Opruiming wegens verplaatsing Joh. v. d. Burg i, I. M. Kabel Madm. GRIIALDI'S PRENTEBOEKEN, DIVERSE GEBAKJES, Bruinkool Briketten naar de Kleiweg E. No. 4, Groote Voorstellingen. J. T. Swartsonlmrg, SCHENK a Zn- ADVERTENTIES. Chr. Jongellngs-Vereenlging VRAAG P. KRIJGSMAN. Gouden, Zilveren en met Diamant bezette VOORWERPEN, OPRUIMING tot LAGS PRIJZEN, iff. E. MonaschMarkt A 89, Familievoorstelling AUGUST DE DOMME. Nieuw! Nieuw! GRIKSPÜDDI?iG, Theetabletjes, Theebanket, f 0,12 lb. t O ma. s- H. J. M. KABEL, 14:0 Surprises, Carionnagrs, Groote Buitengewone Voorstelling Het Florida Quartet EEN LASTIGE SCHOONPAPA. Advertentiebureau Wollen Dekens. Donzen Dekens. Gestikte Dekens. Molton Dekens. Versche goed gevulde Boterletters St. J. M. NOOTHOVEN van GOOR. H. G. HOEFHAMER. «DANIËL,* "te Q-©"u.dLa,_ Merk „de Kroon' VAN HET MAGAZIJN VAN Gouden en Zilveren Heeren en Dames HORLOGIËN enz. enz., Hoek 81. Anthoniestraat. naast liet Hotel „De PAAUW*. Zaal Kunstmin, Sociëteit ..051S GENOEGEN" Gouda Zondag 20 November 1892 Groote Kinder- en De Hr. F. F. v. DIJK. BONBONS om die te vullen. door het Théatre des Variétés De Heer SPANIER, Pianist Accoinpagnatenr. en Suikerwerken. Dagelijks versche Boterletters. Binnen- en Buitenlandse Tijdschriften en Bomans, Zeer voordeelige prijzen OOSTHAVEN B 36. Chocolaad Blokletters f 0,10 per Stuk, ld „hét V«d." lezsn we de volgende waarschuwing Onder de bedelbriefjes, waarmede wij in dezen tijd van het jaar overstroomd worden, kwam er ons een onder de oogen, dat een nieuw en vernuftig middel, om aan den kost te komen, aangeeft. Op een vodje papier worden „kurkvuurmakers" te koop aangeboden, met het onderschrift: „Dit biljet wordt teruggehaald; indien zoek geraakt, moet 1 cent ver goed worden." Het spreekt vanzelf, dat men zich aan dezen oisch niet behoeft te storen, 't Is eenvoudig een speculatie, die machtig veel heeft van een poging tot afzetterij. Naar de Opr. üaarl. Ct. verneemt, zal ouder de socialistische arbeiders in Friesland eene verloting op touw gezet worden van 1000 gewerenEen groothandelaar moet deze geweren (afgekeurde Beau- montfl) aangekocht hebben. Het voorbeeld van den Duitschen theoloog, Paul Göhre, die naar men zich zal herinneren, eenige maanden onder de Saksische fabrieksarbeiders leefde is thans gevolgd door mevr. Minna WettsteinAdelt, een der strijdsters voor de rechten der vrouw in Duitschland. Met bewonderenswaardige volharding heeft zij haar vrijwillig aangenomen taak vervuld, om geruimen tijd als fabrieksarbeidster te leven,vreugde en leed met deze arbeidsters te deelen, hare ge woonten te bestudeeren, haar lerensopvattingen en gebiuiken uit eigen ervaring te leeren kennen. Natuurlyk ziju de hinderpalen, objectieve en sub jectieve, die een beschaafde vrouw bij de uitvoering van een dergelyk voornemen in 'Jen weg staan, bij zonder groot. Meer nog dan de tydelijke afstand van hare ge woonten, moest voor de in de meest beschaafde krin gen verhoerende vrouw het schouwspel pijnlijk zijn van zooveel voorbeelden van zedelyke verwaarloozing waarvan zij herhaaldelijk getuige moest zijn. De mededeelingen van mevr. Wettstein over de gruwelijke toestanden in de woningen der arbeiders, waar de fainiliën in hokken opeengehoopt zijn, ko men overeen met die tal van andere schrijvers. Waartoe dergelijke toestanden leiden, is duidelijk. De bijzonderheden door mevr. Wettstein meege deeld, leveren een bewijs, dat de zorg voor gezonde arbeiderswoningen oen der gewichtigste plichten van den staat is. De oplossing van de woningqnaestie is dringend noodzakelijk, dan eerst kan verbetering komen in de toestanden der arbeiders. Behalve de woningquaestie bespreekt de schrijfster nog uitvoerig de economische opvoeding der mei«jes. De meisjes iu die fabrieksdistricten zijn over het algemeen goedig, fatsoenlijk, mapr onverstandig. Zij stellen zich tevreden met het elBndigste voedsel, met de afschuwelijkste slaapplaatsen! maar hebben veel over vooi* „mooie" kleeren. Bij het leggen van eet? vloer in een nieuwe wouing te Wouw (N.