izus.
r,
I
II
BINNENLAND.
1893.
Donderdag 2 Februari.
nland.
N° 5060.
a
I
1
O
FEUILLETON
EEN SCHERTS.
1
if een
Edel
rinis
EN
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
jgen”.
1893.
-
Alzouderlgke Nommers VIJF CENTEN.
Ua inzending van ad vertentien kan geaciileden tot een uur dea namiddags van den dag der uitgave.
smraden
Jhr.
I
(Uit het Engelach.')
f 8 uur.
dut had zs moeten
a 0
i ter Ge
ts tad dat
ide onder-
de Lysteu
gedurende
dezer ken-t
bezwaren,
bewijzen,
jde Verga-
en eersten
ingekomen
heemraad-
*uari 1893
Da prjjs per drie maanden is 1.25. franco
per post 1.70.
jjkgraaf.
Secretaris.
itricten ter
irkdag van
re), alwaar
cents voor
Heden morgen is van Wierickerschans door deze ge
meente naar Schoonhoven vervoerd, een transport
wagen met ongeveer 700 KG. buskruit.
11
18
25
dienende
het
MBADEN
ter open-
che Cou-
jn door het
KMAN en
ff
D 60.
7.8
12.
6.9
Crufpdua
e Lynden
de Leegh-
htigde In-
;hap voor
a Donder-
Ie veertien
liggen als
GOUDSCHE COURANT.
Korlaar.
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
«Hing.
ADVERTENT1EN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Bovendien worden alle AdvertentiSn gratie
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
*t welk des Maandags verschjjnt.
mr. A. F, do Savornin Lobman trad Maandag
„Zeker niet. Tk veronderstel, dat zij naar huis is
gegaan, zich eerst de oogen schier ten halve uit het
hoofd huilen en dan besluiten zal, dat, wat Fisher
ook moge geweest zijn, hy thans een toonbeeld van
volmaaktheid is. Het is een uitmuntende grap, niet
waar?"
„Clara Grant had niet alken het vertrek, maar
kort daarna ook in stilte de woning verlaten on keerdo
allee» naar huis terug. Toen haar minnaar spoedig
daarop haar in de gezolsohapsvertrekken zocht,’was
lij nergens te vindon.
«Waar is Clara?” vroeg bij dezen on genen, en
het antwoord was:
„Nog voor weinige oogonblikkon heb ik haar hier
nou, dat zij u niet kan ontvangen,” zeide do meid’
nadat zij hom boven had aangediond. r
„Ia zij onpasselijk vroeg Fisher.
„Zij heeft dezen ochtend hare kamer nog niet
verlaten. Ik geloof dus niet dat zij zich geheel wel
bevindt.”
De jongman ging met een ontroerd hart hoen.
zij woonde, en vernam Des avonds van dienzelfden dag kwam hij terug;
daar, dat zij thuis gekomen en, zonder iemand der J maar hij kreeg van Clara hetzelfde bescheid dat hij
V.m.. raoraaar0D>ua Hit /lua nrtktonilf OIltVaDgeil 118(1.
Gedurende al dien tijd wns Clara ter prooi fdÊÊb
dp hartgrievendste twijfelingen goweest. I|®tgeen^p
had gehoord, hoe onbepaald dat ook mocht geweest
zijn, was haar als een ijsberg op het hart gevallen.
Zij had goene reden om te vragen naarWetgeon ge
zegd waswant zoo ver het haar toescheen, was het
niet meer dan de modedeeling van een
eene vriend aan den ander had gedaan, zonder dat
er eon bepaald doel bij was. Ware iemand tot haar
gekomen en had in denzelfdea geest tot haar gespro
ken, dan zou zy diesj/azegden met verontwaardiging
afgewezen en met overtuiging valseh verklaard heb
ben. Maar zij waren haar in zulk eenen onverwachten
vorm en met zooveel schijn'*van waarheid ten oore
gekomen, dat haar schier gcdjie andcie keuze was ge
laten, dan er aan te gelooven.
