik wel eens bij haar aan, ,of ze
komt misschien bij mij, als ze ’t geval van papa ver
neemt. Ga je mee, of blijf je?”
Dominee Klos ging ook mcê. Zij groetten den
ouden heer, die even knikte.
Maar toen zy een poosje wég waren, kwam er
wqer leven in hem. Hij kleedde zich verder aan,
stak den ^rief van den uitgever aan Marie in zijn
zak, doch liet de recensiën liggen, mompelend dat
zij daaraan genoeg had om haar lot te weten, en
toog toen de deur uit.
Hij was in geen maanden op straat gezien.
De buitenlucht zoo guur bovendien maakte
hem duizelig, maar hij drukte zijne hoed in zijne
oogen en ijlde verder, zoo snel als zijne zwakke
knieën ,het toelieten, de straten langs, de-steegjes
door de stad uit. Hij kwam buiten; hij liep
langs den boschkant en nam den Bezuidenhoutschen
weg, maar nog niet verre gekomen, zag hij menschen
Zondag 23 October hield de afdeeling Z/Gouda"
van het Alg. Werklieden-Verbond een goedbezochte
vergadering, die door eenige donateurs werd bijge
woond en waarin als spreker optrad de heer B. H.
Heldt, voorzitter van het hoofdbestuur van bovenge
noemd Verbond, met het onderwepzzWat onder
scheidt de sociaal democratische partij van die welke
zich openbaart in het Alg. Ned. Werkl.-Verbond?"
Spreker begon mot er op te wijzen dat de loon-
standaard over het algemeen te laag was. Dat zulks
varieerde tusschen 6 en 12 a 14 gulden per week,
al naar gelang in welk gewest of bedrijf men werk
zaam was, maar dat het gemiddelde loon niet hoo-
ger was dan 9 a 10 gulden per week, welk be
drag, in evenredigheid van de behoefte, niet toereikend
kan worden genoemd.
Hij keurde het ook ten zeerste af dat zoowel
meisjes als jongens op jeugdigen leeftijd reeds moe-