Bulteolandscb Overzicht. a -7 drr 6 PCU' koffiaaftnkail rael in zijn knoopsgat, of zondor soldaat te zijn soldaten- kleeding draagt Van degenen, die tot den N(ederlandschen adel behooren, wordt verlangd, dat zy hun namen aan hot ministerie van Justitie opgoven, ofschoon zy in rechten met anderen gelykstaan en van hun al of niet graaf of baron zijn geen menschenleven afhangt. Kan daarentegen het onrechtmatig voeren van wetenschappelijke* titels straffeloos plaats hebben en rekent men spot en minachting bij ontdekking vol doende De „Vereeniging voor Lijkverbranding" zal haro 87e jaarvergadering houden op 26 November, te Haarlem. Het saldo over 1591 bedraagt 171.96. Het hoofdbestuur zal in de vergadering medcdeo- lingen doen betreffende de plannen voor het crema torium te Hilversum. Blijkons het verslag was in 1891 het verlies van oude leden grooter.dan de aanwinst van nieuwe; er moesten 63 leden, wegens overlijden, vertrek of be danken worden afgeschreven, terwijl slechts 31 nieuwe ingeschreven werden. Vier afdeelingen (Dordrecht, 's-Gravenhage, Schiedam en Haarlem) gingen met 21 leden vooruit; maar Nijmegen, Leiden en Am sterdam verloren er 37. Het kapitaal van het Fonds bestaat nu uit/ 28,000 nominaal 2>/a pCt. N. W. S., vertegenwoordigende een geldswaarde van 22,190. Het hoofdbestuur vertrouwt, dat de tegonwoordige Begeering, aan wie het niot onbekend kan zijn, dat de lijkverbranding hior te lande niet verboden is, geen noodelooze bezwareu aan deze door velen ge- wenschte wijze van lijkbezorging in den weg zal leggen. De winkel van Mr. Pearson, van Duluth, in Min nesota, werd verscheidene maanden geloden bestolen. Er bleek bij onderzoek dat er voor eene waarde van y 2,000 dl. werd vermist. Een der gestolen voorwer pen was een groote telescoop. l)e aandacht der ambtenaren, die met de opsporing der dieveu waren belast, werd gevestigd op een geheimzinnig rood ge verfd huisje te Powder Lake en op Simon Neil, den nog geheimzinniger eigenaar, Zo brachten du plaats een bezoek. Toen ze don eigenaar gevangen wilden nemen, greep hij een op bed liggende revolver en riep uit: „Ge zult mij nooit levend uit deze plaats krijgen." Voor dat hij evenwel de revolver kon opheffen, haddeu de ambtenaren hunne geweren reeds op hem gericht, zoodat hij gedwongen werd om zijnrevolvor weg te werpen en zich over te geven. Er werd toeu eene huiszoeking bij hem gedaan en de gestolen te lescoop word gevonden. Onder het bed werd een boerenpakje gevonden en Neil weigerde te zeggen hoe hij er aankwam. Maar er werd nog meer on der 't bed gevonden onder anderen groote hoeveel heid menschenbeenderen, zes doodshoofden. Ook hieromtrent wilde Neil geene opheldering geven. De man is naar Duluth overgebracht, waar hij wegens de diefstal van do telescoop zal terechstaau. De Oesterr. Volhzeit. deelt eep.ige bijzonderheden mede uit het leven der beide broeders Zappa, wier nalatenschap aauleiding beeft gegeven tot het bekende geschil tusschen Griekenland en Roemenië. In 1847 jeed het eenige dochtertje van deu hospodar, vorst Bibe8CO, aan een ernstige beenwonde, waarvoor zelfs de beroemdste geneeshoeren uit Woenon en Parijs geen raad wisten. Juist in dien tijd kwam Vangelios Zappa uit Triecola in Thessalië, waar hij als heel meester govestigd was, te Boekarest. De arme heel meester, slechts gekleed in ern schaapsvol, bood vorst Bibesoo aan do woude te geuezen. Dit aanbod werd aangenomen. Gedurende eenigou tijd zoog