Opruiming wegens verplaatsing
Joh. v. d. Burg
i,
I. M. Kabel
Madm. GRIIALDI'S
PRENTEBOEKEN,
DIVERSE GEBAKJES,
Bruinkool Briketten
naar de Kleiweg E. No. 4,
Groote Voorstellingen.
J. T. Swartsonlmrg,
SCHENK a Zn-
ADVERTENTIES.
Chr. Jongellngs-Vereenlging
VRAAG
P. KRIJGSMAN.
Gouden, Zilveren en met Diamant bezette VOORWERPEN,
OPRUIMING tot LAGS PRIJZEN,
iff. E. MonaschMarkt A 89,
Familievoorstelling
AUGUST DE DOMME.
Nieuw! Nieuw!
GRIKSPÜDDI?iG,
Theetabletjes, Theebanket,
f 0,12 lb. t O ma. s-
H. J. M. KABEL,
14:0
Surprises, Carionnagrs,
Groote Buitengewone Voorstelling
Het Florida Quartet
EEN LASTIGE SCHOONPAPA.
Advertentiebureau
Wollen Dekens.
Donzen Dekens.
Gestikte Dekens.
Molton Dekens.
Versche goed gevulde Boterletters
St.
J. M. NOOTHOVEN van GOOR.
H. G. HOEFHAMER.
«DANIËL,*
"te Q-©"u.dLa,_
Merk „de Kroon'
VAN HET MAGAZIJN VAN
Gouden en Zilveren Heeren en Dames HORLOGIËN enz. enz.,
Hoek 81. Anthoniestraat.
naast liet Hotel „De PAAUW*.
Zaal Kunstmin, Sociëteit ..051S GENOEGEN" Gouda
Zondag 20 November 1892
Groote Kinder- en
De Hr. F. F. v. DIJK.
BONBONS om die te vullen.
door het Théatre des Variétés
De Heer SPANIER, Pianist Accoinpagnatenr.
en Suikerwerken.
Dagelijks versche Boterletters.
Binnen- en Buitenlandse Tijdschriften en Bomans,
Zeer voordeelige prijzen
OOSTHAVEN B 36.
Chocolaad Blokletters f 0,10 per Stuk,
ld „hét V«d." lezsn we de volgende waarschuwing
Onder de bedelbriefjes, waarmede wij in dezen
tijd van het jaar overstroomd worden, kwam er ons
een onder de oogen, dat een nieuw en vernuftig
middel, om aan den kost te komen, aangeeft. Op
een vodje papier worden „kurkvuurmakers" te koop
aangeboden, met het onderschrift: „Dit biljet wordt
teruggehaald; indien zoek geraakt, moet 1 cent ver
goed worden."
Het spreekt vanzelf, dat men zich aan dezen oisch
niet behoeft te storen, 't Is eenvoudig een speculatie,
die machtig veel heeft van een poging tot afzetterij.
Naar de Opr. üaarl. Ct. verneemt, zal ouder de
socialistische arbeiders in Friesland eene verloting
op touw gezet worden van 1000 gewerenEen
groothandelaar moet deze geweren (afgekeurde Beau-
montfl) aangekocht hebben.
Het voorbeeld van den Duitschen theoloog, Paul
Göhre, die naar men zich zal herinneren, eenige
maanden onder de Saksische fabrieksarbeiders leefde
is thans gevolgd door mevr. Minna WettsteinAdelt,
een der strijdsters voor de rechten der vrouw in
Duitschland. Met bewonderenswaardige volharding
heeft zij haar vrijwillig aangenomen taak vervuld,
om geruimen tijd als fabrieksarbeidster te leven,vreugde
en leed met deze arbeidsters te deelen, hare ge
woonten te bestudeeren, haar lerensopvattingen en
gebiuiken uit eigen ervaring te leeren kennen.
Natuurlyk ziju de hinderpalen, objectieve en sub
jectieve, die een beschaafde vrouw bij de uitvoering
van een dergelyk voornemen in 'Jen weg staan, bij
zonder groot.
Meer nog dan de tydelijke afstand van hare ge
woonten, moest voor de in de meest beschaafde krin
gen verhoerende vrouw het schouwspel pijnlijk zijn
van zooveel voorbeelden van zedelyke verwaarloozing
waarvan zij herhaaldelijk getuige moest zijn.
De mededeelingen van mevr. Wettstein over de
gruwelijke toestanden in de woningen der arbeiders,
waar de fainiliën in hokken opeengehoopt zijn, ko
men overeen met die tal van andere schrijvers.
Waartoe dergelijke toestanden leiden, is duidelijk.
