Bulteolandscb Overzicht.
a
-7 drr 6 PCU' koffiaaftnkail rael
in zijn knoopsgat, of zondor soldaat te zijn soldaten-
kleeding draagt
Van degenen, die tot den N(ederlandschen adel
behooren, wordt verlangd, dat zy hun namen aan
hot ministerie van Justitie opgoven, ofschoon zy in
rechten met anderen gelykstaan en van hun al of
niet graaf of baron zijn geen menschenleven afhangt.
Kan daarentegen het onrechtmatig voeren van
wetenschappelijke* titels straffeloos plaats hebben en
rekent men spot en minachting bij ontdekking vol
doende
De „Vereeniging voor Lijkverbranding" zal haro
87e jaarvergadering houden op 26 November, te
Haarlem.
Het saldo over 1591 bedraagt 171.96.
Het hoofdbestuur zal in de vergadering medcdeo-
lingen doen betreffende de plannen voor het crema
torium te Hilversum.
Blijkons het verslag was in 1891 het verlies van
oude leden grooter.dan de aanwinst van nieuwe; er
moesten 63 leden, wegens overlijden, vertrek of be
danken worden afgeschreven, terwijl slechts 31 nieuwe
ingeschreven werden. Vier afdeelingen (Dordrecht,
's-Gravenhage, Schiedam en Haarlem) gingen met
21 leden vooruit; maar Nijmegen, Leiden en Am
sterdam verloren er 37.
Het kapitaal van het Fonds bestaat nu uit/ 28,000
nominaal 2>/a pCt. N. W. S., vertegenwoordigende
een geldswaarde van 22,190.
Het hoofdbestuur vertrouwt, dat de tegonwoordige
Begeering, aan wie het niot onbekend kan zijn, dat
de lijkverbranding hior te lande niet verboden is,
geen noodelooze bezwareu aan deze door velen ge-
wenschte wijze van lijkbezorging in den weg zal
leggen.
De winkel van Mr. Pearson, van Duluth, in Min
nesota, werd verscheidene maanden geloden bestolen.
Er bleek bij onderzoek dat er voor eene waarde van
y 2,000 dl. werd vermist. Een der gestolen voorwer
pen was een groote telescoop. l)e aandacht der
ambtenaren, die met de opsporing der dieveu waren
belast, werd gevestigd op een geheimzinnig rood ge
verfd huisje te Powder Lake en op Simon Neil, den
nog geheimzinniger eigenaar, Zo brachten du plaats
een bezoek. Toen ze don eigenaar gevangen wilden
nemen, greep hij een op bed liggende revolver en
riep uit:
„Ge zult mij nooit levend uit deze plaats krijgen."
Voor dat hij evenwel de revolver kon opheffen,
haddeu de ambtenaren hunne geweren reeds op hem
gericht, zoodat hij gedwongen werd om zijnrevolvor
weg te werpen en zich over te geven. Er werd toeu
eene huiszoeking bij hem gedaan en de gestolen te
lescoop word gevonden. Onder het bed werd een
boerenpakje gevonden en Neil weigerde te zeggen
hoe hij er aankwam. Maar er werd nog meer on
der 't bed gevonden onder anderen groote hoeveel
heid menschenbeenderen, zes doodshoofden. Ook
hieromtrent wilde Neil geene opheldering geven.
De man is naar Duluth overgebracht, waar hij wegens
de diefstal van do telescoop zal terechstaau.