Zappa de wondo uit en het prinsesje genas. Vorst Bibesoo wilde nu den heelmeester aanzienlijk beloonen; deze echter wees elke geldsom van de hand,en antwoorddo don vorst: „Ik neem van u geen geld aan, hooge heer. Ik ben geen geneesheer, dien men mot geld betaalt. Wilt gij mij echter beloonen, geef mij dan een der door u gepachte staatsgoederen in gebruik, ik zal u dun later do pacht betalen." Vorst Bibesco stond Zappa daarop voor een goringe pacht een landgoed in gebruik af en drie jaren later was Zappa in staat, het landgoed to koopon. Het geluk bleef hem trouw, hij werd tolkens rijker en weinigo jaren later waren reeds zes landgoederen zyn eigondora. Vangelios Zappa verrijkte zich ten koste dor Roe- raeousche boeren; dezen werden door do opzichters, Albaueezen, met den knoet naar het werk gedroveu, en geen dezer ongelukkigcn waagde het, togen deze mishandelingen op te komon, dafar de landheer te zeer gevreesd werd. In J.8Ö5 stierf Vangelios Zappa in den ouderdom van 64} jarenhij liet bohalvo ver scheiden landgoedoren, eon vermogen van 8 millioer. francs na. Zappa, die ougehuwd was, had tweo zoons, die hy had erkeud en aan wie hij een zoigvuldigo opvoeding liet geven. Apotre Zappa studoerdo te Gencvq in de landbouwkui de, zijn broeder, Christo, studeerde te Parijs in de rechten. Vangelios Zappa was overloden zondet een testament na te laten. Volgons het Albaneesche gebruik (Zappa was een Albanees) komt dan hel vermogen aan deagene, die medewerkte aan het verkrijgen er van. In dat geval was dus Konstantijn Zappa, een neef van Vangelios, die zich in 1858 by dezen had gevoegd, erfgenaam. Konstantijn Zappa vormeerderde het zoo verkregen vermogeu aanzienlijk Ook hy bleef ongetrouwd, hoewel hij er vorschillonde „vriendinnen" op na hield. Voor een dezer vriendinnen richtte hij eon school op te Constantinopel, aan welke school hij een jaarlijlwhe subsidie van lOb.OüO frs. verleende. In Thessalië liet hy moskeeën, Grieksche kerken en scholen bouwen, eu te Atheue richtte hij een museum op. Ook schonk hy der Grieksche regeering een soin van 2 millioun frs. en wel voor „oorlogsdoeleinden." Hij deed dit in de hoop, dat Griekenland ook het Turksche Thes salië zou bezetten, waardoor zijn goederen in waarde zouden stijgen. Konstantijn woonde op oen kasteel op zyn landgoed Urziczeni, waar bij oen lijfwacht van 30 Albaueezen hield. Elk jaar bezocht hij iu gezelschap van zijn neef, Apotre Zappa, Weenen. Ook vertoefde hij jaarlijks te Ems. In het begiu van dit jaar stierf Konstantijn in den ouderdom van 78 jaren. Hij lieteea vermogen van 230 millioeu frs., 23 landgoederen, petroleum- bronnen euz., na. Bij testament vermaakte hij zijn beiden neveu eon jaargeld van 40000 frs een deel van het vermogen werd bestemd voor de scholen in Thessalië eu te Constantinopel, al het overige word aan de Grieksche Regscring voor „oorlogsdoeleinden" geschonken. Iu houvorro deze mededeelingen juist zijn is de vraag; het bedrag vau Zappa's vermogen schijnt in elk geval wel overdreven te zijn. i Daartoe gemaohtigd door den minister van binnen» landsche zaken, zal de adviseur, waarnemend genees kundig inspecteur aan het ministorie van binnenland- sche zaken, bij genoegzame doelneming een cursus openen in do lokalen van den Cbristelykon Volksbond te 's-Gravenhage, waar aan personeu uit Zuidholland- 9che gemeenten, bestemd om in govallen van cholera te ontsmetten, in de allereerste beginselen der ont- sraotting