SPOT
lO,
I
1
Wï
s
WH,
Klankspoor
LEN
1
•I
en Omstreken.
BINNENLAND.
i
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda
Dinsdag 6 December.
5011.
azenveen.
FEUILLETON.
izx ZJZeï.
i.
bussen.
ilechts
OOR,
rock
it tema-
nnoodig.
De tnaendlng van advertentiön kan geschieden tot Mn uur des namiddags van den dag der uitgave.
ai
I
hl
Ja
1.70.
Nommer» VIJF CENTEN.
■Alzoaderlyke
13OUDA, 5 December 1892.
vrg thuis
10
HANS ARNOLD.
Q.
te maken,
mij scheen bet
re/.
Gisteren werden ten Raad huize gevaccineerd 44
personen.
voegde hij er bij, om mijn eergevoel te
l-a-i j moeten
Z E
Wffl
ederen
sm:
jaegeb,
ian neven,
et.
namen der
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post f
Naar het Hoogduitech van
en dansen, maar ook in
Naar wij vernomen troedt Zondag 11 December
a. s. voor de afdeeling /zGouda" van het Algemeen
Nederla dsch Werklieden-Verbond op de heer W.
Otto, van Amsterdam, een bekend letterkundige, die
menige van zijne novellen zal voordragen.
Een beperkt aantal introductie’» stelt het bestuur
beschikbaar voor niet-leden.
cbikt.
even goed
7)
Alle
en dan
lachen
Met van onderdrukte woede bevende stem v-™
ik hem waarover zoo minachtend te lachen was; hij
-"“1 en
men de moed niet verliezen zou,
die in andere gevallen niet, wat
mij beweren kon.
aan.
zeer weinig
GOUDSCHE COURANT.
De moeder sloeg hare dochter eenen witte wollen doek
om de schouders en toen gingen zij, en met hen de
jonker, langs het helder verlichte pad voorbij onze
tafel, waar wy alle opstonden en beleefd groetten.
De witte doek en de roode muts nooit had ik
onze corpskleur zoo leelijk gevonden waren nog
nu en dan door de boomen zichtbaar en toen waren
zij verdwenen de muziek zweeg en wij alle zwe
gen ook.
Ik geloof dat mijne vrienden, door de uitdrukking
van mijn gezicht, tot het vermoeden gekomen waren
dat het gebeurde mij dieper trof dan zij vermoed
hadden. Wij stonden alle ontstemd op en begaven
ons op den terugweg.
Beneden aan de slotberg in de eerste straat kwam
ons de jonker tegemoet, die verrast scheen toen hij
zag, dat wij reeds op den terugweg waren.
Met zijn gewone tact, zweeg hij over de wedding
schap en toen een der anderen, alleen om het stil
zwijgen te verbreken, vroeg hoe hij zoo snel tot zijn
doel gekomen was, antwoordde hy dat het geen kunst-
I stuk geweest was, want, toen hij zijnen naam had
i genoemd bleek het dat de majoor met zijnen vader
bevriend was en daarom had men aan hem toege-
I staan wat men misschien aan eenen vreemden zou
de dans afgeloopen. Hot had zeker hebben geweigerd. Met mijn persoon heeft het niets
Jjaar my scheen het te maken, vor~ ’- - u:;_---
Ua. De jonker gaf de jonge schoone de sparen wat my, ofschoon ik het op prijs had
bracht haar naar bare lafel terug, waar de stellen, juist nog meer ergerde, daar ik gevoelde dat
te vertrekken. 1 bij mij nret alleen iu rijden - - 1
In de Standaard leest men het volgende
Vrijdagavond trad de heer H. M. Dercksen, anti-
revolutionair Raadslid te Gouda, voor de antirev.
kiesvereeniging te Ouderkerk. ®/d IJsel op, met het
doel om de tegenstelling tussehen de Revolutionaire
en do Anti-revolutionairo beginselen te doen uitkomen.
