30ÏÏT.
la is voor-
SCEMBEB
n aan den
t contant
rr
!>W*
r
F 1
4
WH
8
TÉ
BINNENLAND.
ping
ten
kelen.
IEN,
erk.
UIT HET LEVEN.
I IJsel.
N,
1892. Vrijdag 16 December. 5020.
Nieuws- \en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
en Kaas
FEUILLETON.
1
W
G
E 92.
ig.
akt
ijnè |ie-
it.
GOUDA, 15 December 1892.
De Inzending van advertentlön kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave.
en dikten
Onge'
(Naar het Duitech.)
ouden Me-
(de Zondag
10 tot dea
secretarie
gebracht, dat vroeger tot de Vrome wensohen be
hoorde. [Schoonh. Ct.)
i
aatscbappjj
N-, MAI8-
eit; Kurk-
ir den Ge-
CouAsnt geschiedt dageljjks
Zon- en Feestdagen.
Naar wy vernemen, gaat het zangkoor dor R. K.
Kerk te Moordrecht eene schoone toekomst tegemoet.
Moest vroeger veel tengevolge van onvoldoend per
soneel onuitgevoerd blyven, weshalve het voor som
mige andere dorpskoren de vlag moest strijken, thans
maken een aantal kinderen en ook eenige jongelin
gen gebruik van de gelegenheid, hpn door den eerw.
Pastoor aangeboden, om zich gedurende den winter
eenige bedrevenheid in den zang eigen te maken,
om daarna onder de andere leden van het koor te
worden opgenomen. De sympathie, die er onder
deze adspirant-koorzangers bestaat, belooft veel voor
de toekomst. Ook de ijverige bemoeiingen van den
organist, den heer Bouwman, die zich zooveel moeite
getroost, om den jeugdigen zangers eene degelyke
opleiding te geven, doen het blijde vooruitzicht ont
staan, dat eerlang veel tot -tand zal kunnen worden
Donderdag 22 December a. st. zal het gezelschap
van den Tivoli-schouwbukg te Rotterdam opvoeren
Het Goüdvischje, toonoelspel in 3 bedr. van W. G.
van Nouhuijs. Dit stuk heeft allerwegen veel succes
gehad, het behoort tot de boste stukken van het
répertoire en is zelfs in Londen in de Engelsche
taal opgevoerd, welke eer nog nooit aan een oor
spronkelijk Hollandsch tooneelstuk was te beurt ge
vallen. Daarin treden op de dames Aug. van
BienePoolman, Beukers, van Westerhoven en van
Rossum benevens de hh. Jan C. de Vos, Royaards,
Alex. Faassen, Holkers enz.
Tot nastukje wordt gegevenKapitein Cadillac,
waarin optreden Mevr. v. Westerhoven en Alex.
Faassen.
De commissie tot samenstelling van het volkslie
derenboek ook der Maatsch. tot Nut van’t Algemeen
wenscht een onderzoek in te stellen naar die oude
liederen, welke thans nog in den mond des volks
leven en niet Lot de algemeen bekende behooren.
Zij meent, dat in menige streek van ons land nog
wel dergelijke liederen of fragmenten van liederen
te ontdekken zijn, en richt zich daarom tot allen, die
haar willen helpen, met vriendelijk verzoek, haar oude
teksten en, zoo mogelijk, ook oude melodieën te willen
mededeelen of wel haar den weg te wijzen, om er
mede bekend te worden. De namen der helpers zal
zij later gaarne in dank vermelden.
(Sckoonh. Ct.}
__ojveer twee jaren geleden werden uit de kerk
te Klein-Zundert verschillende gouden en zilveren
voorwerpen ontvreemd. Ook in andere omliggende
plaatsen werden kerkdief-stallen ontdekt, zonder dat
het aan de politie mocht gelukken de schuldigen in
handen te krygen. Eindelijk echter is men er in
België in geslaagd onkelen aan te houden, en thans
blijkt, dat al deze diefstallen werden bedreven door
eene goed ingerichte dievenbende, bestaande uit niet
minder dan 26 personen, waarvan er 24 gebracht
zyn voor de jury te Tongeren.