de r.oodige UHnwyzingon zullen worden gegeven. De cursus duurt slechts 2 dagen nl. één dag voor theoretisch eu één dag voor prnctisch ondorricht, terwijl de ontsmetters dan tevens met der. verplaats baren ontsmettingsovon, door den minister, waar noo- dig, ter beschikking van den geneoskundigen inspecteur gesteld, kennis kunnen maken; Door tusschenkorast van den commissaris der Ko- ningin v^n Zuid-Holland ontvingen de gemeentebe sturen hiervan kennis. De Standaard bevat oen artikel over het „Kazerno- lovon," waaraan wij hot volgende ontleonen: Nog altoos blijven de klachten vele ovor de mi serie van hot kazernelevon on rusteloos moet er op aangedrongen, dat dit leven betereen ophoudo zoo- voel zedelijke verwoesting aan te richten. Onder de middelon, die bij deze reformatie van het kazerne leven in aanmerking blijven komen, behoort nog al toos in do eorste plants, hetgeen waar wo reeds zoo dikwijls op anndrougon, dat men namelijk aan jonge lieden, die nauwgezet hun plicht doen, en steei'eop hun tijd present zijn, toosta, buiton de kazerne te wonen. Immers onder de cxcorcitiën, op marvch, of op appels, heeft het weinig te beteokonen, of men al in gezelschap van iramoroole kameraden is. De krijgs tucht heeft uitwerking genoeg, omtemakin dataller gedachten by de oefening blijven bepaald en hoog stens moet men op marsch eens een gemeen deuntje aanhooren, dat <46or do officieren wellicht alloen daarom niet wordt verboden, omdat raun totnogtoe nieti betere bezit. Bovendien, als het er op aankomt, moeten allen schouder aan schouder staan, on dan raag er tusschen soldaton geen verschil bestaan. Kit men moet ook in dezou niet al te ver willen gaan, aangezien het toch onmogelijk is om jonge mannen, in militairen dienst zoowel als in hot burgerlyk leven, voor alle aanraking met zedeloozo vakgenooten te vrywaren. Men kan echter deze aanraking boperken tot de oogenblikken, dat men in dienit of in zaken met die lieden moet verkeeron. En in de kazerne vindt men nu juist het onaangename, dat men cok na ajloop van den dienst er mede in contact komt. Op de soldatenkamers, onder het afleggen der wapens, onder het poetsen, somtijds onder het eteo en 's avonds bij het naar bed gaan, dan bobben dikwijls de deugnieten hot hoogste woord, slechts zeidon door de beteren tot zwygen gebraoht. Kon men na afloop van deu dienst die omgeving verlaten tot den volgenden morgen, dan ware het grootste nadeel reeds weggevallen. Al worden tegenwoordig de miliciens zooveel mo gelijk dicht by hunne woonplaatsen ingedeeld, dil neemt niet weg, dat botrekkelijk slechts weinigiü van zoodanige bepaling kunnen gebruik roakon. Verreweg het grootste gedeolte der miliciens toci zal vau het platteland afkomstig zijn, en iu de stsd waar het garnizoen ligt, geen onderkomen hebbes inkomen verminderde. Doch noch juffrouw Gedge noch Amanda beklaagden zich hierover; zij betoon den zich gaarne vriendelijk jegens het publiek. „No blesse oblige," zij moesten zich dus den last getroos ten, zoo zeiden zij tot elkander. „De onverbidde lijkheid der wet te verzachten, was de plicht van den sterkere tegenover den zwakkere." Evenwel, dank zij der ondankbaarheid dezer wis pelturige menigte, voor wie zij zooveel over hadden, werd er meer dan één gebelgd protest vernomen in het lokaal vóór het raampje. Voorzeker, zulke pro testen waren nooit waard geweest dat men er veel om gal, ze kwamen uit den mond der zomergasten. „Ge kunt niets anders