Buitenlandsch Overzicht.
hot onroerend tegenover dien op het roerend vermó
gen. Verschil van meaning echter bestond omtrent
het cyfer van het percentage. Gelyk reeds gezegd
is, waren er vele voorstanders van de verlaging tot
5 percentin een afdeeling algemeen, iu twee afdee-
lingen by de groote meerderheid eu in de twee overige
afdeeliugen by de minderheid. De gronden waarop
dit gevoelen rust, betreffena. den te zwaron druk
op het onroerend vermogen -, 6. de vergemakkelijking
van de doorvoering van de poraequatie c. do verrui
ming van belastinggebied ten behoeve van gemeen
ten, aan welke laatste men wilde toegestaan hebben,
een hooger getal opcenten op de grondbelasting op
ongebouwde eigendommen te heffend. het betrek
kelijk niet te hoog geldelijk verlies voor de schatkist.
Men berekende wel dat eene vermindering tot 5 pCt.
een nieuw offer van 9600 zou kosten, maar daar
tegenover mocht men rekenen op een hoogere op
brengst dan geraamd is van de Vermogens- en Be
drijfsbelastingen, terwijl desnoods voortoopig de af
schaffing der Rykstolleu achterwege zou kunneu blijven.
Deze denkbeelden, vooral het betoog oratrom de fiuan-
ciede gevolgen, vonden echter ernstige tegeuspraak.
Van die zijde werd de opmerking gemaakt, dat de
nieuwe belastingen evengoed kunnen tegen- als mee
vallen en dat het belang der schipperij eu het ver
keer ten plattelande (le bestendiging der lollen niet
langer gedogen. Bovendien is door de belastingher
vorming, welke de minister voordraagt, reeds een
aanzienlijke verlichting van druk voor de klasse der
landbouwers en der kleine grondeigenaren verkregen.
De overgangsmaatregel, in art. 2 voor eenige der
daar genoemde kadastrale gemeenten voorgesteld,
werd vrij algemeen afgekeurd. Terwijl enkele leden
er zelfs een ongrondwettig privilege op het stuk van
belastingen in zagen, was de groote grief tegen het
artikel, dat het ten eenemale ondoeltreffend zou wezen
eu een ongelijkmatigen en onbillijkeu druk ten gevolge
zou hebben. Ook als antecedent achtte men bet
bedenkelijk, terwyl eene, nog wel afloopende, reductie
van 34,000 de moeite en bezwaren van zulk een
maatregel niet loont. Met nadruk kwam men boven
dien op tegen de uitsluiting van zes steden, daarbij
wyzende o. a. op Amsterdam en Arnhem, waar groote
open terreinen zijn, waarvan de heffing a 6 pCt. van
de nieuwe geschatte belastbare opbrengst een aan
zienlijke verzwaring cc druk zou opleveren.
Dinsdag 22 November e.k. heeft te Haarlem eon
groote internationale kolfwedstrijd plaats, in het
café „de Groote Vauxhall* waarvoor men tot deel-,
name zich moet opgeven vóór of op 20 Novem
ber e.k.
Er zyn verscheidene Engelsche weekblaadjes
niet juist nieuwsblaadjes die aan ieder op reis
zijnd ffersoon, die in bet bezit van het laatste num
mer wordt gevonden, een som van 100 p. st. of meer
verzekeren, wanneer hem een ongeluk overkomt,
waardoor hij verminkt wordt of lijdend. Schiet een
reiziger er het leven bij in, dan wordt aan zijn
naaste bloedverwanten of rechthebbenden de 7erze-
keringssom uitgekeerd. Onder de personen, die bg
Ket spoorwegongeluk te Thirsk in Engeland omkwa
men, was ook een Schot, die, voor hij te Edinb%rg
in den trein stapte, voor reislectuur eenige van
bovenbedoelde blaadjos aan het boekenstalletje op
het station had gekocht. Het gevolg is, dat aan zijn
nagelaten betrekkingen thans een som van 2750
vervloekt veel spijt vanMaar ik zie niet in wst
ik daaraan doen kanAls ik hier niet kwam, dan
zou er een ander wezen. En kort en goed, ik
ben hier benoemd, en het is mijn plicht te blijven
waar ik aangesteld ben."