De bijzonderheden door mevr. Wettstein meege
deeld, leveren een bewijs, dat de zorg voor gezonde
arbeiderswoningen oen der gewichtigste plichten van
den staat is. De oplossing van de woningqnaestie
is dringend noodzakelijk, dan eerst kan verbetering
komen in de toestanden der arbeiders.
Behalve de woningquaestie bespreekt de schrijfster
nog uitvoerig de economische opvoeding der mei«jes.
De meisjes iu die fabrieksdistricten zijn over het
algemeen goedig, fatsoenlijk, mapr onverstandig. Zij
stellen zich tevreden met het elBndigste voedsel, met
de afschuwelijkste slaapplaatsen! maar hebben veel
over vooi* „mooie" kleeren.
Bij het leggen van eet? vloer in een nieuwe wouing
te Wouw (N.-Br.) was een jonge kat ongemerkt
daaronder geslopen, met het natuurlijk gevolg dat
zij ingesloten werd. Toeu de eigenaar nu een paar
dagen geleden het huis betrok, hoorde hij onder den
vloer een voortdurend gemiauw. Een deurdorpel
moest worden uitgebroken, om poes uit hare gevan
genis te verlossen, waarin ze negentien dagen zonder
eten of drinken had doorgebracht. Hoewel ze in
den arm en deed hem eenige stappen voorwaarts
zetien.
Ik had mij intusschen tot de dame in het satijnen
kleed gewend. Na de gesprekken in de sociëteit
behoefde men geen waarzegger te zijn. om uit haar
gelijktijdig verschijnen met den heer de Gunst op te
maken, dat zij zijn echtgenoot was. Haar donker
bruin gelaat, stompe neus, dikke lippen en kleine
zwarte oogen spraken zoo duidelyk, dat de geheele
geschiedenis van haar afkomst en haar huwelijk met
de Gunst mg aanstonds voor den geest kwam. Zij
stond rechtop met de handen langs het lijf, het too-
neel der ontmoeting tusschen baar echtgenoot en zij
vriend, waarvan zij niets begreep, aan te staren maar
noch haar houding, noch haar gelaat teekende iets
dat niar verbazing geleek.
„Mevrouw de Gunst zeide ik vragenderwijs.
Zij zag naar mijn kant, maakte met hot hoofd een
snelle korte buiging, en bleef toer: weder in haar vo
rige onverschillige bonding staan.
„Ik ben de neef van mijnheer de Bruin, die daar
met uw echtgenoot spreekt,ging ik voort om haar
te doen begrijpen, dat ik geen indringer was.
Weder een knik met het hoofd, oven kort en snel
als de vorige.
Zou die dame, dacht ik, gewoon zyn alleen met
Engelscheu om te gaan, die slechts spreken tot per
sonen, welke aan hen voorgosteld zyn geworden Ik j
besloot niet te ondernemen, die vraag door verdere I
proefnemingen naar de standvastigheid van haar'stil-
den beginne eenigszina zwymeldo, liep tij spoedig
weer dartelend rond.
De pas op zyn kasteel te Blenheim, nabij Oxford,
overleden Hertog van Marlborough was in vele op-
zichten een merkwaardig man. Ongelukkig heeft
hy zich meer naam gemaakt door zyne verschynin-
gen als hoofdpersoon, of als getuige in eohtsohei-
dingsprocessen en by audere schandalen dan op an
dere wyze. Maar afgoscheiden daarvan, was hij een
man van groote bekwaamheden. Hy stelde voel be
lang in de ontwikkeling van wetonschappen en kun
sten en was o. a. een autoriteit op het gebied van
electriciteit. Hy was directeur van eene electrisohe
verlichting-maatschappij en van eene telephoou-maat -
schappij, en zyn eenige redevoering in het Hooger-
huis betrof de telephonen. Ofschoon hij zich aan de
verwyten der geheele wereld blootstelde, toen hy de
door zijn grooteu voorzaat bijeengebrachte kunstver
zameling en bibliotheek (waaronder Kafael's Ansidei
Madonna en Vau Dyk's Karei I te paard, welke twee
stukken 87,500 opbrachten) verkocht, was hij lang
niet onverschillig voor de kunst. Hy kocht sedert
zeer vele kunstvoorwerpen en schreef ook over kunst,
terwijl hij de overheerschende schilderschool in Eu-
geland herhaaldelijk aanviel. Maar ondanks zyn
groote bekwaamheden, zal hy toch het moest bekend
blijven door zijne losbandighodon. Hy werd in 1844
geboren en huwde eene dochter van den Hertog van
Abercorn, die echter in 1888 eene echtscheiding
aanvroeg en verkreeg. In datzelfde jaar volgde hij
zijn vader als Hertog vau Marlborough op. Weinige
jaren later huwde hij eeue rijke Amerikaansche we
duwe, Mevrouw Hammersley uit New-York. Hy
was een oudere broeder van Lord Randolph Chur
chill en werd inderdaad door hen die hem kenden
beschouwd als veel bekwamer dan deze. Zyn opvol
ger in den titel is zyn eenige zoon, die juist dezer
dageu meerderjarig wordt en te Cambridge studeert.