Vooral met het oog op de aanhangige kiesrecht-
ontwerpen was het gesprokene alleszins een tijdwoord.
Helder als de dag kwam het in de rede van den
heer Dercksen uit, dat er niet alleen eene zeer diepe
klove ligt tusschen de revolutionaire en de anti
revolutionaire beginselen, maar dat (om bij ons land
te blijven) de revolutionaire toongevers met alle
macht, die hun ten dienste staat de macht van
het geld; van de pers, van maatschappelijke positie,
van de wetenschap belichaamd in professoren, lee
raren van middelbare scholen, openbare onderwijzers
ons volk, in massa, trachten te leiden in de bed
ding des ongeloofs, eene bedding met duistere diep
ten, met nog donkerder uitgang, zonder God, den
God van Oud—Nederland. Vandaar, dat spreker er
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Bovendien worden alle Advertentiën gratie
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
twelk des Maandags verschgnt.
ontwikkelden toehoorder weinig nieuws aal hebben
geboden, maar voor het volk de eenig ware is. Ik
zal mij van bijzonderheden pnthouden, omdat uwe
lezers stellig wel op de hoögte van het ontwerp
zullen zijn. Ook het debat bood weinig dat der
vermelding waard is. Dr. B., die met den spreker I
in debat trad, was zoo onduidelijk in zijne bewerin
gen, dat én de spreker, én vele toehoorders, waar
onder ook uw verslaggever, niet bij machte waren
hem te vatten. Dat hij er zich o. a. met de spoor-
wegovereenkomsten leelijk inwerkie, werd eon ieder
duidelyk door hel antwoord van den heer Valette.
Wij hopen dat onze kiesvereeniging op don ingesla
gen weg zal voortgaan en qp iedere plaats tot onze
Vereeniging behoorende, zulke voordrachten zal laten
houden 1
wendde hij zich tot mij en vervolgde’t is toch een
moeielijk iets, behalve gij waagt het niemand, zij
durven niet eens zoover te gaan als gy.
Troost u daarmeê.
Terwijl hij sprak trok de Jonker zijne gele glacé
handschoenen aan. Eigenlijk geen balhandschoenen,
zeide hij, maar wedt gij ook op mij, Clemens Gij
hebt er tnch niets tegen dat ik uwe rol overneem,
Bfeer? Volstrekt niet, antwoordde ik schynbaar be
daard, ofschoon mijn bloed kookte, toen ik hem zoo
zonder zich te bedenken over het plein zag gaan en
zelfs in dit oogenblik mij zelven moest bekennen,
dat hij er zoo goed uitzag.
Evenals mij, staarde men ook hem in ademlooze
stilte na maar de jonker keerde niet om. Hij
kwam bij de tafel en nam zijne muts af ik zag
alles zag bod het princesje bloosde en verlegen
werd en toen de moeder hulpeloos aanzag r hoe
op het gezieht van de laatste eene vroolijke lach kwam
hoe de oude majoor met eene- kleine beweging
van de hand blijkbaar zijne toestemming gaf en
nu zwaaide de jonker met zijn muts naar de muzie
kanten, die daarop de wals met verdubbelde ijver
speelden en daar zweefde het paar over de door
de maan verlichte grasvlakte.
Eindelijk was
skchts enkele minuten geduurd,yhaar
een uur toe.
arm en bracht haar naar bare u
familie zich reeds gereed maakte om
bij zijne hoorders ook op aandron?, dat zij tegen
over de revolutionaire zuiging, die ons volk ten
verderve voert, den Naam des Heeren zouden hoog
houden, voor lienzelven en voor hunne kinderen.
Hoe verleidelijk de leuze ook zij, waarmede do geest
dor revolutie ’s lands kinderen lokt, er is maarééne
leuze, waarmede ons volk moet optrekken, strijden
en arbeiden op ieder levensterrein, nl. voor den
Heere en Zijnen Christus, voor God en Zijn Woord.