Moeder heeft altijd haar plicht gedaan," waagde
Amande te zeggen.
,/Dat betwijfel ik volstrekt niet, dat spreekt,"
haastte William zich, haar te verzekeren. //Er is
natuurlijk niets to zeggen op haar. Maar de partij
schappen hebben een verandering ondergaan. De
democraten zijn er in. Nu, gij on uw moeder gij
zijt geen democraten, dus gij gaat *r uit
Wat?" riep Amanda, eensklaps met nieuwe hoop
naar hem opziende //geen democraten? Wel, als
dat de reden is, dan zullen wij democraten zijnIk
zal schrijven en dit zeggen aan den President. Wel,
wij willen net zoo graag democraten zijn, mijnheer.
Wilt u het niet aan den President vertellen?"
„Wel Heerezeide William Sprague.
Ik zal aan den President schrijven. O, als dat
alles is, dan zal het in order komen. Hadden zij
ons dat maar eerder verteld, dan zouden wij in No
vember. al veranderd wezen."
„Wel, juffrouw," bracht William aarzelend in het
midden, „ik denk naar het hotel te gaan en wat uit
te rusten, mogelijk kunnen wij het dan later van
avond nog eens samen bepraten. Ik zal bij u aan-
loopen en wat blijven zitten, dan kunnen wij het nog
eens wikken eu wegen, en dan zult gij zien
p. st. of. dri-en-dertig duizend gulden zal worden
uitgekeord.
Do correspondent van de Pall Mall Gazettede
aandacht op deze zaak vestigend, zegt, dat bg dezer
dagen een kort, maar naar zijn oordeel gevaarlyk
reisje had te doen. Op het station waar hg zgn
kaartje nam, kocht hg voor 9 pence (negen stuivers)
de volgende negen weekblaadjes die voorhanden
waren-. „Tit Bits"; „Answers"; „Cassell'a Saturday
Journal"; „Great Thoughts"; „Homeland"; „Pearson's
Weekly"; „Sala's Journal", „Smart Society" en Winter's
Weekly." lig bad nu voor negen stuivers reislectuur
in overvloed en, als hij door oen spoorwegongeluk
zou zgn omgekomen, zou aau zgno vrouw 6350 p. st.
(in Nederlandsch gold 76,200) zyn uitbetaald.
De heer G. Verschuur sohrgft in de N. R. Ct.
oen aardig artikeltje over de Postzegel-ziektewaar-
aau wy het volgende ontleenon
De verzamel-manie nam van lieverlede den om
vang eeuer wetenschap. Zy gaf aanleiding tot hot
verschijnen van ty'dschrifteu in verschillende talon,
tot tentoonstellingen uitsluitend van postzegels zij
deed firma's ontstaan, die zich enkel en alleen tot
deu handel bepaalden. Men zal zich misschien ver
bazen, te vernemen, dat ik in 1890 een Duitsoh
handelsreiziger iu Brazilië ontmoet heb, wiens enkele
bemoeiing het was, in allo landen die hg bezocht
„Briefmarkeu" in zoo groot mogelyk getal te verza
melen, eu vooral de vorige uitgaven van iedereu
staat machtig te wordou. Want die oude postze
gels, voornamelijk wanneer zij vau twintig of dertig
jaren her dagteekenen, hebben hunne marktwaarde
gelijk de koffie of de indigo, en voor sommigen
wordt een prijs betaald, die aan het fabelachtige
grenst.
Zoo zyu er, die piet 50, 100, 200 gulden betaald
worden, ja er bestaat een postzegel vau het eiland
Mauritius, die zoo schaarsch is, dat de marktwaarde
1200 gulden bedrasgt. Het spijt mg, de teekening
en de kleur niet te hebben onthouden, doch ik weet,
dat het zegeltje tot de eerste uitgifte behoort vau
het eiland.
