ar jsss: t kïS&rsTJsriSfg ?es, Buitenlandsch Overzicht. de CÉr. Jongelingt-vcreeniging Danielondersteu nende de vreegor bij den llaad iugekomen adressen tft afschaffing ran de Kermis. 'Ter visie. Ten 6lotte werden benoemd tot: Heelmeester van het Ziekenhuis en de Gestichten de heer M. Spruijt. Leden der Openbare Gezondheids-commissie de hh. H. Jager en H. J. de Voogt. Curator van het Gymnasium de heer H. C. N. van Araerom. Lid van de Commissie van Toezicht op het Middel baar Onderwijs (vacature-H. Paul) de heer H. J. Nederhorst. Lid van de Commissie van Toezicht over het Mu seum van Oudheden de heer J. J. Bertelman. Libryemeester de heer Mr. 1). N. Brouwer. Lid van de Commissio van Toezicht op het Imager Onderwys de heer M. Spruijt. Lid van de Cbmmissie van Toezicht op de Stads- Muziekschool de heer M. Spruijt. Lid van het Burgerlijk Armbestuur de heer J. A. P. Montijn. Lid van de Commissie van Toezicht over de Ste delijke Zweminrichting de heer R. K. Boekmeijér. Regent der beide Gasthuizen de heer A. W. Roes. - Regentes der beide Gasthuizen Mevr. Koning, geb. Solomon Huygens. Regent van hety Wees- en iElmoeseniershuis de heer C. C. Knaap. Regentes van het Wees- en iElmoeseniershuis (vacatureMevr. C. E. Knaapgeb. de Klerek, die verzocht had niet in aanmerking te komen voor eene herbenoeming) Mevr. B. C. Hoogeudijk, geb. van Wijk. Regent van het Bestedelingenhuis, de heer H. J. Nederhorst. Regentessen van het Bestedelingenhuis, Mevr. de Wed. J. A Lunenburg, geb. Gabry en Mevr. M. Breebaart, geb. van der Klein. Lid van de Commissie voor de Hoffmans-Stichting «Volksgaarkeuken" de heer A. H. van Dillen. Regent voor het Hoffmans-Gesticht de heer J. A. Biezenaar. Donderdag 5 Januari e. k. heeft do 4e aboone- ments-tooneelvoorstelling plaats ,i$ de Sociëteit «Ons Genoegen." De vereenigde Rotterdam se he Toouee- listen onder dir. van de hh. Le Gras en Haspels voeren dan opExamen, blijspel in 3 bedr. van Henri Meilhac, gevolgd door Mijn Nieuwe Hoed, eomedie in 1 bedr. van Max. Bernstein. In het eerstgenoemde stuk treden op de dames van Eysdeik—Vink, Alida Klein, Paasseu—van Vel- afe, van Kerck hoven—Jonkers en CoeliaghVor- derraan en de hh. D. Haspels, Rosier Faassen, Henri de Vriea/Keeuwolf en Victor Faassen. In het nastukje treden op de dames van Eysden- Viqk, CoelinghVordennan en de hr. Tartaud. Het doet ons genoegen dat het blijspel Examen ook hier ter stede zal worden gegeven, daar het el ders zooveel bijval «ftod. Het Woekblad De Amsterdammer zegt daarvan o.a. «Dit blijspel behoort in het eeuwenoude, eeuwig jonge, zich steeds vernieuwende genre van het sprookje. Vroolijke geest en gezonde humor, gematigde heTceling van menschelijke zwakheden, goede luim en goed humeur, zin en onzin, Dichtung und Wxhrheit. Examen behoort tot die stukken, die ik met het meeste pleisier van de wereld zou willen terugzien. De vertooning van Examen is het volledigste wat ik in den laatsten tyd van Nederlandsohe tooneelspeel- kunst zag. Haar komt de buitengewone lof toe, dat zy geen oogenblik beneden het vortoonde bleef, dat zjj daaraan in allo opziohten recht deed wedervaron. Eeu zoo voortreffelijk ensemble krijgen wy in onze schouwburgen te zelden te bewonderen. Hier heersohte echtheid in de deelen, samenstemraing, harmonie." De N. R. Ct. zegt o. a.