nu.
IEN,
childerde
iskerk te
i der 8t.
igen enz.
r levens-
ibroeders
ID,
o,
1892.
UIT HKT LEVEN.
N° 4987.
BINNENLAND.
Dinsdag 8 November.
IEN,
FEUILLETON.
JL
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
TB
t
issen.
chts
LZ.
te ma-
oodig.
c*\
De inzending van advertentiön kan geschieden tot een uur dea namiddags van den dag der uitgave.
.0
11
i
In het Vaderland komt een schrijven voor van
(Uit het Framch.)
IV.
1
i letten)
Bovendien worden alle Advertentiën gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
'twelk des Maandags verschijnt.
bepalen wanneer
- --x ion
a afgele-
van vijf
Ned. om
nmer en
enstaand
gedepo-
goudsche courant.
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
loorden,
toen.... bij
Maar nu
van ge-
B
da.
:huit van
Men meldt ons
Zaterdagavond gafde Rederijkerskamer «Onder
linge Vriendschap” baar eerste uitvoering voor een
staihpvollo zaal bij den beer Dam. Het stuk welke
zij opvoerde getiteld «Het o ff er der verleiding" scheen I
bij het publiek wel in den smaak te vallen, tenminste
dit was uit het druk geapplaudiseer duidelijk op te
merken. Ook bot nastukje „Loontje komt om lijn
boontje” vond bij het publiek veel bijval. Een woord
van lof mag den werkenden leden niet onthouden
worden, daar zy voor het eerst op de planken zijnde,
het er uitstekend hebben afgebracht. Ten ongeveer
11 uur was het geëindigd, waarna een geanimeerd
bal den avond sloot.
misschien grootouders, genoot Ik mag er althans
niet te vast op rekenen.'
Het was in de «letterkundige kroniek" der redactie
van De Gid» Januari, 1886 dat hem op die
bescheiden vraag werd geantwoord -. «Nu wij nog eens
met Jonathan rond wandelen in zijne vrijgezalswaniag
mot hem de Haarlenuche couroat open vouwen, blade
ren in zijn album, turen op zijn huisklok, dien armen
Bob, dien ook wij hebban liefgekregen, herdenken,
treden - ons telkens zooveel goede warm gevoelde en
edel gedachte opmerkingen, zooveel smaakvol gepen
seelde tafereeltjes tegemoet, dat het oude huis, waar
aan wy nogmaals een bezoek brachten, ons opnieuw
dierbaar is geworden. En dat het velen gaan zal als
ons, hopen en verwachten wjj."
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 1 5 regels a 50 Centen;,iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Naar men zich wellicht herinnert, is voor eenige
jaren een geneesheer te Amsterdam, doctor L. aan
den Singel bij het Koningsplein verdronken, vlak
voor den stal der Rytuigvasopniging. Men hoorde
om hulp roepen, schoot toe en redde een persoon,
die op hetzelfde punt ia het water lag te spartelen.
De docter werd later dood opgehaakt
Destijds liep een gerucht, dat hier een misdaad in
het spel was, omdat het horloge van den docter ver
mist werd. Dit vermoeden blijkt juist te zyu geweest,
althans dezer dagen moet een persoon te Dusseldorf
overleden zjjn, die op zijn sterfbed verklaard heeft,
dokter L. beroofd en hem te water geworpen te
hebben.
GOUDA, 7 November 1822.
Van het garnizoen alhier zijn Zaterdag twee de
tachementen, waarvan een naar Nieuwerkerk en een
naar Gouderak, vertrokken, om de hoeven af te zet
ten waar het mond- en klauwzeer heerscht onder
het vee.
Gisteren vierde «Jonathan" Johannes Petrus
Hasebroek zijn tachtigste jaarfeest. Wel mocht
de schrijver van «Waarheid en Droomen 52 jaren
zijn sedert de eerste uitgaaf voorbijgegaan in de
«waar
de lezers, die mij het eerst door
i en be
moedigden Ze zyu niet meer, ze zyn uit het land
van droomen in bet vaderland der eeuwigi
orergegaau Daarentegen is een ander geslacht
opgestaan, en omringt in zyn jeugdige gestalte den
steeds ouder en ouder wordenden vader van dit pa
pieren kind. Zal ik bij de kinderen iets terugvinden
van de welwillendheid, die ik van hunne ouders, en
Huell, en den wensch dat deze zou
en door wie de commissie zich van hare taak
mogen kwyten.
De heer Ver Huell antwoordde
«Als kunstenaar, schryver en vaderlander, had
ik, naar aller geroelen, den Nederlandschen Leeuw
verdiend en daar een wet geen terugwerkende
kracht bezit, kon eene nieuwe Orde my niet tqege-
kend wezen. Daarna eerst mocht een medaille my
aangeboden en door mij dankbaar aanvaard worden.
Eerbied voor ons Vorstenhuis, door geheel myn
voorgeslacht met toewijding gediend achting voor
ue vele welmeeneuden, doen mij het album met hand-
teekeningen, thans, erkentelijk aannemen onware
verzekeringen van eenige heeren, vóór den verjaar
dag der Koningin, het mij beter achten leden der
Commissie niet te sproken. Licht mocht mij een
te scherp woord ontvallen. Mijn tot nu toe gezond
zenuwgestel heeft door al de ondervindingen van den
laatsten tyd geleden. Weest dns zoo goed, my het
Album eenvoudig te sturen, met schriftelyke aanbie
ding, of met het schryven van gisteren."
