ar.
EREN.
SRIJ.
\G
I
1ZEN,
geschilderde
lanskerk te -
nis der St. 1
mingen enz.
•ljjk levens-
Gebroedera
betb,
N° 4989.
1892.
ren,
rw yzen, of
ÜIT HST LEVHSL
I
GEMEEN OVERLEG.
Donderdag 10 November.
Nieuws-
en
LOTEN
FEUILLETON.
sren
I
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
I
SUN.
H
ats.
ïkman.
<1
t
l
lijzen.
iZH.
OM1TÉ.
3, aan het
vaar
{Uit het Fransch.')
V.
9
:jjn met de
Onderwjj»
□genoemde
VOND ten
Bovendien worden alle Advertentiën g r a t i a
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
'twelk des Maandags verschjjnt
;Z 50 ct»
1, Coiffeur
TÜIJLL
AG UNO-
Huideelt
dagen tjjd
iste pijn te
gevoeligste
eene nette
2230 aan
GOUDSCHE COURANT.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Manr zij moest don tijd niet laten ontsnappen zij
moest hem verzekeren, dat haar moeder hem zeer
verplicht was, maar dat zij er zich niets aan stoorde
dat zij oud werd zij kon nog best voort, en waar
deerde de gunst van het hooge en welwillende Gou
vernement, dat *zij de eer en het voorrecht had te
dienen. Tot zoover mocht haar moeder bet geschre
vene lezen, daarna volgde haar zelfbeschuldiging, eh
voorzeker, zij weifelde niet bij het schrijven van dien
brief. De woortlen brandden haar in het hart, zoo
oud als zij was«Och I” zoo sprak zij tot zich
zelve, «al meenden zij het goed, zooals moeder ver
zekerde, het zou genoeg wezen om moeder den dood
aan te doen als zij weg moest
Snikkende schreef zij verder, maar toen de brief
verzonden was, en een dag of twee verliepen *ïonller
eenig verder bericht uit Washington, voelde Amanda
zich gelukkiger dan zij gemeend had te kunnen zijn,
zoo lang die vreeselijke onzekerheid haar bóven het
hoofd bleef hangen. Juffrouw Gedge begon een groote
mate van trots en opbeuring te putten uit dat bewys
van toegeeflijkheid van het Gouvernement. Zij reide
tot Amanda, dat zij bepaald wenschte, dat het pu
bliek het zou ie weten komen. Niet dat zij er grootach
op wilde wezen, zeidê zij, maar het was zoo’n groot
gunstbewijs en zij zou wel willen, dat Sally Goodrich
het wist. Amanda’s gevoelens waren echter zoozeer
tegen deze vertrouwelijkheid, dat juffrouw Ge<|ge dit
voornemen met tegenzin opgaf. HJa, je hebt eigenlijk
I gelijk,” sprak tij, »wy zijn niet als gewone men-
J
12)
Hij denkt, dat ik het ben, Mandy dat kunt
ge zien uit den brief en hij stelt mij in de gele
genheid mijn post neer te leggen maar zeg hem,
dat ik hem wejf verplicht ben, maar dat het niet
noodig is. O I laat hem niet denken, dat ik het niet
op prijs stel, maar zeg Rem, dat ik er niet aan zou
kunnen denken I Wel, Mandy, zeg hem, dal i'c het
Gouvernement niet zou kunnen verlaten ra die vijf
en twintig jaren Vertel gij het hem, kind, en maak
bet 'hen^ duidelijk hoeveel gij nu doen kunt, nu je
ouder bent gewordenje weet, je was nog zoo jong
toen wij die benoeming kregen, zij zijn het vergeten,
dat%je nu zooveel ouder bent 1” Zij keek haar doch
ter aan, en lacl^p werkelijk, zoozeer voelde zij zich
gerustgesteld door die uitkomst.
.7Je ziet wat hel beduidt.”
WO ja,” verzekerde Amanda, wel stellig.”
Maar tot zich zelve zeide zijz/Ik weet het niet,
ik weet het niet. Het kan zyn, dat zij gelijk heeft.
ADVERTENT1EN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
De inzending van advertentlén kan gesomedeu lui een uu* aca namiddags van den dag der uitgave.
„mumm in m - ibacaur.
De kalmte, Waarmede hier te laude gewacht
wordt op het onderzoek van het ontwerp der
nieuwe kieswet in de Tweede Kamer steekt
gunstig af b'ij de luidruchtige wijze, waarop
in een naburig land geagiteerd wordt voor al
gemeen stemrecht. Nu is het zeer wel moge-
Ijjk, dat het verschil zich laat verklaren deels
door den vuriger aard onzer zuidelijke broe
ders, die meer Waalsch bloed in de aderen
hebben, deels door het grooter aantal radicalen
en socialisten die zich verongelijkt gëvoeleu
omdat zij als onniondigen in de politiek be
handeld worden Toch gelooven wjj, dat een
juiste oplossing, die verkregen moet worden
door het wikken en wegen van aller belang,
eer de vrucht is van' kalme overweging en ge
meen overleg dan van luidruchtig straatrumoer,
dat geen ander doel hMJmn kan dan vreesaan-
jaging. De kans bestaat? dat in België door
een minderheid die niet kieskeurig is in haar
middelen tot agitatie de Regeering en de Ka
mer verder worden gedreven dan wenscheljjk
in bet welbegrepen landsbelang. Voor hen,
die ontevreden zjjn met den gang van zaken,
staan andere middelen ten dienste dan demon-
stratiën op den publieken weg, die steeds ge
vaarlijk zijn. Een monster-petitionnement b.
v. zou het getal der mannen van het algemeen
stemrecht beter doen kennen dan schreeuwende
benden in de straten van Brussel of een regen
van papiertjes op de hoofden van den koning
en zjjne ministers. Uit alle ooitden des lands
Maar ir. geen geval zullen wjj ons ontslag aanvragen.
