NG
[DM’
I;
I
gefokt™ eerd.
eicl,
Woensdag 16 November.
N° 4994.
Nieuws- en
FEUILLETON.
r
van Oïl.
at
;sten
joed.
KELEN.
1898.
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken*
ING.
■T I
De begroeting in den Raad.
nste.
De inzending van advertentiön kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave.
1
Mi
i katarrh
t enz.
s.
'4
to
idriks.
g-
Hijnekamp
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1,70.
klzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
g in boven-
ehouden op
892 in het
ie Veer te
der Zelf-
s uitepat-
tor,
LOEFF,
ocureur.
goudsche courant.
i eene nette
o. 2230 SU
)r. Freytag,
Bischoff te
m Professor
ochumDr
oordeel van
te Grabow
verslgming
or tegen de
sfb. Prjjs
rerschrik-
ugd Ijjdt,
sring, die
van een
I het Ver
markt 34,
t bedrag,
en boek-
n -on die inhield dat hij
aan kant gedaan, zijn vermogen in 'vaste
on zyn woning naar Arnhem
er ver van de Beurs en het
bedaard, met tante hot overige
de plot
en zijn
ging overbrengen, om
kantoor, rustig en
- en fl. 2.—
1)
Het zal nu ten naastenbij twee jaar geleden zijn,
dat ik voor een week of drie bij mijn oom in Gel
derland’» hoofdstad logeerde. Ik was juist van een
vrij zware ziekte hersteld, en
geraden verstrooiing en afleiding te zoeken. Mijn
tegenwoordigen toestand niet geheel zonder gevaar,
terwijl verandering van -’-
werken. Mijn neiging bracht
zonder inspanning vereischende bezigheden, zonder
zorgen, buiten den nauwen 1 1
en der gezichten van
vooruitzicht had voor mij een groote aantrekkelijk
heid. Het ledig loopen, die aanhoudende plaag van
hem, die er y:~L --lx --1J ~e
do?mt, is zulk een i
werkzaam leven gewoon zijn.
van zijn leven te slijten.
Wij zagen de lessenaars naar het Heeren-Logement
brengen om bij de verkooping van den een of an
deren deftigen inboedel te worden ingestoken. Zij
blonken zoo helder, het laken was zoo groen, de
koperen spijkertjes waren zoo glanzig, en als men
de kleppen opsloeg steeg er zulk een frissche lucht
uit op, dat men het er voor had kunnen houden
dat zij pas gisteren uit den kastenmakers-winkel wa
ren gekomen. Wanneer men bedenkt dat zij zeker
twintig -jaar het kantoor van oom hadden versierd,
zal men moeten erkennen dat zij een monumentaal
bewijs voor ’s mans orde ed netheid opleverden. De
andere meubelen zagen wij kort na de lessenaars de
deur uitdragen en voorzichtig in een tjalk uflaten,
die voor het hqis lag en ze naar ooms nieuwe rezi-
I dentie te Arnhem zou overvoeren. De kleeden, kar-
I petten en gordijnen volgden, en eindelijk oom en
•n 1 tante zelven de eerste half in de kleedij van een
l engelschen farmer de tweede met een breedgeranden
1 buiten hoed op en een geruiten sjaal om. Onwille
keurig wendden mijn oogen zich naar den gang om
te zien of er ook een knecht in aantogt was met
hengelstokken en snoeren, zoo opvallend was
selinge herschepping van den beursbezoeker
eerzame echtgenoot in buitenlieden.
Oom en tante gingen met blijdschap en van gan-
scher harte de nieuwe en kalme levenswijs in, on
stelden er zich veel genot van voor. Ik wist dat
evenals vroeger hun huis voor mij zou openstaan.
ADVERTEN TIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Bovendien worden alle Adverientiën gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’twelk des Maandags verschjjnt.
het nieuwe antirevolutionaire lid bij de lezing
van het Verslag op ons een goeden indruk
maakte. Zonder zich op den voorgrond te
stellen en met de bescheidenheid, die aan een
jong lid past, wist hij enkele malen een woord
van pas te spreken, waar hij zijne beginselen
betrokken achtte bij ck’ aanhangige voorstel
len. Over het geheel zal de heer Dercksen
zich, dunkt ons, niet beklagen, dat de overige
raadsleden hem niet met heuschheid hebben
behandeld wij hopen, dat dit zoo blijven zal.
Bij alle verschil in richting behoort men in
den Raad samen te werken in het belang der
gemeentewérkelyk gegronde grieven verdie
nen de aandacht van welke zijde zij ook ko
men. Indien het nieuwe lid op deze wijze
voortgaat, dan zal hij' zejier zijn lichting en
de gemeente beter dienen dan wij gedacht
hadden. Wij weten wel één zwaluw maakt
nog geen zomer maar wjj meenden toch de
waarheid hulde te mtfzten doen met te erken
nen, dat de heer D. bij deze gelegenheid ge
toond heeft met tact voor zjjne gevoelens te
kunnen opkomen.
Het tweede punt betreft het Gymnasium.