Aan hot slot van het ingezonden stuk.aan hot
Vod. zegt de heer Ver Huell
Woensdag 2 November, ontving ik bet Album
en beschouwde met aandoening en erkentelykjieid
de naamteekeuing van Hare Majesteit onze geëer
biedigde Koningin-Begentes en de handteekeningen
Hunner Koninklijke Hoogheden. Aan de vale
welmeenenden betuig ik by dezen myn hartelijkesi
dank en mijn gevoeligheid aan de burgery van den
Briel voor de algemeene deelneming van haar on
dervonden. De wapens der Vorstelijke Familie, de
naamlyst der inteekenaren, de cassette, dat alles ia
met evenveel smaak als talent uitgevoerd. Te meer
leed doet het my te moeten eindigen met den uit
roep van 2 September: «Hij deed veel voor zijn land
zijn land deed niets voor hem.
uitlegging
dwongen
gezegd.”
Inmiddels was Maart overgegaan in Aprilhet
was een kwade maand geweest voorjuffrouw Gedge,
zoowel wat die spanning omtrent het album betrof
als de aanhoudende veranderingen in de tempera
tuur. Maar juffrouw Gedge was niet de eenige per
soon, voor wie het seizoen een kwelling was. Wil
liam Sprague zeide tot den heer Hamilton, die hem
op een goeden dag een vriendschappelyk bezoek in
zyn couranten-kiosk in Mercer kwam brengen, dat
hij die oude wond in zyn been met zulk weêr voelde;
hy geloofde zelfs, dat hij wel een storm kon vóór
spellen drie dagen te voren, zoodat hij op het punt
was zijne diensten aan te bieden op het Bureau der
Wecrwaarueming in Washingtonen loon lachte hij
dat hij schaterde, en zeide dat het naar zijne meening
een gemakkelijk baantje was, als mijnheer Hamilton
het hem ton minsie niet kwalijk nam dat hij zoo
sprak. Mynheer Hamilton nam hot hem volstrekt
niet kwalijk, hij vond hem zoo gezellig, en meeude
dat een verandering William eens goed zou doen
voor zijn gezondheidwaarna hij een paar woorden
zeide, die William Spragne sprakeloos maakten van
geluk.
«En moet ik den laatsten April klaar wezen, myn
heer? Wel, daar valt niet veel te doen. Ik zal
mij hier uitknopen en rayne zaakjes oppakken. Ik
king, Mandy,” zoo gaf zij herhaaldelijk als bare
van het geval te kennen. «Hij was ge
hot terug te zendendat beeft hij zelf
10)
«Neem het weg,” zeide zij nauw hoorbaar, en
Amanda bracht bet album naar de keuken. Zij was
zóo opgewonden en zóó geschrikt voor haar moeder,
en zoo verontwaardigd dat haar moeders geschenk
verworpen werd, dat de kalme vrouw voor het eerst
in haar leven boos werd. Zij legde het album neer
op de tafel, met eene beweging die naar geweld
zweemde, gaf het daarna een duw met haar knokige
handen en prevelde iets binnensmonds. Het was
niets meer dan «Jij I” maar Amanda begreep nu de
beteekenis van het Derde Gebod, zooals zij het nim
mer te voren in haar kalm leven begrepen had.
Daarop ging zij naar haar moeder terug.
t Het duurde verscheidene dagen eer juffrouw Gedge
met kalmte naar het album kon zien, of den brief
uit een redelijk oogpunt kon beschouwen, maar lang
zamerhand begon zij te zeggen, dat het «in orde”
was en zij geloofde wol, dat mijnheer Hunter hun
vriendschappelijk gezind was. «Het is zyn betrok-,
heb niet veel meer, nu myn arme vrouw dood en
begraven is. Ik dacht bet grootste gedeelte van de
meubels in veiling te brengen ik had ze niet meer
noodig, weet u.”
William Sprague's gelaat was rood van opgewon
denheid. Hij was een kort, gezet man, met vrién
delijke, tintelende, blauwe oogen en een grysacbtigen
ruwen baard. Hy droeg een metalen plaat, en liep
hinkendeby was stijf van de rheumatiek, maar
was nimmer te kreupel of te gehaast om stil te
blijven staan, om een vriendelijkheid te bewyzen
een kind op te rapen dat gevallen was en te vertroos
ten met een penny, of een my! om te loopen om
een vriend een dienst te bewyzen. En toch waren
zyn vrienden geneigd van hem te zeggen, dat by
lastig was, en als een voorbeeld zyu lan ;<lurigt veete
met Mc. Cormick aan te halen, zyn mededinger in
de volgende wijk - een krijg, gevoerd met de groot
ste verbittering aan Sprague’s zijde, en met veel be
langstelling gevolgd door ben, die er niet in betrok
ken waren.
«William zou hem wel hebben wilhm vermi
totdat Mc. Cormick de koorts kreeg, en
er heen en hem zes weken lang opgepast,
zijn ze weer geslagen vijanden.”
William Sprague, bewees graag eene vriendelyk-
heid, maar het is de vraag of hij een vriendelijkheid t
kon bewijzen, wanneer liet van hem gevergd werd.
„Ik wil niet gedwongen worden," zeide William;
en dat liet hij zich ook nooit doen.
voorrede tot den zesden druk (1886) vragen:
zijn nu vele van i' 1-J!-1“*
hunne goedkeuring en toejuiching verblijdden
■v, on ,1ad i, fl«««4- r.
iiiguou zjo xaju utus moot, on fiiju uin uct num -wv.
droomen in het vaderland der eeuwige waarheid den heer A. Vor Huell in antwoord op een brief van
de commissie die «ich gevormd had om hem op zijn
zeventigsten verjaardag eene hulde aan te bieden.
Deze brief hield in het verzoek om het huldeblijk
aan te nemen, bestaande in een album bevattende
de handteekeningen der vereerders van den heer Ver
