Bultenlandsch Overzicht.
Kiezer slij sten.
KENNISGEVING
GRONDBELASTING.
trent deze zaak voldoende op de hoogte zal hebben
gesteld, eene meeting te Amsterdam te houden, waarop
het boopt, dat zoowel de voorstanders der ontworpen
drooglegging als de belanghebbenden bij, en de be
langstellenden in de visscherij tegenwoordig zullen
zijn, ten einde die zaak te kunnen bespreken.
Tot het verzamelen dier gegevens heeft het hoofd
bestuur eene circulaire verzonden aan de burgemees
ters van visscliersplaatsen aan de Zuiderzee met
dringende uitnoodiging om eeo aantal vraagpunten
vervat in de circulate te beantwoorden en deze in-
govuld aan den secretaris van het hoofdbestuur terug
te zenden.
l)e Fransche post- en telegraafadmiuistrntio beeft
baar verslag oponbaar gemaakt over de werking en
de exploitatie van het telephoonwezen in Frankrijk.
Dit verslag is belangrijk, daar het een goed over
zicht geeft van de ontwikkeling van het telephoon
wezen, sinds deze tak van dienst door den staat ge
ëxploiteerd wordt.
Er zyn thans in Frankrijk 112 stedelijke telephoou-
netten. Po bevolking van deze steden, die 6 milliocn
zielen bedraagt, vormt dus ongeveer een zesde ge
deelte daarvan. Men heeft 18,191 abounds, dus ééa
abonuc op elke 300 inwoneis.
Het auntal abounds bedroeg in het jaar, waarin de
staat het telephoonwezen overnam, 11,400, ddn jaar
later reeds 14,547.
In dit cijfer deelt Parys met 9653, hetgeen meer
dan de helft bedraagt van hut goheele aantal. Niet
tegenstaande dit hoogo getal is bet niet te Parys,
dat de telephoon het meest in eere i#. Te Cannes lelt
men ddn abound per 120 inwoners, terwijl het te
Parijs 1 op 253 inwoners bedraagt.
Te Cannes, Menton, Grasse, die voel hotels heb
ben en villa's, waar families tijdelijk verblijf houden,
en te Fourmics, Sedan, Reims, Tourcoing, de indus-
trieele steden bij uitnemendheid, vindt men het groot
ste aantal abounds.
De totale inkomsten van bet telephoonwezen be
dragen 28/4" millioen gulden, waarin Parijs voor 8/s
deelt.
Een zeker aantal steden zijn onderling door tele-
pboonnetteu verbonden. De voornaamste zijn die
van Parys naar Haf re, Lyon, Marseille, Rijssel,
Duinkerken, Ruims en ltouunn.
Het aantal intercommunale telephoonnetten bedroeg
in 1885 slechts ft, in 1886 8, in 1887 11, in 1888
14, in 1889 15, om na het ter hand nemen van
staatsexploitatie te stijgen tot 121 netten.
Meer en meer wordt er gebruik gemaakt van de
internationale tefephoonlijncn tusscheu Parijs en Brus
sel en ParijsLonden.
Parijs is thans ook tolephorisch verbonden met
Zwitserland en het vorsteudom Monaco. Niettegen
staande den gunstigen toostnnd van het telephoon
wezen in Frankryk, hoeft het zich nog niet tot een
onmisbaar, in de zeden van het volk gedrongon ver
keersmiddel verheven. Berlijn, dat minder inwoners
telt dan Parijs, kom( reeds met zijn getal telephoon-
aboui.óa dat van geheel Frankryk nabij.
„Zonneschijn," het te Amsterdam uitgegeven Geïl
lustreerd populair maandblad voor Versekoring, Wel
dadigheid en Hygiène", is niet een zeer fraai num
mer zyn derde jaar ingetroden. Getuigt dit reeds,
uit een haudelsoogpunt beschouwd, van groote redac
tioneel vaardigheid, niet minder is 't een bewijs
„Zij is eene naaister, mevrouw."
