TOONBEL.
Buitenlandse!! Overzicht.
hueft. Waar de atoti-revolutionairen zoo gesteld zijn
op dit huismanskiesrecht, daar wil ik hen gaarne
steunen mits men ook de vrouw dat recht toekenno.
Eu dat gaat alweder niet zonder grondwetsherziening".
Tot omkooperij op graOte schaal zou do nu voor-
gestolde uitbreiding van kiesrecht aanleiding geven.
Spr. zou zich niet laten vinden tot med^rkiug aan
zulk eeti wet en hoopte, dat ook de Koomsche
Kamerleden op dit punt eenstemmig zouden blyken.
Bij besluit der Luxcmburgsche Regeering van 19
November 1892, is de administratie dor posterijen
met ingang van 1 December 1892, voorloopig belast
met het overbrengen van aanvragen en aanbiedingen
in zake arbeid, van werkgevers en werknemers.
Deze „post-arbeidsbeurs" bestaat uit twee afdee-
lingen en wel een ulgemeen bureaudat liet geheele
root-H er log dom era* ut, en plaatselijke bureaux, die
zich uiot verder uitstrekken dan den bestelkring van
ieder postkantoor.
By bet gebruik maken vun het algemeen bureau
moeten de werkgevers en de werknemers aan het
hoofdpostkantoor to «Luxemburg-Stad" mondeling
of schriftelijk racdedeeling doon van hunne aanvragen.
Dit hoofdpostkantoor noteert de ingekomen aan
vragen en aanbiedingen in het register „Algemeen
arbeidsinformatiebureau", dat iedereu avond, nu aan
komst der laatste post wordt afgesloten, maakt van
do inschrijvingen zoovele afschriften als er postkan
toren in het lar.d zijn, en zendt aan ieder hunner
met de éérste post van den volgendon dag oen ex
emplaar, ten einde dit dadelijk na ontvangst naast,
het loket op te hangen.
Deze opgehangen lijsten bevatten zéé lang dezelfde
opgaven, tot bericht is ingekomen, dat de aanvrage
of het aanbod is iugetrokken.
Bij het gebruik maken van de plaatselijke bureaux
gaat het publiek eveuzoo te werk bij het postkautoor
zijner woonplaats, als voor het algeineene bureau is
aangegeven.
lu het belang van eenen regelmatigeu gang van
gaken is het noodig, dat werklieden en patroons aan
het hoofdkantoor of aan het plaatselijk postkantoor,
al naarmate zij vun hot een of het ander gebruik
gemaakt bobben, bericht zenden van den afloop hun
ner aanvrage. Ten einde dit gemakkelijk te uiaken
zijn afzonderlijke briefkaarten met het opschrift „Af
loop «ener aanvrage of van een aanbod" verkrijgbaar
en deze worden gratis door de post vervoerd.
De directeuren der postkantoren verbeteren hunne
lijsten en registers, met behulp dezer berichten.
Voor een paar dagen werd melding gemaakt van
den gevaarlyken toolit van twee jongelieden over het
ijs van Kampen naar Urk. Een vun de beide jonge-
liedeliudeu is de zoon vau den geneesheer op Urk,
den heer De Jong en bevindt zich tot herstel van
gezondheid tijdelijk to Kaïnpen. Uit een schrijven
van een dochtertje van don heer De Jong blykt thans
met hoeveel rampspoeden deze reizigers te kampen
hadden. Zij schrijft o. a.
„Mijn broeder J. is sedert eenige weken te Kam
pen, en liep duur Vrijdag langs den IJsel om te
tien, of hij uiet een bekenden Crker visscl^er kon
aautreffuu. De reden daarvan was, dat hij juist dien
morgen bericht uit Urk had ontvangen, dat zyn
broeder was overledou, van wien wij allen zooveel
hielden. Hy had het geluk een Urker te vinden die
naar Urk ging. Van Me gelegenheid meende J. ge
bruik to moeten maken.