In enkele groove steden vau Europa bestaat eene
aparte postzegel-beurs, waar handelaars eu liefheb
bers zich op gezette ureu heen begeven; zoo vindt
men die te Parijs Zondags middags van 1 tot 4
ure in de Avenue Gabriel (Champs Èlysées). Daar
wordt niet alleen verkocht, maar ook verruild, en
sommige handelaars ontvangen er order, om zich
met buitenlandsche correspondenten in verbinding te
stellen eu dit of dat zegeltje van dit of dat land
machtig te worden.
Eene der belangrijkste verzamelingen is die van
baron Rothschild te Parys, die er een secretaris op
nahoudt eukel en alleen voor het bijhoudeu zijner
collectiën, en het voeren der daartoo vereischte brief
wisseling.
Wanneer ik af eu toe eene buitenlandsche reis
onderneem, voornamelijk naar zulke streken der
wereld, waar nu juist niet iedereeu komt, dan ben
ik telkenmale iu staat, nieuwe oudervinding op te
doeu omtrent dien werkelijk ongeloofulyken handel,
en niet altijd kau ik een glimlach bedwingen. Het
zal onnoodig zijn aau te stippen, dat de aanvragen
legio zijn de een voor zich zelf, de andere voor
zoon, dochter, maag en vrind. Ik ben er dan ook
volkomen aan gewoon geraakt eu vraag systematisch
aan menschen met wie ik in aau raking kom, vooral
William was wezenlijk vermoeid van het hopdooze
van dezen toestand.
„Neen, moeder zou niet weten wat er gaande
was," antwoordde Amanda. „Ik ik zal uitgaan,
beneden langs de brug wandelen, en als u daar wilt
komen, kau ik mij duidelijker verklaren; dan zal ik
u vertellen waarom wij hier niet van daan kunnen
gaat* en dan zult u alles begrijpen."
Die ontmoeUDg bij de brug leidde tot niets dan
tot de noodwendigheid van nog eon samenkomst, en
daarna was William van meening dat hij Ponniville
niet verlaten moest aleer Amanda hem begreep en
verzoend was met hot denkbeeld van zijn terugkomst
op den le Mei(Jus bleef hij zich zoo gemakkelijk
mogelijk vestigen in het logement. Zoover was het
nu natuurlijk gekomen, dat juffrouw Gedge de eenige
persoon in het heele dorp was die zich niet op do
hoogte van den toestand bevond, maar iedereen ver-
eenigde zich om het voor haar te verbergen.
Mijnheer Sprague boezemde zooveel sympathie in,
niettegenstaande zijn vast voornemen om „de plaat
sing te hebben," dat men niet zoo'u ergen hekel
aan hem had als te verwachten was geweest. Hij
was de onwillekeurige speelbal der omstandigheden;
hij kon er niets aan doen dat was duidelyk ge
noeg bij kon zichzelf hier niet uitwerken want,
zooals bij wel twintig malen per dag uitlegde
„want als ik niet gekomen was, dan zou er een
ander zijn, eu dan zou hut even akelig voor Mundy
wezen."
als hot kooplieden zyn, of zij mij ook oenige vreemde
postzegels kunnen afstaan voor vrienden-verzamelaars
iu Europa. Zoo kwam ik er drie jareu geleden
met ongeveer twee duizend terug van eene reis om
de wereld, en gaf er honderd van ten geschenke
aan een joug enthousiast, op voorwaarde, dat hij
mg al do overige uitzocht, land bij land, en die in
afzonderlijke enveloppen deed.
