\G
,EN.
OLE»,
lud,
uis bezorgd.
HINK-,
:oleh
n.
EBIJ
d IJsel.
UIT HIT LEVEN.
en
BINNENLAND.
N° 4990.
Vrijdag 11 November.
1S92.
en
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
j
De Inzending van advertentlën kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave.
FEUILLETON
4
Cz.i
IT,
löhne
EN
iche Cou-
en door het
1KMAN en
■S'
aal
nd
(Uit het Fransch.) t
V.
a,
ls;
naar Peunirille.
o
ft
Tot lid der Provinciale Staten van Utrecht is in
het district Amerongen gekozen Jhr. Mr. K. A.
Godin de Beaufort, met 778 van de 911 stemmen.
ida.
5
GEL P. 80.
Ie 100ki|o.
eene nette
2230 aan
oorbe-
tegen
i en
loende
ning.
mneer
aand
k ge-
t het]
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco
per post f 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
er dan van
GOUDA, 10 November 1892.
Mej. H. P. Kluit alhier deed gisteren te ’sGra-
venhage examen in de vrije- en orde-oefeningen
gymnastiek.
dat hij den angelus zal kleppen
datdiij de opening der school zal luiden:
dat hij zich enkel met zijn scholen zal bezig
en slechts bij verloftijd mogen gaan land-
GROVE
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTg LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Bovendien worden alle Advertentiën gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
t welk des Maandags verschijnt.
7o. dat hij de kerk netjes zal vegen, eiken .Zater
dag en vooravond van feestdagen.
8. dat hij de ornaten, de boeken, bet linnen der
kerk met de meeste zorg onderhouden zal
ho. dat hij de klokken luiden zal den vooravond
van eiken feestdag of heiligendag
lOo. dat hij door het kerkhof, rondom de kerk
een pad zal maken, van drie voet breed, voor den
doorgang der processie en dan netjes zal onderhouden.
Deze eisohen werden een paar eeuwen geleden
gesteld aan Jean Clauda Chauavin, die in de gemeente
Cougis, departement Seine et Marne werd benoemd.
Afschuwelijke dingen zijn er aan het licht geko-
men omtrent denstoestand van, of liever onder de
keft van St. Mary Woolnoth, gelogen aan Je Lom-
bardstreet te Londen. Dit bedehuis diende oudtijds,
gelijk do meeste andere kerken, tot begraafplaats, en
vaak placht de gemeente er in hare aandacht ge-\
stqord en beangstigd te werden door een ouderaardseh
gerommel, dat refoorzaakt werd door het ineenstor-
ten van de in de gewelven opgestapelde lijkkisten.
Bovendieif was de lucht er zóó verpest, dat vol
gens de verklaring van den laatstén rector bjjna
al de beambten der kerk dèvnoodlottige gevolgen
daarvan hebben moeten ondervinden. Dit godshuis
werd dan ook tien maanden geleden voor den dienst
gesloten. Thahs blijkt uit de openbaar gemaakte
bescheiden, dat er tusshhen de jaren 1700 en 1838
niet minder dan 2103 lijken onder den bodem dezer
kerk werden weggeborgen.
Een millioenen-proces brengt de groote wereld te
Parijs en te Bucharest in beweging. In 1884 stierf
te Parijs de rumeensche prins Michael Stourdza,
oud-souverein van Moldavië. Hij liet zijn ontzag
lik fortuin na aan twee zoons, de prinsen Grego
rius en Demeter, beiden uit zijn eerste huwelijk, en
glimlach te verbergen. „Ja, ze is mooi ze is
mooi. Je kunt geen betere dan deze vinden in de
heele stad.”
William gaf een kort antwoord, maar het duurde
eenigen tijd voordat hij Olly af kon brengen van
zijn onderwerpde merrie, en toen hij ten laatste
opnieuw zijn vraag omtrent het postkantoor herhaalde
was het den koetsier van de diligence duidelijk aan
te zien, dat hij er geen belang in stelde.
«/Wel, ik heb Mandy nooit hooren klagen,” zeide hij
t Mandy
wMandy en haar moeder houden het postkantoor
zijn daar sedert den oorlog ingetrolqken.”
//Zoo!” zeide William, met de grootste belangstel
ling. //Wat gaan zij nu doen?”
z/Hoe?” vroeg Olly. //Doen?”
//Wel,” zeide William, niet zonder eenige bedeesd
heid, „als er verandering komt. Je weet, de andere
partij heeft nu de overhandzy geven nu de betrek
kingen aan hun mannen.”
Olly liet ecn> keelgeluid hooren alsof hit uit hem
geperst werd. „Kóm, kom, ik wed dat zij niemand
anders in ons postkantoor zullen plaatsen dan Mandy
en haar moeder.” Hy hield dp om stilzwijgend de x
groene vallei’aan te wijzen, die daar in de diepte
voor hen. uitgestrekt lag. Olly was van oordeel dat
bet goed bouwland was, piaar de personen die’s zo-
mers de streek kwamen bezoeken, maakten er altijd
zooveel drukte over dat hij geleerd bad het eiken
passagier, die bij hem op den bok zat.^an te wijzen.
Men schrijft uit Maassluis aan de N. R. Ct.:
Toen gisteren middag de quarantainê-dokter Van
den Storp met de stoombarkas terugkeerde van Hoek
van Holland, waar hij de bom Schev. 92 ontsmet
had, werd de barkas a an ge varen door de stoomboot
Zuid-Holland.