De Oesterr. Volhzeit. deelt eep.ige bijzonderheden
mede uit het leven der beide broeders Zappa, wier
nalatenschap aauleiding beeft gegeven tot het bekende
geschil tusschen Griekenland en Roemenië. In 1847
jeed het eenige dochtertje van deu hospodar, vorst
Bibe8CO, aan een ernstige beenwonde, waarvoor zelfs
de beroemdste geneeshoeren uit Woenon en Parijs
geen raad wisten. Juist in dien tijd kwam Vangelios
Zappa uit Triecola in Thessalië, waar hij als heel
meester govestigd was, te Boekarest. De arme heel
meester, slechts gekleed in ern schaapsvol, bood vorst
Bibesoo aan do woude te geuezen. Dit aanbod werd
aangenomen. Gedurende eenigou tijd zoog Zappa de
wondo uit en het prinsesje genas. Vorst Bibesoo
wilde nu den heelmeester aanzienlijk beloonen; deze
echter wees elke geldsom van de hand,en antwoorddo
don vorst: „Ik neem van u geen geld aan, hooge
heer. Ik ben geen geneesheer, dien men mot geld
betaalt. Wilt gij mij echter beloonen, geef mij dan
een der door u gepachte staatsgoederen in gebruik,
ik zal u dun later do pacht betalen." Vorst Bibesco
stond Zappa daarop voor een goringe pacht een
landgoed in gebruik af en drie jaren later was Zappa
in staat, het landgoed to koopon. Het geluk bleef
hem trouw, hij werd tolkens rijker en weinigo jaren
later waren reeds zes landgoederen zyn eigondora.
Vangelios Zappa verrijkte zich ten koste dor Roe-
raeousche boeren; dezen werden door do opzichters,
Albaueezen, met den knoet naar het werk gedroveu,
en geen dezer ongelukkigcn waagde het, togen deze
mishandelingen op te komon, dafar de landheer te zeer
gevreesd werd. In J.8Ö5 stierf Vangelios Zappa in
den ouderdom van 64} jarenhij liet bohalvo ver
scheiden landgoedoren, eon vermogen van 8 millioer.
francs na. Zappa, die ougehuwd was, had tweo zoons,
die hy had erkeud en aan wie hij een zoigvuldigo
opvoeding liet geven. Apotre Zappa studoerdo te
Gencvq in de landbouwkui de, zijn broeder, Christo,
studeerde te Parijs in de rechten. Vangelios Zappa
was overloden zondet een testament na te laten.
Volgons het Albaneesche gebruik (Zappa was een
Albanees) komt dan hel vermogen aan deagene, die
medewerkte aan het verkrijgen er van. In dat geval
was dus Konstantijn Zappa, een neef van Vangelios,
die zich in 1858 by dezen had gevoegd, erfgenaam.
Konstantijn Zappa vormeerderde het zoo verkregen
vermogeu aanzienlijk Ook hy bleef ongetrouwd, hoewel
hij er vorschillonde „vriendinnen" op na hield. Voor
een dezer vriendinnen richtte hij eon school op te
Constantinopel, aan welke school hij een jaarlijlwhe
subsidie van lOb.OüO frs. verleende. In Thessalië liet
hy moskeeën, Grieksche kerken en scholen bouwen,
eu te Atheue richtte hij een museum op. Ook schonk
hy der Grieksche regeering een soin van 2 millioun
frs. en wel voor „oorlogsdoeleinden." Hij deed dit
in de hoop, dat Griekenland ook het Turksche Thes
salië zou bezetten, waardoor zijn goederen in waarde
zouden stijgen.
Konstantijn woonde op oen kasteel op zyn landgoed
Urziczeni, waar bij oen lijfwacht van 30 Albaueezen
hield. Elk jaar bezocht hij iu gezelschap van zijn
neef, Apotre Zappa, Weenen. Ook vertoefde hij jaarlijks
te Ems. In het begiu van dit jaar stierf Konstantijn
in den ouderdom van 78 jaren. Hij lieteea vermogen
van 230 millioeu frs., 23 landgoederen, petroleum-
bronnen euz., na. Bij testament vermaakte hij zijn
beiden neveu eon jaargeld van 40000 frs een deel
van het vermogen werd bestemd voor de scholen in
Thessalië eu te Constantinopel, al het overige word
aan de Grieksche Regscring voor „oorlogsdoeleinden"
geschonken. Iu houvorro deze mededeelingen juist
zijn is de vraag; het bedrag vau Zappa's vermogen
schijnt in elk geval wel overdreven te zijn.
i
Daartoe gemaohtigd door den minister van binnen»
landsche zaken, zal de adviseur, waarnemend genees
kundig inspecteur aan het ministorie van binnenland-
sche zaken, bij genoegzame doelneming een cursus
openen in do lokalen van den Cbristelykon Volksbond
te 's-Gravenhage, waar aan personeu uit Zuidholland-
9che gemeenten, bestemd om in govallen van cholera
te ontsmetten, in de allereerste beginselen der ont-
sraotting de r.oodige UHnwyzingon zullen worden
gegeven.