Paul us heeft gezegd Een ander wel to doen
verslaat honger eu dorst. Welnu, hoevelen ik er
heb welgedaan in rnyn leven met postzegels vau meer
of mindere zeldzaamheid, kan ik inoeielijk zeggen,
maar zeker is het, dat wanneer zij allen eenmaal uit
dankbaarheid myuo lijkbaar zullen volgen, ik op een
langen stoet kau rekenen. Daaronder is er een, die
welvoegelijkheidshalve niet kan nalaten een krans
te zenden en eene korte aanspraak te houden, want
die vriend heeft mij al wat moeite en last berokkend
Hij is eeu geraffineerd verzamelaar, want buiten zyne
zeer belangrijke collectie gebruikte postzegels, is het
hem sinds eonigo jaren ook om nieuwe te doen, en
krgg bÜ iedere reis de opdracht om van sommige
landen, waarvan hij ze nog uiet bezit, de geheels
serie te koopou, mitsgaders de briefkaarten voor
birineu- en buitenland, idem met vooruitbetaald ant
woord, frankeerbandjes voor druk work en de zegels
voor te betalen port. Ik mocht mij laatstelijk ver
heugen in het volvoeren van dieh lastpost op acht
eilanden der Antillen, eu kroeg op een er van zulke
onaangenaamheden met een postbeambte, die mg
autwoordde, dat hij wel wat anders te doen had op
een dag dat er eeue mailboot in de haven lag
dat ik de tusschenkorast van den direoteur moest
inroepen, om te verkrygeu wat ik begeerde.
De Engelschen zgn in alles practiseh, dat onder
vond ik op het eiland Cyprus, eenige jaren geleden.
Het stoomschip, waarop ik mij bevond, daar een
halvcu dag vertoevend, ging ik naar den wal, et
rnyne oerste wandeling was al weder naar het post
kantoor, altijd voor denzelfdeu vriend. Nauwelijks
had ik aan het loketje gevraagd wat ik verlangde,
of de bediende gaf mij een couvert, waarop de prijs
stond aangeteekend, dion ik te betalen had. „Och
ja," zeide hg mij, „dat is voor ons veel eenvoudiger
„iederen keer dat eene boot van Beyrouth of dsn
„Pireaus hier aaulogt, komt er ons iemand lastig
„vallen om de collectie van het eiland, eu daarom
„hebbed wij ze kant eu klaar
De vorige maand werd mij een koddige brief ge
toond door den kommaridaut van een der Fransche
mailbooten. Een hem onbekende, hoewel voorge
vende drie jaren vroeger de reis met hem als passa
gier te hebben gemaakt, zond hem 500 franc», met
het beleefd verzoek, voor hem to willen koopeo op
de West-Indische eilanden 40,000 postzegels van 1
centime en 5000 van 2 centimes.
De 600 frans waren natuurlijk onmiddelyk terug
gezonden, met de bij voeging van deze weinige woor
den op een kaartjeMon cber Monsieur, j'ai autre
chose ft faire. De afztnder van dien brief was blijk
baar een handelaar in het artikel. Wanneer dis
kooplieden een postkantoor bestormen met hunne
orders, dan is hot altijd te doen om zegels van de
laagste waarde, en is de beambte dwaas of onge-
oefenJ genoeg om zijn voorraad af te staan, dan
komt 's anderen daags een onschuldig inwoner zijne
courant of eenig ander drukwerk fraukeoren, en be
komt tot antwoord, dat er op het oogenblik geen
zegels voorhanden zijn.
William had zich dadelijk de gewoonten van het
dorp eigen gemaakt, en elkeen bij zijn voornaam ge
noemd.
Meer (lan een week verliep in onrust voor Aman
da, voor wie het alles niets was dan een lange reeks
van angsten en bezorgdheden. Voor den nieuwen
postdirecteur was hot niet gemakkelijk, maar interes
sant. Hij was zoo vriendelijk mogelijk jegens Amanda
by elke voorkomende gelegenheidbij kocht een
monsterlijk leelijk klein glazen schaaltje in den vorm
van een schelp, en gaf het haur preseuthij plukte
zelfs een bouquet wilde bloemen voor haar, die hg
eiken (lag vernieuwde en op haar lafol zette. Maar
Amanda nam ze gedachteloos aan. Zg deelde haar
moeder mede, dat de heer die in het logement ver-
blijt hield „die kleine roode man dien u op de
diligence zag, die bijna eiken dag op het kantoor
komt met zijn hond" dat zij van dien heor de
geschenken gekregen had.
Juffrouw Gedge herleefde bij het hooren van dit
nieuws, zooals de een of andere ongelukkige verlepte
bloem, die even opluikt iu dou regen. «Zoo kind,'
zeide zij, terwijl haar zwarte oogeu workelijk tiutel-
den van pleizier, „je hebt een „beau gekregen
Mij dunkt je mocht hem wel eens iqdo kamer laten
om mij te ontmoeten, Mamly."