van zulke lieden verwach ten, Amanda," zeide juffrouw Gedge, haar dochter troostende, wier ouwelijk gelaat gloeide van veront waardiging en wier oogen vol tranen stonden. „Nu, ik moet zeggen, het was onredelijk," zoo stemde Amanda toe. „Mijuheer Hamelton weet, dat wij ook om hot publiek moeten denken, maar hij is het publiek, zegt hij (en maar zes weken 's zo mers hier! vertelde ik hem). „Mijnheer Hamilton," zei ik, „juffrouw Dace wilde eenige kraagjes verzen den, die zij voor haar dochter gemaakt had, waaraan ik wist dat zy nog slechts eon paar steken moest naaien. Als ik de brievenmaal gestuurd had met den ochtendtrein, dan konden dio kragen er niet bij in, en Mary Dace zou ze niet bijtijds gehad hebben voor den Zondag. Daarom hield ik den zak achter en wist Olly te bepraton om dien pa* mee te neinen met de avondpost. Maar jawel, mijnheer Hamilton wilde toch naar geen rede luisteren." „Je moest niet redemerea met die Heden, Mandy," bracht juffrouw Gedge hiertegen in. „Het Gouver nement is het eenige wat gij te ontzien hebt. Als mijuheer Hamilton niet tevreden is met de wijze, waarop hij door het Gouvernemeut bediend wordt wel, laat hem dan zelf zijn brieven brengen „En per slot van rekening was het niets anders dan eon courant, die te laat bezorgd werd," verklaarde Amanda voor de dorde maal. Juffrouw Gedge trok haar gebreiden doek dichter over haar schouders. „Het spreekt vanzelf, dat wij meer postzegel» verkoopen, wanneer zij hier zijn die zoraer-logé's maar zij zijn zoo lastig en ver waand, zelfs tegen ons, dat do moeite mijns inziens niet opweegt tegen de voordeden, dio zij aanbren gen. Het lijkt wol of zij denken, dat Penniville alleen hun toebehoort." Het besef echter van heel voel te beteekenen zal iemand schragou onder kleine verdrietelijkheden vandaar dan ook, dat deze kwellingen geen werkelijko stoornis brachten in het vreedzame leven, dat men leidde in het grijzo huisje, vlak naast het postkan toor. Dien gauschen zomer, toen men in spanning verkeerde omtrent den ophanden zijndon oorlog, zat juffrouw Gedge rustig met haar breiwerk achter do loketjesof als het te vochtig weer voor haar was om in haar rolstoel door do schuur naar het postkan toor gekruid te worden, dan werd zij voor het keu kenraam geschoven, zoodat zij de diligence kon zien aankomen en voor de deur stilhouden om de brieven maal aau te nemen, en het publiek zien in- en uit- gaan. De keuken was zoo'n prettig vertrek, dat, war» het niet voor den angst om Amanda alleen den la» der officieele verantwoordelijkheid te laten torsen, juffrouw Gfdge het liefst haar dagen daar zou gesle ten hebben. Als het wat koud begon te worden in September, dan ging Amanda haar geraniums .in potten overplanten on zette ze op de plank in eon van de vensters op het zuiden, waar ze zoo goed tier den dat men de sterko bladeren niet behoefde aan te raken om hun geurigheid te toetsen. Amanda hield do kookkachel altyd glimmend gepoetst, ter wijl het uitgesleten, rek, dat er boven hing tusschen de twee helder geschuurde planken, iets gezelligs ga aan het geheel. u Boven een tafeltje, bedekt met een wonderlyk, u« lapjes samengenaaid kleedje, hing een boekenplankje, waarop niets anders te vindon was dan de „öij de „Pelgrim's Progress" en nog een paar zulke vrom vrienden; maar door de schaarschheid van b°f*e werd or meer plaats opengelaton voor de enkele nementen, waarop juffrouw Gedge zeer gesteld en waar Amanda zwak op had