prils
zonder Pho-
Ügbaar bjj
lijk,
IÖSTRAAT.
MEN,
geschilderde t
Janskerk te
enis der St.
eningen enz.
irlijk levens-
e Gebroedere
ibcth,
os,
rfftgt, end*
majMijste
I door
rienfcto.
ristus,
lanische Fi-
BINNENLAND.
1892.
N° 5028.
en
FEUILLETON.
OVERWONNEN.
'NIE
Maandagen Dinsdag 26 en 27 December.
Nieuws- en Advertentieblad Voor Gouda en Omstreken.
De Inzending van advertentlön kan geschieden tot Mt» nor des namiddags van den dag der uitgave.
ont is de
ger kan.
H Cent,
'ent.
DS1PX
A.
E SIROOP-
z. enz.
rygbaar.
nts.
Uit hoofde van het KerstfeestI
verschijnt de „Goudsohe Courant»
Maandag NIET.
ft
i
(Naar fut Omtui.)
I.
7)
II.
wel verder zienzoo ie hot nu niet, of we
i i1
Het
voor hem
lal
ADVERTBN TIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Bovendien worden alle Advertentiën gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’twelk des Maandags verschijnt.
1.50 p. liter.
1.10 p. liter.
1.10 p. liter.
*1 EN BURG,
t, Gouda.
het te zien
js 6 uur en
uren.
BER a. s. zal
lafé van dee
ur en van 6
jing worden
HTS
goüdschTcourant.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelgks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25. franco
per post 1.70.
Afzonderlijke No romers VIJF CENTEN.
Naar de Zutph. Ct. verneemt, is door ds. Boot te
Lent, eene aanklacht wegens laster iogediend bij den
off. v. justitie te Arnhem, tegen den schrijver of,
zoo men weigert dezen te noemen tegen de re
dactie van het socialistische blad Voorwaarts wegens
het in no. 46 van dat blad voorkomende stuk
«Groote dieven te Loot.”
der zaken vorderde, dat er zoodra mo-
het mededoogen,” gaf ze hem lachend ton antwoord,
«Goed, maar ik weet' zeker dat Johan er ge
noeg aan zal hebben.”
Alzoo bleef Johan Perra, althans vooreerst, ten
huize van de familie Bronryp, en het hoofd des ge
zin» verzuimde niet van deze voorloopige toeëigening
bij de administratie der gemeente G., waaronder hij
behoorde, aangifte te doen, en hij noch zijn echtgenoote
stoorden zich aan de opinie van vriend Reinsert, die
verklaarde dat zulk een dwaasheid toch al te ver ging.
Er was immers niets te erven voor dien jongen.
*t Was goed geld gooien naar kwaad geld. Hij kon
wel zien, dat Bronrijp er vast op rekende directeur
te worden, maar één vogel in de hand was beter dan
tien in de vlucht.
«Ik heb al één vogel,” antwoordde Bronryp:
„Hij kwam met geknakten vleugel onder myn dak
vlieden, maar nu is hij genezen, hij leeft weer op.
En de negen andere hoop ik te schieten, vrind 1
want ik reken er op, ja 1 dat ik benoemd zal wor
den.”
Vóór een dag of wat bevatten verscheidene bladen
een waarschuwing tegen C. Dorrestein, vroeger in
verbinding staande met den directeur der verzekeringr
maatschappij de Eersteling, welke laatste wegena
bedriegelijke handelingen tot gevangenisstraf is veroor
deeld.
Genoemde Dorrestein tracht onder verleidelijke
voorstellen menschen naar Amerika te lokken.
Een Amsterdammer bevestigt de tegen D. inge
brachte beschuldigingen, waarvan hij het slachtoffer
werd.
Onder prachtige beloften wist Dorrestein den man,
die timmerman te Amsterdam was, naar Amerika te
lokken, waar hij. veel werk zou vinden by oen Ame-
rikaanscho maatschappij, zich noemende «North
American Land- and Timber Go., werkende eenige
mijlen boven New-Orleans.
