ar jsss: t
kïS&rsTJsriSfg
?es,
Buitenlandsch Overzicht.
de CÉr. Jongelingt-vcreeniging Danielondersteu
nende de vreegor bij den llaad iugekomen adressen
tft afschaffing ran de Kermis.
'Ter visie.
Ten 6lotte werden benoemd tot:
Heelmeester van het Ziekenhuis en de Gestichten
de heer M. Spruijt.
Leden der Openbare Gezondheids-commissie de
hh. H. Jager en H. J. de Voogt.
Curator van het Gymnasium de heer H. C. N.
van Araerom.
Lid van de Commissie van Toezicht op het Middel
baar Onderwijs (vacature-H. Paul) de heer H. J.
Nederhorst.
Lid van de Commissie van Toezicht over het Mu
seum van Oudheden de heer J. J. Bertelman.
Libryemeester de heer Mr. 1). N. Brouwer.
Lid van de Commissio van Toezicht op het Imager
Onderwys de heer M. Spruijt.
Lid van de Cbmmissie van Toezicht op de Stads-
Muziekschool de heer M. Spruijt.
Lid van het Burgerlijk Armbestuur de heer J. A.
P. Montijn.
Lid van de Commissie van Toezicht over de Ste
delijke Zweminrichting de heer R. K. Boekmeijér.
Regent der beide Gasthuizen de heer A. W. Roes.
- Regentes der beide Gasthuizen Mevr. Koning,
geb. Solomon Huygens.
Regent van hety Wees- en iElmoeseniershuis de
heer C. C. Knaap.
Regentes van het Wees- en iElmoeseniershuis
(vacatureMevr. C. E. Knaapgeb. de Klerek, die
verzocht had niet in aanmerking te komen voor eene
herbenoeming) Mevr. B. C. Hoogeudijk, geb. van
Wijk.
Regent van het Bestedelingenhuis, de heer H. J.
Nederhorst.
Regentessen van het Bestedelingenhuis, Mevr. de
Wed. J. A Lunenburg, geb. Gabry en Mevr. M.
Breebaart, geb. van der Klein.
Lid van de Commissie voor de Hoffmans-Stichting
«Volksgaarkeuken" de heer A. H. van Dillen.
Regent voor het Hoffmans-Gesticht de heer J. A.
Biezenaar.
Donderdag 5 Januari e. k. heeft do 4e aboone-
ments-tooneelvoorstelling plaats ,i$ de Sociëteit «Ons
Genoegen." De vereenigde Rotterdam se he Toouee-
listen onder dir. van de hh. Le Gras en Haspels
voeren dan opExamen, blijspel in 3 bedr. van
Henri Meilhac, gevolgd door Mijn Nieuwe Hoed,
eomedie in 1 bedr. van Max. Bernstein.
In het eerstgenoemde stuk treden op de dames
van Eysdeik—Vink, Alida Klein, Paasseu—van Vel-
afe, van Kerck hoven—Jonkers en CoeliaghVor-
derraan en de hh. D. Haspels, Rosier Faassen,
Henri de Vriea/Keeuwolf en Victor Faassen.
In het nastukje treden op de dames van Eysden-
Viqk, CoelinghVordennan en de hr. Tartaud.
Het doet ons genoegen dat het blijspel Examen
ook hier ter stede zal worden gegeven, daar het el
ders zooveel bijval «ftod.
Het Woekblad De Amsterdammer zegt daarvan o.a.
«Dit blijspel behoort in het eeuwenoude, eeuwig
jonge, zich steeds vernieuwende genre van het sprookje.
Vroolijke geest en gezonde humor, gematigde
heTceling van menschelijke zwakheden, goede luim en
goed humeur, zin en onzin, Dichtung und Wxhrheit.
Examen behoort tot die stukken, die ik met het
meeste pleisier van de wereld zou willen terugzien.