„Indion zij Tegen een goed loon, als vaste naaister
by my wil komen wonen, kan zij royne japonnen ma
ken, eii zorg voor miju linnengoed dragen. Zy zal hare
kamer in mijn huis hebben, waarop zij zich het eten
kan laton brengen want het zou haar misschien niet
bevallen, in de keuken te eten. Dunk eens na, of dit
aaubod u bevalt, en natuurlyk ook haar."
„O, roevrouw," zeide Martel, „do wensch, u vóór
mijn vertrek te zien, is mij zeker door den Hemel
ingegeven
„Nu, dat is bepaald, ik waohi haar hedeu, na uw
vertrek."
„Duizendmaal dank, mevrouw."
„Vaarwel, brave man. God zegene en bescherm# u
Neem dit aandenken van mij," zeide zy, en reikte den
werkman eene prachtige beurs toe.
In plaats van die aau te nemen, trok hij zyne hand
torug.
„Gij weigert eene herinnering aan Frankrijk, eene
beurs door myne dochter vei vaardige)en dio door
eene band wordt aangeboden, welke zoo dikwyls uwe
kiudereu heeft gezegend
„Vergeef roy, mevrouw, ik dank u hartelijk," zeide
Martel en nain nu de beurs aan. „Ik weiger eene
aalmoes, maar oen aandenken uit uwe hand maakt
my gelukkig. Wordt eeno gift zóó aangeboden, dan is
zy te kostbaar om eeu odel hart te vernederen."
De dame verwijderde zich spoedig, vóór dat de
werkmau deu tijd had de beurs na te zien want zy
voor den omvang, welken de levensverzekering vooral
in den laatstee tijd hoeft aangenomen. Van die
verzekering, door een 40ial hier te lande werkonde
maatschappijen vertegenwoordigd, noemt „Zonneschijn"
zich iu eene dichterlijke voorrede met alleszins te
rechtvaardigen trots het „centraal orgaanDezelfde
aflevering bevat eene nagelaten bijdrage van wijlen
Dr. 8. Sr. Coronel, het begin van een opstel over
den invloed van bet beroep op de gezondheid en
den levensduur, een strijd—artik«-l tegen de „Equita
ble", ten slotte eene bio- en bibliografische schets
over Prof. Dr. A. J. vau Pesch, met diuos portret.
Niet alleen voor hoeren Agenten, maar in't algemeen
voor het publiek, mag Zonneschijn" dus als een
welkome eu nuttige vraagbaak worden aangemerkt.
Voor de tweede aflevering kondigt de redactie (hoofd
zakelijk iu handen van W. Gosler) een grooten no
vellen-wedstrijd aan.
Onder dagtcekouing van 19 Januari wordt aau de
Neue Freie Fresse uit Rome het volgende geschreven
„In de stad is vau niets anders sprake, dan van
de inhechtenisneming van den directeur-generaal vu
van deu kassier der Banca Rooiana, de hoeren Tan-
lango en Lazzaroui. De tijding verbreidde zich zeer
snel en maakte overal eeu pijnlijken indruk want
Tanlango en baron Lazzaioni waren twee van de
meest typische persoonlijkheden van het langzaam
verdwijnende Oud-Rome. Do eersto was eeuigszins
burgerlijk, maar zeer welwillend; de tweide was in
houding en spreken eeu groot heer, die zijn geld
wet stak iu gewaagde ondernemingen, maar die ook
met vorstelijke vrijgevigheid honderdduizenden uitgaf
vo(H*'zaken van algemeen belang.
De faam van hud rijkdom wus zelfs doorgedrongen
in de nederigste hutten van Rome. Het volk noemde
hen uiet Tanlango eu Lazzaroni, maar, by liuu voor
namen 11 sür Bernardo en II sor Cesare, als waren
zij monarchen. Voor boideu beteekemie de bauk
den aanvang en bet eiude vau hun geluk.
Eeu ueef vau Lazzaroui, baron Michele, inspecteur
vau de bauk, had jaren lang geheel Rome aau zijn
voeten.
Hij legde een groote renbaan en schonk deze met
eeu scluetumchling aan de stad.