Ziju zeer plotseling overlijden hoeft geruchten doen
ontstaan, als zou hij de hand aan zicbzelven geslagen
hebben, maar deze blijken onwaar te zijn.
De fabrikant Behr te Balingen in Wurtemburg ont
ving onlangs het verzoek, een monster-zending tricot-
goedoroii af te zenden aao de firma madame Marie v.
d. Meer en Co. te Amsterdam.
De bestelling had eene waarde van ongeveer vijf
honderd mark.
De fabrikant vroig, waar hy inlichtingen kou ver-
krijgen omtrent dé soliditeit der firma, en de firma
antwoordde, dat inlichtingen waren te verkrijgeu bij
de firma Holle k Co. eu bij de Amsterdamsche Bank.
Dit antwoord was met behulp van eene uitstekende
schrijfmachine geschreven op i ene briefkaart, die aan
de blanke zijde het Nederlaodsche wapcrj droeg, en
daaronder den naam der firmamadame Marie v. d.
Meer Co.
De fabrikant scheen nog geen voldoende zekerheid
te hebben, en zond het antwoord der firma aan zijn
agenten te Amsterdam, met het beleefd verzoek eeus
een onderzoek naar bedoelde firma in te stellen. Met
de briefkaart giug men naar het hoofdbureau vau
politie, waar de commissaris, de heer Van Doesburgh,
de verzekering gaf, dat men te doen had met de be
kende oplichtersbende, waartegen onlangs nog is ge
waarschuwd.
Dat de firma handelt iu alles wat zij maar krijgen
zwijgen op ie helderen, en wendde myn blikken tot
oom.
Al pratende en huppelende en de hand drukkende,
had hij, met den arm van de Gunst in den zijnen,
dezen een eind weegs medegenomen, Ik stond ge
reed naar hen toe te gaan en den pas aangekomene
mijn hulp aan te bieden voor het bezorgen zijner
bagaadjo; iets waar oom keiiuelijk niet aan dacht.
Eensklaps keerde de dame zich naar mij, met het ge
zegde
„Kinderen er uit."
„Wat belieft u vroeg ik.
„Kinderen or uit," herhaalde zij.
Ik stond verlegen te kyken, niet wetonde wat dit
te beduiden had.
„Kinderen er uit," zeide zij nog eens en stamp
voette.
„Wat bedoelt mevrouw?" waagde ik te zeggen.
„Kinderen in de ko6ts, met baboe
Nu begon ik iets van haar meening te vatten, en
stapte naar den wagen, dien het gezelschap pas ver
laten had. Ik zag daar een bruine vrouw zitten, die
twee wichtjes op haar schoot hield, en met het on-
verstoorbaarst geduld op een bevel wachtte om af te
stijgen. Ik zeide haar dat mevrouw wenschte, dat
zij voor den dag zou komen, maar werd niet begro-
pen. Eindelijk trad raerrouw zelvo aan het portier 1
f en uitte op zangerigen toon eenige maleische klanken
of woorden, waarvan ik alleen hot woord „baboe"
onthouden heb. Dp bruine vrouw nam uiterst be-
kan, blijkt uit het feit, dat «en fabrikant io Lanc*
shire er is ingoloopen voor eeu som van zeshonderd
gulden aau naalden een fabrikaut te te St. Galle#
in Zwitserland voor een vrij aanzienlyk bedrag aau
horlogeveeren, en een eenvoudig boertje uit Dode-
waard, voor twee partyen aardappelen, waarvan de
eerste party hondord mud bedroeg. (Echo.)
Op het Museum van Kunstnyverheid te Haarlem
zullen a. s. Zondag en volgende dagen nog tentoon
gesteld blijven «le beide tafereelen van den Kruisgang
door dou kunstschilder A. Derkiuderon ontworpen
en aanvankelyk bestemd om in matkleurige mmir.
tegels uitgevoerd, de kerk van hei gesticht St. Jo-
hannes de Deo te Haarlem te versieren.