Nu aanvaarden ze den tocht en de rtis was voor
spoedig tot aan Schokland. Htor wilde de Urker
blyven tot den volgenden dag, maar dut wilde J.
niet. Hy ging dus ullueu op weg. Pas had hij
echter 5 minuten geloopeu, of de Urker kwam hem
achter op. De Urker bad in een zak twee kadetjes
en een kruik water medegenomen. Zoo ging die ge-
vaarvolle tocht tot dicht hy Urk. Daar gekomen,
zette het ijs af eu konden ze uiet aan land komen.
Zij waren zoo dicht onder Urk, dat ze het goed in
de lijnen konden zien hangen. De Urker» op het strand
bemerkten hen om een uur of half zes. Een van de
visschers ging met «ene nieuwe ijsvlut heen, om hen
af te haleu, maar toen bij een eind op weg was,
kwam hij aan opeu water eu bemerkte, dat du vlet
lek was, zoodat zy gevaar liep te zinken. Toch was
hij nog niet genoodzaakt geweest naar Urk te koeren,
a's het niet zoo was beginnen te sm ouwen en te
stormen, dat ieder bang was, den neus buiten de
deur te stuken. Zoo waren onze reizigers nu van
Urk afgesloten, en, COen zij zagen, dat de vlot heu
niet bereiken kou, gingen ze terug. Maar, helaas,
na een -eind geloopeu te hebben, vonden zij daar
het ijs ook afgezetdus zaten ze nu op een schots.
„Toen het begon te sneeuweu en te stormen, had
den ze sohotsen ys recht overeind geplaatst, en daar
hebben zij ouder geschuild. J. wilde den heulen
nacht slapen, maar de Urker hield heui wakker.
Deu anderen morgen vroeg zijn ze weer teruggegaan
uaar Schoklandover een heolu boel schotsen moes
ten ze heen, zoodat ze erg nat werden. Hunne voe-
teu waren erg gets wollen eu de Urker kon zyn klom-
peu me. van do voeten krijgen. J.'sschoenen waren
hoelemaal doorgesleten, inuar hij kou toch beter
loopou dan de ander. Op het laatst was de Urker
zoo moo geworden, dat hy met meer voort kon.
Hy zeide tegen J.„laat my hier nu maat- stil lig
gen, dan ga ik sterven». Maar J. zeide: „neen, je
hebt mij van uuuht wakker gelioudeu, eu als je dat
niet gedaan had, zou ik zeker «lood gevroren zyn
dus moet ik jou nu ook helpen." TouunumJ. Iiera
nu eens bij een eu dan weer bij een ander boeu eu sleepte
hem zoo voort. Ëindelyk bedacht J., dat bij ecu
louw in zijn zak had, hij bond hem dat nu otn het
lyf en sleepte hem zoo voort tot aau Schokland. J.
is 17 jaar. Hy had don Urker drie kwartier voort
gesleept. J. nam den volgenden dag de terugreis
uaar Kampen nau en de Urker krek hein met zijn
verrekijker na, zoolang hij hem zien kon, of hij wel
behouden overkwam.
Te Parys is Zaterdag een geheimzinnige moord
gepleegd eu wot up de 36-jarige, zeer schooue Louise
Lamier, op wier levensgedrag nog al hel een en auder
te izegguu viel en die mul zekeren Ëinile Perriu, eau
ondergeschikt uinbteuaur aan een der Spoorwegmaat
schappijen, samen woonde.
Zaterdagmiddag had Perrin met juffrouw Lamier
heel opgewekt het optbyt gebruikt eu was toen naar
tiju kautoor gegaan, vanwaar hij dut avonds te 8 uur
turugkeerJe. Toen hy Louise niet vond dacht hy
aanvankelijk dat zij was uitgegaan, maar toen hy bij
de slaapkamer was eu de deur er van opende, ont
waarde hij een afschuwelijk schouwspel. Louise lug,
met doorgesneden huls en byna gtheel vau den romp
gescheiden hoofd, dood op tleu grond.
Du moorddadige snede was geheel toegebracht op
do manier die Prado en Pranzini (welke beiden
onder dé guillotine zyn gestorven) eigen was. De
dootie was byna geheel ontkleed. Sporeu van eene
worsteling waren niet te bespeuren. Er is bepaald
diefstal in het spe! geweest, want alle kasten* waren
opengebrokeu. Hoeveel gclil ontvreemd werd, weet
Perrin, de eerste getuige, uiet op te geven. De
man kwam, na ontdekking vau de daad, doodsbleek
bij deu portier van het buis hinueuwaggulen en viel,
na een paar woorden te hebben gestameld, in zwijm.