De jonge man, die iu zijn vrijen tijd zich toelegde
op het 8ehildereu van historiestukken en ook literaire
neigiugeu bad, wus tegelijk met zyu oom de ziel
van iudustrieele ondernemingen, die misschien wel
grootsoh geducht waren, maar toch de kiem van
den ondergang iu> zich droegen, daar alle onder
nemingen een praotisc.he basis misten. De caoutchouc-
fabrieken te Perni,* Üe leerlooierijen te Tarni, do
staalfabrieken te Livorno, do scheepvaartmaatschappij
te Genua, om te zwjjgen van de kleinere ouder
nemingen, alle zijn noodlydend. in den beginne
sebeeu alles goed te gaan en de jonge baron werd
geprezen, en overladen met eorbowijzon; politici eu
aristocraten droegen hem op de baudeii. Als ver
tegenwoordiger der Italiaansche scherpschutters-
vereenigiugeu reisde hy naar het scherpsobntiersfeest
te Lyou en aIs ridder vau het Legioen van Eor
keerde hy terug.
De heereu Tanlango ou Lazzaroui werden, nadat
zy evenals de voorzitter vau den raad van toezicht,
vorst Torlonia ei# baron Micbele Lazzaroui, al hun
have en goed ter beschikking van den staat hadden
gesteld aU vergoediug voor de nangeriohte schade
naar de gevangenis gevoerd. Van het vermogen van
bevatte drie goudstukken, die voor iets anders bestemd
waren geweest. Maar de mensch wikt, God beschikt
overigens konden zy ook niot beter besteed zyn geworden.
Spoedig kwam Martel met zijn gezin, op den kaai
Sint-Bernard, waar meer dnn acht honderd personen
het sein tot vertrek afwachtten.
In weêrwil van het koude weder, wnren de beide
oevers der Seine, de kaai Sint-Bernard, de wijnhaven,
du boulevard Morlant, de voorzijde van de kani
Austerlitz, letterlijk met nieuwsgierigen bedekt, on
de ingang vau de haven, waar de kolonisten worden
ingescheept, was bewaakt door linietroopen, die het
v. Ik belelteu de vaartuigen te nudereu.
Tot zooverre had Lóontiue hare pleegouders ver
gezeld. Hoewel liaar besluit vast stond, gevoelde zij
toch op het oogeublik van scheiden, haren moed
zakken. Reeds waren hare goede vader, hare goede
moeder, hare zusters, zoo liefderijk en inschikkelijk
voor hare troiscKheid, op het dek, eu hadden zich
uit hare armen gescheurd, die hunnen hals kramp
achtig omspandenook Henri, haar broeder, stond
gereed op het schip te gaan.
Hij scheen te aarzelen. Op het oogenblik dat hij
haar zou verlaten, maakte zich eeu diep gevoel van
hem meester, by de gedachte aan een eeuwig afsoheid
maar een blik op zijne fatnilie, deed eene andere stom
in zyn hart duidelyker spreken.
„Do plicht gaat voor ulles," zeide hy. „Vharwel,
Léo» tine
En als vreesde hy in sijn besluit te^waukelen,
de beide heeren Lazzaroni en van Tanlango zal wel
niets overblijven. Vorst Torlonia is rijk genoeg otn
ook dezen slag te dragen.
Hoogitwaarschijnlyk zouden de heeren Tanlango
en Lazzaroni niet gevangen zijn genomen, als niet
het ouderzoek onregelmatigheden aau het licht had
gebracht, die alleen door een gerechtelijke vervol
ging konden worden gestraft.
Alle bijzonderheden zyn nog niet bekend; zeker
is echter, dat de bank haar wettelijk circulatiebedrag
van 65 millioen heeft overschredeu, en dat voor 21
millioen noch wissels, noch andeie dekking aanwezig
was. Onmogelijk is het nog, te zeggen of ook andere
personen iu de zaak zullen worden bntrokken.