De vertooning van Examen is het volledigste wat ik
in den laatsten tyd van Nederlandsohe tooneelspeel-
kunst zag. Haar komt de buitengewone lof toe, dat
zy geen oogenblik beneden het vortoonde bleef, dat
zjj daaraan in allo opziohten recht deed wedervaron.
Eeu zoo voortreffelijk ensemble krijgen wy in onze
schouwburgen te zelden te bewonderen. Hier heersohte
echtheid in de deelen, samenstemraing, harmonie."
De N. R. Ct. zegt o. a.«Dit stuk is een
kunststukje vau geestige jokkerny. Dit is uitgolaten
buitensporigheid, en weeko sentimentaliteitdit is
dolle fantasie en nuchtere werkelijkheid,jdit is onzin
en vernuft; doch dit is rykelyk overspmnkeld met
vonken van geest en vroolykhoid".
Het Nieuws v. d. Dag sohreef daarover o.a. het
volgende: «Wie onze Marie Vink weer eens in
hare volle kracht wil bowonderón, als een modol
van een lief meisje, jong, mooi, vroolyk, bevallig,
hartelyk en daarby zoo flink, zoo beschaafd, zoo in-
fatsoenlijk, die ga naar den sobouwburg als Meil-
hac's blyspel Examen gegeven wordt. Hij zal ken
nis maken met een goed geschreven comedie, waarin
een aantrekkelijk liefdesromannetje voorkomt, opge
sierd door eenige komische figurenhij zal opnieuw
de virtuositeit van den heer "D. Haspels waardeeren
en een examen-commissie te zien krijgen, zooals ze
alleen in hoofd van een blijspeldichter kan bestaan."
Het komt ons voor dat een stuk, waarover met
zóóveel lof gesproken wordt, ongetwijfeld de belang
stelling zal gaande maken en er Donderdag a.s. in
«Ons Genoegen', geen plaatsje onbezet zal zyn.
De tentoonstelling der pryzen der verloting voor
een R. C. Weeshuis is bezocht door 2339 personen.
Bij de hh. G. B. van Goor Zonen alhier ver
scheen heden de nieuwe jaargang van hot Adres
boek voor de gemeente Goudazoodat deze practische
uitgave met het begin van het nieuwe jaar in aller
handen kan zyn. De ervaring heeft aangetoond dat
deze uitgave ongetwijfeld in q|ne bohoefte voorziet,
zoodat het onnoodig mag heoten haar verder aatf te
bevelen.
Het boekje ziet er wederom keurig uit en is op
sommige punten aangevuld. Zoo is bij de vermeL
ding van leden van het Collegi* van B. en W. en
die van den iemeenieraad niet alleen het jaar der
aftreding vermeld, maar ook de datum waarop z^
als zoodanig werden*gekozen.
Staten-Generaal. 1* Kamer. Zitting van
Donderdag 29 December 1892.
Do Kamer heeft zonder stemming de Indische be-
groctiug aangenomen, nadat de beer Van Gennep en
de minister van Koloniën zelf mot warmte het re
geeringsbeleid verdedigd hadden. De heer Fransen
van de Putte bleef bezwaren opperen tegen 's mi-
nistors inzichten in het koffie-vraagstukmaar
eigonlijk loopt het verschil meer over details van
uitvoering dan over beginselen.
Ten slotte werden verschillende ontwerpen zonder
discussie aangenomen, alsmede na kort debat het
ontwerp betreffende de vrije- en orde-oefeningen.
De heeron Verheyen en Alberda bleken warme voor
standers te zijn van dat loervak, doch de heer Lohman
bepleitte het facultatief stellen en het opnemen der
Impaling, dat hoofden van scholen zonder examen
bevoegd moeten zyn, met een kleine extra-betaling
voor onderwyzers die er les in geven. Dit advies
zou ons uitnemend lykeu, als het niet te laat kwam.
Den Minister, die nog niet aan de wet raken wil,
kwam hot te vroeg. Komt het eenmaal tot wets
herziening, /dan verdient zeker ook het advies van
den heer Alberda, om overdekte speelplaatson ver-
plioht te snellen, overweging. Een groote moeilykheid
ware dan opgeheven.