William Sprague maakte diezelfde opmerking. „Ik
zou gaarne je ma eens zien, Mandynatuurlijk zou
ik geen woord tot haar zeggen, maar ik zou £raaK
eens poolshoogte nemen." (Hordt vervolgd.)
Dit feit heeft zich voorgedaan o.a. op het eiland
St. Lucia en te Paramaribo. Nauwelijks waren or
zegels van geringe waarde in omloop gebracht, of
dio werden door een speculant en zijne acolyten
opgekocht, en in een paar dagen was er geen enkel
meer to vinden
Zoo zijn er op St. Lucia 3000 postzegels van een
penny in handen van een koopman, die ze succes
sievelijk tegen al stijgende prijzen slijt, en mg oen
brief toonde van een handelaar te New-York, die
voor honderd exemplaren drie honderd dollars bood!
Te Paramaribo wordt de verdieuste van eene handels
firma, die de zegels van 2 en 2'/s cent had opge
kocht, op eenige duizenden guldens geschat, en die
firma rekent er op den hom nog overblijvenden rui
men voorraad tot meer eu meer winstgevende prijzen
van do hand te zeiten. De postzogel van 2 centen
(geol) van Surimarae gelcft dan ook reeds grif een
gulden.
Op het eiland Haiti was ik getuige van eene
vermnkelijke plundering. Eene Duitscbe firma te
Port-au-Prince besloten hebbende, alle oude corres
pondentie tot het jaar 1867 te vernietigen, werden
vyf kislen geledigd en de inhoud op don grond
uitgestrooid. De meeste brieven waren van oude
postzegels van verschillende landen van Europa
voorzien, en alvorens al die pakken werdeu ten vure
godoemd, werden de zegels er behoedzaam afgetrok
ken. Niet alleeen de bedienden van het kantoor,
maar de chefs en eenige vrienden, ter plundering
uitgenoodigd, kropen over den grond en ieder eigende
zich een deel van den buit toe. Het kantoor geleek
voel op een slagveld nu don strijd.
leder beroep, ieder handels-artikel brengt zijne
fraude medezoo bestaan or ook drukkoryen van
valsohe postzegels. Een hartstochtelijk verzamelaar
toonde mij eens oen nagemaakte» van het oude
Tosk'anehij was wanhopend, want waar moest het
heen, wanneer een echte niet meer vau een valschen
zou te herkennen zijn
In zijn oog was die zaak even belangrijk, als de
quaestie of eene schilderij werkelijk van Rembrandt
of slechts eene kopie is.
De commissie benoemd tot samenstelling van een
program voor de sociaal-democratische partij, heeft
zich van hare opdracht gekweten. In plaats van een
heefc zij echter vier ontwerpen saraengestold. Deze
ontwerpen ziju niet naar stemming in de commissie
geplaatst. Do commissie wilde de partygouooten in
niets binden. Het behoeft niet gezegd te worden
dat de commissieleden zich van aanbeveling zullen
onthouden in eiken vorm, terwijl Recht voor Allen,
De Volkstribuun en Voorwaarts persoonlijk de ontwer
pen niet zullen bespreken.
De commissie bestond uit de heeren C. Cornelissen
F. Dotnela Nieuwen huis, E. van Eramer.es, J. A.
Fortuyn en W. H. Vliegen.
Wy laten hier het eerste ontwerp volgen
„De sociaal-democratische partij in Nederland, or-
kennende dat Maatschappelijke arbeid de voorwaarde
is van allen rijkdom eu beschaving stelt zich ten
doel om zonder onderscheid van geslacht of ras,
nationaliteit of godsdienst de arbeidersklasse te be
vrijden van het juk der economische afhankeiijkhoid
uit den toestand van staalkundige-rechteloosheid en
te verlossen uit de matorieelo zoowel als uit de
geestelijke ellende, waarin zij, de voortbrengers, ge
bracht zijn.