Over de positie van het kabinet zijn tal van ge
ruchten in omloop. Dat het niet op rozen ligt, is
zeker; maar zijn positie is daarom nog niet wanhopig,
zooals overijverige tegenstanders zeggen.
Wat den minister-president Giolilti betreft, hy
kan zich de eer toorekeuen, liet recht den vrijen
loop te hebben gelaten, waarvoor van Depretis en
Cairoli tot Crispi en Di Rudini al zijn voorgangers
waren teruggeschrikt.
Over do gewoonten van don heer Gladstone, den
ruim tachtigjarigen staatsman, wordt het volgende
medegedeeld. Na het opstaan neemt de heer Gladstone
eeu lauw bad, en eiken morgen voor het ontbijt
bezocht hy te Biarritz de lertc; sedert zyn terugkeer
te Londen wandelt hij dikwijls des morgens iu de
buurt van Downingstreet. Zijn eerstè ontbijt bestaat
gewoonlijk uit eeu hard ei, een stukje toug, thee
en geroosterd brood. Na het ontbijt gaat hij aan
de correspdndentie en eenige uren achtereen is hij
met zyu pariiculieren secretaris bezig, terwijl hij
tevens verschillende personen ontvangt.
Bij den lunch gebruikt de hoer Gladstone koud
vleesch, pudding en kaas, hierby drinkt hij oenige
glazen lichten wijn en eindigt dikwijls met een
glas port. Te vyf uur drinkt hij thee. Bij het
diner gebruikt hij soep, visch euz hoewel hij ge-
wooulyk maar één spys eet. Zeer veel houdt de
minister van rijstpudding, en van rijst met pruimen,
en gaarne zou hij, zoo (le etiquette hot toeliet, niet
anders eten. Bij deu maaltijd drinkt hij lichteu
wijn eu bij de kaas een stevig glas port. Als de heer
Gladstone buitenshuis dineert, drinkt hij eenige glazen
ohampagno, terwyl hij altijd inet port eindigt. Koffie
drinkt hij niet, omdat die zelden naar zijn smaak
wordt toeberejd en hora bovendien slapeloosheid
bezorgt.
Te Biarritz werd de minister te tien uur 'a avonds
alleen gelaten, en deze gewoonte schijnt nog gevolgd
te wordeu. l)e heer Gladstone slaapt goed en eeni-
gen tijd geleden bleef hij dikwij's tot dun middag in
bed. Dit geschiedde als hij ze^r vermoeid was of
als hij zich wide bezighouden met een zaak, die hom
zeer veel belangstelling inboezemde. Als hy kou
had gevat te Biarritz, bleef hy den geheolen dag
te bed en den volgendon dag was de ongesteldheid
geweken.
Te Londen staat de grijze staatsman tegenwoordig
vroeg op, hij leeft zeer geregeld en zijne gezondheid
is uitstekend. Zijn geest is even scherp als ooit,
en te Bia ritz zoowet als te huis of bij zijn vrienden
te Louder, is bij hqt- middenpunt aan de middagtafel.
Bij een der diners, waarbij ook de heer Tolleraache
aanwezig was, kwam het gesprek op de klassieken
snelde hij weg, zonder haar te durven aanzien.
Jjéontine was verplet blijven staan. Voor altyd
was bet dus gedaan tusscheu haar en de goede, edel
moedige familie.
Zonder beweging of geluid bleef zy met gekruiste
armen staan, tot op bet oogeublik dat 'het sein werd
gegeven, de boot Neptuuus het ruime sop kots eu
do vaartuigen op sleeptouw nam, die de kolonisten
naar Cons tan tine brachten. Zy ontwaakte eensklaps
uit hare dofheid, waardoor zij niets gehoord had van
de aanspraak van den president der commissie, en
de overgave der vlag; zij stiet doordringende kreten
uit, terwijl zy hare armen naar de wegvarende schepen,
uitstrekte.
Helaas! het was gedaan. Het berouw was tever
geefs. Het menschelyk hart is een afgrond, waar,
dikwijls groote ondankbaarheid en schatten van toe
genegenheid i neon smelten, en het is bewezen, dat het
eerst den prijs var. hel geluk voelt, na het onher
roepelijk verloren, en somtijds na het zelf verstooteu
te hebben.