Fisher kwam ten derdenmale; maar nog eens word
hij afgewezen. Op den dag na deze laatste poging,
ontving hij van haar een briefje, dat iu de volgende,
her vreemd klinkende woorden vervat was
1889.
De „Nederlandsch-Amerikaansche Land- en Emi-
gratie-maatschappy* te Utrecht hooft dezer dagen,
zooals men weet, aan de dagbladen een geruststellend’
communiqué toegezonden.
Op grond van de uitvoerige uit Colorado ontvan
gen correspondentie» meent de“ Standaard te moeten
verklaren, dat er grond is, om na» dit communiqué
niet te sterk te hechten.
„Ook de particuliere berichten toch, die door ons
uit Colorado ontvangen werden, zegt het blad,
zyn het tegendeel van geruststellend, en toch zyo
het berichten vau meerdere personen, en die zoozeer
in détails afdaiop, dat aan eeu puur verzinsel eenvou
dig niet te denken valt.
„En wat stolt nu de Maatschappij hier tegenover?
„Niets dan eon schreven van den heer Noordtzy,
die zoo pas aangekomoó was, die in Amerika geheel
vreemd is, en dus wol geheel moest afgaan op wat
hem gezegd wordt.
„Juist door op grond van zulk een scltryven nu
„gerustellend" te durven spreken, ry’st er alzoo twyïel
of de Maatschappy zelve wel genoegzame zin bezit
om den ernst van zulke toestanden te begrijpen.
Uit hetgeen wy ontleenen aan den „Denver Repu
blican* van 28 December trekt „de Standaard» de
conclusie: dat de Maatschappy zelve in niets geoom-
promiteerd is, en in elk opzicht te goeder trouw han
delde, maa r dat ze ziqh vergiste iu de keuze van haar
agent.
„Daarechter zulk een agent hat eenig orgaan is,
waardoor zulk een maatschappij werkt, voegt het
blad erbij, kunnen we uitnemend het besluit bogry-
pen van velen, die op het punt waren van otnigree-
ren; het besluit namelijk om voorshands nog niet te
gaan, en eerst hot katje eens uit den boom te kijken.
laten. Hij trachtte inlichtingen te verkrygen bij de
dame die het partytje gaf, en deze vergewiste zich
voor hem, dat Clara niet meer in haar huis was.
Een der bedienden berichtte namelijk, dat, een klein
half uur geleden, eene dame alléén was vertrokken.
Nadat Fisher die tijding bad ontvangen, bleef hy
geen oogenblik langer, maar liep dadelijk naar het
huis van Clara’s tante, waar r’
Door den heer H. W. Mesdag, vertegenwoordiger
voor de nederlandsche schilderkunst op de wereld
tentoonstelling te Chicago, wordt bij rondschrijven
aan de Mpederlandsche schilders medegedeeld dat
Nederland te Chicago vertegenwoordigd zal zyn door
189 schilderijen, ingezonden door 75 kunstenaars,
108 loekeningen, ingezonden door 55 kunstenaars,
72 etsen en 32 lysten ingezonden door 8 kunste
naars, te zamen 369 nummers; meer dus dan op de
Heden morgen wns op het straatje waarvan de
ingang is in het Plantsoen bij de Doelensteeg vrouw
van der Pool met een stok bezig iets uit het water
op te visseben, toen hét hekje waartegen zy leunde
bezweek, waardoor zij voorover met het hoofd in de
bagger terecht kwam. Gelukkkig was in het Plant
soen een agent van politie, die het ongeval zag en
onmiddelyk toeschoot en het geluk smaakte haar
op het drooge te breugen.
Aan het postkantoor Gouda, en de daaronder res-
sorteerende hulpkantoren, werd gedurende de maand
Januari 1893 ingelegd 8769.17, terugbetaald
4628.89.