De cursus duurt slechts 2 dagen nl. één dag voor
theoretisch eu één dag voor prnctisch ondorricht,
terwijl de ontsmetters dan tevens met der. verplaats
baren ontsmettingsovon, door den minister, waar noo-
dig, ter beschikking van den geneoskundigen inspecteur
gesteld, kennis kunnen maken;
Door tusschenkorast van den commissaris der Ko-
ningin v^n Zuid-Holland ontvingen de gemeentebe
sturen hiervan kennis.
De Standaard bevat oen artikel over het „Kazerno-
lovon," waaraan wij hot volgende ontleonen:
Nog altoos blijven de klachten vele ovor de mi
serie van hot kazernelevon on rusteloos moet er op
aangedrongen, dat dit leven betereen ophoudo zoo-
voel zedelijke verwoesting aan te richten. Onder de
middelon, die bij deze reformatie van het kazerne
leven in aanmerking blijven komen, behoort nog al
toos in do eorste plants, hetgeen waar wo reeds zoo
dikwijls op anndrougon, dat men namelijk aan jonge
lieden, die nauwgezet hun plicht doen, en steei'eop
hun tijd present zijn, toosta, buiton de kazerne te
wonen.
Immers onder de cxcorcitiën, op marvch, of op
appels, heeft het weinig te beteokonen, of men al
in gezelschap van iramoroole kameraden is. De krijgs
tucht heeft uitwerking genoeg, omtemakin dataller
gedachten by de oefening blijven bepaald en hoog
stens moet men op marsch eens een gemeen deuntje
aanhooren, dat <46or do officieren wellicht alloen
daarom niet wordt verboden, omdat raun totnogtoe
nieti betere bezit. Bovendien, als het er op aankomt,
moeten allen schouder aan schouder staan, on dan
raag er tusschen soldaton geen verschil bestaan. Kit
men moet ook in dezou niet al te ver willen gaan,
aangezien het toch onmogelijk is om jonge mannen,
in militairen dienst zoowel als in hot burgerlyk leven,
voor alle aanraking met zedeloozo vakgenooten te
vrywaren.
Men kan echter deze aanraking boperken tot de
oogenblikken, dat men in dienit of in zaken met die
lieden moet verkeeron. En in de kazerne vindt men
nu juist het onaangename, dat men cok na ajloop
van den dienst er mede in contact komt.
Op de soldatenkamers, onder het afleggen der
wapens, onder het poetsen, somtijds onder het eteo
en 's avonds bij het naar bed gaan, dan bobben
dikwijls de deugnieten hot hoogste woord, slechts
zeidon door de beteren tot zwygen gebraoht.
Kon men na afloop van deu dienst die omgeving
verlaten tot den volgenden morgen, dan ware het
grootste nadeel reeds weggevallen.
Al worden tegenwoordig de miliciens zooveel mo
gelijk dicht by hunne woonplaatsen ingedeeld, dil
neemt niet weg, dat botrekkelijk slechts weinigiü
van zoodanige bepaling kunnen gebruik roakon.
Verreweg het grootste gedeolte der miliciens toci
zal vau het platteland afkomstig zijn, en iu de stsd
waar het garnizoen ligt, geen onderkomen hebbes
inkomen verminderde. Doch noch juffrouw Gedge
noch Amanda beklaagden zich hierover; zij betoon
den zich gaarne vriendelijk jegens het publiek. „No
blesse oblige," zij moesten zich dus den last getroos
ten, zoo zeiden zij tot elkander. „De onverbidde
lijkheid der wet te verzachten, was de plicht van
den sterkere tegenover den zwakkere."
Evenwel, dank zij der ondankbaarheid dezer wis
pelturige menigte, voor wie zij zooveel over hadden,
werd er meer dan één gebelgd protest vernomen in
het lokaal vóór het raampje. Voorzeker, zulke pro
testen waren nooit waard geweest dat men er veel
om gal, ze kwamen uit den mond der zomergasten.