Als de bedoelde persoon met zijn gezin óverkwam,
zou de Maatschappij later de reiskosten vergoeden.
Dorrestein raadde den^tnan aan, een dienstbode mede
te nemen, die in het verre land uitstekende diensten
zou kunnen bewijzen.
De voorspiegelingen waren zoo uitlokkend, dat de
timmerman, die D. kende en hem voor een eerlijk
1 man aanzag, daarop in ging, gelukkig slechts gedeel
telijk. Hy liet vrouw en kinderen voorloopig bier
achter en vertrok naar Amerika met de gehuurde
dienstbode, een bloedverwante, die door den dood
van haar man in kommer volle omstandigheden
geraakt.
GOUDA, 24 December 1892.
By eeno op Vrijdag jl. gehouden vergadering van
de leden der Ambaohtsstaud-vereeniging ie, op grond
ran de tnededeelingen van bet bestuur, bepaald dat
dit jaar weder eene uilkeering aan hen zal plaata
hebben, gelijkstaande met het bedrag van hunne in.
der-tyd gedane stortingen.
in den kop» bewees genoegzaam het standpunt van
ontwikkeling, hetwelk de ad-pirant innam.
Frédéric Barbnrouge werd bij diezelfde gelegen
heid schriftelyk vertaald in Frederik Barbroes.
Aan myn militaire lezers deel ik ten slotte nog
mede, dat oen adspirant voor het officiers-examen
aan het hoofd van een dienstrapport den aanhef
.Geachte kolonel 1» had geplaatst.
met hem het dorp verlaten, en- de: buren, zei Johan,
die hen vroeger welgezind, waren, toonden, zich na
zyna vaders dood heel anders. Alt ik je nu herinner,
dat zijn vader gemeenle-ontvanger is geweest, vraag
ik je, of we misschien niet een jongen in huis heb
ben, die den naam draagt van een.... een dief en,
God weet hetl ook een zelfmoordenaar, en zoo
een als kind aan te nemen, dét kan er niet door.”
,’t Is een onmogelijkheid zeg ik u, Mario I”
riep Bronryp verontwaardigd: «Een jongen met zulke
eerlyke open oogen kan geen zoon zijn van een
schurk.”
„Ik hoor het wel," antwoordde zyn vrouw
„je hebt voor je zelven al besloten Johan te eigenen
doet gij het niet, dan zou ’t alleen zyn om mijnent,
wille, maar ik durf het niet op mijn consciëntie
alleen te laten aankomen; en zoo bard ben ik ook
niet. Als we later eens van hom hoorden dat hy
slecht aan zyn eind kwam, uit wanhoop of uit ge
kwetst eergevoel misschien, zou ik me zelve de schuld
er van geren. Laten we ’t dus in Gods naam maar
met hem probeeren, in afwachting of je benoemd
wordt tot directeur, en zoo dat niet gebeurt zullen
we i
0, J. L., te Leiden, sohryft in de „Arnh. Ct.»
Ik herinner mjj *t' is nu al meer dan twintig
jaren geleden dat by het tentamen voor hot offi-
ciora-examen een officier moest suzveilleeren, die met
verlicht of, zooals die «verlichtere» het liever boorden
noemen, met het tweede: examen den officiersrang
had verkregen. De adspiranten hadden hunne loga-
rithmentafela meegebraoht, daar er dien morgen go-
niometrisehe en trigonometrische vraagstukken schrif-
telyk moesten worden opgeloet Aangezien die
officier vau den kolonel 't consigne had gekregen
«in geen geval mogen de adspiranten boeken of aan-
teekeningen medebrengen», zoo vroeg hij al dadelijk
bjj het binnentreden van het lokaal„onderofficieren
heb jelui ook boeken of cahiers mot aanteekeningen
by jelui en toen wij daarop onze logarithmentafela
toonden on zeiden, dat wy die bij do oplossing der
vraagstukken niet konden missen, luidde het antwoord:
„Logarithmentafela P wat logarithmentafels
in mijn tyd kenden wjj die tafels allen uit ons hoofd!»
