LEW.
1PQT
n.
>n.
RF.
EX
us,
BB,
IG DIENST-
ring komen.
ARKT J44,
BINNENLAND.
.EN
1892
N° 5023.
OVERWONNEN.
IJH,
Dinsdag 20 December.
en
Bogen.
muarl
FEUILLETON.
cederen.
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Stoffen.
JVieuws-
tol Her,
ETELLES,
A AD;
>tten.
oke.
OH.
FLUS,
id Tailleur.
K.
)OR.
>ck
De inzending van advertentfön aan goüclueden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave.
Staten-Generaal, r
(Naar het Duitech.)
I.
late adres.
vrjj thuis
luis bezorgd.
VERHEM-
FTEN en
.MKOLEN
f 73.-
Ned. Rhön-
Staatsspoor
GOUDSCHE COURANT
r GESTAT
zorgen.
isingel 630.
juiste adree.
d, opnieuw
ng DAMES
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25. franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
ADVERTEN TIEN worden geplaat.
van 1—5 regels ik 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Bovendien worden alle Advertentiën g r a t i
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
*t welk des Maandags verschjjnt.
Bij de Staatsspoorweg-Mrtlsohappij zijn voortaan
de plaatskaarteu tusschen Maarasen eenerzjjds- en de
stations der lijnen „HarmelonWoerdenLeiden”
en „HatmelenGoudaDen. Haag-Rotterdam-Maas
anderzijds, facultatief geldig via Breukelen en via
Utrecht.
De heer M. J. Ogier, te Hage, is met algemeens
stemmen benoemd tot kapelmeester van het muziek
korps der dd. Schutterij te ’s Herlogenbosch.
GOUDA, 19 December 1899.
Gisterenavond hadden voor bet lokaal van het Le
ger des Heils in de Vogelensang eenige ongeregeld
heden plaats, welke door de vrij sterke politiemacht
spoedig werd onderdrukt.
Te betreuren is het dat een aantal nieuwsgierigen
het daarbjj de politie hoogst lastig maakteen
zestal personen, die aan het bevel der politie geen
gehoor garen, werden tijdelijk in bewaring gebracht,
doch na herstel der orde dadelijk ontslagen.
Het kan niet genoeg worden gezegd Nieuws
gierigen, blijf thuis! Onwillekeurig
treffen U soms onaangename gevolgen,
buiten de schuld der politie.
Of er t
na afloop van den wedstrijd wordt niet vermeld.
In verband er mede, dat op de gemeenschappelijke
lijnen der Staatsspoorweg-Maatschappij „Botterdam
MassUtrecht,” eenige treinen der Hollandsche
Ijzeren Spoorweg-Maatschappij niet stilhouden aan
de stations Cappelle, Nieuwarkerk, Moordrecht, Oude-
water, Woerden en rlarmelen, is bepaald, dat voor
taan bestelgoederen van bedoelde plaatsen paar de
stations der Hollandsche Uzereu Spoorweg-Maat-
schappij, bijv. Hilversum, Baarn, Apeldoorn, Haarlem
en in omgekeerde riohting, ook kan plaats hebben
met treinen der Staatsspoorweg. .Maatachappy, met in
achtneming van dezelfde bepalingen als die voor het
verkeer Staatsspoorweg.
eer weinig
'>g
mus,
ikomen
2)
Juffrouw Bronrijp schonk intusschen de thee, en
ter belooning van haar yver mocht Hermine, die an
ders gewoon was water of melk te drinken, een kop-
jen mee gebruiken. Zulke kleine belooningen
achtte zij van grooten invloed voor de opvoeding
barer kinderen, die nog te jong waren om de deugd
te beminnen om de deugd alleen, en waarlijk het
valt den meesten ouderdom van jaren niet gemakke-
li’k het zoo ver te brengen, zelfs al bleven zij geen
▼reemdeling in de Ethica van Spinoza.
Mijnheer Bronrijp was geen vreemdeling in de ge
schriften van dezen philoeoof. Hij hield van na
denken en las veel, van alles en allerlei, doch bij
voorkeur over de raadselen der natuur en des levens. I
Nu ook had hij weder een boekske gegrepen en,
onderwijl hij zyn thee genoot, zat hy daarin te bla- i
deren; maar ’t scheen dat de pessimistischen theo- i
orieën van Arthur Schopenhauer, wiens werk «Uber
den Willan in tónt»..” n;;
toehoorders wareu en hoe die het maakten
Aan de Universiteit te Brussel zijn drie jonge
dames in de medicijnen gepromoveerd, eene Schotsche
en twee Engelsche juffers uit Britsch-Indië.
Een wedvlucht «op vleugelen van molodij" of een
piano-duel, al naar men het noemen wil, is dezer
dagen door een heer en eene dame te New-York ge
houden, naar Amerikaansche bladen verhalen.
De dame speelde 16 uren 52 minuten achtereen;
toen was zij uitgeput en moest het opgeven, met
gezwollen handgewrichten en stukgespeelde vingers.
Haar tegenpartij speelde nog 8 minuten door om de
j 17 uren vpl tc maken.
I alsnog niet in zijn sympathie mochten deelen, of wel
dat de stellingen of onder'tellingen van den genoem
den ph’losoof een ernstiger nadenken vereischten dan
waarvoor dit uurtjen geschikt wasalthans, na een
poosje onderzoek sloeg hy zijn boek dicht, met een
diepen zucht als tot zich zelven zeggende:
«Niet vroolyk, maar heel waar.... misschien.”