Hedenperaequatie.
Op het hulppostkantoor te Tilburg zijn door de
marechaussee olf gewichton in beslag genomen die
niet geijkt waren. Hier zal dus do Staat tegen
zich zëlf optreden voor het kantongerecht.
Men meldt Aiit Friesland aan de Standaard dat
de predikant der Herv. gemeente te Stiens besloten
heeft voortaan na de godsdienstoefening gelegen
heid te geven tot debat.
En naar verder meegedeeld wordt, zou Mr. Toel-
stra zich reeds hebben aangemeld, om de eerste
keer de beste van die gelegenheid gebruik te maken.
Waar zulk een debat over loopen zal, laat zich
voor wie de toetenden in Friesland kent, wel den
ken, evenzeer als het karakter van de //predikatie,"
die een inleiding op zulk een debat ziju zal.
Nieuw is dit plan voor ons land zeker. Het gaat
zelfs nog verder, dan wat men onlangs in Parijs
aanving, waar geheele predikaties gewijd werdon
aan do behandeling van een of ander onderdeel der
sociale quaestie, dat dan van te voren gepubliceerd
werd. Daarby werd geen debat toegelaten, maar
het werd door de socialisten geëischt; met hot ge
volg, dat de sterke arm ten slotte een eind aan heel
deze nieuwigheid maken moest.
Doch de ure van mijnheer Bronrljps dood was niet
gekomen, nog niet. iS
NaJat hij den bitteren strijd zijns gemoeds, de
bittere ervraiDgen in zijn ambtsbetrekking, en
jaren lang, ook uit liefde, voor haar verborgen ge
houden aan zijn vrouw had beleden en verklaard,
werd hij stiller, als verwachtte hij nu met gelatenheid
op zijn afsterven, die vervulling zijner uiterste hoop
En deze rustigheid des patients kwam den ge
neesheer wel te stade bij zijn behandeling, die thans
beteie gevolgen deed vprwachtende ontsteking be
gon vau lieverlede te genezen, de koorts week lang
zamerhand voor de geneeskracht der kruiden, en ten
laatste verklaarde de dokter, dat Bronrtfp, buiten
verwachting inderdaad, als van den dood zou verrijzen.
Juffrouw Bronrijp dankte God wel voor dezen licha-
melijken zegen, haar ochtgènoot bewezen, doch zij
sidderde niettemin voor de gevolgen, die deze door
hem omgehoopte ervaring voor zyn gemoedsleven
wellicht op nieuw zou dragen nochtans, God
wist wel wat Hij deed, en hoever Hij gaan mocht
met een kranke ziel, die uit liefde dwaalde. Indien
BroDrijp, tot een nieuw leven geroepen, maar ver
trouwen wou op Eenon, wiens liefde de zijne toch
verre overtrof, zou hij, misschien jaren later, nog
dankbaar terugzien op dezen tijd van twijfel en lij
den.
O, hoe gelukkig was het voor haar, dat des men
schel» hart voor elk ander een gesloten boek is, waar
in het hem maar zelden vergund is eene enkele blad
van sch
te 'lezen
Dinsdagmorgen ié te Nantes rëh hevige brand
ontstaan in de met vaten wyn en alcohol gevulde
pakhuizen van de firma Gauthier, Riora en Vincent
op het nabygelegen eiland la Gloriette. De mees
terknecht, ziende dat een vat met alcohol doorzijpelde,
ging met een veiligheidslamp zien waar het lekte.
Op dat oogenblik wierp een arbeider, die hem niet
zag, omver. Daardoor brak de lamp, en dadelyk
stond het vat alcohol in vlam, van waar het vuur
oversloeg naar de andere vaten. Wat er ook in het
werk gesteld werd, aan blusschen viel niet te den
ken. Kerst na eenige uren werd men het vuur
meester. Niet minder dan 5000 a 6000 heotoliter
wyn en alcohol zijn vernield. Wat erger is, de sto
ker is gedood en eeu dertigtal personen zyn gewond,
onder welke verscheidene die in hopoloozen of be*
deuzelyken toestand verkeeren.