Dadelijk werden de politie en een geneesheer ge
haald. De Inut8le stelde vu«t dat du dood oumidde-
lijk op do daal was gevolgd en deze des middags te
3 uur had plaats gevouden. De moordenaar die zijn
bebloed" handen aan de kussens van een bed had af
geveegd, heeft zich dank zij de eigenaardige inrich
ting van het huis, onbemerkt, kunnen verwijderen.
Perrin werd gevungen genomen; hij kan echter zelf
de misdaad uiet hebben hegaau, want het is hewezeu
dat by den geheeluu middag op zijn kantoor heeft
gezeten.
De directeur vau den schouwburg te Stavanger
ontving dezer dagen hoi volgende schrijven
„Ik huur uwe zaal morgen. Laat in alle dag
bladen plaatsen Lezing over tie moderne vrouw.
Toegangsprijs 2 kronen Henrik lbsen».
Met buitengewone vreugde voldeed de directeur
aan deze opdracht. Daar verscheen Henrik lbsen.
Het was evenwel uiet de beroemde schrijver vau dien
naam, maar een handelsreiziger uit Bergen, die ook
Henrik Ibseu heette.
Groot was de verbazing en teleurstelling van het
publiek. Het protesteerde en vroeg zijn geld terug,
maar de directeur zeide, dat bij er uiots aan doen kon.
Het slot der geschiedenis was, dat de handelsreiziger
Hendrik lbsen, mul een goedgevulde beurs (hij had
2000 kronen tncl dit zaakje verdiend) naar Bergen
terugkeerde*
Uit Alton (V. S.) wordt omtrent hot schrikkelijk
spoorwegongeluk nader gemeld
Ëe.i expre8setrein, welke verloren tijd m >est iuha-
Ion eu rijdende met oen snelheid van 40 mijlen in
het uur, gbraakt* hetzij al of niet door toedoen
van kwaadwilligen op een zijlijn, waur eeu goe
derentrein met twee bak wagens vol olie stond. Dior
een sohok barstten de bakken eu de olie rankto in
brand. De vlammen sloegen snel op de audere wa
gens over en do inaoiiiuisf van den expreasetrein, die
op zyn post gebleven was om te remmen, geraakto
beklemd en verbrandde levend ouder de kokende
olie. In allerijl worden werklieden bijeengebracht
om de baan op te ruimeu, ,maar no* niet lang waren
zij aan den arbeid geweest of do vlammen van den
goederentrein bereikten een roservoir van gasoline.
Ken menigte toeschouwt was inmiddels aaugesneld
en terwyl men nog trachtte de vlammen te bel el ten
tol andere hakken over le slaan, volgde een ontplof-
fiug, waarby de inhoud van nog vier reservoirs, te
zuineu van 35000 „galons" brandende olie her- en
derwaarts verspreid werden. Het was alsof die over
do hoofden der menigte hoen verweg naar het dorp
vloog, waar zy m stroomen neerkwam en tot bran
dende plassen samen vloeide. Zij, die binnen de
h-nderd meter van de plek waren, geraakten in
branddie konden liepen' been en weer, de armen
zwaaiende uu radeloos gillende om hulp. Sommigen
gedancn stap en het Fisher gedane onrecht onder
mijnde haar, eu binnen veertien dagen werd zij ern
stig ziek.
Hot bericht daarvan schokte deu heer Marks in
zoer hoogbn graad. Deze had Fisher geschreven en
wachtte vol pijnlijk ongeduld het antwoord. „Ik
vreos uitermate, dat wy de zaak erger hebben gemaakt
in plaats van die te verbeteren," zeide hij tot zijne
vrouw, welke, by bet terugkeeren van een bezoek hy
Clara zeide, dat deze, wel verre van te beteren, maar
al te blykbaar met elkuu dag erger werd. Zij sloot
haar berioht met de woorden
„ladieu Fiahor eene andere betrekking mocht
hebben aangeknoopt, of als hij zich eons in zyue
trotschheid gekwetst voelde, dat hij vorstooten is ge
worden op gronden, die iiera hoogstonbeduidend
moeten toeschijnen, dan sidder ik inderdaad voor de
gevolgeu."