Zij ziet de oorzaak van don tegen woord igen toe
stand niet in de politieke instellingen, maar in liet
wezen van de maatschappelijke inrichting, waarvan
die instellingen slechts de afspiegeling ziju, die toe
laat dat do arbeidsmiddelen in handen zgn der bezit
tende». Zoolang het privaateigendom van voort
brengingsmiddelen bestaat, zoo lang zullen onderdruk
king en slavernij worden gevonden, want wie heer
is van de voortbrengingsmiddelen, dio is tevens heer
van hen, die zo slechts door zyn toedoen raag ge
bruiken.
Het wezen uer loonslavernij is de diefstal gepleegd
aan den arbeid. Zg besthat daarin, dat raeuscheu
gedwongen worden te werken, terwijl van de opbrengst
van hun arbeid hup uiet meer wordt teruggegeven
dan hoogstetfs do onderhoudskosten voor zich en hun
familie.
En zij, die de voortbrengingsmiddelen bezitten,
laten voor zich werken, om zich te verrijken door
den arbeid van anderen. Er vormen zioh steeds
scherper twee klassende bezittende, die geniet zoo
der te arbeiden en do niei-bezittende, die arbeidt
zonder te genieten. De bezittende klasse heeft de
beschikking over alle machtsmiddelen, te weten: lo.
de geestelijke machtsmiddelen van a. de school; b.
de pers; c. de kerk en 2e. de geweldsmachtsraid-
len van a. de politie; b. de justitie; c. het leger.
Deze machtsmiddelen gebruikt zij, om haar voorrech
ten te handhaven tegenover de niet bezittende klasse.
De strijd tusschen de arbeidersklasse en arbeider
ia elkeen die, hetzij met de hand hetzij mot het hoofd
werkt om zijn onderhoud te vinden eu de bezit
ters moet noodzakelijk een revolutionair karakter
dragen.
Het doel der soc.-dem. partij moot zijn het prole
tariaat tot bewustzijn van zijn toestand en van zijn
taak te breugen, het geestelijk en materieel weerbaar
te maken in den klassenstrijd, zoodat het in staat zij
door liet bezit der economische machtsmiddelen tevous
de politieke rechten vrij en onbelemmerd te kunnen
uitoefenen zonder zich eenige illusie te maken van het
parlementarisme, dat een vorm is van deu modernen
klassenstrijd.
Vrijheid zonder gelijkheid is een lougen. Gelijk
heid zonder vrijheid is onstaanbaar. Daarom econo
mische gelijkheid moet de iuhoud, vrijheid de vorm
van haar streven ziju. Al wat bijdragen kan om
onder de hedendaagsche verhoudingen het proleta
riaat meer weerbaar te maken en de burgerklasse te
verzwakken, moet door de soc.-dem. partij worden
aangegrepen.
De soc.-dem. partij is een internationale, die alta
voorrechten van nationaliteit, zoowel als van de ge
boorte zoowel als van geslacht veroordeelt en ver
klaart zich solidair met do revolutianair socialistische
beweging aller landen in den strijd tegen de uitzuigerij,
die internationaal moet zijn, omdat de uitzuigerij
zelve internationaal is."
De overige ontwerpen hebben in hoofdzaak dezelfde
strekkiug. Wij deeleu daarom nog alleen het „Prac
tiseh strijdprogram mede aan een dor vier ontwerpen
te verbinden.
I. Algemeen, direct kies- en stemrecht met ge
heime stemming voor allen van beiderloi geslacht,
die hun 20ste jaar bereikt hebben. Het kiesrecht
strekke zich uit over de vertegenwoordiging van rijk,
provincie en gemeente evenals over alle openbare
betrekkingen. De gekozenen treden goregeld af en
zijn ten allen tijde afzetbaar. De vertegenwoordiging
der minderheden wordt in begiusel aangenomen. Het
referendum is verplichtend voor alle wetten. Het
volk heeft het recht zelf wetten voor te stellen.
II. Afschaffing van het koningschap eu van de
Eerste Kamer der Staten Generaal.
III. Afschaffing van alle wetten die de vrouw
benadoelen ten opzichte van den man.