-Br.) was een jonge kat ongemerkt daaronder geslopen, met het natuurlijk gevolg dat zij ingesloten werd. Toeu de eigenaar nu een paar dagen geleden het huis betrok, hoorde hij onder den vloer een voortdurend gemiauw. Een deurdorpel moest worden uitgebroken, om poes uit hare gevan genis te verlossen, waarin ze negentien dagen zonder eten of drinken had doorgebracht. Hoewel ze in den arm en deed hem eenige stappen voorwaarts zetien. Ik had mij intusschen tot de dame in het satijnen kleed gewend. Na de gesprekken in de sociëteit behoefde men geen waarzegger te zijn. om uit haar gelijktijdig verschijnen met den heer de Gunst op te maken, dat zij zijn echtgenoot was. Haar donker bruin gelaat, stompe neus, dikke lippen en kleine zwarte oogen spraken zoo duidelyk, dat de geheele geschiedenis van haar afkomst en haar huwelijk met de Gunst mg aanstonds voor den geest kwam. Zij stond rechtop met de handen langs het lijf, het too- neel der ontmoeting tusschen baar echtgenoot en zij vriend, waarvan zij niets begreep, aan te staren maar noch haar houding, noch haar gelaat teekende iets dat niar verbazing geleek. „Mevrouw de Gunst zeide ik vragenderwijs. Zij zag naar mijn kant, maakte met hot hoofd een snelle korte buiging, en bleef toer: weder in haar vo rige onverschillige bonding staan. „Ik ben de neef van mijnheer de Bruin, die daar met uw echtgenoot spreekt,ging ik voort om haar te doen begrijpen, dat ik geen indringer was. Weder een knik met het hoofd, oven kort en snel als de vorige. Zou die dame, dacht ik, gewoon zyn alleen met Engelscheu om te gaan, die slechts spreken tot per sonen, welke aan hen voorgosteld zyn geworden Ik j besloot niet te ondernemen, die vraag door verdere I proefnemingen naar de standvastigheid van haar'stil- den beginne eenigszina zwymeldo, liep tij spoedig weer dartelend rond. De pas op zyn kasteel te Blenheim, nabij Oxford, overleden Hertog van Marlborough was in vele op- zichten een merkwaardig man. Ongelukkig heeft hy zich meer naam gemaakt door zyne verschynin- gen als hoofdpersoon, of als getuige in eohtsohei- dingsprocessen en by audere schandalen dan op an dere wyze. Maar afgoscheiden daarvan, was hij een man van groote bekwaamheden. Hy stelde voel be lang in de ontwikkeling van wetonschappen en kun sten en was o. a. een autoriteit op het gebied van electriciteit. Hy was directeur van eene electrisohe verlichting-maatschappij en van eene telephoou-maat - schappij, en zyn eenige redevoering in het Hooger- huis betrof de telephonen. Ofschoon hij zich aan de verwyten der geheele wereld blootstelde, toen hy de door zijn grooteu voorzaat bijeengebrachte kunstver zameling en bibliotheek (waaronder Kafael's Ansidei Madonna en Vau Dyk's Karei I te paard, welke twee stukken 87,500 opbrachten) verkocht, was hij lang niet onverschillig voor de kunst. Hy kocht sedert zeer vele kunstvoorwerpen en schreef ook over kunst, terwijl hij de overheerschende schilderschool in Eu- geland herhaaldelijk aanviel. Maar ondanks zyn groote bekwaamheden, zal hy toch het moest bekend blijven door zijne losbandighodon. Hy werd in 1844 geboren en huwde eene dochter van den Hertog van Abercorn, die echter in 1888 eene echtscheiding aanvroeg en verkreeg. In datzelfde jaar volgde hij zijn vader als Hertog