omdat zij ze haar kindsheid gezien had. Wordt vervolgd.) brengen, mochten niet baten. Hy was langzamerhand geheel verstompt en toonde zijn moeder op allerlei wijzen, dat hy bezield werd door haat jegens haar. Intusschen heeft het hof, na een onderzoek vau een maand, thans beslist, dat hij niet geacht kon worden ontoerekeningsvatbaar te zyn, en dat do beschuldiging van bedrog togen zijn bedienden niet is bewozeD. Het testament is geldig verklaard en zijn bedienden zyn dus schatrijk geworden. W.I' '!00r P®*9- koffieaftreksel en door Berlijnsch pZ r Ratzenhofer en kookt in 10 dagen. UUr had °f„tabak 611 9Buif stierven de cholerabacillen in 7 uren" °P ,ochtlg0 Puntje van sigaren in Op suiker-, amandelen-, eb chocoladegebak waren oTj Bren' biscuitgebak na 4 dagen dood. in binder dan tl""* b°kkinS de bacillen in minder dan 24 uren, op vorsche schol, schelvisch en karpers in minder dan 2 dagen te gronde. Om hieraan tegemoet te komen, moest men wat vrijgeviger zijn met permissiën om van Zaterdag middag (na afloop vau den dienst) tot Zondagavond, of boter nog Maandagmorgen, (als de reisgelegenheid het toelaat) met verlof naar huis te gaan. Gestold dat een milicien elke week op deze wijze een groot etmaal hij zijne familie kon doorbrengen, dan bleef de eens gegeven goede opvoeding althans nog eenigermate doorwerken, en konden wellicht opgenomen kiemen van het kwaad gemakkelijk weder worden verstikt. Natuurlijk mag de dienst er niet onder lijden maar wat is er tegen, dat zoodanige milicien, wan neer hij bijv. van Zaterdag op Zondag op wacht zou komen, dezen dienst laat wnarueraen door een kame raad, die juist wat slecht bij kas is? Hij zou na tuurlijk niet al zijn wachten mogen uitbesteden, want ook dat z(jn noodzakelijke oefeningen j gloch het komt ons voor dat men, ouder dit voorbehoud, veilig met de vergunnnig tqt uilbesteden wat vrij geviger zou kunnen kijn. Ook zijn in iedere kazerne oen aantal huishoude lijke zaken te vurriobteu, waaronder zeer onzindelijke. Men noemt dit comeé'nen de billijkheid eisolit na tuurlijk dat oen ieder, zondor onderscheid, dio op art krijgt te doen. Waarom zou men nu niet een ieuor kunnen toestaan, om het corvee waar- hij ann de beurt is, door een ander te doen waarnomen, als deze daar niets op tegen heeft, en gaarne een ons tabak verdient Thans haugt die vergunning dikwijls at van den goeden luim van een onderolSoier, die de roosters aanhoudt. Het ware dus zeer wei bereikbaar, dat miliciens van buiten het garnizoen wekelijks oen groot etmaal thuis doorbrachten doch or ware nog meer te doen. Behalve miliciens, wier ouders in hot garnizoen zelf wonen, en miliciens, wier familie op zoo grooten afstand woont dat zij slechts met meerdere uren aporena te bereiken zijn, heeft men ook nog een groot aantal, wier tehuis bijv. op 2 uren wamlelens, of l uur sporens, gelegen is. Een bospotieiijk over blijfsel uit den pruikentijd bepaalt, dat „een iegelijk, die op een uur afstand van zgn garnizoen zonder verlofpas zal worden aangetroffen, voor deserteur ge houden en als zoodanig gestraft zal worden en deze miliciens mogen dus niet 's avonds naar huis. Zelfs in liet zoo streng militaire Duitschland hé- staat zoodanige bepaling al niet meer, en daar mag een ieder, zoo hij wii, na afloop van zijn dienst gaan waar hem goeddunkt (op do grenzen zijI] uit zonderingen), por spoor, per tram of per ballon, mits hij er maar slipt voor zorge, niet to irankoeron op het