Het komt ons voor, dat de bezwaren van den
heer Dercksen tegen de instandhouding dier
instelling voldoende zijn wederlegd door den
Voorzitter, Dr. Iterson en den heer Noothoven
van Goor. Wat het opvoeren van het school
geld tot het wettelijk maximum betreft, daar
omtrent stellen wij ons geen partijdit is eene
quaestie van uitvoering en opportuniteit, die
wij gaarne ter beslissing laten van Curatoren
en Gemeentebestuur. Waar is het, dat het in
den regel bij jongelui, die studeeren moeten,
niet aankomt op een 25 per jaarmaar het
is ook waar, dat in eene kleine stad het bê-
zoek eer moet worden aangemoedigd dan af
geschrikt. Daarenboven moet niet uit het oog
worden verloren, dat de kosten voor de leer
boeken aanzienlijk zijn en ook voor rekening
der ouders komen en dat de meerdere opbrengst
der schoolgelden slechts voor de helft zouden
komen ten bate der stad, aangezien de andere
helft zou strekken tot vermindering van het
rjjkssubsidie. Maar deze ondergeschikte quaestie
is voor ons niet de hoofdzaak. Wij zijn het
volkomen eens met den Voorzitter, dat eene
stad als Gouda in den tegenwoordigen tijd een
gymnasium hebben moet, wil zij niet afdalen
tot den rang eener plattelandsgemeente. Met
inspanning van alle krachten en met opoffe
ringen van onze zijde moeten wij trachten te
vwrkomenv dat Gouda langzamerhand gelijk
worde aan zoovele »doode« steden, wier roem
rijk verleden haar niet behoed hebben voor
verkwijning. Daarnaar gestreefd te hebben,
niet alleen door bevordering der stoffelijke
welvaart, maar ook door het inrichten van een
volledig stel scholen, welke het verblijf alhier
begeerlijk maken, is geen geringe verdienste
van ons stedelijk bestuur en van den gemeen
teraad. Terecht is het gezegdde gemeente
had geen andere keuze dan over te gaan tot
een volledig gymnasium. De ondervinding
heeft, ook hier, de progymnasia veroordeeld.
Zou het nu verstandiger geweest zijn de eeuwen-
Het dezer dagen verschenen Verslag van
den gemeenteraadszitting op 28 October, waarin
de begrooting voor het volgende dienstjaar is
behandeld, geeft ons aanleiding om daarop
met een enkel woord terug te komen. Niet
om na te pleiten over de gevallen beslissin
gen, die voor zoo ver wij er over kunnen
oordeelen grootendeels waren in het belang
der gemeente, maar om de aandacht te vesti
gen op een paar punten, welke later zeker nog
wel ter sprake zullen komen.
Groote zaken waren dit jaar niet aan de
orde, omdat het dagelgksch bestuur zoowel
als de raadsleden terecht begrepen, dat de
toestand van onzekerheid, waarin de gemeente
omtrent hare toekomst verkeert, voorzichtig
heid ten plicht maakt; hoofddoel was den
geregelden dienst te verzekeren en voorts een
afwachtende houding aan te nemen. Wij kun
nen ons dus begrjjpen, dat de Raad bezui
nigde op de bestrating, waar dringende nood
zakelijkheid niet bewezen was; dat men in
zake ontsmettiugsovens het leergeld door
anderen wilde laten betalen. Wat niet strikt
noodzakelijk was, viel dit jaar buiten het plan.
De discussie was dus zeer zakelijk en had in
de eerste plaats eene practische strekking.
Toch trokken drie zaken onze aandacht.
Vooreerst het optreden van den heer Derck
sen, dat eigenljjk het meest pikante feit was
van de zitting. De onpartijdigheid gebiedt
ons al dadelyk te erkennen, dat het debut van
Iemand, die afleiding zoekt en hoewel voornemens
niet te werken, toch geen gevaar wil loopen zich te
vervelen, kan voorzeker nergens beter terecht komen,
dan in de woning van oom De Bruin; een lief huis
met een fraaien tuin buiten de Velperpoort. Oom
De Bruin is een man die zijn koetjes op het drooge
heeft. Welke zaken hij vroeger heeft verricht is niet
recht bekend. Men weet dat hij een kantoor in zyn
onderhuis had en dagelijks naar de Beurs ging. Óp
dat kantoor stonden twee mahoniehouten lessenaars
met groen laken over de kleppen. Achter een van
die lessenaars kon men oom, met eeuige prijscouran
ten voor zich, alle dagen vinden, mits men niet voor
half een en niet na tweeën kwam, Op de Beurs stond
hij een kwartier lang eenzaam tegen een pilaar, en
zwierf daarna drie kwartier in allerlei /zhoeken”,
waaruit de oningewijde in de kronkelwegen van den
t-___ ...-.-/-«KG. i--i._Wat
nog op den huidigei
-u.* jn.
er uitvoerde
ten naastenbij twee jai
Ik was juist
de dokter had mij aan-
werkzaamheden te hervatten, oordeelde hij in mijn
w - - -O
terwijl verandering van lucht slechts gunstig kon
werken. Mijn neiging bracht er veel toe bij om mij ---
’s dokters raad te doen opvolgen. Eenige dagen handelsdoolhof hem ónmogelijk kon opduiken,
wndor mamonntn» a,. oom er uitvoer(|e Wa8 en is
kring der bemoeiingen oogenblik voor mij eene verborgenheid. Het is
eiken dag door te brengen, dit tusschen boven allen twyfel verheven dat zijn ge
zondheid en beurs beiden er wel bij voeren. Voor
het eerste strekken de breede onderkin en de deftige
zich uit geaardheid of zwakheid toe burgemeestersbuik tot bewijsvoor bet tweede de
weelde voor degenen, die aan een kennisgeving, waarmede oom mij en zijn andere vrien-
Met den raad des den op zekeren dag verrastte,
dokters als reden of want geheel gerust op dit zijn zaken
punt is mijn geweten niet als voorwendsl, had ik goederen belegd had,
het besluit genomen mij die weelde een korte poos -1-- --
te veroorloven.