„Och, mijn beste," antwoordde Marks, „laat ons
toch, om 's Hemels wil, het beste hopen, gelijk wy
nu om bestwil hebben gehandeld. Wij hebheu thans
onzeu plicht gedaan dit iydt geen' twyfol, en ik
hoop dat zich alles nog ten besta schikken moge."
Er verliepen nog veertien dagen vol verwachting
en angst. Gedurende dien tyd was Clara ook niet
het minst gebeterd Mevrouw Marks ging haar om
den anderen dag bezoeken, roanr durfde het niet wa
gen, haar te vertellen, dat haar man aan Fisliergo
schreven had. Zy deinsde er voor terug, haren geest
met die hoop te vervullen, uit angst, dat deze uiet'
verwezonlykt worden eu de sohok dun veel te sterk j
wezen mocht. Zij waagde het te meer, omdat do
levenskrachten, on daarmede het leven, bij het arme j
meisje gaandeweg meer schenen te vlieden.
Ten laats'e kwam er eene verandering. Clara her-
kreeg hare krachten, en liet loven begon weder
schook ook nog zj)rak in rustiger stroom door
Clara'"* aderen te «loeien. Eene week, nadat die
verunderiug had plaals gegrepen en het ge vaar geheel J
geweken was, voeldtf zij zich in staat be* bed te ver
laten en eiken dag veilige uren op te zitten. Maar
allen die het jeugdige gelaat aanschouwden, voelden
zich door dien aanblik getroffen. Er wurm wel geme
diepe voren door het hartzeer gegroefd maar men z.ig
desniettemin in hare trekken de sporen van geduldig
en toch hopeloos lyden.
Op zekeren dug zat zij a'leeri op hare kamer. Zij
bevond zich iu eeu dioomerige, peinzende gemoeds
gesteldheid en eeu boek lag geopend in hare schoot.
Zij had pogen ie lezen, dooii het was haar ondoenlijk
geweest, eenig belang te stellen in de bladzijden
langs welke hare oogeu zwrefd-n, eu ook haar geest
begreep nauwelijks het gelezeue. Op dat oogeublik
opende iemand de deur, maar zij rag niet om. De
persoon door wien du deur peopmd was geworden,
bleef slechts een paar oogeublik km en vertrok toen
weder. Een oogeublik- daarna werd de deur uogmauls
jPwpend, en er kwam i< maud binnen zij hoorde een'
mannenstap naderen. Zij sprong op teiwyl haar
hart hevig begon te ktoppeu. Tueu zij zich omkeerde
vielen har» blikken op haren lang gemisten minnaar.
Gedurende weinige oogeublikker. stamde zij hern in
het aangezicht, om daarin het register van zyn hart
te lezeu, eu toen viel zy snikkende aan zyuen boezem
Fioaige weken later, werd Clara do bruid van Karei
Fisher eu daarna zijne vrouw. Zy verliet hare ge
boorteplaats, o mi hu'uu man naar diens woonplaats
in het Zuiden té volgen. Inmiddels was de hier niet
geDoemde vriend van Marks, toen hij van dezen de
treurige gevolgen van zijue onoverdachte woorden en
het gevaar vernam, waariu Clara toen nog zweefde,
van schrik zeur onges'eld gowordeu Uit die onge
steldheid ontwikkelde zich eene zoo hevige zenuw
ziekte, dat zijne krachten voor dien aanval bezweken
en hy in de lente des levens ten gram daalde, ter
wijl hy eene bejaarde moeder achterliet, wier eenige
steun hy was.
Noch CUra, noch haar man, vernamen ooit wie
de oorzaak was vau al wat zij haddeu geleden, en
dit whs voor hun volgend, gelukkig leven waarin zy
elkaar het gulcdune door dubbele achting en liefde
trachtten te vergoeden, ook beter.
Zie daar wat eene enkele scherts, totgevolgin had,
en uog hal kunnen hultheir.
slaagden er iu water te bereiken, anderon vluchtten
het veld iu.