„Ge kunt niets anders van zulke lieden verwach
ten, Amanda," zeide juffrouw Gedge, haar dochter
troostende, wier ouwelijk gelaat gloeide van veront
waardiging en wier oogen vol tranen stonden.
„Nu, ik moet zeggen, het was onredelijk," zoo
stemde Amanda toe. „Mijuheer Hamelton weet, dat
wij ook om hot publiek moeten denken, maar hij is
het publiek, zegt hij (en maar zes weken 's zo
mers hier! vertelde ik hem). „Mijnheer Hamilton,"
zei ik, „juffrouw Dace wilde eenige kraagjes verzen
den, die zij voor haar dochter gemaakt had, waaraan
ik wist dat zy nog slechts eon paar steken moest
naaien. Als ik de brievenmaal gestuurd had met
den ochtendtrein, dan konden dio kragen er niet bij
in, en Mary Dace zou ze niet bijtijds gehad hebben
voor den Zondag. Daarom hield ik den zak achter
en wist Olly te bepraton om dien pa* mee te neinen
met de avondpost. Maar jawel, mijnheer Hamilton
wilde toch naar geen rede luisteren."
„Je moest niet redemerea met die Heden, Mandy,"
bracht juffrouw Gedge hiertegen in. „Het Gouver
nement is het eenige wat gij te ontzien hebt. Als
mijuheer Hamilton niet tevreden is met de wijze,
waarop hij door het Gouvernemeut bediend wordt
wel, laat hem dan zelf zijn brieven brengen
„En per slot van rekening was het niets anders
dan eon courant, die te laat bezorgd werd," verklaarde
Amanda voor de dorde maal.
Juffrouw Gedge trok haar gebreiden doek dichter
over haar schouders. „Het spreekt vanzelf, dat wij
meer postzegel» verkoopen, wanneer zij hier zijn
die zoraer-logé's maar zij zijn zoo lastig en ver
waand, zelfs tegen ons, dat do moeite mijns inziens
niet opweegt tegen de voordeden, dio zij aanbren
gen. Het lijkt wol of zij denken, dat Penniville alleen
hun toebehoort."
Het besef echter van heel voel te beteekenen zal
iemand schragou onder kleine verdrietelijkheden
vandaar dan ook, dat deze kwellingen geen werkelijko
stoornis brachten in het vreedzame leven, dat men
leidde in het grijzo huisje, vlak naast het postkan
toor. Dien gauschen zomer, toen men in spanning
verkeerde omtrent den ophanden zijndon oorlog, zat
juffrouw Gedge rustig met haar breiwerk achter do
loketjesof als het te vochtig weer voor haar was
om in haar rolstoel door do schuur naar het postkan
toor gekruid te worden, dan werd zij voor het keu
kenraam geschoven, zoodat zij de diligence kon zien
aankomen en voor de deur stilhouden om de brieven
maal aau te nemen, en het publiek zien in- en uit-
gaan.
De keuken was zoo'n prettig vertrek, dat, war»
het niet voor den angst om Amanda alleen den la»
der officieele verantwoordelijkheid te laten torsen,
juffrouw Gfdge het liefst haar dagen daar zou gesle
ten hebben. Als het wat koud begon te worden in
September, dan ging Amanda haar geraniums .in
potten overplanten on zette ze op de plank in eon
van de vensters op het zuiden, waar ze zoo goed tier
den dat men de sterko bladeren niet behoefde aan
te raken om hun geurigheid te toetsen. Amanda
hield do kookkachel altyd glimmend gepoetst, ter
wijl het uitgesleten, rek, dat er boven hing tusschen
de twee helder geschuurde planken, iets gezelligs ga
aan het geheel. u
Boven een tafeltje, bedekt met een wonderlyk, u«
lapjes samengenaaid kleedje, hing een boekenplankje,
waarop niets anders te vindon was dan de „öij
de „Pelgrim's Progress" en nog een paar zulke vrom
vrienden; maar door de schaarschheid van b°f*e
werd or meer plaats opengelaton voor de enkele
nementen, waarop juffrouw Gedge zeer gesteld
en waar Amanda zwak op had omdat zij ze
haar kindsheid gezien had.