vau Marlborough op. Weinige jaren later huwde hij eeue rijke Amerikaansche we duwe, Mevrouw Hammersley uit New-York. Hy was een oudere broeder van Lord Randolph Chur chill en werd inderdaad door hen die hem kenden beschouwd als veel bekwamer dan deze. Zyn opvol ger in den titel is zyn eenige zoon, die juist dezer dageu meerderjarig wordt en te Cambridge studeert. Ziju zeer plotseling overlijden hoeft geruchten doen ontstaan, als zou hij de hand aan zicbzelven geslagen hebben, maar deze blijken onwaar te zijn. De fabrikant Behr te Balingen in Wurtemburg ont ving onlangs het verzoek, een monster-zending tricot- goedoroii af te zenden aao de firma madame Marie v. d. Meer en Co. te Amsterdam. De bestelling had eene waarde van ongeveer vijf honderd mark. De fabrikant vroig, waar hy inlichtingen kou ver- krijgen omtrent dé soliditeit der firma, en de firma antwoordde, dat inlichtingen waren te verkrijgeu bij de firma Holle k Co. eu bij de Amsterdamsche Bank. Dit antwoord was met behulp van eene uitstekende schrijfmachine geschreven op i ene briefkaart, die aan de blanke zijde het Nederlaodsche wapcrj droeg, en daaronder den naam der firmamadame Marie v. d. Meer Co. De fabrikant scheen nog geen voldoende zekerheid te hebben, en zond het antwoord der firma aan zijn agenten te Amsterdam, met het beleefd verzoek eeus een onderzoek naar bedoelde firma in te stellen. Met de briefkaart giug men naar het hoofdbureau vau politie, waar de commissaris, de heer Van Doesburgh, de verzekering gaf, dat men te doen had met de be kende oplichtersbende, waartegen onlangs nog is ge waarschuwd. Dat de firma handelt iu alles wat zij maar krijgen zwijgen op ie helderen, en wendde myn blikken tot oom. Al pratende en huppelende en de hand drukkende, had hij, met den arm van de Gunst in den zijnen, dezen een eind weegs medegenomen, Ik stond ge reed naar hen toe te gaan en den pas aangekomene mijn hulp aan te bieden voor het bezorgen zijner bagaadjo; iets waar oom keiiuelijk niet aan dacht. Eensklaps keerde de dame zich naar mij, met het ge zegde „Kinderen er uit." „Wat belieft u vroeg ik. „Kinderen or uit," herhaalde zij. Ik stond verlegen te kyken, niet wetonde wat dit te beduiden had. „Kinderen er uit," zeide zij nog eens en stamp voette. „Wat bedoelt mevrouw?" waagde ik te zeggen. „Kinderen in de ko6ts, met baboe Nu begon ik iets van haar meening te vatten, en stapte naar den wagen, dien het gezelschap pas ver laten had. Ik zag daar een bruine vrouw zitten, die twee wichtjes op haar schoot hield, en met het on- verstoorbaarst geduld op een bevel wachtte om af te stijgen. Ik zeide haar dat mevrouw wenschte, dat zij voor den dag zou komen, maar werd niet begro- pen. Eindelijk trad raerrouw zelvo aan het portier 1 f en uitte op zangerigen toon eenige maleische klanken of woorden, waarvan ik alleen hot woord „baboe" onthouden heb. Dp bruine vrouw nam uiterst be- kan, blijkt uit het feit, dat «en fabrikant io Lanc* shire er is ingoloopen voor eeu som van zeshonderd gulden aau naalden een fabrikaut te te St. Galle# in Zwitserland voor een vrij aanzienlyk bedrag aau horlogeveeren, en een eenvoudig boertje uit Dode- waard, voor twee partyen aardappelen, waarvan de eerste party hondord mud bedroeg. (Echo.) Op het Museum van Kunstnyverheid te Haarlem zullen a. s. Zondag en volgende dagen nog tentoon gesteld blijven «le beide tafereelen van den Kruisgang door dou kunstschilder A. Derkiuderon ontworpen en aanvankelyk bestemd om in matkleurige mmir. tegels uitgevoerd, de kerk van hei gesticht St. Jo- hannes de Deo te Haarlem te versieren. Het voornemen der commissie om op bet einde der volgende maand in het Museum