«Dit stuk is een kunststukje vau geestige jokkerny. Dit is uitgolaten buitensporigheid, en weeko sentimentaliteitdit is dolle fantasie en nuchtere werkelijkheid,jdit is onzin en vernuft; doch dit is rykelyk overspmnkeld met vonken van geest en vroolykhoid". Het Nieuws v. d. Dag sohreef daarover o.a. het volgende: «Wie onze Marie Vink weer eens in hare volle kracht wil bowonderón, als een modol van een lief meisje, jong, mooi, vroolyk, bevallig, hartelyk en daarby zoo flink, zoo beschaafd, zoo in- fatsoenlijk, die ga naar den sobouwburg als Meil- hac's blyspel Examen gegeven wordt. Hij zal ken nis maken met een goed geschreven comedie, waarin een aantrekkelijk liefdesromannetje voorkomt, opge sierd door eenige komische figurenhij zal opnieuw de virtuositeit van den heer "D. Haspels waardeeren en een examen-commissie te zien krijgen, zooals ze alleen in hoofd van een blijspeldichter kan bestaan." Het komt ons voor dat een stuk, waarover met zóóveel lof gesproken wordt, ongetwijfeld de belang stelling zal gaande maken en er Donderdag a.s. in «Ons Genoegen', geen plaatsje onbezet zal zyn. De tentoonstelling der pryzen der verloting voor een R. C. Weeshuis is bezocht door 2339 personen. Bij de hh. G. B. van Goor Zonen alhier ver scheen heden de nieuwe jaargang van hot Adres boek voor de gemeente Goudazoodat deze practische uitgave met het begin van het nieuwe jaar in aller handen kan zyn. De ervaring heeft aangetoond dat deze uitgave ongetwijfeld in q|ne bohoefte voorziet, zoodat het onnoodig mag heoten haar verder aatf te bevelen. Het boekje ziet er wederom keurig uit en is op sommige punten aangevuld. Zoo is bij de vermeL ding van leden van het Collegi* van B. en W. en die van den iemeenieraad niet alleen het jaar der aftreding vermeld, maar ook de datum waarop z^ als zoodanig werden*gekozen. Staten-Generaal. 1* Kamer. Zitting van Donderdag 29 December 1892. Do Kamer heeft zonder stemming de Indische be- groctiug aangenomen, nadat de beer Van Gennep en de minister van Koloniën zelf mot warmte het re geeringsbeleid verdedigd hadden. De heer Fransen van de Putte bleef bezwaren opperen tegen 's mi- nistors inzichten in het koffie-vraagstukmaar eigonlijk loopt het verschil meer over details van uitvoering dan over beginselen. Ten slotte werden verschillende ontwerpen zonder discussie aangenomen, alsmede na kort debat het ontwerp betreffende de vrije- en orde-oefeningen. De heeron Verheyen en Alberda bleken warme voor standers te zijn van dat loervak, doch de heer Lohman bepleitte het facultatief stellen en het opnemen der Impaling, dat hoofden van scholen zonder examen bevoegd moeten zyn, met een kleine extra-betaling voor onderwyzers die er les in geven. Dit advies zou ons uitnemend lykeu, als het niet te laat kwam. Den Minister, die nog niet aan de wet raken wil, kwam hot te vroeg. Komt het eenmaal tot wets herziening, /dan verdient zeker ook het advies van den heer Alberda, om overdekte speelplaatson ver- plioht te snellen, overweging. Een groote moeilykheid ware dan opgeheven. Hedenperaequatie. Op het hulppostkantoor te Tilburg zijn door de marechaussee olf gewichton in beslag genomen die niet geijkt waren. Hier zal dus do Staat tegen zich zëlf optreden voor het kantongerecht. Men meldt Aiit Friesland aan de Standaard dat de predikant der Herv. gemeente te Stiens besloten heeft voortaan na de godsdienstoefening gelegen heid te geven tot debat. En naar verder meegedeeld wordt, zou Mr. Toel- stra zich reeds hebben aangemeld, om de eerste keer de beste van die gelegenheid gebruik te maken. Waar zulk een debat over loopen zal, laat zich voor wie de toetenden in Friesland kent, wel den ken, evenzeer als het karakter van de //predikatie," die een inleiding op zulk een debat ziju zal. Nieuw is dit plan voor ons land zeker. Het gaat zelfs nog verder, dan wat men onlangs in Parijs aanving, waar geheele predikaties gewijd werdon aan do behandeling van een of ander onderdeel der sociale quaestie, dat dan van te voren gepubliceerd werd. Daarby werd geen debat toegelaten, maar het werd door de socialisten geëischt; met hot ge volg, dat de sterke arm ten slotte een eind aan heel deze nieuwigheid maken moest. Doch