Een tij I hing heerschte een ware paniek. Toen
de ongedeerd göhlevenen tot bezinning kwamen, haal
den zij een paar «aten lijnolie en eer.ige geueesbee-
ren, die toevallig er hij waren, bielpen de gekwetsten.
De huizen in hut dorp werden tijdelijke hospitalen
en >aii alle kanten baalde men dokters en heel
meesters.
Volgens de laatste berichten zyn 16 monscheu
verbrand en wanhoopte men aan het behoud van 14
anderen; verder zijn er nog 31 ernstig gekwetst en
hebben er 20 brandwonden.
Zonderling genoeg zijn lieden, die vlak bij de sprin
gende resorvoirs stonden, geheel ougodeerd gebleven.
Te Cuxhaveu zijn drie Skaudiuavische matrozen
gevangen genomen, onder aanklacht dat zij iu zware
zeeramp zich gedragen hebben als kannibalen. Zy
werden als schipbreukelingen* van het verongelukte
Noorweegsche schip Thekla door don Deenschen
kapitein Andersen gered. Zij verklaarden aan het
Skundinavische consulaat het volgouduDe Theklai
op reis vjm Philadelphia naar Havre, geladen mét
petroleum, word ten gevolge van hevige stormen in
het laatst van December zwaar lek. De beman
ning zocht zich in booten te redden inaar het ge
lukte slechts aan ééue boot met den kapitein/ den
stuurman en acht matrozen van het schip af te ko
men. Negen matrozen moesten aan boord blyven
eu klommen in den fokkemast De andere masten
waren reeds ov. r boord geslagen. Het schip met
opéngebarsteu dek en vol water, dreef aanhoudend
onder water. Voeding was er niet. Vyf matrozen
sprongen, de een na den ander, in waanzin over
boord en verdronken. Er bleven nu nog vier ma
trozen over, drie Skandinaviërs, Ole Andersen, Hjal-
mar, Jocobsen en Alexander Johannsen, benevens
eeu Hollander, wiens naam echter nog onbekend is.
Zij leden verschrikkelijk vau 22 December tot 7
Januari. Hunne eenige verfrissching was dauw, die
op de raas en den must neerviel eu died zij daarvan
aflikten. Deu dertienden dag van dit omzettend
lijden bood de Hollander aan, zyn leven voor de
'andoren op te offeren. Dit afgrijselijk aanbod wil
den zijne makkera, zooals zy voorgeven, niet aaune-
mou. Zij wilden liever loten wie hunner dat lot zou
ondergaan maar het lot trof ook den Hollander.
Hij werd nu gedood. Zijn blood werd met moeito
in eene theebus opgevangen, en daarmede onder
hielden de anderen het leven. Intusscheu waren
bun reed» vier schepen viorby geéeild zonder ben
te naderen Deu 7 Januari stuurde eene in het
geziclu gekbmen Deensclie bark eindelijk tot onuit
sprekelijke vreugde dor drie schipbreukolngen ophot
wrak aan. De bark zond een boot op hen af, én
redde de half waanzinnigen onder vele moeilijkheden
op de hoogte vau de Wester Eilanden.
Het lot *an dr overige bemanning, die in de boot
aan de Thekla ontkwam, ia nog onbekend. Waarschyn-
lyk zijn allen omgekomen.
Het is in do jongste vergadering vau den Raad der
gemeente Bellingwolde gebleken, dat het vertrek der
hnzuren op last van den minister van oorlog ge
schiedde sommige burgemeesters deden moeite dq
cavalerie te houdeu, die zij ver boven de nu gede
tacheerde infanterie verkiezen, doch het hielp niet.
