en.
:n
s.
uEN.
bi,
ngtot
Eect.
TJES,
•E,
r es.
I
N° 5021.
1892.
BINNENLAND.
voer!
UIT HET LEVEN.
,arten
Zaterdag 17 December.
Nieuws- en
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken*
De inzending van advertentién kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
FEUILLETON.
'orden
afge-
at
Cie..
KOLEN,
ebe
)EL
ING.
(Naar het Dvitich.)
DING
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Bovendien worden alle Advertentién gratie
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
'twelk des Maandags verschjjnt.
der Zelf-
3 uitspat-
r vulkachels.
IKT H 101.
vrjj in huis
Heet, geljjk
Do heer J. N. Koobs deed met gooden uitslag
het examen voor surnumerair, gedeelte B, dat gis
teren te Utrecht bij de Maatschappij tot Exploitatie
van Staatsspoorwegen heeft plaats gehad.
ware levenswoord: «achteruitgang I ach-
goudsche courant.
GOUDA, 16 December 1892.
De lieer G. D. Heij alhier deed ie ’s Hage met
guustigeu uitslag examen Wiskunde art. 65 L. O.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelpks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prgs per drie maanden is 1.25. franco
per post 1.70.
klzottderljjke Nommers VIJF CENTEN.
diep was
Waart gij het wel, mijne schoone, fiere Bella, die
met uw koelen, raadselachtigen glimlach do genegen
heid, den hartstocht van monigen man hebt gewon
nen om hem daarna in ongenaakbare trotsche majes
teit als een stuk speelgoed weg te werpen waart
gij dit?
Zij had nu ruim vijftig jaren geleefd en van schoon
heid was geen spoor meer overgeblevenalleen de
vorm van neus en kin bad aan den tijd weerstand
geboden, maar de rechtlijnige neus was rood en de
kin stak te ver vooruit, omdat bijna alle tanden wa
ren uitgevallen. Op het voorhoofd, waar voorheen twee
naaldfijne streepjes zeer bescheiden van een heftig
karakter hadden gesproken, las men thans in rimpels
en diepe, beweeglijke plooien, de onverbloemde ge
schiedenis van een liefdeloos, zelfzuchtig levenden
aanhoudenden strijd van een bitter gemoed vol haat
en verdriet, met de wereld en het leven.
te zien on vond die te Alfen aan den Rijn. Muziek
en zang is een machtige factor bij de opvoeding en
dat de Fanfare- en Zangvereemging uit de Martha-
stichiing onder goede leiding staat, bleek ten volle
gisteren avond. Al dadelijk werd het aanwezige
publiek gepakt door het aangrijpend schoone Wilhel
mus naar oude toonzetting. Een gemengd koor van
jongens en meisjes zong Verschillende psalmen en
gezangen en wel met eene ïuiverheid, die niet naliet
indruk te maken op de aanwezigen. De hoer C. Geel
deed nog eenige modedeelingen en na het zingen
van Gezang 180:1 keerden de vergaderden dankbaar
en voldaan huiswaarts. Moge ’t bestuur er in ge
slaagd zijn om door deze uitvoering in Gouda de
Martha-stichtiug in ruimer kring bekend te maken,
dan kan er niet aan getwijfeld worden of ook iu
onze stad ziften edele menschen zijn, die haar finan
cieel willen steunen.
De rijksvoldwachter, door wiens zorgeloosheid dit
plaats had, moet reeds zijn geschorst.
afb. Prijs
rersebrik-
□gd Ijjdt,
iring, die
van een
hetVer-
larkt 34,
t bedrag,
*n boek-
zoo ver achteruit gaat!.... Op do plaats waar ik, rond
reizende, voor enkele weken mijne tente had opgezet,
i a:
huis. Met verlegenheid zag ik haar komen e i slechts nu
aarzelend reikte ik haar de hand. 1 -.
die duidelijk verried hoe een flink middagmaal bij haar
tot de uitzonderingen behoorde.
Toen zij warm was geworden en verzadigd, scheen
de invloed
deren; zij werd althans spraakzamer. En zy had veel
te vertellen.
Hoe langer zij sprak en hoe meer zij zich overtuigde
van de belangstelling waarmee ik naar haar luisterde,
des te meer verdween de voormalige fiere terughou
dendheid, die voorheen over alles wat zij zeide of doed
een veredelend waas had uitgogoten; dit zeker iets,
dat haar veroorloofd had ondeugend te zijn, dubbelzin
nig zelfs, zonder ooit in het gemeene te vervallen.
Thans had zij een nieuwe manier om zich uit te
drukken aangenomen; het was merkbaar, dat zij in
haren omgang verscheidene sporten was gedaald en dat
zij door de macht der gewoonte had geleerd te spreken
zooals de menschen spraken met wie zij tegenwoording
Gisteren morgen om kwart over twaalven, terwijl
te Amsterdam de rechtbank zitting had in het Ge
rechtshof, op de Prinsengracht, vroeg een der be
schuldigden permissie, om zich even naar een zekere
plaats te mogen begeven, wat hem werd toegestaan.
De gemakkamer bevindt zich aan den kant van de
Lange Leidschedwarsstraat aan de straatzijde op de
eerste verdieping, ongeveer 5 a 6 meters boven de
straat en is door eene dubbele deur afgesloten. Buiten
de tweede deur stond, terwijl de man binnen was,
een schildwacht. Tusschen de beide deuren bevindt
zich een raam, dat uitzicht geeft op de Lange Leid-
schedwarsstraat. Zoodra de gevangene binnen was,
drukte hij een ruit in, kroop er door en sprong op
straat. Niettegenstaande den tamelijk grooten sprong,
scheen hij ongedeerd te zijn, tenminste hij stond
oogenblikkelijk op, holde voort in de richting van
de Spiegelgracht en was spoedig uit het gezicht.
