A2EN,
geschilderde
Janskerk te
enis der St.
eningen enz.
rljjk levens-
N° 5050.
1893
BINNENLAND.
It
Nieuws- en Advertentieblad voorGouda en Omstreken.
Zaterdag 21 Januari.
FEUILLETON.
De Vrouw van den Kunstenaar.
al
men,
voort-
■ataldr
twdam-
potbelter
mi boven
i belli,
ING.
>r resp
national
tion de
1.70.
enz.
Nommers VIJF CENTEN.
Afzonderlijke
De inzending van advertentiön kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave.
trsburg.
i
{Uit het Fransch.)
Bovendien worden alle Advertentiën gratia
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
'twelk des Maandags verschijnt.
I
nts.
INKMAN.
•ubllek
Bdolijk
ricatie
:er vani
ADVERTENT1EN worden geplaatst
van 15 regels h 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTS LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
der Zelf-
uitspat-
n(tk
iburg.
GOUDSCHE COURANT.
8 Gebroeders
GOUDA, 19 Januari 1898.
Van <le aangeboden gelegenheid om gratia brood
met melk te gebruiken werd heden morgen door
355 kinderen gebruik gemaakt. Aan £45 volwasse
nen werd brood met koffie gegeven.
afb. Prys
/erschrik-
ngd Ifldt,
inng, die
van een
j het Ver-
narkt 34,
t bedrag,
en boek-
kleedingst ukken, mejuffr. Wed. Dortlaud t
i-- 'T— e70neen8 unn
aan dat van
hunne medewerking
’t in orde brengen
men, steeds een groot bedrag moeten beschikbaar
houden. Een belangrijk bedrag plm. J 1750.is
door ons ontvangen, laat mij U mededeelen wat wy
Vooreerst moet door mij worden vermeld dat de
kinderen behalve een veertigtal dekens en 60 paar
ons zijn aangekocht) en de jongens
groot aantal petten en mutsen (die cadeau
naar L.
steenkolen, 8 pond brood, 1 pond spek, 3 kop bruine
boonen en 3 pond ryst. Heden, Vrijdag -zal eene
uitreiking plaats hebben
Oi pH* per drie maanden is 1.25. franco
per post t
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelflks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
verstand van haren man hadden beneveld, 1
lijks was diu gedachte bij Jeanne opgekomen, of zij
was, zelve razend van wanhoop, op nieuw
zor.dï" te
denmaar toegevende aan de onweerstaanbare be
hoefte tot zoeken, zich inlichtingen te verschaffen....
Toen Fernand eindelijk te huis kwam, vond hij
de drie weenende kinderen alleen.
«Waar is uwe moeder?” vroeg hij de twee oud
sten, die wanhopend toesnelden en zich aan zy’ne
handen klemden.
„Zij zoekt u overal,” zeide Georges,
„Waarom weent gij?’
„Omdat moeder weent,” zeide Jenny.
„Maar waarom weent zy?”
„Omdat gij niet terugkwaamt.”
Fernard sidderde toen hij de uitwerking zag, die
zyne verlengde afwezigheid had toweeg gebracht.
Op dat oogenblik verscheen Jeanne; zij kwam te
huis, medegesleept door den moederlijken angst, die
zich vermengde met de ongerustheid, welke heur
man haar veroorzaakte.
Op het gezicht van Fernand ontsnapte haar een
kreet van vreugde, en in tranen b dende, wierp zij
zich aan zijnen hals. Te zwak om deze ontroering
te doorstaan, bleef zij buiten zich zelve op Fernands
schouder liggen.
„Arme Jeanne!” zeide hij, terwijl hij haar om
helsde, „welk bestaan geef ik u! Sedert gisteren
heb ik wel eenig ongelijk omtrent u gehad I Kunt
Bij de Woensdag namiddag te Zevenhuizen ge
houden harddraverij met paard en slede op de banen
der Zevenhuizensche IJsclub werd de pry’s gewonnen
door den heer A. Bos alhier en de premie door
den heer J. den Toom te Bergschenhook. Daar het
Bij kon. besluit van 17 Januari is aan D. Tuk
ker, wed. H. Jaspers, eerste-sluisknecht bij de Mal-
legatsluis te Gouda een pensioen verleend van f 92.