Den avond van dien dag, zoo pijnlijk voor vele
gezinnen, want er werden terzelfder lijd nabij de
haven, vele tranen gestort, door vele personen afscheid
genomen in smartelijke omhelzingen, eu menige «nik
ontsnapte aan de beklemde borst van vele was
Léontiue, voor het eerst van haar leven, op het uur
van naar bed gaan, alleen; hare o >geu eu haar hart
zochten te vergeefs eer. vriendenblik, een welgemeend,
„goeden nacht." (H ordt vervolijd.)
en Gladstone haalde niet alleen enkele regels, maar
geheelo passages uit het hoofd aau.
Franciscus van Engelen, berucht novellist, door
zeven letterkundige tijdschriften uitgekleed, door
acht en twintig couranton medelijdend beoordeeld
men had slechts den druk en het bindwerk van zijn
bundels geprezen bevond zich iu den toestand
van eeu ITaagsch burgemeester tijdens ent meeting
de arme jongen was radeloos.
Hij zat op een vlieringkainertje de ruiten waren
deels gebroken, deels met papier beplakt, hei tochtte
er als in den Parkschouwburg, het potkacheltje was
leeg cn*8tuk, in een hoek lag eeu strooleger, de
stoel waarop hy zat waggeldo op zijn drie pootou,
kortom het kamertje was geheel in den stijl, dien
arme arme novellisten in elk hunner verhalen min
stens eenmaal beschrijven.
Hf" was koud. Franciscus was koud en bad
liougersedert hel nusjovisje, dat hij voor zijn ge-
zoudheid' eiken morgen op zijn nuchtere maag ge
bruikte, had hij dien dag nog niets geproefd hij
die zooveel van prooven hietd, zelfs van drukproe
ven. Hoe zou hy dien dag aan wat eten komen?
Naar de bedeeliug j*aun? Hij behoorde tot geen
bepaald kerkgenootschap. Naar de brood-en koffio-
uildeeling op den Singel Dat liet zijn fatsoen niet
toe. Maar in den strijd tussohen honger en fatsoen
deed het scherpe zwaard van deu eerste wonderen
en zoo ging Theobaldus naar het uitduelings lokaal.
Toch langzamerhand voelde hij onderweg de schuamte
weder iu zich opkomen en voor het lokaal zakte de
moed hem in de schoenen, die, zeefvormig als zij
waren, den moed geheel lieten verdwynvn.
Hij keek eens naar de rij van armeu, en kroeg op
eens een idéé. Ach, ideeën - uog nooit hebben
die inenschen tot hongeren 'gedwongen, indien ze
er op de juiste wijze munt wisten uit le slaan. „Zoo
ik", aldus dacht Franciscus, „eens schoon en aan
doenlijk beschreef 't geen ik hier zie?" Hij ging
huiswaurts, nam papier, stelde oen keurig stuk, wees
er daarin op hoe hij, w. lgevoed, warm gekleed in
een dikke pels, eijti welingerichte woning had ver
laten om üru wandeling iu de frUsche winterlucht
te doen, en toen getroffen was door den aanblik
van zooveel ellende. Hij toonde er duidelijk in aan,
hoe inoeieiijk het is voor rijkaards zich in don toe-
stund der armen te verplaatsen en schreef ten slotte
de opwekking om veel, zeer veel voor het edele doel
te geven.
Franciscus stuurde zijn copy naar een uitgever,
gaf een valscb adres van een rijk man op eu eischic
plaatsing honorarium voor zyu epistel. Do uit
gever plaatste liet en betaalde Van Engelen goed
voor zijn boeiond en goedgevoeld «tuk. Sedert dien
dag lijdt ouzo knappe vrieud geen gebrek meer.
„Beschrijf de armoede van anderen mooi," zegt bij,
„dan blijf ju er zelf voor bewaard."
En Franciscus heeft veel volgelingen gekregen!