de ure van mijnheer Bronrljps dood was niet gekomen, nog niet. iS NaJat hij den bitteren strijd zijns gemoeds, de bittere ervraiDgen in zijn ambtsbetrekking, en jaren lang, ook uit liefde, voor haar verborgen ge houden aan zijn vrouw had beleden en verklaard, werd hij stiller, als verwachtte hij nu met gelatenheid op zijn afsterven, die vervulling zijner uiterste hoop En deze rustigheid des patients kwam den ge neesheer wel te stade bij zijn behandeling, die thans beteie gevolgen deed vprwachtende ontsteking be gon vau lieverlede te genezen, de koorts week lang zamerhand voor de geneeskracht der kruiden, en ten laatste verklaarde de dokter, dat Bronrtfp, buiten verwachting inderdaad, als van den dood zou verrijzen. Juffrouw Bronrijp dankte God wel voor dezen licha- melijken zegen, haar ochtgènoot bewezen, doch zij sidderde niettemin voor de gevolgen, die deze door hem omgehoopte ervaring voor zyn gemoedsleven wellicht op nieuw zou dragen nochtans, God wist wel wat Hij deed, en hoever Hij gaan mocht met een kranke ziel, die uit liefde dwaalde. Indien BroDrijp, tot een nieuw leven geroepen, maar ver trouwen wou op Eenon, wiens liefde de zijne toch verre overtrof, zou hij, misschien jaren later, nog dankbaar terugzien op dezen tijd van twijfel en lij den. O, hoe gelukkig was het voor haar, dat des men schel» hart voor elk ander een gesloten boek is, waar in het hem maar zelden vergund is eene enkele blad van sch te 'lezen Dinsdagmorgen ié te Nantes rëh hevige brand ontstaan in de met vaten wyn en alcohol gevulde pakhuizen van de firma Gauthier, Riora en Vincent op het nabygelegen eiland la Gloriette. De mees terknecht, ziende dat een vat met alcohol doorzijpelde, ging met een veiligheidslamp zien waar het lekte. Op dat oogenblik wierp een arbeider, die hem niet zag, omver. Daardoor brak de lamp, en dadelyk stond het vat alcohol in vlam, van waar het vuur oversloeg naar de andere vaten. Wat er ook in het werk gesteld werd, aan blusschen viel niet te den ken. Kerst na eenige uren werd men het vuur meester. Niet minder dan 5000 a 6000 heotoliter wyn en alcohol zijn vernield. Wat erger is, de sto ker is gedood en eeu dertigtal personen zyn gewond, onder welke verscheidene die in hopoloozen of be* deuzelyken toestand verkeeren. De pauselijke gouden roos. Hef schijnt thans zeker td wezen, dat de Paus dit jaar de koningin van Portugal met de gouden roos der deugd zal begif- tigen. j Deze gouden roos vertegenwoordigt een waarde van 50,000 frank. De stengel is vsn massief goud en ongeveer een meter lang. De vkeik van gouden bladen, een mozaïek vormende, bevat den naam van den Paus en dien van de Vorstin, welke het geschenk j ontvangt. De bladen van de roos zyn metdiaman- tjes bezaaid. Do roos is geborgen in een foedraal van wit atlas. Dit foedraal is met zilveren roze- f knoppen versierd. Een dergelijk geschenk wordt, y zijde klaar en duidelijk té'lezen wat al strijd en on rust en verdriet zouden wij anders zoo menigmaal zien worstelen en woelen in 't gemoed dergenen die wij liefhebben, ofschoon hun gelaat om onzentwille geleerd heeft een vertooning van kalm geluk a »n te nemen, die te vergelijken is met het eentonig groen der moerabplanten, den gevaarlyken bodem daaronder voor het oog bedekkende. Mijnbeer Bróhrijp bleef lang vasthouden aan zijn overtuiging, dat de tyd van sterven voor hem weiara komen moestten spyt van het beweren zijns dok ters, ten spijt zelfs van zijn eigen lichamelijk ervaren, dat zijn ziekte week ('het den dag en zijn krachten allengs toenamen, 't Was een vleugjen van beterschap voor den dood, meende hij, dat binnenkort door een onherstelbaar weder instorten zou gevolgd wórden, zooals dat bij krankheden van dien aard meer werd waargenomon. Maar