Het voornemen der commissie om op bet einde
der volgende maand in het Museum van Kunstnij
verheid eeno tentoonstelling van kunstsmeodijzer te
houden, schynt met het beste gevolg te zullen worden
bekroond; reeds hebben verschillende eigenaars wer
ken van smeedyzer, behoorende tot het gebied der
kunstnijverheid ter expositie aangeboden. Ook hebben
verschillende kunstsmeden bier te lande hunne mede
werking toegezegd. Verdere inlichtingen omtrent
die tentoonstelling kunnen verkregen worden by den
beer E. von Saher, conservator van het Museum.
In hot Geneeskundig Tijdschrift voor N. verhaalt
de officier van gezondheid le klasse dr. J. K. Jacobs
drie gevallen van menschen, wier huid ton gevolge
van het eten vau papaijas eene gele kleur aannam.
De eene is wne te Kota-Radja wonendo volbloed
Europees-ho blondine met fijne, blanke huid en
gezonde gelaatskleur, die gewoon was des middags
en des avonds na het eten steeds een papaija te
gebruiken; de tweede is de commandant van een
oorlogsschip, die dagelijks eenige papaijas verorberde,
en de derde iemand van Italiaansche afkomst, die
sedert drie jaren ioderen dag oen papaija eet. Bij
de dame nam de gele kleur alleugs af, toen zygeei
papaijas rnuer at, de zeeofficier verliest de gele kleur
telkens als hy iu Europa is eu krijgt ze in Indië
weer terug als hij papaya's eelde Italiaan eet die
vrucht door en ziet steeds geel.
Aan een perceel bij do Wagenaarstraat ti Amster
dam was eeu geducht opstootje, Waarom Omdit
de meid was weggejaagd. Is dit dan zoo iets
bijzonders? Jawel, dat deze gedienstige weggezon
den was, dat was volgens huar moeder „Godser-
barmolijk onverdiend."
Het mensch stond, hijgende van vermoeienis door
te praten, niettegenstaande ze door de vrouw des
huizes erg kalm werd togengesproken.
„Is ze niet eerlijk en braaf altyd geweest?»
schreeuwde de verontwaardigde mama.
„Nou ja, nou ja, dat ounoozde stel hemden-en
broeken, dat weg was, dat is ook heel wat en (hierop
verzocht mama steik te letton), dat had ze net pre
cies de volgende weck terug willen geven, als hst
uit haar eigen wasch kwam."
Weer een kalme uitval uit de huisdeur.
„Wat blief uwee, in de lommuj'd gezetnou stel
dat dat waar is, dan slijt het toch nietmaar
was goed voor do kinderen, of niet
Opnieuw klinkt er iets van bovon.
„Zoo, wat zoir je. die huzaar, dat was voor de?*-
daard de kinderen vau haar schooi in den arm, eo
ging de trede af. Zij was geWleed als een welge
stelde hollandsche keukenmeid, met dit ouderscheid
dat zy onder haar hoed geen neepjesmuts droeg,
waardoor het glimmend pikzwarte haar zichtbaar ge
noeg was om haar ras aan te duiden, zoo (lit met
reeds uit haar gelaaiskleur had kunueu blijken. De
oostersclie vrouwen, die westorsche fainiliën als dienst
bode naar Europa vergezellen, zijn, ondanks haar
welgevormde gestalte, leelyk, en dit komt dubbel uit
als zij kleederen aan hebben, waarin anders gewoon
lijk een blank vel steekt. Waarschijnlijk droeg zij
de rokken en den hoed reeds sedert lang; maar een
gedeelte vau haar kloediugstukkeu was er, waarmede
men haar niet bekend had gemaakt, voor zy den
noder!aii(lsch«n bodem betrad. Dit waren de schoe
nen. De baboe droeg or e?n paar, dat haar veel te
wijd was, en toch vonden haar voeten zich in die-
gevangenis te eng. Bij eiken stap, dien zij zette,
tilde zij het been hoog op en liep daardoor over den
vlakken vloer zoo als een audcr een ladder opgaat.
Wie ooit in de weide een paard heeft zien loopen,
dat men om te beletten dat het over sloten
Springt eelt blok aan een der voorpooten heeft
geketend, kan zich het best oen voorstelling vormen
van den gang dezer personaadje. Enkele passagiers,
die zich ouder de gabrij bevonden, toefden nog een
oogenblik om haar te zien eu te hooren voortstappen.