De burgemeester vau Bellingwolde, er op wyzende dat
deze militaire macht ook weer zal gaan vertrekken,
vestigde de aandacht van den gemeenteraad op het
wenschelijke, in de gemeente eene brigade maré-
flhauasce te hebben. Do Raad stemde geheel met
don burgemeester ii>, eu er zal dan ook een verzoek
nan den minister gericht worden, aldaar eene brigade
te vestigen
In een tappwij té Amsterdam ia onlangs de vol
gende komieke scène voorgevallen
Reeds lang had een «rouw loerende blikken ge
worpen door de vensier* van de bewuste kroeg, en
eindefyk scheen zy gezien te hebben wat zy zocht,
want uiet eeu beslisten stap ging zij uaar binnen en
regelrecht op een individu af, die met een glas iu
de hand voor de toonbank stond. Nauwelijks had
de man de vrouw, die zijn gade bleek to zyn, gezien,
of by kroop in een hoek van angst en schaamte,
maar had niettemin de driestheid, op haar eisch,
dat hij zou meegaan eu werken, iu plaats vau te
drinken, to antwoorden dat hij bleef waar hij was
en niet ineo wilde, al zou zij hum ook wegdragen.
De vrouw herhaalde haar eisch nog twee maal, en
toen zij ook nu geen gunstig antwoord ontving,
stroopte zij du mouwen van haar jak op, bevochtigde
haar handen op du eigenaardige volksuiauier, greep
huur muu aan, lichtte hem van deu grond en droeg
hem, ondanks zijn spartelen, op haar at men naar
builen eu een eind ver de strait op, tot groot plezier
van de voorbijgangers, die du moedige en krachtige
vrouw toejuichten, terwyl de dronkaard eensklaps zoo
outuuchierd werd door de buitenlucht eu de gevoelige
wijze waarop zijn gade hem vasthield, dut hy einde
lijk gedwee uu met recht als iemand die zijn laatsie
oortje versnoept heeft meeliep. Droegen slechts alle
vrouwen baar drinkende mannen zoo liufdevul op de
handen
Git Zandvoort wordt omtrent de strauityng van do
bark Lugiu Radivo vau 1 dezer gemeld
Heden ochtend te 7 uren werd hier bekend, dat eene
vreemde bark bezuiden Zuid-Zaiidvoor'-gestrand was.
Een uur later ging het gerucht, dat tie gezagvoerder met
de bemanning het schip verlaten luidden eu te 9
uren waren equipago en hunne goederen in hel hotel
Driebuizen ouder gebracht. Het strapd wemelde van
men8chen en ons stille dorp was een en al lofeu.
De telegraaf had gewerkt eu spoedig waren cargadoors
of huuue afgevaardigden uit Amsterdam eu lJmuideii
aanwezig. De bemanning heeft zich zelf met eigen
boot gered, zoodat een tocht met de reddingsboot
overbodig was. l)o Simson en de Hercules hebben
des uamiddags bij hoog water getracht het schip af
to brungeii, wat echter niet kon geschieden. Het
schijf reeds vol water, is volgens mcdedeeling van
deu kapitein bij de strauding gebroken. De zee slaat
bij hoog water over het schip heen. Het bergen der
lading is, vplgens inlichtingen, opgedragen aan de firma
ZurmübleO te Amsterdam. Morgen zal met het lossen
een begin worden gemaakt. Heden avond kwam rueds
een gedeelte der lading aandrijven. De stranding
heeft tengevolge van nevel plaats gehad.
Gisterenavond werd hier ter stede door het gezel
schap van den Rotterdamscheu Tivoli-schouwburg
het drama Lotos opgevoerd, van Mevr. M. Snijder
van Wissuukerke-Chiut van der Mijll. De eerste
opvoeringen geschiedden onder den pseudomiem M.
Constant, doch toen weldra bleek hoezeer het werk
in den smaak viel van het beschaafde publiek, trad
de schrijfster met haar naam op en voorzeker, er is
geen enkele reden waarom zij dien zou verbergen.
Lotos toch is ongetwijfeld een drama, dat even
aangrijpend is van inhoud als keurig van vorm.
De karakterteekening is uitstekend eu (ie dialoog
beschaafd. De innig tragische toestand van
deu jongeling, die na eerst zyn liefde te hebbon
geschoukeu aan een meisje, (lat later krankzinnig
werd, zonder hoop op beterschap, opnieuw verliefd
werd doch zich steeds gebonden gevoelde door zijn
eens gegeven woordvan het meisje, dat vernomen
hebbunde dat de krankzinnige herstelde, dun dood
verkoos boven een huwelijk, dat in haar oog onmo
gelijk wus geworden, tuut hom, dieu zij liefhad;
was voorzeker hoogst indrukwekkend. De uitwerking
was hoogst verdienstelijk voor zoover er van
uitwerking sprake kan zijn.' Want het is waar, do
toestand is meer geschetst (inn geteekend, meer in
vluchtige omtrekkeu ous te zieu gegeven, clan uitge
werkt, maar in die enkele trekken worden ons toch
do karakters duidelijk en flink voor oogen gesteld.