van Kunstnij verheid eeno tentoonstelling van kunstsmeodijzer te houden, schynt met het beste gevolg te zullen worden bekroond; reeds hebben verschillende eigenaars wer ken van smeedyzer, behoorende tot het gebied der kunstnijverheid ter expositie aangeboden. Ook hebben verschillende kunstsmeden bier te lande hunne mede werking toegezegd. Verdere inlichtingen omtrent die tentoonstelling kunnen verkregen worden by den beer E. von Saher, conservator van het Museum. In hot Geneeskundig Tijdschrift voor N. verhaalt de officier van gezondheid le klasse dr. J. K. Jacobs drie gevallen van menschen, wier huid ton gevolge van het eten vau papaijas eene gele kleur aannam. De eene is wne te Kota-Radja wonendo volbloed Europees-ho blondine met fijne, blanke huid en gezonde gelaatskleur, die gewoon was des middags en des avonds na het eten steeds een papaija te gebruiken; de tweede is de commandant van een oorlogsschip, die dagelijks eenige papaijas verorberde, en de derde iemand van Italiaansche afkomst, die sedert drie jaren ioderen dag oen papaija eet. Bij de dame nam de gele kleur alleugs af, toen zygeei papaijas rnuer at, de zeeofficier verliest de gele kleur telkens als hy iu Europa is eu krijgt ze in Indië weer terug als hij papaya's eelde Italiaan eet die vrucht door en ziet steeds geel. Aan een perceel bij do Wagenaarstraat ti Amster dam was eeu geducht opstootje, Waarom Omdit de meid was weggejaagd. Is dit dan zoo iets bijzonders? Jawel, dat deze gedienstige weggezon den was, dat was volgens huar moeder „Godser- barmolijk onverdiend." Het mensch stond, hijgende van vermoeienis door te praten, niettegenstaande ze door de vrouw des huizes erg kalm werd togengesproken. „Is ze niet eerlijk en braaf altyd geweest?» schreeuwde de verontwaardigde mama. „Nou ja, nou ja, dat ounoozde stel hemden-en broeken, dat weg was, dat is ook heel wat en (hierop verzocht mama steik te letton), dat had ze net pre cies de volgende weck terug willen geven, als hst uit haar eigen wasch kwam." Weer een kalme uitval uit de huisdeur. „Wat blief uwee, in de lommuj'd gezetnou stel dat dat waar is, dan slijt het toch nietmaar was goed voor do kinderen, of niet Opnieuw klinkt er iets van bovon. „Zoo, wat zoir je. die huzaar, dat was voor de?*- daard de kinderen vau haar schooi in den arm, eo ging de trede af. Zij was geWleed als een welge stelde hollandsche keukenmeid, met dit ouderscheid dat zy onder haar hoed geen neepjesmuts droeg, waardoor het glimmend pikzwarte haar zichtbaar ge noeg was om haar ras aan te duiden, zoo (lit met reeds uit haar gelaaiskleur had kunueu blijken. De oostersclie vrouwen, die westorsche fainiliën als dienst bode naar Europa vergezellen, zijn, ondanks haar welgevormde gestalte, leelyk, en dit komt dubbel uit als zij kleederen aan hebben, waarin anders gewoon lijk een blank vel steekt. Waarschijnlijk droeg zij de rokken en den hoed reeds sedert lang; maar een gedeelte vau haar kloediugstukkeu was er, waarmede men haar niet bekend had gemaakt, voor zy den noder!aii(lsch«n bodem betrad. Dit waren de schoe nen. De baboe droeg or e?n paar, dat haar veel te wijd was, en toch vonden haar voeten zich in die- gevangenis te eng. Bij eiken stap, dien zij zette, tilde zij het been hoog op en liep daardoor over den vlakken vloer zoo als een audcr een ladder opgaat. Wie ooit in de weide een paard heeft zien loopen, dat men om te beletten dat het over sloten Springt eelt blok aan een der voorpooten heeft geketend, kan zich het best oen voorstelling vormen van den gang dezer personaadje. Enkele passagiers, die zich ouder de gabrij bevonden, toefden nog een oogenblik om haar te zien eu te