eerstvolgende appèl. Waarom moet nu ten onzent een militair worden gestraft, wanneer zgn chef te Amersfoort hem uit den trein ziet komen, die van Apoldooni komt, en de man gedurende zijn nfivozighoid niets te doen zou hebben gehad dan in oen der koffiehuizen of in do oantino te vertoeven Voorts zon in elke kazerne het arntal soldaten- kamers moeten worden vergroot, zoodat niet meer dan een twintigtal op één kamor bijeen zij. Eerst dan wordt het raogeljjk om jongelieden, die bg hun in dienst komon, blijken geven van anderen zin, te zamen te huisvesten, en tevens om ook de soldaton vau bepaald berispelijk gedrag van de andoren af te zonderen.v Thans wordt dit „samenwonen", van jongelui, dio aan oen bepaald examen voldoen, wol beloofd, doeh met het voorbehoud„voorzoover er gelegenheid voor bestaat." Die gelegenheid bestaat lang niet overal, evenmin als die om „te zamen menage te houden.» Uit een en ander ziet men, dat er wel iets te doen ware, om tegemoet te komen aan de bezwaren die vele ouders hebben tegen hot in dienst gaan van nun zoons. In het Woldsteinsche erfenis-proces is te Praag uitspraak gedaan. Graaf George Waldstein, die in November 1890 stierf, drie maanden na den tragi- •chen dood van zijn jonge vrouw Pasqueline Metter- nicn, onterfde zijn moeder en zuster en beuoomde e stad Weenen tot zijn erfgenaam, onder last van oen menigte zoor hooge legaten aan al zyn bedienden. e stad v\ O»*non aanvaardde de erfenis niet. De moeder en zuster, die do wettelijke erfgenamen waren, etwistten de geldigheid van het testament en van een bijgevoegd codicil, waarbij 400,000 florynonaan vier der bedienden waren nagelaten, op grond van e zwakheid der geestvermogons van den erflater en van gepleegd bedrog door zijn bedienden. Het ge- uigenverhoor hing een treurig tafereel op van de fi| i l0~V0rboudingen in deze kringen van don hoogen J e. Graaf Waldstein werd afgeschilderd als een ven idioot eu een dronkaard, die, van de jeugd aan don drank verslaafd, hot laatste jaar zijns le ans nieis dronk dan cognac mot bekers vol. Alle po&iqgeo zijner vrouw, om hem van 't drinken af te Do Haagsche correspondent der Zutph. Ct. schrijft over de bedrijfsbelasting: de belasting zal, zooals zij is voorgesteld, vrij drukkend zijn voor kleine in komsten uit arbeid. Een burger met een traktement ol bedryfsinkomen van 1200 zal 16 moeten betalen iemand met een salaris van 2000 reeds 32. Hoeft iemand, die iu de bedrijfsbelasting valt, ook nog zooveel vermogen dat hij tevens in de vermogensbelasting valt, dan motf hij uit dien hoofde ook naar een 'nooger percentage in de bedrijfsbelas ting bijdragen. Zoo moet iemand, die 2000 in komsten uit arbeid bezit, benevens 13000 vermogen van die 2000 niet 32 maar 40 betalen, be- halvo natuurlijk nog zijn bijdrage in do vermogens belasting. In do thans voorgestelde belasting is eigenlijk tweeërlei progressie opgenomen: één die verband houdt mot het totanl bedrag der beroeps- en bedrijt>iukomsten, en één die verband houdt met het kapitaal, dat iemand bovendien bezit. Wie b. v. een vermogen heeft van meer dan twee ton, betaalt altijd voor al zijno beroeps- eu bedrijfsinkomsten 3.20 van elke 100. Is die belasting vooral voor do kleine amblonaren en de kluiite neringdoenden reeds vrij hoog, de Mi- nister stelt tevens voor om voor liet eerste jaar be halve de hoofdsom nog 28 opcenten te heffen. Dat is noodig, zoo redeneert de Minister, omdat het no<R onzeker is wat deze belasting