Wordt vervolgd.)
brengen, mochten niet baten. Hy was langzamerhand
geheel verstompt en toonde zijn moeder op allerlei
wijzen, dat hy bezield werd door haat jegens haar.
Intusschen heeft het hof, na een onderzoek vau een
maand, thans beslist, dat hij niet geacht kon worden
ontoerekeningsvatbaar te zyn, en dat do beschuldiging
van bedrog togen zijn bedienden niet is bewozeD.
Het testament is geldig verklaard en zijn bedienden
zyn dus schatrijk geworden.
W.I' '!00r P®*9- koffieaftreksel en door Berlijnsch
pZ r Ratzenhofer en
kookt in 10 dagen. UUr had
°f„tabak 611 9Buif stierven de cholerabacillen in
7 uren" °P ,ochtlg0 Puntje van sigaren in
Op suiker-, amandelen-, eb chocoladegebak waren
oTj Bren' biscuitgebak na 4 dagen dood.
in binder dan tl""* b°kkinS de bacillen
in minder dan 24 uren, op vorsche schol, schelvisch
en karpers in minder dan 2 dagen te gronde.
Om hieraan tegemoet te komen, moest men wat
vrijgeviger zijn met permissiën om van Zaterdag
middag (na afloop vau den dienst) tot Zondagavond,
of boter nog Maandagmorgen, (als de reisgelegenheid
het toelaat) met verlof naar huis te gaan.
Gestold dat een milicien elke week op deze wijze
een groot etmaal hij zijne familie kon doorbrengen,
dan bleef de eens gegeven goede opvoeding althans
nog eenigermate doorwerken, en konden wellicht
opgenomen kiemen van het kwaad gemakkelijk weder
worden verstikt.
Natuurlijk mag de dienst er niet onder lijden
maar wat is er tegen, dat zoodanige milicien, wan
neer hij bijv. van Zaterdag op Zondag op wacht zou
komen, dezen dienst laat wnarueraen door een kame
raad, die juist wat slecht bij kas is? Hij zou na
tuurlijk niet al zijn wachten mogen uitbesteden,
want ook dat z(jn noodzakelijke oefeningen j gloch
het komt ons voor dat men, ouder dit voorbehoud,
veilig met de vergunnnig tqt uilbesteden wat vrij
geviger zou kunnen kijn.
Ook zijn in iedere kazerne oen aantal huishoude
lijke zaken te vurriobteu, waaronder zeer onzindelijke.
Men noemt dit comeé'nen de billijkheid eisolit na
tuurlijk dat oen ieder, zondor onderscheid, dio op
art krijgt te doen. Waarom zou men nu niet
een ieuor kunnen toestaan, om het corvee waar-
hij ann de beurt is, door een ander te doen
waarnomen, als deze daar niets op tegen heeft, en
gaarne een ons tabak verdient
Thans haugt die vergunning dikwijls at van den
goeden luim van een onderolSoier, die de roosters
aanhoudt.
Het ware dus zeer wei bereikbaar, dat miliciens
van buiten het garnizoen wekelijks oen groot etmaal
thuis doorbrachten doch or ware nog meer te doen.
Behalve miliciens, wier ouders in hot garnizoen
zelf wonen, en miliciens, wier familie op zoo grooten
afstand woont dat zij slechts met meerdere uren
aporena te bereiken zijn, heeft men ook nog een
groot aantal, wier tehuis bijv. op 2 uren wamlelens,
of l uur sporens, gelegen is. Een bospotieiijk over
blijfsel uit den pruikentijd bepaalt, dat „een iegelijk,
die op een uur afstand van zgn garnizoen zonder
verlofpas zal worden aangetroffen, voor deserteur ge
houden en als zoodanig gestraft zal worden en deze
miliciens mogen dus niet 's avonds naar huis.