Belangrijk was ’sprekers schildering van de con
sequentie der revolutionaire beginselen. Zijdie
voor deze heillooze beginselen propaganda maken,
spelen in letterlijken zin met mmrwat nog te meer’
blijken zal als de volkeren, met name de massa’s de
lijn der revolutie tan einde toe afloopen. Volkssoe
vereiniteit sluit feitelijk elk denkbeeld van gezag
uit, en geeft iu hare voleindiging de wereld aan
eene revolutie over, waarbij de Fransohe revolutie
slechts kinderspel is. Dat zien do liberalen wel,
maar in stede van terug te keeren tot die Fontein
des Heils, zoeken ze iu remmen kracht. Geremd wordt
de maatschappelijke trein, waarin de vuist wordt
gebald tegen het kapitaal en de vloek wordt geslin
gerd naar het hoofd van den kapitalist.
Met klem van redenen drong de heer Dercksen
bij zijn gehoor aan op organisatie, wat de arbeiders
aangaat in „Patrimonium», wat do patroons betreft
in de „Patroonsvereeniging", wat allo gezinshoofden
betreft in eene Anti-revolutionaire kiesvereeniging.
Tegenover de Revolutie, die alles uiteenwoelt en alle
ordelijke maatschappelijke verhoudingen loswrikt,
voegt ons Calvanisten, organisatie op den bodem der
H. Schrift. Dit leidt tot éénheid en goede verhou
dingen. Alzoo moet ons Christenvolk in den Naam
des Heereu en in Zijne kracht een machtigen dam
opwerpen tegen den stroom des ongeloofs.
Spreker bejammerde het, dat ons Christenvolk
in zoo menig opzicht de liberale pers steunt. De
antirevolutionaire bladen leiden een kwynend leven
Uit Krimpen a/d Lek schrijft men ons:
Na het verschijnen van het nieuwe Kieswet-ont-
werp besloot onze vrijzinnige Kiesvereeniging voor
Krimpen a/d Lek en Omstreken dit belangrijke ont
werp meer algemeen bekend te maken door het hou
den van volksvoordrachten zoowel hier als elders.
Do eerste van deze voordrachten werd alhier gehou
den op Zaterdag 3 dezer. Trots het slechte wéér
was de opkomst eene bijzonder talrijke, de zaal was
in letterlijken zin propvol. Wel een bewijs dat het
politieke leven jogir.t te ontwaken, ook in de lagere
klassen der maatschappij, want de opgekorpenen wa
ren voor verreweg het grootste gedeelté uit den
werklieden-stand.
De heer T. G. G. Valette heeft zeker in den zin
onzer Vereeniging gehandeld door zijne rede zoo in
te kleeden, dat zij voor de werklieden vatbaar en
duidelijk was. Alle geleerde en scherpzinnige rede-
neeringen achterwege latende, besprak hij de hoofd
zaken van het ontwerp-Tak op een wyze, die den
t om
mijnen vrouwenhatenden Beer te vervangen? en toen
plaagden my, hetwelk ik dan eens lachend
eens bits beantwoordde alleen het stille
van den jonker, kon ik niet verdragen.
vroeg
moest zelf maar eens in mijne plaats geweest zijn
dan eens zeggen of
ook al mistte men
toch niemand van
Hij zag mij bedaard
Ik heb niet meer en misschien zelfs minder om
uw ongeluk gelachen dan de anderen, zeide hij,
waarom ik het ongeluk heb om u voortdurend door
mijn gezicht of door iets anders te ergeren, weet ik
niet en ik zal er mijn hoofd ook niet meê breken.
Daarna leunde hij in zijne stoel en rookte bedaard
zijn sigaar.
Maar wat moet er nu van mijne weddenschap wor
den, riep de lange Clemens. Heeft niemand lust