Bij een examen voor den voorbereidenden cursus
(do stoom) vroeg de examinator aan een der korpo
raals—adspiranten „wat beteekent choux-fleurs
En met eenigszins gejaagde stem werd daarop ge
antwoord „dat is de man die bij de komedie in
een bokkie zit.»
In een opstel over bel jaar 1672, tot toelating
voor dienzelfden cursus, werden de oorzaken en aan
leiding tot dien oorlog vry volledig opgenoemd
doch de zinsnede„dit stak Lodewyk XIV dermate
i
inde Kunsten
Jirecteur der
Utrecht
INKMAN.
De kiesvoroeniging Vooruitgang te Rotterdam hooft
den heer A. Plate candidaat gesteld voor de Tweede
Kamer met 288 at., terwijl mr. Van Gilae 167 at.
op zich vercenigde.
Uit 0Ww#b eebryft men aan de Sciooni. Ct.;
LI. Dinsdag heeft onze gemeente by na haar laatsten
ond-stryder, den 89-jarigen W. Amersfoort, door
een ongeluk verloren.
Een paar schooljongens vonden den ouden man,
die geen woord meer spreken kon, in eene vry diepe
sloot. Ze beproefden hem er uit te halen, doch dit
ging niet, vóór de landbouwer G. Gr., die in de
nabijheid woonde, met eenige anderen te hulp kwam.
Zoo spoedig mogelijk ia hij toen in eenige dekens
gerold en door genoemden Gr. met paard en wagen
thuis gebracht. Hoe het ongeluk zich beeft toege
dragen, weet men niet; men gist, dat de tobber
gestruikeld en toen te water geraakt ia. In zyn
val schijnt hy nog in onzachte aanraking geweest te
zijn met een boom, ten minste zyn gelaat was aan
de eene zijdo geheel ontveld.
„Het lot heeft hrm tot ons gevoerd, Marie I
Zullen wij het een andere, een verkeerde richting
geven door hem te verstoeten P”
„Ja riiaar, CharlesI onze eigen kinderen daal
Hebben wel wel zoo veel in de wereld, dat we er
onverplicht een vreemd kind by mogen nemen P”
„Gij vergeet dat de directeur dood is, Marie I
Geloof me, er is verband in de omstandigheden,
waarin we dezer dagen betrokken zijn. Ze spreken
me al te duidelyk, ze vallen zoo juist samen.”
„Ja, ala ik vast wist dat je benoemd zoudt
worden, Cbarlesl zou ik ’t wel met Johan willen
wagen. Hy beralt me, en ik heb deernis met zyn
Int mnni» OW nm. 1/ifn xlrtI m ,1 li.nrlnwf
gelijk in do vacature door de benoeming van oen
nieuwen directeur werd voorzien. Vandaar dat de
commissarissen der Maatschappij terstond na de be-
grafenis van den overleden directeur ij veris begonnen
te vergaderen eu te beraadslagen over de voordracht.
//Wat kan dat zijn?” vioeg Bronryp, door den
fluisterenden toon, waarop zijn vrouw de laatste
woorden sprak, nieuwsgierig opeiende.
- //Wel,” ging ze zacht voort: „je weet, zijn va.
dor is plotseling gestorven, zijn moeder heeft eensklap3
«Je bent een uitmuntend vrouwtje, Marie 1”
zei Bronrijp, terwijl hy haar in zijn armen sloot
«Uw hart is niet zoo bekrompen, dat er alleen plaats
is voor uw liefde voor mij en de kinderen. -
„Do liefde gaat boven de toegenegenheid en