ten laatste toch, toen bij rt genot dermildo voorjaarslucht en de koesterende stralen der eerste zomerzon zijn drooge kuch minder werd on eindolyk voor goed afscheid had genomen, terwijl zijn aange zicht krachtiger begon te staan en z jn beer.en het 8tokjen niet meer noodig hadden tot steun op zijn wandelingen, toen moest hij wel gelooven, dat zijn lot nog niet ten einde mocht loopen en deze zyne laatste misrekening dus al de voorafgaando nog overtrof. Hoe zag hy nu zich bedrogen in zijn kor telings gevestigde overtuiging, dat een liefderijk God juist van pas zyn lot ten einde liet komen Hoe vervloekte hij in zich zeiven Je taaiheid zynercom- plexie, hem sparend voor hot bitter ongeluk, dat zya vrouw en kinderen welhaast gebrek zouden lydeo; terwijl menigeen, die althans minder reden van be zorgdheid had, minder stof tot klagen in deze ellen dige wereld vol droevige verschijnselen, aan dezelfde ziekte bezwyken moest. JB Arthur Schopenhauer, de droefgeestige diepdonker, die vroeger zijn vriend was, werd nu zijn God; hy had ontzag voor diens uitspraken, hy poogde ze nu door eigen nadenken niet meer te weerleggen,zooals. weleer wel eens geschieddehy stond met hem op en begaf zich met hem ter rust en het sombere boek: Die Welt als Wille und Vorstellung, zonk met al deszelfs pessimistische bladzyden in rijn harthet werd de grondtoon van zijn werelfl- en levensbeschou- W*DK* Do donkerste plaatsen daarvan had hij hel lief en hij onderstreepte die met zware, zwarte lijnen, ten einde ze ieder oogenblik voor Zich zeiven te nen naslaan z/Bij iederen tred, in het groote zoowel als in t kleine, oudervinden wij, dat de Wereld en het Levea er volstrekt niet op iogoricht zijn om geluk te schen» keu, en terwijl de onnadenkende zich alleen door us Werkelijkheid gepijnigd voelt, komt voor elk, dié| nadenkt over de verschijnselen, daarby nog de theo retische kwelling. I Wordt vervolgd.) natuurlijk, niet als een gewoon pakket verzonden. Twee leden van de pauselijËe edel wacht gaan als afgezanten van deu Paus do roos overbrengen. Zij krijgen ieder daartoe van den Paus 15,000 frank reisgeld. De goudsmid, die de roos vervaardigt, ontvangt 20 000 frank. Sedert drie eeuwen is er rn de nabij heid vau het Vactioaan een goudsmederij, waar dit kunstwerk steeds wordt vervaardigd. De koningin van Portugal behoort volgens de gewoonte door een met witto rozen versierd rijtuig hot geschenk van de gezanteu bij hun aankomst te Lissabon te doen overnemen. In het koninklijk paleis aangekomen, wordt de roos door den oudsten gezant op eon met een wit kleed overdekte tafel geplaatst. Hierna gaat de koniökiyke familie naar de hofkapel, waar een H. Mis wordt opgedragen. Vervolgens begeeft zich de Kouingin met den bisschop onder een baldakijn naar de zaal, waar de roos ligt. Daar leest do jongste gezant hot pauselijk schrij ven voor, terwijl de oudste, na driemaal met de roos gezwaaid te hebben, haar aan den bisschop over reikt. Do Koningin knielt nu voor bisschop ou deze legt haar de roos op deu boezem, zeggende: „Zie de mystieke roos, het geschenk van den Hei ligen Vader." De koningin antwoordt met een z/God zij dank Een koor heft daarna eon Te Deum aan. Vervolgons ontvangen de pauselijke ge zanten verschillende ordeteekeutn. Later reikt de Koningin hun een schrijven over, waarin zij den Paus haar dankbaarheid voor de ge noten onderscheiding betuigt. Ook zijn do gezanten belast hot portret der Koningin, hetwelk gevat is in een met gouden rozen versierde lijst, aan don Paus osei te brengen. {Tijd) In zyn adres aan den minister van oorlog betuigt het hoofdbestuur van den Nederlandschen Bond Maatschappelijk Belang zyn spyt en verbazing over het feit, dat by de onlangs te Utrecht plaats gehad hebbende