De pauselijke gouden roos. Hef schijnt thans zeker
td wezen, dat de Paus dit jaar de koningin van
Portugal met de gouden roos der deugd zal begif-
tigen. j
Deze gouden roos vertegenwoordigt een waarde
van 50,000 frank. De stengel is vsn massief goud
en ongeveer een meter lang. De vkeik van gouden
bladen, een mozaïek vormende, bevat den naam van
den Paus en dien van de Vorstin, welke het geschenk j
ontvangt. De bladen van de roos zyn metdiaman-
tjes bezaaid. Do roos is geborgen in een foedraal
van wit atlas. Dit foedraal is met zilveren roze- f
knoppen versierd. Een dergelijk geschenk wordt, y
zijde klaar en duidelijk té'lezen wat al strijd en on
rust en verdriet zouden wij anders zoo menigmaal
zien worstelen en woelen in 't gemoed dergenen die
wij liefhebben, ofschoon hun gelaat om onzentwille
geleerd heeft een vertooning van kalm geluk a »n te
nemen, die te vergelijken is met het eentonig groen
der moerabplanten, den gevaarlyken bodem daaronder
voor het oog bedekkende.
Mijnbeer Bróhrijp bleef lang vasthouden aan zijn
overtuiging, dat de tyd van sterven voor hem weiara
komen moestten spyt van het beweren zijns dok
ters, ten spijt zelfs van zijn eigen lichamelijk ervaren,
dat zijn ziekte week ('het den dag en zijn krachten
allengs toenamen, 't Was een vleugjen van beterschap
voor den dood, meende hij, dat binnenkort door een
onherstelbaar weder instorten zou gevolgd wórden,
zooals dat bij krankheden van dien aard meer werd
waargenomon.
Maar ten laatste toch, toen bij rt genot dermildo
voorjaarslucht en de koesterende stralen der eerste
zomerzon zijn drooge kuch minder werd on eindolyk
voor goed afscheid had genomen, terwijl zijn aange
zicht krachtiger begon te staan en z jn beer.en het
8tokjen niet meer noodig hadden tot steun op zijn
wandelingen, toen moest hij wel gelooven, dat
zijn lot nog niet ten einde mocht loopen en deze
zyne laatste misrekening dus al de voorafgaando nog
overtrof. Hoe zag hy nu zich bedrogen in zijn kor
telings gevestigde overtuiging, dat een liefderijk God
juist van pas zyn lot ten einde liet komen Hoe
vervloekte hij in zich zeiven Je taaiheid zynercom-
plexie, hem sparend voor hot bitter ongeluk, dat zya
vrouw en kinderen welhaast gebrek zouden lydeo;
terwijl menigeen, die althans minder reden van be
zorgdheid had, minder stof tot klagen in deze ellen
dige wereld vol droevige verschijnselen, aan dezelfde
ziekte bezwyken moest. JB
Arthur Schopenhauer, de droefgeestige diepdonker,
die vroeger zijn vriend was, werd nu zijn God; hy
had ontzag voor diens uitspraken, hy poogde ze nu
door eigen nadenken niet meer te weerleggen,zooals.
weleer wel eens geschieddehy stond met hem op
en begaf zich met hem ter rust en het sombere boek:
Die Welt als Wille und Vorstellung, zonk met al
deszelfs pessimistische bladzyden in rijn harthet
werd de grondtoon van zijn werelfl- en levensbeschou-
W*DK*
Do donkerste plaatsen daarvan had hij hel
lief en hij onderstreepte die met zware, zwarte lijnen,
ten einde ze ieder oogenblik voor Zich zeiven te
nen naslaan
z/Bij iederen tred, in het groote zoowel als in t
kleine, oudervinden wij, dat de Wereld en het Levea
er volstrekt niet op iogoricht zijn om geluk te schen»
keu, en terwijl de onnadenkende zich alleen door us
Werkelijkheid gepijnigd voelt, komt voor elk, dié|
nadenkt over de verschijnselen, daarby nog de theo
retische kwelling. I
Wordt vervolgd.)
natuurlijk, niet als een gewoon pakket verzonden.