zal opbrengen, en Imt wel eens zou kunnen tegenvallen. Om nu tegen alle ongunstige kansen gewaarborgd te zijn, wil de Minister maar beginnen met 28 opcenten extra te heffen. Dat is zeker zeer gemakkelyk voor den Minister van Financiën, maar minder aangenaam voor de belasting schuldigen. Van den beginne af is de bedoeling geweost om de inkomsten uit arbeid lager te belasten dan do inkomsten uit vermogeu, en op die wijze zou het omgekeerde het- geval worden. Ik betwijfel dan ook zeer of do Kamer bereid zal zyn den Minister op dien weg te volgen. Wij lezen iu Nederland: - Blijkens de Indische begrooting zal eene Encyclo paedic van Ned. Indie hier te lande worden uitgege ven. Dat kan een zeer nuttig werk zijnhet zal de zeer noodige, maar over het algemeen nog %£l te gebrekkige kennis die men hier te lande aantreft, vermeerderen, vooral wanneer een regoeringssubsidie het den uitgevers (Martinus Ny boffen Brill) mogelijk maakt den prijs niot hoog te stellen en het werk dus onder veler bereik te brengen. De begrootiug noemt als redacteuren de heeren mr. J. P. Sprenger van Eijk, prof. P. A. van der Lith en A. J. Spaan. Hot plnn was indertijd dat de redactie uit deze drio personen zou bestaan. De heer Sprenger van Eyk heeft zich eoliter uit de redactie teruggotrokken. Het Duitscbe Gesundheilsamt heeft een onderzoek ingesteld naar het overbrengen van oholera-bacillen door eetwaren. Vcorloopig met den volgenden uit slag Iu kamertemperatuur sterven de bacillen op het vleesch van vruchten die (in pet. appelzunr berekend; meer dan 2 pet. znurgehalte hebben, in 1 —2 uren zulke vruchteu zijn aalbessen en heidebessen. Ook op frambozen waren do bacillen in een uur vernie tigd. De bacillen bleven 36 uur leven in het vleesch van zure kersen, Italiaansche perzikon, eenigo soorten van peren, pruimen en appelen. Zij waren eerst na 2024 uren vernietigd op het vleesch van abrikozen, aardbeziën, klapbessen, reines Claude, eu na verscheidene dagen in 2oete kersen, peren, eenige soorten van pruimen en augurken. Do resultaten wnren in hoofdzaak dezelfde, wanneer do vruchten met bacillen in een temperatuur van 37o C. werden bewaard, maar op de oppervlakto van vruchten blijven zy veel langer leven. In gedroogden toestand stierven zij op do opper vlakte van kersen, klapbessen, abrikozen, groote pruimen en witte aalbessen eorsi na één, op' de oppervlakte van perziken eerst na twee dagen. In vochtigen toestand leefden zij op korsen, aalbessen en augurken 57 dagen. Indien echter de bacillen aan het directe zonnelicht waren blootgesteld op prui men, aalbessen, kersen, reines Claude, abrikozen, dan stierven zij reods na vyf uren. Door witten wyn werdon de bacillen vernietigd in 5, door rooden wijn in 10, door appelwijn in 20 minuten, door 4 pCts. aftreksel van Chineesche thee Dé scheidsrechterlijke uitspraak van deu minister Loubet in de zaak tusschen do miju-maatschappii te Garmaux eu do arbeiders vindt bij den re»ee- rwgsgezinden Temps volledige goedkeuring. Volgens dat blad kon er geen andoro uitspraak volgen. De beginselen van het openbaar recht in Frankrijk lieten geen andero toe. De minister heeft niet door eon spitsvondig en behendig schipperen de eene of an dere partij trachten te vleien. Hij heeft beiden recht gedaan naar den geest der wetten, et^in het be staande geval tevens overeenkomstig het gezond verstand en do billijkheid. Men mag hem deswege hartolgk gelnfcwenschen. Geen der boido partijen