aanbesteeing van levensmiddelen en brand- stoffan^fci behoeve van de troepen, die in de leger- plaats^^%eist hobbon gekampeerd, onder meer aan de coöperatieve winkelvereeniging Eigen Hutp te Utrecht de levering is gegund van het benoodigde zout ad 0.11, de peper ad 0.50, de koffie ad 1.30 en do kaas ad 0.75 per kilogram. Dergelyke inschrijving, als de toewijzing van de .levering der genoemde voedingsartikelen aan de Coöperatieve Winkelvereeniging van Eigen Hulp, acht adressant niet slechts geheel on al strijdig met het economisch bogrip van coöperatie, doch meer in het bijzonder met art. 2 der wet van 17 November 1876, Stbl. No. 227, tot regeling der coöperatieve vereeni- üingen. Verder vestigt adressant de opmerkzaamheid Zynor Excellentie er op, dat voorheen de voor de troepen benoodigde levensmiddelen enz. steeds in het openbaar werden aanbesteed, terwijl in het onderhavige geval éone ón'derTiandscKe aanbesteding heeft plaats gehad, waarvan de te Utrecht woonachtige handelaren in die artikelen hoegenaamd geen kennts hebben go dragen; en voorts dat door het dóen van onderhanflsche aanbeste dingen niet slechts de belangen der patentplichtige handeldrijvenden, zooals in casu' zijn benadeeld, doch uit den aard der zaak ook de vraag ryst, of dien tengevolge ook niet ten prejudice van, het rijk kan ïijïi gehandeld, daar adressanten Üwe Excellentie zonder eenigo resêfrvo kunnen verzekeren, dat, had, als naar gewoonte, eene openbare aanbesteding dezer levensmiddelen plaats gehad, de winkeliers to Utrecht gaarne voor gelijke, zelfs mindere prijzen naar die levering zouden hebben gedongen. Redenen waarom adressant verzoekt a. voortaan alle inschrijvingen van coöperatieve vereenigingen, als komende van tot het drijven van handel incompetenten, buiten mededinging te laten b. te gelasten, dat voortaan alle aanbestedingen in bet openbaar plaats hebben. 't Welk doende enz. De great attraction in het Aquerium te Londen ie op dit oogenblik db boksende kangoeroe. Ieder wil hem gezien hebbenal de muren in Londen troiïweus dragen reusachtige affiches, waarop men het beroemde buideldier in natuurlijke grootte ziet afge beeld, schermend met zyn leermeester, professor Landerman, op wien een deel van den roem van zijn leerling afstraalt. Het publiek zou natuurlijk liever twee menschen elkaar wezenlijk zien toetakelen en niet de vuisten doodslaan, maar dat is tegenwoordig vorboden; het gebeurt alleen in besloten sociëteiten voor een publiek van geblaseerde en verwijfde jonge lords; de groote menigte moet zich met een spiegel gevecht mot een beest tevreden stellen. De illusie is soms volkomen. Als twee boksers van beroep wisselen de leermeester en zijn kangoeroe eerst een handdruk, tegen dat zij aan het vuiststompen wisselen gaandan vallen zij elkaar volgens alle regelen van de kunst aan.{ De handen van den man en de pooten vau het beest zijn met dikke gevoerde handschoonea bedekt, zoodat ze elkaar geen zeer kunnen doen. De kangoeroe verweert zich flink hij stelt zyn keel bloot aan de vuistslagen ^lsof ze hem plezier deden, maar hy werkt er ook dikwijls zijn leermeester on der, en als deze op den grond ligt, slaat hij zijn beide armen om hen heen en kijkt hem met ko mieke hartelijkheid aan. Onder de tusschenpoozen van het gevecht gaat de kangoeroe deftig op zijn staart zitten en laat zich door do regisseur afkoe len, terwijl hij van tijd tot tijd naar zijn handschoe nen kijkt, als om te zien of ze nog goed vast zitten. Prof. Landerman maakt fortuin met zijn kangoe roe, daarentegen worden er in Australië duizenden door geruïneerd, Ze zijn er een werkelijke land plaag geworden. Een kangoeroe eet eveuveel {U®3 als oen schaap in Nieuw Zuid-Wales alleen zijn er vier millioen. Toch heeft men