(/F'eekblad voor Nederland
Staten-Genoraal i« Kameh. Zitting vau
Woensdag 2 j Januari 1893.
De Kamer nam enkele kleine ontwerpen aan, doch
kon nog geen aanvang maken mot de behandeling
der Staatsbegrootiug, omdat alle regeeriug«antwoor-
den nog niet waren ingekomen. Heden begint men
daaraan.
Waddington, de Fransche gezant te Londen, zal
oen onderhoud hebben met lord Rosobery, over do
Egyptische aangelegenheden.
De Fransche rngeering hoeft van I.ord Dufferin
schriftelijk mededeeling ontvangen van het besluit
dor Britsche regeering tot versterking van het garni
zoen in Egypte, Daardoor, wordt er bijgevoegd,
is hoegenaamd geen verandonng gebracht, noch iu
de politiek van Engeland tegenover Egypte, noch
in de verzekeringen door de Britsche regoering afge
legd. Waddington heeft iu last ontvangen van deze
verklaringen nota te nemen on aau lord Rosobery
nadere aanduiding te vragen ten opzichte van het
incident, dat tot den mauiregei aanleiding gaf
De Romeinsohu correspondenten van het Journal
des Débats en den Temps klagen dat zij geeu bij-
zonderheden kuunen telegrafoereu omtrent do fluan- I
flieele schandalen, die van verscheidene circulatie-
banken verhaald en zelfs in de Italiaansche Ifladeu i
vermeld worden. Die telegrammen toch wordeu I
door de censuur achterwege gehouden. Zelfs cijfer-
telegrammen zijn uiet veilig, zoodra men ontdekt
dat daarin kesproken wordt van zekere personen.
Dagen van strijd beginnen nu voor het ministo-
rie-Gioliti in Italië. Du onregelmatigheden door'
drie emissiebankun gepleegd, komen lieden iu de
Kamer ter sprake.... men fluistert de naimm, van
t omgekochte regeeriugspersonen, afgevaardigden en
journalisten, die de overtredingen zouden hebben
geduld en bemanteld.... de rechterpartij en uiterste
linkerzijde zullen deu minister-president interpellee-
ren over do benoeming van den thans gevangen ge
nomen directeur der Roineiusche bank Taulongo tot
senantslid....
Het zal belangwekkend zijn te zien of en hoe de
heer Giolitti rich redt uit dezen neteligen toestand.
Wellicht zijn de geruchten van omkooperij oven
sterk overdreven als eenige betreffende het Pana-
mascbuiidual. Van du honderden unllioenen, die
verspild zijn, bepalen volgens de mededeelingen
i over de befaamde lijst do sommen, waarvoor
i afgevaardigden eu oud-ministers werden omgekocht,
i zich t'öt een gezamenlijk bedrag van ruim één mil-
lioen. De vetste brokken zyn, althans volgens de
I onthullingen der Figaro door unkele personen be-
mauhligd. Wellicht zul het schandaal in Italië
evenzoo afloopeu en zullen de Fransche bladen, die
nu om tie bauken-quaestie groot rumoer maken een
gelijksoortige bekentenis moeien doenjala do Itali
aansche Italia tbaii9, die den toestand iu Frankrijk,
dank zij Ribol, aanmerkelijk verbeterd acht.
De instructie in de zaak van de Panama-maat
schappij is geëindigd en de heer Franqueville,
ri-chter van instructie, heeft zijn dossier doen toeko
men aan dun officier van justitie. Deze heeft drie
dagen tijd om zyne eiscbeu te stellen eu dio aan
den rechter van ins'ructia kenbaar te maken. Doch
naar men verzekert, zul hy daarmede geen drio da-
1 gen nachten. De rechter van instructie neemt, als
hij het dossier verzendt aan den officier van justitie,
geen conclusie. Hij moot zich daarvan strikt ont
houden. Eerst uls hij de uiictteti van deu officier
kent, gaat hij daartoe over, en hij is niet gehouden
i overeenkomstig do meening van den officier con
clusie te nemeii. Hij krui, als het zyne overtuiging
is, daartegen iu handelen.