8)
„Laat dat maar!....” zeide deze. „Die zaken laten
zich niet betalendat vergeldt men elkander bij ge
legenheid.”
Hij maakte eene gemeenzame beweging met het
hoofd en verwijderde zich.
Fernand was weder in zijne gedachten verdiept;
maar zijne denkbeelden werden helderder. Toen hij
kort daarna opstond, was hij kalm, als iemand die
een besluit heeft genomen.
Bij den terugkeer verdwaalde Fernandhet was
geheel nacht toen hij te huis kwam.
In hare ongerustheid had Jeanne hem overal ge
tocht, en gehoord, dat men hem des morgens had
gezien; dat hij door de velden zeer ver in bet land
liep, en zoodanig afgetrokken was, dat hij de men-
schen niet scheen te zien, die hem voorbijgingen.
Deze omstandigheid, de stille en de ongewone norsch-
heid van Fernand, het antwoord, dat hij haar had
gegeven, en ’t welk zij zich niet kon verklaren, dit
alles scheen zich te vereenigen om de arme vrouw
te doer, denken, dat het verdriet en de ellende het
Nauwe- I gij dit vergeten?....”
uon, of zij I „Ik herinner mij dat niet meer,” antwoordde Je-
»S, rnuniu »au wnuuuuu* vj» mcu» uitgegaan, 1 nnne, die gelukkig was, in de stem van haren man
mder te welen waarheen zy hare schreden zou wen- de toon der teederheid weder te vinden, waarvan de
1 betooverende macht alle smarten uitwischte. „Ech
ter,” voegde zij er bij, terwijl zij haren man naast
baar deed zitten, „vraag ik eene verklaring, eene
enkele.... Dezen morgen hebt gij mij een zeer vreemd
antwoord gegeven! Wat wildet gij zeggen? Had
ik u dan gekwetst zonder het te weten? Die enkele
gedachte was genoeg, om mij wanhopig te maken."
Fernand vestigde op Jeanne een langen blik vol
onbeschrijfelijke teederheid.
„Zeg, Fernandwas het antwoord, dat gij mij
gegeven hebt, een verwijt?”
„Het was de uitdrukking der verwytingen, die
mijn geweten mij deed hoorei) I Toen ik u zoo
zwak en bleek zag, heb ik gevoeld, dat het laaghar
tigheid zou zijn, onze kinderen den prijs vau uwen
arbeid te betwisten, terwijl ik zelf weigerde voor hen
te werken.”
„Ach, Fernand, wat zegt ge daar!.... is het dan
niet door mij, dat gij al die kwellingen verduurt?”
„Door u, arme vriendin Het is uwe schuld niet,
dat ik nergens in slaag.”
„Mijne schuld, neen maar alle deuren, die gij u
hebt doen sluiten, door eene wees zonder fortuin,
zonder bescherming te huwen, zouden geopend zijn
gebleven voor den jongen kunstenaar, wiens ontluikend
talent men toejuichte, indien die kunstenaar zich had
Waar wy in ons nr. van gisteren de toezegging
gaven op hot kinderfeest in de Sociëteit „Ons Ge
noegen" terug te zullen komen, Imdden wij voor
namelijk het oog op de toespraak van den heer J.
van Galen, voorzitter van de IJsclub tot ondersteu-
ning van minvermogenden.
De toespraak luidde als volgt
Geachte Aanwezigen!
Vergun my een enkel woord tot U te richten.
Heden vieren wy weder feest, en werkelyk ik kan
gerust zeggen feest! Ieder hier tegenwoordig zal
bet volmondig toestemmen dat deze dag voor die
kinderen een feestdag is. Al is het dan slechts
voor korten tyd, toch wordt hier voor eenige oogen-
blikken alle kommer en ellende, die de' armoede
steeds met zich brengt, vergeten.
Recht dankbaar zijn wij dan ook dat wij door
Gouda’s ingezetenen wederom in staat werden ge
steld om niet alleen dit feestje met de daaraan ver
bonden bedeeling, doch ook aan een nog veel grooter 1
aantal r zinnen uitreiking van levensmiddelen en
brandstoffen te doen plaats hebben.