er in t afgeloopen jaar ruim een millioen verdelgd, om de huid en om de premie van 8 pence die de regeering uit betaalt. Een aardig incident uit de jongsto reis van ods schroefstoomschip Johan Willem Friso, meêgedeeld door een Fransch blad Le XlXe Siecle. Het Neder- landscho schroefstoomschip van Alexandrië te Toulon komende, had, volgens gebruik, den Frauschen grond met 21 eereschoten begroet. Dit saluut moest nu, naar hetzelfde gebruik, beantwoord wordenirtaar de sohoten bleven achterwege. En waarom? De battery aan de Polygoon was in reparatie, en toen van wege de maritieme prefectuur geseind werd naar het fort Lamalgue, volgde hot bericht dat de artillerie-mees- ter, die de sleutels van de kruitkamer by zich had, op dat oogenblik afwezig was. Ten laatste wendde men zich tot het gepantserde schip Marceau om de eere-sohoton van het Nederlandsohe oorlogsschip te beantwoorden; doch het was alweer mis. De Mar - ceau werd voorzien van zijne uitrusting en had nog geeu ammunitie aan boord. Met dit alles was zooveel tijd heenggegaan, dat hot te laat was geworden om mot voegzaamheid het Nederlaudsche schip te begroeien. De vice-adrairaal De Boissoudy achtte het nu raadzaam zich aan boord van de Johan Willem Friso te begeven, om den com mandant, den kapitein ter zee Joekes, zijne veront schuldiging aan te bieden, die deze hoffelijk genoeg was aan ta nemen. De saluutschoten volgden nu ten leste toch het reserve-eskader loste dia. Alioo, zegt le XlXe Siècle, heeft onze eerste oor logshaven, die een veertigtal batterijen heeft voor de kustverdodiging, in eer.ige aren tqds geen eere-saluut kunnen beantwoorden 1 Wii zijn in de Fransche Panama-zaak gekomen tot de periode der verzinsels, zeker ter afwisseling nama-maatschappij. Cornelius Herz en ^ton gewis- seld betreffende het omkoopen van talvansenatoren en afgevaardigden, wordt van den kant van het sehapij voorloopig in vrijheid te stellen is afgewezen Set il nog niet bekend Wanneer het groote, het zoogen. „politieke" prooes, wegens de omkooping var seratoren en kamerleder, aanvangt. Men vermoedt echter, dat de behandeling dezer zaak zéér spoedig zal volgen op die van het proses wegéns de wijze van beheer dor iT frn^dezer het uitgeven der leeningen. De behandeling dezer laatste zaak werd, gelijk men zich zal herinneren, tot 10 Januari uitgesteld, zoodat het samenvalt met I de wederbijoenkomst der Kamer. Als een staaltje van vermakelijken redeneertrant geven wij het volgende uit At Figaro. Georges Thiébaud bespreekt in eenhoofdartikel twee rogeeringsvormen, waartnsschen het Fransche r wegens rijn half anglo-saksischerhalf gaUo- lalijnscben oorsprong, sinds een 0em lin d voor een 15-tal jaren in eene pleblscitaire republiek vervormd wordt, met behulp van het algemeen stem recht, dat steeds eeu goede waarborg is gebleken tegen omkooperijen, zoowel als tegen de anarchie 1 De Zwitsersche Regoering heeft den eersten stap gedaan in den tarief-oorlog met Frankrijk. Het in komend recht op Franscheu wijn is aanzienlijk ver hoogd. Algemeen is men van oordeel, dat de breuk met Frankrijk volkomen is en dat Zwitserland zich niet kan verlagen om nieuwe onderhandelingen voor te stellen. Met Januari wordt het algemeeue Zwit sersche tarief op al hetgeen uit Frankrijk komt toe gepast, en, zoo liet Franscho Gouvernement bij wijze van weerwraak het maximum-tarief toepast op het geen uit Zwitserland wordt ingevoord, is men in Zwitserland van plan de invoerrechten op luim hon derd artikelen, zijnde een vierde van de in het alge- meene tarief genoemde, te verhoogen. Reeds zyn maatregelen genomen om de douane-ambtenaren aan de Fransche grens te vermeerderen, en alles toent aan, dat Bondsraad en volk volkomen eensgezind zijn om den tarieven-oorlog