hooren voortstappen. (Bordt vervol ld.) zelligheid, omdat Tree? haar Koortsdag had en dat belabberde glasie pons en twee of drie segaren, uit meneert kissie, 't mocht wat. En dat ie, omdat ie in politiek wou loopen, op een bruiloft, meneers jassie en broek het aangehad, nou daar zèl meheer ook geen koors van krjjgen. Hein is een net mans persoon, en dat is allemaal nog geen dingsigheid om oen 'fatsoenlijke, knappe meid, en dat is Trees, zoo maar perdoes op straat te zetten Als meneer thuis was zou het bepaald niet gebeurenmeneer mocht Trees wel." Een ietwat warmer opmerking van uit den mond van de vrouw dos huizes bracht mama gehoei buiten westen en ze riep: „Da's ook niks, jy het zooveel kanten rokken, dat die eene, die ze ,voor haar op der uitgaansdag gebruikte, wel geen blzal uitmaken, en boven- dieo, Hein zag der graag meê, as ie in groot tenue met der liep. Zou je denken, dat ze van jon loontje soms kanten rokken kon dragen, kale mevrouw." Zoo ging de moeder, de onschuld van haar kind verdodigend, voort, maar vergat, dat ze eigenlijk een complete acte vnn beschuldiging gereed maakte. Dit ging nog eenigen tyd zoo voort, totdat einde lijk twee politiemannen naderden en met het gobrui- kelijke „iedereen zyn weg vervolgen", „doorloopen" de menigte uiteen deed gaan. Mot de verontwaardigde mama ging het echter niet zoo geraakkelyk, nog huizen ver klonk hot ge dragslijstje van haar dochter „coed voor de kinderen eu dood eerlijk." leder heeft zoo zijn overtuiging I j (Echo.) Commissarissen voor de bereiding en uit- deeling van Soep te Gouda, lokaal Prove niershuis, hebben de eer hunne Stadgenooten kennis te geven, dat zjj voornemens zyn eerst daags rond te gaan met de Ljjsten ter intee- kening van Soepkaarten voor den aanstaanden winter. Zy nemen de vrjjheid de deelname daartoe bijzonder aan te bevelen, ten einde bjj te dragen tot de instandhouding van een der nuttigste inrichtingen alhier. Commissarissen voornoemd, W. J. FORT DIJN DROOGLEEVER. A. A. van BERGEN IJZEN DOORN. J. KORTENOEVER. H. GROENENDAAL. D. N. BROUWER. 0. tan VEEN. K. JONKER. L. P. HOOGENDIJK. G. PRINCE. G. H. G. de LANGE. Gouda, 19 November 1892. De Eerste Lexiny van Dr. J. H. GUN NING J.Hzn., zal plaats hebben op Donderdag 1 December 1892, des avonds ten 8 ure, in bet lokaal «Heil des Volks», Peperstraat alhier. Onderwerp: Ludewijk Pasqualb. Een edel slachtoffer der Inquisitie. Plaatskaarten zjjn te bekomen bij P. van DORP, Gouwe, en des avonds aan het lokaal, zoover de voorraad strekt. HET BESTUUR. Verkrijgbaar VEST O. 161. TWEE Des namiddags ten l1/, nur door den bekenden Humoristischeu Goochelaar De tusschenbedrijven zullen worden afge wisseld door Entree Kinderen en begeleiders 25 Cent. Bureau 1 uur. in verschillende smaken f 0.10 het pakje. Oosthaven B 36. KOK en BANKETBAKKER, bericht de Ontvangst eener Prachtige Collectie Des avonds ten P/s uur prec:es Directeur: T. J VIER BOOM. Nieuw Nieuw Tableaux vivants Gezelschap bestaande uit acht schoone Eugelsche Dames. English Song and dancers. De Heer F. F. van DIJK, Holl. Karakter Komiek en Coupletzanger. MEJVNNU. ANNA NO O UT Holl. Costuum Soubrette met geheel nieuw répertoire. Tot Slot Vaudeville met zang iu één Bedrijf. Bureau 61/, uur. Aanvang 7L/a uur. ENTREE 0.75. Heeren Leden met hunne Dames Entree ƒ0.50. Hoofd-Agent NIEUWS v/d DAG, Leesinrichting van bericht de ontvangst eener geheel nieuwe Collectie Jongens- eu Meisjes-Boeken, DOOZEN POSTPAPIER eaz. enz. Op aanvrage wordt gaarne direct een fraaie Collectie ter keuze gezonden. Rijksdepót van POSTZEGELS, BRIEFKAARTEN en PLAKZEGELS.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1892 | | pagina 2