Twee leden van de pauselijËe edel wacht gaan als
afgezanten van deu Paus do roos overbrengen. Zij
krijgen ieder daartoe van den Paus 15,000 frank
reisgeld.
De goudsmid, die de roos vervaardigt, ontvangt
20 000 frank. Sedert drie eeuwen is er rn de nabij
heid vau het Vactioaan een goudsmederij, waar dit
kunstwerk steeds wordt vervaardigd. De koningin
van Portugal behoort volgens de gewoonte door een
met witto rozen versierd rijtuig hot geschenk van
de gezanteu bij hun aankomst te Lissabon te doen
overnemen. In het koninklijk paleis aangekomen,
wordt de roos door den oudsten gezant op eon met
een wit kleed overdekte tafel geplaatst. Hierna gaat
de koniökiyke familie naar de hofkapel, waar een
H. Mis wordt opgedragen. Vervolgens begeeft zich
de Kouingin met den bisschop onder een baldakijn
naar de zaal, waar de roos ligt.
Daar leest do jongste gezant hot pauselijk schrij
ven voor, terwijl de oudste, na driemaal met de roos
gezwaaid te hebben, haar aan den bisschop over
reikt. Do Koningin knielt nu voor bisschop
ou deze legt haar de roos op deu boezem, zeggende:
„Zie de mystieke roos, het geschenk van den Hei
ligen Vader." De koningin antwoordt met een
z/God zij dank Een koor heft daarna eon Te
Deum aan. Vervolgons ontvangen de pauselijke ge
zanten verschillende ordeteekeutn.
Later reikt de Koningin hun een schrijven over,
waarin zij den Paus haar dankbaarheid voor de ge
noten onderscheiding betuigt. Ook zijn do gezanten
belast hot portret der Koningin, hetwelk gevat is in
een met gouden rozen versierde lijst, aan don Paus
osei te brengen. {Tijd)
In zyn adres aan den minister van oorlog betuigt
het hoofdbestuur van den Nederlandschen Bond
Maatschappelijk Belang zyn spyt en verbazing over
het feit, dat by de onlangs te Utrecht plaats gehad
hebbende aanbesteeing van levensmiddelen en brand-
stoffan^fci behoeve van de troepen, die in de leger-
plaats^^%eist hobbon gekampeerd, onder meer aan
de coöperatieve winkelvereeniging Eigen Hutp te
Utrecht de levering is gegund van het benoodigde
zout ad 0.11, de peper ad 0.50, de koffie ad
1.30 en do kaas ad 0.75 per kilogram.
Dergelyke inschrijving, als de toewijzing van de
.levering der genoemde voedingsartikelen aan de
Coöperatieve Winkelvereeniging van Eigen Hulp, acht
adressant niet slechts geheel on al strijdig met het
economisch bogrip van coöperatie, doch meer in het
bijzonder met art. 2 der wet van 17 November 1876,
Stbl. No. 227, tot regeling der coöperatieve vereeni-
üingen.