(Bordt vervol ld.)
zelligheid, omdat Tree? haar Koortsdag had en dat
belabberde glasie pons en twee of drie segaren, uit
meneert kissie, 't mocht wat. En dat ie, omdat ie
in politiek wou loopen, op een bruiloft, meneers
jassie en broek het aangehad, nou daar zèl meheer
ook geen koors van krjjgen. Hein is een net mans
persoon, en dat is allemaal nog geen dingsigheid
om oen 'fatsoenlijke, knappe meid, en dat is Trees,
zoo maar perdoes op straat te zetten Als meneer
thuis was zou het bepaald niet gebeurenmeneer
mocht Trees wel."
Een ietwat warmer opmerking van uit den mond
van de vrouw dos huizes bracht mama gehoei buiten
westen en ze riep:
„Da's ook niks, jy het zooveel kanten rokken,
dat die eene, die ze ,voor haar op der uitgaansdag
gebruikte, wel geen blzal uitmaken, en boven-
dieo, Hein zag der graag meê, as ie in groot tenue
met der liep. Zou je denken, dat ze van jon loontje
soms kanten rokken kon dragen, kale mevrouw."
Zoo ging de moeder, de onschuld van haar kind
verdodigend, voort, maar vergat, dat ze eigenlijk
een complete acte vnn beschuldiging gereed maakte.
Dit ging nog eenigen tyd zoo voort, totdat einde
lijk twee politiemannen naderden en met het gobrui-
kelijke „iedereen zyn weg vervolgen", „doorloopen"
de menigte uiteen deed gaan.
Mot de verontwaardigde mama ging het echter
niet zoo geraakkelyk, nog huizen ver klonk hot ge
dragslijstje van haar dochter „coed voor de kinderen
eu dood eerlijk." leder heeft zoo zijn overtuiging I
j (Echo.)
Commissarissen voor de bereiding en uit-
deeling van Soep te Gouda, lokaal Prove
niershuis, hebben de eer hunne Stadgenooten
kennis te geven, dat zjj voornemens zyn eerst
daags rond te gaan met de Ljjsten ter intee-
kening van Soepkaarten voor den aanstaanden
winter. Zy nemen de vrjjheid de deelname
daartoe bijzonder aan te bevelen, ten einde bjj
te dragen tot de instandhouding van een der
nuttigste inrichtingen alhier.
Commissarissen voornoemd,
W. J. FORT DIJN DROOGLEEVER.
A. A. van BERGEN IJZEN DOORN.
J. KORTENOEVER.
H. GROENENDAAL.
D. N. BROUWER.
0. tan VEEN.
K. JONKER.
L. P. HOOGENDIJK.
G. PRINCE.
G. H. G. de LANGE.
Gouda, 19 November 1892.
De Eerste Lexiny van Dr. J. H. GUN
NING J.Hzn., zal plaats hebben op Donderdag
1 December 1892, des avonds ten 8 ure, in
bet lokaal «Heil des Volks», Peperstraat alhier.
Onderwerp: Ludewijk Pasqualb. Een edel
slachtoffer der Inquisitie.
Plaatskaarten zjjn te bekomen bij P. van
DORP, Gouwe, en des avonds aan het lokaal,
zoover de voorraad strekt.
HET BESTUUR.
Verkrijgbaar VEST O. 161.
TWEE
Des namiddags ten l1/, nur
door den bekenden Humoristischeu
Goochelaar
De tusschenbedrijven zullen worden afge
wisseld door
Entree Kinderen en begeleiders 25 Cent.
Bureau 1 uur.
in verschillende smaken f 0.10 het pakje.
Oosthaven B 36.
KOK en BANKETBAKKER,
bericht de Ontvangst eener Prachtige Collectie
Des avonds ten P/s uur prec:es
Directeur: T. J VIER BOOM.
Nieuw Nieuw
Tableaux vivants Gezelschap
bestaande uit acht schoone Eugelsche Dames.
English Song and dancers.
De Heer F. F. van DIJK,
Holl. Karakter Komiek en Coupletzanger.
MEJVNNU. ANNA NO O UT
Holl. Costuum Soubrette met geheel nieuw
répertoire. Tot Slot
Vaudeville met zang iu één Bedrijf.
Bureau 61/, uur. Aanvang 7L/a uur.
ENTREE 0.75.
Heeren Leden met hunne Dames Entree ƒ0.50.
Hoofd-Agent NIEUWS v/d DAG,
Leesinrichting van
bericht de ontvangst eener geheel nieuwe
Collectie
Jongens- eu Meisjes-Boeken,
DOOZEN POSTPAPIER eaz. enz.
Op aanvrage wordt gaarne direct een fraaie
Collectie ter keuze gezonden.
Rijksdepót van POSTZEGELS,
BRIEFKAARTEN en PLAKZEGELS.