Zelfs in liet zoo streng militaire Duitschland hé-
staat zoodanige bepaling al niet meer, en daar mag
een ieder, zoo hij wii, na afloop van zijn dienst
gaan waar hem goeddunkt (op do grenzen zijI] uit
zonderingen), por spoor, per tram of per ballon,
mits hij er maar slipt voor zorge, niet to irankoeron
op het eerstvolgende appèl.
Waarom moet nu ten onzent een militair worden
gestraft, wanneer zgn chef te Amersfoort hem uit
den trein ziet komen, die van Apoldooni komt, en
de man gedurende zijn nfivozighoid niets te doen zou
hebben gehad dan in oen der koffiehuizen of in do
oantino te vertoeven
Voorts zon in elke kazerne het arntal soldaten-
kamers moeten worden vergroot, zoodat niet meer
dan een twintigtal op één kamor bijeen zij. Eerst
dan wordt het raogeljjk om jongelieden, die bg hun
in dienst komon, blijken geven van anderen zin, te
zamen te huisvesten, en tevens om ook de soldaton
vau bepaald berispelijk gedrag van de andoren af te
zonderen.v
Thans wordt dit „samenwonen", van jongelui, dio
aan oen bepaald examen voldoen, wol beloofd, doeh
met het voorbehoud„voorzoover er gelegenheid
voor bestaat." Die gelegenheid bestaat lang niet
overal, evenmin als die om „te zamen menage te
houden.»
Uit een en ander ziet men, dat er wel iets te doen
ware, om tegemoet te komen aan de bezwaren die
vele ouders hebben tegen hot in dienst gaan van
nun zoons.
In het Woldsteinsche erfenis-proces is te Praag
uitspraak gedaan. Graaf George Waldstein, die in
November 1890 stierf, drie maanden na den tragi-
•chen dood van zijn jonge vrouw Pasqueline Metter-
nicn, onterfde zijn moeder en zuster en beuoomde
e stad Weenen tot zijn erfgenaam, onder last van
oen menigte zoor hooge legaten aan al zyn bedienden.
e stad v\ O»*non aanvaardde de erfenis niet. De
moeder en zuster, die do wettelijke erfgenamen waren,
etwistten de geldigheid van het testament en van
een bijgevoegd codicil, waarbij 400,000 florynonaan
vier der bedienden waren nagelaten, op grond van
e zwakheid der geestvermogons van den erflater en
van gepleegd bedrog door zijn bedienden. Het ge-
uigenverhoor hing een treurig tafereel op van de
fi| i l0~V0rboudingen in deze kringen van don hoogen
J e. Graaf Waldstein werd afgeschilderd als een
ven idioot eu een dronkaard, die, van de jeugd
aan don drank verslaafd, hot laatste jaar zijns le
ans nieis dronk dan cognac mot bekers vol. Alle
po&iqgeo zijner vrouw, om hem van 't drinken af te
Do Haagsche correspondent der Zutph. Ct. schrijft
over de bedrijfsbelasting: de belasting zal, zooals zij
is voorgesteld, vrij drukkend zijn voor kleine in
komsten uit arbeid. Een burger met een traktement
ol bedryfsinkomen van 1200 zal 16 moeten
betalen iemand met een salaris van 2000 reeds
32. Hoeft iemand, die iu de bedrijfsbelasting
valt, ook nog zooveel vermogen dat hij tevens in de
vermogensbelasting valt, dan motf hij uit dien hoofde
ook naar een 'nooger percentage in de bedrijfsbelas
ting bijdragen. Zoo moet iemand, die 2000 in
komsten uit arbeid bezit, benevens 13000 vermogen
van die 2000 niet 32 maar 40 betalen, be-
halvo natuurlijk nog zijn bijdrage in do vermogens
belasting. In do thans voorgestelde belasting is
eigenlijk tweeërlei progressie opgenomen: één die
verband houdt mot het totanl bedrag der beroeps-
en bedrijt>iukomsten, en één die verband houdt met
het kapitaal, dat iemand bovendien bezit. Wie b. v.
een vermogen heeft van meer dan twee ton, betaalt
altijd voor al zijno beroeps- eu bedrijfsinkomsten
3.20 van elke 100.