De instructie was gericht tegen 18 personen.
Behalve Charles de Lesseps, Cottu en Fontnne, di
recteuren of administrateurs van de Panama-maat
schappij. die thans terechtstaan, was zij geopend
tegen don gewezen minister van openbare werken
Baïhaut, Bloudin, do beide ex-afgevaardigden Saus-
Leroy eu Gobron, Arton. die gevlucht is, en de tien
parlementsledenvijf afgevaardigden en even zoo
vele senatoren, voor wie de parlementaire onschend
baarheid was opgeheven.
De Belgische Kamer heeft oen door de regeering
aanvaarde motie van Saiuctelette aangenomen, waar
bij bepaald wordt, dat de beraadslagingen over de
grondwetsherzieningen 28 Februari zuilen aanvan
gen. Men zal zooveel spoed shaken als mogelijk is,
en trachten bet Werk voor Paschen te voltooien. De
beraadslagingen zullen niet door andere werkzaam
heden orden onderbroken.
Iu een manifest van het Groo-Oosten ten gunste
vau het algemeen stemrecht, wordt gezegd, dat de
1-vnjmefselary gegrondvest is op vrijheid, gelijkheid
cu verdraagzaamheid, eu dus niet onverschillig kan
zijn omtrent het werk der herziening. Reeds in de
bijeenkomst van 30 Maart 1891 hebbende vrijmet
selaars zich met groote meerderheid voor hot alge
meen stemrecht verklaard.
In het manifest wordt verder gezegd „Op hot
oogenblik waarop do openbare meening geroopen
wordt zich te uiten, is het Groot Oosten verplicht
openbaar te maken, dat de eenige billijke oplossing
van de vraagstukken welke de Kamer in gemeen
l overleg met de Kroon heeft op te lossen is het
I al gemeen stemrecht."
j Jteeds is gemeld dat het Huis van afgevaardig-
1 den to Washington de quarantaine-wet aangenomen
heeft.
Met III teg« 45 stemmen word het amendement
verworpen, waanu bepaald werd, dat landverhuizers
uit buitenlandsche havens zeven dagen quarantaine
moeten houden. Muu voorzag algemeen, dat met
deze voorwaarde de geheelo landverhuizing zou be
perkt worden tot hen, die door nood gedwongen
I hun land verlaten. Het beste gedeelte der land-
I verhuizers zou wegblijven. In de bijeenkomst van
republikeinsche leden van den Amerikuanscheu Se
naat is zooveel verschil van meuning gebleken ten
aanzien vau liet wetsvoorstel tot schorsing der zil-
veranukoopen, dat de vergadering uiteenging zonder
beslissing. Do overtuiging wordt hierdoor versterkt
dut het schorsingsontwerp in deu Senaat weinig
kans van slagen beeft.
INGEZONDEN.
Geachte Stadgenooten
Nu wij reeds eeu zestal weken bet genot smaken
eenige honderd# kinderen van uwe weldadigheid te
doen genieten, moet ons een kort woord van het
hurt, eeu woord vau dank aau alle stadgenootou dio
onderstaande Commissie hebben verrast met hunne
milde gaven ten behoeve van arme kinderen. Hoe
die gaven besteed worden, daarvan kunt gij u zeiven
overtuigen, door ons te komen bozoeken, waartoe wij
u vriendelyk uitnoodigen. Dos morgens om 8 uur
I en des avonds om half. zes ziet gy iu ons lokaal in
j den Vogelenzang ongeveer 80 kindoren aan een wel
voorziene tafel zich te goed doen. d
I Het verheugt ons van denzelfden arbeid te ver
nemen van do Heeren Bestuurders van de IJsclub,
i Het groot getal kinderen door hen des morgens ge-
i voed, getuigt van het doeltreffende van zoodanig wel
i te doen. Het leidde ons om in overleg met geuoomd
bestuur onze raorgenvoeding voorloopig te staken,
i en onze kindereu mogen gebruik tqaken van do
voeding in de werkinrichting, daarentegen hebben
wij ons getnl voor den avond verdubbeld. Wij be
velen die arme kleinen ook zeer aan in uwe gunst,
als gij soms een of ander kleedingstukje voor hen
hebt, wij willen dat, evenals het vorige jaar, weder
hoel gaarne van u voor hen ontvangen. Wy wen-
seheu ons pteeds te beijveren den jammer onder die
arme kinderen zoo mogelijk te leu'.gèu.