Het laatste, door dat kantoor uitgegeven boekje,
draagt het nummer 8348.
avond als spreker op in eene openbare vergadering laatste wereld-teptoonstelling, te Parys in
van Patrimonium, nfdeeling Schoonhoven en omstreken.
De groote zaal van het Heeren-logement was eivol,
en onder de belangstellenden lelde men ook enkele
dames. Voor niet-leden was de entrée 25 cent, voor
werklieden 10 cent. De spreker zette zijne zienswyze
uiteen (.ver kiesrecht, leerplicht en staatsbemoeiing
in zak mnzorg en pensioenen. Hot vrtf, byzon-
der ónübi *ys werd door hem aangeprezen en de
sociale quaestie bleef mede nietonaangeroerd. Vóór
de pauze werd uiteengezet wat, naar sprekers opvat
ting, niet gedaan moest wordsp: na de pauze wat
wel moet wordeu in het werk gesteld. Vooraf was
geadverteerd, dat er geen debat zou worden gevoerd
.en niemand maakte dan ook gebruik van de nog
Aangeboden gelegenheid om inlichtingen te vragen.
De vergadering werd door dea heer Chevalier mot
gebed geopend en gesloten.
Door den heer P. Corver, directeur van hot post
en telegraafkantoor te Geldorp, is aan H.M. do Ko-
mngin-regentes een adres ingodi«nd, dat tot strekking
heeft de afschaffing te vragen van alle borgtochten
van rekenpliohtige rijksambtennren, en daarvoor in
de plaats te stellen eene korting op huune trakte
menten, ten einde te komen tot de vorming van een
waarborgfonds, door het rijk beheerd, en
om eventueel» schade, door de ambtenaren aan
rijk berokkend, te dekken.
familie te spreken, naar hare kamer gegaaifwas. Hij des ochtends
vroeg of zij zich ook ongesteld bevond, maar do be-
diende kon hem «laar g&cn antwoord op geven.
„Hebt gij Clara ook gezien?” vroeg de vriend
van Marks met een glimlach, toen zij, een half uur
nadat zy de rust van een tevreden, onschuldig meisje
hadden verstoord, elkaar wefr ontmoetten; „het is
maar voor de grap.”
„Neon, ik heb haar sedert niet onder de oogen
gehad,” hernam Marks.
„Waar is Fisher dan?”
„Die is evenzeer heengegaan,”
„Inderdaad I Het spyt mij dat het juffertje de
zaak zoo ernstig opgenomen heeft. Het was toch
maar eene grap.”
„Wol zeker, niets meer; en
half uurtje in onge- begrijpen.”
rezd. Tzzz hy Den volgenden dag ging Fisher, die een slapeloozen
haar nog niet had gezien, begon hij te vreezen, dat ngpht had doorgebracht, zoo vroeg als hot maar
eene plotseling opgekomen ongesteldheid oorzaak eenigszins pas gaf, naar Clara vragen
mocht geweest zijn, dat zij het gezelschap had ver- „De Juffer wenscht dat gij haar naoogt verschoo-
GOUDA, 1 Februari 1893.
Van de aangeboden gelegenheid om gratis brood
met melk te gebruiken werd heden morgen door
412 kinderen gebruik gemaakt. Aan 286 volwasse
nen werd, brood met koffie gegeven.
Het onderzoek van hei water der Waterleiding
had gedurende December het volgende resultaat
4 Jan. 8.1 Mg. permanganas kalicus per 1000 cc.
11
Het O. M. bij de rechtbank te Amsterdam con-
antwoord
gezien.”
Spoedig was het echter gebleken, dat zij er niet
meer was. Fisher liep nog een kalf -urtje is ongc
rustheid en ontstemd de vertrekken rond. Toen hij
ongesteldheid oorzaak eenigszins pas gaf, naar Clara vragen