De dokter redde zich door eenen sprong op den
ankerketting van de Zuid-Hollandde 2 matrozen
vielen in de rivier, doch werden gered, terwijl de
stoombarkas in het anker van de Zuid-Holland bleef
'hangen.
13)
Hij was even vol van ambitie en plannen tot her
vorming van datgene waarvan hij nog niet afwfet,
als mijnheer Hamilton in eigen persoon had kunnen
wezen. Hij hieltf het voor uitgemaakt, op de manier
zooals alle nieuwe bezems doen, dat alles in Penni-
ville in den allerbedroevendsten staat van waarloozing
en verval verkeerde. *4 Ja, hoe eerder hij daar kwam
en eens flink uit zijn oogen keek, en de armzalige,
gebrekkige werkzaamheden van het postkanloor^n-
derzocht, zooveel te beter. Aldus, met het eejge
oponthoud van zijn koffer navr het station te laten
brengen, ijlde William Sprague met rassche schreden
zijn nieuwen loopbaan te gemoet. Hij was blij toen
die tocht met den trein was afgeloopen, en’dat hij,
Jimmy fluitende hem te volgen, op de diligence
klauteren en zijn plaats op den bok naast Oily Clough
innemen kon, waarna het zwaaiende, Jiobbelende en
rammelende voertuig den heuvelachtigen weg opging
Wat in vroegere dagen wel van den onderwijzer
gevergd werd -.
lo. dat hij den heer Prior met de grootste inge
togenheid in wit overkleed vergezellen zal bij het
toediénen der sacramenten en bij andere diensten
van zijn ministerie, waar die tegenwoordigheid nuttig
of uoodig zijn kan
2o. dat hij de jeugd met de grootste zorg zal
onderrichten, en aan de kinderen hun avond- en mor
gengebeden, den catechismus en het kerkgezang aan-
leeren
3 o.
4.
5o.
I houden,
1 meten;
I 6. dat hij het dorpsuurwerk zal opwinden
William Sprague vertelde niet aan Olly wie hij
wasbij was niet voornemens zijn gewichtige per
soonlijkheid zoo dadelijk aan het lich| te stellen, hij
gaf de voorkeur aan de gewaarwording van incognito
i zijn rijk binnen te trekken. Hy was evenwel zeer
bupsch, hij prees de landstreek, die zich daar voor
hem uitstrekte, in bewoordingen, die den vriendschap-
I pelijken wensch te kennen gaven van enkele vergis
singen, die de Schepper begaan mocht hebben, goed
moedig door de vingers te zienhij vond dat de
huizen er gezellig uitzagen, zoo zeide hy, en de boe
renwoningen van grooten omvang waren hij erkende
dat het Wykbaar aanmerkelijk geregend had, maar
hij voelde dat een flinke regenbui in de lente eigen
lijk goed deed-werkelijk, bet deed goed en hij zou
er niet over klazen. Van lieverlede naderde hij het
onderwerp van Penniville.
z/Een lieve plaats?” vroeg hy.
Olly keek hem aan en zeide dat hij het niet wist.
„Ik heb er nooit over gedacht of het een lieve plaats
was,” zeide Olly.
//Groote bevolking?” informeerde piynheer Sprague.
//Zoo, tamelijk,antwoordde Olly.
William Sprague schraapte zijn keel om bijzondere
attentie te vestigeji op hetgeen nu volgde. //Een
goede merrie, die? Ja? Hum hum het
postkantoor, nou” (zoo onverschillig mogelijk)
,/heel wat aan te doen om dat baantje waar te
nenjen
Olly stak zijne lippen vooruit om een welvcldanen
GOUDSCHE COURANT.
jes stonden gedwee op ter eere van den man, aan
gaande wiens leven en verleden de heer Bijvanck
in zijn merkwaardig boek, alleen met behulp van
parabels en omschrijvingen, esnige aanduiding ver
mocht te geven.
Wat de groote, ongelukkige dichter zeide, kon
niemands ooren kwetsen, ook al had hij niet ge
weten dat vrouwen naar hem zouden luisteren. Hij
is een gebroken man en het schijnt wieed hem dus
te laten optreden, want hij is volstrekt onverstaan
baar. Hij mompelt binnensmonds. Het is alsof men
van verre iemand in den droom hoort spreken.
Wat hy vóór de pauze zeidé, verstond men zelfs
op de eerste rij niet I Na de pauze las hij eenige
zijner verzen voor, doch die gedichten,^ van welke
vele een nieuwe muziek aan de Fransche taal gege
ven hebben, waren hier en daar slechts even ver
staanbaar voor hen die ze kenden. Dof, eentonig
klonken de half ingeslikte woorden.
Het was een bijeenkomst, droefgeestiger dan de
droefgeestigheid zelve 1
Het Handelblad geeft het tolgende verslag van
de voordracht 41. Verlaine
Gisterenavond heeft de Fransche dichter Paul
Verlaine gelezen in de groote zaal van den heer
Couturier.
Men was verzocht niet te applaudisseeren.
Mevr. Van Looy-Van Gelder verzocht bovendién
iedqpeen als bewijs van eerbied op te staan toen de
dichter binnenkwam. Hollandsche vrouwen en meis-
Gisteren kwam te Boskoop het eerste geval van
cholera, waarschijnlijk asiatica, voor, midden op de
achlerkade, vlak aan de Gouwe, bij de vrouw van
den timmerman W. d. B.