Is die belasting vooral voor do kleine amblonaren
en de kluiite neringdoenden reeds vrij hoog, de Mi-
nister stelt tevens voor om voor liet eerste jaar be
halve de hoofdsom nog 28 opcenten te heffen. Dat
is noodig, zoo redeneert de Minister, omdat het no<R
onzeker is wat deze belasting zal opbrengen, en Imt
wel eens zou kunnen tegenvallen. Om nu tegen alle
ongunstige kansen gewaarborgd te zijn, wil de Minister
maar beginnen met 28 opcenten extra te heffen. Dat
is zeker zeer gemakkelyk voor den Minister van
Financiën, maar minder aangenaam voor de belasting
schuldigen. Van den beginne af is de bedoeling
geweost om de inkomsten uit arbeid lager te belasten
dan do inkomsten uit vermogeu, en op die wijze
zou het omgekeerde het- geval worden. Ik betwijfel
dan ook zeer of do Kamer bereid zal zyn den Minister
op dien weg te volgen.
Wij lezen iu Nederland: -
Blijkens de Indische begrooting zal eene Encyclo
paedic van Ned. Indie hier te lande worden uitgege
ven.
Dat kan een zeer nuttig werk zijnhet zal de
zeer noodige, maar over het algemeen nog %£l te
gebrekkige kennis die men hier te lande aantreft,
vermeerderen, vooral wanneer een regoeringssubsidie
het den uitgevers (Martinus Ny boffen Brill) mogelijk
maakt den prijs niot hoog te stellen en het werk dus
onder veler bereik te brengen.
De begrootiug noemt als redacteuren de heeren
mr. J. P. Sprenger van Eijk, prof. P. A. van der
Lith en A. J. Spaan.
Hot plnn was indertijd dat de redactie uit deze
drio personen zou bestaan. De heer Sprenger van
Eyk heeft zich eoliter uit de redactie teruggotrokken.
Het Duitscbe Gesundheilsamt heeft een onderzoek
ingesteld naar het overbrengen van oholera-bacillen
door eetwaren. Vcorloopig met den volgenden uit
slag
Iu kamertemperatuur sterven de bacillen op het
vleesch van vruchten die (in pet. appelzunr berekend;
meer dan 2 pet. znurgehalte hebben, in 1 —2 uren
zulke vruchteu zijn aalbessen en heidebessen. Ook
op frambozen waren do bacillen in een uur vernie
tigd. De bacillen bleven 36 uur leven in het
vleesch van zure kersen, Italiaansche perzikon, eenigo
soorten van peren, pruimen en appelen. Zij waren
eerst na 2024 uren vernietigd op het vleesch van
abrikozen, aardbeziën, klapbessen, reines Claude, eu
na verscheidene dagen in 2oete kersen, peren, eenige
soorten van pruimen en augurken.
Do resultaten wnren in hoofdzaak dezelfde, wanneer
do vruchten met bacillen in een temperatuur van 37o
C. werden bewaard, maar op de oppervlakto van
vruchten blijven zy veel langer leven.
In gedroogden toestand stierven zij op do opper
vlakte van kersen, klapbessen, abrikozen, groote
pruimen en witte aalbessen eorsi na één, op' de
oppervlakte van perziken eerst na twee dagen. In
vochtigen toestand leefden zij op korsen, aalbessen
en augurken 57 dagen. Indien echter de bacillen
aan het directe zonnelicht waren blootgesteld op prui
men, aalbessen, kersen, reines Claude, abrikozen, dan
stierven zij reods na vyf uren.