Verder vestigt adressant de opmerkzaamheid Zynor
Excellentie er op, dat voorheen de voor de troepen
benoodigde levensmiddelen enz. steeds in het openbaar
werden aanbesteed, terwijl in het onderhavige geval
éone ón'derTiandscKe aanbesteding heeft plaats gehad,
waarvan de te Utrecht woonachtige handelaren in
die artikelen hoegenaamd geen kennts hebben go
dragen; en voorts
dat door het dóen van onderhanflsche aanbeste
dingen niet slechts de belangen der patentplichtige
handeldrijvenden, zooals in casu' zijn benadeeld, doch
uit den aard der zaak ook de vraag ryst, of dien
tengevolge ook niet ten prejudice van, het rijk kan
ïijïi gehandeld, daar adressanten Üwe Excellentie
zonder eenigo resêfrvo kunnen verzekeren, dat, had,
als naar gewoonte, eene openbare aanbesteding dezer
levensmiddelen plaats gehad, de winkeliers to Utrecht
gaarne voor gelijke, zelfs mindere prijzen naar die
levering zouden hebben gedongen.
Redenen waarom adressant verzoekt
a. voortaan alle inschrijvingen van coöperatieve
vereenigingen, als komende van tot het drijven van
handel incompetenten, buiten mededinging te laten
b. te gelasten, dat voortaan alle aanbestedingen
in bet openbaar plaats hebben.
't Welk doende enz.
De great attraction in het Aquerium te Londen
ie op dit oogenblik db boksende kangoeroe. Ieder
wil hem gezien hebbenal de muren in Londen
troiïweus dragen reusachtige affiches, waarop men het
beroemde buideldier in natuurlijke grootte ziet afge
beeld, schermend met zyn leermeester, professor
Landerman, op wien een deel van den roem van zijn
leerling afstraalt. Het publiek zou natuurlijk liever
twee menschen elkaar wezenlijk zien toetakelen en
niet de vuisten doodslaan, maar dat is tegenwoordig
vorboden; het gebeurt alleen in besloten sociëteiten
voor een publiek van geblaseerde en verwijfde jonge
lords; de groote menigte moet zich met een spiegel
gevecht mot een beest tevreden stellen.
De illusie is soms volkomen. Als twee boksers
van beroep wisselen de leermeester en zijn kangoeroe
eerst een handdruk, tegen dat zij aan het vuiststompen
wisselen gaandan vallen zij elkaar volgens alle
regelen van de kunst aan.{ De handen van den man
en de pooten vau het beest zijn met dikke gevoerde
handschoonea bedekt, zoodat ze elkaar geen zeer
kunnen doen.
De kangoeroe verweert zich flink hij stelt zyn keel
bloot aan de vuistslagen ^lsof ze hem plezier deden,
maar hy werkt er ook dikwijls zijn leermeester on
der, en als deze op den grond ligt, slaat hij zijn
beide armen om hen heen en kijkt hem met ko
mieke hartelijkheid aan. Onder de tusschenpoozen
van het gevecht gaat de kangoeroe deftig op zijn
staart zitten en laat zich door do regisseur afkoe
len, terwijl hij van tijd tot tijd naar zijn handschoe
nen kijkt, als om te zien of ze nog goed vast zitten.
Prof. Landerman maakt fortuin met zijn kangoe
roe, daarentegen worden er in Australië duizenden
door geruïneerd, Ze zijn er een werkelijke land
plaag geworden. Een kangoeroe eet eveuveel {U®3
als oen schaap in Nieuw Zuid-Wales alleen zijn
er vier millioen. Toch heeft men er in t afgeloopen
jaar ruim een millioen verdelgd, om de huid en
om de premie van 8 pence die de regeering uit
betaalt.
Een aardig incident uit de jongsto reis van ods
schroefstoomschip Johan Willem Friso, meêgedeeld
door een Fransch blad Le XlXe Siecle. Het Neder-
landscho schroefstoomschip van Alexandrië te Toulon
komende, had, volgens gebruik, den Frauschen grond
met 21 eereschoten begroet. Dit saluut moest nu,
naar hetzelfde gebruik, beantwoord wordenirtaar de
sohoten bleven achterwege. En waarom? De battery
aan de Polygoon was in reparatie, en toen van wege
de maritieme prefectuur geseind werd naar het fort
Lamalgue, volgde hot bericht dat de artillerie-mees-
ter, die de sleutels van de kruitkamer by zich had,
op dat oogenblik afwezig was. Ten laatste wendde
men zich tot het gepantserde schip Marceau om de
eere-sohoton van het Nederlandsohe oorlogsschip te
beantwoorden; doch het was alweer mis. De Mar -
ceau werd voorzien van zijne uitrusting en had nog
geeu ammunitie aan boord.