Dat zullen wij niet doen1”
Eu dan stelde zij baar opnieuw gerust op die kort
afgebrokene, bedwongene wijze van praten, die nim
mer verlevendigd werd door eene liefkozing. «Trek
het u niet aan, moeder, bet is alles in order?'
Maar deze vertrouwelijke roededeeling was juffrouw
Gedgo niet zoo aanstonds over de lippen gekomen;
daar was een uur van onuitsprekelijke smart voor
haar vooraf gegaaag en nu, terwijl Amanda daar in
haar eenzaamheid in het duistere postkantoor gezeten
was, nu zag zjj, baar moeders uitlegging latende voor
hetgeen die was, de feiten moedig onder het oog.
„Zij zullen moeders aanvraag om ontslag aanne
men. HeW is mijnbeer Hamilton, die dit gedaan
hoeft. O, die manWij zullen niet om ontslag
vragendit is het eenigo wat er op zit. ij leggen
onzen post niet neer. Ik zal dit aan den President
schrijven, en wij zullen er waarschijnlijk nooit meer
iets van hooren. Maar in elk geval, wjj zullen ons
onslag niet vragen.”
Zij zop infjnboer Hamilton nimmer vergiffenis
kunnen schenken; daar was zij zeker van. Die schok,
haar moeder toegebraebt Amanda’s schouders
trilden van bet snikken, toon zij daar zoo zat met
haar hoofd op de knieën, letterlijk gebogen onder
het leed: „01 als ik zjjn brief maar niot verloren
had!” riop zjj gedurig weer. „Het is mjjn schuld,
het is alles mjjn schuld, niet moeders schuld. Dat
zal ik den President ook zoggen.”
het cemtrum des legers, terwijl hij de
en achterhoede over 1
zeker een vreemde wijze
Maar ons iu _v_
achterhoede te ontstemmen, hetgeen wel zoo
erg niet is, maar toch de overwinning in ge
vaar dreigt te brengen. Niet alleen de im-
pulsie moet van boven komen, maar ook voor
eendrachtige samenwerking behoort de veld
heer te waken. Dit nu zal het best kunnen
geschieden, indien de Regeering bij de over
weging in de sectiën een aandachtig oor heeft
voor de bezwaren van enkele harer vrienden.
Andere vreezen wjj, dat het ministerie-Tak
gevaar loopt zijn eigen staart af te bakken,
eene operatie die zelden bevorderlijk is voor
een krachtigen en voorspoedigen groei.
Het groote bezwaar bij velen blijft de af
wezigheid van elk degelijk kenteeken van wel
stand bij den toekomstigen keizer. Ieder die
niet bedeeld wordt d. i. die niet officieel voor
komt op de lijsten van burgerlijk of kerkeljjk
armbestuur, te beschouwen als te voorzien in
het onderhoud van zich en de zjjnen is een
fictie, die even willekeurig is, als de terecht
veroordeelde census van de voormalige grond
wet. Deze bepaling maakt het grondwettig
voorschrift, dat een kenteeken van welstand
eischt, geheel illusoir. Regeering en kamer,
althans de liberale partij in de kamer, behoo-
ren zich met elkander te verstaan over eene
laten zich geinakkeljjk eea aantal lieden bijeen
trommelen om in een paar straten wat ver-
tooning te maken, maar Wat bewjjst dit? Nu
meene men niet, dat wij de houding der meer
derheid van de Belgische volksvertegenwoor
diging voor juist houden. Het is best mogeljjk,
,dat de Kamer, die het pays légal vertegenwoor
digt, niet de uitdrukking is van de openbare
meening en dat het dus noodzakelijk is, dat
het niet vertegenwoordigd deel der natie zich
doe hooren. Maar dan zouden wij de voor
keur gevea aan meer afdóende middelen, in-
dnikwekkender en minder gevaarlijk.
Deze gedachten kwamen bij ons op onder
den indruk der laatste berichten uit Brussel,
schoon eigenljjk de kieswet, welke bij ons aan
de orde is, ons meer interesseert. Onwille
keurig echter maakte wjj eene vergelijking
tusseben ginds en hier. Daar onstuimige aan
drang om de Regeering verder te drjjveu dan
zij schijnt te willen hier aarzeling om het
ministerie te volgen bij zijn stouten stap voor
waarts. Want het is niet te ontkennen, dat
de nieuwe kieswet zelfs de ijverige voorstan
ders eener liberale Regeering een cogenblik
verbjjsterd heeft, en dat in den boezem onzer
party de vrees bestaat, dat haar leiders te ver
zjjn gegaan. Wat is nu echter wenschelijker,
dat de Regeering zich plaatst aan het hoofd
der beweging en moedig de leiding op zich
neemt, of wel dat zjj vreesachtig is een eigen
meening te hebben en zich laat voortstuwen
door de publieke opinie Wjj gelooven vast,
dat wjj in dezen het beste deel hebben. In-
tusschen ook bier te lande zjjn wij er nog
niet. De Belgische Regeering is als een veld
heer, die tracht de zegepraal te behalen met
voor-
het hooft? ziet, hetgeen
van krijgvoeren is.
ministerie begaat de fout van zijn