Er ziju slechts drie rollen in liet stuk, die wat
bcteekeneu, die van Leonard Bentliof, Cecile Ente
ring en Johan van Reijde.
Den heer Royaards ons compliment over de prach
tige vertolking van zijn rol. Inderdaad, gemakkelijk
was die niet 1 Al dadelyk by zijn optreden gaf hy
ons deu indruk van don lievigeu strijd, die er in zyn
boezem gevoerd werd en hy wist ons innig medelij
den iu te boezemen voor zijn toestand. Het heclo
stuk door «peelde liy hoogst verdienste! yk.
Mej. Ai:na Beukers had als Cécile goede oogeu
blik km, maar zy mist nog do noodige zeggingskracht
om alle hoofdscèues goed tot hun recht te doen ko
men. Een der voornaamste passagos in hot gesprek
tussohen Cécile eu Benthof (in het le bedryf) ging
nagenoeg gohuOl verloren. Wy bedoelen liet verhaal
vau het sprookje van <ie lotos, die vroeger een
ster was geweest, die de maan liefhad. Vooral het
slot: Als lotos bleef tij toen voortlevenhaar ster-
beslaan betreurende en misschien «iel de menschen
benijdende, die stervan kunnen als zij te veel lyden',
dat vau- groote heteekenis was voor hetgeen er
volgde, maakte niet den vereiscliten indruk.
Ook de slot-sccne kwam niet geheel tot haar recht.
De heer Jan C. do Vos speelde zyn rol van Johan
van Reyde zeer verdienstelyk, wat ook het geval
was met de overige artislen, die slechts kleine rollen
te vervullen hadden. Alleen, mevr. van Korlnnr
Jcon ons als Mevr. Benthof miudur behagen. Zy
whs meer een zeurige, dan een hartelijke oude dame.
Vau daar dat toen Cdcüe haar nu de eerste confi
dentie nog iets mede te doelen had, haar: «Och,
wat nu nog?" een luid gelach deed opgaan,
welk effect zeker eveuiniu liedoeld als geweusoiit was
Voor hen, die na Lotos te hebber, zien oproeien dit
nog eens willen lez«u, de mededeeling, dat dit drama
voorkomt in de Februari*aflevering van Elsevier's
geïllustreerd Maandschrift, met 10 illustration naai
teekuningen van P. Josselin de Jong, welke onge
lukkig niet allen even goed geslaagd zyn.
Woensdagavond werden aan ile schrijfster na eene
voorstolling van Lotos iu den Haag eenig6 pracht
exemplaren daarvan aangeboden.
De Raadkamer zal ten aanzieu der verdere be
klaagden in du Punama-zauk Zaterdag of Maandag
eene beslissing nemen.
Onder voorbehoud is hut gerucht verspreid, dat
de heer Chaudordy, oud-gezant te Madrid, den heer
Waddington als gezant te Londen zal vervangen.
Ëenigszins verrast is meu in Engeland over de
bijzonder gematigde criliek op de troonrede van lord
Salisbury in hot Hoogerliuis. De oud-minister prees
de buitenland8che politiek van lord Rosemary, o. a.
wat Uganda uu Egypte betreften over de binnen-
laiideolie vraagstukken sprak hij op dien koelen,
spottenden toon, die deu scherpzinnigen business
man, die een van Engelands beste tegenwoordige
redenaars is, kenmerkt. De landbouw-depressie te
willou verhelpen door lapmiddelen, keurde hij uiet
af, muur toch verwachtte hy er uiet veel van. In
de Ieracho quuestie had, zeide hy, de regeering haar
nut wel wat ver uitgeworpen om aanhangers te vin
den. Hij wees er op, dat geen groote verandering
geiuaakl kan worden zonder steun oenor meerder
heid van Enge sche en Schotsche stemmen. Wat
zal er gebeuren nis er geen meerderheid voor Home
Rule gevonden wordt In dat geval zal het ontwerp
ongeveer tot nul moeten worden teruggebracht. Het
program der liberalen was overigens lang genoeg
oin een geheele generatie bezig te houden.