Met dit alles was zooveel tijd heenggegaan, dat
hot te laat was geworden om mot voegzaamheid het
Nederlaudsche schip te begroeien. De vice-adrairaal
De Boissoudy achtte het nu raadzaam zich aan boord
van de Johan Willem Friso te begeven, om den com
mandant, den kapitein ter zee Joekes, zijne veront
schuldiging aan te bieden, die deze hoffelijk genoeg
was aan ta nemen. De saluutschoten volgden nu
ten leste toch het reserve-eskader loste dia.
Alioo, zegt le XlXe Siècle, heeft onze eerste oor
logshaven, die een veertigtal batterijen heeft voor de
kustverdodiging, in eer.ige aren tqds geen eere-saluut
kunnen beantwoorden 1
Wii zijn in de Fransche Panama-zaak gekomen
tot de periode der verzinsels, zeker ter afwisseling
nama-maatschappij. Cornelius Herz en ^ton gewis-
seld betreffende het omkoopen van talvansenatoren
en afgevaardigden, wordt van den kant van het
sehapij voorloopig in vrijheid te stellen is afgewezen
Set il nog niet bekend Wanneer het groote, het
zoogen. „politieke" prooes, wegens de omkooping
var seratoren en kamerleder, aanvangt.
Men vermoedt echter, dat de behandeling dezer
zaak zéér spoedig zal volgen op die van het proses
wegéns de wijze van beheer dor iT frn^dezer
het uitgeven der leeningen. De behandeling dezer
laatste zaak werd, gelijk men zich zal herinneren,
tot 10 Januari uitgesteld, zoodat het samenvalt met
I de wederbijoenkomst der Kamer.
Als een staaltje van vermakelijken redeneertrant
geven wij het volgende uit At Figaro.
Georges Thiébaud bespreekt in eenhoofdartikel
twee rogeeringsvormen, waartnsschen het Fransche
r wegens rijn half anglo-saksischerhalf gaUo-
lalijnscben oorsprong, sinds een 0em lin d
voor een 15-tal jaren in eene pleblscitaire republiek
vervormd wordt, met behulp van het algemeen stem
recht, dat steeds eeu goede waarborg is gebleken
tegen omkooperijen, zoowel als tegen de anarchie 1
De Zwitsersche Regoering heeft den eersten stap
gedaan in den tarief-oorlog met Frankrijk. Het in
komend recht op Franscheu wijn is aanzienlijk ver
hoogd. Algemeen is men van oordeel, dat de breuk
met Frankrijk volkomen is en dat Zwitserland zich
niet kan verlagen om nieuwe onderhandelingen voor
te stellen. Met Januari wordt het algemeeue Zwit
sersche tarief op al hetgeen uit Frankrijk komt toe
gepast, en, zoo liet Franscho Gouvernement bij wijze
van weerwraak het maximum-tarief toepast op het
geen uit Zwitserland wordt ingevoord, is men in
Zwitserland van plan de invoerrechten op luim hon
derd artikelen, zijnde een vierde van de in het alge-
meene tarief genoemde, te verhoogen. Reeds zyn
maatregelen genomen om de douane-ambtenaren aan
de Fransche grens te vermeerderen, en alles toent
aan, dat Bondsraad en volk volkomen eensgezind
zijn om den tarieven-oorlog zoo krachtig mogelijk te
vöertm. Te Bazel wordt de bevolking reeds uitge-
jjóodigd geen Fransche commisvoyageurs te ontvangen
fif van hen te koopen.
ff De tegenstanders van Home-rule in Ierland slaan
natuurlijk politieke munt uit den laatsten aanslag
te Dublin.