Dat dit in menig gezin welkom zal zijn, wij staan
er U borg vuoreerst moet men maar eens in die
achterbuurten komen, en men staat dikwyls ver
baasd en menigmaal ontsnapt dan een:- „Hoe komt
bet terecht, waarvan moeten die menschen toch le
ven I" van de lippen. Hoe het er dikwerf mede
gaat, welnu gisteren kwam er nog een vrouw bij my
en deelde mij mede dat zij, sedert dat zij dien och
tend in de Werkinrichting een boterham gegeten
had, dien geheeloii dag niets meer met de haren
wie ik deze week ’s avonds I
kousen (die door ons zijn aangekocht) en de jongens
een groot aantal petten en mutsen (die cadeau
I kregen) mede naar huis kregen 1 bon v H. L.
1 - - k_..:
|iuuu uiwu, i jjuuu apus, o Mjp o
8 pond rijst. Heden, Vrydag -zal
t aan 190 personen van 3
pond brood, 1 pond spek, een partijtje aardappelen
en L. steenkoleft, terwijl in het begin der
volgende week ook weder aan een nog niet bepaald
getal huisgezinnen hetzelfde zal verstrekt worden.
Ten slotte rust op mij de aangename plicht een
woord van hartelijken dank te spreken aan het Da-
gelijksch Bestuur dezer gemeente voor de mede
werking die wij steeds mochten ondervinden. Voorts
aan de hh.Breebaart voor 't in orde brengen van
het maal, Thier, v. Praag, v. d. Steen, Schenk en
v. Os voor de door hen aangeboden petten, mutsen
en kleedingstukken, mejuffr. Wed. Dortlaud voor
hare bemoeiingen. Ten slotte eveneens aan het
bestuur der Werkinrichting en aan dat van de
sociëteit „Ons Genoegen* voor I
en den heer Nederhorst voor
der zaal.
Werkinrichting een boterham gegeten
uau, uiun gi.-iicoiuu u«n mui* muur tuut uc uaruii - -n -
bad gehad. Bij onderzoek bleek mij zulks waarheid n*zo° voor göld doen en nog doen zullen,
m Een ander, bij IX 1 v“—■>---J
kwam, gaf mij op myn vraag of hij niet een lichtje
had, ten antwoord „Och mijnbeur dan zal ik een
nachtlichtje aansteken want centen om olie voor de
lamp te koopen heb ik niet, ik ben al vijf maanden
zonder werk
Tal van andere voorbeelden zou ik U kunnen by-
brengen, doch genoeg I
Ging men in al die gevallen onderzoeken, wat de
reden van al die armoede was, eigen schuld zou in
menig geval blyken er nie vreemd aan te zijn, doch
wanneer er gebrek is, mag men daarop toch niet
letten. Dat wij er echter velen van onze bedeeling
doen profiteered aan wie bel werkelijk goed is be
steed is zeker, welnu dat geeft ons ook nieuwe moed
om de taak die wij op ons nemen mot steeds meer
ijver en nauwgezetheid Ie volbrengen. Zooals U allen
wellicht bekend is, hebben wij dit jaar aan onze ge
wone bedeeling ook een brood koffie-uitdeeling,
zooals dit twee jaar geleden heeft plaats gehad,
verbonden. Niet zonder schroom gingen wij daartoe
over, geld, veel geld is daartoe noodig, dagelyks toch
komen daar plm. 600 personen die elk twee goed
besmeerde boterhammen met een kop koffie of melk
krygen. Een gedeelte van de door ons gehouden
collecte hebben wij voor dat doel bestemd. Wij
vertrouwen echter dat wanneer de winter mocht aan
houden en onze middelen niet toereikend zijn om
die koffie en brood-uitdeeling langer te doen plaats
hebben dan wij wel wenschen, oen nieuw beroep
op uwe financieelen steun niet onbeantwoord zal blijven.
Gewoonlyk komen er in de Werkinrichting niet
altijd du, lieden die bet, het meeste noodig hebben
en aan wien het werkelyk goed besteed is, van
daar dat wij voor onze bedeelden die daar niet ko-