Zij worden beschuldigd van te hebben deelgeno
men aan tientallen van diefstallen in kerxen en par
ticuliere woningen.
De meeaten der beschuldigden hebben reeds eene
volledige bekentenis afgelegd. Toch zal het op 5
December aaugevangen geding nog enkele weken
duren, aangezien vele getuigen zyn opgeroepen.
Volgens de mededeeling der getuigen te Zundert
eu de bekentenis der beschuldigden, zou de diefstal
te Klein-Zundert gepleegd zijn door den hoofdman
der bende on drie zijner medeplichtigen.
ADVERTENT1EN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Bovendien worden alle Advertentiën gratie
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’t welk des Maandags verschynt.
In dc Maandag gehouden vergadering van do Ko
ninklijke Academie hield prof. Van der Wyck een
rede over wylen prof. Opzoomer.
Veertig jaren lang, zeide spr., is de wijsbegeerte
het brandpunt van Opzoomer’s arbeid geweest.
In 1845 promoveerde Opzoomor in de rechtsge
leerdheid met een dissertatie De Naturali oblujati&ne.
Wat hij als jurist gaf was voortreffelijk en indien
spr. zou resumeeron, dan hoeft hij onsterfelijke ver
dienste erlangd in het privaatrecht en Jus Constitutum
en groote verdienste in het publiek recht en het </w
Constituendum. Spr. herinnerde er aan hoe Opzoomer
zitting nam in de Staatscommissie tot herziening van
het Burgerlijk Wetboek en hoe hij, toen hij lid was
der commissie tot hervorming van het hooger ouder
wijs, voorstander was van één groote universiteit, die
Leipzig naar de kroon zou steken.
Steeds wierp hij door zyn meening gewicht in de
schaal, omtrent datgene, wat vroeger de liberale party
beoogde. Hij begreep, dat de stroom der democratie
niet was tegen te houden en drong o. a. op leerplicht
aan. Nooit is hij er echter toe kunnen komen om
zijn Utrechtsche Akademie te verlaten voor een
Kamer- of ministerieelen zetel.
Als litterator had hij een welbekend i beroemdheid;
schooner en zuiverder styl werd er niet geschreven.
Hij was daardoor populair zonder eenige moeite.
Bij het lezen van zyn boeken voelde men nooit, dat
men een zwaren bergtocht mede maakte.
Hij sprak ’t latijn even vloeiend als Cobet en
was gemeenzaam bekend met al het schoone der
Classieken en ook dor nieuwe litteratuur. Hij was
onder allen de eerste die wees op de verdiensten
van de werken van Fritz Reuter.
uitsluitend prettige herinneringen in mij opriep.
Zij scheen ons verschil in leeftijd en den grooten
afstand, die vroeger tusschen ons bad bestaan, te
hebben vergeten ik was uit dezelfde plaats afkomstig
en zij had behoefte zich uit te spreken.
Zoo werd mij dan haar vertrouwen geschonken, dat
ik niet had gezocht, maar dat my eene verwondorlyke
bijdrage opleverde voor mijne kennis der schaduwzijde
van het menschelijk hait van die donkere zijde wier
bestaan elk lid onzer beschaafde samenleving op on
verantwoordelijke wijze meent te mogen voorbijzien;
men spreekt daar zoo niet over.
Zie hier wat zij mij verhaalde.
De voormalige pretendent van Bella had veel omgang
met een neef van haar, in wiens gezin zij, na den dood,
van haar vader, tijdelijk haar toevlucht had gevonden.
Van den beginne af hadden zij en haar vroegere minnaar
elkander als goede, oude bekenden bejegend, totdat,
bij gelegenheid van een verjaarfeest van Bella’s gast-
o licor, uai> vvrl praai, muziek, gasten en illuminatie
wereld. Hare ouders waren gestorven en haar schoon- j werd gevierd, die verhouding veranderde. Bella was, op
heid was verwelkt. Arm als zij was en ongewoon iets eene -."“.hd.üng deer der. 1 ---
uit to voeren om in haar onderhoud te voorzien, leidde sprek met hem eenigszins
zij een treurig leven, vol zorgen en verdriet.