Door witten wyn werdon de bacillen vernietigd
in 5, door rooden wijn in 10, door appelwijn in 20
minuten, door 4 pCts. aftreksel van Chineesche thee
Dé scheidsrechterlijke uitspraak van deu minister
Loubet in de zaak tusschen do miju-maatschappii
te Garmaux eu do arbeiders vindt bij den re»ee-
rwgsgezinden Temps volledige goedkeuring. Volgens
dat blad kon er geen andoro uitspraak volgen. De
beginselen van het openbaar recht in Frankrijk lieten
geen andero toe. De minister heeft niet door eon
spitsvondig en behendig schipperen de eene of an
dere partij trachten te vleien. Hij heeft beiden recht
gedaan naar den geest der wetten, et^in het be
staande geval tevens overeenkomstig het gezond
verstand en do billijkheid. Men mag hem deswege
hartolgk gelnfcwenschen. Geen der boido partijen
tnorafeeft ten volle, maar ook geen der partgen heeft
eene ernstige reden om zich gekrenkt te gevoelen
want wat het door haar ingeroepen scheidsrechterlijk
gezag van elk hnrer oischt, is de erkenning van de
wederkeorigo rechten, evenals do veroordeêling van
hare buitensporige aanmatiging of afdwalingen. Hon
meer men de uitspraak overweegt, hoe meer het
onmogelijk schgnt, dat de partijen er niet de strikte
onpartijdigheid van zullen erkennen.
Hierna geeft de Temps de hoop te kennen, dat de
werk heden, eindelijk het oor niet meer leenonde aan
slechte raadgeving, de door hen ingeroepen uitspraak
zullen aannemen. Wij weten echter dat dit niet
het geval as. D0 telegraaf heeft gemeld, dat het
workstakmgs-comité te Carmaux geweigerd heeft zioh
neer te leggen bij 's ministers beslissing, en thans
bericht een telegram, dat iu eene vergadering van
mijnwerkers met eenparige stemmen besloten is het
oomite in hot gelijk te stellen, zoodat de arbeid-
staking voortgezet zal worden.
Het werkstakersooinité (o (Tirmaux heeft dus ge-
weigerd zich aan do uitspraak te onderwerpen. Wat
zal Basly, de oud-herDergier, daar wel van zeggen,
die de uiispraak in scheidsgerechten verplichtend
wilde maken? Het comité te Carmaux heeft gehan
deld in overleg of meer nog op advies van haar
vertegenwoordigers ie Parijs, Pelletan, Millerand en
Glemenceau. Dezo maken er nu eer. groote politieke
zaak van en men is benieuwd hoe het verder zal
gaan. De Regeering kan er nu moeilijk van tusschen
aan den onwettigen toestand, door het werkstakers-
cpnnte met zijn patrouilles in hot leven geroepen,
een emd te maken en de aibeiders, die werken willen,
de bescherming te verleenen, ivnarop zij aanspraak, 1
hebben. In dat geval kan men een botsing ver
wachten niet alleen te Carmaux, maar ook in do
Kamer te Parijs, waar de radicalen het Ministerie
zullen pogen ten val te brengen, terwijl bij de bekende,
ongezonde parlementaire verhoudingen do rechterzijde
in dat goval uitspraak doet.
Het is evenwel ook mogelijk, dat de andere
Ministers, op lijfsbehoud bedacht, hun collega-presi-
dout laten schieten, nu hij een gevaar is geworden
voor het Regoeringsbootje. In een blijkbaar officieus
bericht toch in sommige bladen komt de wijze op-
merking voor, dat de andero ministers nog voor het
bekend worden van do uitspraak, allo verantwoor
delijkheid van zich afschudden eu hot optreden vau
Loubet als een geheel persoonlijke zaak beschouwen.
Het gevaar voor een ministerieele crisis in Hon
garije schijnt to verminderen. Volgens den corres
pondent vau de Times te Weenon, beschikt hot kabi
net altgd nog over een meerderheid, en volgens het
gebruik in parlementaire landen, kan het dus aan het
bewind blijven.
Toch bestaat er zelfs bij de getrouwste aanhangers
van hot ministerie eenige weifeling, en daarom ge
looft men evenmin in Oostenrijk als in Hongarije
dat het kabinet-Szapary zioh lang zal kunnen staande
houden.
In do hofkringen is men zeer verbitterd op graal'
Apponyi en diens partg, en het is niet te verwach.
ten, dat in het volgende ministorie graaf Apponyi
met een portefeuille belast zal worden.
De oorrespondent van «la Times betwijfelt echter'
of het mogelijk zal wezen, graaf Apponyi, den leider
der gematigde oppositie, steeds uit het bewind te
houden.
De Reichsaneeiger bevat het keizerlijk besluit,
waarbij de Rijksdag tegen 22 November wordt bij
eengeroepen.