Een aantal agenten begaf zich onmiddellijk op weg
om den man te zoeken.
De aandacht van het publiek wordt gevestigd op
het veelvuldig voorkomen van briefkaarten, niet van
rijkswege uitgegeven, die met |pen of een onvoldoend
frankeerzegel waren voorzien, en waarvoor dus van
den geadresseerde een port van 7Vs cent of minder
moest worden gevorderd. Het getal van zoodanige
briefkaarten beliep gedurende 6 dagen op de drie
voornaamste kantoren meer dan 250.
Gisterenavond had in do Sociëteit «Ons Genoe
gen" eene Muziek- en Zanguitvoering plaats door
de Fanfare- en Zangvereeniging «Euphonia" der
Martha-Stichting te Alfen a/d Rijn. De geheele
schouwburgzaal was gevuld met een aandachtig ge
hoor. De vergadering had een godsdienstig karak
ter. Ds. Wartena opende haar met gebed en gaf
daarna een overzicht van de wording en het ont
staan der Stichting. Weezeu, dakloozen, verwaar
loosde kinderen worden liefderijk in het gesticht op
genomen en verzorgd. De Evangelist de heer C.
Geel, directeur der inrichting, vond in den Duvels
hoek te Amsterdam een drietal stumpers van kin
deren, wier moedor den breeden weg was opgegaan,
en haar kinderen liet verdierlijken. De beer Geel
trok zich het lot der kleinen aan en bij advertentie
riep hij welwillende menschen op, om de opvoeding
van het drietal op zich te nemen. Ds. Smitt be,-
lastte zich met die taak, daarin bijgestaan door
andere edeldenkende lieden. Al spoedig werd het
getal kinderen, dat in denzelfden ellendigen toestand
verkeerde, als bovengenoemd drietal, grooter en Ds.
Smitt zag zich genoodzaakt naar ruimer woning om
De Amsterdamsche gemeenteraad ving Woensdag
aan met de behandeling van de ontwerp-concessie
voor de nieuwe tramlynen in de buitenwijken.
Vooraf beproefde de heer Gerritsen nog eens, tot
aanleg van gemeentewege met uitbesteding van de
exploitatie te doen besluiten. Maar toen hem
bleek, dat de instemming daarmee uiterst gering was,
trok hij zijn voorstel weer in.
Evenmin echter was de Raad gezind, zich te ver
klaren voor een monopolie der «Amst. Omnibus-My.°
De vrije mededinging zal voor de nieuwe lijnen wor
den opengesteld, met vrijheid omtrent de te bezigen
beweegkracht.
Met 17 tegen 16 stemmen werd, op voorstel van
den heer Treub, voorgeschreven, dat in de morgen
uren arbeiderstrams tegen half tarief zullen moeten
rijden.
Een voorstel van den heer Hovy, om den dienst
op Zondag tot de helft der ritten te beperken, werd
met 22 tegen 8 stemmen verworpen. De quaestie
van den Zondagsdienst is hiermee echter nog niet
uitgemaakt. Immers op art. 21, waar men nog niet
aan toekwam, is een amendement ingediend door
de hoeren Van Hall c. s., strekkende om den con
cessionaris te verplichten, zooveel personeel in dienst
te nemen, dat zonder schade voor het verkeer
tige, vreeselijk
teruitgawg I”
De gedachte, hoe wij ons bestaan voortslepen, ook
in de afschuwelijkste, meest vernederende gedaante,
overviel mij met benauwende zekerheiden hoe....
zulk een bestaan, dat den naam van leven niet ver-
4)
Zij was niet langer zeker van zich zelf, niet lan
ger geheel zeker van hare ongenaakbaarheid. Allengs
was een flauw vermoeden in haar ontwaakt, dat de
samenleving niet zoo gepolijst was, niet zoo gepolijst
kon zijn, als zij zich die vroeger had voorgesteld.
Het zal mogelijk vier jaren na het hier medege-
deelde geweest zijn, toen ik mijne eens zoo bewon
derde en gevreesde dwingelandes terug zag. Wat ik
zag maakte mij bijkans bang voor de wereld, bang voor
de menschen, bang voor mij zelf.
Daar ligt zoo iets geheimzinnigs in de ondervinding,
dat ahes moet worden afgebroken, vervallen, vergaan
dat armoede, ziekte en ouderdom in staat zijn geheel
en al te bederven wat eenmaal jong en gezond was
en ons oog in verrukking bracht.
Eene angst, als had ik een spook gezien, maakte zich
van mij meester. De ruïne van een menech is do ern
stigste aller waarschuwingen en ik beefde, toen ik do
vrouw terug zag, die eenmaal zoo gevierd, zoo bewon
derd, zoo aangebeden was. In vernam het onbarmhar-
Zij was met den trein hier aangekomen en toen zij
binnenkwam rook zij sterk naar drank. Zij was mager,
bruin en verschrompeld. De kin scheen met twee onder
de huid doorloopende, dikke koorden aau den dunnen
hals to zijn verbonden.
Tegenzin en medelijden voerden strijd in mij. Het
dient, beter heet te zijn, dan te sterven voordat alles was zulk een walgelyk gezicht; het was zoo afschu-
1 -J welijk te denken, hoe zij stap voor stap, misschien
ondanks haarzelf, omlaag was gedreven, altijd lager,
bezocht mij deze «heimathlose,’’’zelve zonder eigen te- tot zy zoo diep was gezonken en gekomen waar zij
I --1-i .-i :l i-1-stond.
Ik liet de tafel dokken en zij at met eene gulzigheid,
:j.ii L” i
tot de uitzonderingen behoorde.
warm was
van den alcohol op haar gelaat te vermin-