Het was te donken dat de bestrijders van Home
Rule den dynaraiet-aanslag zouden gebruiken om
een nieuwen veldtocht tegen de liberale regeering
inzake haar lersche staatkunde te ondernemeu. In
derdaad hadden de Ieren, indien zij de waanzinnige
misdaad bedreven eu de politiek de beweegreden
daartoe was, niet slechter hun eigen goede zaak
kunpen dienen en niet beter hun tegenstanders
nieuwe wapenen tegen hen in de handen kunnen
spelen.
Het oogenblik is wel slecht gokozen om thans
gewelddadige aanslagen te plegen tegen een regeoring
die zich tot taak heeft gesteld het zoolang verdrukte
volk eindelijk tot vrede en rust te brengen. Men
is daarom geneigd te vragen, of het niet de ergste
vijanden van lerlands zaak zijn, die zich aan deze
nieuwe misdaad in de, aan misdaden zoo rijke ge
schiedenis van Engelands dwangheerschappij over
Ierland schuldig maakten.
Van de schuldigen is nog geen spoor ontdekt, en
zal ook vermoedelijk wel nooit een spoor ontdekt
worden of het moest er zóó een wezen, dat toch
tot niets verders leiden kan. Immers het verkrijgen
van aanwijzingen omtrent zoogenaamde «politieke"
misdadigers is io Ierland al even moeielyk, als op
Sicilio ten opzichte van de namen en schuilhoeken
van bandieten. behoort deze moord blijkbaar
niet tot de categoris eer populaire moorden," gelijk
William O'Brien ün Sm Irishman eene zekere soort
van misdaden plafat m bestempelen wel roepen de
lersche nationalist^ en hunne organen eenparig
sohande over het gobeurde en uiten zij don wensoh
dat de snoode daders snel gegrepon ou voorbeeldig
gestraft mogen worden doch volmaakt ditzelfde
beleefde men ook. zooals de Times doet opmerken
na de moorden in het Phoenix-park, die even
eens betreurd en uitgekreten werden als /;a blunder
as well as a crims." Wij twijfelen in het minst
niet, zegt het Ciiy-blal, dat het leedwezen en de
verontwaardiging der Nationalisten thans even oprecht
zijn als toen.
Wij vreezen alleon maar, dat zij even vluchtig
zullen blijken, en even arm aan practische uitkomsten.
Woorden en betuigingen hebben luttel waarde, zoo
lang in de practijk het erfelijke leerstuk van het
lersche patriotisme toepassing blijft viuden, dat de
straffeloosheid uitroept van den «politieken" moor
denaar, terwijl net den «verklikker" met onuitwisch-
bare schande brandmerkt.
Een paar dagen geleden maakten wij er melding
van, dat Zweden en Noorwegen het waarschynlyk
eens zouden worden oyer de buitenlandscho vertegen
woordiging. Nu is er plotseling een nieuw conflict
omstaan ten gevolge van de vraag of er al dan met
een nieuwe consul-generaal voor Scandinavië te Ko
penhagen zal benoemd worden. Sedert meer dan een
jaar werd deze met het oog op den handel van Scan
dinavië zoo belangrijke post niet vervuld.
De belanghebbende handelaars hieven talryke
klachten aan.
De Zweedsche regeering besloot kort geleden den
post weder te vervullen, maar de Noren verzetten
zich hiertegen en het ministerie-Steen beriep zich
op een besluit van de Storthing, waarbij het Noorsche
kabinet gemachtigd werd te protesteeren, indien
Zweden een consul-generaal te Kopenhagen wilde
aanstellen. In Stockholm wilde men zich evenwel
niet laten bang maken.
Indien Zweden de benoeming uoorzet, verwacht
men dat liet kabinet-Steen bij wyze van protest ral
aftreden. In, xdit geval blijft het evenwel de vraag,
of de radicamjtMrtij, die toch reeds zeer verdeeld is,
wel den hS^/Steen zal blijven steuuen.