Lord Kimberley verdedigde de ministeriaele poli
tiek uu deelde mede, dat bet Iersche wetsontwerp
dadelijk na hel deflrat over de troonrede iu het
Lagerhuis zou worden ingediend.
Nadat do hertog van Devonshire zyn teleurstelliog
had uitgesproken, dat lord Kimberley geen uitvoe
rige uiteenzetting der aanstaande wetsontwerpen had
gegeven, werd het debat verdaagd.
Iu 't Lagerhuis wenschte Balfour uit naam der
oppositie de regeering met hare buitenlandsohe
politiek geluk, veroordeelde haar Iersche staatkunde,
vooral hare lankmoedigheid jegens politieke mis
dadigers, en brandmerkte Home Rule als een admini
stratieve omwenteling, die Ierland uiet zou bevredigen.
Gladstone, uiet warme toejuichingen ontvangen, ver
dedigde zijne politiek en hoopte, dat de heftige aan-
vaileu op Home Rule geen vooringenomenheid hadden
gewekt tegen het ontwerp dat komen zou.
De JSugelsche bladen zijn uiet soo warm over de
Huwaï-eilauden als de Amerikaausohe en men zou
hieruit kuuuon opmaken, dat du openbare meaning
niet deukt om eeu oorlog met do Vereenigde Staten
te beginnen, wanneer deze de eilanden annoxeeren.
Zooals gisteren werd geseind, is door Chandler by den
Amqrikaauscheu Senaat een motie ten gunste van de
aaubeohtiug vau Hawaï bij de V. S. ingediend. Vol
gens de Eeto-York Herald heeft Chandler véor het
indienen dezer motie een onderhoud met den Minis-
ster van tiuiienlandsclié Zaken gehad. Daarbij zou hy
den iudruk hebben gekregen, dat de Regeering wel
gun.igdwas du motie te steunen. De Senaat heeft
echter naar de commissie voor Buitenlandsohe Zaken
verwezen. De meerderheid in deze commissie is
volgens genoemd blad voor annexatie. Ook in den Se
naat blyken de deraoorateu togen dat plau te zyn,
Senator Bourke Cokvam aeide: «Onze blik moet uiet
naar het Zuiden, maar naar het Noorden zyn gericht.
Als wij iets unnexueren, dan moet het Conadayyn.„
fcUrxiaun'a blad spreekt made san «en inlijving van
Canada, maar wil toch vaat met Hawaï beginnen.
Du Ministerraad heett intusscheu de houding van
(luu Amerikaonschen vertegenwoordiger en van den
Komuutadanr der Marine goedgekeurd. Têt het «enden
vad eun oorlogschip en krygsmateriaal schijnt besloten.
Door particulieren zyn de Regeeriug stoombooten
aangeboden tot vurvoor van materiaal. In de Amen-
kaanscbu pers neemt dc beweging ten gunste van de
inly ving toe. Het blijkt niet waar te zyn, dat Enge
land een oorlogschip naar Ha*aï zal zenden. By
toevui was rueds een week véér de omwenteling plaats
had een kruiser daarheen op weg. Men rekent dal het
schip er reeds is. Typisch Yankee-achtig laat de
laat de New-Yorksohe Times zich over de zaak uit.
„Du verlossing van Hawaï's volk van de onderdruk
king, schrijft het blad, „ligt buiten de quaestie, welke
dwzu is, dat knappe suikerplauters eu handelaars iets
uithalen willen, waaraan wij en zy iets kuuuen ver
dienen; kunnen wij een voordeeüg zaakje doen. dan
mogen traditie en vooroordeelen tegen bezittingen
buiten Amerika niet medetellen. Wy moeten Hawaï
overnemen als een marktartikel.
Hel is nu zeker, dat de directeuren der Romeinsohe
Bank wegens overschrijding van den wettelijken bil-