IV. Afschaffing van alle wetten, die het recht
van veroenigingen en vergaderon en van die, welke
de vrge uiting van gedachten in woord of schrift
belemmeren.
V. Kosteloos verplicht onderwijs tot 14 jaar met
recht op onderstand in voedsel, kleeding, boeken enz.
uit de openbare kas. Voortgezet kosteloos onderwijs
in verband met den produktievea arbeid. Kostelooze
openstelling van alle inrichtingen van middelbaar en
hooger onderwijs onder dezelfde voorwaarden,
VI Scheiding van Kerk en Staat.
VII. Kosteloozo rechtspleging. Invoering van
de jury. Schadeloosstelling aan hen, die onschuldig
zijn veroordeeld of gevangen gehouden.
VIII. Algemeene weerplicht in plaats van de
staande legers. Beslissing vau internationale ge
schillen langs scheidsrechterlijken weg. Beslissing
over oorlog en vrede door het volk.
IX. Eeue trapsgewijze inkomstenbelasting voor
staat en gemeente ter vervanging van alle bestaande
belastingen.
Eeue opklimmende belasting op de erfenissen.
Erfenissen in de zijlyn vervallen aau de gemeenschap.
X. Afschaffing der staatsschulden.
XI. Arbeidregeling, omvattende
lo. het verbod van kinderarbeid beneden 14 jaar;
2o. het vaststellou van een werkdag van hoogstens
6 uur voor jongelieden van 14 tot 18 jaar (mot
voortgezet onderwijs);
3o. vaststelling van een normalen werktyd van
hoogstens 8 uur voor volwassen manuen en vrouwen,
mei een minimaal arbeidsloon naar do plaatselijke
omstandigheden;
4o. gelijk loon bij gelijken arbeid voor man eq
vrouw;
5o. een onafgebroken rusttijd van 36 uur per week
voor eiken arbeider;
6o. verbgd van nachtwerk voor kinderen en jonge
lieden tot 18 jaar en voor volwassenen alleen toe
gelaten in die takken, waar hij vereischt wordt op
technische gronden;
7o. waarborgen voor de vrije beschikking der
arbeiders over hun loon (verplichte winkelnering,
zweotstelsel, enz.)
8o. onderhoud van ouden en gebrokkigen door do
gemeenschap;
9o. toezicht op do arbeidswetten door mannelijke
en vrouwelijke inspecteurs, gekozen door de arbeiders;
lOo. waarborgen van het recht van voreenigeu
en vergaderen der arbeiders, tegenover hun patroons;
Ho. arbeidsraden met uitvoerende macht ter be-
8lechtiug van geschillen tusschen werkgevers en
werklieden, gekozen voor de andere helft door en
uit de arbeiders.
De hoofdrechter der Zuid-afrikaansche Republiek
heeft onlangs te Barberton in het Engelsch zijne
candidatuur voor het Presidentschap bopleit. Uit
een beknopt verslag zijner rede in de Zuid-Aftikaan
deolen wij het volgende mede
Er heerschte, zeide de heer Koizé, in het land
ontevredenheid en wensch naar een verandering tot
waren vooruitgang en ware hervorming. Kon gene
raal Joubert zulk eeu hervorming te weeg brengen P
Spreker geloofde dit niet. Generaal Joubert had°deei
gehad aan de meeste misslagen die het land in een
verkeerden toestand hadden gebracht. Hij hadeven-
zeer voor coucessies geijverd als de Presideut hij
was lang aan het hoofd van het Naturellen-departe
ment geweest, zonder ooit iets gedaan te hebben tot
vorbeteriug der Naturellen-politiek. Dat sprekers
eigen candidatuur oen doorgestoken kaart was, ont
kende hij ten stérkste.