Onder dankzegging voor do opnamo,
<le Commissie,
G. de RAADT.
B. PUNSELIE.
K. M. de BRU'N.
H. van MAAREN.
A. van MAAREN.
B. BELONJK.
M. van DKTH.
G. v. TOGT.
J. L. de RAADT.
H. A. TOEN.
KENNISGEVING.
De VOORZITTER van den Gemeenteraad van
Gouda, Jj
Gelet op Art. 7 der Wet van 4 Juli 1850 Stbl
no. 37), zoonis zij is gewijzigd hij de Wet van 6
November 1887 (Stbl. no. 193);
Noodigt do MANNELIJKE INWONERS der
Gemeente uit
lo. indien zij iu eene andere gemeente over het
dienstjaar 1891 1 892 in de personeele belasting
naar ecue hoogero huurwaarde dan die aanspraak
geeft op vermindering tot een derde of twee derde
gedeelten der belasting naur de drio eerste grond
slagen, of voor het dionstjaar lf-92 in de grond
belasting in cone andere gemeente of in meer ge
meenten te zntnen tot een bedrag van ten minste
10 zijn aangeslageu, daarvan door overlegging
der voor voldaan geteekende aanslagbiljetten vóór
(ten 15n Februari a. s. te doen hlyken
2o. indien zij meenen aanspraak te ktinneu maken
om op do kiezerslijsten geplaatst to worden, op
grond dat tij van den inwoneudbn eigenaar of
eersten huurdor van een woonhuis of afgezonderd
gedeelte van een woonhuis, waarvan do huurwaarde
voor de personuele belasting op ten minste f 88
gesteld is, gedurende 9 maanden, voorafgaande
aan den I5n Februari 1893, eou gedeelte in huur
hebben gehad en bewoond^waarvoor goor. afzon
derlijke aauslag in de persoueelo belasting geschiedt,
raanr waarvan dc jnarlijksche huurwaarde, onge
stoffeerd, op ten minste 44 kan worden geschat,
öf op grond dat zij a's mede-eigenaars in de
grondbelasting zijn aangeslagen wegens onvordeelde
onroerende goederen, doch wier namen niet bij den
aanslag in het kohier zijn vermeld, mits huu aan
deel in dien aanslag ten minste 10 bedraagt;
vnu een of ander aangifte te doen vóór den 16n
Februari a. s., door invulling en overlegging eener
verklaring, welke gratis verkryhbanr is ter Secre
tarie der Gemeente.
GOUDA, don 25 Jannari 1893.
De Voorzitter voornoemd,
VAN BERGEN IJZENDOORN.
De BURGEMEESTER dei Gomeente GOUDA
brengt ter algomeenu kennis dut het Kohier voor de
Grondbelasting op de Gebouwde- en Ongebouwde Ei
gendommen (lier Gemeente, over het jaar 1893 op
den 20n Januari 1893, door den Heer Provincialen
Inspecteur der Directe Belastingen enz, te Rotterdam
executoir verklaard, is gesteld in handen vnn den
Heer Ontvanger der Directe Belastingen alhierdat
ieder belastingschuldige verplicht is zijnen aanslag
op den bij de Wet bepaalden voet te voldoen, en
dat binnen drie maanden na afkondiging van het
kohier, onder overlegging van een dubbel van het
Aanslag-Biljet, bezwaarschriften kunnen worden in
gediend bij Heeren Gedeputeorde Staten óeter Pro
vincie.
GOUDA, den 26n Januari 1893.
De Burgemeester,
VAN BERGEN IJZENDOORN.
i