«Waarom lees je dat soort van boeken dan toch
zoo veel, Charles?” vroeg zijn vrouw. «Er is immers
genoeg geschreven, dat stellig waar is en daarbij
aangenamer van inhoud. Ik geloof niet, dat zulke
lectuur goed voor je is. Zij spant je te veel in, en
ik vrees, ik meen zelfs opgemerkt te hebben, dat zij
ongunstig werkt op uw gemoedsstemming. Ik heb
er wel eens in gebladerd uit nieuwsgierigheid,
«Wel Marie! dat is het by my ookik wenschte
zoo graag achter de waarheid te komen van</t een
en ander, dat me nu niet recht helder is, en doe
er eens wat aan, als dat in je ziel zit; maar heb je
dit boek ingezien, en er iets van begrepen? ’t Is
hoogduitsch I”
«Neen, dat nu juist niet, maar het zal wel
even diepzinnig of misschien nog erger wezen als
1 die andere Hollandsche werken, die ik je zoo dikwijls
zie bestudeeren tegenwoordig. O, Charlesik wou
dat je wat meer in den bijbel las, dat houd ik voor
de beste lectuur.”
«Daarover mag ik met mijn vroom en goed
Zaterdag 17 December 1892.
De minister van marine verdient een luid bravo
voor zijne houding. Hij was ten eerste wys genoeg
geen gehoor te geven aan den drang tot uitstel, dat
toch in geen geval tot iets beters kon leiden; ten
tweede verdedigde hij zijne voorstellen met een warmte
®n een overtuiging, die eerbied aflwingen. Hy won
dan ook den slag, zij het ook met slechts twee stem
men meerderheid (46 tegen 44 stemmen). Zyn be
sliste houding heeft zeker veel bygedragen tot de
overwinning, terwyl de moreele steun van zyn voor
naamste ambtgenooten, die door hunne tegenwoor
digheid een blijk gaven, dat de Regeering ook hier
omtrent homogeen was, zekór verscheiden liberale
leden heeft weerhouden do eerste bres te schieten
in het kabinet.
De heer Guyot, die tot het laatst het type der
schepen bestreed, vond in den minister Zaterdag
zyn man, terwijl de critiseereude jonge zeeofficieren
terecht onbevoegd tot meespreken werden verklaard,
omdat, zij niet over de technische en financieels
gegevens beschikken, die tot oordeelen in staat stellen;
schepen te besturen, er mee te manoeuvreeren en
schepen bouwen is dan ook twee. Men heeft dus
Zaterdag weder gezien, dat een man van kennis en
overtuiging, die zijn tanden laat zien en zich door
allerlei keffers niet laat van zyn stuk brengen, best
in staat is een recalcitrante of vlottende meerderheid
te beheerschen.
De liberalen waren verdeeld8 katholieken en alle
anti-revolutionairen op 2 na steunden den minister.
Van de anti-revolutionaire leden stemden alleen
de twee bekende anti-roilitaristen aan dje zijde, de
beeren Huber en De Geer, voor het amendement.
De liberalen waren verdeeld, doch het was in hoofd*
gekozen misschien.... maar ik weet het nog niet,”
voegde hij er in zich zelven bij.
«Man je twijfelt toch niet aan Gods woord
en zyn goedheid vroeg juffrouw Bronryp. wZie
eens om u heen, welk een zegenWat rozen van
kinderen heeft Hij ons geschonken.Hé, m’n jon
gen is by zijn toren in slaap gevallen.”
«Wil ik Eddo uitkleeden, moê?” vroeg Hermine.
«Neen, meisje! met zoo’n zwaar stuk van een
jongen zou je al te veel moeite hebben nu hij slaapt.
Ik zal ’t we! doen.”
«Is je pop haast voltooid, Hermine? Ik geloof
het wel, je hebt handig gewerkt,” zei haar vader,
«en ik denk, dat raoê je wel permissie zal willen
geven om de garde-robe tot morgen te laten rusten,
dan gaan we samen nog een uurtje aan Eddo’s pop-
penkast.”
«O, asjeblieft, pa! dat vind ik nog prettiger,
en wat zal die jongen staan kijken, als hij met St.
Nikolaas zoo’n beelderige kast krijgt, met al die
poppen
«Nu kind! ga je gang, en zet dat vreemde
boek dan voor je pa maar ia de kast heel diep
achter aan in de boekenkast, hoor! Dan valt het
vooreerst niet in ’toog.”
«Wees gerust, Marie!” antwoordde baar man
lachend: «Van avond zal ik er heusch niet aan
beginnen. Ik geloof, dat Schopenhauer me wel wat
al ce zwart kijkt, en daarbij, ik ga nog eens naar
Lm vLilra Vtllran etr>l-a
2» Kamer, Zitting van
Gisteren werd n Café «Vrede-Best" eene open
bare vergadering gehouden van Typografen, welke
door een 18-tal vakgenooten werd bijgewoond.
Nadat de vergadering was geopend doelde de beer
H. Masereeuw, Voorzitter der afd. Rotterdam van
den Ned. Typografenbond, het doel en streven van
het verbond mede, en werden door don Secretaris
dier Afdeeling nadere mededeelingen gedaan omtrent
de werking van het verbond en het goede door haar
reeds tol stand gebracht.
Na eenige onderlinge discussie over bestaande toe
standen alhier, waarin de Voorzitter o. a. nog mede
deelde tot zijne verwondering heden morgen alhier
nog eene drukkerij in een kelder te hebben gezien,
hetgeen «aar zijn zienswijze geen gepast atelier is voor
een typograaf, werden den aanwezigen uitgenoodigd
tot 'toetreding van den Bond, waaraan door 10 per
sonen gevolg werd gegeven, zoodat door den voor
zitter geconstateerd kon worden dat alhier eene af
deeling is gevestigd van den Ned. Typografenbond.