Dat hij zijn rechterambt niet had neergelegd nu
hij candidaat voor het Presidentschap was, dat was
omdat hij evenmin zijn tegenwoordige plaats onbezet
laten als zich aan de beoordeeling der kerkquaestie
outtrekken kon. Terugkomende op de bestaande on
tevredenheid, weet hg deze vooreerst daaraan, dat
de Regeering en de Eerste Volksraad niet waren
getrouw gebleven aan begiuselèn der Grondwet. Het
heette iu een bijvoegsel op de Grondwet, dat een
Volksraadsbesluit kracht van wet had; maar die be
paling, die waarschijnlijk sloeg op gevallen die zich
plotseling voordeden, werd thaus in den regel aan
gewend. Door besluiten had de Volksraad het Hooge
Gerechtshot zaken uit de handen genomen, en dit was
tegen do beginselen van republikeinsch bestuur Zoo
ook de doorgaande aanwezigheid vaD den Staats
president bij de debatter. in den Volksraad, en zijn
deelname daaraan. Een wot of Volksraadsbesluit be
hoorde niet wettig te zijn als zij in strijd waren met
de Grondwet; en of dit al dan niet het geval was,
behoorde, evenals in de Vereenigde Staten van N.
Amerika, door het Hooge Gerechtshof te worden
uitgemaakt. Het was over het geheel dringend nood
zakelijk om de betrekkingen tusschen het Uitvoerend
Bowind met den Staatspresident als hoofd, do Wet
gevende Macht en de Rechterlijke Macht beter te
regelen, zoodat geen er van inbreuk op do rechten
vau de andere maakte.
Dit kon door een verduidelijking der Grondwet
geschieden. Een andere oorzaak van ontevredenheid
was de concessie-politiek. Een concessie was niets
anders dan een monopolie, en hij voor zich had er
zich altijd tegen verklaard. Tot die overtuiging
scheen men thans algemeen gekomen te zijn, en schoon
het onmogelijk was om de bestaande concessies zoo
maar weg te vegen, moest men geen nieuwe geveu,
en al die oude vernietigen, welker houders zich niet
aan de voorwaarden hielden; De wetgeving werd
veel te lo6 gedreven, en dit kwam ook daarvan dat
men geen statistiek hield en nergens het rechte van
wist.
Ook de financiën moesten beter geregeld worden,
zoodat men geen leeningeu van twee en een half
millioon bij Volksraadbesluit behoefde aan te gaan.
Wellicht niet in de mijndistricten mnar wel door den
koorn- en veeboer werd net buiteudien zeer gevoeld
hoe slecht de quaestie van den Naturellen-arbeid
geregeld was. Hij achtte het een treurige ziak, dat
jonge boereu kinderen het vee enz. moesten oppassen
en schoon hij tegen slavernij was, wilde hij den Kaf
fer wel degelijk dwiugen tot arbeiden. Daar was,
sedert het herwinnen van 's lands onafhankelijkheid
niets aan gedaan eu wat hielp het of men een rijk
land bewoonde, als meu het wegens schaarschte van
arbeiders niet kon bewerken Men zeide dat de
conventie van 1814 het locatie-stelsel oischte, maar
die conventie was geen wet van Perzen en Meden.
Boer en gouddelver hadden hetzelfde belangals de
een voorspoed had, ging het ook de andere goed.
Ook behoorde er beter voor het onderwys der jeugd
gezorgd te worden. Ten slotte waren er nog twee
quaesties die volstrekt vermeld vermeld moesten wor
den Swazieland en do politieke rechten der uitlan-
ders.
Wat Swazieland betrof, dat moest stellig onder de
Republiek komen. Op de audere vraag kon hij ^-een
bepaald antwoord geven, want terwijl het zeker was,
dat alle kolonisten ten slotte gelijke rechten moeten
bekomen, was het toch ook duidelijk dat er een
proeftijd zijn moest, en dat het overbruggen der ga
ping tusschen beide elementen geen geringe zaak
was. Intusschen „Eendraoht maakt macht," was de
zinspreuk der Republiek, eu die eendracht moest
mon verwezenlijken.
üe Belgische Kamer heeft haar voorzitter benoemd
maar verder is er nog niets gebeurd. De Regeering
verschuit zich nog altijd achter de commissie. In
de Kamercommissie stelde de heer Frère-Orban de
verdaging der zittingen voor tot de voorstellen der
Regeering zullen zijn ingekomen. De Minister Beer-