Ik was op de doorreis en had het vooruitzicht een
paar tamelijk lange uren in bet vervelende provin-
Hij zou zijne zonen en dochteren hebben willen prikke
len om 4b trachten het doel te bereiken, waartoe hij was
genaderd, zonder het te hebben gegrepen. Hij werkte
met botenmensebelijke inspanning om de middelen
voor hunne opvoeding te verdienendoor deze mid
delen wilde hij als het ware de rails leggen, waardoor
kennis en wetenschap zijne woning moesten binnen-
stoomen maar alles leed schripbreuk op de at
mosfeer van lauwheid, die zich al meer en meer over de
geheelo woning verspreidde. Het kwam mij soms voor,
of er een wonder noodig zou zijn om te voorkomen,
dat die zich ook van hem niet meestel maakte.
De onberekenbare golfslag van het leven bracht mij
opnieuw ver af cn ik verloor hem uit het oog, zooals
ik vroeger Bella was kwijt geraakt. Eerst na verloop
van een aantal jaren ontmoette ik haar weder. Wij lo
geerden in hetzelfde hotel, waar wij beiden eene nacht
moesten overblijven en zij scheen blijde te zijn mij terug
te zien. Ik was althans iemand, met wie zy over vroe- r o
ger tijd kon praten. Zij had het stil en eenzaam in de heer, dat ^et veel praal, muziek, gasten en illuminatie
wereld. Hare ouders waren gestorven en haar schoon-
heid was verwelkt. Arm als zij was en ongewoon iets eene wandeling door den grooten tuin, onder een ge-
o s van de anderen afgeraakt.
Opeens had bij haar gevraagd, of zij alvast vooruit
I baar vader ha I opgedragen, zijn aanzoek te weigeren in
geval dit de reden van zijn bezoek mocht zijn Toen zij
.t.
I
VIJF CENTEN.
goudsche courant.
1
De uitgave dezer
met uitzondering v^
1 De prjjs per drié i^ftaudeu ie 1.25. franco
per post 1.70. j?
Mzoaderljjke Nommerli
Zijne gade was volmaakt het tegenbeeld van hem;
zij was goed jegens alle menschen, omdat zij niet boos
kon zijnvoor het overige slordig en onachtzaam. Haar
ideaal van het leven wasgeen knorren te krijgen
dit te ontloopen waar het haar droigde; het verlan
gen naar iemand, die haar nader stond dan alle overige
j menschen, was haar vreemd. Zij had veel overeen
komst met een dom klein hondje, dat voor iedereen,
zonder onderscheid, kwispelstaart omdat een kluifje
een kluifje is, om het even van waar het komt.
Hun echt was zoo rijk aan kinderen en zoo arm
aan vreugde, dat hun woning precies op een kinder-
bowaarplaats geleek, zonder een zweem van licht, of
zonneschijn, of opwekking voor hot gemoed.
Tot vaders groot verdriet kwam het eene kind voor
en bet andere na ter wereld met moeder’s onbedui
dende trekken en met haar slordig, onverschillig ka-
De commissie verzoekt beleefdelijk, dat bovenbo-
doelde mededeelingen gezonden worden aan dr. G.
Kalff, ïid en secretaris, Weteringplamsoen, no, 8.
Amsterdam.
Hy bezat die opgewekte, nimmer rustende eerzucht,
die met een waren honger alles in zich wil opnemen
veerkrachtig, niets te hoog en te onbereikbaar achtend
ciestadje door te brengen, eer het tyd zou zyn naar bed I hem naar waarheid had gezegd,-dat dit niet het geval
te gaan. In vond het dus aangenaam een niet geheel was geweest, had hij zich niet meer kunnen beheer-
vreemd gelaat tegenover mij aau de theetafel to z;ion, al j schen maar bad in do hartstochtelijkste bewoordingen
was het ook juist niet het gelaat van iemand, die verklaard, dat dit misverstand een onherstelbaar onge-