zoo krachtig mogelijk te vöertm. Te Bazel wordt de bevolking reeds uitge- jjóodigd geen Fransche commisvoyageurs te ontvangen fif van hen te koopen. ff De tegenstanders van Home-rule in Ierland slaan natuurlijk politieke munt uit den laatsten aanslag te Dublin. Het was te donken dat de bestrijders van Home Rule den dynaraiet-aanslag zouden gebruiken om een nieuwen veldtocht tegen de liberale regeering inzake haar lersche staatkunde te ondernemeu. In derdaad hadden de Ieren, indien zij de waanzinnige misdaad bedreven eu de politiek de beweegreden daartoe was, niet slechter hun eigen goede zaak kunpen dienen en niet beter hun tegenstanders nieuwe wapenen tegen hen in de handen kunnen spelen. Het oogenblik is wel slecht gokozen om thans gewelddadige aanslagen te plegen tegen een regeoring die zich tot taak heeft gesteld het zoolang verdrukte volk eindelijk tot vrede en rust te brengen. Men is daarom geneigd te vragen, of het niet de ergste vijanden van lerlands zaak zijn, die zich aan deze nieuwe misdaad in de, aan misdaden zoo rijke ge schiedenis van Engelands dwangheerschappij over Ierland schuldig maakten. Van de schuldigen is nog geen spoor ontdekt, en zal ook vermoedelijk wel nooit een spoor ontdekt worden of het moest er zóó een wezen, dat toch tot niets verders leiden kan. Immers het verkrijgen van aanwijzingen omtrent zoogenaamde «politieke" misdadigers is io Ierland al even moeielyk, als op Sicilio ten opzichte van de namen en schuilhoeken van bandieten. behoort deze moord blijkbaar niet tot de categoris eer populaire moorden," gelijk William O'Brien ün Sm Irishman eene zekere soort van misdaden plafat m bestempelen wel roepen de lersche nationalist^ en hunne organen eenparig sohande over het gobeurde en uiten zij don wensoh dat de snoode daders snel gegrepon ou voorbeeldig gestraft mogen worden doch volmaakt ditzelfde beleefde men ook. zooals de Times doet opmerken na de moorden in het Phoenix-park, die even eens betreurd en uitgekreten werden als /;a blunder as well as a crims." Wij twijfelen in het minst niet, zegt het Ciiy-blal, dat het leedwezen en de verontwaardiging der Nationalisten thans even oprecht zijn als toen. Wij vreezen alleon maar, dat zij even vluchtig zullen blijken, en even arm aan practische uitkomsten. Woorden en betuigingen hebben luttel waarde, zoo lang in de practijk het erfelijke leerstuk van het lersche patriotisme toepassing blijft viuden, dat de straffeloosheid uitroept van den «politieken" moor denaar, terwijl net den «verklikker" met onuitwisch- bare schande brandmerkt. Een paar dagen geleden maakten wij er melding van, dat Zweden en Noorwegen het waarschynlyk eens zouden worden oyer de buitenlandscho vertegen woordiging. Nu is er plotseling een nieuw conflict omstaan ten gevolge van de vraag of er al dan met een nieuwe consul-generaal voor Scandinavië te Ko penhagen zal benoemd worden. Sedert meer dan een jaar werd deze met het oog op den handel van Scan dinavië zoo belangrijke post niet vervuld. De belanghebbende handelaars hieven talryke klachten aan. De Zweedsche regeering besloot kort geleden den post weder te vervullen, maar de Noren verzetten zich hiertegen en het ministerie-Steen beriep zich op een besluit van de Storthing, waarbij het Noorsche kabinet gemachtigd werd te protesteeren, indien Zweden een consul-generaal te Kopenhagen wilde aanstellen. In Stockholm wilde men zich evenwel niet laten bang maken. Indien Zweden de benoeming uoorzet, verwacht men dat liet kabinet-Steen bij wyze van protest ral aftreden. In, xdit geval blijft het evenwel de vraag, of de radicamjtMrtij, die toch reeds zeer verdeeld is, wel den hS^/Steen zal blijven steuuen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1892 | | pagina 2