tnorafeeft ten volle, maar ook geen der partgen heeft eene ernstige reden om zich gekrenkt te gevoelen want wat het door haar ingeroepen scheidsrechterlijk gezag van elk hnrer oischt, is de erkenning van de wederkeorigo rechten, evenals do veroordeêling van hare buitensporige aanmatiging of afdwalingen. Hon meer men de uitspraak overweegt, hoe meer het onmogelijk schgnt, dat de partijen er niet de strikte onpartijdigheid van zullen erkennen. Hierna geeft de Temps de hoop te kennen, dat de werk heden, eindelijk het oor niet meer leenonde aan slechte raadgeving, de door hen ingeroepen uitspraak zullen aannemen. Wij weten echter dat dit niet het geval as. D0 telegraaf heeft gemeld, dat het workstakmgs-comité te Carmaux geweigerd heeft zioh neer te leggen bij 's ministers beslissing, en thans bericht een telegram, dat iu eene vergadering van mijnwerkers met eenparige stemmen besloten is het oomite in hot gelijk te stellen, zoodat de arbeid- staking voortgezet zal worden. Het werkstakersooinité (o (Tirmaux heeft dus ge- weigerd zich aan do uitspraak te onderwerpen. Wat zal Basly, de oud-herDergier, daar wel van zeggen, die de uiispraak in scheidsgerechten verplichtend wilde maken? Het comité te Carmaux heeft gehan deld in overleg of meer nog op advies van haar vertegenwoordigers ie Parijs, Pelletan, Millerand en Glemenceau. Dezo maken er nu eer. groote politieke zaak van en men is benieuwd hoe het verder zal gaan. De Regeering kan er nu moeilijk van tusschen aan den onwettigen toestand, door het werkstakers- cpnnte met zijn patrouilles in hot leven geroepen, een emd te maken en de aibeiders, die werken willen, de bescherming te verleenen, ivnarop zij aanspraak, 1 hebben. In dat geval kan men een botsing ver wachten niet alleen te Carmaux, maar ook in do Kamer te Parijs, waar de radicalen het Ministerie zullen pogen ten val te brengen, terwijl bij de bekende, ongezonde parlementaire verhoudingen do rechterzijde in dat goval uitspraak doet. Het is evenwel ook mogelijk, dat de andere Ministers, op lijfsbehoud bedacht, hun collega-presi- dout laten schieten, nu hij een gevaar is geworden voor het Regoeringsbootje. In een blijkbaar officieus bericht toch in sommige bladen komt de wijze op- merking voor, dat de andero ministers nog voor het bekend worden van do uitspraak, allo verantwoor delijkheid van zich afschudden eu hot optreden vau Loubet als een geheel persoonlijke zaak beschouwen. Het gevaar voor een ministerieele crisis in Hon garije schijnt to verminderen. Volgens den corres pondent vau de Times te Weenon, beschikt hot kabi net altgd nog over een meerderheid, en volgens het gebruik in parlementaire landen, kan het dus aan het bewind blijven. Toch bestaat er zelfs bij de getrouwste aanhangers van hot ministerie eenige weifeling, en daarom ge looft men evenmin in Oostenrijk als in Hongarije dat het kabinet-Szapary zioh lang zal kunnen staande houden. In do hofkringen is men zeer verbitterd op graal' Apponyi en diens partg, en het is niet te verwach. ten, dat in het volgende ministorie graaf Apponyi met een portefeuille belast zal worden. De oorrespondent van «la Times betwijfelt echter' of het mogelijk zal wezen, graaf Apponyi, den leider der gematigde oppositie, steeds uit het bewind te houden. De Reichsaneeiger bevat het keizerlijk besluit, waarbij de Rijksdag tegen 22 November wordt bij eengeroepen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1892 | | pagina 2